Δυστυχια..

[Kleanthis_ed]

ʼμα ήταν η κόρη πλούσιου απλά,κάποια στιγμή θα είχε υπαρξιακά θέματα:για το αν τη θέλουν για τα λεφτά της ή για τον χαρακτήρα της.Πιστεύω πολύ στη δυικότητα ( σχετικότητα ) των καταστάσεων.

[ntinoula_ed]

Παντως constance επεσες διανα για το θεμα της περιουσιας..Ειναι κι αυτο ενα προβλημα τους(πηρε την 'ξεβρακωτη' και αλλα τετοια...)Kleanthi καλυτερα να ειχα τετοιου ειδους υπαρξιακα παρα αυτα που εχω τωρα.Βεβαια κανενας δε θα μπορουσε να με αγγιξει αν ημουν τερας αυτοπεποιθησης αλλα δυστυχως δεν ειμαι.Και αυτη τη λιγη που ειχα την εχασα με αυτα που ακουω για μενα.

[Ava_ed]

Ντινούλα,
η κατάσταση είναι όντως δύσκολη, αλλά όχι αξεπέραστη. Αν το καλοσκεφτείς όλα στη ζωή είναι θέμα χρόνου. Σε λίγο καιρό μπορεί, εφόσον γίνουν σωστοί χειρισμοί, να σου φαίνονται όλα ένα κακό όνειρο.
Τη βασικότερη ευθύνη έχει καλώς ή κακώς ο άντρας σου. Τα πεθερικά σου είναι αυτοί που είναι, είναι ηλικιωμένοι, έχουν βαθιά ριζωμένα πιστεύω, δεν αλλάζουν. Προσπαθούν με τον τρόπο τους να εκβιάσουν συναισθηματικά. Ήθελα πολύ να δω τι θα γινόταν αν το ρόλο αυτό αναλάμβανε ο άντρας σου. Πιστεύω πως θα τους έπιανε πανικός πως θα χάσουν το παιδί τους. Δεν ξέρω αν ο καλός σου έχει αδέλφια. Για να έχει το κτιριακό συγκρότημα, μάλλον μοναχοπαίδι είναι. Το να έχουν τα πεθερικά σου την επικαρπία δε σημαίνει και πολλά πράγματα, αν τον εκβιάζουν και με αυτό. Ουσιαστικά ο καλός σου δεν μπορεί να τους πετάξει έξω όσο ζουν, άρα την πάτησαν που του το έδωσαν.
Μιλώντας και από προσωπική πείρα, θα πω πως οι γονείς μπορούν να παίξουν καταλυτικό ρόλο στις επιλογές μας, αν τους το επιτρέψουμε. Αν ο δικός σου τους τρίξει τα δόντια, πιστεύω πως θα κλονιστούν. Αν τους πει ότι ως εδώ, ή φέρονται ανθρώπινα ή σε παίρνει και φεύγει και δεν θα τον ξαναδούν, ούτε αυτόν, ούτε τα εγγόνια τους, θα το ξανασκεφτούν. Η συμπεριφορά τους δείχνει άτομα εγωκεντρικά, με χαμηλό κοινωνικομορφωτικό επίπεδο. ʼτομα που έμαθαν να έχουν το γενικό πρόσταγμα στο μικρόκοσμό τους. Αυτοί οι τύποι είναι συνήθως θρασύδειλοι. Μην τους φοβάσαι, μόνο θόρυβο κάνουν, δεν είναι σε θέση να προκαλέσουν ουσιαστική ζημιά. Θα έπρεπε να φοβάσαι αν ήταν ύπουλοι, μουλωχτοί και χαμηλών (δήθεν) τόνων.
Το χρήμα είναι ένας παράγοντας. Σίγουρα ονειρευόταν την πλούσια νύφη, αλλά στο χέρι σου είναι να τους αποδείξεις ότι αξίζεις. Δείξε τους τα εφόδιά σου. Πείσε τους πως δεν είσαι το αρπακτικό που έβαλε στο μάτι την περιουσία τους. Πες τους με τον τρόπο σου για όσο διάστημα συνοικείτε πως ναι, δεν είμαι πλούσια, αλλά τον γιο σας τον έχω άρχοντα. Και ας έχω το διάβασμά μου. Κάνε τα πατζούρια να τρίζουν. ʼσε τη γειτονιά να μοσχοβολήσει από τα εδέσματα που ετοιμάζεις για τον κανακάρη τους. Ξέρω από χωριά και θα δεις πως σύντομα όλα τα καλά λόγια θα φτάσουν στα πεθερικά σου. Θα μιλάνε καλά οι άλλοι για σένα. Μίλησε τέλος στον άντρα σου και πες του τα όλα. Όχι με νεύρα, γιατί τότε θα σπεύσει να υπερασπιστεί τους γονείς του. Ήρεμα και καταστρώστε μαζί το σχέδιο απόδρασης.
Το σεβασμό τον κερδίζουμε και σε περίπτωση που αυτό δε γίνεται, φεύγουμε. Δεν καθόμαστε να μας προσβάλλουν. Αν ο άντρας σου σε νοιάζεται, θα το σκεφτεί αυτό. Αν πάλι είναι κατά βάθος παιδί της μαμάς και του μπαμπά, θα σου έλεγα να το σκεφτείς εσύ.
Καλή δύναμη!
Φιλιά!

[granita_ed]

Originally posted by Ava
Ντινούλα,
η κατάσταση είναι όντως δύσκολη, αλλά όχι αξεπέραστη. Αν το καλοσκεφτείς όλα στη ζωή είναι θέμα χρόνου. Σε λίγο καιρό μπορεί, εφόσον γίνουν σωστοί χειρισμοί, να σου φαίνονται όλα ένα κακό όνειρο.
Τη βασικότερη ευθύνη έχει καλώς ή κακώς ο άντρας σου. Τα πεθερικά σου είναι αυτοί που είναι, είναι ηλικιωμένοι, έχουν βαθιά ριζωμένα πιστεύω, δεν αλλάζουν. Προσπαθούν με τον τρόπο τους να εκβιάσουν συναισθηματικά. Ήθελα πολύ να δω τι θα γινόταν αν το ρόλο αυτό αναλάμβανε ο άντρας σου. Πιστεύω πως θα τους έπιανε πανικός πως θα χάσουν το παιδί τους. Δεν ξέρω αν ο καλός σου έχει αδέλφια. Για να έχει το κτιριακό συγκρότημα, μάλλον μοναχοπαίδι είναι. Το να έχουν τα πεθερικά σου την επικαρπία δε σημαίνει και πολλά πράγματα, αν τον εκβιάζουν και με αυτό. Ουσιαστικά ο καλός σου δεν μπορεί να τους πετάξει έξω όσο ζουν, άρα την πάτησαν που του το έδωσαν.
Μιλώντας και από προσωπική πείρα, θα πω πως οι γονείς μπορούν να παίξουν καταλυτικό ρόλο στις επιλογές μας, αν τους το επιτρέψουμε. Αν ο δικός σου τους τρίξει τα δόντια, πιστεύω πως θα κλονιστούν. Αν τους πει ότι ως εδώ, ή φέρονται ανθρώπινα ή σε παίρνει και φεύγει και δεν θα τον ξαναδούν, ούτε αυτόν, ούτε τα εγγόνια τους, θα το ξανασκεφτούν. Η συμπεριφορά τους δείχνει άτομα εγωκεντρικά, με χαμηλό κοινωνικομορφωτικό επίπεδο. ʼτομα που έμαθαν να έχουν το γενικό πρόσταγμα στο μικρόκοσμό τους. Αυτοί οι τύποι είναι συνήθως θρασύδειλοι. Μην τους φοβάσαι, μόνο θόρυβο κάνουν, δεν είναι σε θέση να προκαλέσουν ουσιαστική ζημιά. Θα έπρεπε να φοβάσαι αν ήταν ύπουλοι, μουλωχτοί και χαμηλών (δήθεν) τόνων.
Το χρήμα είναι ένας παράγοντας. Σίγουρα ονειρευόταν την πλούσια νύφη, αλλά στο χέρι σου είναι να τους αποδείξεις ότι αξίζεις. Δείξε τους τα εφόδιά σου. Πείσε τους πως δεν είσαι το αρπακτικό που έβαλε στο μάτι την περιουσία τους. Πες τους με τον τρόπο σου για όσο διάστημα συνοικείτε πως ναι, δεν είμαι πλούσια, αλλά τον γιο σας τον έχω άρχοντα. Και ας έχω το διάβασμά μου. Κάνε τα πατζούρια να τρίζουν. ʼσε τη γειτονιά να μοσχοβολήσει από τα εδέσματα που ετοιμάζεις για τον κανακάρη τους. Ξέρω από χωριά και θα δεις πως σύντομα όλα τα καλά λόγια θα φτάσουν στα πεθερικά σου. Θα μιλάνε καλά οι άλλοι για σένα. Μίλησε τέλος στον άντρα σου και πες του τα όλα. Όχι με νεύρα, γιατί τότε θα σπεύσει να υπερασπιστεί τους γονείς του. Ήρεμα και καταστρώστε μαζί το σχέδιο απόδρασης.
Το σεβασμό τον κερδίζουμε και σε περίπτωση που αυτό δε γίνεται, φεύγουμε. Δεν καθόμαστε να μας προσβάλλουν. Αν ο άντρας σου σε νοιάζεται, θα το σκεφτεί αυτό. Αν πάλι είναι κατά βάθος παιδί της μαμάς και του μπαμπά, θα σου έλεγα να το σκεφτείς εσύ.
Καλή δύναμη!
Φιλιά!

+100000000000000

[ntinoula_ed]

Ava μου,τους εχει απειλησει,τους εχει εκβιασει συναισθηματικα,δεν εχει πιασει.Επισης,δεν ειναι μοναχοπαιδι..Οι συγκεκριμενοι ανθρωποι ειναι πολυ χαμηλου μορφωτικου επιπεδου.Οσο για τα παντζουρια κτλ,ολα μια χαρα καθαρα ειναι.Επειδη αυτοι ειναι τρελοι και γυρνανε ολη μερα με σκουπες στο χερι επειδη δεν εχουν τι να κανουν,δε σημαινει πως πρεπει να τρελαθω κι εγω ουτε να υιοθετησω τον τροπο ζωης τους.Και φαγητα φτιαχνω και γλυκα φτιαχνω και ολα τα κανω δοξα το θεο,δεν ειναι αυτο το προβλημα μας.Και που του τα εγραψαν ολα τι σημαινει?τιποτα δεν μπορει να εκμεταλλευτει,αυτοι κανουν κουμαντο.Αλλωστε κι ο ιδιος τους αποφευγει οσο μπορει,δε τους αντεχει και το μονο του ονειρο ειναι να φυγει μακρια καποια στιγμη να ησυχασει κι εκεινος.

[Constance]

Originally posted by ntinoula
Παντως constance επεσες διανα για το θεμα της περιουσιας..Ειναι κι αυτο ενα προβλημα τους(πηρε την 'ξεβρακωτη' και αλλα τετοια...)Kleanthi καλυτερα να ειχα τετοιου ειδους υπαρξιακα παρα αυτα που εχω τωρα.Βεβαια κανενας δε θα μπορουσε να με αγγιξει αν ημουν τερας αυτοπεποιθησης αλλα δυστυχως δεν ειμαι.Και αυτη τη λιγη που ειχα την εχασα με αυτα που ακουω για μενα.

Kleanthi μου αστο εδω εμενα λενε πλουσια επειδη εχουμε ενα ωραιο σπιτι, αλλα κατα τα αλλα το τι λουκι περναμε στο σπιτι απο αποψη χρηματων και γενικα κανεις δε το ρωταει.Γενικως ο κοσμος ποτε δεν ειναι ευχαριστημενος, ολο κατι θα βρει να πει.Και οτι καλο εχεις ,με εναν αξιοθαυμαστο μπορω να πω τροπο, θα βρει πως να το στρεψει ακομα κι αυτο εναντιον σου...

Νtinoula μου θα στο πω απλα.Τη μυριστηκα τη δουλεια!Φαινοταν οτι γι'αυτο τρωγονταν!Αν ειχες λεφτα ομως, Μαρινα Τσιντικιδου θα σε εβλεπαν, και τεμεναδες θα σου εκαναν.
Για μενα ετσι οπως τα λες, το μονο που μπορεις να κανεις ειναι υπομονη.Γιατι προσωπικα μου φαινονται ατομα που οτι μα οτι και να κανεις δε μενουν ευχαριστημενοι με τιποτα.Οταν ο ανθρωπος ειναι μονο του "παρε" ετσι συμβαινει.

[bouliana]

εγώ θα πρότεινα να πας να μείνεις με τον μπαμπά σου όσο καιρό χρειαστεί για να μπορείτε να μείνεται οι δυό σας χωρίς τα γερόντια πάνω απτο κεφάλι σας.στη αρχή θα νιώθετε μοναξιά χώρια αλλά μπορεί και να ανανεωθήται κιόλας αν δεν μένετε λίγο διάστημα μαζί. πιστεύω οτι είναι άδικο να σε βάζει να υπομένεις τέτοια κατάσταση και να σου κλαίγεται άνδρας ολόκληρος και μεγαλύτερος απο εσένα.ελπίζω να τον θες και να υπομένεις τέτοιες καταστάσεις επειδή τον αγαπάς αληθινά και όχι να μένεις μαζί του επέιδή θεωρείς οτι δεν θα βρεις άλλον, λόγο κιλών. απλά μου φαίνεται αδιανόητο να περνάει κάποιος τόσο άσχημη φοιτητική ζωή, και να μπαίνει από τόσο μικρή ηλικία στο τριπάκι ναχει να αντιμετωπίσει πεθερικά.

[Constance]

bouliana σωστες οι σκεψεις σου.Ειναι στο χερι της να τα σκεφτει ολα αυτα και να αποφασισει.Επιλογες υπαρχουν απλα καθε επιλογη εχει και τη θυσια της.

[ntinoula_ed]

bouliana εχεις δικιο εν μερει,απλα η κατασταση ειναι πολυπλοκη.Βεβαια τον αγαπω,αλλα παραδεχομαι κιολας οτι η σκεψη μιας ζωης χωρις εκεινον με φοβιζει τοσο που νιωθω να παραλυω.Με τον πατερα μου δεν εχω καλες σχεσεις..Κι αλλη οικογενεια δεν εχω.Ουτε σπιτι.Οτι γνωριζω ως οικειο και ασφαλες ειναι μαζι του,καλως η κακως.Παραδειγμα:3 χρονια πριν παρουσιαστηκε ενα προβλημα υγειας,χρειαστηκε να κανω καποιες εξετασεις και τα εξοδα ηταν πολλα.Ζητησα απο τον πατερα μου να με βοηθησει,κι εκεινος θυμωσε γιατι δεν ειχε λεει λεφτα κι εγω ειμαι τρελη και κατα φαντασιαν ασθενης και κακο σκυλι ψοφο δεν εχει κτλ(για να καταλαβετε ο πατερας μου ειναι οκ,αρκει να μη του ζητησεις λεφτα.Αν συμβει αυτο γινεται θεριο)Εκλαιγα συνεχεια γιατι μετρητα δεν υπηρχαν.Σε 2 μερες εκεινος βρηκε τα χρηματα(δεν ειναι οτι τα ειχε)και φυγαμε για πανεπιστημιακο.Αν δεν υπηρχε αυτος ο ανθρωπος,τι θα μου ειχε συμβει?Το σκεφτομαι και μουδιαζω απο φοβο.Ναι καλες μου,ειναι δυσκολο να στερεισαι τη χαρα της ηλικιας σου,αλλα ακομη πιο δυσκολο να σαι τελειως μονος.Πειτε με δειλη,αλλα αυτος ο ανθρωπος ειναι η οικογενεια μου.Δε φοβαμαι οτι δε θα βρω αλλον λογω κιλων.Φοβαμαι οτι οποιον και να βρω,οσο κι αν ερωτευτω και ζησω την περιπετεια,μολις περασει το παθος(που κραταει λιγο)θα μεινω με το τιποτα στο χερι...Καλως κ κακως επρεπε να μεγαλωσω αποτομα.Και η εμπειρια μου μου λεει πως τετοιοι ανθρωποι δεν κυκλοφορουν και πολλοι εκει εξω.

[bouliana]

τότε νομίζω οτι η μόνη λύση είναι να βρεις κάποια δουλειά.αν δν είναι κ αυτό εφικτό τότε το να μένεις όσο το δυνατών μακρυά από το σπίτι αυτό τόσο το καλύτερο.

[Constance]

Originally posted by ntinoula
Ναι καλες μου,ειναι δυσκολο να στερεισαι τη χαρα της ηλικιας σου,αλλα ακομη πιο δυσκολο να σαι τελειως μονος.Πειτε με δειλη,αλλα αυτος ο ανθρωπος ειναι η οικογενεια μου.Δε φοβαμαι οτι δε θα βρω αλλον λογω κιλων.

Δεν εχω λογια...τα ειπες ολα.Σε καταλαβαινω!

[2sweet2b4go10_ed]

Originally posted by ntinoula
bouliana εχεις δικιο εν μερει,απλα η κατασταση ειναι πολυπλοκη.Βεβαια τον αγαπω,αλλα παραδεχομαι κιολας οτι η σκεψη μιας ζωης χωρις εκεινον με φοβιζει τοσο που νιωθω να παραλυω.Με τον πατερα μου δεν εχω καλες σχεσεις..Κι αλλη οικογενεια δεν εχω.Ουτε σπιτι.Οτι γνωριζω ως οικειο και ασφαλες ειναι μαζι του,καλως η κακως.Παραδειγμα:3 χρονια πριν παρουσιαστηκε ενα προβλημα υγειας,χρειαστηκε να κανω καποιες εξετασεις και τα εξοδα ηταν πολλα.Ζητησα απο τον πατερα μου να με βοηθησει,κι εκεινος θυμωσε γιατι δεν ειχε λεει λεφτα κι εγω ειμαι τρελη και κατα φαντασιαν ασθενης και κακο σκυλι ψοφο δεν εχει κτλ(για να καταλαβετε ο πατερας μου ειναι οκ,αρκει να μη του ζητησεις λεφτα.Αν συμβει αυτο γινεται θεριο)Εκλαιγα συνεχεια γιατι μετρητα δεν υπηρχαν.Σε 2 μερες εκεινος βρηκε τα χρηματα(δεν ειναι οτι τα ειχε)και φυγαμε για πανεπιστημιακο.Αν δεν υπηρχε αυτος ο ανθρωπος,τι θα μου ειχε συμβει?Το σκεφτομαι και μουδιαζω απο φοβο.Ναι καλες μου,ειναι δυσκολο να στερεισαι τη χαρα της ηλικιας σου,αλλα ακομη πιο δυσκολο να σαι τελειως μονος.Πειτε με δειλη,αλλα αυτος ο ανθρωπος ειναι η οικογενεια μου.Δε φοβαμαι οτι δε θα βρω αλλον λογω κιλων.Φοβαμαι οτι οποιον και να βρω,οσο κι αν ερωτευτω και ζησω την περιπετεια,μολις περασει το παθος(που κραταει λιγο)θα μεινω με το τιποτα στο χερι...Καλως κ κακως επρεπε να μεγαλωσω αποτομα.Και η εμπειρια μου μου λεει πως τετοιοι ανθρωποι δεν κυκλοφορουν και πολλοι εκει εξω.

δεν κυκλοφορουν πραγματι πολλοι, σαν τον ανθρωπο που ισως καποτε συναντησουμε και τον νοιωσουμε σαν οικογενεια μας, και σε διαβεβαιω οτι δεν εχει σημασια η ηλικια. μπορει μια τετοια συναντηση να γινει σε μικρη ηλικια...
δεν προσπερναμε επειδη μετα τα 30 ωριμαζουμε, το ζουμε....
απλα να εχεις στον νου σου ποιο κομματι της σχεσης ειναι πραγματικη αγαπη, επικοινωνια, δημιουργια, ελευθερια (ουσιαστικη), προχωρημα του εαυτου σου και ποιο κομματι καλυπτει φοβιες, ανασφαλειες και ειναι μονο βολεμα , και κυριως, να καιροφυλακτεις να μη μεγαλωσει το κομματι του βολεματος και σκεπασει καποτε τα παντα...
αυτα στα λεω εκ πειρας και τα απευχομαι..δεν σημαινει οτι θα σου συμβουν...
απλα εχε το μυαλο σου σε εγρηγορση να ζεις συνειδητα μεσα στην σχεση σου

εφοσον λοιπον ειναι τοσο ομορφα τα πραγματα μαζι του, πολυ καλα κανεις και συνεχιζεις, αλλα δεν βλεπω σε τι σε εμποδιζει αυτο, απο τα αρχισεις σιγα σιγα να δημιουργεις γυρω σου εναν μικρο φιλικο κυκλο απο ατομα που σε καταλαβαινουν και μπορεις να εμπιστευεσαι.. .
θα νοιωσεις πολυ πιο δυνατη και απεναντι στην σχεση σου και απεναντι σε καθε κακοπροαιρετο σαν του γονεις που μας περιγραφεις...
μαζεψε τους εκει στην βερανντα σου να χαχανιζετε κι ασε τους γειτονες να πινουν μονοι τους το φαρμακι τους μεχρι να σκασουν!
:)

[Kleanthis_ed]

