Τι σκέφτεσαι τώρα;

[kokkinoskoufitsa_ed]

Εγώ σκέφτομαι ότι κάτι πρέπει να γίνει με την αλλεργία μου, γιατί άλλο ένα βράδυ να μείνω άυπνη από τη δύσπνοια, θα καταρρεύσω...Τι ζητάω το έρμο;; Να γίνει η μύτη μου φυσιολογική, πολλά θέλω ;;;

https://www.youtube.com/watch?v=JmeIePtZiX4

[Μαντζουράνα_ed]

Κορίτσια μου πολλές αγκαλιές και αγάπες σας στέλνω!

Τώρα σκέφτομαι... "εγώ πότε θα πέσω κάτω από τα 90;;;"
:bouncy:

[marulenia]

Εγώ σκέφτομαι τώρα να καλωσορίσω την άσωτη και να σφάξω το μόσχο το σιτευτό!!!

Μουάτς μυρωδάτη!!!

[Μαντζουράνα_ed]

Σμουτς αγαπημένη Μαρουλένια!!!
;-)

[Μαντάμ σου σου]

μαντζουράνα έχεις μόλις 14,6 κιλά για να είμαστε μαζί στην ζυγαριά!!!

[Μαντάμ σου σου]

Originally posted by Μαντζουράνα
Μαντάμ σου σου μου,
έχομε ακριβώς 20 κιλά διαφορά!
Σήμερις είμαι 97,5!!

(Έφτασα στα -37 τώρα! :-D )

ελπίζω με την φόρα της να με σπρώξει κ εμένα προς τα κάτω γιατί από τότε που ήταν 97,5 εγώ ήμουν 77,5 και τώρα 79:thumbdown:

[marulenia]

Κι εγώ με την ίδια ελπίδα ζω

[Μαντζουράνα_ed]

Καλησπέρα στην όμορφη παρέα!!

Μαντάμ σου σου μου, 15 κιλά είναι πολλά! Και τώρα δεν μου φεύγουν με την παλαιότερη ευκολία...
Οπότε έχω πολύ δρόμο μπροστά μου για να σε φτάσω!
Και ελπίζω να έχω ακόμη μεγαλύτερο όσο περνάν οι μέρες, αφού θα χάνεις κι εσύ κιλά! ;-)

Τάσο, τα λόγια σου μου προκαλούν ένα μεγάλο χαμόγελο στο πρόσωπο,
όμως δεν νομίζω ότι θα είναι εύκολο να σας προσπεράσω!
Θα χρειαστούν πολλοί μήνες γι' αυτό!

Πάντως καθόλου ανυπόμονη δεν είμαι!
Τρώω αυτά που θέλω επειδή μου αρέσουν και όχι επειδή έχω κάποιο στόχο να πιάσω!
Μπορεί να έχω βάλει έναν αριθμό για το τίκερ, στην πραγματικότητα όμως δεν έχω συγκεκριμένο στόχο.
Θα τρώω αυτό που μου αρέσει (και που αισθάνομαι ότι μου κάνει καλό), και όπου σταματήσει η ζυγαριά, σταμάτησε.
Μπορεί να σταματήσει στα 80. Δεν έχω σκοπό να πεινάσω προκειμένου να δω έναν μικρότερο αριθμό.

Το crash test για μένα ήταν η εβδομάδα που με έδειξε +1,1 kg!
Δεν σκέφτηκα ούτε για μια στιγμή να φάω βλακείες.

Ζμουτς ξεχωριστά στον καθένα σας! :starhit:

[Naranja_ed]

You are angry. Because you have suppressed so much
anger, now there are no moments when you are not
angry; at the most, sometimes you are less angry,
sometimes more. Your whole being is poisoned by
suppression. You eat with anger -- and it has a different
quality when a person eats without anger: it is beautiful
to watch him, because he eats non-violently. He may be
eating meat, but he eats non-violently; you may be
eating just vegetables and fruits, but if anger is
suppressed, you eat violently.
Just through eating, your teeth, your mouth releases
anger. You crush the food as if this is the enemy.
Whenever animals are angry, what do they do? Only
two things are possible -- they don't have weapons and
they don't have atom bombs, what can they do? Either
with their nails or with their teeth they are violent.
These are the natural weapons of the body -- nails
and teeth. It is very difficult to be violent with your
nails, because people will ask, 'Are you an animal?' So
the only weapon with which you can express your anger
or violence easily is the mouth and that too you cannot
use to bite anybody. That's why we say, 'a bite of bread, a
bite of food, a few bites.'
You eat food violently, as if food is the enemy. And
remember, when the food is the enemy, it does not really
nourish you, it nourishes all that is ill in you. People
with deep suppressed anger eat more; they go on
gathering unnecessary fat in the body -- and have you
observed that fat people are almost always smiling?
Unnecessarily, even if there is no cause, fat people
always go on smiling. Why? This is their face, this is
their mask: they are so afraid of their anger and their
violence that they have to keep smiling continuously --
and they also go on eating more.
Eating more is violence, anger that moves into every
arena of your life.


μου πήρε πολλά χρόνια να καταλάβω τι εννοούσε ο Osho. πολλά χρόνια για να καταλάβω ότι τρώω με θυμό.

[Μαντάμ σου σου]

αχ βαχ, well said.

[Μαντζουράνα_ed]

Originally posted by Tassos67i
Η μεζούρα τι λέει;
Πολύ δαμάσκηνο! Μήπως το έντερό σου σου έχει επιβάλλει...περιορισμό κινήσεων (προτρέχοντας τα τραπεζικά τεκταινόμενα);
Δεν πιστεύω ότι έχεις κολλήσει καν.
Με αυτά που τρως δεν υπάρχει πραγματικό +1.1 κιλό!!! Είναι αδύνατον!!!

