ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΣΑΣ ΒΡΗΚΑ...

[zacharoulitsa]

Γειά χαρά σε όλες και όλους...
Σε λίγες μέρες, μία απο τις καλύτερες μου φίλες παντρεύεται και ενώ θα έπρεπε να περιμένω πως και πως αυτό το γεγονός, πραγματικά δεν το κανω καθόλου... ο λόγος? φυσικά τα ρούχα!
όλη μέρα ψάχνω στο διαδίκτυο μπας και βρώ ρούχα με μεγέθη και κάπως έτσι ανακάλυψα και το φόρουμ σας.
Διάβασα πολλά μηνύματα πρωτού κάνω λογαριασμό και πραγματικά νομίζω πως βρήκα τις αδερφές ψυχές μου...

Ας σας πω λίγα πράγματα για μένα λοιπόν ώστε να γνωριστούμε καλύτερα...
απο μικρή είχα πρόβλημα με το βάρος μου ποτε όμως δεν ήταν υπερβολικό. Ήμουν το παχουλο παιδάκι στο δημοτικό, η γεματούλα στο γυμνάσιο και λύκειο και η εύσωμη στο πανεπιστήμιο. μέχρι τα 20 είχα πρόβλημα βάρους αλλά ποτέ δεν ξεπέρασα τα 75 κιλά.φυσικά απο πάντα θυμάμαι τον εαυτό μου να κάνει δίαιτες αλλά για 5,6 κιλά που πάντα έχανα αλλά και που πάντα ξαναέπαιρνα.
Η κατηφόρα άρχισε κατα την διάρκεια των σπουδών μου. Ήμουν μακριά απο το σπίτι μου, δεν είχα την καλή μου την μαμά να μου μαγειρεύει καθημερινά οπότε το έριξα πολύ στο έξω και στις παραγγελίες. τουλάχιστον 4-5 φορες την εβδομάδα...
όπως καταλαβαίνετε, το παχουλό κοριτσάκι έγινε μια φούσκα των 100 κιλών, τόσο φούσκα που όχι μόνο δεν έμπαινα στα ρούχα μου αλλά και που πολύ δεν με γνώριζαν όταν ερχόμουν στο πατρικό μου.
όταν πια έφτασα στο απροχώρητο και με την παρότρυνση του φίλου μου, πήρα την απόφαση να τα χάσω.
έτσι λοιπόν, μία μέρα ήρ8α στην Αθήνα, το συζήτησα με τους δικούς μου και πήγα μαζί με τον πατέρα μου σε ενα απο τα μεγαλύτερα ινστιτούτα αδυνατίσματος. ίσως το πιο γνωστό αν με καταλαβάινετε...
με ζύγισαν, με μέτρησαν και όλα τα σχετικά, μου έδωσαν την πρώτη δίαιτα και όλα καλά... ο ενθουσιασμός μου ήταν τεράστιος όπως και το ποσό που μου ζήτησαν... όμως ο πατέρας μου απελπισμένος όπως ήταν για να με δεί αδύνατη, δεν σκέφτηκε το οικονομικό κι έτσι η "συνεργασία" είχε μόλις αρχίσει.
το ινστιτούτο στην Αθήνα κι εγώ στην επαρχία για σπουδές... αναγκαζόμουν καθε ΠΣΚ να έρχομαι ώστε να με παρακολουθούν και ώστε να κάνω τα μηχανήματα, τα γυμναστήρια, τις σάουνες, τα μασάζ και όλα είχα γενικά αγοράσει. παρέμεινα πιστή σε αυτό για μήνες. απο Φλεβάρη που άρχισα μέχρι και Ιούλιο όπου γύρισα πία για διακοπές στο σπίτι μου. Μέσα σε αυτους τους μήνες έφτασα 73 κιλά όμως φαινόμουν πολύ πιο αδύνατη μιας και είχα χασει παρα πολλούς πόντους. Ενιωθα υπέροχα που αισθανόμουν πιο ανάλαφρη, που έιχα καταφέρει να είμαι "κανονική", που τα παλιά μου ρούχα πλέον επέπλεαν επάνω μου και αναγκαζόμουν πυκνά συχνά να αγοράζω καινούργια, που οι γονείς μου με κοιτούσαν και καμάρωναν, που το αγόρι μου με κοιτούσε και τα μάτια του φώτιζαν μα πάνω άπ'ολα χαιρόμουν που επιτέλους αισθανόμουν κοπέλα και που μπορούσα να απελευθερωθώ απο όλες τις απόψεις.
Κανείς δεν πίστευε πως θα το σταματούσα, κανείς δεν πίστευε πως θα "έσπαγα" την προσπάθεια μου και κυρίως εγώ.
όμως όλοι, όπως κι εγώ έκαναν λάθος...
ο ενθουσιασμός μου ήταν τόσο μεγάλος που εκείνο το καλοκαίρι, οποιαδήποτε ατασθαλεία έκανα δεν σημαινε τίποτα καθώς ήταν απλά τσιμπολογήματα. τα τσιμολογήματα όμως έγιναν γεύμα και το γεύμα έγινε γεύματα και κάπως έτσι ξανακύλησα...άρχισα να βάζω πάλι κιλά χωρίς να το καταλαβαίνω, τα ρούχα μου άρχισαν να με στενεύουν ώσπου σταμάτησαν να μου μπαίνουν. Σταμάτησα να πηγαίνω στο ινστιτούτο και πήρα πάλι την κάτω βόλτα...
τότε ήμουν 21 και σήμερα είμαι σχεδόν 27. έβαλα όλα τα κιλά και ακόμα περισσότερα, γέμισα σε όλο μου το σώμα ραγάδες, απέκτησα θυροειδή, χοληστερίνη και διαβήτη και ενώ έχω προσπαθήσει κι άλλες φορές να αδυνατίσω, πάντα τα παρατάω χωρίς αποτέλεσμα.
έχω πνιγεί στις ενοχές κάτι που με οδηγεί στην βουλιμία και πολλές φορές νιώθω πως ποτέ δεν θα με δώ αδύνατη. Οι γονείς μου στεναχωριούντε, το αγόρι μου απογοητεύεται
το πρόγραμμα στο ινστιτούτο ακόμα με περιμένει και κάθε βδομάδα λέω πως θα ξαναρχίσω αλλά ποτέ δεν το κάνω εδώ και χρόνια...

είμαι 1.68, πανω απο 104 κιλά και θα έδινα τα πάντα για να αδυνατίσω...

Αυτή είναι η ιστορία μου και ελπίζω να μην σας κούρασα...

[rouli]

καλως ηρθες ζαχαρουλιτσα (αν ειναι απο το χαρουλιτσα ειμαστε και συνονοματες)! εγω χθες γραφτηκα στο φορουμ και ειμαι ενθουσιασμενη. απο σημερα αρχισα να πιστευω οτι θα τα καταφερω γιατι βλεπω τοσες κοπελες εδω που εχουν πετυχαινουν τον στοχο τους σιγα σιγα. Επειδη το προβλημα μου ειναι κυριως ψυχολογικο(γτ ειμαι και σε ευαισθητη ηλικια) εδω βρισκω ενα ειδος υποστηριξης που τοσο πολυ χρειαζομαι. καλως ηρθες και καλη επιτυχια!

[zacharoulitsa]

Σ'ευχαριστώ πολύ!
Το ψυχολογικό κομμάτι είναι το κυριότερο, εκεί που αρχίζουν και τελειώνουν όλα. Όπως είπες κι εσύ, μέσα απο τη δύναμη που θα πάρουμε απο εδώ, ίσως τελικά καταφέρουμε να το αντιμέτωπίσουμε. Θέληση και δύναμη να έχουμε και κυρίως να το πάρουμε απόφαση.
Σου εύχομαι καλή επιτυχία σε όποια προσπάθεια κάνεις!

(Το όνομα μου ειναι Ζαχαρούλα, γι'αυτό και το σχετικό nickname)

[rouli]

ναι αυτο ειναι το σημαντικοτερο! ας ειμαστε εμεις καλα με τον εαυτο μας και απο κει και περα οι γνωμες των υπολοιπων ειναι περιττες! σ ευχαριστω πλ!

