τι βλεπεις στον καθρεφτη;

[polinaki1983]

Originally posted by Gilda
Πριν απο 2 λεπτά κοιτάχτηκα φευγαλαία στον καθρέφτη. Βλέπω αυτό που βλέπουν και οι άλλοι. Βλέπω την ασχήμια μου. Βλέπω οτι μεγάλωσα παρόλο που ειμαι μικρη ακόμη. Βλέπω τη θλίψη μου να με τυφλώνει.Αυτό είδα πριν απο λίγο.
ʼλλες μερες βλέπώ θετικά πράγματα. Σήμερα όχι, σήμερα για ακόμη μια φορά είδα αυτό που βλέπω χρόνια τώρα. Την άσχημη και σιχαμερή ανθρώπινη φύση

Λοιπόν κυρία Μικαέλλα, εγώ κοιτάζοντας τις φώτο σου, βλέπω μια πολύ όμορφη και γλυκιά ζουμερή κοπελίτσα. Μιλόντας σου είδα και μια υπέροχη ψυχή. Αυτή λοιπόν η όμοεφη κοπελίτσα με την υπέροχη ψυχή πρέπει πάνω από όλα πρώτα να τα βρεί με τον εαυτό της για να μπορέσει να βγάλει και έξω αυτή την λάμψη που κρίβετε μέσα της. (και αν δεν μπορείς, πές μου να πάρω ένα αεροπλάνο και να έρθω να σε αρχίσω στις σφαλιάρες). ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΚΟΥΩ Η ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΒΛΑΚΙΕΣ κούκλα μου. Για να αρέσεις στους αλλους πρέπει πρώτα να αρέσεις σε σένα. Για δούλεψέ το αυτό μωρό μου.

[STARAKI_ed]

όταν ζύγιζα 80 κιλά και βάλε, στο λύκειο δηλαδή, δεν καταλάβαινα ότι είμαι παχουλή! με θεωρούσα κανονική με καμπύλες. εννοείται ότι οι περισσότεροι γύρω μου με χαρακτήριζαν χοντρή αλλά εγώ χαμπάρι..με κοιτούσα στον καθρέφτη και έλεγα μια χαρά είμαι, τέλεια! όταν έφτασα τα 57 κιλά με έβλεπα και δεν καταλάβαινα πόσο αδύνατη ήμουν και κάποιες φορές με έβλεπα πλαδαρή και παχουλή. τώρα που έγινα 63 ή μάλλον πλέον 62 καθώς το ένα κιλό-επιτέλους- το έχασα, με βλέπω στον καθρέφτη και αηδιάζω με βλεπω υπερβολικά χοντρή και ότι κάλλιστα θα μπορούσε κάποιος να με πει παχουλούλα, με καμπύλες....

[lessing_ed]

Originally posted by Gilda
Πριν απο 2 λεπτά κοιτάχτηκα φευγαλαία στον καθρέφτη. Βλέπω αυτό που βλέπουν και οι άλλοι. Βλέπω την ασχήμια μου. Βλέπω οτι μεγάλωσα παρόλο που ειμαι μικρη ακόμη. Βλέπω τη θλίψη μου να με τυφλώνει.Αυτό είδα πριν απο λίγο.
ʼλλες μερες βλέπώ θετικά πράγματα. Σήμερα όχι, σήμερα για ακόμη μια φορά είδα αυτό που βλέπω χρόνια τώρα. Την άσχημη και σιχαμερή ανθρώπινη φύση

Ποια ασχημη κ σιχαμερη ανθρωπινη φυση;Αυτη την εχουν οι βασανιστες κ οι εμποροι οπλων οχι εσυ γλυκεια μου κοπελλα.Ποτε βλεπεις θετικα πραγματα εχεις παρατηρησει;Εχεις κανει κατι τοτε που σε κανει να αισθανεσαι ενταξει; Η απλα ετσι ''ξυπνας'';Αν ειναι τι πρωτο, νομιζω πως ειναι καλο να κανεις αυτο που σε ανεβαζει οτι ειναι γυμναστικη,φιλανθρωπια...Αν ειναι το δευτερο ,καλο θα ειναι να κανεις κοντρολ στις σκεψεις σου συνειδητα γιατι αυτες οι σκεψεις δεν αντανακλουν τον πραγματικο σου εαυτο!:starhit:

[lessing_ed]

Originally posted by STARAKI
όταν ζύγιζα 80 κιλά και βάλε, στο λύκειο δηλαδή, δεν καταλάβαινα ότι είμαι παχουλή! με θεωρούσα κανονική με καμπύλες. εννοείται ότι οι περισσότεροι γύρω μου με χαρακτήριζαν χοντρή αλλά εγώ χαμπάρι..με κοιτούσα στον καθρέφτη και έλεγα μια χαρά είμαι, τέλεια! όταν έφτασα τα 57 κιλά με έβλεπα και δεν καταλάβαινα πόσο αδύνατη ήμουν και κάποιες φορές με έβλεπα πλαδαρή και παχουλή. τώρα που έγινα 63 ή μάλλον πλέον 62 καθώς το ένα κιλό-επιτέλους- το έχασα, με βλέπω στον καθρέφτη και αηδιάζω με βλεπω υπερβολικά χοντρή και ότι κάλλιστα θα μπορούσε κάποιος να με πει παχουλούλα, με καμπύλες....

ΣΤΑΡΑΚΙ ποτε μην ξαναπεις για τον εαυτο σου ''αηδιαζεις''.Αυτον τον εαυτο εχεις σε αυτη τη ζωη κ καιρος ειναι να τον κανακεψεις λιγακι εχει κι αυτος αναγκες δεν νομιζεις;Τα μωρα δλδ γιατι τα περνουμε αγκαλια κ τα φροντιζουμε;:starhit:

[Hexenmilch]

Πολύ ενδιαφέρον τόπικ!
Όταν στέκομαι γυμνή μπροστά στον καθρέφτη ξαφνιάζομαι κάθε φορά εκ νέου: βλέπω μια κοιλιά που ποτέ δεν είχα και κυτταρίτιδα που έχει ενσκύψει εσχάτως στους μηρούς- νιώθω φυλακισμένη σ' ένα σώμα που δεν αναγνωρίζω για δικό μου! Όλες οι παχουλές που ξέρω αρνούνται την εικόνα τους- λένε πως έχουν απλώς καμπύλες...
Υπάρχει κάποιος ψυχολόγος να μας εξηγήσει γιατί συμβαίνει αυτό;

Υ.Γ. Nadine, καθάρισα τον καθρέφτη για σένα!

[tato]

Originally posted by STARAKI
όταν ζύγιζα 80 κιλά και βάλε, στο λύκειο δηλαδή, δεν καταλάβαινα ότι είμαι παχουλή! με θεωρούσα κανονική με καμπύλες. εννοείται ότι οι περισσότεροι γύρω μου με χαρακτήριζαν χοντρή αλλά εγώ χαμπάρι..με κοιτούσα στον καθρέφτη και έλεγα μια χαρά είμαι, τέλεια! όταν έφτασα τα 57 κιλά με έβλεπα και δεν καταλάβαινα πόσο αδύνατη ήμουν και κάποιες φορές με έβλεπα πλαδαρή και παχουλή. τώρα που έγινα 63 ή μάλλον πλέον 62 καθώς το ένα κιλό-επιτέλους- το έχασα, με βλέπω στον καθρέφτη και αηδιάζω με βλεπω υπερβολικά χοντρή και ότι κάλλιστα θα μπορούσε κάποιος να με πει παχουλούλα, με καμπύλες....

Πόσο σε καταλαβαίνω....

[absolute]

Originally posted by tato

Originally posted by STARAKI
όταν ζύγιζα 80 κιλά και βάλε, στο λύκειο δηλαδή, δεν καταλάβαινα ότι είμαι παχουλή! με θεωρούσα κανονική με καμπύλες. εννοείται ότι οι περισσότεροι γύρω μου με χαρακτήριζαν χοντρή αλλά εγώ χαμπάρι..με κοιτούσα στον καθρέφτη και έλεγα μια χαρά είμαι, τέλεια! όταν έφτασα τα 57 κιλά με έβλεπα και δεν καταλάβαινα πόσο αδύνατη ήμουν και κάποιες φορές με έβλεπα πλαδαρή και παχουλή. τώρα που έγινα 63 ή μάλλον πλέον 62 καθώς το ένα κιλό-επιτέλους- το έχασα, με βλέπω στον καθρέφτη και αηδιάζω με βλεπω υπερβολικά χοντρή και ότι κάλλιστα θα μπορούσε κάποιος να με πει παχουλούλα, με καμπύλες....

Πόσο σε καταλαβαίνω....

κοριτσια πως μπορει να συμβαινει κατι τετοιο????δεν ειναι υπερβολικο να μην δεις πχ οτι πηρες 10 κιλα ή οτι εχασες 10 κιλα???

απορω....

[polinaki1983]

Καλημέρα κορίτσια!!!! Χτες ετοιμαζόμουνα για να πάμε σε κάτι βαφτίσια και πέρασα αρκετί ώρα μπροστά στον καθρέφτη. Έβλεπα μια πολύ όμορφη κοπέλλα, που με ελάχιστο μακιγιάζ λάμπει, και που ναι μεν έχει τα κιλάκια της, αλλά δεν περνάει ποτέ απαρατήρητη!!!

[doreta]

αχ πωλινα δεν ξερεις ποσο σε ζηλευω που μπορεις και βλεπεις ετσι τον εαυτο σου! :thumbup:
ποτε δεν καταφερα να με δω ομορφη με τα παραπανισια μου κιλα, τουναντιον με βλεπω τρομακτικα αισχος παρόλου που δεν εχω ασχημο προσωπο. μονο οταν ειχα αδυνατισει, μονο τοτε ημουν ευχαριστημενη απο την εμφανιση μου

πολυ σε ζηλευω, αλλα επισης χαιρομαι κιολας πολύ για σενα που σου βγαινει απο μεσα σου αυτο το πραγμα και αισθανεσαι ετσι με τον εαυτο σου παρα τα οποια κιλα, μπραβο σου πωλινακι ! μακαρι να μπορουσα να το κανω κι εγω :thumbdown:

[juliana]

αυτες τις μερες εδω δηλαδη και 2 βδομαδες βλεπω τον εαυτο μου γεματο και για να νοιωσω καλα με μενα και με το σωμα μου θελω να χασω καποια κιλα. δεν αχγωνομαι και ουτε με κατηγορω οπως παλιοτερα. το εκανα αυτο βεβαια γιατι ενω εβλεπα οτι εχω παραπανω κιλα συνεχιζα και ετρωγα σαν να μη θελω να φυγω απο αυτη τη κατασταση και μετα με εβριζα και θυμωνα. ενω τωρα αναγνωριζω τα κιλα μου αλλα δεν θυμωνω γιατι πλεον εχω αυτοσυγκρατηση και προσπαθω. οταν με βλεπω πλεον στον καθρεφτη αναγνωριζω μια γεματη απο τη μεση και κατω κοπελα, με ενα ωραιο προσωπο που εχει αλλαξει διατροφικες συνηθειες και τροπο ζωης για να αποκτησει την ελευθερια που της χρειαζεται και να απελευθερωσει τον πραγματικο της εαυτο, χωρις να κρυβεται και να ντρεπεται μεσα απο μακρια μπλουζοφορεματα για να καλυψει τον πισινο της και τα μπουτια.
κιλα 75,5 υψος 1,77

[onelifeonechance]

juliana ειμαι σιγουρη πως εισαι μια χαρα.. 1,77 βρε κοπελα μου και 75,5 κιλα εισαι μια χαρα! Ειμαι 1,75 και στα 75 κιλα ενιωθα οπως νιωθω κ τωρα!

Σημερα ειδα στον καθρεφτη του γυμναστηριου,οπως γυρισα και κοιταχτηκα αυθορμητα,ενα μεν αδυνατο σχετικα σωμα αλλα παιδια ειλικρινα αυτο το στηθος μου ειναι τιτανοτεραστιο! Με εχει κουρασει πια..

[juliana]

one life εκανα λαθος στο υψος μου ειμαι 1,75. δεν ειμαι μια χαρα, βασικα ειναι πως φαινεσαι και οχι ποσα κιλα εισαι. μπορει να ακουγεται οκ η αναλογια μου αλλα εχω ποδια χοντρα και περιφερεια 103 εκ ενω θα ημουν ευχαριστημενη με 97 ας πουμε η και λιγοτερο. το πανω μερος οτυ σωματος εινα ιφυσιολογικο το κατω θελει μαζεμα

[onelifeonechance]

Καλα κ εμενα σακουλες ειναι κ πολυ εχω σπαστει.. Σε σημειο να θελω μερα-νυχτα να ειμαι με το σουτιεν..

[onelifeonechance]

Μα κι εγω δεν παιζει να συμβιβαστω ποτε με το στηθος μου και με τα δαχτυλα των ποδιων μου που δεν μου αρεσουν.Τουλαχιστον βεβαια αυτα δεν μου δημιουργουν πονο στην πλατη..
Θα την κανω τη μειωτικη επεμβαση,ο κοσμος να'ρθει τουμπα.

[polinaki1983]

Αν σε ενοχλεί κάντο πηνελόπη μου. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο ωραία θα νιώθεις μετά. Εγώ τρελλένομαι για το στήθος μου τώρα! Πριν το μισούσα, δεν ήθελα ουτε να το βλέπει ούτε να το ακουμπάει κανείς.