ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ - ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ & ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

[toula]

Καλησπέρα!!!

Έβλεπα το forum αρκετές μέρες και δεν αισθανόμουν τόσο δυνατή για να γράψω. Δεν ήξερα τί ακριβώς να γράψω, γιατί πολύ απλά οι ψυχολογικές μου μεταπτώσεις δεν μου το επέτρεπαν !
Από παιδί είχα κάποια θέματα με το βάρος μου φυσικά προς τα πάνω...
Όταν ήμουν στο πανεπιστήμιο και για καμιά πενταετία κατάφερα να το ελέγξω δηλαδή είμαι 1.67 ύψος και ζύγιζα από 55 έως 57 κιλά. Δεν έκανα ποτέ γυμναστική γιατί πολύ απλά δεν μου αρέσει απλώς πρόσεχα αρκετά περισσότερο από τους άλλους τί και πότε το έτρωγα.
Δυστυχώς το τελευταίο χρόνο μολονότι συναισθηματικά είμαι σε πολύ καλύτερη φάση σε σχέση με το παρελθόν μου βρίσκομαι με 5 κιλά παραπάνω από το επιθυμήτό μου βάρος (62 κιλά). Κάποιος ίσως σκεφτεί τώρα,"καλά και για 5 κιλά το κάνεις θέμα?"
Προσπάθησα εδώ και 1.5 μήνα να χάσω κάτι κάνοντας διάφορες βλακείες όπως:

1) έκοψα τη ζάχαρη και χρησιμοποιώ ζαχαρίνη (οχι με ασπαρτάμη)
2) πήρα σκεύασμα από το φαρμακείο πράσινου τσαγιού για ενεργοποίηση του μεταβολισμού
3) αγόρασα από το φαρμακείο κάποια φυτικά χάπια "kalory emergency 1000" τα οποία χαραχτηρίζονται ως φυσικό συμπλήρωμα διατροφής και βοηθούν στην μείωση της απορρόφησης λιπών και υδαταθράκων.
4)Μείωση ακόμη περισσότερο του φαγητού

Αποτέλεσμα? ΚΑΝΕΝΑ

Είμαι φοβερά απογοητευμένη & τσαντισμένη με τον εαυτό μου. Δεν θέλω να κοιταχτώ στον καθρέφτη. Όλη την ημέρα συνειδητά & υποσυνείδητα σκέφτομαι τα παραπάνω μου κιλά. Δεν θέλω να με βλέπω. Τί να κάνω?

Δε ξέρω για τι είδους τοπικς είναι εδώ αλλά διάβασα> ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑ νέων μελών και είπα να γράψω. Συγνώμη εάν σας κούρασα με την φλυαρία μου!

[absolute]

Καλως ηρθες!και εγω ειμαι μια παρομοια περιπτωση με εσενα, δε θελω να χασω πολλα κιλα,γυρω στα 4 αλλα δε φευγουν με τιποτα....προσφατα(πριν 1 μηνα) ξεκινησα και γυμναστικη αλλα και παλι τιποτα!!δεν τρωω ψωμια,αποφευγω εντελως τα γλυκα(καλα αν ξεκινησω ομως δε σταματαω με τιποτα),ροφηματα πρασινου τσαγιου,κρεμες για την κυταριτιδα,δεν τρωω μετα τις 7...αλλα τιποτα παλι...

Βαριεμαι τη γυμναστικη,μου λειπουν τα γλυκα...αλλα δε θελω να τα παρατησω...δε νιωθω καλα με εμενα οταν αφηνω τον εαυτο μου.

Ελπιζω μεσα απο αυτο το forum να βοηθηθουμε ψυχολογικα!!

[toula]

Σ'ευχαριστώ που μου απάντησες absolute. Τουλάχιστον τώρα ξέρω ότι δεν είμαι μόνο εγώ σ' αυτή τη φάση. Αρκεί λοιπόν να σκεφτόμαστε ότι η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία?

[absolute]

αρκει να μη σταματησουμε την προσπαθεια,τοτε υπαρχει ελπιδα θελω να πιστευω!!!πλησιαζει και το καλοκαιρι,ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΑΤΗΣΟΥΜΕ!!!!