Χιλιες φορες οταν ειχα παραπανω κιλα!

[Melina18]

Υπηρξα 73 κιλα με υψος 1,68. Για εναν περιεργο λογο τοτε ειχα πραγματικα αυτοπεποιθηση, δεν υστεριαζα με το παραμικρο οταν ετρωγα κατι παραπανω και ημουν ευτυχισμενη. Στην πορεια καταλαβα ομως οτι αξιζει να μπω στην διαδικασια να βελτιωσω λιγακι την εμφανιση μου για να νιωσω και η ιδια καλυτερα, κυριως με σκοτωνε το γεγονος οτι δεν μπορουσα να βρω ευκολα νουμερο και το περιεργο ειναι οτι δεν ημουν καν χοντρη απλα γεματη. Ξεκινησα λοιπον με στοχο τα 65 κιλα, δεν πιστευα οτι θα μπορουσα να χασω παραπανω, αλλωστε παντα τοσα κιλα με θυμομουν. Το αποτελεσμα ηταν καλυτερο απο πριν και σιγα σιγα γλυκαινομουν. Την περιοδο εκεινη παιζοταν το next top model και εβλεπα οτι κοριτσια πιο αδυνατα και πιο ψηλα απο εμενα τα ελεγαν χοντρες. Επηρεαστηκα παρα πολυ και ξαφνικα αρχισα να νιωθω και εγω η ιδια χοντρη. Ελεγα αυτη ειναι 1,73 και 58 κιλα και την λενε χοντρη, φαντασου σε μενα τι θα ελεγαν...Και καπου εκει κοβω τελειως το φαγητο. Απο εκει που εφτασα τα 65 με μια νορμαλ διαιτα, βαζω στοχο για αρχη τα 55 με εξαντλητικη διαιτα και τα φτανω. Παραλληλα απεκτησα και μια εμμονη για τις αναλογιες. Εβλεπα ποιες εχουν τα μοντελα και πασχιζα να τις φτασω. Στα 55 φυσικα δεν λεγεσαι σε καμια περιπτωση ανορεξικη, ισα ισα που ειχα και τις πιο πολλες κατακτησεις αλλα δεν ημουν αρκετα εξυπνη ωστε να πω τωρα σταματαω εδω και ετσι με ανυπαρκτο φαγητο φτανω τα 50 και μετα τα 48. Το αποτελεσμα? Ολοι τρομαζαν, με ειχαν συνηθισει με γυναικειο σωμα με τις καμπυλες του και τοτε εβλεπαν πανω μου μονο κοκαλα, ανυπαρκτο στηθος και ενα σωμα χωρις ιχνος θυληκοτητας. Εγω απο την αλλη πιστευα οτι ειμαι θεα και αφου εβλεπα τα αγορια να με κοιτανε νομιζα οτι με ζηλευουν! Ειχα ξεφυγει τελειως! Ειχα γινει νευρικη, απομακρη, ειρωνικη, εγωκεντρικη...Μιλουσα μονο για εμφανιση και δεν με ενοιαζε τιποτε αλλο! Μαλιστα ηθελα να χασω και αλλα κιλα γιατι σε αυτη την ασθενεια ποτε δεν λες stop παντα θες να χανεις κι αλλο...Μετα απο καιρο τα βρηκα με το πρωην αγορι μου. Εκεινος μου ειπε ολη την αληθεια για το πως δειχνω π0λεον, οτι δεν ειμαι καθολου sexy πλεον και με βοηθησε ψυχολογικα ωστε να παρω καποια κιλα. Πραγματικα ειχα αναγκη το φαγητο και ετσι αρχισα να τρωω με μανια. Και το πηγαινα ετσι. Μια μερα απιστευτο φαγητο την αλλη αφαγια. Τωρα ειμαι 57 κιλα και μπορει να εχω ξεφυγει απο τον κινδυνο του χαμηλου βαρους αλλα η ισσοροπια δεν υπαρχει στην ζωη μου. Θα ειμαι η του υψους η του βαθους. Δεν συντηρουμαι με ισσοροπημενη διατροφη αλλα με υπερβολες. Επισης εχω πεσει σε καταθλιψη που ειμαι τοσα κιλα. Ξερω, ειναι τα ιδανικα για το υψος μου αλλα θελω να παω 52-53 τουλαχιστον αλλα πλεον φοβαμαι οτι αν επιχειρησω να παω τοσα θα ξαναπεσω παλι στην ιδια παγιδα δηλαδη θα θελω να χασω κι αλλα. Δεν αντεχω αλλο! Νιωθω οτι δεν υπαρχει πουθενα το μετρο και νιωθω χαλια με το τωρινο μου βαρος. Οι αλλοι μπορει να βλεπουν το ιδανικο, εγω μπορει να γνωριζω οτι ειναι το ιδανικο αλλα δεν βλεπω στον καθρεφτη οτι ειναι το ιδανικο...Οποτε χιλιες φορες παλια που εκτιμουσα εστω και το ενα κιλο που εχανα!

[alexandrita]

Πρέπει να σταματήσουμε να δίνουμε τόση αξία στην εξωτερική μας εμφάνιση,λες και είναι το μόνο πράγμα που θα μας προσφέρει την ευτυχία.Τελικά έχουμε χάσει τη ζωή μας.Δε μπορούμε να απολαύσουμε τα απλά καθημερινά.Μήπως εκεί είναι η πηγή του κακού?Αυτή η ματαιοδοξία θα μας φάει...

[bouliana]

καλώς ήρθες!ίσως η εμμονή σου με τα κιλά κ την εμφάνιση ναναι κάτι που προέρχεται από κάπου πιο βαθιά,να έχεις ανάγκη για επιβεβαίωση η κ για προσοχή κ φροντίδα. ίσως ένας ειδικός να σε βοηθούσε.το ότι έχεις το αγόρι σου δίπλα είναι μεγάλη υπόθεση πάντως.
γενικά αυτό που έχω καταλάβει από αυτά που πέρασα εγώ,η λύση είναι μέσα μας,δεν είναι η εικόνα αυτό που περιμένουμε να βελτιώσουμε(γιατί στο τέλος ποτέ δεν μένουμε ικανοποιημένες) αλλά κάτι άλλο βαθύτερο. η σχέση σου με το φαγητό πως είναι?

[Melina18]

Originally posted by bouliana
καλώς ήρθες!ίσως η εμμονή σου με τα κιλά κ την εμφάνιση ναναι κάτι που προέρχεται από κάπου πιο βαθιά,να έχεις ανάγκη για επιβεβαίωση η κ για προσοχή κ φροντίδα. ίσως ένας ειδικός να σε βοηθούσε.το ότι έχεις το αγόρι σου δίπλα είναι μεγάλη υπόθεση πάντως.
γενικά αυτό που έχω καταλάβει από αυτά που πέρασα εγώ,η λύση είναι μέσα μας,δεν είναι η εικόνα αυτό που περιμένουμε να βελτιώσουμε(γιατί στο τέλος ποτέ δεν μένουμε ικανοποιημένες) αλλά κάτι άλλο βαθύτερο. η σχέση σου με το φαγητό πως είναι?

Η σχεση μου με το φαγητο. . . Παντα γενικα ημουν απο τα ατομα που αγαπανε το φαγητο για αυτο και ειχα παντα καποια παραπανω κιλακια. Επειτα πιεστηκα και τα εχασα αλλα οι παλιες αγαπες οπως λενε δεν ξεχνιουνται και ετσι καποιες μερες πραγματικα τρωω οτι βρω μπροστα μου χωρις μετρο και την αλλη δεν τρωω τιποτα ακριβως γιατι φοβαμαι μην παχυνω, μαλιστα καποιες; φορες καταφευγω και στον εμετο. Ειναι γενικα τραγικο αυτο που συμβαινει, απο το πουθενα εχασα τον ελεγχο της ζωης μου και τωρα γενικα σε ολα τα πραγματα στην ζωη περα απο το φαγητο λειτουργω ετσι. Η της υπερβολης η του τιποτα :/

[bouliana]

κοίτα όλοι δεν σκεφτόμαστε με τον ίδιο τρόπο οπότε δεν βοηθάνε όλους τα ίδια πράματα.
εμένα με βοήθησε για αρχή να το συζητήσω με τη μαμά μου αν κ δεν με κατάλαβε στην αρχή κ ήταν πολύ υπερβολική ,με βοήθησε το να κλάψω στην αγκαλιά της. στην αρχή με δυσκόλευε αντί να με βοηθάει,στην πορεία κατάλαβε.
ένα επόμενο βήμα ήταν να κάνω μια επίσκεψη στους γιατρούς. ενδοκρινολόγο γυναικολόγο κ παθολόγο κ έκανα διάφορες εξετάσεις.το μόνο που είχα ήταν έλλειψη σιδήρου,λίγη τεστοστερόνη κ αυξημένο ζάχαρο κ επίσης πολυκυστικές,που της έχω ούτως ή άλλως από παλιά. ακόμα αποφεύγω να πάω σε γαστρεντερολόγο αν κ έχω ξινίλες.αλλά τουλάχιστον δεν έχω στομαχόπονους.
επίσης ταυτόχρονα διαβάζω βιβλία αυτοβοήθειας κ οτιδήποτε άλλη πληροφορία βρω στο internet κ στο φορουμ αυτό.
το βασικό όμως που έκανα ήταν να προσπαθήσω να κόψω τους εμετούς,στην πορεία να ελαττώσω τα υπερφαγικά επεισόδια,κ αυτό το κατάφερα με το να τρώω κάθε τρεις ώρες, 5 γεύματα τη μέρα,3 κανονικά ,2 σνακ. επίσης να καταγράφω τι τρώω. κ το κυριότερο κάθε μέρα έχω λιγότερες ενοχές,είμαι λιγότερο αυστηρή με τον εαυτό μου προσπαθώ να τον επιβραβεύω.
αλλά θα γλίτωνα πολύ κόπο κ προσπάθεια άμα πήγαινα απτην αρχή σε ένα ψυχολόγο κ σε ένα καλό διατροφολόγο. ακόμα κ αυτό βέβαια θέλει ψάξιμο γιατί πολύ από αυτούς δεν είναι καλοί σε αυτό που κάνουν. αλλά ένας καλός ειδικός κάνει θαύματα!

[lesing]

καποιες μερες πραγματικα τρωω οτι βρω μπροστα μου χωρις μετρο και την αλλη δεν τρωω τιποτα ακριβως γιατι φοβαμαι μην παχυνω, μαλιστα καποιες; φορες καταφευγω και στον εμετο. Ειναι γενικα τραγικο αυτο που συμβαινει, απο το πουθενα εχασα τον ελεγχο της ζωης μου και τωρα γενικα σε ολα τα πραγματα στην ζωη περα απο το φαγητο τουργω ετσι. Η της υπερβολης η του τιποτα :/ [/quote] Ωραια σημασια εχει οτι το εχεις καταλαβει αρα σταδιακα θα βρειςτο μετρο.Αλλα τηλεοραση δε λεει να μας επηρρεαζει!Εχεις σκεφτει πιοι πασαρουν αυτο τον σωματοτυπο γυναικας κ γιατι?πιοι κανουν αυτες τις μαλ.........εκπομπες κ γιατι?Και τι τεραστιο οικονομικο οφελος κρυβεται πισω απο τα καναλια με τις ηλιθιες εκπομπες κ ολο το συστημα με τα ρουχα προιοντα λαιτ προιοντα διαιτης κ/λ/π/Μη χαβεις οτι σου πασαρουν!Ακριβως αυτο θελουν κ οι παραγωγοι να προβαλλονται οι εκπομπες τουσ κ να ειναι ολες οι γυναικες με τη μεζουρα στο χερι!Και πιο ευαλωτα ειναι τα νεαρα κοριτσια!Εδω κολλαει αυτο που ειπε ο ποιητης:ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ!Η συμβουλη μου οταν πεφτεις σε τετοιες εκπομπες γυρνα καναλι κ πηγαινε στο σκαι να δεις κανενα ζωακι κ να δεις τι υπεροχα ειναι τα πλασματα πανω στη γη.

[esceden]

κοριτσακι μου.. αν θες και έχεις χρόνο διάβασε αυτό το άρθρο.. ειναι μια πολυ θλιβερή ειδηση.. δε θες να πας σε αυτά τα μονοπάτια, κανείς δε το αξιζει..

http://www.protothema.gr/world/article/?aid=82941

[click]

Originally posted by esceden
κοριτσακι μου.. αν θες και έχεις χρόνο διάβασε αυτό το άρθρο.. ειναι μια πολυ θλιβερή ειδηση.. δε θες να πας σε αυτά τα μονοπάτια, κανείς δε το αξιζει..

http://www.protothema.gr/world/article/?aid=82941

συγκλονιστικο. και η φωτογραφια απεριγραπτη..

[sabe]

Πράγματι.Και τον Μάιο που μας πέρασε,άλλη μία δεκαεξάχρονη,αθλήτρια μάλιστα,η Krista Phelps,φαινομενικά <υγιής>πέθανε την ώρα που έτρεχε σε αγώνα,από επιπλοκές που συνδέονταν με τη νευρική ανορεξία η οποία την βασάνιζε.
Φαινομενικά μπορεί να φαίνεται κάποιο κορίτσι πως είναι απλά λεπτό,ίσως λίγο κάτω από το κανονικό,αλλά υγιής,ενώ στην πραγματικότητα ο οργανισμός να υποφέρει από τρομερές ελλείψεις και να "τρώει"τον εαυτό του,προσπαθώντας απεγνωσμένα να βρει πηγές να στηριχτεί,προκειμένου να ανταπεξέλθει.Η καρδιά της δεν άντεξε.

Μelina,δεν έχεις επισκεφτεί έναν ειδικό σε διατροφικές διαταραχές?Eίναι κρίμα να βασανίζεσαι έτσι,όταν υπάρχει λύση,όταν μπορείς να εκπαιδευτείς στη σχέση σου με το φαγητό,να υιοθετήσεις νέες συνήθειες,να ισορροπήσεις.Αποφάσισέ το!