Results 16 to 21 of 21
Thread: ΧΩΡΙΣΜΟΣ
-
07-07-2008, 15:09 #16
- Join Date
- Sep 2007
- Posts
- 1,537
Originally posted by La_ViTa
Ξέρω ότι αυτό το θέμα είναι πολύ κοινό.Αλλά πρώτη φορά πονάω τόσο πολύ.Νομίζω ότι μου έχουν ξεριζώσει την καρδιά.
Είχα μια σχέση για 4 χρόνια και παρόλο κάποιες δυσκολίες που περάσαμε τον τελευταίο καιρό είμασταν πολύ καλά.Πήγαμε μάλιστα και ένα ταξίδι στο εξωτερικό και περάσαμε τέλεια.
Και ξαφνικά μου ζητάει χρόνο.Ότι θέλει να ζήσει κι άλλα πράγματα,κοινώς να κάνει κι άλλες σχέσεις.Δεν μπορώ να καταλάβω τι έγινε και άλλαξε τόσο πολύ.Από τη μια στιγμή στην άλλη.Τον ρώτησα αν γνώρισε κάποια και μου είπε όχι.
Ξαφνικά μια μέρα παρουσιάστηκα σπίτι του μετά από μια συζήτηση που είχαμε μέσω msn και στην οποία μου έλεγε ότι κάναμε και οι δύο λάθη.Τον ρώτησα ποια ήταν αυτά και μου είπε ότι δεν θέλει να το συζητάει.Ότι δεν έχει αποφασίσει ακόμα.
Τον σκέφτομαι συνέχεια και δεν μπορώ να ηρεμήσω.Κλάιω συνεχώς.Εκείνο το βράδυ που βρεθήκαμε μου έστειλε ένα μήνυμα,ένα ποίημα με το οποίο κατάλαβα ότι δεν τα έχει διαγράψει όλα.Στα δικά μου μηνύματα όμως δεν απαντά.Οι φίλοι μου λένε να εξαφανιστώ για να καταλάβει κι εκείνος τι πάει να πει χωρισμός.Να μην έχουμε καμία επαφή.Προσπαθώ να μην τον σκέφτομαι αλλά μου είναι σχεδόν αδύνατο.Πώς θα διαγράψω όλα αυτά που ζήσαμε μαζί?
Ήμουν στο τέλος μιας αντικαταθλιπτικής θεραπείας και τώρα νιώθω να κατρακυλάω πάλι..:(:(
Εσυ τι σχέση θέλεις ? Θέλεις απλά να είστε μαζί ή έχεις και κάποια σχέδια στο μυαλό σου για οικογένεια ?
- 08-07-2008, 00:23 #17
- Join Date
- Jun 2008
- Location
- ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
- Posts
- 426
Originally posted by La_ViTa
Ξέρω ότι αυτό το θέμα είναι πολύ κοινό.Αλλά πρώτη φορά πονάω τόσο πολύ.Νομίζω ότι μου έχουν ξεριζώσει την καρδιά.
Είχα μια σχέση για 4 χρόνια και παρόλο κάποιες δυσκολίες που περάσαμε τον τελευταίο καιρό είμασταν πολύ καλά.Πήγαμε μάλιστα και ένα ταξίδι στο εξωτερικό και περάσαμε τέλεια.
Και ξαφνικά μου ζητάει χρόνο.Ότι θέλει να ζήσει κι άλλα πράγματα,κοινώς να κάνει κι άλλες σχέσεις.Δεν μπορώ να καταλάβω τι έγινε και άλλαξε τόσο πολύ.Από τη μια στιγμή στην άλλη.Τον ρώτησα αν γνώρισε κάποια και μου είπε όχι.
Ξαφνικά μια μέρα παρουσιάστηκα σπίτι του μετά από μια συζήτηση που είχαμε μέσω msn και στην οποία μου έλεγε ότι κάναμε και οι δύο λάθη.Τον ρώτησα ποια ήταν αυτά και μου είπε ότι δεν θέλει να το συζητάει.Ότι δεν έχει αποφασίσει ακόμα.
Τον σκέφτομαι συνέχεια και δεν μπορώ να ηρεμήσω.Κλάιω συνεχώς.Εκείνο το βράδυ που βρεθήκαμε μου έστειλε ένα μήνυμα,ένα ποίημα με το οποίο κατάλαβα ότι δεν τα έχει διαγράψει όλα.Στα δικά μου μηνύματα όμως δεν απαντά.Οι φίλοι μου λένε να εξαφανιστώ για να καταλάβει κι εκείνος τι πάει να πει χωρισμός.Να μην έχουμε καμία επαφή.Προσπαθώ να μην τον σκέφτομαι αλλά μου είναι σχεδόν αδύνατο.Πώς θα διαγράψω όλα αυτά που ζήσαμε μαζί?
Ήμουν στο τέλος μιας αντικαταθλιπτικής θεραπείας και τώρα νιώθω να κατρακυλάω πάλι..:(:(
Από την άλλη διαβάζω τυποποιημένες και κλίσε απαντήσεις- συμβουλές του τύπου \'\'ήταν σε άλλη φάση μα εσύ δεν το πείρες χαμπάρι, και αυτός το συνειδητοποίησα ένα πρωί μετά από 4 χρόνια και επειδή βιαζόταν να προλάβει τις άλλες ξέχασε να σου δώσει και τις απαιτούμενες εξηγήσεις\'\', η για \'\'την προσευχή και τους αγίους που βοήθησαν τον ένα σύντροφο και τιμώρησαν τον άλλον \'\'. Και γω πλάκα πλάκα πιστεύω μια βόλτα στον Αγ. Όρος θα σου έκανε καλό χεχε
Λοιπών La-Vita το ζητούμενο πιο είναι για σένα; Θες απλά να μετριάσεις τον πόνο, θες να καταλάβεις γιατί έφυγε, θες να μάθεις πως μπορείς να τον ξανακερδίσεις, θες να προχωρήσεις; Τι απ’ όλα θες;
( θα σου απαντήσω μόνο για το κομμάτι του πόνου ) Σου λείπει το ξέρω και θα σου λείπει για όσο καιρό θα επιλέξεις εσύ. Δηλαδή θα μου πεις μα στερούμε κάτι που σε γέμιζε, χαρά , αγάπη , όνειρα , ελπίδες , και τώρα χάθηκαν , και το κενό που δημιούργησαν πονάει , πονάει αφόρητα πολύ , πως μπορεί να επιλέξω να μην πονέσω ; Θα σου δώσω κάποιες δίκες μου ιδέες οφείλεις όμως να βρεις τα δικά σου πατήματα . Καταρχάς να το πάρεις απόφαση ότι τελείωσε , να το αποδεχτείς ( πολύ λίγη σημασία έχει ποια ο λόγος ) απλά τελείωσε. Και για ότι όμορφο έχουμε αγαπήσει και μοχθήσει όταν χαθεί πονάει, ακόμα και αυτό πρέπει να το αποδεχτείς και να μην χάνεσαι στην αυτολύπηση μα να πάρεις αγκαλιά τον πόνο σου και να τον πας βόλτα, στις χαρές που σε περιμένουν, στον επόμενο ερώτα σου. Ερωτεύτηκες ,έκλαψες, χάρηκες γέλασες τρελάθηκες, έκανες έρωτα ,έζησες ανεπανάληπτες στιγμές ε τώρα είναι η σειρά του πόνου. Πως θα κλείσει αυτός ο κύκλος αν δεν ερχόταν ο πόνος να σε πάρει από κει να σε πάει στην επόμενη στάση, στην επόμενη αγάπη , στις επόμενες χαρές μα και δάκρια; Ακόμα και ο πιο γλυκός χωρισμό ποναει, οπότε δεν είσαι ούτι η μοναδική ούτε καν η εξαίρεση είσαι ο κανόνας . Όποτε μην φοβάσαι τον πόνο σου , κλάψε, εσωτερίκευσε τον, μα άρχισε σιγά σιγά να μιλάς στο κοριτσάκι που έχεις μεσα σου για τα όσα φανταστικά την περιμένουν να ζήσει.
Ναι χαίρεσαι για ότι έζησες ακόμα και για τον πόνο, το είπε φανατικά η \'\'weirdήταν τόσο μεγάλος που αναγκάστηκα να τον κόψω σε μικρά κομματάκια και να τον ζω σε δόσεις για τα χρόνια που θα ακλουθούσαν ....
08-07-2008, 11:54 #18
- Join Date
- Jun 2008
- Posts
- 32
Κούκλα μου,
η διαφορά στην ηλικία (μιας και μιλάμε για 2 χρόνια), το \"θέλω να ζήσω\" κλπ είναι συνήθως δικαιολογίες.
Αρχικά είχατε τις διαφορές σας στην αρχή (μιας κι εσύ λες ότι χωρίζατε και τα ξαναφτιάχνατε).
Από χωρισμούς περάσαμε όλοι, άλλοι καλύτερα, άλλοι χειρότερα. Ο χειρότερός μου χωρισμός ήταν όταν ήμουν 25 ετών, και το παιδί γύρω στα 21. Ο λόγος που προφασίστηκε γελοίος (επειδή ξεκίναγα καράτε μου λέει ένα βράδυ \"αφού ξεκινάς καράτε χωρίζουμε\" και περίμενε να καταλάβω και ότι το εννοούσε). Μετά, έκλαψα, πόνεσα κλπ...
Δύο πράγματα από τη δική μου εμπειρία:
1. Μην τον κυνηγήσεις. Όσο θα το κάνεις τίποτα δε θα βγει και στη συνέχεις θα νιώθεις και χειρότερα λόγω του ότι θα έχεις στείλει τον εγωισμό σου περίπατο... χωρίς λόγο.
2. Κάτσε και σκέψου λίγο καλύτερα. Δεν μπορεί, κάποιος λόγος υπάρχει, κάτι θα είχε γίνει, υποσυνήδητα κάτι θα είχες καταλάβει. Εγώ τουλάχιστον αυτό διαπίστωσα μετά.
3. Ξανάσκέψου το. Ταιριάζατε; Ήθελες να περάσεις το υπόλοιπο της ζωής σου μαζί του; Ή απλά τον ήθελες;
4. Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός. Κοινότυπο. Από τη σχέση αυτό κατάλαβε τι σου έμεινε, μάθε από τα λάθη σου, θέσε εκ νέου τα στάνταρ σου και... υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια... και πιο φρέσκα!!
08-07-2008, 20:56 #19
- Join Date
- Jun 2007
- Location
- Αθηνα
- Posts
- 375
Βρεθήκαμε χθές και μιλήσαμε.Μου είπε ότι δεν είναι δίκαιο για μένα να περιμένω και θα πρέπει να προχωρήσω.Ότι ίσως να ακούγεται γελοίο αλλά ο βασικός λόγος που θέλει να χωρίσουμε είναι ότι φοβάται μην χάσει ευκαιρίες.Πρότεινε να κάνει ο καθένας τη ζωή του για κάποιο διάστημα και ύστερα βλέπουμε.Μου ακούστηκε φοβερά εγωιστικό όλο αυτό,αλλά το δέχθηκα.Και μπορώ να πω ότι νιώθω λίγο καλύτερα τώρα που μου ξεκαθάρισε ορισμένα πράγματα παρά πριν που ήμουν μες στην ανασφάλεια.
Ξέρω ότι θα μου λείψει και δεν εξαρτάται από εμένα το πόσο.Από μένα εξαρτάται ο τρόπος που θα το βιώσω.Αν θα επιλέξω το να κλειστώ μέσα ή να βγαίνω και να περνάω καλά.
Πάντως για άλλες πορτοκαλιές ακόμα δεν σκέφτομαι.Προσπαθώ να συνειδητοποιήσω τι πήρα από αυτή την σχέση,τι έδωσα κ.ο.κ
08-07-2008, 21:13 #20
- Join Date
- Oct 2006
- Posts
- 5,668
La Vita,
μου φαινεται πώς το αντιμετωπιζεις πολυ όμορφα :)
Οτι κ αν ήταν εγωιστικο, ή οχι σημασια έχει οτι σου ειπε αυτο που ήθελε κ που θελει να ξέρεις. Απο κει κ πέρα ναι : ειναι μεγάλη αληθεια, απο σενα εξαρτάται ΠΩΣ θα το βιώσεις....φυσικά κ ο θυμος, το κλαμα, ειναι μεσα στο προγραμμα αλλα κ η νέα αρχή επίσης:)
09-07-2008, 12:24 #21
- Join Date
- Jun 2008
- Location
- ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
- Posts
- 426
Originally posted by La_ViTa Προσπαθώ να συνειδητοποιήσω τι πήρα από αυτή την σχέση,τι έδωσα κ.ο.κ
Sos αρρυθμιες και πρηξιμο στομαχι στον υπνο
25-04-2024, 11:25 in Χρόνιος Πόνος, Ψυχολογία Ασθένειας/Υγείας