Παχυσαρκια και καταθλιψη

[Danai20]

Πολύ όμορφο και τόσο απελευθερωτικό για πολλές από μας αυτό που έγραψες. Έτσι είναι τα πράγματα.
Τον εαυτό σου όντως πρέπει να τον αγαπήσεις γιατί φαίνεται υπέροχος από τις λέξεις που χρησιμοποιείς και τον τρόπο που γράφεις.
Εύχομαι κάθε επιτυχία στην προσπάθεια σου και το τέλος να σε βρει νικήτρια.

[karamela_ed]

Μαύρη πριγκιπέσσα κι εγω σε αυτη την προσπάθεια ειμαι να αγπήσω εμένα, θελει παρα πολυ δυναμη να το καταφερουμε αυτο, Πάς σε καποιον ψυχολόγο η προσπαθεις ολομόναχη?

[BLACK_PRIGIPESSA]

Καλημέρα Καραμέλα.Πάω εδώ και περίπου ενάμιση χρόνο σε ψυχολόγο, χωρίς την οποία θα ήταν αδύνατο να φτάσω εδώ που είμαι τώρα....
Η ψυχανάλυση είναι μια διαδρομή μεγάλη και δύσκολη. Στην αρχή η ψυχολογική μου κατάσταση έγινε πολύ χειρότερη γιατί αναγκάστηκα να έρθω αντιμέτωπη με όλα όσα προσπαθούσα να αποφύγω να δω και να αντιμετωπίσω και μετά άρχισε να βελτιώνεται κάπως. Η ψυχανάλυση δεν κάνει θαύματα από μόνη της. Θέλει πολύ προσωπική δουλειά με τον εαυτό σου και επίσης πολύ χρόνο. Δεν αλλάζει η κατάσταση από τη μία μέρα στην άλλη. Ύστερα από ενάμιση χρόνο μπορώ να σου πω με βεβαιότητα ότι σε μια κλίμακα θεραπείας από το ένα ως το δέκα εγώ ένα χρόνο μετά έφτασα στο δύο. Είναι όμως και το έχω ξαναπεί τα καλύτερα χρήματα που ξόδεψα ποτέ για τον εαυτό μου. Πολύ σημαντικό ρόλο παίζει και ο ψυχαναλυτής με τον οποίο πρέπει να έχεις καλή χημεία γιατί διαφορετικά δεν μπορείς να τον εμπιστευθείς.
Σκέψου την ψυχανάλυση γιατί βοηθάει, αλλά αν αποφασίσεις να πας καν'το γιατί θες να γίνεις καλά πρώτα εσωτερικά και έπειτα εξωτερικά.

[Elma_ed]

Αγαπητή Ναταλία μιας και αποτέλεσα κινητηριος δύναμη για σένα να σε καλωσορίσω και εγώ απο την πλευρά μου στην κουβεντούλα μας. Πριν περίπου ενα μήνα που αποφάσισα και εγώ να γραψω την ιστορία μου και να κοινοποιήσω το προβλημά μου μιας και οπως λενε αυτοι που μας παρακολουθουν έτσι ειναι πιο ευκολο να αποδεχτουμε και εμεις οι ιδιοι οτι χρειαζομαστε βοηθεια αισθανομουν οπως και εσυ.... δεν ηθελα να με κρινει κανεις και κανενας δεν πιστευε οτι μπορει να υποφερω σιωπηλα. Αρχισα να βλεπω μια ειδικη councellor για τελειως διαφορετικους λογους πριν απο 2 χρονια που ηταν υποστηρικτικη ψυχοθεραπεια για φοιτητες του εξωτερικου. Μετά απο πολλές συνεδρείες και πολλές ώρες στην πολυθρονιτσα αρχισα δειλα δειλά να ξεφουρνίζω ότι τρώω όταν είμαι μόνη ή στεναχωριμένη. Ότι με ενοχλούν τα περιττα μου κιλά αλλά δεν μπορώ να κρατηθώ οπως είπες και εσύ να μην αγοράσω σκουπίδια για 5 ατομα και να τα φαω μπροστα στην τηλεωραση. Αληθεια σου λεω ακομα δεν μπορω να το ξεπερασω εντελως και φανταζομαι οτι εχεις και εσυ το ιδιο πρόβλημα.... Τις προάλλες γυρισα 2 το βραδυ ειχα βγει για ποτο με την μοναδικη ελευθερη φιλη μου και ο πατερας μου εβλεπε τηλεοραση. Πηγα στην κουζινα και εκανα να φαω μιας και μετα βιας κρατη8ηκα να μην αγορασω σουβλακια απο καποιο βρωμικο. Καυγαδισαμε τοσο πολυ με τον πατερα μου που πεταξα το πιατο μου στο νεροχυτη και πηγα στο δωματιο μου κλειδωσα την πορτα και εκλαιγα για ωρες. Δεν ηξερα αν εκλαιγα γιατι πεινουσα αλλα είμαι πολυ πεισματαρα για να βγω απο το δωματιο μου να φαω κατι εστω και λιγο η αν εκλαιγα για την καταντια μου να πρεπει να μαλωσω με τους δικους μου για να φαω ενα τοστ. Οπως και να εχει δεν μπορουσα ούτε να κοιμηθώ γιατι μου ειχε καρφω8ει στο μυαλο μου το φαγητό. Δεν ξέρω αν είσαι ελευθερη αλλα εμενα το γεγονώς αυτο μπορεί να μην θέλω να το παραδεχτώ αλλα μου κοστίζει πολύ. Και τωρα που τα γραφω αυτά μάντεψε...... ΠΕΙΝΑΩ!!!!!!! Και το γράφω με κεφαλαία γιατι πεινάω πολυ!!!! Καθε βράδυ παλευω με τον εαυτο μου και το μονο που καταφερνω είναι να μην παχαίνω περισσότερο.... και φαντάσου οτι αισθάνομαι οτι στερουμαι!!! Με εχει κουρασει αυτός ο συνεχής αγώνας με τον εαυτό μου, με τους γονείς μου, με τα γυναικεία πρότυπα της εποχής. Δεν μπορώ άλλο να είμαι διαφορετική..... Αλλά δεν είναι και το μόνο μου πρόβλημα..... Ειχα τοσο καιρο απλα βρει μονο μια λύση στα πολλα μου προβληματα και δεν ήταν και η σωστή.... Καθε μέρα που ξυπνάω βλέπω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και λεω απο μέσα μου οτι μπορώ οτι έιμαι πιο δυνατή. Αλλα οταν ερχεται η νυχτα γιατι τοτε πονας περισσοτερο οταν εισαι μονος, τοτε δεν μπορω να κρατηθω θελω να ηρεμισω να φαω και να κοιμηθω.
Σου ευχομαι μεσα απο την καρδια μου ο δρομος της Ιθακης για σενα να είναι πιο συντομος και με λιγοτερες περιπετειες, σου ευχομαι ειλικρινα να μπορεσεις να πει8αρχησεις τον εαυτο σου, να τον αγαπησεις να ξεπερασεις τις δυσκολίες και να εισαι με ανθρωπους που σε αγαπουν και τους αγαπας.
απο οτι βλεπω είμαστε στα ιδια περιπου κυβικα ας ελπισουμε οτι του χρονου τετοιο καιρο 8α χαιρομαστε που ηρθε το καλοκαιρι......
δεν σε χαιρετω..... εδω θα εισαι και 8α τα λεμε.... φιλια

[koritsaki_ed]