Originally posted by Ava
Ντινούλα,
η κατάσταση είναι όντως δύσκολη, αλλά όχι αξεπέραστη. Αν το καλοσκεφτείς όλα στη ζωή είναι θέμα χρόνου. Σε λίγο καιρό μπορεί, εφόσον γίνουν σωστοί χειρισμοί, να σου φαίνονται όλα ένα κακό όνειρο.
Τη βασικότερη ευθύνη έχει καλώς ή κακώς ο άντρας σου. Τα πεθερικά σου είναι αυτοί που είναι, είναι ηλικιωμένοι, έχουν βαθιά ριζωμένα πιστεύω, δεν αλλάζουν. Προσπαθούν με τον τρόπο τους να εκβιάσουν συναισθηματικά. Ήθελα πολύ να δω τι θα γινόταν αν το ρόλο αυτό αναλάμβανε ο άντρας σου. Πιστεύω πως θα τους έπιανε πανικός πως θα χάσουν το παιδί τους. Δεν ξέρω αν ο καλός σου έχει αδέλφια. Για να έχει το κτιριακό συγκρότημα, μάλλον μοναχοπαίδι είναι. Το να έχουν τα πεθερικά σου την επικαρπία δε σημαίνει και πολλά πράγματα, αν τον εκβιάζουν και με αυτό. Ουσιαστικά ο καλός σου δεν μπορεί να τους πετάξει έξω όσο ζουν, άρα την πάτησαν που του το έδωσαν.
Μιλώντας και από προσωπική πείρα, θα πω πως οι γονείς μπορούν να παίξουν καταλυτικό ρόλο στις επιλογές μας, αν τους το επιτρέψουμε. Αν ο δικός σου τους τρίξει τα δόντια, πιστεύω πως θα κλονιστούν. Αν τους πει ότι ως εδώ, ή φέρονται ανθρώπινα ή σε παίρνει και φεύγει και δεν θα τον ξαναδούν, ούτε αυτόν, ούτε τα εγγόνια τους, θα το ξανασκεφτούν. Η συμπεριφορά τους δείχνει άτομα εγωκεντρικά, με χαμηλό κοινωνικομορφωτικό επίπεδο. ʼτομα που έμαθαν να έχουν το γενικό πρόσταγμα στο μικρόκοσμό τους. Αυτοί οι τύποι είναι συνήθως θρασύδειλοι. Μην τους φοβάσαι, μόνο θόρυβο κάνουν, δεν είναι σε θέση να προκαλέσουν ουσιαστική ζημιά. Θα έπρεπε να φοβάσαι αν ήταν ύπουλοι, μουλωχτοί και χαμηλών (δήθεν) τόνων.
Το χρήμα είναι ένας παράγοντας. Σίγουρα ονειρευόταν την πλούσια νύφη, αλλά στο χέρι σου είναι να τους αποδείξεις ότι αξίζεις. Δείξε τους τα εφόδιά σου. Πείσε τους πως δεν είσαι το αρπακτικό που έβαλε στο μάτι την περιουσία τους. Πες τους με τον τρόπο σου για όσο διάστημα συνοικείτε πως ναι, δεν είμαι πλούσια, αλλά τον γιο σας τον έχω άρχοντα. Και ας έχω το διάβασμά μου. Κάνε τα πατζούρια να τρίζουν. ʼσε τη γειτονιά να μοσχοβολήσει από τα εδέσματα που ετοιμάζεις για τον κανακάρη τους. Ξέρω από χωριά και θα δεις πως σύντομα όλα τα καλά λόγια θα φτάσουν στα πεθερικά σου. Θα μιλάνε καλά οι άλλοι για σένα. Μίλησε τέλος στον άντρα σου και πες του τα όλα. Όχι με νεύρα, γιατί τότε θα σπεύσει να υπερασπιστεί τους γονείς του. Ήρεμα και καταστρώστε μαζί το σχέδιο απόδρασης.
Το σεβασμό τον κερδίζουμε και σε περίπτωση που αυτό δε γίνεται, φεύγουμε. Δεν καθόμαστε να μας προσβάλλουν. Αν ο άντρας σου σε νοιάζεται, θα το σκεφτεί αυτό. Αν πάλι είναι κατά βάθος παιδί της μαμάς και του μπαμπά, θα σου έλεγα να το σκεφτείς εσύ.
Καλή δύναμη!
Φιλιά!

+1000

[BettyG]

Συμφωνώ απόλυτα με την Αva...

Όχι δεν μένουμε έτσι Ντινούλα μου, και αυτό πρέπει ο άνθρωπος σου να το καταλάβει και να πράξει ανάλογα...

[loukoumaki]

ντινουλα μου τα ειπαν ολα τα παιδια, πραγματικα
δε θα θελα να επαναλαβω κι εγω τα ιδια
μονο πως σε καταλαβαινω πολυ περισσοτερο απο οσο μπορει να πει αυτη η τυπικη φραση
γιατι κι εμενα η ζωη δε μου φερθηκε με τον καλυτερο τροπο...
να ξερεις πως ειμαστε ολοι εδω για σενα!