Κατα τ'άλλα ... καλά???
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Results 1 to 6 of 6
  1. #1
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2009
    Posts
    194

    Κατα τ\'άλλα ... καλά???

    Χαλόου έβριμπάντι,
    Παρακολουθώ το forum αυτό εδώ και κάποιους μήνες, και είναι η μεγάλη παρηγοριά μου τις στιγμές που πέφτω στον φαύλο κύκλο της βουλιμίας και νιώθω ότι δεν θα απαλλαγώ ποτέ από την κατάρα αυτή. Είμαι 30 χρονών και είμαι "παθούσα" τα τελευταία 15 χρόνια, με μεγάλα διαστήματα αποχής, και αντίστοιχα μεγάλα διαστήματα συνεχόμενων κρίσεων. Αυτήν την περίοδο διανύω μία πολύ καλή φάση της ζωής μου, όπου έχω αρχίσει να πιστεύω ότι ΤΕΛΟΣ πια οι εμετοί για εμένα. Με έναν πολύ καλό σύντροφο δίπλα μου, και μία πολύ καλή ψυχολόγο, όλα πια μου φαίνονται πιο απλά... Οι κρίσεις υπερφαγίας βέβαια παραμένουν, αλλά αραιώνουν.
    Το θέμα είναι ότι μέσα από όλη αυτή την διαδικασία "αναγέννησης" έχω αρχίσει ιατρικά τσεκ-απ πεπεισμένη ότι όλη αυτή η ιστορία έχει προκαλέσει μη αναστρέψιμες ζημιές στην υγεία μου. Έχω ήδη κάνει εργασίες στα δόντια μου μιας και είχε φθαρεί το σμάλτο. Οι εξετάσεις αίματος έδειξαν σημαντική έλλειψη βιταμίνης Β12, που αποκαθίσταται με ενέσεις. Επίσης μου διαγνώστηκε γαστροοισοφαγική παλλινδρόμηση. Αναρωτιέμαι αν είναι μόνο αυτά ή αν έχουν επηρεασθεί και άλλα ζωτικά όργανα στο σώμα μου. Φοβάμαι να το ανακαλύψω...
    Θα ήθελα να μάθω τις δικές σας εμπειρίες σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα

    Ευχαριστώ

    ΥΓ. Ζητάω συγνώμη αν κάτι παρόμοιο έχει αναφερθεί σε παλαιότερο τόπικ και μου έχει διαφύγει

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2009
    Posts
    114
    φαρμακα παιρνεις?ποσα κιλα εισαι τωρα? εχει φτιαξει η διατροφη σ?

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2009
    Posts
    194
    Από φάρμακα παίρνω συμπλήρωμα σιδήρου και μόλις τελείωσα τις 10 ενέσεις για αποκατάσταση της βιταμίνης Β12 που έπρεπε να κάνω. ʼλλα φάρμακα όχι. Τώρα είμαι, με 1,67 ύψος, 59 κιλά, και προσπαθώ να φτάσω τα 56 αλλά δυσκολεύομαι πολύ μιας και έχω μάθει να τρώω μεγάλες ποσότητες και χωρίς τους εμετούς οι θερμίδες όλες μένουν στο σώμα μου. Η διατροφή μου έχει βελτιωθεί από την άποψη ότι παίρνω πολύ καλά συσταστικά καθημερινώς, απλά πρέπει να κόψω τις υπερβολές στις οποίες καθημερινώς θα υποκύψω, άλλοτε περισσότερο, άλλοτε λιγότερο. Αυτά...

  4. #4
    Junior Member
    Join Date
    Apr 2010
    Posts
    5
    Λυπάμαι πάρα πολύ για όσα κακά έχεις κάνει στον εαυτό σου, για όσο κακό κάνουμε όλοι μας. Είναι ηλίθειο κι ανούσιο να ασχολούμαστε τόσο πολύ με την εξωτερική μας εικόνα και τα υποτειθέμενα πρότυπα ομορφιάς φτάνοντας στο σημείο να καταστρέφουμε ό,τι πολυτιμότερο εχουμε! Και αν σκεφτεί κανείς ότι αν ζούσαμε στην αναγέννηση ας πούμε θα θεωρούσαμε ωραία τα παραπάνω κιλα, είναι να τρελαίνεσαι!!!!!!!! Συνήθως βέβαια όλες αυτές οι συμπεριφορές με το φαγητό έχουν βαθύτερα αίτια...
    Ελπίζω να μην έχεις πάθει κάτι πιο σοβαρό, και πιστεύω πως όλα θα φτιάξουν, αρκεί να μην αγχώνεσαι και να τα αντιμετωπίζεις με ψυχραιμία. Όσο για τα κιλά σου, είσαι μια χαρά και μη βάλεις τον εαυτό σου στο τρυπάκι της δίαιτας, έχεις έναν άνθρωπο δίπλα σου που σε θέλει όπως είσαι και βλέπει σ'εσένα την απόλυτη ομορφιά ακόμα κι αν εσύ δεν έχεις μάθει ακόμα ν'αγαπάς αυτό που βλέπεις στον καθρέφτη... Μην το βάζεις κάτω!! Θα τα καταφέρουμε όλοι μαζι, τουλάχιστον αυτό θέλω να πιστεύω... Κι όλα αυτά στα γράφω μετά από μία ακόμη βουλιμική κρίση.... Πρέπει να σταματήσει αυτό, δε μας αξίζει κι η ζωή ρε γαμώτο έχει τόσα παραπάνω να μας προσφέρει από αυτό!!!!

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2010
    Posts
    156
    κοριτσια υπομονη...
    συνεχιστε να προσπαθειτε...
    τωρα που βλεπετε τα καταστροφικα αποτελεσματα αλλαξτε τη ζωη σας...
    το κακο ειναι οτι ολοι μας θελουμε αποτελεσματα και τα θελουμε αμεσα...
    αντρα θελω τωρα τον θελω που λεει και η παροιμια.
    και ακριβως επειδη το χασιμο κιλων σε νορμαλ καταστασεις δε ειναι κατι που συμβαινει γρηγορα και αμεσα...εμεις τρελενομαστε...και αρχοζουμε..αυτα που κανετε εσεις...

    να ρωτησω κατι ρε κοριτσια και αγορια???
    οταν προτοκανατε εμετο (απο τυψεις και θλιψη και ενοχες απο το φαγητο) πως εγινε?
    ο εμετος δεν ειναι κατι που το προκαλεις ευκολα ουτε ειναι ευχαριστο...
    εγω δε μπορω να κανω παρα μονο αν ειμαι αρρωστη η αν εχω χαλια στομαχι και ερθει μονο του...να το προκαλεσω...ουτε να το σκεφτω δε μπορω...οχι να το κανω...

    παντως καλο ειναι οποιος δεν μπορει μονος του να συμβουλευτει καποιον ειδικο...δεν παιζουμε με την υγεια ...απο τη μια στιγμη στην αλλη μπορει να συμβει κατι δυσαρεστο...αλλα εμεις οι ανθρωποι μονο οταν μας προλαβουν τα δυσαρεστα βαζουμε μυαλο..και ταρακουνιομαστε!

    καταλαβαινω ποσο δυσκολο ειναι...και ποσο χρονο θελει και ποσο κουραση ψυχολογικη εχετε τραβηξει...αλλα μην φτασουμε στα ακρα ρε παιδια!

    θελει πολυ κουραγιο....και group therapy...

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2009
    Posts
    194
    Ευχαριστώ πολύ για την ανταπόκριση στο ποστ μου... Κάθε μία απάντηση που διαβάζω είναι μία ακόμα γροθιά στο στομάχι. Είναι ένα ακόμα ταρακούνημα που με ξυπνάει από τον λήθαργο που είχα πέσει αυτά τα χρόνια. Έχοντας διανύσει μόλις 20 ημέρες αποχής από εμετούς και βουλιμικά επεισόδια, νιώθω ότι όλα αυτά ήταν ένα όνειρο. Ότι δεν είναι δυνατόν να έχουν συμβεί σε εμένα, ή μάλλον ακόμα καλύτερα να τα έχω προκαλέσει εγώ. Και όμως, υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν μπορούμε να τα ελέγξουμε πάντα, όσο και αν το μυαλό σου δείχνει τον σωστό δρόμο με όλα τα επιχειρήματα του κόσμου. Πρέπει να συνυπάρχουν όλοι οι παράγοντες που θα συμβάλλουν στο να βγεις από το τέλμα. Και όταν αυτοί οι παράγοντες πλέον είναι υπαρκτοί, χρειάζεται χρόνος... Σε εμένα βρέθηκαν οι παράγοντες, πέρασε και χρόνος και να' μαι σιγά σιγά να αναγεννιέμαι... Και θέλω να πιστεύω ότι οι ζημιές που έχω προκαλέσει στον οργανισμό μου θα αρχίσουν σιγά σιγά να αποκαθίστανται. Θεωρώ όμως απαραίτητη και την υποστήριξη της ψυχολόγου, γιατί τί γίνεται όταν ένας από αυτούς τους παράγοντες σταματήσει να υπάρχει? Όταν τα πράγματα σταματήσουν να πηγαίνουν όσο καλά ήθελες και υπολόγιζες? Ξαναπέφτεις στον λάκκο με τα ... Κανονικά η απάντηση πρέπει να είναι ΟΧΙ! Γι'αυτό είναι πολύ σημαντικό να εξοπλίσουμε τον εαυτό μας με τα απαραίτητα πολεμοφόδια για να αντιμετωπίσουμε την ΖΩΗ. Γιατί αυτή είναι η πραγματική ζωή. Με τα πάνω της και τα κάτω της...
    Όσο για την ερώτηση της kika για το πως ξεκίνησα τους εμετούς, ούτε που θυμάμαι. Δεν θυμάμαι πότε ήταν, τί σκέφτηκα, πώς ένιωσα, γιατί το ξανάκανα... Το μόνο που ξέρω ήταν ότι η ανάγκη να φάω και ο φόβος του να πάρω κιλά σίγουρα υπερκάλυπτε τον σεβασμό στην σωματική και ψυχική μου υγεία... Και άρα η λύση ήταν μόνο ΜΙΑ: ο εμετός! Όχι πια όμως! Ελπίζω... Πρέπει όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε ότι ο εμετός πρόκειται για κάτι "αφύσικο", πάει κόντρα στην φυσική λειτουργία του οργανισμού και οι συνέπειες είναι το λιγότερο ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ!!! ΤΕΛΟΣ!!!!!

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •