"Πληρωμενες" απαντησεις

[spaceride]

Αυτο το τοπικ αλλιως ξεκινησε κι αλλιως εξελιχθηκε!!!!! Η δυναμη της συνηθειας? η βολεμα?

[badgirl11]

Originally posted by forty

Originally posted by spaceride

Originally posted by forty
Στα πολλα κιλα ετσι γινεται,παντα υπαρχει προβλημα ομως οταν για παραδειγμα παντρευεσε κανεις παιδια και μενουν τα κιλα της εγκυμοσυνης που δεν χανονται ευκολα αντιθετα περνεις κ'αλλα,αυτο δεν ειναι ακριβως προβλημα αλλα η αλλαγη της ζωης και πολλα αλλα.Το ιδιο οταν κοβουμε το τσιγαρο,οταν σταματαμε τον αθλητισμο.Ξερω πολλες κοπελες που ετσι εβαλαν κιλα αποτομα και δεν θα ελεγα οτι ειχαν καποιο προβλημα αλλα δεν ηξεραν τι να κανουν οταν εγινε μια μεγαλη αλλαγη στον οργανισμο τους οπως αυτα που εγραψα παραπανω,εκει μια φιλη δεν πρεπει να σε στηριξει οταν εσυ συνεχιζεις να βλεπεις το σωμα σου αδυνατο οπως το εβλεπες πριν?Καμμια φορα επειδη για χρονια εχουμε συνηθησει να ειμαστε καπως,δεν ειναι ευκολο να καταλαβουμε αμεσως οτι παχυναμε,το ιδιο και οταν αδυνατιζουμε,εγω παντως τα εχω παθει και τα ιδιο,μου πηρε μηνες μετα την αλλαγη για να συνηθισω το σωμα μου

Οταν η εικονα σου δεν αντικατοπτριζει την πραγματικοτητα, ποσο υγιες ειναι αυτο?

δεν καταλαβαινω?τι σχεση εχει?εγω οταν εχασα 17 κιλα,περνοντας απο μια βιτρινα που καθρεφτιστηκα δεν με γνωρισα,να μην σου πω οτι σοκαριστικα οταν μετα απο δευτερολεπτα καταλαβα οτι ειμαι εγω,μπορει να σου ακουγεται περιεργο αλλα αυτο μου συνεβει 2-3 φορες μεσα στον πρωτο μηνα μεχρι να καταλαβω το μεγεθος μου και οτι εχει αλλαξει τοσο πολυ

στο γυμναστηριο οταν περνα βιαστικα απο τον καθρεπτη μπροστα το παθαινω αυτο...δε με αναγνωριζω κ εκπλησσομαι πολυ συχνα κ νομιζα οτι ειμαι στα προθυρα τρελας...αλλα ειναι πολυ καθυσηχαστικο το μηνυμα σου φορτυ !
ισως παιζει ρολο που εχω αλλαξει κ χρωματα, εχω γινει ξανθια...

[polinaki1983]

23:10 σικώνετε από τον καναπέ "βαριέμαι πολύ, θα πάω έξω" λέει. "Τι εννοείς? τον ρωτώ. Που να πας?" "έξω για ποτό, συνεχίζει". "Καλά λέω, τώρα το θεωρείς σωστό αυτό?" "ναι λέει, γιατί πια είσαι εσύ που θα μου πείς να μην πάω έξω" "Η γυναίκα σου είμαι, του λέω, και δεν είπα να μην πάς, αλλά δεν το βρίσκεις παράλογο πριν λίγο να νήσταζες καί τώρα να θες να βγείς?" "οχι, μου πέρασε, λέει. και σιγά την γυναίκα (αυτό ήταν το πρώτο κτύπημα)" "καλά λέω, γιατί να μην βγούμε μαζί, θέλω και εγώ να βγω να ξεσκάσω" "επιδή εγώ είμαι άντρας λέει" (το αφήνω ασχολίαστο αυτό.....) και λέω "καλά αυτό συμαίνει ότι δεν μπορούμε να βγούμε μαζί?" " δεν θέλω να βγώ μαζί σου, λέει" "και γιατί? ρωτάω εγώ η ηλίθια...." "που να σε παρουσιάσω έτσι όπως είσαι, μου λέει..... ντρέπομαι" (αυτό ήταν το δεύτερο κτύμηπα και μάλιστα κάτω απτην μέση..... "καλά λέω, να το θυμάσε αυτό γιατί θα έρθει η στιγμή που θα εφχόσουν να μην το είχες κάνει αυτό απόψε, για να μην κάνω και εγώ ότι θα κάνω τότε" και μου λέει "καλά ότι πεις. Κανείς δεν πρόκιται έτσι και αλιώς να γυρίσει να σε δει...." και έφυγε........

Δεν αντέχω άλλο....... Ηλικρινά αν δεν ήταν το μωρό σπίτι θα έπιανα το αυτοκίνητο και θα έφευγα... έτσι όπως είμαι, με τις πυτζάμες........

[polinaki1983]

Originally posted by Ciciliana
popinaki αν κ δεν ειμαι καταληλη για συμβουλες κ συμπαρασταση.. μου περασες αυτο που νιωθεις...
εγω αν ημουν στη θεση σου καποια στιγμη θα χωριζα... δεν ειναι ανθρωπος κ να σου μιλαει ετσι..

Σε ευχαριστώ Ciliana μου. Είδη το έχω πάρει απόφαση και το έχω δηλώσει πως αν δεν αρχίσει να με σεβετε ούτε μετά την επέμβασή μου, θα πάρει την βαλιτσούλλα του, ένα εισητήριο και βούρ ατην μαμά του....... και δεν θέλω ούτε διατροφές ούτε τίποτα. Θα τα καταφέρω μόνη μου και με τα δάνεια και με το μωρό... φτάνει να έχω την υσηχία μου.... άλλοστε οι γονείς μου δεν πρόκειτε να μας αφήσουν νυστηκούς ούτε εμένα ουτε το μωρό.....

Ηληκρινά δεν το αντέχω άλλο..... Τον αγαπάω πάρα πολύ, αλλά δεν μου αξήζει τέτια συμπεριφορά νομίζω...... καλύτερα να τον χάσω και να κλάψω 1, 2, 3 μήνες, 1 χρόνο και να μου περάσει, παρά να μήνω και να κλαίω μια ζωή.....

[polinaki1983]

Πάντος ηλικρινά, ευχή και κατάρα του βάζω, αν χωρίσουμε, να βρεί μια γυναίκα η οποία να είναι σκάρτη στον χαρακτήρα, να τον κερατώνει, να είναι αδύνατη με ωραίο σώμα στη αρχή και αμέσως μετά που θα ειναι μαζί να γίνει βουβάλλα. να βγαίνει έξω όποτε θέλει και να τον γράφει κανονικά. Και πάνω από όλα να του τρώει όλα τα λευτά πάνω σε μπιχλιμπιδια και ρουχαλάκια. Δηλαδή ακριβώς ότι δεν κάνω εγώ, και έχει και παράπονο, να του τα κάνει η επόμενη... και τότε θα καταλάβει τί είχε και το έχασε..... Όλοι του λεν πως έχει ένα διαμάντι στα χέρια του, και δεν τους δίνει σημασία. αυτός θα χάσει....

[click]

Originally posted by polinaki1983
23:10 σικώνετε από τον καναπέ "βαριέμαι πολύ, θα πάω έξω" λέει. "Τι εννοείς? τον ρωτώ. Που να πας?" "έξω για ποτό, συνεχίζει". "Καλά λέω, τώρα το θεωρείς σωστό αυτό?" "ναι λέει, γιατί πια είσαι εσύ που θα μου πείς να μην πάω έξω" "Η γυναίκα σου είμαι, του λέω, και δεν είπα να μην πάς, αλλά δεν το βρίσκεις παράλογο πριν λίγο να νήσταζες καί τώρα να θες να βγείς?" "οχι, μου πέρασε, λέει. και σιγά την γυναίκα (αυτό ήταν το πρώτο κτύπημα)" "καλά λέω, γιατί να μην βγούμε μαζί, θέλω και εγώ να βγω να ξεσκάσω" "επιδή εγώ είμαι άντρας λέει" (το αφήνω ασχολίαστο αυτό.....) και λέω "καλά αυτό συμαίνει ότι δεν μπορούμε να βγούμε μαζί?" " δεν θέλω να βγώ μαζί σου, λέει" "και γιατί? ρωτάω εγώ η ηλίθια...." "που να σε παρουσιάσω έτσι όπως είσαι, μου λέει..... ντρέπομαι" (αυτό ήταν το δεύτερο κτύμηπα και μάλιστα κάτω απτην μέση..... "καλά λέω, να το θυμάσε αυτό γιατί θα έρθει η στιγμή που θα εφχόσουν να μην το είχες κάνει αυτό απόψε, για να μην κάνω και εγώ ότι θα κάνω τότε" και μου λέει "καλά ότι πεις. Κανείς δεν πρόκιται έτσι και αλιώς να γυρίσει να σε δει...." και έφυγε........

Δεν αντέχω άλλο....... Ηλικρινά αν δεν ήταν το μωρό σπίτι θα έπιανα το αυτοκίνητο και θα έφευγα... έτσι όπως είμαι, με τις πυτζάμες........

μου ανεβηκε το αιμα στο κεφαλι!!!

πολυ σε ριχνειΣ ρε Πωλινακι...

[polinaki1983]

Αχ κλικ μου..... και δεν είναι η πρώτη φορά που το ακούω αυτό το ντρέπομαι για σένα.... όταν με γνώρισε πως ήμουνα? Δεν με έβλεπε? ήταν τυφλός? Κανείς δεν τον υποχρέωσε να με παντρεφτεί... Αντιθέτως, επί 1 χρόνο έτρεχε ξοπίσω μου και εγώ συμασία δεν του έδινα, μέχρι που με κέρδισε..... Τώρα που πήγε αυτός ο άθρωπος που περνούσε έξω από το σπίτι μου μήπως και με δει από μακριά.... που έκανε την γη πιγή να με ανταμώσει..... ακόμα και ακριβώς τί ώρα ξεκινούσα να πάω δουλιά έμαθε και κανόνηζε πάντα να τύχει να με δει στον δρόμο.... Πού πήγε αυτός ο ανθρωπος.... εγώ αυτόν αγάπησα γμτ.... Αυτά τα ερωτήματα με πυκραίνουν καθημερινά....

