Τι σκέφτεσαι τώρα;

[marulenia]

Originally posted by Μαντζουράνα
Μήπως δεν παίρνει κιλά επειδή δεν τρώει με ενοχές;;;
:smug:

Ε άμα είναι αυτός ο λόγος αλήθεια θα πάω να σκίσω τα πτυχία όλων των διαιτολόγων...

[Μαντζουράνα_ed]

Originally posted by Tassos67i
Όχι. Κι επειδή αυτό δεν έχει απτή αιτιολογία κι άλλαξα από την μια στην άλλη, για αυτό και με φοβίζει.
Συν το ότι δεν ξεσπάω σε κάτι άλλο. Πριν είχα το φαγητό. Τώρα τίποτα.
:smirk:

Πιστεύω τότε ότι έχεις θεραπευτεί Τάσο!
Έχει περάσει πολύς καιρός!
Από τη στιγμή που δεν έχεις την αίσθηση της συναισθηματικής πείνας τόσο καιρό, τότε πραγματικά είσαι θεραπευμένος (αυτή την αίσθηση έχω)!

Μπορεί να διαχειρίζεσαι καλύτερα μέσα σου τις δυκολίες και γι' αυτό να μην ξεσπάς κάπου.
Δεν είναι απαραίτητο ο άνθρωπος να ξεσπάει κάπου με την έννοια κάποιου εθισμού!
Μπορεί να φεύγουν τα νεύρα σου μέσα από τη γυμναστική πια!

Εγώ θα έλεγα να κάτσεις να το απολαύσεις και να μην ανησυχείς μήπως ξανακυλήσεις. (Σκέψου ότι... ό,τι φοβόμαστε πολύ, μας έρχεται, οπότε μην αυθυποβάλλεις τον εαυτό σου υποσυνείδητα να ξανακυλήσει!)

Να είσαι περήφανος για τον εαυτό σου που τα κατάφερε!

Αλλά να μην χαθείς από το φόρουμ, γιατί είναι ιδιαιτέρως βοηθητικές οι συμβουλές σου!

Originally posted by Tassos67i
Χιλιάδες σαβουροθερμίδες με καθιστική ζωή και να μην φορτώνει λόγω έλλειψης ενοχών;
Για ξανασκέψου το...
:starhit:

Δεν αποκλείω τίποτα.
Μπορεί να γίνεται!

Από την άλλη, υπάρχουν άνθρωποι που τρώνε μόνο όταν έχουν παρέα. Και όταν είναι μόνοι τους δεν μπορούν να φάνε με τίποτα.
Είχα γνωρίσει παλαιότερα έναν τέτοιον άνθρωπο (οικογενειακός φίλος), που όταν πηγαίναμε όλοι μαζί έξω να φάμε, έτρωγε ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ποσότητες. Αλλά ήταν κυριολεκτικά στέκα, οδοντογλυφίδα.
Μια μέρα που τον ρωτήσαμε πώς γίνεται αυτό, μας εξήγησε ότι όταν είναι μόνος του δεν μπορεί να φάει τίποτα.
Κάποιο ψυχολογικό μάλλον θα είχε και θα ήθελε απαραίτητα κόσμο γύρω του για να φάει.
Ήταν και ανύπαντρος και συνήθως δεν είχε παρέα..

Μήπως ο γνωστός της Μαρουλένιας έχει τίποτα παρόμοιο;
Τί λες εσύ Μαρουλένια;

[marulenia]

Originally posted by Μαντζουράνα
Μήπως ο γνωστός της Μαρουλένιας έχει τίποτα παρόμοιο;
Τί λες εσύ Μαρουλένια;

Ο δικός μου γνωστός οικογενειάρχης άνθρωπος είναι, η γυναίκα του μαγειρεύει τέλεια και συστηματικά και μαζί κάνουν τις παρασπονδίες τους (ντελιβερι και εξόδους και φαί γενικότερα αρκετό) και επίσης ξέρει να μαγειρευει κι ο ίδιος πολύ καλά!! Ίσως το γεγονός ότι καπνίζει να τον γλιτώνει από εξτρα μασουλήματα...

Έχω καταλήξει πως κάποιοι άνθρωποι γεννιούνται και έτσι.. Έχουν καλύτερη κατασκευή, ή καλύτερα γονίδια... Υπάρχουν και άλλοι που κατακτούν με κόπο ένα υγιες και όμορφο σώμα, αλλά είναι και μερικοί "τυχεροί" που τους το δίνεται αυτό άκοπα...

Παρατηρώντας τη δική μου οικογένεια, οι γυναίκες είναι είτε παχύσαρκες ή με αρκετό περιττό βάρος. Δε θυμάμαι καμμιά μου ξαδέρφη να είναι αδύνατη... Ακόμα και συγγενικό μου πρόσωπο πολύ κοντινό που ξέρω ότι που πάσχει απο ψυχογενή ανορεξία και ξέρω ότι τρέφεται από ελάχιστα έως καθόλου αν είσαι εξωτερικός παρατηρητής δε θα καταλάβεις ότι αυτή ηη γυναίκα μπορεί σήμερα να έφαγε μόνο ένα αγγούρι...

[Μαντζουράνα_ed]

Originally posted by marulenia
Ο δικός μου γνωστός οικογενειάρχης άνθρωπος είναι, η γυναίκα του μαγειρεύει τέλεια και συστηματικά και μαζί κάνουν τις παρασπονδίες τους (ντελιβερι και εξόδους και φαί γενικότερα αρκετό) και επίσης ξέρει να μαγειρευει κι ο ίδιος πολύ καλά!! Ίσως το γεγονός ότι καπνίζει να τον γλιτώνει από εκξτρα μασουλήματα...

Έχω καταλήξει πως κάποιοι άνθρωποι γεννιούνται και έτσι.. Έχουν καλύτερη κατασκευή, ή καλύτερα γονίδια... Υπάρχουν και άλλοι που το καακτούν, αλλά είναι και μερικοί "τυχεροί"

Εχμ, εχμ.....
εχμ....

...μήπως ο γνωστός σου κάνει άλλου είδους "γυμναστική";
Και την ίδια "γυμναστική" μήπως ακολουθεί και η γυναίκα του;
:smilegrin:
Μήπως αυτός είναι ο λόγος που μένουν φιτ;;;;
:smilegrin:

Τς τς, τί σκέφτομαι μεσημεριάτικα!!!
Σά δε ντρέπομαι! :blush:

[marulenia]

Χαχαχαχαχα πολύ πιθανό... kinky Μάντζι!!

[Μαντζουράνα_ed]

Originally posted by marulenia
Χαχαχαχαχα πολύ πιθανό... kinky Μάντζι!!

:blush: <- Μαντζι is embarrassed...

:smilegrin:

[MKEH78]

Λοιπόν ας γράψω και εγώ τι σκέφτομαι τώρα…
Ότι εχθές έφαγα σαν ζώο και όχι σαν άνθρωπος
Ότι μου φαίνετε πολύ δύσκολο αυτό που περνάμε όλοι εδώ
Και ότι και οι άνθρωποι που δεν έχουν τόσο αρρωστημένη σχέση με το φαγητό
ζορίζονται και αυτοί να μείνουν στα ίδια κιλά
Και πείτε μου τι δεν έχω καταλάβει καλά.
Εγώ συνεχώς για όσο θυμάμαι τον εαυτό μου παίρνω και χάνω από 10 έως και 30 κ
Ενώ αυτοί παλεύουν να μην πάρουν 2κ και μόλις τα πάρουν τα χάνουν αμέσως με κάποιο τρόπο.
Κάπως έτσι δεν είναι?
Ποια η διαφορά σε αυτούς με εμάς?
Βλέπω ανθρώπους όχι απαραίτητα αδύνατους που είναι πολλά χρόνια σταθεροί στην εικόνα τους
και τρώνε απ όλα και δεν ζορίζονται αλλά πάντα προσέχουν και λίγο
Και εκεί που πας να τους κεράσεις κάτι σου λένε
όχι γιατί θα φάω σε λίγο πχ ή όχι γιατί προσέχω ή όχι γιατί έφαγα εχθές κάτι παραπάνω..
Τέλος πάντων θέλω να πω ότι και αυτοί αρνούνται συνεχώς την τροφή αλλά
όχι όπως κάποιος ανορεξικός και αυτοί τρώνε σαβούρες αλλά όχι
όπως κάποιος σαν και μένα που νοιώθω ότι εκείνη την ώρα
αν δεν φάω αυτό που είδα, ότι θα πέσω σε κατάθλιψη.
Όμως και πάλι ασχολούνται με το τι θα φάνε και το πώς είναι η εικόνα τους
και με χάσιμο βάρους τη γυμναστική και τις δίαιτες ή κάτι άλλο τέλος πάντων σε σχέση με την εικόνα τους…
Ποια είναι τα όρια της φυσιολογικής ενασχόλησης με το φαγητό και με την εμφάνιση μας
και ποία τα όρια της αρρωστημένης σχέσης και πόσοι τελικά είναι υγιείς???
Τελικά τη διαφορά την καταλαβαίνεις από την λάθος εικόνα ?
Όταν δηλ. κάποιος έχει πολλά κιλά ή όταν του λείπουν κάμποσα?
Πώς ξέρεις ότι και ο άλλος που βρίσκεται απέναντι σου δεν ζορίζεται?
Αυτά σκεφτόμουνα και μου φαίνονται λίγο μπερδεμένα.

[Μαντζουράνα_ed]

Originally posted by Μαντζουράνα
on 21/12/13 στις 09:47

Είμαι ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ χαρούμενη!!!
Εκεί που έκανα αρκετές μέρες να πάω από το 117,5 στο 117,0 ...
Σήμερα ζυγίστηκα και είμαι 116,5 !
Είμαι ειλικρινά χαρούμενη!
...
Μένουν λοιπόν 1,5 κιλό και 11 μέρες!

Θέλω την 1/1 να δείχνει οτιδήποτε κάτω από 115!
Με 114,9 θα είμαι ευτυχισμένη!

Πριν περίπου 10 μήνες είχα βάλει στόχο 1/1/'14 να είμαι κάτω από 115.
Δεν τα κατάφερα.
Το 116,5 ήταν το χαμηλότερο που είχα φτάσει πέρυσι.
Από εκεί ακολούθησαν μεγάλα υπερφαγικά την περίοδο των Χριστουγέννων.
Έπαιξαν πολλοί παράγοντες λόγο.
Πιστεύω ο κυριότερος ήταν ότι βαθιά μέσα μου (άσχετα με το τί προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου) πίστευα ότι θα κάνω δίαιτα, θα χάσω τα κιλά και μετά θα τρώω ό,τι θέλω.
Δεν είχα ειλικρινά υιοθετήσει την σκέψη ότι θέλω να κάνω καλό στον οργανισμό μου μέσα από καλές τροφές.

Σήμερα, 30/10/2014, είμαι 111,9!
Χαίρομαι που κατάφερα να σπάσω το φράγμα κιλών που είχα θέσει πέρυσι!
Κάλλιο αργά παρά ποτέ! :wink1:

Η συμβουλή μου είναι:
ξεκινήστε την προσπάθειά σας μόνο όταν είστε έτοιμοι
και μόνο αν όντως θέλετε να κάνετε καλό στον οργανισμό σας (όχι μόνο να χάσετε κιλά).

(Αν βέβαια συντρέχουν λόγοι υγείας, τότε θα χρειαστεί να προσπαθήσετε έστω και χωρίς να είστε έτοιμοι.
Πάντως για να διατηρηθούν τα καλά αποτελέσματα, χρειάζεται οπωσδήποτε να έχετε αγαπήσει τον εαυτό σας στην πορεία της προσπάθειάς σας!)

[rain_ed]

Συγχαρητήρια Μαντζουρανάκιιι και εις κατώτερα!!!!!!!!! Πάντα τέτοια και καλύτερα!!!!!!!!! Σε όσους χάνουν κιλά και φτάνουν σε νορμάλ επίπεδο, να μην τα ξαναπάρουν ποτέεε!!!!!!

[Μαντζουράνα_ed]

Originally posted by rain
Συγχαρητήρια Μαντζουρανάκιιι και εις κατώτερα!!!!!!!!! Πάντα τέτοια και καλύτερα!!!!!!!!! Σε όσους χάνουν κιλά και φτάνουν σε νορμάλ επίπεδο, να μην τα ξαναπάρουν ποτέεε!!!!!!

Σ' ευχαριστώ πολύ rain μου!!! :starhit:

[rain_ed]

Originally posted by Μαντζουράνα

Originally posted by rain
Συγχαρητήρια Μαντζουρανάκιιι και εις κατώτερα!!!!!!!!! Πάντα τέτοια και καλύτερα!!!!!!!!! Σε όσους χάνουν κιλά και φτάνουν σε νορμάλ επίπεδο, να μην τα ξαναπάρουν ποτέεε!!!!!!

Σ' ευχαριστώ πολύ rain μου!!! :starhit:

:thumbup: <3 Να 'σαι καλά!!

[filipparas]

Εχω περιορίσει τις επισκέψεις μου στο φόρουμ τελευταία, εν μέρει λόγω έλλειψης χρόνου αλλά και επειδή δε νιώθω οτι έχω να προσφέρω αλλά ούτε και να πάρω πολλά. Αυτό πρακτικά σημαινει οτι έχετε πολύ καιρό να διαβάσετε τη γκρίνια μου και στόχος μου είναι να καλύψω αυτή σας την ανάγκη. Ευχαριστίες δε χρειάζονται, χαρά μου.

Ενα μικρό update λοιπόν... αναφορικά με το βαρος είμαι σε all time low περίπου στα 70 κιλά με τη διατροφή μου να είναι αρκετά μέτρια, πλέον νιώθω οτι πρέπει να βάλω μερικά κιλά. Το πρόβλημα είναι οτι με την απουσία της άσκησης από τη ζωή μου το τελευταίο τρίμηνο ταυτόχρονα πρέπει να διορθωθεί κι αυτό. Τεσπά, το τρόπο τον ξέρω, η γυμναστική μου λείπει και αργά ή γρήγορα εδώ θα τη βρούμε την άκρη. Ποιός θα το περίμενε, το μόνιμο και τεράστιο πρόβλημα της ζωής μου να είναι πλέον το πιο εύκολα διαχειρίσμο.

Ποιά είναι τα δύσκολα λοιπόν; Ευτυχώς όχι τίποτα σπουδαίο, τα κλασσικά που όμως αυτή τη περίοδο βαραίνουν λίγο παραπάνω... οι άπειρες ώρες δουλειάς, ο μειωμένος ύπνος συνεπεία αυτού αφού αρνούμαι να θυσιάσω και τη ψυχαγωγία πέρα από την άσκηση στο βωμό της "καριέρας"(εδω γελά ο κόσμος αλλά ΟΚ... ελλείψει καλύτερης έκφρασης), οι κοπέλες που συνεχώς έρχονται και φεύγουν αλλά αυτό πια δε με καλύπτει και αναζητώ επιτέλους κάτι πιο ουσιαστικό, η οικογένεια και οι φίλοι που δικαίως έχουν τα παράπονα τους, δραστηριότητες που θέλω να ασχοληθώ αλλά δεν...

Τώρα που τα διαβάζω, μια χαρά μου φαίνονται βέβαια, ίσως γκρινιάζω άδικα. Fine tuning χρειάζεται και δεν υπάρχει τπτ που να εμποδίζει μια πραγματικά χαρούμενη περίοδο.

[marulenia]

Originally posted by filipparas Ποιός θα το περίμενε, το μόνιμο και τεράστιο πρόβλημα της ζωής μου να είναι πλέον το πιο εύκολα διαχειρίσμο.

Έτσι είναι λοιπόν όταν κάποιος τα καταφέρνει! Ουαου...

Ίσως να μην το χρειάζεσαι πια το forum, δεν είναι απαραιτήτως κακό αυτό... Οι ισορροπίες δεν είναι παντα εύκολα να κρατηθούν πάντως, αλλά εδώ κατάφερες να διαχειριστείς το βάρος σου!! Σίγουρα θα βρεις τρόπο και για τα άλλα..

Άντε και στα δικά μας

[Μαντζουράνα_ed]

Όταν έκανα για πρώτη φορά Άτκινς στην ζωή μου (πριν 6-7 χρόνια περίπου), κατάφερα από 107 κιλά να φτάσω 87.
Αυτά είναι τα λιγότερα κιλά που έχω φτάσει ποτέ στην ενήλικη ζωή μου.
Επειδή προήλθε από Άτκινς όμως αυτό το αποτέλεσμα,
το κράτησα δυστυχώς μόνο για περίπου 1 μήνα (και μετά πήρα την ανιούσα πάλι!).
Στα 87 λοιπόν είχα τραβήξει μία φωτογραφία του εαυτού μου.

Πριν 2-3 χρόνια που είχα φτάσει 140 κιλά,
η μαμά μου εκτύπωσε αυτήν την φωτογραφία και την κόλλησε στο ψυγείο μου για να με παρακινήσει να χάσω κιλά!
Μου είχε πει "κάθε φορά που θα πας ν' ανοίξεις το ψυγείο από λιγούρα για να φας κάτι, θα βλέπεις την φωτογραφία σου και δεν θα τρως!".

Αυτήν την φωτογραφία την έχουν δει διάφοροι άνθρωποι κατά καιρούς.

Σήμερα, είδα μια οικογενειακή φίλη που είχα να την δω 2 μήνες.
Και με το που με βλέπει μου λέει ότι είμαι πολύ κοντά στην φωτογραφία μου εκείνη!
Χάρηκα πάρα πολύ!
:starhit:

[Μαντάμ σου σου]

ποπο τι καλά μαντζουράνα μου!!! :roll: