Στερούμε, έρχομαι σε δύσκολη θέση, μ'ενοχλεί!!!

[Vallia_ed]

Ava καλά τα λες, έτσι πρέπει να είναι, να προτιμάμε το μαγειρευτό φαγητό που και νόστιμο είναι και πιο υγιεινό αλλά νομίζω οτι η σχέση μας πολλές φορές και με το junk food, είναι κάπως όπως και με το τσιγάρο!! Παρ οτι ξέρεις οτι σου κάνουν κακό είναι απίστευτα απολαυστικά τα άτιμα!!!!!

[Ava_ed]

Είναι τα ρημάδια! Γιατί έκατσα και έπαθα δεύτερη φορά δηλητηρίαση? Γιατί τα μισά μου κιλά τα οφείλω εκεί? Είναι τα άτιμα τέλεια! Ένα σου λέω: αν είχα για μεσημεριανό ένα σωστό μπέργκερ και πατάτες, θα πήγαινα τρέχοντας, τώρα που έχω ψάρι ψητό (που πρέπει να ζεστάνω) και σαλάτα, όλο και το καθυστερώ..

[BARB3]

Originally posted by Marry Poppins
"Τι να κάνετε για να μην υποψιαστούν οι γύρω σας ότι τρώτε τον αγλέωρα"....

φοβερη ατακα!! με εκανες και γελασα μεχρι δακρυων!

[BARB3]

ρε παιδια απο το πρωι που τα εγραψα αυτα ξελαφρωσα καπως! και ειδικα τωρα που βλεπω οτι δεν ειμαι η μονη!!
κυριε ψυχολογε αυτα ειχα να πω για σημερα!

[Marry Poppins]

Originally posted by BARB3

Originally posted by Marry Poppins
"Τι να κάνετε για να μην υποψιαστούν οι γύρω σας ότι τρώτε τον αγλέωρα"....

φοβερη ατακα!! με εκανες και γελασα μεχρι δακρυων!

Παρόλο που η κατάσταση μας δεν είναι καθόλου για γέλια, λίγο χιούμορ δεν κάνει κακό!! :wink1:
Τελικά σε τίποτα δεν είμαστε μόνοι!! όλο και κάποιος άνθρωπος σ'αυτό τον πλανήτη βιώνει το ίδιο... απ'ότι φαίνεται στην περίπτωση μας πάνω απο ένας!!

ʼσχετο: Πολύ καλό το ότι πρέπει να γράφουμε ελληνικά!! με τα grenglish καταντήσαμε να ξεχάσουμε την οθρογραφία!! Τραγικό!! :thumbdown:

[koralaki]

Originally posted by Vallia
Διαβάζοντας διάφορες απόψεις μελών μέσα σ' αυτό το φόρουμ και οχι μόνο, συχνά συναντώ απόψεις του τύπου:

"...δε στερουμαστε λογω του σωματος μας, στερουμαστε λογω του μυαλου μας και λογω της αντιμετωπισης του εαυτου μας..."

"...δε μας φταίνε τα κιλά για όσα δεν απολαμβάνουμε..."

Πιστεύω οτι πρώτος απ' ολους δυσκολεύετε στη ζωή του και στη καθημερινότητα του, ο ιδιος ο υπέρβαρος/παχύσαρκος.

Οι λόγοι που μπορεί ο καθένας να έχει φτάσει να είναι υπέρβαρος/παχύσαρκος είναι καθαρά προσωπικοί, όμως τα προβλήματα που αντιμετωπίζει στη καθημερινότητα του πέρα από τα οποιαδήποτε προβλήματα υγείας, είναι τα ίδια.

Αναφέρω μερικές απο αυτές τις περιπτώσεις

- Το κάθισμα στο αεροπλάνο δε σε χωράει, νοιώθεις τη πίεση των πλαινών μπράτσων αλλά και της ζώνης. Η πτήση, ειδικά αν έχει διάρκεια πάνω απο 2 ώρες γίνεται απίστευτα κουραστική.

- Πας να κάνεις καθαρισμό/περιποίηση προσώπου. Σου δίνει η αισθητικός να βάλεις μια ρόμπα και να ξαπλώσεις στην ειδική καρέκλα. Η ρόμπα με το ζόρι μπαίνει, δε κλείνει μπροστά αλλά και στη καρέκλα με τα μπράτσα υπάρχει πρόβλημα.

- Στα ξενοδοχεία, το μπουρνούζι δε σου κάνει και οι πετσέτες συνήθως δε φτάνουν για να τις τυλίξεις γύρω απο το σώμα σου.

- Η πλειονότητα των ρούχων δε σου κάνει και επισκέπτεσαι ειδικά καταστήματα με ρούχα σε μεγάλα νούμερα που τις περισσοτερες φορές έχουν μια συγκεκριμένη γραμμή. (π.χ. φαρδιά και ριχτά, παντελόνια με λάσχτιο)

- Εχεις πάει για συνέντευξη για νέα δουλειά και η καρέκλα που σου απλώνει το χέρι και σου προτείνει να κάτσει ο υπεύθυνος, έχει μπράτσα. Κάθεσαι στην άκρη της καρέκλας!

Εμένα προσωπικά όλα αυτά με ενοχλούν, δε μπορώ να προσποιούμαι οτι δεν μου συμβαίνουν. Κάνω οτι δε συμβαίνει τίποτα, τα προσπερνώ, δείχνω οτι δε με πειράζει αλλά δεν είναι έτσι.

Μου κάνει όμως εντύπωση γιατί αποφεύγουμε να τα συζητάμε ακόμα και μεταξύ μας.

Ποιά είναι η γνώμη σας; Τι έχετε αντιμετωπίσει στη καθημερινότητα σας; Τα συζητάτε;

με εκφραΖΕΙς ΑΠΟΛΥΤΑ, τα εχω περασει στα 100+ κιλα κ ηταν φρικτα
θα σου πω ομως κ κατι
οταν παλι ημουν 80 κιλα που ειμαι τωρα κ με θεωρουσα"τερας"
παλι ενιωθα οτι δεν χωραω στα καθισματα των λεοφορειων κ αλλων μεσων,
αρα μηπως κατα ενα μερος ειναι στο μυαλο μας κ το πως βλεπουμε τον εαυτο μας?
τωρα σχεδον μεχω αγαπησει,
περισσοτερο απο πριν σιγουρα,
οποτε μια χαρα απλωνομαι στα καθισματα κ ας εχω πλατες.
ναι δεν εχω περιφερεια τεραστια αλλα πλαταρες, shoot me
so what
πλεον ολα τα βλεπω πιο απλα κ οχι τοσο επωδυνα...

[koralaki]

Originally posted by BARB3

Originally posted by Vallia
Εγώ έτρωγα πολύ συχνά και στο αυτοκίνητο από/προς τη δουλειά. Φυσικά δεν ήταν θέμα χρόνου - πολυάσχολη - απλά θέμα υπερφαγίας, σταματούσα συνήθως σε κάποιο φούρνο το πρωι και αγόραζα ένα καφέ και κρουασαν για το γραφείο και μερικά ακόμα κρουασάν για τη διαδρομή. τα οποία και κυριολεκτικά καταβρόχθιζα μέχρι να φτάσω. Το ίδιο μπορεί να γινόνταν και στη διαδρομή της επιστροφής, άσχετα αν πήγαινα σπίτι όπου μπορεί και να με περιμεναν για φαγητό!

δεν εισαι η μονη....Μονο που εγω επαιρνα καθε μερα και διαφορετικα. και ξερεις κατι? δεν αγοραζα μονο ενα για να μη φανει οτι ειναι για μενα!!!! οτι ταχα τα αγοραζα για συναδελφους και τετοια ελεγα συνηθως. :yes:

classic
τελευταια φορα το εκανα αυτο πριν τον γαμο λιγους μηνες
σαν φοιτητρια ομως το εκανα διαρκως
πλεον δε με συγκινει, τα λεω ολα του ανδρα μου κ κανουμε γουρουνιες μαζι
ασχετα που δεν παχυνει το γουρουνι!
με δυσκολευει δε απιστευτα τις μερες που ειμαι σωστη διατροφικα γιατι εκεινος δεν ειναι κ ποτε...
μονο μια κοιλιτσα λιγα εκατοστα εχει κ θελει λεει να αδυνατισει γκρρρρρρρρρ

[chryssa_ed]

κι εγω τα ιδια παραγγελνα και τα ετρωγα δυο δυο, η το αλλο.... εμπαινα στο ζαχαροπλαστειο και ελεγα οτι θελω να φτιαξουμε ενα κουτι με 5 γλυκα (παστες κλπ) και οταν με ρωταγαν ειναι για δωρακι;; ελεγα ναι, βεβαια για δωρακι και τους εβαζα τους δυσμοιρους να τα τυλιγουν κι ολας.. και πηγαινα σπιτι και γινοταν της κολασεως....

παιδια, εγω οταν διαβασα το βιβλιο αυτο που εχω πει και αλλου "διατροφικη νοημοσυνη"
καταλαβα οτι δεν εφταιγα εγω που ετρωγα σαν το βοδι, χωρις σταματημο... που κατεβαζα οτι υπηρχε και δεν υπηρχε στα φαστ φουντ και τα ζαχαροπλαστεια..
οταν ξεκινησουμε λαθος τη μερα, αναγκαζουμε το σωμα μας να συνεχισει λαθος. ειναι σαν το αυτοκινητο που οταν παρεις λαθος στροφη, μετα συνεχιζεις στον λαθος δρομο.
διαβαστε το και θα με θυμηθειτε..

οταν το διαβαζα ημουν διακοπες στην Τηνο και απο εκεινες τις ημερες μεχρι σημερα, ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΙΤΑ
και τελικα τρωγοντας περισσοτερες φορες μεσα στην ημερα, καλο ποιοτικο φαγητο
εχω χασει κιλα απο τα 81 κατεβηκα στα 74
και αφηνω το σωμα μου να κανει κουμαντο και να χανει οσα κιλα θελει χωρις καμια βιασυνη.
οπως εχει πει και η Δαναη μικρα, συχνα γευματα με καλο φαγητο. θα δειτε πως θα εξαφανιστει αυτη η λιγουρα που νιωθετε συνεχεια..

:tumble:

[sasa14]

εγώ παιδία κάποτε πήγαινα φούρνο και έπερνα και καλά και τηλ.απο μέσα και έλεγα "παιδιά τι να φέρω ....τυροπιτάκια, λουκανοπιτάκια..κ.τ.λ"

αυτές τις μέρες τις έχω αφήσει 2 χρόνια πίσω μου...και αν γίνεται να μην τις είχα κάνει και ποτέ ίσως τώρα να μην βρισκόμουν στην θέση που είμαι...

αλλά δεν πειράζει πρέπει να σκεφτούμε ότι παέι αυτό έγινε καλώς κακώς!!
συνεχίζουμε απο εδώ και πέρα
εγώ εχθές είπα και στο αγόρι και στην αδερφή μου ότι ξεκίνησα δίαιτα για ν αμην με πολυρωτάνε!!

θα τα καταφέρω 5 εβδομάδες χωρίς γουρουνιές δεν είναι δα και τόσο σημαντικό!!
κάτι τέοιο θέλω και πρέπει να σκέφτομαι!!