ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΖΥΓΙΣΜΑ (για οσους το κανουν)

[penelope1985]

Θα δουμε Σεμι!

[Constance]

Θα ερθει το διψηφιο και θα ανηξουμε ψηφιακες σαμπανιες εδω μεσα χιχιχι. Koριτσια ειστε ολες αξιεπαινες μπραβο για τον αγωνα σας.Dew μου να περασετε σουπερ σκ!!!

[VIVIKAKI]

Originally posted by karamela
καλα εγω αργω πιο πολυ απο εσενα
αλλα εχω ξαναπει οταν το δω θα κανω παρτι χιχιχ

Μόνο παρτυ????? εκει να δεις χαρες!!!! αντε με το καλό σε όλες μας!!!!! δεν πρεπει να ξαναεπιτρέψουμε στο φαγητό μα καθορίσει την καθημερινότητα μας!!!
εγώ πάλι ονειρεύομαι την ημέρα που θα φορέσω φούστα ή φορεμα!! πρεπει να ειναι τελεια αισθηση!! α!! και κατι γοβες peep toe που ειναι απωθημενο, αλλά χωρίς φουστιτσα δεν γίνεται!!
ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΑΡΓΟΥΝ ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΕΡΘΟΥΝ......

[murcielago]

Καλημέρα!
Καλά σήμερα, νιώθω χάλια... Δεν βοηθάει κι ο καιρός, χώρισα και τον γκόμενο (ή αυτός με χώρισε- δεν έχω καταλάβει) - έχω ανάγκη επικοινωνίας με το υπερπέραν και γι' αυτό γράφω εδώ. Πιο πολύ απ' όλα με πείραξε που μετά από προσπάθεια 3 εβδομάδων όπου έχασα σκάρτα 3 κιλά πήγα χθες το βράδυ σ' ένα απ' αυτά τα εστατόρια του συρμού που διαφημίζουν τα περιοδικά (το σκυλομετάνιωσα βέβαια διότι το φαγητό ήταν με-τρι- ό-τα-το, το ψωμί μπαγιάτικο και το μενού ανέμπνευστο- αλλά ο λογαριασμός παχυλός) και σήμερα το πρωί έχω πάρει πάνω από 1 κιλό. Αι στο καλό δηλαδή... Για να μην πω τίποτα χειρότερο. Βέβαια η άνοδος είχε αρχίσει αρκετές μέρες πριν οπότε τώρα ξαναείμαι στα 107. 107! Το λέω και δεν το πιστεύω! Με πειράζει που δεν ανήκω πια στις ωραίες, με πειράζει που δεν είμαι το κέντρο του ενδιαφέροντος των ανδρών της παρέας, με πειράζει που λίγοι πια γυρίζουν να με κοιτάξουν όταν περνάω και τότε δεν είμαι σίγουρη για ποιο λόγο...
Αν και όλα αυτά ξεπερνιούνται... Στο κάτω κάτω δεν είμαι μόνο σώμα- έχω και ψυχικά χαρίσματα!!!
Εμένα αυτό που πιο πολύ μου τη δίνει είναι ότι για πρώτη φορά στη ζωή μου έχω βάλει έναν στόχο και δεν τον έχω πετύχει! ίσως γιατί δεν προσπαθώ αρκετά... Γιατί για να είμαι ειλικρινής, με το φαγητό χαϊδεύω όχι μόνο τον ουρανίσκο μου αλλά και το θυμικό μου. Πονάω; τρώω. Αγχώνομαι; τρώω (τότε ειδικά!). Χαίρομαι; τρώω. Κλαίω; τρώω. Θυμώνω; όπως σήμερα... Ξανατρώω. Σήμερα κατέβασα μια σοκολάτα 150 γραμμάριακι ακόμα δεν έχει πάει ούτε μεσημέρι. Εγώ που στη ζωή και στη δουλειά μου χρησιμοποιώ τον ορθολογισμό και τον ντετερμινισμό ως εργαλεία με τόση επιτυχία, στο θέμα "κιλά" μοιάζει να έχω υιοθετήσει μια άποψη μοιρολατρική με πολλά μεταφυσικά στοιχεία: "δεν ξέρω πώς παχαίνω...", "ο μεταβολισμός μου δεν είναι καλός..." και άλλες τέτοιες μπούρδες. Εντάξει, σπέρματα αλήθειας υπάρχουν: προφανώς το γεγονός ότι έκοψα την περίοδό μου τεχνητά έχει να κάνει με την επιβράδυνση του μεταβολισμού μου- αλλά απ' την άλλη, ξέρω και μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες που έχουν αδυνατίσει με διατροφή- πιο δύσκολα αλλά τα κατάφεραν. Και δεν κατεβάζω πια μεγάλες ποσότητες φαγητού- κι αυτό αλήθεια, κι όμως συνεχίζω να παχαίνω γμ το κρτό μου! Πάντως τις σοκολατίτσες μου κάθε όποτε αλλάζω συναισθηματικό στάτους τις χτυπάω! Οπότε ας μην χρονοτριβώ! Ας δεσμευτώ επιτέλους απέναντι στον εαυτό μου κι ας σταματήσω να του κάνω τα χατήρια που μόνο χατήρια δεν είναι γιατί πάλι εγώ είμαι χαμένη!
Αντί να το ρίχνω στο φαί μπορώ να το ρίχνω στο κλάμα ή στο γέλιο, στις βόλτες ή στο daydreaming που μ' αρέσει πολύ. Τι κι αν όλα φαίνονται πιο φθηνά όσο μεγαλώνω; Τι κι αν τίποτα δεν έχει πια την ίδια γεύση; Ούτε ο έρωτας, ούτε οι φιλίες... ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ! Εγώ τρώω όλη μου την απογοήτευση που εν τέλει δεν ξέρω από πού πηγάζει: είμαι συναισθηματικά ανώριμη; είναι οι άλλοι μ@λ@κες; άνθρωποι αχάϊδευτοι με ράγισαν κι εμένα- κι εγώ με τη σειρά μου άλλους... Στη ζωή ερχόμαστε για να αγαπήσουμε λάθος ανθρώπους... Anyway, μετά από 4 σειρές εφηβικού συναισθηματισμού ο εγκέφαλός μου αρχίζει να παράγει ροζ ποπ κορν... οπότε φτάνει η κλάψα.
Επί του πρακτέου: τι ΔΕΝ μπορώ να κόψω: τους δυο διπλούς καφέδες την ημέρα με ζάχαρη και γάλα. Εντάξει ελεφαντάκι, θα σου κάνω μόνο αυτή τη χάρη. Αρχής γενομένης από σήμερα!
HASTA LA VICTORIA SIEMPRE!

[Constance]

vivikaki μου αστα.Κι εγω το ιδιο απωθημενο εχω.Απο το σχολειο εχω να βαλω φουστα.:P Αντε που θα παειιιι!

[VIVIKAKI]

Originally posted by Constance
vivikaki μου αστα.Κι εγω το ιδιο απωθημενο εχω.Απο το σχολειο εχω να βαλω φουστα.:P Αντε που θα παειιιι!

Βρε συ!! τα κιλά σου μου φαίνονται πολύ καλά για το ύψος σου βέβαια δεν ξέρω τον σωματότυπο σου, εγώ ας πουμε στα 107 και πιάνεις πλευρά οπότε φαντάσου πως ειναι τα πόδια!!
αλλά εσυ με τα 77 ειναι πολυ καλά για ενα φορεματακι!!!
μπορεί και να κάνω λάθος΄, εσύ ξέρεις καλύτερα!!
μακάρι πάντως να βάλεις ότι θελεις και να το χαρεις!!

[Constance]

Μωρε κοιτα δεν ειναι οτι ειμαι χαλια, αλλα τα εχω τα παχακια μου και τα γονατα μου και οι γαμπες μου ειναι σαν πρησμενα συνεχεια.Και εχω και κυτταριτιδα η οποια ελπιζω να περιοριστει με την καλη διατροφη που εφαρμοζω τωρα.Δε μου πανε παντως.Μονο μαξι φορεματα και φουστες φοραω.Ασε που δε βρισκω και στο νουμερο μου ευκολα.:P

[penelope1985]

