ΟΤΑΝ ΜΕ ΠΙΑΝΕΙ Η ΚΡΙΣΗ... ΘΑ ΓΡΑΦΩ ΕΔΩ!

[reddy_ed]

νεα μερα και σημερα...σκεφτομουνα ποσο πολυ μου χει λειψει να ξυπνησω ξεκουραστη ενα πρωι και να φαω ενα δροσερο πρωινο,να βγω μια βολτα στα μαγαζια το μεσημερακι,να απολαυσω ενα απογευμα τον καφε μου στο μπαλκονι,να ξεκινησω να πηγαινω στη σχολη επιτελους,,ολα χωρις το αχγος ποτε θα με πιασει κριση,τι θα φαω εξω,πως θα τα βγαλω...τα αγαπησα τα βραδια,με παρεα στους δρομους,να πινουμε,να γελαμε,να γυρναμε σπιτι οταν εχει βγει ο ηλιος...το πρωι αποφασισα να αγαπησω και τα πρωινα,τα μεσημερια,τα απογευματα μου!γιατι ειναι δικα μου και δε χρειαζεται πια να επεμβαινει κατι αψυχο σε αυτα,που εγω του δινω μορφη.. χτες ειχα το τελευταιο επεισοδιο...να μαι τωρα..η μερα ηταν καλη..ουτε λιγο,ουτε πολυ φαγητο,οχι μονο υγιεινα,ουτε μονο ανθυγιεινα..λιγο απο οσα λιγουρευτηκα..χορτατη τωρα κι οχι φουσκωμενη...για πρωτη φορα θα κανω κατι που αν και τοσο απλο δεν εχω κανει...εφτιαξα τσαι με λεμονι,θα βαλω μουσικουλα απ το pc και θα βγω στο μπαλκονι,ν απλωσω τα ποδια μου στις καρεκλες και να κανω κυκλους στον αερα με το τσιγαρο μου,ριχνωντας πισω το κεφαλι σαν παιδι.αργα και ομορφα γουλια γουλια,με τα παγακια να επιπλεουν,θα χαμογελασω μονη μου...θα δωσω ζωη σ αυτο το διωρο,να εκτιμησω επιτελους ποσα μπορω αλλα δε κανω...ευχομαι με ολη μου την καρδια σε ολους καλο απογευμα..κι αν η μερα ηταν ασχημη..ξεκινηστε εδω και τωρα με κατι ομορφο..οτι εγινε δεν αλλαζει..τωρα ομως εχουμε επιλογη..τωρα... ;)

[koralaki]

εχεις πολυ δικιο reddy
ειμαι ready για αλλαγη, δε μου αξιζει να υποφερω, θα ακουω το σωμα μου κ ο,τι ζητα θα το κανω.
κ το βραδυ θα κατσω να χαλαρωσω στο μπαλκονι μου με λιγο κρασακι, μια που δεν εχω ορεξη για εξω.
μετα θα κοιμηθω σαν πουλακι!

[depressedkitten]

τι όμορφα γράφετε! έχετε παρατηρήσει πως όλοι σε αυτό το site, τουλάχιστον η μεγάλη πλειοψηφία, μπορεί και γράφει πάρα πολύ σωστά και ωραία? από εκεί που ντρεπόμουν να μπω στο φόρουμ στην αρχή, τώρα εκτός από μια μεγάλη αγκαλιά που έχω βρει, μπορώ να πω πως νιώθω και λιγάκι περήφανη και ξεχωριστή, γιατί όλοι οι συμπάσχοντες βλέπω είναι καλοί, μοιράζονται, συμπονούν, συμβουλεύουν, είναι άνθρωποι με απόψεις, ψαγμένοι η στο ψάξιμο..γενικά έξυπνοι άνθρωποι..! τι να πω, μπράβο μας, χεχε :eureka:
Όσο για την περιγραφή ... Συμφωνώ απόλυτα.. Πόσο καιρό είχα κι εγώ να ξυπνήσω και να νιώσω πως απλώς "δικαιούμαι" να φάω ένα δροσερό πρωινό, να το δω σαν κάτι που πρέπει να κάνω και όχι σαν κάτι που πρέπει να αποφύγω πάση θυσία για να αδυνατήσω, η γιατί χθες το βράδυ είχα επεισόδιο, μπλα μπλα μπλα.. Τα βράδια πια ο κύριος φαγητός όσο πάει και φεύγει απ'το μυαλό μου.. τον βλέπω σαν ένα αντρα από τον οποίο εξαρτήθηκα και μου κάνει κακό.. λέω πως ο Φαγητός πάει, χωρίσατε, πέθανε! βρες άλλη αγάπη να γεμίσει τις ώρες σου! και τον ξεπερνάω, αργά και σταθερά... γιατί με πάει πίσω, γιατί με πεθαίνει, κι εγώ θέλω να ζήσω!

[reddy_ed]

ολοι εδω γραφουν πολυ ομορφα η ακομη και ωμα με ξεχωριστο τροπο..καταθεση ψυχης,μονο με ξεχωριστο τροπο διατυπωνεται κατι τετοιο.μολις περασε λιγο ο καιρος θυμαμαι κι εγω ποσο ντρεπομουν...ειναι μια φαση που περναει κανεις..μετα καπου θα ανοιχτεις,θα μιλησεις,γινεται κομματι της ζωης σου καλως η κακως..χτες ειχα μια ομορφη μερα..τωρα πινω το καφεδακι μου,πρωινο εφαγα πριν κοιμηθω,γυριζοντας απ εξω. :P
χαιρομαι που ο κ.φαγητος φευγει σιγα σιγα...η μαλλον εσυ τον διωχνεις και ξερουμε ποσο δυσκολο ειναι αυτο..
υπαρχουν τοσα πραγματα να μας γεμισουν,και μπορουμε να δημιουργησουμε ακομη περισσοτερα.τιποτα απ οσα μας τραβανε πισω δεν αξιζουν ετσι?δυναμη θελει που εχουμε μεσα μας.+σιγα σιγα βλεπουμε ποσο μεγαλη μπορει να γινει...με βοηθησε πολλυ ολο αυτο εδω μεσα.να δω,να καταλαβω,να το βαλω πεισμα.χτες πραγματι απλωσα τα ποδια στις καρεκλες πινωντας το τσαι μου,εγερνα πισω το κεφαλι συνεχεια και χαμογελουσα στην αρχη..μετα γελαγα μονη μου για ολο το σκηνικο.φανταζομουν πως θα ταν να με βλεπε καποιος να μιλαω μονη μου+να γελαω...το εκανα γιατι το εγραψα εδω,το υποσχεθηκα στον εαυτο μου και γιατι στην τελικη ηταν υπεροχο+θα το κανω παλι σημερα...καθε στιγμη αν θες,σαν να παιζω σε ταινια..σαν ενας ρολος στην αρχη,να παρω τη γλυκα να δω η χαζη τι στερηθηκα..κ αφου τοσο ευκολο ειναι να το κανεις σαν προβα,κι αν εστω 'προσποιησε' στην αρχη+προσφερει τετοια χαρα...πως θα ναι σε λιγο καιρο...που ολα θα αλλαξουν.παιρνω δυναμη απ τα λογια σας+προχωραω με οσα εχω στο μυαλο μου,ετσι κ εγω..θα γραφω συνεχεια μεσα απ τη ψυχη μου,για σας+για μενα.γτ ολο αυτο θα φυγει.
***παλι το εκανα σαν καινουριο θεμα αυτο που απαντησα...ποτε θα μαθω να χρησιμοποιω το φοοορουμ..

[depressedkitten]

φφφφφφφφ! η ώρα 2.27 και θέλω απεγνωσμένα να φάω :thumbdown: Δεν ξέρω τι πρέπει να κανω αυτή τη φορά γιατί έχω φάει 1300 θερμίδες ήδη, μέχρι τις 9 το βράδυ.. Και δεν έχω κάτι ελαφρύ (πχ φρούτο) να μου κόψει την πείνα :thumbdown: Η αλήθεια είναι αυτή τη στιγμή πεινάω κανονικά (εννοώ στομάχι) και εγκεφαλικά ταυτόχρονα, όμως νομίζω το καλύτερο είναι να κάνω υπομονή.. Έφαγα νωρίτερα απ'ότι έπρεπε το προβλεπόμενο σημερινό φαγητό, οπότε τώρα έτσι όπως έστρωσα, να κοιμηθώ. Αν πάω στο περίπτερο να αγοράσω κάτι, αύριο θα ξανακάνω το ίδιο. Αυτά θέλουν ΜΑΧΑΙΡΙ... Γιατί έτσι ξεκίνησα τον ανήφορο κάποτε, με ένα χυμό στην αρχή, ένα κρουασάν μετά, μετά και ένα πακέτο μπισκοτάκια και και και...Πρέπει να μάθω να πειθαρχώ. Ας πεινάσω κι ένα βράδυ...Δεν παθαίνω τίποτα. Αύριο κανονικά το πρωινό μου!

[dolphin_ed]

Καλημέρα και καλή εβδομάδα!

Πώς τα πήγες? Κρατήθηκες?

[koralaki]

ευχομαι να κρατηθηκε κ να γεμισει σημερα το ψυγειο με ελαφρυα πραγματα...ο,τι νιωθει εκεινη οτι λειτουργει

[sasa14]

καλημέρα σε όλους σας!!!

εχθές το βράδυ ήμουν σε κάτι φίλους με άλλους φίλους!!
πίτσες, σοκολατόπιτα, γαλακτομπούρεκο και μιλφειγ κωσταντινίδης!!!!

δεν άγγιξα τίποτα παρά την λιγούρα μου παρά την αδυναμία μου σε όλα αυτά παρά το ότι θέλω απεγνωσμένα γλυκό !!!

δεν άγγιξα!!
σήμερα ξεκινάω την 6η εβδομάδα δίαιτας και η τελευταία θέλω να ελπίζω ..
δεν ζυγίστηκα δεν έκανα τίποτα !!
θα περάσει η καταραμένη η εβδομάδα!!

αυτές τις 6 εβδομάδες σπάνια έχω σκεφτεί "ότι κάνω δίαιτα"..

αυτό τα έχει κάνει όλα ευκολότερα!!!

το μυαλό μου χαλιναγωγήθηκε και το κορμί το ακολούθησε ...
είναι το μόνο κλειδί της επιτυχίας!!!

καλημέρα και φιλιά σε όλους!!

[onelifeonechance]

sasa μπραβο σου!!!
Σε συγχαιρω και σε ζηλευω για την αυτοσυγκρατηση σου!!
Ευγε!!

[maria_p_40]

Καλημέρα.
Χθες το απόγευμα, μου συνέβη μία απ'τις χειρότερες κρίσεις:
Η προσπάθειά μου για εμετό απέτυχε παταγωδώς (όπως αποτυχαίνει αρκετές φορές τον τελευταίο καιρό, ό,τι κι αν έχω φάει, μακαρόνια-σφολιατοειδή-γιαούρτι-ο,τιδήποτε!).

Παιδευόμουν για 40 λεπτά, έκλαιγα, χτυπιόμουν στο μπάνιο, μάτωσα τα δάκτυλά μου, αλλά τίποτα. Νευρίασα, μπερδεύτηκα, χλώμιασα, άρχισα να σκέφτομαι την αυτοκτονία αλλά και το αμέριμνο παιδί μου στο διπλανό δωμάτιο, όλα γυρνούσαν στο κεφάλι μου.

Ο λαιμός μου πονούσε λιγότερο απ'την ψυχή μου, το χέρι μου είχε ματώσει λιγότερο απ'την πληγωμένη καρδιά μου...

