Για γονεις με ΔΠΤ

[click]

Για γονεις με Διαταραχες Προσληψης Τροφης

Θα προσπαθησω να σας γραψω οσο γινεται πιο περιγραφικα και κατανοητα πως επηρεασε εμενα το να μεγαλωνω με γονεις που ειχαν (και εχουν) ΔΠΤ. Μη βαρεθειτε επειδη ειναι μεγαλο το κειμενο, αξιζει τον κοπο να διαβαστει.

Συγκεκριμενα, η μητερα μου σαν παιδι ηταν ανεκαθεν υπερβαρη, τα τελευταια πολλα χρονια ειναι παχυσαρκη με στοιχεια binge eater.
Ο πατερας μου ηταν υπερβαρος σαν παιδι και σαν εφηβος και απο 20 ετων ειναι ακραια περιπτωση βουλιμικου. Απο 20 χρονων φανταρος τρωει και κανει εμετους. Τα εβγαζε σχεδον ολα, καθημερινα.

Λοιπον, να ξεκινησω απο τον πατερα μου. Οι γονεις μου ειναι γενικα ανθρωποι που προσυπογραφουν το "δε βαριεσαι..." και ολη η ζωη τους
ειναι ξεκαθαρα βασισμενη στον ωχαδελφισμο. Ετσι, λοιπον, δε φροντιζαν ποτε να κρυβουν οτιδηποτε απο τα παιδια τους.

Ηξερα οτι ο πατερας μου τρωει και κανει εμετο. Καποια στιγμη σαν παιδακι ειχε παρει το αυτι μου απο συζητησεις οτι αυτο που κανει ειναι κακο και κινδυνευει. Δεν ηξερα γιατι, δεν ηξερα τιποτα. Μονο οτι ο μπαμπας εμαθε να "ξερναει"(οπως το λενε μεσα στην οικογενεια) απο εναν φιλο(!!!) του φανταρο που γνωρισε στο στρατο, σαν τρικ για να τρωει ο,τι και οση σαβουρα θελει και να κρατιεται αδυνατος και ομορφος.
Ετσι λοιπον περασε η βουλιμια σε εμας τα παιδια τους, σαν "τρυκ" αλλα απλα.. κακο τρυκ.

Παμε και στη μητερα μου. Αβουλη και ανασφαλης απο παντα(φροντισαν οι γονεις της..), γραπωμενη πληρως απο τον πατερα μου που την "εσωσε" απο τους καταπιεστικους γονεις της, δεν ασχολουνταν με τιποτα αλλο περα απο το τι ευχαριστει τον πατερα μου. Προσοχη! Οχι με τι του κανει καλο, αλλα με τι τον ευχαριστει. Αφου ο πατερας μου ηθελε αφθονες ποσοτητες λιπαρων, τηγανητων κλπ κλπ οσο πιο ανθυγιεινων τροφων, η μητερα μου του το παρειχε και ταυτοχρονα κυλιοταν και η ιδια στο βουρκο. Με μια βασικη διαφορα... η ιδια βαραινε ολο και περισσοτερο, ενω εκεινος παρεμενε αδυνατος, ομορφος και με αυτοπεποιθηση.
Τα παιδια της.. το ιδιο.

Μεχρι τις πολυ πρωτες ταξεις του δημοτικου (νηπιαγωγειο, πρωτη, δευτερα) ημουν αδυνατη. Δεν ετρωγα σχεδον καθολου. Με πιεζαν κιολας για να φαω. Στο σχολειο ημουν σουπερ κοινωνικη και μες στην τρελη χαρα γενικως. Να φανταστειτε οτι συμμετειχα ακομα και στα ψυχολογικα βασανιστηρια που καναμε στο μοναδικο υπερβαρο κοριτσι της ταξης. (κρατηστε το αυτο, ειναι το στοιχειο νουμερο 1 οτι ηδη μου ηταν εντυπωμενο υποσυνειδητα οτι χοντρος=κακος) Τα παιδια στο σχολειο μπορει να σου συγχωρεσουν πολλα, οχι ομως το να μην εισαι αδυνατος.

Σε αυτον τον πλανητη ειναι ασυγχωρητο και μονο 2 τροποι υπαρχουν για να γλιτωσεις. Η θα αισθανεσαι καλα με αυτο και θα το ΕΚΠΕΜΠΕΙΣ, με αποτελεσμα να μην μπορουν οι αλλοι να το θεωρουν αχιλλειο πτερνα
η θα το ΑΛΛΑΞΕΙΣ! οτιδηποτε αλλο οδηγει σε αυτοκαταστροφη. Δε μας χαστουκιζουν απο μονοι τους οι "κακοι", εμεις γυρναμε το μαγουλο και τους το ζηταμε.

Επιστρεφω. Σε αυτη την ηλικια εμφανισα σοβαρη δερματικη αλλεργια με αποτελεσμα να πρεπει να αρχισω να παιρνω καθημερινα βαρυ αντιισταμινικο, που φερνει και την αναλογη υπνηλια. Να σημειωσω εδω οτι το οτι φερνει υπνηλια, το εμαθα οταν μεγαλωσα, τελευταιες ταξεις Λυκειου, οι γονεις μου ποτε δεν ασχοληθηκαν με τυχον παρενεργειες του φαρμακου.
Οι γονεις μου χρησιμοποιησαν την υπνηλια σαν προφαση για να με σταματησουν απο τη σχολη χορου(οπου τα πηγαινα θαυμασια), για να μην αποκοιμιεμαι και δε διαβαζω σε οσο χρονο εμενε εκτος σχολειου και 2 ξενων γλωσσων!

Το ζητουμενο ηταν να γινω επιστημων, αλλωστε το μεγαλο κομπλεξ κατωτεροτητας που παντα ενιωθε ο πατερας μου που εβγαλε μονο γυμνασιο, επρεπε παση θυσια να καλυφτει απο τα παιδια του.
Ετσι λοιπον θα γινομουν χρησιμη. Με σχολειο, ξενες γλωσσες, κλεισουρα και πολυ πολυ πολυ φαι.

Περιπου πανω σε αυτο το διαστημα για διαφορους λογους τους οποιους δεν καταλαβαινω γιατι δεν μπορω να θυμαμαι η να ειχα καταλαβει σαν παιδακι, οι γονεις μου αρχισαν να απομονωνονται απο τους φιλους και τους συγγενεις. Δεν ξερω γιατι.(η μανα μου λεει οτι ετυχε με "τσακωμους" και αλλους λογους) Αλλα απο εκει που παρολο που ημασταν παιδια της πολης, ειχαμε κοινωνικες επαφες εξωσχολικες με παιδια και οικογενειες φιλων και συγγενων των γονιων μου, γιναμε μια τετραμελης απομονωμενη οικογενεια. Κοπηκαν τα παντα.

Βγαιναμε εξω μονο για φαι. Ταβερνες, εστιατορια, αντε και στους παππουδες για τραπεζωμα σε γιορτες.
Φαι φαι φαι φαι!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Θυμαμαι τον πατερα μου οποτε βαριομασταν στο σπιτι με την κλασικη μιζερια μπροστα στην τηλεοραση, εφευγε και γυριζε με μια αγκαλια γαριδακια, πατατακια και σοκολατες.
Οτιδηποτε θετικο ηταν συνδιασμενο με φαι.... και παντα ελεεινο φαι.
Ελαιολαδο??????? Αγνωστη λεξη! Δεν του αρεσει του πατερα μου. Σαλατα? ΕΛα μωρε ποιος την μπιπ τη σαλατα, μπριζολες, σουβλακια και αγιος ο θεος.
Τη ρουτινα εσπαγε η ταβερνα. Σε κλειστου κυκλου "γιορτη" πηγαιναμε εστιατοριο! Αυτες ηταν οι.. οικογενειακες στιγμες ευτυχιας...

Θυμαμαι χαρακτηριστικα στο σχολειο στην εναρξη σχολικης χρονιας ενα συμμαθητη να τραγουδαει παραλλαγη του ασματος της σακελλαριου "κατι επαθαν τα ματια μουυυυυυυ, κατι επαθαν τα ματια μουυυυυυυ, βλεπω την κλικ διπλη"
Εμενα ο δικος μου ο γολγοθας πρακτικα ξεκινησε απο τα σχολικα μαρτυρια. Ειπαμε, απαγορευεται να εισαι χοντρη, πρεπει να πληρωσεις.
Θεωρητικα, ομως, δεν ξεκινησε απο κει.

Ειχα ηδη αντιγραψει τους γονεις μου. Οι γονεις μας ειναι προτυπα. ΑΚομα και αν τρωνε πολυ και σου πουν "εσυ μην τρως πολυ", δεν εχει σημασια. Αν δεν εχουν καταφερει τιποτα στη ζωη τους και δεν ειχαν κοτσια ποτε να κανουν τιποτα ακομα αν σου πουν "Εχε θαρρος", δεν εχει σημασια.
Πως να σας το πω αγαπητοι μου αναγνωστες???? ΔΕΝ ΠΙΑΝΕΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Μανα θλιμμενη, αβουλη, ανασφαλης, δειλη, αδιαφορη... την ειχα ηδη αντιγραψει. Η ιστορια επαναλαμβανοταν. Αυτα που περασε εκεινη σαν μαθητρια τα περνουσα ηδη κι εγω. Και κατα βαθος ηταν ηδη εντυπωμενο και σε μενα οτι χοντρος=κακος, αρα γυρνα το μαγουλο να φας κι αλλες.

Δεν πα να μου ελεγαν οποιαδηποτε βρισια, δε χαλιομουν. Αμα με ελεγαν χοντρη... δ ι α λ υ ο μ ο υ ν. ΑΠο παιδι μεχρι και σημερα.
Φετος που βλεπω ψυχολογο με απασχολουν πολυ ολα αυτα. Γιατι οι αλλες βρισιες δεν με πληγωνουν τοσο βαθια? Γιατι ξερω οτι δεν ευσταθουν. Ενω το οτι ειμαι χοντρη το εχω εγω καταδικασει απο μικρο μικρο παιδακι και με εχω καταδικασει.

Δεν αμυνομαι οχι μονο γιατι οι δικοι μου γονεις δε φροντισαν Π Ο Τ Ε να διδαξουν με πραξεις τα παιδια τους την αυτοπεποιθηση, αλλα και γιατι κατα βαθος μαλλον αυτοτιμωρουμαι και θεωρω οτι οι αλλοι εχουν ενα δικιο που με ποναει πολυ.

Τοσα μα τοσα χρονια οι γονεις μου προσπαθουσαν να μου περασουν οτι οι αλλοι ειναι κακοι και ρατσιστες και πρεπει να βρω αυτους που δεν κοιτανε την εμφανιση αλλα το.. περιεχομενο των ανθρωπων.
Ποτε δε νοιαστηκαν για την υγεια μου, ποτε.
Ποτε δε νοιαστηκαν να γινω Ανθρωπος.

Ξερετε τι σε κανει Ανθρωπο, φιλοι μου? Οχι τα μαθηματικα και η ιστορια(οπως τη μαθαινουν στο σχολειο!!!) και οι ξενες γλωσσες, οι καλοι βαθμοι...
Ανθρωπο θα σε κανει η εκμαθηση ενος μουσικου οργανου, η ζωγραφικη, η γυμναστικη, τα ομαδικα αθληματα!!!
Εμενα ουτε ποδηλατο δεν ασχοληθηκαν να μου μαθουν.
Επεφτα με τις βοηθητικες ροδες και με παρατησαν.
Κανεις ποτε δεν ασχοληθηκε να μαθει αν εχω καπου μια κλιση. Κανεις δεν ασχοληθηκε.

Και στα διαστηματα που την επιαναν οι τυψεις για τα κιλα μας, η μανα μου μαζι με τη δικη της εξαντλητικη διαιτα, εβαζε κι εμας στο τρυπακι. Πηγαμε και σε διαιτολογο μια φορα, δημοτικο ημουν. Δυσκολευτηκαμε εγω και η αδελφη μου και φυσικα η μανα μου... τι αλλο? ... μας παρατησε.
Παντα το αποτελεσμα ηταν η "παραιτηση".
Ετσι εμαθα κι εγω να παραταω οτιδηποτε με δυσκολευει στη ζωη μου.

Στο γυμνασιο τα πραγματα δυσκολεψαν ακομα περισσοτερο, αλλαξαν και οι συμμαθητες, δεν υπηρχε το δεσιμο του δημοτικου και πλεον τα βασανιστηρια εγιναν τρομερα. Εγκλημα μεγαλο να εισαι η χοντρη της ταξης, ασυγχωρητο.

Και οι συγγενεις να χαχανιζουν πιανοντας το παιδικο προκιλακι και να λενε "αυτο ολο θα γινει υψος" ε κι εγω το πιστευα.
r

Με αυτη τη ζωη εγινα σιγα σιγα ακοινωνητη, αμιλητη, ... Οι συγγενεις ελεγαν "ντροπαλη".
Κανεις δεν ασχοληθηκε να μαθει. Μα πως ζουνε αυτα τα παιδια μονο με σχολειο, φροντιστηριο?? Τηλεοραση, κομπιουτερ και φαι.
Κοινωνικη ζωη ελαχιστη (οχι καθολου! απλα ελαχιστη) φιλοι λιγοι και παντα προσωρινοι.