[dimi.di]

καλως ηρθες zacharoulitsa !!!
ειμαι κι εγω πολυ καινουρια στη παρεα μολις 3 μερες και η ιστορια σου οπως και πολλων αλλων εδω μεσα, σε πολλα σημεια μου θυμιζει τη δικια μου, κι αυτη η ταυτηση ειναι ενας λογος για τον οποιο πιστευω οτι μπορουμε να βρουμε συμπαρασταση εδω, λειτουργει λιγο σαν group therapy
θα σου ελεγα να μην πιεσεις τον εαυτο σου να κανει κατι επειδη το θελουν οι αλλοι ή επειδη νιωθεις ενοχες απεναντι στους αλλους αλλα μονο γιατι το θελεις πραγματικα εσυ, μονο τοτε θα μπορεσουμε να πετυχουμε το στοχο μας και μην φανταστεις οτι σαν στοχο εννοω να αποκτησουμε διαστασεις μοντελου αλλα να νιωσουμε πιο υγειεις, πιο αναλαφροι, πιο ομορφοι, ξεκινησε την προσπαθεια σου βαζοντας ενα μικρο στοχο για παραδειγμα να χασεις 2 κιλα μεσα σε 10 μερες και μετα σιγα σιγα θα παρεις κουραγιο. Εγω εδω και ενα χρονο σκεφτομουν οτι πρεπει να αρχισω διαιτα και οτι εχω να χασω πανω απο 30 κιλα ...το αποτελεσμα? δεν ξεκινουσα καν γιατι ελεγα αφου ουτως ή αλλως δεν θα τα καταφερω να φτασω στο στοχο...γιατι να παιδευομαι? μονο και μονο για να παρω μια ακομη απογοητευση? εκει ηταν το λαθος μου ομως οτι ημουν τοσο μικρομυαλη που δεν εβλεπα το αυριο αλλα το μετα απο 6 μηνες, ελπιζω να μην σε κουρασα για οτι θες ειμαι εδω να σε βοηθησω και μην νομιζεις οτι ειμαι τοσο αλτρουιστρια περνω κι εγω βοηθεια γιατι ειναι σαν να τα λεω στον εαυτο μου

[loukoumaki]

Originally posted by dimi.di
καλως ηρθες zacharoulitsa !!!
η ιστορια σου οπως και πολλων αλλων εδω μεσα, σε πολλα σημεια μου θυμιζει τη δικια μου, κι αυτη η ταυτηση ειναι ενας λογος για τον οποιο πιστευω οτι μπορουμε να βρουμε συμπαρασταση εδω, λειτουργει λιγο σαν group therapy
θα σου ελεγα να μην πιεσεις τον εαυτο σου να κανει κατι επειδη το θελουν οι αλλοι ή επειδη νιωθεις ενοχες απεναντι στους αλλους αλλα μονο γιατι το θελεις πραγματικα εσυ, μονο τοτε θα μπορεσουμε να πετυχουμε το στοχο μας και μην φανταστεις οτι σαν στοχο εννοω να αποκτησουμε διαστασεις μοντελου αλλα να νιωσουμε πιο υγειεις, πιο αναλαφροι, πιο ομορφοι, ξεκινησε την προσπαθεια σου βαζοντας ενα μικρο στοχο για παραδειγμα να χασεις 2 κιλα μεσα σε 10 μερες και μετα σιγα σιγα θα παρεις κουραγιο. Εγω εδω και ενα χρονο σκεφτομουν οτι πρεπει να αρχισω διαιτα και οτι εχω να χασω πανω απο 30 κιλα ...το αποτελεσμα? δεν ξεκινουσα καν γιατι ελεγα αφου ουτως ή αλλως δεν θα τα καταφερω να φτασω στο στοχο...γιατι να παιδευομαι? μονο και μονο για να παρω μια ακομη απογοητευση? εκει ηταν το λαθος μου ομως οτι ημουν τοσο μικρομυαλη που δεν εβλεπα το αυριο αλλα το μετα απο 6 μηνες, ελπιζω να μην σε κουρασα για οτι θες ειμαι εδω να σε βοηθησω και μην νομιζεις οτι ειμαι τοσο αλτρουιστρια περνω κι εγω βοηθεια γιατι ειναι σαν να τα λεω στον εαυτο μου

+1000
καλωσορισες κουκλα μου! οπως βλεπεις δεν εισαι μονη! ξερω πολυ καλα πως αισθανεσαι γιατι ετσι αισθανομαι κι εγω, αλλα και μονο που θα παρεις την αποφαση να ξεκινησεις θα νιωσεις καλυτερα!!! καλη αρχη λοιπον, χωρις αγχος, χωρις χρονοδιαγραμματα και χωρις υπερβολες που θα μπορουσαν να βαλουν σε κινδυνο την υγεια σου. να σκεφτεσαι το αποτελεσμα και να μη βαζεις μεγαλους στοχους απο τωρα που θα μπορουσαν ευκολα να σε απογοητευσουν. ολα θα γινουν σιγα σιγα με επιμονη και επιμονη και προ παντων πιστη στον εαυτο σου! καλη επιτυχια!

[badgirl11]

καλωσηρθες!
καντο για την υγεια σου, εχεις κινητρο!
εμεις θα ειμαστε συνοδοιποροι σου!

[Constance]

Originally posted by zacharoulitsa
Γειά χαρά σε όλες και όλους...
Σε λίγες μέρες, μία απο τις καλύτερες μου φίλες παντρεύεται και ενώ θα έπρεπε να περιμένω πως και πως αυτό το γεγονός, πραγματικά δεν το κανω καθόλου... ο λόγος? φυσικά τα ρούχα!
όλη μέρα ψάχνω στο διαδίκτυο μπας και βρώ ρούχα με μεγέθη και κάπως έτσι ανακάλυψα και το φόρουμ σας.
Διάβασα πολλά μηνύματα πρωτού κάνω λογαριασμό και πραγματικά νομίζω πως βρήκα τις αδερφές ψυχές μου...

Ας σας πω λίγα πράγματα για μένα λοιπόν ώστε να γνωριστούμε καλύτερα...
απο μικρή είχα πρόβλημα με το βάρος μου ποτε όμως δεν ήταν υπερβολικό. Ήμουν το παχουλο παιδάκι στο δημοτικό, η γεματούλα στο γυμνάσιο και λύκειο και η εύσωμη στο πανεπιστήμιο. μέχρι τα 20 είχα πρόβλημα βάρους αλλά ποτέ δεν ξεπέρασα τα 75 κιλά.φυσικά απο πάντα θυμάμαι τον εαυτό μου να κάνει δίαιτες αλλά για 5,6 κιλά που πάντα έχανα αλλά και που πάντα ξαναέπαιρνα.
Η κατηφόρα άρχισε κατα την διάρκεια των σπουδών μου. Ήμουν μακριά απο το σπίτι μου, δεν είχα την καλή μου την μαμά να μου μαγειρεύει καθημερινά οπότε το έριξα πολύ στο έξω και στις παραγγελίες. τουλάχιστον 4-5 φορες την εβδομάδα...
όπως καταλαβαίνετε, το παχουλό κοριτσάκι έγινε μια φούσκα των 100 κιλών, τόσο φούσκα που όχι μόνο δεν έμπαινα στα ρούχα μου αλλά και που πολύ δεν με γνώριζαν όταν ερχόμουν στο πατρικό μου.
όταν πια έφτασα στο απροχώρητο και με την παρότρυνση του φίλου μου, πήρα την απόφαση να τα χάσω.
έτσι λοιπόν, μία μέρα ήρ8α στην Αθήνα, το συζήτησα με τους δικούς μου και πήγα μαζί με τον πατέρα μου σε ενα απο τα μεγαλύτερα ινστιτούτα αδυνατίσματος. ίσως το πιο γνωστό αν με καταλαβάινετε...
με ζύγισαν, με μέτρησαν και όλα τα σχετικά, μου έδωσαν την πρώτη δίαιτα και όλα καλά... ο ενθουσιασμός μου ήταν τεράστιος όπως και το ποσό που μου ζήτησαν... όμως ο πατέρας μου απελπισμένος όπως ήταν για να με δεί αδύνατη, δεν σκέφτηκε το οικονομικό κι έτσι η "συνεργασία" είχε μόλις αρχίσει.
το ινστιτούτο στην Αθήνα κι εγώ στην επαρχία για σπουδές... αναγκαζόμουν καθε ΠΣΚ να έρχομαι ώστε να με παρακολουθούν και ώστε να κάνω τα μηχανήματα, τα γυμναστήρια, τις σάουνες, τα μασάζ και όλα είχα γενικά αγοράσει. παρέμεινα πιστή σε αυτό για μήνες. απο Φλεβάρη που άρχισα μέχρι και Ιούλιο όπου γύρισα πία για διακοπές στο σπίτι μου. Μέσα σε αυτους τους μήνες έφτασα 73 κιλά όμως φαινόμουν πολύ πιο αδύνατη μιας και είχα χασει παρα πολλούς πόντους. Ενιωθα υπέροχα που αισθανόμουν πιο ανάλαφρη, που έιχα καταφέρει να είμαι "κανονική", που τα παλιά μου ρούχα πλέον επέπλεαν επάνω μου και αναγκαζόμουν πυκνά συχνά να αγοράζω καινούργια, που οι γονείς μου με κοιτούσαν και καμάρωναν, που το αγόρι μου με κοιτούσε και τα μάτια του φώτιζαν μα πάνω άπ'ολα χαιρόμουν που επιτέλους αισθανόμουν κοπέλα και που μπορούσα να απελευθερωθώ απο όλες τις απόψεις.
Κανείς δεν πίστευε πως θα το σταματούσα, κανείς δεν πίστευε πως θα "έσπαγα" την προσπάθεια μου και κυρίως εγώ.
όμως όλοι, όπως κι εγώ έκαναν λάθος...
ο ενθουσιασμός μου ήταν τόσο μεγάλος που εκείνο το καλοκαίρι, οποιαδήποτε ατασθαλεία έκανα δεν σημαινε τίποτα καθώς ήταν απλά τσιμπολογήματα. τα τσιμολογήματα όμως έγιναν γεύμα και το γεύμα έγινε γεύματα και κάπως έτσι ξανακύλησα...άρχισα να βάζω πάλι κιλά χωρίς να το καταλαβαίνω, τα ρούχα μου άρχισαν να με στενεύουν ώσπου σταμάτησαν να μου μπαίνουν. Σταμάτησα να πηγαίνω στο ινστιτούτο και πήρα πάλι την κάτω βόλτα...
τότε ήμουν 21 και σήμερα είμαι σχεδόν 27. έβαλα όλα τα κιλά και ακόμα περισσότερα, γέμισα σε όλο μου το σώμα ραγάδες, απέκτησα θυροειδή, χοληστερίνη και διαβήτη και ενώ έχω προσπαθήσει κι άλλες φορές να αδυνατίσω, πάντα τα παρατάω χωρίς αποτέλεσμα.
έχω πνιγεί στις ενοχές κάτι που με οδηγεί στην βουλιμία και πολλές φορές νιώθω πως ποτέ δεν θα με δώ αδύνατη. Οι γονείς μου στεναχωριούντε, το αγόρι μου απογοητεύεται
το πρόγραμμα στο ινστιτούτο ακόμα με περιμένει και κάθε βδομάδα λέω πως θα ξαναρχίσω αλλά ποτέ δεν το κάνω εδώ και χρόνια...

είμαι 1.68, πανω απο 104 κιλά και θα έδινα τα πάντα για να αδυνατίσω...

Αυτή είναι η ιστορία μου και ελπίζω να μην σας κούρασα...

Zacharoulitsa καλως μας ηρθες.Πολλα απο οσα εγραψες μου θυμησαν εμενα.Πχ ειχα παει κι εγω σε αυτο το ινστιτουτο, εχασα 10 κιλα πολυ γρηγορα αλλα με ειχε κουρασει και η εξαντλητικη διαιτα, και η εξτρα γυμναστικη που με εβαζαν κι εκανα ενω τους ειχα πει οτι παω ηδη γυμναστηριο (σα να μη με πιστευαν ενα πραγμα) και τα μηχανιματα που επρεπε να μπαινω να ψηνομαι και να βγαινω κοκκινη απο τη θερμαντικη κρεμα.Οποτε οταν τελειωσα την πρωτη θεραπεια δε συνεχισα να χασω αλλα κιλα γιατι ηδη ηθελα να αρχισω να τρωω παλι το καταπετασμα.Ειμαι σιγουρη οτι κι εσυ τα ξαναπηρες για τον ιδιο λογο, οτι δηλαδη η διαιτα που εδιναν δεν ηταν ατομικη για τον καθενα αλλα μια τυποποιημενη εξαντλητικη διαιτα που σκοπο ειχε να χασεις γρηγορα και να το αποδιδουν στα μηχανηματα που πληρωνεις πανακριβα (τα οποια αναθεμα κι αν βοηθησαν να χασω 1 γραμμαριο λιπους, μονο νερα εχανες με αυτα).Ευχομαι να βοηθησει το φορουμ στην προσπαθεια σου,εμενα με εχει βοηθησει πολυ καθως εχω χασει με τη συμπαρασταση ολων εδω, κοντα στα 10 κιλα και συνεχιζω ακαθεκτη.Θυμισου μετραει η αποφασιστικοτητα σου, βαλε πεισμα.Καλη συνεχεια.