καντε επιτελους ειρήνη με τον ευτό σας

[reaki]

Kαλημέρα σε όλους
έχω καιρό να συμμετάσχω, παρόλο που καμιά φορά σας διαβάζω, κι αναγνωριζω τη βοήθεια που προσφέρει ο ένας στον άλλο εδώ, για κάποιους είναι η πρώτη επικοινωνία του προβλήματος τους και σίγουρα βρίσκει κανείς ανακούφιση και στήριξη.Ομως έχω θυμώσει -όσο κι αν σας ξενίζει αυτό- και για το λόγο αυτό απέχω από το να γράφω.Ειμαι βέβαιη ότι κάποιοι θα με θεωρήσουν σκληρή και κάποιοι δε θα συνεχίσουν να διαβάζουν, αν ακόμα κι ένας να βοηθηθεί, θα είμαι ευχαριστημένη.Πολλές φορές αισθάνθηκα εδώ μέσα, οτι ενώ από τη μία θέλουμε να βοηθηθούμε , απο την άλλη συντηρείται μια κατάσταση ανοχής.Και αναμόχλευσης των ιδιων και των ιδιων.Νομίζω οτι το μηνυμα που θα έπρεπε να περνά αυτό το site θα ήταν μήμυμα υγείας και λύσεων.Θυμώνω με τα post για θερμίδες, γραμμάρια, κιλά , ζυγαριές και μπουκιές.Κουράστηκα, όλοι το έχουμε πια πει τόσες φορές η απάντηση δεν είναι εκεί.Καλύτερα να ψάξουμε γιατι το φαγητό σημαίνει τόσα για μάς, γιατι παλεύουμε με την μπουκιά,γιατι δεν ακούμε το σώμα του και τις ανάγκες του;Γιατί δεν αγαπάμε και φροντίζουμε τον ευτό μας;Η απάντηση είναι εκεί κι όχι σε μια νέα δίαιτα, ένα νέο φάρμακο, ένα νέο ματζούνι, γενικώς ενα θάυμα.Το θαυμα το κάνουμε μονοι μας.
Θα μπορούσα να γίνω μελοδραματική και να συγκινήσω, όμως προτιμώ να αγγιξω καρδιές και μυαλά έτοιμα για αλλαγή.Για όλους όσοι νομίζετε οτι δεν σας καταλαβαίνω κάνετε λάθος.Λοιπόν, συστήνομαι: Το reaki καταρχάς δεν με αντιπροσωπέυει καθόλου και με ενοχλεί το υποκοριστικό, ούτε με λένε Ρέα.Είμαι 33 ετών,-δηλαδή όχι καμια μπέμπα- πολύ παιδεμένη, υπήρξα μπερδεμένη πολλά χρόνια- διάφορα γιατί στο κεφάλι μου- επίσημα βουλιμική 10 χρόνια, κι όσο θυμάμαι τον εαυτό μου με κακή σχέση με την ύπαρξη μου, το σώμα μου, τους ανθρώπους.Πέρασα χρόνια αγκαλιά με εμμετούς, έχασα μια περιουσία -δεν υπερβάλλω- ζώντας την πλήρη αντίφαση, πληρώνοντας διαιτολόγους, γυμναστήρια, φάρμακα, συμπληρώματα, θαυματουργές σκόνες, βιβλία αυτοβοήθειας, κι απο την άλλη απίστευτα ποσά σε delivery ,φούρνους, ζαχαροπλαστεία κτλ.Καταντια.Ημουν μια αδύνατη,αδύναμη,συνέχει άρρωστη κοπέλα που έλεγε ψέμματα για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Οποτε ΞΕΡΩ για τι μιλάτε και τι προσπαθείτε.
Ομως η λύση δεν θα πέσει από τα δέντρα, ούτε θα ξυπνήσετε ένα πρωί αδύνατες.-ξεπεράστε το πια, ωραίο δεν είναι το αδύνατο αλλά το υγιές.Ειναι αρρώστια, θέλει αναγνώριση, στήριξη απο όσους εμπιστευόμαστε, συνειδητή επιθυμία να γίνουμε καλακαι καθημερινή προσπάθεια να μείνουμε στο δρόμο μας.Θέλει πρωτίστως ανάληψη ευθύνης.Ολοι έχουμε τραύματα, κάτι μας έφερε εδώ.Μην το συντηρείτε άλλο.Κατι που επιμένει καποιον σκοπό εξυπηρετεί..Αρα αν πραγματικά θέλετε να γίνετε καλά είναι πιο απλό- οχι εύκολο- απο ό,τι νομίζετε.Αρκει κανείς να απαντήσει στα γιατί του, να κάνει ειρήνη με το παρελθον, να συγχωρήσει τον εαυτό του και να μάθει να τον αγαπά κι όχι να τον κακομεταχειρίζεται.Μετα θα αγαπήσητε κι άλλους, θα χωρέσουν άνθρωποι κι ενδιαφέροντα στη ζωή σας, θα βρείτε νόημα.Θα χάιρεστε την κάθε μέρα.Θα κάνετε όνειρα και θα προσπαθείτε γι αυτά.
Ειμαι καλά, είμαι ευγνώμων που ζω, τρέφομαι σωστά, με μέτρο, γιατι αυτο με κάνει υγιή, κι όχι γιατι πρέπει.Το μέτρο είναι χαμένο στις διατρ. διαταραχές και πρέπει κανείς να το ανακτήσει.Δεν είναι το μοναδικό μου ενδιαφέρον τα κιλά μου και η κοιλιά μου.Δουλεύω καθε μέρα με τον ευτό μου, προσπαθώ να είμαι ειλικρινής-ειχα φλομώσει τον κόσμο στα ψεμματα, και τον εαυτό μου -διαβάζω, ταξιδεύω, αντέχω τους φόβους, τις απογοητεύσεις, τη μοναξιά μου, δεν τα κουκουλώνα πια κατω από τόνους φαγητού.Καμιά πάστα δεν έλυσε ποτέ κανένα μου πρόβλημα.Αντίθετα την επόμενη ήταν μεγαλύτερο.Υπάρχουν σημαντικότερα πράγματα εκεί έξω από τις θερμίδες και τα κιλά.Μη ξαναδω ''είμαι τόσο υψος και τόσα κιλά τι να κάνω;''Χαμογελάστε στο δώρο που λέγεται ζωή και σεβαστείτε το.Αν θέλεται τον ευτό σας καλύτερο αυτό θα γίνει όχι με μάχη, αλλά συντροφιά μαζί του, που τόσο τον ταλαιπωρήσαμε όλοι μας.
Απευθύνομαι σε όλους, ανορεξικούς, βουλιμικούς, παχύσαρκους και κυρίως στα μικρά κορίτσια που νομίζουν οτί είναι παιχνίδι να στερείς από το ευτό τους την υγεία και ότι το ελέγχουν.Λοιπόν την εξάρτηση δεν την ελέγχεις, αυτή ορίζει τη ζωή σου και το βρίσκω αξιολύπητο.
Ειμαι υγιής για να βοηθάω εμένα και τους άλλους.Ειμαι υγιής για να βιώνω κι όχι να επιβιώνω.Να είμαι χρήσιμη και να γίνομαι σοφότερη και ωριμότερη.Έιμαι η υγιής γιατί μου αξίζει υγιεία.Μου αξίζει η ευτυχία.Σας αξίζει να λυτρωθείτε και να ζήσετε.
Ολοι κρύβουμε απίστευτες δυνάμεις, αρκεί να τις στρέψουμε υπέρ μας κι όχι εναντίον μας.
Με αγάπη σε όλους κι αν νομίζετε οτι είμαι αυστηρή, ναι, έιμαι, γιατί αν δε λάβουμε εμεις την ευθύνη της ζωής μας, δε θα το κάνει κανείς για μας.

Υ.Γ.Ο δρόμος της ανάρρωσης είναι μακρύς και δύσκολος, κρατάει μεχρι να κλείσουμε τα μάτια μας, θέλει αλήθεια, προσπάθεια κι αγάπη.Ομως αξίζει.Εχει ομορφιά εκεί έξω

[Θέληση]

Συμφωνω απολυτα μαζι σου σ'αυτα που λες με βαση τη δικη σου εμπειρια. Χαιρομαι που μετα απο 10 χρονια καταφερες να το ξεπερασεις, εισαι αξια πολλων μπραβο και παραδειγμα για ολους μας!! Ομως η υπαρξη καποιων ποστς για θερμιδες και γραμμαρια δεν αναιρει την ταυτοχρονη προσπαθεια και προς την κατευθυνση που θετεις... Εξαλλου η υπαρξη του φορουμ αφορα διαταρραγμενη σχεση με το φαγητο παντος ειδους.. Ο καθενας εχει διαφορετικο προβλημα και ψαχνει διαφορετικου ειδους υποστηριξη. Εδω ειμαστε και τα θιγουμε ολα μαζι και ο,τι θελει ο καθενας "παιρνει"... Δεν υπαρχουν σε ολους οι ιδιες προτεραιοτητες , αλλα δεν εχουν και ολοι το ιδιο προβλημα...

[sofi22ri]

Κι εμένα με βρίσκεις απολύτως σύμφωνη σε όσα λές! Και η ίδια παλεύω να λύσω με τον εαυτό μου ψυχολογικά προβλήματα χρόνων και νομίζω ότι κάτι έχω αρχίσει να καταφέρνω τελικά. Επίσης η σχέση μας με το φαγητό είναι στο τέλος κάτι απλό και σχεδόν αυτονόητο να αποκατασταθεί.
Το θέμα είναι η πορεία που πρέπει να διαγράψει κανείς μέχρι εκείνη τη στιγμή. Αυτό απαιτεί μαραθώνια, καθημερινή και επίπονη προσπάθεια! Και αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, πρέπει να παραδεχτούμε ότι δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι ικανοί, δυνατοί ή έτοιμοι για κάτι τέτοιο. Είναι αρκετοί αυτοί που χρειάζονται βοήθεια, άλλοι που ψάχνουν ένα κίνητρο παραπάνω, άλλοι που έχουν ανάγκη από αγάπη που τους λείπει και υποστήριξη και άλλοι που τα καταφέρνουν τελικά μόνοι τους.
Εν κατακλείδι, ναι συμφωνώ μαζί σου αλλά απο την άλλη θεωρώ ότι δεν πρέπει να είμαστε απόλυτοι σε όλο αυτό γιατί οι άνθρωποι διαφέρουμε μεταξύ μας όχι μόνο στο πως αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα αλλά και στο πως αντιδράμε σε αυτά που μας συμβαίνουν!
Χαίρομαι πάρα πολύ που έκανες τα λάθη σου να λειτουργήσουν τελικά υπέρ σου και το ίδιο εύχομαι και για τον εαυτό μου! Ελπίζω τα πράγματα να πάνε καλά από 'δω και στο εξής... Να 'σαι καλά!

[MeroPony]

Συμφωνω και εγω απολυτα με οσα λες...εγω δεν τα εχω καταφερει ακομα δυστυχως να κανω ειρηνη με τον εαυτο μου αλλα εχω καταλαβει οτι αυτος ειναι ο μονος τροπος να σταματησει η τροφη να ειναι καθοριστικος παραγοντας στη ζωη μου...εχω σταματησει να κανω αρκετα απο τα αυτοκαταστροφικα λαθη που εκανα παλια για να αδυνατισω και πιστευω οτι βελτιωνομαι διαρκως...αν και περναω μια αρκετα κακη φαση ψυχολογικα λογω τροφικων διαταραχων προσπαθω καθε μερα που ξυπναω να κανω ενα βηματακι πιο κοντα στην υγεια και συνεχιζω να ελπιζω...
φιλακια!

[reaki]

Παιδιά δεν είμαι απόλυτη, σέβομαι κάθε προσπάθεια και γνώμη.Εκανα αγώνα, δούλεψα με τον εαυτό μου, παραδέχτηκα τα λάθη μου, ζητησα συγγνώμη απ όσους πλήγωσα και κυρίως απο τον εαυτό μου, και εξετάζω τη συμπεριφορά μου καθημερινά.Δεν ξύπνησα ένα πρωί καλά.Ολοι προσπαθούν, αλλά το μυστικό είναι να κάνουμε τον εαυτό μας σύμμαχο, όχι εχθρό.
Τελος λύπάμαι για όσους νομίζουν ότι το πρόβλημα είναι αισθητικό, όπως απάντησαν στο forum για την παχυσαρκία, γιατι δεν βγαίνουν απο το εργοστάσιο οι άνθρωποι και ωραίο δεν είναι σωνει και ντε το αδύνατο.Δεν έγραψα για να διδάξω κανένα, κατέθεσα την ιστορία μου και εδώ έφτασα με δουλεία και πόνο.Δεν μου την έκαναν δώρο την υγεία μου.Την κέρδισα.

[zwhtsa_ed]

...ΤΖΕΙΜΣ ΡΕΙ
Πώς περιμένετε να απολαύσουν οι άλλοι τη συντροφιά σας αν δεν την απολαμβάνετε πρώτοι εσείς οι δύο; Για άλλη μια φορά, ο νόμος της έλξης ή το Μυστικό θα σας φέρουν αντιμέτωπους με αυτό το πολύ σημαντικό ζήτημα. Πρέπει να το ξεκαθαρίσετε μέσα σας. Να η ερώτηση που θα ήθελα να σκεφτείτε πάρα πολύ καλά: Φέρεστε στον εαυτό σας όπως θα θέλατε να σας φέρονται οι άλλοι;

Αν δεν φέρεστε στον εαυτό σας όπως θα θέλατε να σας φέρονται οι άλλοι, δε θα κατορθώσετε ποτέ να αλλάξετε τα δεδομένα της ζωής σας. Οι ενέργειες σας είναι οι κυρίαρχες σκέψεις σας, έτσι, αν δεν αντιμετωπίζετε τον εαυτό σας με αγάπη και σεβασμό, εκπέμπετε ένα σήμα που λέει ότι δεν είστε αρκετά σημαντικοί, άξιοι αγάπης, σεβασμού ή προσοχής. Αυτό το σήμα θα εξακολουθήσει να εκπέμπεται, κι εσείς θα βιώνετε όλο και περισσότερες αρνητικές καταστάσεις σε σχέση με τη συμπεριφορά των άλλων. Οι άνθρωποι είναι απλώς το αποτέλεσμα. Οι σκέψεις σας είναι η αιτία. Πρέπει να αρχίσετε να αντιμετωπίζετε τον εαυτό σας με αγάπη και σεβασμό, να εκπέμψετε αυτό το σήμα και να μπείτε σε αυτή την συχνότητα. Ο νόμος της έλξης θα κινήσει ολόκληρο το Σύμπαν, και η ζωής σας θα γεμίσει με ανθρώπους που σας αγαπούν και σας σέβονται...



απόσπασμα από το βιβλίο ?the secrtet?

[click]

Originally posted by reaki
Kαλημέρα σε όλους
έχω καιρό να συμμετάσχω, παρόλο που καμιά φορά σας διαβάζω, κι αναγνωριζω τη βοήθεια που προσφέρει ο ένας στον άλλο εδώ, για κάποιους είναι η πρώτη επικοινωνία του προβλήματος τους και σίγουρα βρίσκει κανείς ανακούφιση και στήριξη.Ομως έχω θυμώσει -όσο κι αν σας ξενίζει αυτό- και για το λόγο αυτό απέχω από το να γράφω.Ειμαι βέβαιη ότι κάποιοι θα με θεωρήσουν σκληρή και κάποιοι δε θα συνεχίσουν να διαβάζουν, αν ακόμα κι ένας να βοηθηθεί, θα είμαι ευχαριστημένη.Πολλές φορές αισθάνθηκα εδώ μέσα, οτι ενώ από τη μία θέλουμε να βοηθηθούμε , απο την άλλη συντηρείται μια κατάσταση ανοχής.Και αναμόχλευσης των ιδιων και των ιδιων.Νομίζω οτι το μηνυμα που θα έπρεπε να περνά αυτό το site θα ήταν μήμυμα υγείας και λύσεων.Θυμώνω με τα post για θερμίδες, γραμμάρια, κιλά , ζυγαριές και μπουκιές.Κουράστηκα, όλοι το έχουμε πια πει τόσες φορές η απάντηση δεν είναι εκεί.Καλύτερα να ψάξουμε γιατι το φαγητό σημαίνει τόσα για μάς, γιατι παλεύουμε με την μπουκιά,γιατι δεν ακούμε το σώμα του και τις ανάγκες του;Γιατί δεν αγαπάμε και φροντίζουμε τον ευτό μας;Η απάντηση είναι εκεί κι όχι σε μια νέα δίαιτα, ένα νέο φάρμακο, ένα νέο ματζούνι, γενικώς ενα θάυμα.Το θαυμα το κάνουμε μονοι μας.
Θα μπορούσα να γίνω μελοδραματική και να συγκινήσω, όμως προτιμώ να αγγιξω καρδιές και μυαλά έτοιμα για αλλαγή.Για όλους όσοι νομίζετε οτι δεν σας καταλαβαίνω κάνετε λάθος.Λοιπόν, συστήνομαι: Το reaki καταρχάς δεν με αντιπροσωπέυει καθόλου και με ενοχλεί το υποκοριστικό, ούτε με λένε Ρέα.Είμαι 33 ετών,-δηλαδή όχι καμια μπέμπα- πολύ παιδεμένη, υπήρξα μπερδεμένη πολλά χρόνια- διάφορα γιατί στο κεφάλι μου- επίσημα βουλιμική 10 χρόνια, κι όσο θυμάμαι τον εαυτό μου με κακή σχέση με την ύπαρξη μου, το σώμα μου, τους ανθρώπους.Πέρασα χρόνια αγκαλιά με εμμετούς, έχασα μια περιουσία -δεν υπερβάλλω- ζώντας την πλήρη αντίφαση, πληρώνοντας διαιτολόγους, γυμναστήρια, φάρμακα, συμπληρώματα, θαυματουργές σκόνες, βιβλία αυτοβοήθειας, κι απο την άλλη απίστευτα ποσά σε delivery ,φούρνους, ζαχαροπλαστεία κτλ.Καταντια.Ημουν μια αδύνατη,αδύναμη,συνέχει άρρωστη κοπέλα που έλεγε ψέμματα για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Οποτε ΞΕΡΩ για τι μιλάτε και τι προσπαθείτε.
Ομως η λύση δεν θα πέσει από τα δέντρα, ούτε θα ξυπνήσετε ένα πρωί αδύνατες.-ξεπεράστε το πια, ωραίο δεν είναι το αδύνατο αλλά το υγιές.Ειναι αρρώστια, θέλει αναγνώριση, στήριξη απο όσους εμπιστευόμαστε, συνειδητή επιθυμία να γίνουμε καλακαι καθημερινή προσπάθεια να μείνουμε στο δρόμο μας.Θέλει πρωτίστως ανάληψη ευθύνης.Ολοι έχουμε τραύματα, κάτι μας έφερε εδώ.Μην το συντηρείτε άλλο.Κατι που επιμένει καποιον σκοπό εξυπηρετεί..Αρα αν πραγματικά θέλετε να γίνετε καλά είναι πιο απλό- οχι εύκολο- απο ό,τι νομίζετε.Αρκει κανείς να απαντήσει στα γιατί του, να κάνει ειρήνη με το παρελθον, να συγχωρήσει τον εαυτό του και να μάθει να τον αγαπά κι όχι να τον κακομεταχειρίζεται.Μετα θα αγαπήσητε κι άλλους, θα χωρέσουν άνθρωποι κι ενδιαφέροντα στη ζωή σας, θα βρείτε νόημα.Θα χάιρεστε την κάθε μέρα.Θα κάνετε όνειρα και θα προσπαθείτε γι αυτά.
Ειμαι καλά, είμαι ευγνώμων που ζω, τρέφομαι σωστά, με μέτρο, γιατι αυτο με κάνει υγιή, κι όχι γιατι πρέπει.Το μέτρο είναι χαμένο στις διατρ. διαταραχές και πρέπει κανείς να το ανακτήσει.Δεν είναι το μοναδικό μου ενδιαφέρον τα κιλά μου και η κοιλιά μου.Δουλεύω καθε μέρα με τον ευτό μου, προσπαθώ να είμαι ειλικρινής-ειχα φλομώσει τον κόσμο στα ψεμματα, και τον εαυτό μου -διαβάζω, ταξιδεύω, αντέχω τους φόβους, τις απογοητεύσεις, τη μοναξιά μου, δεν τα κουκουλώνα πια κατω από τόνους φαγητού.Καμιά πάστα δεν έλυσε ποτέ κανένα μου πρόβλημα.Αντίθετα την επόμενη ήταν μεγαλύτερο.Υπάρχουν σημαντικότερα πράγματα εκεί έξω από τις θερμίδες και τα κιλά.Μη ξαναδω ''είμαι τόσο υψος και τόσα κιλά τι να κάνω;''Χαμογελάστε στο δώρο που λέγεται ζωή και σεβαστείτε το.Αν θέλεται τον ευτό σας καλύτερο αυτό θα γίνει όχι με μάχη, αλλά συντροφιά μαζί του, που τόσο τον ταλαιπωρήσαμε όλοι μας.
Απευθύνομαι σε όλους, ανορεξικούς, βουλιμικούς, παχύσαρκους και κυρίως στα μικρά κορίτσια που νομίζουν οτί είναι παιχνίδι να στερείς από το ευτό τους την υγεία και ότι το ελέγχουν.Λοιπόν την εξάρτηση δεν την ελέγχεις, αυτή ορίζει τη ζωή σου και το βρίσκω αξιολύπητο.
Ειμαι υγιής για να βοηθάω εμένα και τους άλλους.Ειμαι υγιής για να βιώνω κι όχι να επιβιώνω.Να είμαι χρήσιμη και να γίνομαι σοφότερη και ωριμότερη.Έιμαι η υγιής γιατί μου αξίζει υγιεία.Μου αξίζει η ευτυχία.Σας αξίζει να λυτρωθείτε και να ζήσετε.
Ολοι κρύβουμε απίστευτες δυνάμεις, αρκεί να τις στρέψουμε υπέρ μας κι όχι εναντίον μας.
Με αγάπη σε όλους κι αν νομίζετε οτι είμαι αυστηρή, ναι, έιμαι, γιατί αν δε λάβουμε εμεις την ευθύνη της ζωής μας, δε θα το κάνει κανείς για μας.

Υ.Γ.Ο δρόμος της ανάρρωσης είναι μακρύς και δύσκολος, κρατάει μεχρι να κλείσουμε τα μάτια μας, θέλει αλήθεια, προσπάθεια κι αγάπη.Ομως αξίζει.Εχει ομορφιά εκεί έξω

δεν ησουν καθολου σκληρη, πολυ ομορφα τα ειπες.
δωσε κανενα σημειο ζωης...

[bouliana]

όλες οι συζητήσεις κ οι σκέψεις επαναλαμβάνονται.αφού είναι τόσο ίδιος κάθε φορά ο τρόπος που σκεφτόμαστε θα πρεπε να υπάρχει κ ένας ίδιος τρόπος για να γίνει αυτό το πολυπόθητο click στο μυαλό μας.