Το γελοιο ειναι οτι οι γονεις μου παντα κοροιδευαν τους κατοικους χωριων. "Χωριατες..." ελεγαν με περισσιο σνομπ υφος και ξινιλα. Μου πηρε πολλα πολλα χρονια για να συνειδητοποιησω οτι κι αυτο ηταν αλλη μια μαλακια.
Τα χωριατοπαιδα καθε απογευμα επαιζαν ποδοσφαιρο στις πλατειες, οταν εγω μεσα σε 4 τοιχους η εβλεπα τηλεοραση η κατεβαζα mp3 στο κομπιουτερ και εκανα τσατ!! (ασφαλεια, για να μη με ΒΛΕΠΟΥΝ !!!! με νιωθεις τωρα????? )

Για κατασκηνωση, προσκοπους κλπ ουτε λογος!! Αυτα κι αν τα κοροιδευαν και τα κοροιδευουν ακομα!!!!!!!!

Στο Λυκειο η κατασταση ειχε πια φτασει στο απροχωρητο. Μαρτυρια στο σχολειο, τα παθη!!! Το πρωι δεν ηθελα να σηκωθω να παω στην κολαση, ετρωγα και το βρισιμο απο τη μανα μου. Το μεσημερι τελειωνε το σχολειο και ΕΤΡΕΧΑ να μπω σπιτι. Ηταν η φωλια μου μακρια απο τα μαρτυρια και με... ενα μεγαααααααλο πιατο ανθυγιεινο φαγητο. Φαι φαι φαι για να γλιτωσω οπως με εμαθαν οι γονεις μου.

Δε θελω να σας κουρασω κι αλλο με τη δικη μου ιστορια, πηδηξα καποια σημεια για να μην επεκταθω.

Αυτο που θελω να πω σε εσας τους γονεις ειναι να ΜΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΕΙΤΕ. Και να μην υποτιματε τους ειδικους. Οι Ελληνες ακομα ειναι στη λογικη "θα μου πει εμενα ο ξενος πως θα μεγαλωσω το παιδι μου???" Ναι!!!! Αν ειναι ειδικος και εχει φαει τα μουτρα του πανω απο τα βιβλια για να μαθει για την παιδικη ψυχολογια, θα σου πει γιατι να μη σου πει??????

Δεν αρκει να πεις στο παιδι να μην τρωει. Δεν αρκει να του πεις να γινει κατι.
Πρεπει να εχει προτυπο!!!
Καντε τη ζωη σας καλυτερη, διεκδικηστε ονειρα!! Καντε τα πραξη. Φροντιστε την υγεια, το σωμα σας, την εμφανιση σας, το πνευμα σας. Ολα !!!
Αυτο ειναι το καλυτερο που μπορειτε να κανετε για τα παιδια σας.
Να αγαπησουν τους εαυτους τους. Δειξτε οτι τα αγαπατε ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ αλλα οτι αγαπατε ΚΑΙ τους εαυτους σας.
ΑΝ θελετε να τα ευχαριστησετε, μην τα πατε στα Goody's!!! Πηγαινετε βολτα στο δασος, στην παιδικη χαρα, σε παιδοτοπο.
Γραψτε τα σε μουσικη, σε αθλητισμο, βρειτε που εχουν κλιση.

Μην αδιαφορειτε και μη γινεστε κακο παραδειγμα. Η τηλεοραση ειναι ηδη ενα κακο παραδειγμα. Αν εισαστε και εσεις,...... τα παιδακια σας την εβαψαν και καποια στιγμη εκτος απο το να καταστραφουν θα σας μισησουν κιολας.
Αυτη τη στιγμη ειμαι 23 χρονων και παλευω με νυχια και δοντια να σταθω στα ποδια μου και να διεκδικησω απλα καθημερινα πραγματα που εγω δεν εχω ακομα ζησει. Προσπαθω να ξεπερασω αυτο που ειμαι, αυτο που εγινα, αυτο που με εκαναν, να απαρνηθω ο,τι κακο "αντεγραψα" και να γινω αυτο που παντα ηθελα. Μεσα μου πρωτα απο ολα και μετα "εξω" μου.
Μην κανετε τα παιδια σας σαν εμενα.

Στη διαθεση σας για καθε ερωτηση.

click

[click]

Αυτο που θελω να συμπληρωσω στο "ευτυχισμενες εξοδους" και στα happy οικογενειακα τραπεζωματα η τις παραγγελιες ντελιβερυ ηταν οτι παντα οι γονεις μου, ακομα και σημερα, λενε "εμεις δεν ειμαστε κανονικη οικογενεια", "ενα τραπεζι εμας δε μας φτανει", "50 ευρω εμας δε μας φτανουν ετσι οπως τρωμε"
και πολλα πολλα αλλα.

σαν παιδι, ακουγοντας τα αυτα, ριζωθηκαν βαθια μεσα και ναι, το πιστευα πια, οτι ημουν κι εγω ενα κτηνος.
Τιποτα δεν ειναι τυχαιο.

Αφου δε φροντιζουμε για την υγεια μας, σημαινει οτι φροντιζουμε για το καΚο μας.
Αυτοτιμωρουμαστε. Δεν αγαπαμε τον εαυτο μας.
Δε μας υπερασπιζομαστε αμα μας πεταξουν στη μουρη τη διαταραχη μας, επειδη κατα βαθος τους δινουμε δικιο.

Ξυπνηστε!

[granita_ed]

click μου διαβασα το πόστ σου κ οφειλω να σου πω μπράβο που βρηκες μονη σου τη δύναμη να κανεις καλύτερο τον εαυτό σου κ τη ζωή σου.θαυμάζω τους ανθρώπους που δε δειλιάζουν αλλά πεισμώνουν και τα καταφέρνουν ειδικά μόνοι τους ενάντια στους άλλους και στα αρνητικά σχόλια.
σου ευχομαι πραγματικά να γίνεις πολύ πολύ ευτυχισμενη.

[kwstas01]

Παρα πολλοι ανθρωποι(?) δυστηχως γινονται γονεις χωρις να μπορουν να μεγαλωσουν σωστα το παιδι τους. :flaming:
Το τεταρτο μελος της οικογενειας σε τι φαση ειναι?

[click]

θαυμάζω τους ανθρώπους που δε δειλιάζουν αλλά πεισμώνουν και τα καταφέρνουν ειδικά μόνοι τους ενάντια στους άλλους και στα αρνητικά σχόλια.

καμμια μα καμμια σχεση γρανιτα μου. δεν εχω κανει τιποτα. απλα ενα ξεκινημα. μπουσουλαω, ενιοτε και σερνομαι.
θα δειξει...
Σε ευχαριστω πολυ για την ευχη.

Κωστα, το 4ο μελος ειναι κλωνος της μανας μου κατα 80% μην πω και παραπανω. Δυστυχως....
Καποιοι ανθρωποι θαπρεπε να απαγορευεται να γινονται γονεις.

[granita_ed]

click κ μονο που αποφάσισες να κάνεις κατι για ολα αυτά τα άσχημα που νοιώθεις και να τα αλλάξεις ειναι ηδη ενα μεγάλο βήμα.

[vanvan]

Πάρα πολύ ωραίο το post σου ειληκρινά με αγγιξε πάρα πολύ....


Δεν εχω λόγια το μόνο που έχω να σου πω είναι πως μην νιώθεις μοναξια, γιατι κάποια απο αυτά που ανάφερες , σε αυτήν ή σε κάποια άλλη μορφή τα έχουν περάσει οι περισσότεροι απο εμάς που γράφουν σε αυτό το forum.

Οσο γι'αυτο που είπες για ταμπού περι ψυχολόγων έχεις πολύ δίκαιο!! Καλές οι δίαιτες και οι διαιτολόγοι αλλα όλα ξεκινάνε απο μέσα μας απο την καλή μας ψυχολογία. Απο μέσα μας θα γίνει η αλλαγή για να δούμε αλλαγή και έξω μας και κατ'επέκταση απο τους γύρω μας.

Πιστεύω πως ήδη η ζωή σου έχει πάρει μια αλλη διαδρομή διαφορετική απο αυτην που σε μάθαν να πορεύσαι. Είναι δύσκολη , αλλά πίστεψε με είναι λιτρωτική. Σίγουρα θα έχεις πισωγυρίσματα αλλα να έχεις την δυναμη να ξαναγυρίζεις στον δρόμο που χαράζεις μόνη σου.

Καλή πορεία

[maroulaki_ed]

απο τα πιο ωραια ποστσ που εχω διαβασει εδω μεσα

μετα της Ναταλιας...που μου λειπει πολυ απο εδω...κλαψ!


ειναι τελειο κοπελα μου!\\τα ειπες ολα και με συγκινησες πολυ βαθεια!


αφου ειναι δικο σου το ποστ και η αναρτηση προτεινω να συνεχισεις να ραφεις ανεπιφυλακτα οσες λεπτομερειες θελεις!


μου αγγιζεις την ψυχη! να εισαι παντα καλα!!!! σε ευχαριστω!

[click]

Καλημερα. :spin:
Σας ευχαριστω πολυ για τα καλα σας λογια.
Ελπιζω πανω απο ολα το παραπανω προσωπικο μου ξεγυμνωμα να βοηθησει ανθρωπους να αλλαξουν, οχι μονο να συγκινηθουν.


Ποια ειναι η Ναταλια και που βρισκεται?
Διαβαζω πολλα παλια τοπικ και φαινεται να εχουν εξαφανιστει πολλοι θαμωνες. Ισως λογω καλοκαιριου?

[marionetta]

ακριβως οπως τα περιγραφεισ ειναι κλικ.
οι δικοι μ γονεις σαβουριαζαν και σαβουριαζουν οτι βρουν αλλα απο μενα παντα απαιτουσαν να κανω διαιτα! hallo εσεισ με κανατε ετσι!αλλα οταν τα ελεγα στη μανα μ τπτ δεν παραδεχοταν, μ ελεγε εσυ εισαι μονο χοντρη, οι αλλοι 2 ειναι μια χαρα. καθολου μια χαρα δεν ημασρταν ποτε. κανεισ απο τουσ τρεις δεν ειχε υγιη σχεση με το φαγητο. φετος αρχισε να τησ τα λεει κ η αδερφη μ αλλα κ παλι δεν το παραδεχεται. μπορει τα αδερφια μ να ειναι αδυνατα κ ωραια τωρα αλλα πρεπει να σας πω οτι η αδερφη μ εχει χασει γυρω στα 15 κιλα, και ο αδερφοσ μ γυρω στα 20 και κατι κιλα. γι αυτο ασ μη μ λεει οτι ολα εγιναν οκ κ οτι το προβλημα το εχω μονο εγω.

[click]

μαριονετακι μην περιμενεις να καταλαβει, οχι ακομα τουλαχιστον. ουτε μεσα απο τσακωμους. ισως να μην καταλαβει και ποτε. ειναι θεμα παιδειας κυριως αλλα και αμυνας.
δε συμφερει να καταλαβουν, δε βολευει

καλυτερα να σκεφτονται οτι ηταν της μοιρας γραφτο να τους τυχουν αχαριστα, προβληματικα παιδια μπλα μπλα μπλα μπλαααααααα

και φυσικα καποιο αορατο φαντασμα εκανε τα ψωνια του σουπερ μαρκετ και μαγειρευε:thumbdown:

υποθετω οτι σε εκνευριζει πολυ αυτη η ιστορια με τη μανα σου. προσπαθησε να μην ξοδευεις την ενεργεια σου σε τσακωμους μαζι της, οσο κι αν ειναι λογικο να σε νευριαζει που δε θελει να καταλαβει τα λαθη της

[maroulaki_ed]

εγραψες πολυ συνειδητοποιημενα και αληθινα πραγματα που με αγγιξαν πραγματικα


ωστοσο το κλικ της αλλαγης για τον καθενα ειναι πολυ προσωπικο

καλη συνεχεια σε ολους μας~

[maroulaki_ed]

http://www.youtube.com/watch?v=_OsmkrJqznA


της πηρε 21 μηνες...πολυ νεα κοπελιτσα

αξιζε τον κοπο

εχασε περιπου 70 κιλακια

αντε και στα δικα μας!!!!

[click]

ουαου!!!:shocked2:

μια απορια-εφιαλτης...
ολο το επιπλεον δερμα ΠΟΥ παει??????????

[maroulaki_ed]

χανοντας τοσα κιλα χαιρεσαι τοσο που αυτο δεν σε ενδιαφερει φοβερα!


αλλα ////οταν χανονται σταδιακα και υπαρχει αρκετη ασκηση
ειναι πιο λιγο το προβλημα,


αλλιως αναλαμβανει ο πλαστικος να σε κανει τζιτζι μετα!!!!!