κοριτσια, πρωτη φορα διαβαζω αυτο το τοπικ...γραφω στο φορουμ εδω και 3 βδομαδες περιπου, αλλα ειναι η πρωτη φορα που ενα θεμα με χτυπησε απευθειας στην καρδια. elma το πιστευεις οτι εχουμε απειρα κοινα?? ειμαι 24 χρονων, στα 18 και μεχρι τα 21 ημουν το πολυ 65 κιλα, ειμαι στη θεσσαλονικη, συντομα θα παω στην αγγλια, η λαιμαργια ειναι ο μεγαλυτερος εχθρος μου, θεωρω τον εαυτο μου ομορφο παρα τα κιλα μου και το πιο σημαντικο απο ολα...ΕΧΩ ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΜΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙς ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΛΟΙΠΟ ΣΟΙ.
αντιθετα με σενα εχω εναν πατερα 140 κιλα και μια μανα 80 κιλα. δεν τους θυμαμαι ποτε αδυνατους. αλλα για μενα το μονο θεμα που τους απασχολει ειναι το οτι ειμαι χοντρη. νιωθω οτι ντρεπονται για μενα,σχεδον δεν εχουν προσωπο στην κοινωνια,που λεμε, γιατι ειμαι χοντρη,σαν να ημουνα καμια *****. δεν μενω μαζι τους, ομως στις διακοπες που πηγαινω στο σπιτι μου με κανουν παντα να κλαιω.το καλοκαιρι με ειχε κανει ο πατερας μου και εκλαιγα ολη τη νυχτα και το πρωι ξυπνησα τοσο πρησμενη που δεν ανοιγαν τα ματια μου. κι ομως δεν μου ειπαν τι εχεις, μου ειπαν κοιτα πως εγινες!(απο παχος φυσικα)
ειναι λογικα η τελευταια μου εξεταστικη και η μανα μου αντι να με ρωταει αν διαβασα με ρωταει μονο τι ΔΕΝ τρωω και αν εχασα κιλα και αν πηγα κολυμβητηριο.
δεν θελω να τους αδικω, ξερω οτι με αγαπουνε. κι εγω τους αγαπω παρα πολυ, αλλα ειλικρινα δεν αντεχω αλλο...δεν αντεχω να με κατακρινουν συνεχεια και μαλιστα οι δικοι μου ανθρωποι.δεν εχω κανει τπτ κακο.δεν το αξιζω ολο αυτο
ο μονος ανθρωπος που ειναι πραγματικα κοντα μου σε ολο αυτο ειναι το αγορι μου...προσφατα διαπιστωσα οτι καταλαβαινει πολυ περισσοτερα και απο αυτα που του λεω ακομη,οπως πχ οτι τρωω κρυφα.και ξερετε κατι??δεν με ειρωνευτηκε,με αγκαλιασε μονο και μου ειπε:το ξερω,κι εγω στη θεση σου θα το εκανα.τωρα που μου το ειπες ομως δεν θα το ξανακανεις.δεν κρυβεσαι απο μενα ματια μου,απο τον εαυτο σου προσπαθεις να κρυφτεις"
και κοριτσια αν θελετε το πιστευτε,απο τοτε δεν το ξαναεκανα.οτι ηθελα να φαω το εκανα με θαρρος και μπροστα σε ολους.και αυτο τον ανθρωπο που ειναι ο μονος που με στηριζει,οι γονεις μου δεν τον θελουν.και εχουμε αλλη καταπιεση γι αυτο.
εγω αυτο που θελω να κανω για τον εαυτο μου και μονο ειναι να νικησω τη λαιμαργια μου.δεν παχυνα απο πεινα, απο λαιμαργια παχυνα.τωρα πια αντιμετωπιζω τη λαιμαργια μου σαν παθος.το φορουμ και ολες οι κοπελες με εχουν βοηθησει παρα πολυ. αλλα με εχει βοηθησει πολυ και ενα βιβλιο θρησκευτικου περιεχομενου.και το λεω αυτο εγω που μεχρι προσφατα εκκλησια πηγαινα μονο καθε πασχα. κοριτσια το βιβλιο περιεχει λογια του πατρος Παισιου και με βοηθαει παρα πολυ.με γαληνευει, μου διωχνει το αγχος,με βοηθαει να το αντιμετωπισω.τοσο το παχος οσο και αλλα πιο σοβαρα προβληματα που υπαρχουν δυστυχως.απλα πιστευω πια πως οτι δεν μπορει ο ανθρωπος,ο θεος το μπορει.
μη σας κουρασω αλλο με αυτα,γιατι καποιοι δεν το βλεπουν ετσι και δεν θα ηθελα να μην τους σεβαστω.
νιωθω πολυ καλα που ξερω οτι υπαρχετε και με καταλαβαινετε...ολα ειναι πιο ευκολα οταν δεν ειναι κανεις μονος του...
σασ ευχαριστω ολες πολυ για την κατανοηση<που ξερω οτι θα δειξετε, και για το χρονο που μου αφιερωσατε και θα μου αφιερωσετε ξανα...
οσο με βοηθατε εσεις ελπιζω να μπορεσω και εγω να σας βοηθησω
σας νοιαζομαι και σας αγαπω!

[BLACK_PRIGIPESSA]

κοριτσια καλησπέρα!
έχω πολύ καιρό να γράψω...
με τα κιλα τα ίδια...αποφάσισα όμως να θέσω κάποιους μικρούς στόχους....ένα βήμα τη φορά...
Έλμα εσύ πως τα πας με τα κιλά και την ψυχανάλυση?