ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Results 1 to 5 of 5
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Jun 2010
    Posts
    5

    ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ

    Καλημέρα σε όλα τα μέλη του forum! Χαίρομαι πολύ που το ανακαλυψα, γιατί χρειάζομαι οπωσδήποτε ψυχολογική υποστήριξη από ανθρώπους που περνούν την ίδια δυσκολία με μένα. Είμαι 31 ετών με ύψος 1.50 και βάρος (την τελευταία φορά που τόλμησα να ανέβω στη ζυγαριά) 75 kg. Αυτό που θυμάμαι μια ζωή είναι να κάνω διαρκώς δίαιτα και να προσπαθώ να συμφιλιωθώ με την εικόνα του κορμιού μου. Λόγω ενός προβλήματος υγείας που έχρηζε την τακτική λήψη κορτιζόνης και των ελαχίστων επιλογών διαφυγής και εκτόνωσης που είχα, στην εφηβεία άγγιξα τα 85 kg. Μετά απο αλλεπάλληλες προσπάθειες, στα 18 μου, κατάφερα χάσω 30 kg και στα 27 μου (πριν παντρευτώ) είχα αγγιξει τα 45 kg. Σε εκείνο το χρονικό σημείο είχα για τον εαυτό μου την καλύτερη εικόνα (δεν ήταν όμως η τελειότερη). Σήμερα, μετά από δύο απανωτές εγκυμοσύνες ξαναζώ τον εφιάλτη της εφηβείας μου. Δεν μπορώ με τίποτα να κάνω δίαιτα. ʼντεχω 2 εβδομάδες και μετά από μια απογοήτευση (με τις υποχρεώσεις που γεννά η καθημερινότητα ανατροφής δύο μικρών παιδιών και της δουλειάς, η ανασφάλεια για το μέλλον κτλ οι απογοητεύσεις δε λείπουν ποτέ) υποκύπτω και τα παρατάω. Έχω δοκιμάσει ό,τι δίαιτα υπάρχει και χάνω λίγα κιλά που σε λίγο τα ξαναπαίρνω. Δεν έχω τη χρονική πολυτέλεια να πάω γυμναστήριο ή σε διαιτολόγο (που και να πάω, αν δεν το πάρω αποφαση, δε θα γίνει τίποτα) και έχω γίνει ανυπόμονη. Η ψυχολογία μου είναι απαίσια και από τη στεναχώρια μου νομίζω ότι έχω γίνει βουλιμική. Αισθάνομαι φυλακισμένη και ότι δεν έχω καμία επιλογή διαφυγής και εκτόνωσης. Γι' αυτό και ξεσπάω στο φαγητό. Προσπαθώ να θυμηθώ πόσα ωραία αισθανόμουν όταν ήμουν 45 kg. Αλλά σήμερα αυτό μου φαίνεται ένα άπιαστο όνειρο. Συγνώμη που σας κουράζω αλλά αυτή είναι η μοναδική μου διέξοδος. Να μοιράζομαι τα συναισθήματά μου με ανθρώπους που με καταλαβαίνουν. Χρειάζομαι την ψυχολογική σας υποστήριξη!

  2. #2
    Junior Member
    Join Date
    Jun 2010
    Posts
    2
    καλημέρα Susan,
    καταλαβαίνω απόλυτα αυτό που παιρνάς... την ίδια ψυχολογία έχω και εγώ αυτη την περίοδο. Βέβαια, δεν έχω τις υποχρεώσεις ενός γάμου και δύο παιδιών, αλλά προβλήματα υπάρχουν για όλους. Έχω φτάσει 87 κιλά (σήμερα το πρωί ζυγίστικα) κ πραγματικά δεν αντέχω άλλο. Το ύψος μου είναι 1.64 και πρέπει να πάω στα 58 για να βλέπομαι. Αποφάσισα για άλλη μια φορά να ξεκινήσω διατροφή. Θα προσπαθώ να μπαίνω στο φορουμ για να μιλάμε, γιατί κ σε μενα κάνει καλό να διαβάσω ιστορίες άλλων και συμβουλές.
    Μην παρατάς τον εαυτό σου κ βρες τη δύναμη, κυρίως για εσένα, αλλά και για την όμορφη οικογένεια που έχεις δημιουργήσει.

  3. #3
    Junior Member
    Join Date
    Jun 2010
    Posts
    5
    Elenaki,
    Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Διαρκώς ψάχνομαι να βρω ένα προγραμμα διατροφής που θα με πεισει ότι πρέπει να επιμείνω. Βαρέθηκα όμως να τρώω τα διαιτητικά, αυτά που δίνουν όλοι οι διαιτολόγοι και προβλέπουν όλες οι δίαιτες. Βαρέθηκα να μαγειρεύω 3 μενού, να περισσευει το ωραίο φαγάκι και εγώ να το πετάω. Θέλω να τρώω σαν άνθρωπος. Από την άλλη σκέφτομαι ότι ωθώ τον εαυτό μου στα άκρα με το να ζητάω να χάσω όλα τα κιλά μέσα σε 5 μήνες με τις αυστηρές δίαιτες. Σπάνε τα νεύρα μου και αποτέλεσμα δεν έχω. Σήμερα αποφάσισα να παραγγείλω μία διαιτα μέσω ιντερνετ απο μια διαιτολόγο και να της ζητήσω να μου ετοιμάσει ενα διαιτολόγιο με κανονικά μεγειρεμένα φαγητά απο τα οποία θα μπορεί να τρώει όλη η οικογενεια. Οσο λιγοτερο χρονο καταναλώνουμε στην κουζίνα τοσο το καλυτερο. Ας μου πάρει και ενα χρόνο και ενάμιση αρκεί να επιτυχω το στόχο μου, να ξεφορτωθω αυτο το βάρος. Elenaki να ξεκινήσεις τη διατροφή που λες αλλα έχε όσο μπορείς πιο εφικτούς στόχους. Το λάθος που κάνουμε είναι ότι επειδή εχουμε κουραστει θελουμε αμεσα αποτελεσματα. Κανουμε ακραίες διαιτες και με την πρωτη παρασπονδια τα παραταμε. Σκεφτομαι μεσα στο χρονο που περασε πόσες φορες εχω χασει 5 κιλα και τα έχω ξαναπάρει. Αν δε λύγιζα τωρα θα ήμουν κοντα στο στόχο μου. Ελπίζω να μη σε ζαλισα. Και εγώ θέλω να μιλάμε όποτε μπορείς. Κάνε κουράγιο και θα τα καταφερεις. Τόσοι και τόσοι τα καταφεραν, εμείς γιατί όχι? Απλώς όπως είπαμε, μικρους εφικτούς στόχους (τα λέω στη νύφη για να τα ακουει η πεθερα). Να είσαι καλά, σε ευχαριστώ πολύ για την ανταπόκριση.Θα ήθελα να μάθω πως τα πηγαίνεις, μην το βάζεις κάτω!

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2010
    Posts
    2,196
    καλη επιτυχια κοριτσακια μου.ολες ετσι ξεκινησαμε πολλες φορες αλλα καποια στιγμη συνειδητοποιεις οτι μπορεις.κ τοτε προχωρας ολο κ πιο κοντα στον στοχο σου.κ εγω ξεκινησα πριν 3 μηνες κ δε το πολυπιστευα αλλα τωρα βλεπω οτι καταφερα αρκετα κ οτι μπορω να φτασω ως το τελος την προσπαθεια μου.κ αυτο με κανει πιο δυνατη.η αρχη ειναι παντα δυσκολη.καλη αρχη λοιπον!

  5. #5
    Junior Member
    Join Date
    Jun 2010
    Posts
    5
    granita
    Σ' ευχαριστώ πολύ, πραγματικά χαίρομαι που τα καταφέρνεις τόσο καλά. Εύχομαι γρήγορα να πετύχεις τον στόχο σου! Και στα δικά μας!

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •