Results 31 to 42 of 42
Thread: ΠΩΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ?
-
10-02-2010, 18:21 #31
- Join Date
- Feb 2010
- Posts
- 17
Παιδιά να ρωτήσω κάτι: πώς σας φαίνονται - τι άποψη έχετε για τις φάρμες που πας 2-3 μήνες και μένεις εσώκλειστος και σε αδυνατίζουν? Το έχει ψάξει κανείς?
- 10-02-2010, 22:32 #32
- Join Date
- Jul 2007
- Location
- αθηνα
- Posts
- 418
Originally posted by ledaki
Οπότε? Σηκώνω τα χέρια ψηλά? Φεύγω?
Σήμερα του είπα μεταξύ σοβαρού και αστείου (πιο πολύ σοβαρού όμως) ότι "δεν σου ξανακάθομαι αν δεν αρχίσεις δίαιτα" και εκείνος τσαντίστηκε μου κράταγε μούτρα. Και του λέω ότι του το λέω για κίνητρο κι εκείνος μου είπε ότι αυτό είναι "αντικίνητρο".
10-02-2010, 22:50 #33
- Join Date
- Aug 2009
- Posts
- 380
Παντως συγχαρητηρια για τις αντοχες σου στην σχεση αυτη... Απο την μια μου αρεσει που ενδιαφερεσαι τοσο πολυ για τον ανθρωπο σου, απο την αλλη φαινεται οτι εχεις ενα κανεις με ενα παιδι και ας φτανει τα 40 σε λιγο καιρο. Μηπως να αρχισεις να του δειχνεις οτι δεν εισαι δεδομενη πλεον? Λιγο να ταρακουνηθει.... Το κινητρο του εισαι εσυ, σε περιπτωση που το εχασε και το ψαχνει. Παντως ειναι πολυ τυχερος που σε εχει κοντα του. Καλη δυναμη και ελπιζω συντομα να αποφασισει να κανει κατι για το προβλημα.
υγ. φαρμες στην ελλαδα? πρωτη φορα το ακουω αυτο...
10-02-2010, 23:15 #34
- Join Date
- Feb 2010
- Posts
- 17
Βγάζω αντιδραστικότητα έτσι... Σωστά...
Καλά Κώστα μου δεν είμαι και καμιά Αγία. Πιθανολογώ ότι ο τρόπος μου δεν είναι ο άριστος και γενικότερα όλο και κάποιες ***λακίες κάνω και εγώ και δεν τον βοηθάω. Φαντάζομαι...
Μια φορά που του έκανα πλάκα στο τηλέφωνο γελώντας (αλλά αυτός δεν το κατάλαβε) ενώ γυρνούσα σπίτι κι ήταν αυτός εκεί και με περίμενε, του έλεγα κάτι κουφά του στύλ ότι δνε έρχομαι, βαριέμαι, πάω να βγω να χτυπήσω γκομενάκια και κάτι τέτοιες βλακείες... έφτασα σπίτι μετά από 10 λεπτά τραλαλά τραλαλό και τον βλέπω με μια μούρη μέχρι εκεί κάτω και μπροστά στη μπλούζα του τεράστιοι λεκέδες σοκολάτας. Του λέω "τι έπαθες παιδί μου, τι είναι αυτά?"... μου λέει "νόμιζα ότι σοβαρολογούσες και πήγα και έφαγα 2 παγωτά από τη στεναχώρια μου".
Οπότε το να τα βροντήξω και να φύγω για να τον ταρακουνήσω (πράγμα που με συμβουλεύει η μαμά μου αν και τον υπεραγαπά) ώστε να ξεκινήσει να κάνει κάτι για αυτό... θα φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα.
Σας κούρασα... τι να πείτε κι εσείς?!?!?
Η ʼβα νομίζω είχε προτείνει να του έδειχνα τα μηνύματα αυτά. Μήπως να του έγραφε κάθε ένας από εσάς κάτι για να διαβάσει να κινητοποιηθεί? Λέτε να βοηθήσει αυτό?
Σας φιλώ
ΥΓ: όχι φάρμες στο εξωτερικό. αλλά κάνω τώρα μια μικρή έρευνα (μπας και που αποκλείεται) και λίγο μάπα μου φαίνονται. είδα κάτι μαρτυρίες σε φόρουμ σαν αυτό ότι βάζουν στο φαγητό των ανθρώπων καθαρκτικά για να αδειάζουν συνέχεια και να φαίνονται πιο αδύνατοι. Τι να πώ?:??:
11-02-2010, 00:03 #35
- Join Date
- Jul 2007
- Location
- αθηνα
- Posts
- 418
η αποψη μου ειναι να κανεις λιγο πισω δηλαδη αφου του κανεις μια ησυχη κουβεντα και του επισημανεις τους κινδυνους της παχυσαρκιας και οτι τον θελεις υγιη και γερο για να κανετε μαζι μια οικογενεια και οτι οταν αυτος παρει την αποφαση εσυ εισαι εδω να τον διευκολυνεις στη διαιτα και να τον ενθαρρυνεις. και μετα σταματα μη ξανακανεις κουβεντα για το θεμα. ειναι μια αποφαση που θα παρει ο ιδιος δε μπορεις να τη παρεις εσυ για αυτον.
πρακτικα αυτο που μπορεις να κανεις ειναι να μαγειρευεις σωστα και να μην αγοραζεις σκατολοιδια. να κανεις εσυ μια σωστη διατροφη και να επλιζεις οτι θα σε ακολουθησει. να εχει παντα στο σπιτι ενα νοστιμο και θρεπτικο φαγητο. αστον να αγοραζει αυτος σκατολοιιδια (τσιπς κρουασαν κτλ) και εσυ να μην τα αγγιζεις, μην πεις ποτε οτι θελεις και εσυ κατι απο delivery, αφησε τον να παραγγειλει μονο για αυτον.επισης ξεκαθαρισε του ενα οτι οταν θα τον βλεπεις να παρεκτρεπετε με το φαγητο εσυ θα φευγεις απο το σπιτι. δηλαδη αν ενα βραδυ θελει σουβλακια πες δε θελω εγω μη μου παρεις τιποτα, θα φτιαξω μια τονοσαλατα αν θες σου φτιαχνω και μια για σενα (απλα και χωρις δαιμονολογιες για τα σουβλακια που θελει να παραγγειλει). αν επιμεινει στα σουβλακια και βλεπεις οτι παρεκτρεπετε σε ποσοτητα η οτι τρωει στο καπακι και ενα κουτι σοκολατινες σηκω και φυγε απο το σπιτι, πες του δηλαδη οτι καθε φορα που ξεφευγει διατροφικα εσυ θα φευγεις απο το σπιτι διοτι δεν αντεχεις να τον βλεπεις να καταστρεφεται.
οταν επιστερψεις μην εχεις μουτρα και μη κανεις κουβεντα για το θεμα και μην επιτρεψεις ουτε σε αυτον να κανει. θα εχετε κανει δηλαδη μια συμφωνια πανω σε αυτο. με αυτο το τροπο χωρις να τον τριβελιζεις με λογια θα καταφερεις να τον κανει να δει τα πραγματα πιο καθαρα, θα δει οτι σε πληγωνει και θα συνδυασει το φαγητο με την μοναξια. το επομενο βραδυ το πιο πιθανο θα ειναι να φαει το μαγειρεμενο σου φαγακι, μολις φατε παρτον απο το χερι και βγητε για περπατημα γελαστε , θυμησε του αστεια περιστατικα απο την κοινη σας ζωη.
νομιζω οτι με αυτον τον τροπο θα καταλαβει πολλα.
11-02-2010, 10:54 #36
- Join Date
- Oct 2008
- Location
- Athens
- Posts
- 988
μ' αρέσουν πολύ αυτά που γράφεις Ναταλία
συμφωνώ απόλυτα μαζί σου!
11-02-2010, 11:00 #37
- Join Date
- Nov 2009
- Posts
- 4,829
Ξεκινώ πρώτη:
Αγαπητέ σύντοφε της αγαπητής Λήδας,
ελπίζω να έχεις συναίσθηση τι θησαυρό έχεις δίπλα σου! Το λέω ειλικρινά, δεν είναι σχήμα λόγου. Καταλαβαίνεις πόσο σε αγαπάει και σε νοιάζεται για να απευθύνεται κάπου όπου μόνον εσύ μπορείς να λάβεις βοήθεια. Τι τη νοιάζει άλλωστε? Είναι 58 κιλά κουκλίτσα και επιπλέον μια χαρά άνθρωπος. ΒΟΗΘΗΣΕ ΤΗ ΝΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ! Το εννοώ!
Καθημερινά θα έπρεπε να κάνεις εκατό μετάνοιες και να ευχαριστείς το Θεό που έχεις έναν άνθρωπο δίπλα σου να σε προσέχει. Δεν έχουμε όλοι ούτε το χρόνο, ούτε τη διάθεση. Στα 38 μου και μετά από αρκετά συναισθηματικά "στραπάτσα" λέω πως θέλω ένα σύντροφο έτοιμο, δομημένο μόνο του, χωρίς να κουράζομαι να τον "φτιάξω" στα μέτρα μου. Δεν είναι αδιαφορία, πίστεψέ με, κούραση είναι. Δεν έχουμε όλοι τις αντοχές να παλεύουμε και για τις δικές μας υποθέσεις, αλλά και για αυτές του συντρόφου μας. Οι πειρασμοί έξω είναι πολλοί και δε μιλάω για τις κορμάρες μόνο. Σκέψου πως και η αγάπη ξεφτίζει, αν δεν τροφοδοτείται καθημερινά και από τις δύο πλευρές. Αναρωτήσου τι θα γίνει αν βρεθεί μπροστά στην κουρασμένη σύντροφό σου κάποιος που θα καταλαβαίνει αμέσως τι θέλει και θα το υλοποιεί. Ποιος θα την κατηγορήσει αν αλλάξει ρότα? Όχι εγώ πάντως.
Όλα αυτά δεν είναι μομφή, δεν είμαι η μαμά σου. Είμαι απλώς κάποια που συγκινήθηκε από την αγάπη που είδε και που δεν θα ήθελε κάτι τόσο όμορφο να πεταχτεί στα σκουπίδια. Λάβε ψυχολογική στήριξη, επαγγελματική. Κάνε δίαιτα. Κάνε επέμβαση. Κάνε ΚΑΤΙ! Ό,τι και να κάνεις, να ξέρεις από τώρα πως θα γίνει δεκτό με ευγνωμοσύνη.
Ελπίζω να μη θυμώσεις από την παρέμβασή μου, τα κίνητρα είναι αγαθά και ανιδιοτελή. Ελπίζω ακόμη, κάποια μέρα να μου γράψεις εσύ ο ίδιος προσωπικά και να μου πεις ότι κινητοποιήθηκες και ότι είστε με τη Λήδα ένα αξιοζήλευτο, λειτουργικό ζευγάρι! Θα περιμένω. Να είσαι καλά. Να προσέχετε ο ένας τον άλλον. Φιλιά!
11-02-2010, 13:01 #38
- Join Date
- Jun 2009
- Posts
- 322
δεν μπορεις να αλλαξεις καποιον που δεν θελει ληδα.. όσο και αν σε πληγωνει.. μακαρι να πανε ολα καλα και να εχεις αντοχες.. μακαρι να μην φτασεις να μετανιωσεις για ολα οσα προσπαθεις και για τους δυο σας.
η αγαπη, ποσο μαλλον μια οικογενεια, θελει δυο. δυο υγιεις, δοτικους ανθρωπους..
12-02-2010, 03:53 #39
- Join Date
- Feb 2010
- Posts
- 17
Σας ευχαριστώ...
Παλι ξύπνησα από εφιάλτες και δεν μπορώ να ξανακοιμηθώ. Έχω φτάσει στο αποκορύφωμα. Ίσως φταίει και η πίεση του περίγυρου που όλοι νοιάζονται και προκειμένου να μην πιέσουν εκείνον, πιέζουν εμένα "να τον αδυνατίσω"! Τι αστείο που είναι?! Λες και θα του ράψω το στόμα.
Έχω αρχίσει και πιστεύω ότι του κάνω κακό. Ότι έχει βολευτεί μαζί μου που του κάνω όλα τα χατήρια και πηγαίνω με τα νερά του, κι έτσι σταμάτησε να παλεύει. ʼσε που μέσα του πάντα πιστεύει ότι εγώ τον βλέπω "λειψό" κι ότι μια μέρα θα τον παρατήσω.
Πιστεύω ότι του κάνω κακό.
Δεν μπορώ να κοιμηθώ - τρελαίνομαι από την ανησυχία μου! Μίλησα με το γραφείο ενός χειρουργού-λαπαροσκόπου και μου είπε κι εκείνος ότι το μπαλλονάκι είναι πεταμένα χρήματα, κόπος, χρόνος και ελπίδων. Μου είπε για άλλες χειρουργικές λύσεις που όμως τις έψαξα μετά στο δίκτυο και μου κόβονται τα πόδια.
Σκέφτομαι να τον πιέσω να ξεκινήσει 1 φορά την εβδομάδα επίσκεψη σε διαιτολόγο + 1 σε ψυχολόγο τουλάχιστον για 1 χρόνο. Έχει να πάει σε διαιτολόγο 4 χρονια νομίζω γιατί πιστεύει ότι αν παει παλι και δεν πετύχει μετά θα το χασει το παιχνίδι.
12-02-2010, 05:13 #40
- Join Date
- Feb 2010
- Posts
- 17
Εχετε παρεπιπτόντως να μου συστήσετε κανένα ψυχολόγο στην Αθήνα?
12-02-2010, 11:49 #41
- Join Date
- Feb 2010
- Posts
- 158
ledaki geia sou...Διάβασα αυτά που έγραψες και τις απόψεις των υπόλοιπων και θα ήθελα να πω δύο ταπεινά λόγια κι εγώ...καταρχήν μπράβο σου που στέκεσαι δίπλα στον άνθρωπο σου και προσπαθείς τόσο πολύ να τον βοηθήσεις...είναι σπάνο!! Θέλω να πιστεύω ότι όσο αρνητικός κι αν είναι, μέσα του καταλαβαίνει κι εκτιμά πόσο προσπαθείς και πως δεν εγκαταλείπεις την προσπάθεια....
Κοιτώντας περισσότερο στο πρόβλημα του με τα κιλά (γιατί αυτό είναι η απαρχή όλων) και όχι στο ψυχολογικό θεωρώ ότι η δίαιτα είναι μάταιη για την περίπτωση του, αλλά και το μπαλονάκι δεν νομίζω ότι θα έχει αποτέλεσμα (εφόσον μάλιστα έχει δοκιμαστεί δύο φορές ανεπιτυχώς). Πιστεύω κι εγώ ότι θα πρέπει να στραφεί σε κάποια επέμβαση...καλό θα ήταν να ενημερωθεί από έναν έμπειρο γιατρό για όλες τις επεμβάσεις που μπορούν να γίνουν και ποια μπορεί να ταιριάζει στη δική του περίπτωση (κάθε άνθρωπος διαφέρει!) Ίσως έχει απογοητευτεί και μάλλον δεν είναι πολύ ενημερωμένος με το θέμα και το αποκλείει, αλλά πιστεύω ότι αξίζει να το ψάξετε και να αποφασίσει μετά. Πάντως νομίζω ότι κάθε πάχύσαρκος όσο κι αν έχει εγκαταλείψει (λογικό μετά από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες), στην προοπτική μιας ολοκληρωτικής απώλειας κιλών μπορεί να 'ξυπνήσει' και να ενεργοποιηθεί!
Κανένας παχύσαρκος δε θέλει να είναι έτσι, όλοι θέλουν να έχουν ένα φυσιολογικό σώμα και μια φυσιολογική ζωή!
Όσον αφορά τα ψυχολογικά αδιέξοδα που αντιμετωπίζει και δυστυχώς επηρεάζουν κι εσένα, αυτό είναι το άλλο σκέλος του προβλήματος. Ακόμα κι αν χαθούν τα κιλά δε σημαίνει ότι θα λυθούν και όλα τα προβλήματα ως δια μαγείας, αλλά είναι σίγουρο ότι αν χάσει κιλά θα αλλάξει κατά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό η ψυχολογία του και θα ανέβει σίγουρα η διάθεση του! Θεωρώ ότι θα είναι καλό να δεχτεί ψυχολογική βοήθεια παράλληλα με ιατρική αρκεί να το θέλει και ο ίδιος.
Είναι συμπαντικός κανόνας ότι αν ο ίδιος δεν θέλει να προσπαθήσει δεν μπορείς να κάνεις τίποτα....αλλά ένας άνθρωπος που έχει τόση αγάπη και στήριξη κοντά του πιστεύω ότι μπορεί να προσπαθήσει! Και είναι κρίμα να μην το κάνει!
Υ.Γ. Εγώ έκανα sleeve πριν δύομιση χρόνια και πάνε όλα καλά μέχρι στιγμής με την υγεία και τα κιλά μου...προς θεού δε σου το προτείνω, απλά δεν είναι απαραίτητο να φοβάστε επειδή 'κόβουν' το στομάχι.
Επιμένω σε μια καλη ενημέρωση από έναν έ μ π ε ι ρ ο γιατρό γύρω από το θέμα των επεμβάσεων.
Σε ευχαριστώ πολύ που με άκουσες κι εύχομαι ειλικρινά να βγείτε από το αδιέξοδο.
14-02-2010, 02:08 #42
- Join Date
- Feb 2010
- Posts
- 974
Διάβασα πολύ προσεκτικά όλα όσα γράφτηκαν , καλή μου Λήδα, και θα ήθελα να σου πώ κι εγώ τη γνώμη μου.
Νομίζω οτι παρόλη την αγάπη που του έχεις , δε δοκίμασες να μπεις στη δική του θέση. Θέλω να πώ πως σε κανένα
δεν αρέσει να του υπενθυθμίζουν τα ελατώματα του και η παχυσαρκία του είναι για αυτόν ελάτωμα , έτσι τη βλέπει, πίστεψε με.
Οχι σαν πρόβλημα υγείας, (που είναι πλέον) παρα μόνο σα μειονέκτημα. Και ειδικά απένταντι σου, που σ'αγαπά και θα ήθελε να
είναι για σένα ο τέλειος χωρίς αδύνατα σημεία άντρας.
Ξέρεις Λήδα, δεν είμαι σίγουρη οτι πρέπει να συνεχίσεις να του μιλάς γιαυτό το θέμα....
Απ'οτι φαίνεται ο άνθρωπος έχει χοντρό πρόβλημα, και το να του τη λές με κάθε δυνατό τρόπο,
μάλλον αισθάνεται χειρότερα.
Προφανώς αισθάνεται μειωμένος στα μάτια σου, και όσο κι αν εσύ του δείχνεις την αγάπη σου, αυτός ξέρει
οτι δεν έχει το θαυμασμό σου.
Πόσο μάλλον αυτό με το σέξ. .... για σκέψου το λίγο, αλλά απο τη δική του πλευρά...
Αυτό το μπέρδεμα , εύκολα τον στέλνει στο φαγητό, γιατί κάθε φορά που τον κοιτάζεις αυτός σε βλέπει σα να τον κρίνεις για τα κιλά του.
Σίγουρα γνωρίζει πολύ καλά το πρόβλημα του, αλλά φοβάμαι οτι πρεπει να τον αφήσεις να πάρει τις αποφάσεις του
μόνος του.
Να το αντιμετωπίσει κατάματα. Κατόπιν εσύ να συμπαρασταθείς και να σταθείς δίπλα του.
Μερικές φορές έχουμε ανάγκη από κάποιον να μας ακούει, περισσότερο από κάποιον να μας λέει συνεχώς
τι πρέπει να κάνουμε, και το να δείχνουμε την αγάπη μας έχει πολλούς τρόπους για να φανεί.
Ίσως σε κούρασα ή ίσως σε παραξένεψε η θέση μου, αλλά σκέφτηκα οτι θα έπρεπε να δούμε και τη δική του πλευρά.
Σας εύχομαι καλή τύχη σε οτιδήποτε αποφασίσετε.
Με έδιωξαν από το σπίτι.
18-07-2025, 14:01 in Με καφέ και συμπάθεια....