Originally posted by murcielago
Καλημέρα!
Καλά σήμερα, νιώθω χάλια... Δεν βοηθάει κι ο καιρός, χώρισα και τον γκόμενο (ή αυτός με χώρισε- δεν έχω καταλάβει) - έχω ανάγκη επικοινωνίας με το υπερπέραν και γι' αυτό γράφω εδώ. Πιο πολύ απ' όλα με πείραξε που μετά από προσπάθεια 3 εβδομάδων όπου έχασα σκάρτα 3 κιλά πήγα χθες το βράδυ σ' ένα απ' αυτά τα εστατόρια του συρμού που διαφημίζουν τα περιοδικά (το σκυλομετάνιωσα βέβαια διότι το φαγητό ήταν με-τρι- ό-τα-το, το ψωμί μπαγιάτικο και το μενού ανέμπνευστο- αλλά ο λογαριασμός παχυλός) και σήμερα το πρωί έχω πάρει πάνω από 1 κιλό. Αι στο καλό δηλαδή... Για να μην πω τίποτα χειρότερο. Βέβαια η άνοδος είχε αρχίσει αρκετές μέρες πριν οπότε τώρα ξαναείμαι στα 107. 107! Το λέω και δεν το πιστεύω! Με πειράζει που δεν ανήκω πια στις ωραίες, με πειράζει που δεν είμαι το κέντρο του ενδιαφέροντος των ανδρών της παρέας, με πειράζει που λίγοι πια γυρίζουν να με κοιτάξουν όταν περνάω και τότε δεν είμαι σίγουρη για ποιο λόγο...
Αν και όλα αυτά ξεπερνιούνται... Στο κάτω κάτω δεν είμαι μόνο σώμα- έχω και ψυχικά χαρίσματα!!!
Εμένα αυτό που πιο πολύ μου τη δίνει είναι ότι για πρώτη φορά στη ζωή μου έχω βάλει έναν στόχο και δεν τον έχω πετύχει! ίσως γιατί δεν προσπαθώ αρκετά... Γιατί για να είμαι ειλικρινής, με το φαγητό χαϊδεύω όχι μόνο τον ουρανίσκο μου αλλά και το θυμικό μου. Πονάω; τρώω. Αγχώνομαι; τρώω (τότε ειδικά!). Χαίρομαι; τρώω. Κλαίω; τρώω. Θυμώνω; όπως σήμερα... Ξανατρώω. Σήμερα κατέβασα μια σοκολάτα 150 γραμμάριακι ακόμα δεν έχει πάει ούτε μεσημέρι. Εγώ που στη ζωή και στη δουλειά μου χρησιμοποιώ τον ορθολογισμό και τον ντετερμινισμό ως εργαλεία με τόση επιτυχία, στο θέμα "κιλά" μοιάζει να έχω υιοθετήσει μια άποψη μοιρολατρική με πολλά μεταφυσικά στοιχεία: "δεν ξέρω πώς παχαίνω...", "ο μεταβολισμός μου δεν είναι καλός..." και άλλες τέτοιες μπούρδες. Εντάξει, σπέρματα αλήθειας υπάρχουν: προφανώς το γεγονός ότι έκοψα την περίοδό μου τεχνητά έχει να κάνει με την επιβράδυνση του μεταβολισμού μου- αλλά απ' την άλλη, ξέρω και μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες που έχουν αδυνατίσει με διατροφή- πιο δύσκολα αλλά τα κατάφεραν. Και δεν κατεβάζω πια μεγάλες ποσότητες φαγητού- κι αυτό αλήθεια, κι όμως συνεχίζω να παχαίνω γμ το κρτό μου! Πάντως τις σοκολατίτσες μου κάθε όποτε αλλάζω συναισθηματικό στάτους τις χτυπάω! Οπότε ας μην χρονοτριβώ! Ας δεσμευτώ επιτέλους απέναντι στον εαυτό μου κι ας σταματήσω να του κάνω τα χατήρια που μόνο χατήρια δεν είναι γιατί πάλι εγώ είμαι χαμένη!
Αντί να το ρίχνω στο φαί μπορώ να το ρίχνω στο κλάμα ή στο γέλιο, στις βόλτες ή στο daydreaming που μ' αρέσει πολύ. Τι κι αν όλα φαίνονται πιο φθηνά όσο μεγαλώνω; Τι κι αν τίποτα δεν έχει πια την ίδια γεύση; Ούτε ο έρωτας, ούτε οι φιλίες... ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ! Εγώ τρώω όλη μου την απογοήτευση που εν τέλει δεν ξέρω από πού πηγάζει: είμαι συναισθηματικά ανώριμη; είναι οι άλλοι μ@λ@κες; άνθρωποι αχάϊδευτοι με ράγισαν κι εμένα- κι εγώ με τη σειρά μου άλλους... Στη ζωή ερχόμαστε για να αγαπήσουμε λάθος ανθρώπους... Anyway, μετά από 4 σειρές εφηβικού συναισθηματισμού ο εγκέφαλός μου αρχίζει να παράγει ροζ ποπ κορν... οπότε φτάνει η κλάψα.
Επί του πρακτέου: τι ΔΕΝ μπορώ να κόψω: τους δυο διπλούς καφέδες την ημέρα με ζάχαρη και γάλα. Εντάξει ελεφαντάκι, θα σου κάνω μόνο αυτή τη χάρη. Αρχής γενομένης από σήμερα!
HASTA LA VICTORIA SIEMPRE!

καλη επιτυχια αλλη μια φορα! να ξερεις οτι οταν πεσεις λιγο στα κιλα θα δεις τα πραγματα με αλλο ματι...

[murcielago]

Penelopάκι ευχαριστώ για την απάντηση! Ωραίο είναι να επικοινωνείς και με κανένα άλλο ανθρώπινο μυαλό που και που κι όχι μόνο με το Μεγάλο Μανιτού!
By the way, εσύ πώς τα έχασες τα 22,5 κιλά;;;

[penelope1985]

με φερμουαρ στο στομα... και γυμναστικη.

[murcielago]

Μπράβο ρε Πενέλοπε! Ολόψυχα!

[penelope1985]

Σ'ευχαριστω... Εγω σου προτεινω να βαλεις ως πρωτο στοχο να πεσεις απο τα 100 και γι'αυτο το διαστημα να εισαι αυστηρη με τον εαυτο σου... Οταν δεις τα πρωτα αποτελεσματα θα εχεις αλλο αερα, ενα αισθημα οτι εκπληρωσες ενα στοχο και θα μπορεις να κανεις και καμια παρασπονδια... και θα την κανεις συνειδητα και οχι βουλιμικα... Επειδη πεθυμισες ενα φαι και οχι επειδη εισαι στεναχωρημενη και θες να φας...

Καλη σου συνεχεια!

[loukoumaki]

κοριτσαρες μου σας ευχαριστω πολυ! μου δινετε πολλη δυναμη! και φυσικα μπραβο σε ολες μας, να κοιταμε τα μακροπροθεσμα αποτελεσματα βαζοντας μικρους στοχους οπως πολυ σωστα επισημαινει και η πηνελοπη, και ολα καλα θα μας πανε!

murcielago πολυ γλαφυρος ο λογος σου, εκφραζεις συναισθηματα τοσο γνωριμα σε μενα μεχρι πριν λιγο καιρο ακομα! ολα ομως βρισκονται μες στο κεφαλι μας καλη μου, εκει ειναι το κεντρο των "επιχειρησεων"... δε θα σου πω τα ιδια και τα ιδια που ουτως η αλλως ξερεις, παρα μονο πως εδω ειμαστε η μια για την αλλη και ειναι πολυ σημαντικο αυτο.. καλη επιτυχια στην προσπαθεια σου, αν δεις το τικερακι μου θα καταλαβεις πολλα!
προχωραμε δυναμικα!

[Danai20]

murcielago

όλα θα πάνε καλά, θα δεις. Και θα γίνεις πάλι κουκλαρα και θα έχεις κατακτήσεις και θα βρεις ενα καλύτερο και πιο ωραίο φίλο.
Μη στεναχωριέσαι και να σε αγαπάς

[BettyG]

murcielago
κοπελιά με το πολύ όμορφο νίκ, όλα θα πάνε καλά, αρκεί να το πιστέψεις!

Κορίτσια, τι έγινε άραγε σήμερα και είμαι 1,5 κιλό κάτω? οεο????

Ζήτω!