Βγήκα απ'το μπάνιο κλαμένη, η μικρή έτρεξε κοντά μου και με κοίταξε απορημένη με τα μεγάλα της ματάκια... έπλεξε τα χεράκια της γύρω απ'τη μέση μου κι άρχισε να κλαίει κι εκείνη και να με παρηγορεί, χωρίς να ξέρει γιατί κλαίει η μαμά και γιατί την παρηγορεί... Μέσα στα αναφιλητά μου, κατάλαβα πόσο σκατά έχω καταντήσει τη ζωή μου, τη ζωή μας... Πόσο κοντά είμαι στο να καταλάβει τα πάντα, να ξεφτιλιστώ στα μάτια της...

Και σκέφτηκα: "τι κάνεις τώρα? παίρνεις 30 tavor μαζωμένα να τελειώνεις πια, ή κάθεσαι να μυξοκλαίς κάθε μέρα επειδή έκανες πάλι τη μαλ..ία να φας και δεν μπόρεσες να τα βγάλεις????
ή κόβεις τη λαιμαργία ή τελειώνεις μια για πάντα. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Σε βαρέθηκα."

Γιατί τα γράφω αυτά σήμερα εδώ? Για να ξεσπάσω. Να τα δώ κι εγώ γραμμένα και να αποφασίσω (επιτέλους) τι πρέπει να κάνω, πώς θα σταματήσω αυτό τον κατήφορο... Σπίτι δεν μπορώ πλέον να τα γράφω σε ημερολόγια, ελοχεύει πάντα ο κίνδυνος να τα διαβάσει το παιδί και τότε.... αλοίμονό μου!

Ευχαριστώ για το χώρο και για το χρόνο στην καρδιά σας.-

[bouliana]

μαρία έχεις μιλήσει σε κάποιον δικό σου ποτέ η όλο αυτό το περνάς μόνη σου?εμένα μου έκανε πολύ καλό να μπορώ να γράφω τις σκέψεις μου σε ημερολόγια κ αυτό το φόρουμ αλλά το καλύτερο ήταν όταν μπόρεσα να κλάψω στην αγκαλιά της μάνας μου κ ας την πρώτη φορά ήταν σκληρή μαζί μου.

[maria_p_40]

bouliana μου, δυστυχώς δεν έχω κανένα δικό μου. Εχω χάσει τους γονείς μου, δεν έχω αδέλφια και είμαι αποστασιοποιημένη εδώ και πολλά χρόνια από συγγενείς. Φίλοι δεν υπάρχουν, όπως έχω ξαναπεί. Υπάρχουμε μόνο εγώ και και το παιδί...

[bouliana]

κεγώ είμαι μοναχοπαίδι!(άσχετο)
καταλαβαίνω οτι αυτό είναι το πιο δύσκολο απόλα γιατί πρέπει να κάνεις την αρχή ΄μόνη σου χωρίς κανένα σπρώξιμο
τι κάνεις τις ελεύθερές σου ώρες?
μήπως να άρχιζεις να παρακολουθείς καμιά ομαδική δραστηριότητα?είναι το μόνο που μουρχεται αυτή τη στιγμή σαν ιδέα.πιστεύω όμως οτι θα την βρεις κ μόνη σου την άκρη ,έχεις κ το κίνητρο κ το μυαλό

[maria_p_40]

έχω φτιάξει έτσι τη ζωή μου, ώστε μετά τη δουλειά να μην υπάρχει ούτε δευτερόλεπτο για μένα, παρά μόνο για τη μικρή και τις δραστηριότητές της (εξάλλου, ούτε που μου κάνει αίσθηση να βγω έξω μόνη ή με φίλες, ή να πάω οπουδήποτε χωρίς τη μικρή). Είμαστε αυτοκόλλητες, θα έλεγα. Τα πάντα στη ζωή μου περιστρέφονται γύρω από εκείνη. Ίσως είναι η δικαιολογία μου για να αποφεύγω να ζω ως φυσιολογικός άνθρωπος...

[click]

ο εχθρος ειναι ο εμετος. η αναγκη για φαγητο ειναι βιολογικη αναγκη, αναγκη που χωρις αυτη ΔΕ ζουμε. σταματα να την εξισωνεις με λαιμαργια.