Καλησπέρα Τάσο!
Δυστυχώς δεν άκουσα την συμβουλή σου και δεν έχω μετρηθεί (ούτε και μετριέμαι) με μεζούρα! (Βαρέθηκα να πάω να πάρω να είμαι ειλικρινής!!!) :spin:
Γνωρίζω ότι το +1,1 είναι καθαρά από κατακράτηση υγρών (λόγω περιόδου), γι' αυτό και δεν πτοούμαι καθόλου!
Δυστυχώς το μισό μήνα πια αισθάνομαι πρησμένη (1 βδομάδα πριν και κατά τη διάρκεια της περιόδου), οπότε δεν λαμβάνω σοβαρά υπ' όψιν τις ενδείξεις αυτές.
Παλαιότερα δεν το ένιωθα το πρήξιμο, ίσως επειδή ήμουν συνέχεια πρησμένη λόγω λίπους!! :starhit:

Όσο για τα δαμάσκηνα, αφ' ενός μου αρέσουν (είναι σαν γλυκό για μένα!) και αφετέρου βοηθούν εις το.. αποχωρητήριον! :smug:
Πάντα είχα τα θεματάκια μου με την τουαλέτα, δυστυχώς!


Και μιας και είμαστε στο τόπικ των σκέψεων...
...για πες μας, εσύ πώς είσαι;
Έχεις πάλι αυτές τις περίεργες φοβίες μην ξανακυλήσεις;
Αισθάνεσαι επιτέλους καθόλου σίγουρος για τον εαυτό σου;
Αν ήμουν στη θέση σου, θα ήμουν 24/7 περήφανη και σίγουρη για τον εαυτό μου!

[Μαντζουράνα_ed]

Καλησπέρα Τάσο!

Μα η ίδια η κοπέλα αναφέρει στο τελευταίο της μήνυμα ότι συναισθηματικοί ήταν οι λόγοι που την οδηγούσαν στην υπερφαγία.
Τι κι αν έχει κάνει κάποιος την τέλεια διατροφή για δεκαετίες, τί κι αν έχει κάνει την τέλεια επέμβαση,
αν δεν συνειδητοποιήσει την συναισθηματική βάση της υπερφαγίας και δεν αντιμετωπίσει την πηγή του προβλήματος,
πάντα στα παλιά θα γυρνάει.

Η υπερφαγία είναι ένα εργαλείο που χρησιμοποιεί ασυνείδητα ο εγκέφαλός μας για να "αντιμετωπίσει" την ανασφάλεια και άλλες τέτοιου είδους δυσκολίες που αντιμετωπίζει.
Ακόμα και αν έχουμε κάνει διατροφή για χρόνια και είμαστε σε όλα τέλειοι,
μπορεί να ερθει μια στιγμή στη ζωή μας που θα ζοριστούμε,
και τότε ο εγκέφαλός μας θα επιστρέψει στο παλιό εργαλείο που ήξερε πριν χρόνια (την υπερφαγία) για ν' αποφορτιστεί.

Ο τρόπος για να γλιτώσουμε αυτό το πισωγύρισμα είναι η ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ του πώς λειτουργεί μέσα μας αυτό το εργαλείο, και η δουλειά με τον εαυτό μας ώστε να το ξεριζώσουμε μια για πάντα από μέσα μας!

Εσύ το έχεις ξεριζώσει;

[Μαντζουράνα_ed]

Να δώσω ένα προσωπικό παράδειγμα, νομίζω κάπου το έχω ξαναναφέρει...

Υπάρχουν λίγες στιγμές αυτούς τους μήνες που έχω νιώσει την έντονη και ξαφνική θέληση να φάω κάτι παχυντικό (παρόλο που ξέρω πια ότι αυτού του είδους τα φαγητά θα με "χαλάσουν").
Αναγνωρίζω αμέσως ότι πρόκειται για συναισθηματική υπερφαγία.
Αυτό που κάνω είναι το εξής...
απευθύνομαι στον εαυτό μου και του κάνω αυτό το ερώτημα με μεγάλη τρυφερότητα:
"ζουζούνα μου, για πες μου, τί σε έκανε να νιώσεις ανασφάλεια; τί σε έκανε να νιώσεις φόβο;"
(μη γελάτε, έτσι απευθύνομαι στον εαυτό μου!! :starhit: )
Και η σκέψη μου μετατοπίζεται από την θέληση για γλυκό, στην πηγή του προβλήματος: στην πηγή της ανασφάλειας και του φόβου.
Και πάντα βρίσκω την αιτία! Και αρχίζω να με καθησυχάζω, αρχίζω να κάνω θετικές σκέψεις,
και ειλικρινά σας μιλάω, μου φεύγει τελείως η θέληση για γλυκό!

Μου πήρε αρκετές εβδομάδες (μην πω μήνες) για να το καταφέρω, κι όμως το κατάφερα.
Δεν ξέρω σε ένα μήνα τί θα βιώσω, πάντως τους τελευταίους μήνες αυτό βιώνω!
Και όσο περνάει ο καιρός, η σκέψη για συναισθηματική υπερφαγία έρχεται όλο και πιο σπάνια!

[marulenia]

Μπράβο σου πάντως που παρά τη θολούρα σου δεν καταφεύγεις στο φαγητό.
Πολύ μεγάλη κατάκτηση... Μακρινή κι άπιαστη για πολλούς από εμας

[Μαντάμ σου σου]

τι εννοείς με "σπρώξιμο". μιλάς με γρίφους γέροντα