Καλη αρχη

[bouliana]

ε και μη μου χαλάς το όνομα βουλιάνα οχι βουλιμιάνα.χαχαχ

[loustam]

Νίνα καλημέρα και από εμένα!!!
Το πρόβλημα της βουλιμίας και για εμένα έχει υπάρξει ο μεγαλύτερος εχθρός μου για καμια 10ετία τώρα. Συνειδητοποιώντας όμως πόσο αυτοκαταστροφικό είναι, και νιώθωντας έντονα την ανάγκη να προστατέψω τον εαυτό μου (μόνο ΕΓΩ μπορώ να το κάνω αυτό) αποφάσισα ότι είναι ώρα να βάλω μία τελεία. Και πίστεψέ με δεν είναι καθόλου εύκολο. Τα πισωγυρίσματα είναι πολλά... Αυτό που με έχει βοηθήσει σημαντικά είναι το διάβασμα και η ανοιχτή συζήτηση. Αρχικά με ψυχολόγο (4-5 επισκέψεις μόνο) και κατόπιν με όλα τα πολύ κοντινά μου πρόσωπα. Τώρα πια τίποτα δεν είναι κρυφό, και ήδη νιώθω ότι έχω διανύσει το πιο σημαντικό κομμάτι του μακρύ αυτού δρόμου. Όσον αφορά στο διάβασμα, αυτό που όλοι τονίζουν είναι ΟΧΙ στις στερητικές εξαντλητικές δίαιτες!!! Στην βιβλιογραφία οι "ειδικοί" αναφέρουν τις δίαιτες ως τον νούμερο 1 ένοχο για όλες τις διατροφικές διαταραχές. Εγώ με το που έκοψα τον εμετό, πήρα 5 κιλά, ακριβώς επειδή με όλη αυτήν την ιστορία έχω χάσει την έννοια του μέτρου αναφορικά με τις ποσότητες που χρειάζεται ο οργανισμός μου για να μην υπο/υπερ-σιτίζεται. Αυτό το βρίσκεις σιγά σιγά στην πορεία παρακολουθώντας τους ανθρώπους με τους οποίους περνάς πολύ χρόνο μαζί. Μπορείς να επιδιώκεις να τρως πάντα με κάποιον άλλο ώστε να έχεις ένα μέτρο σύγκρισης. Επίσης και η λύση ενός διατροφολόγου που θα σου δώσει διατροφή με ενδεικτικές ποσότητες είναι νομίζω καλή λύση, αρκεί να μην είναι κάτι αυστηρό με περιορισμούς που θα σου στραφούν μπούμερανγκ.
Πάντως, απόφυγε όσο μπορείς τις "επισκέψεις" στην τουαλέτα και προσπάθησε να μην νιώθεις ενοχές για αυτά που τρως. Κάθε επεισόδια υπερφαγίας να το αντιμετωπίζεις με ψυχραιμία, να μιλάς ανοιχτά και να το θεωρείς λήξαν. Όχι όμως εμετό! Γιατί ο εμετός δημιουργεί κάθαρση, άρα ενοχές τέρμα, και άρα δίνει χώρο και για ένα νέο επεισόδιο υπερφαγίας... Ένας ατελείωτος φαύλος κύκλος είναι όλο αυτό.
Καλή επιτυχία σου εύχομαι και να είσαι δυνατή. Και να ξέρεις δεν είσαι μόνη σου. Είμαστε πολύ περισσότεροι από ότι πιστεύαμε... Και θα τα καταφέρουμε!!! :-)

[bouliana]

nina τι κάνεις βρε ψυχή?κανα νέο?

[nina11]

geia kai pali meta apo kairo...
λοιποναπεφευγα να γραψω αν και συχνα ημουν στο φρουμ...
Τα πραγματα δεν πηγαν τελεια....οπωσ θα ηθελα να πανε.Υπηρξαν αρκετα επεισοδεια αλλα μειονονται σιγα σιγα...νιωθω τωρα αρκετα καλα...ισωσ βοηθησε οτι μενω μονη μου.
μερα με τη μερα νιωθω ολο και καλυτερα με τον εαυτο μου,ειμαι κοντα στη θαλασσα αυτο το καιρο και κολυμπαω πολυ αναγκαστηκα για να ξεπερασω και 1 προβλημα μετη μεση που με ταλαιπωρησε ολο το χειμωνα. τελικα με βοηθαει περισσοτερο ψυχολογικα.
Το πιο σημαντικο ειναι οτι πραγματικα καταφερα να αναγνωριω την αιτια του προβληματοσ μου, κατι που προσπαθουσα να ανακαλυπσω πολυ καιρο,και αυτο που εχω να πω ειναι οτι ηταν παντα μεσα μου, παντα εκει και παντα τοσο μα τοσο ξεκαθαρο.
σ αυτο βοηθησαν σιγουρα τα εξης :
εφυγα απο το πατρικο μου
μιλαω ανετα μαζι με ολοθσ εσασ χωρισ ντροπεσ και ειλικρινα με βοηθατε παρα πολυ,μ δεν πιστευα να βοηθηθω τοσο πολυ σε ενα φοροθμ
και τελοσ περασα μια πολυ δυσκολη χρονια που με εκανε να σκεφτω
δεν ξερω αν θα τα καταφερω ...αλλα θα προσπαθησω
Αυτο που υωρα προσπαθω να επεξεργαστω ειναι να αποβαλλω το θυμο μου ..ντρεπομαι που θα το πω αλλα ειμαι πολυ θυμωμενη με τη μητερα μου την οποια υπεραγαπω.Ειμαι πραγματικα θυμωμενη΄.Δεν πσαχνω να Ριξω το φταιξιμο καπου ,ξερω οτι ποτ4 δψε σκοπευε να με στεναχωρει και πωσ αν μαθαινε για το προβλημα θαενιωθε χαλια.
σασ ευχαριστω ολουσ παρα πολυ για τ συμπαρασταση, και ευχομαι τα καλυτερα στο καθενα απο σασ

[bouliana]

μπράβω nina πολύ χαίρομαι για σένα.είμαι σίγουρη όλα καλά θα πάνε. κεγώ είμαι σε παρόμοια φάση με σένα.έχω κόψει τους εμετούς κοντά δύο μήνες αλλά έχω ξεσπάσματα υπερφαγίας και καμιά φορά δεν μπορώ να πειθαρχήσω απέναντι σε νόστιμα αλλά άκρως παχυντικά και ανθυγεινά εδέσματα.
παρόμοια είναι και η σχέση μου με τη μητέρα μου η οποία είναι μια πολύ καλή και τρυφερή μητέρα που νοίαζεται πολύ.αλλά καμιά φορά ίσως θαπρεπε να μην νοιαζόταν τόσο και να μην΄είχε για όλα άποψη και να μην έκανε κριτική σε όλα ειδικά σε αυτά που ξέρει πολύ καλά οτι με πληγώνουν.
ΝΑΙ είμαι άνθρωπος που πέρνει πολύ κατάκαρδα την πρόταση"μη φας άλλο έφαγες αρκετά και βλέπω έχεις κάνει κοιλιά" ειδικά όταν δεν έχω φάει πολύ και ειδικά όταν προσπαθώ εκείνη την ώρα να παλέψω μια αρρώστια του μυαλού.η μαμά μου ξέρει πάνω κάτω τι μου συμβαίνει αλλά παρόλο που σε όλα θέλει να έχει τον έλεγχο σε αυτό το θέμα δείχνει να μην μπορεί να με βοηθήσει καθόλου.
πάντως τώρα τελευταία έχει καταφέρει να ελαττώσει τις ενοχλητικές παρατηρησεις της νομίζω γιατί καταλαβαίνει την υπερπροσπάθεια μου παρόλα αυτά όπως κεγώ δεν μπορώ να ξεπεράσω την βουλιάνα έτσι και αυτή δεν μπορεί να ξεπεράσει τη μάνα που δίνει μονίμως συμβουλές.
επίσης ίσως να τις έχει ελαττώσει γιατί άλλαξε η αντιδρασή μου,δεν κλείνω πια ταυτιά μου κ το στόμα για να μη πω κάτι που θα την πληγώσει, αλλά αντιδρώ κ ξεσπώ και δεν κρατώ καθόλου θυμό μέσα μου.την τελευταία φορά που πήγε να πει κάτι ,τις έσπασα μια κανάτα στην οποία είχα παγώσει την γρανίτα που είχα φτιάξει(ελαφρια κ δροσερή) .μπορεί να μην΄είναι σωστή αυτή η συμπεριφορά αλλά ένιωσα μια χαρά μετά.
άμα δεν θέλει να δίνω το φαγητό που μου φτιάχνει στο σκύλο μας και να σπάω τα καλά της τα σερβίτσια ,και να την κατηγορώ οτι δεν έχει γνώσεις και κάνει κριτική μόνο για να νιώθει οτι προσφέρει στο πρόβλημα μου ,τότε ας μαφήσει ήσυχη να τρώω το φαγάκι μου(χωρίς ενοχές)η άμα θέλει ντε κ καλά να προσφέρει ας βρει κάτι πιο αποδοτικό .

η επανασταση μου έπρεπε να είχε γίνει στα 15 που ξεκίνησε το πρόβλημα και όχι τώρα να κάνω στα 24 την οργισμένη έφηβη αλλά νομίζω μόνο έτσι θα γίνει αυτό που θέλω.

συγγνώμη που γράφω τόοσα πολλά αλλά δεν βλέπω ιδιαίτερη κινητικότητα στην ομάδα της βουλιμίας και όταν νιώθω οτι υπάρχει κάποιος να μαι ακούσει θέλω να τα πω.

[nina11]

ΑΧ βρε βουλιανα, ποσο μα ποσο μου θυμιζεισ τον εαυτο μου.
Τοσα χρονια που ζουσα με τη μανα μου δεν υπηρχε μερα που να μην κοιταξει το πιατο και ποσο εβαλα να φαω..καθε μερα ειτε ημουν στα αδυνατα μου ειτε οχι.
παντα εκανε κριτικη, και οχι μονο με λογια με βλεματα εκφρασεισ κλπ....και παντα εγο δεν πιστευα οτι εχει μεριδιο ευθηνησ ,γιατι πιστευα οτι οντωσ ημουν χοντρη και πωσ ειχε δικιο.
να σκεφτεισ πηγα σπιτι μετα απο 15 μερεσ εχοντασ χασει 4 κιλα με ηρεμια ,και καλη διαθεση και μου ειπε πανω απο 10 φορεσ σε 2 ωρεσ ,Να χασεισ βαροσ , για την υγεια σου.
μετα μου ειπε εαν θελω να φαω....και οταν πηγα να φαω 1 κομματι κεικ, μονο αυτο μου ειπε παλι να χασω βαροσ.ΠΕΣ ΜΟΥ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΟ Η ΠΑραλογη,
Ειμαι 61 κιλα και 162 υψοσ , δεν ειμαι αδυνατη αλλα οχι και παχυσαρκη.
σκεφτομαι πραγματικα πωσ τη παλεψα τοσα χρονια στο σπιτι μαζι τησ...
Βεβαια ποτε δεν εχω αντιδρασει,για αυτο το θεμα ποτε δεν τησ ειπα να σταματησει να με μετραει με τα κιλα, παντα ξεσπαγα στη τουαλεττα αλλα αυτη τη φορα δε θα γινει.
και αχνα εχω αποβαλλει απο τη μνημημου οτι στα 13 με ειχε βρει να το κανω και το αντιμετωπισε σαν μια εφηβικη βλακεια ,αραγε το εχει ξεχασει?
ωρεσ ωρεσ νομιζω οτι ειναι σιγουρη για το τι εκανα 2 ωρεσ στη τουαλετα καθε μεσημερι αλλα δεν παρεμβαινε γιατι ετσι θα γινομουν αδυνατουλα..
παρεπιπτωντωσ βουλιανα σε ευχαριστω πολυ για το ενδιαφερον σου

[loustam]

Να γίνω λίγο ο δικηγόρος του διαβόλου και να ρωτήσω: Μήπως απλά εσύ ήθελες να είσαι τέλεια στα μάτια της μητέρας σου και σε παίρνει από κάτω κάθε φορά που νιώθεις ότι δεν είσαι αυτό που θα ήθελε η μητέρα σου? Θεωρώ ότι η αγάπη των γονιών είναι η πιο ανιδιοτελής αγάπη, και ό,τι λέγεται, λέγεται με κάθε ειλικρίνεια για το καλό μας. Κι εγώ κατηγόρησα την μητέρα μου όταν άρχισα να παλεύω με τον "διάολο". Της μίλησα έξω από τα δόντια και το μόνο που μου απάντησε είναι ότι με αγαπάει πάρα πολύ και μια ζωή θα κατηγορεί τον εαυτό της για την διαταραχή μου αυτή. Είναι όμως άδικο αυτό. Γιατί έχω άλλα 2 αδέρφια άκρως φυσιολογικά. Και έτσι, σε κατάσταση ψυχραιμίας έκατσα να αναζητήσω τις πραγματικές αιτίες. Και τις πραγματικές αιτίες τις ανίχνευσα σε στοιχεία του χαρακτήρα μου. Όσο κι αν θέλω να πετάξω το μπαλάκι στην κολλητή μου που με κρέμασε στην εφηβεία, στην αδερφή μου που ήταν πάντα πιο χαλαρή και ζαμανφού, στην μητέρα μου που με θέλει συνεπή απέναντι σε όλες τις υποχρεώσεις, στον φίλο μου που με χώρισε μετά από 9 χρόνια σχέση, σε ... σε ... σε ..., τελικά μόνο εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τον εαυτό μας. Χτίσε μία δυνατή προσωπικότητα με αυτοπεποίθηση, απαλλάξου από όλες τις ανασφάλειες και όλα θα τα παίρνεις στην πλάκα μετά. Το πρόβλημά μας είναι ότι τα παίρνουμε όλα πολύ βαριά και τα κουβαλάμε μέσα μας. Αυτό μας κατατρώει και μας φθείρει. ʼποψή μου...
Εύχομαι τα καλύτερα σε όλες και όλους!!!

[Ava_ed]

Bouliana μου, νομίζω πως καταλαβαινόμαστε.
Η μητέρα σου κάνει ότι νομίζει εκείνη πως είναι σωστό και κανένας δε μπορεί να της βγάλει από το μυαλό ότι δεν κάνει το καλύτερο για το παιδί της. Μακάρι το βρισίδι και τα σπασίματα να απέδωσαν κάπως και να περιορίστηκαν οι παρατηρήσεις της. Έχει όμως και χειρότερα. Και η δική μου οικογένεια έχει εμμονή με τα κιλά μου και εδώ και χρόνια και τίποτα δεν αποδίδει καρπούς. Βρισίδια, φωνές, αδιαφορία, άρνηση να το συζητήσω, έχω κάνει τα πάντα. Δεν σταματούν και δεν θα σταματήσουν ποτέ τις επικρίσεις τους.
Οι άνθρωποι που είναι γεννημένοι να κρίνουν, που έχουν δεσποτικό χαρακτήρα "τη βρίσκουν" με το να ασκούν έλεγχο. Εκεί είναι το κουμπί. Έλεγχος. Κατά τα άλλα συμφωνώ με τις συμβουλές της loutsam. Κουράγιο γλυκειά μου και σου εύχομαι τα καλύτερα από καρδιάς!

[bouliana]

με το να αναφέρω γεγονότα και συμπεριφορές της μάνας μου δεν σημαίνει οτι δεν αντιλαμβάνομαι το μέγεθως της δικής μου ευθύνης που είναι κ το 99 τα εκατό. και είναι γεγονός οτι με γεμίζει με ενοχές όταν τρώω κ με ζαλίζει τον έρωτα (συγγνώμη για το κιτσ της έκφρασής μου )και δεν ξέρω αν θέλω να ανέβω ή να κατέβω στα μάτια της,αλλά σίγουρα θέλω να φάω το φαί μου ήσυχη. με το να κάνω χιουμοράκι η πως δεν άκουσα ή να σκύβω το κεφάλι να ανεβαίνω στο δωματιό μου κ να κλαψουρίζω κατάλαβα οτι κρατάω μέσα μου θυμό και με τρώει και με φθείρει.
νομίζω οτι αυτούς που είναι ενοχλητικοί και αγενείς απένατί μας πρέπει να τους απαντάμε ανάλογα(ίσως όχι να τους σπάμε τα κουζινικά,αλλά μου βγήκε θυμος χρόνων) ειδικά αν είναι η μανούλα μας που ναι μεν δεν κάνει να την στεναχωράμε αλλά οτι και να την κάνουμε μας αγαπάει και στην τελική αυτός είναι και ο ρόλος της ειδικά αν υποθέσουμε οτι ο ρόλος της είναι και να με ελέγχει όπως λέει κ η ava την ζωή μου και την διατροφή μου.
θεωρώ οτι για το μόνο πράμα που θαπρεπε η μαμά μου να είναι στεναχωρημένη είναι σίγουρα οχι για την αγένεια μου τις τελευταίες μέρες(όταν η ιδια την προκαλεί) αλλά για την αρρώστια που έχω τα τελευταία 9 χρόνια..

δεν ξέρω αν θαλλάξει την συμπεριφορά της μάνας μου,αλλά τουλάχιστον δεν θα κρατώ θυμό μέσα μου.

[nina11]

αγαπητη λουσταμ, σχετικα με οσα λεσ εχεισ ενα μεγαλο δικιο ...
υπαρχουν στοιχεια του χαρακτηρα μου που με οδηγησαν σε αυτο το δρομο και δεν ειναι του χαρακτηρα μου να ριχνω ευθηνεσ σε αλλουσ.Αλλωστε ετσι δεν θα ξεπεραστει και το προβλημα, αυτο που ηθελα κυριωσ να πω ειναι οτι η σταση τησμητερασ μου πραγματικα με πληγωνε και ιδιαιτερα οταν ημουν πιο μικρη .κ.αι ξερω οτι δεν ηταν αυτοσ ο σκοποσ τησ, Αλλα επεμενε διαρκωσ.Αυτα ολα δεν τα υποθετω η τα φανταζομαι αλλα μαλλον τα μεγαλοποιωΑκομα και τωρα καθε φορα που τη βλεπω το νιωθω οτι κοιταει κοιλια ,μπουτια κλπ και παντα σκαναρει τι τρωω μα παντα
Σε ευχαριστω πολυ για το ενδιαφερον.

[Ava_ed]

Κορίτσια, τώρα που διάβασα τα μηνύματά σας, μου ήρθαν στο μυαλό κάποιες σκέψεις:
Πρώτον, ποιος μας λέει ότι οι μητέρες δεν έχουν όντως σκοπό να μας πληγώσουν? Προσοχή, δε λέω ότι δεν μας αγαπάνε, αλλά σκοπός τους είναι να μας ταρακουνήσουν. Με κάθε τρόπο. Ακόμη και πληγώνοντάς μας. Τον τελευταίο καιρό και με δεδομένο πως έχω ως μαμά μία ιδιαίτερα δύσκολη και αυταρχική γυναίκα, σταμάτησα να αντιδρώ στις κρίσεις της. Λέω ναι σε ότι και αν μου πει, σκύβω το κεφάλι και περιμένω να περάσει η μπόρα. Δεν είναι ηττοπάθεια, στρατηγική είναι. Συνεχίζει και συνεχίζει και ανεβάζει τόνους, ντεσιμπέλ και ένταση στα δυσάρεστα που λέει, με ακολουθεί στα δωμάτια που καταφεύγω ψέλνοντας και δεν σταματάει αν δε δει τα μάτια μου να βουρκώνουν. Δεν το βλέπει βέβαια, περιμένω να μείνω μόνη και μετά εκφράζομαι ελεύθερα. Νομίζει ίσως πως μένοντας αμέτοχη δεν έχω αντιληφθεί όσα μου λέει. Ναι, πιστεύω ότι επιθυμεί να με πληγώσει, προκειμένου να με συνετίσει.
Δεύτερη σκέψη, γιατί να μην κάνουμε ότι λένε προκειμένου να απαλλαγούμε και από αυτές και από το πρόβλημά μας? Βέβαια, δεν έχω καμιά αμφιβολία πως όταν αδυνατίσω θα βρει κάτι άλλο να με πρήζει. Πολλές φορές αναρωτιέμαι μήπως πάχυνα από επιθυμία να της πω α, ως εδώ, υπάρχει κάτι που το ελέγχω εγώ, στο σώμα μου δεν έχεις καμία δικαιοδοσία. Πάντως αυτή τη στιγμή μοναδική μου επιθυμία είναι η υγεία, ψυχική και σωματική. Θέλω να τρέφομαι σωστά, να νιώθω όμορφα και να αποκτήσω το σώμα που ονειρεύομαι.

[bouliana]

συμφωνώ απόλυτα με αυτό που λες οτι ναι θέλουν να μας πληγώσουν για να μας ταρακουνήσουν και σε πολλά από αυτά που λένε έχουν δίκιο.αλλά εγώ δεν θέλω να της κάνω το χατήρι να την αφήνω να με πληγώνει και άμα δεν συνετιστεί θα την πληγώνω κεγώ.ακολουθώ πάντα αυτά που μου λέει όταν συμφωνώ μαζί της απλά όσο μεγαλώνω πολλες απτις συμβουλές της αρχίζουν και είναι περιττές και οι γνώσεις της σε κάποια θέματα (ιδιαίτερα διατροφής)όχι πάντα καλύτερες από τις δικές μου.την ακούω ,κάνω αυτά που συμφωνώ μαζί της αλλά τις τα χώνω δεόντος για το λάθος τρόπο αντιμετώπισης της ,και αυτή σκύβει το κεφάλι. έχει κάνει πολλά καλά για μένα αλλά σε αυτό το τομέα θα είμαι πολύ σκληρή μαζί της. όσο με βλέπει βράχο τελευταία και φοβάται γι αυτά που θακούσει (η κριτική δεν είναι ποτέ ευχάριστη ασ το κξαταλάβει κ η ιδια επιτέλους)τόσο μαφήνει ήσυχη και νομίζω οτι βλέπει την καλυτέρευσή μου και καταλαβαίνει τα λάθη της. η αυτοπεποίθηση που έχω πια απέναντι της είναι σωτήρια.τώρα πια έχω και πιο ήρεμο τρόπο να την αντιμετωπίζω(έχω ρίξει τους τόνους) στην τελική δεν είχα να τα βάλω με τον εχθρό μου.με τη μαμα μου είχα να τα βάλω δεν ήταν τόσο δύσκολο όσο νόμιζα. νομίζω οτι τελικά ότι πέρασα και περνάω έχοντας μέσα μου την βουλιάνα, με έκανε να ωριμάσω, να μάθω πολλά πράματα και να καταλάβω τα λ΄΄αθη τα δικά μου κ των άλλων και΄τώρα ξέρω οτι αν κάποτε κάνω παιδιά στο θέμα της διατροφήε θα έιμαι σωστότερη απτη μαμά μου.κ γιαυτό την ευχαριστώ. την αγαπώ, κ γιαυτό αφού κ αυτή θέλει να με κάνει καλύτερη κεγώ θέλω να την κάνω καλύτερη.και στη τελική δεν θέλω τα παιδιά μου να μεγαλώσουν με γιαγιά που δεν τους αφήνει να ευχαριστηθούν το φαγητό. μπορεί να λέτε εσείς οτι ε΄μείς είμαστε υπεύθυνοι γιαυτό που μας συμβαίνει κ συμφωνώ αλλά εγώ δεν θα ρίξω μετά καμιά ευθύνη στα παιδιά μου αν ζούνε με γιαγιά και μαμά που τους κάνουν να νιώθουν οτι το φαγητό είναι ενοχική απόλαυση.

[bouliana]

ava δείχνεις να φοβάσαι τη μαμά σου και σε καταλαβαίνω γιατί υπάρχουν πολλές αυταρχικές μαμάδες χειρότεροι κ από στρατηγοί.κ η μαμά μου είναι μπροστά τους αγνό προβατάκι. γιαυτό δεν ξέρω αν μπορώ να σου πω τι γνώμη μου για κάτι.το μόνο που σκέφτομαι είναι να φύγεις απτο σπίτι σου αν αυτό είναι δυνατών.

[Ava_ed]

Καλησπέρα Bouliana!
Έχω φύγει από το πατρικό μου προ αμνημονεύτων ετών. Ο στρατηγός όμως έχει στα χέρια του, τηλέφωνα, αυτοκίνητα, αεροπλάνα, κλπ, κλπ. Όλη η τεχνολογία στη διάθεσή του. Επίσης έχει συγγενικά και φιλικά πρόσωπα, που μπορούν να μου μιλήσουν για λογαριασμό του, (όπως έγινε προχθές). Η δική μου μητέρα δεν θα ησυχάσει αν δεν αδυνατίσω και λέγοντας για αδυνάτισμα, δεν την ξεγελώ με δύο τρία κιλά. Θέλει να εμφανιστεί ξαφνικά μπροστά της η Ζιζέλ. Επειδή κάτι τέτοιο δε γίνεται, η συνέχεια γνωστή.

[bouliana]

α τότε δεν μπορώ να σου προτείνω τίποτα για να νιώσω κεγώ λίγο χρήσιμη, έχεις όμως την συμπαράστασή μου. σε καταλαβαίνω.