Ευχαριστώ για την απάντηση και τις 2 σας κορίτσια.Τώρα αρχίζω και βλέπω κάπως πιο καθαρά πόσο άρρωστα σκεφτόμουν.Και είναι πολύ δύσκολο και οδυνηρό να αποχαιρετήσω οριστικά τον αποστεωμένο μου εαυτό.Τώρα αντιλαμβάνομαι πόσο δύσκολο είναι και πραγματικά δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω.Και επίσης οδυνηρό είναι το οτι κατάλαβα πως τόσους μήνες όλοι(οι κοντινοί μου άνθρωποι) είχαν καταλάβει τι συμβαίνει και εγώ η ηλίθια πίστευα οτι το κρύβω καλά.Ήξερα κατα βάθος πως δεν γίνεται να μου κοπεί η περίοδος με εμετούς συχνότητας μια φορά τη βδομάδα, κοίταζα στον καθέφτη τα κόκαλα μου και πάθαινα κρίση οτι πάχυνα.Λάθος ο αόριστος που χρησιμοποιώ , ακόμα δυσφορώ όταν τρώω πολύ.Τι μα...κίες κάνουμε ρε κορίτσια, ας ξυπνήσουμε κάποια στιγμή επιτέλους...θέλω να πιστεύω οτι ποτέ δν είναι αργά, οτι αυτό που μοιράζομαι τώρα κάποια κοπέλα θα αφυπνήσει να μην πέσει σαυτόν τον φαύλο κύκλο.Δεν μπορώ να είμαι πιο αισιόδοξη απόψε, εύχομαι αύριο να είναι μια νέα, καλύτερη μέρα για ΟΛΟΥΣ μας.