[click]

μαλλον εσυ θα επρεπε να ντρεπεσαι για αυτον και οχι αυτος για σενα

[polinaki1983]

αυτό σκεφτόμουνα και εγώ τώρα... Πάω να ξαπλώσω με τον γιο μου. Δεν θέλω ουτε καν να με αγγιξει όταν επιστρέψει σπίτι. Και το πρωί αν ρωτήσει γιατί κοιμήθηκα με το μωρό θα του πω έκλεγε. Αλλοστε το συνηθίσει το γλυκό μου να θέλει μεστην νύκτα να κοιμάμε μαζί του.... καλυνήκτα και ευχαριστώ για όλα.....

[click]

καληνυχτα sweet dreams!:saint:

[marou_laki]

Πολινακι μην αυταπατάσαι.Αυτη η συμπεριφορα του πρεπει να σου χτυπησει καμπανακια .
Τι εισαι δηλαδη αντικειμενο;Δεν του αρεσεις στα 124 αλλα θα του αρεσεις στα 90;Η μηπως οταν αδυνατισεις θα ειναι ολα μελι γαλα;
Μπορεις να ξεχασεις ολες αυτες τις προσβολες απο τον -υποτιθεται-
ανθρωπο σου;
Ανθρωπος με αισθηματα εισαι , μην υποτιμας τον εαυτο σου.Ντρεπομαι για λογαριασμο του.:shocked2::shocked2:

[polinaki1983]

Originally posted by marou_laki
Πολινακι μην αυταπατάσαι.Αυτη η συμπεριφορα του πρεπει να σου χτυπησει καμπανακια .
Τι εισαι δηλαδη αντικειμενο;Δεν του αρεσεις στα 124 αλλα θα του αρεσεις στα 90;Η μηπως οταν αδυνατισεις θα ειναι ολα μελι γαλα;
Μπορεις να ξεχασεις ολες αυτες τις προσβολες απο τον -υποτιθεται-
ανθρωπο σου;
Ανθρωπος με αισθηματα εισαι , μην υποτιμας τον εαυτο σου.Ντρεπομαι για λογαριασμο του.:shocked2::shocked2:

Marou_laki μου καλημέρα.... ήληκρινά δεν ξέρω γιατί συμπεριφέρετε έτσι..... όταν πήγα και ξάπλωσα, ήρθε σπίτι, και ήρθε ξάπλωσε μαζί μας στο κρεβάτι του μωρού (για να μην διερωτάστε, του μωρού του έχω δίπλό κρεβάτι) και με κρατούσε συνέχχεια αγκαλιά και ψυθίριζε συνέχεια συγνώμη κτλ. αλλά εγώ έκανα πως κοιμώμουν και δεν έδηνα συμασία... Κάπιες φορές πιστεύω του βάζουν λόγια για το βάρος μου άτομα συμπατριώτες του. και τότε είναι που τα βγάζει πάνω μου. Ξέρω πως πολλοί τον ζηλεύουν επηδή είναι παντρεμένος, έφτιαξε ένα ωραίο μεγάλο σπίτι, έχει την δουλιά του, την οικογένειά του, ενώ αυτοί είναι παράνομοι εδώ και δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Μια φορά έτιχε να ακούσω "τον φίλο του" να του λέει ότι είμαι χοντρή, φυσικά το είπε στην γλώσσα τους, αλλά κάτι ψιλά τα καταλαβαίνω, και πάω και του λέω δεν με αγόρασε με το κιλό μην ανχώνεσε.
οταν επέστρεψε και τελικά κοιμήθηκε, έψαξα το κινιτό του, και λίγο πρίν να γίνει ότι έγινε, τον είχε πάρει αυτός ο λεγάμενος. Είμαι σήγουρη ότι του είπε καλά πρέπει να παίρνεις αδια εξόδου για να βγείς? και τέτια. είμαι 1000% σίγουρη. Φυσικά αυτό δεν τον δικαιολογεί. Για το μόνο που τον δικαιολογώ είναι ότι είναι μεγαλομένος σε διαφορετική κουλτούρα, και κάπου παλεύει μέσα του μεταξύ των 2 κόσμων.
Ο λόγος που λέω πως ελπίζω μετά την επέμβαση να αλλάξει απέναντή μου είναι επιδή 1) δεν θα έχουν να πουν τίποτα οι φίλοι του που να τον γιρίσουν εναντίον μου, και επισης 2) εδώ και 3 βδομάδες που είχαμε πάει στο γιατρό μαζί για την επέμβασή μου, ήταν πολύ διαφορετικός μαζί μου. πολύ γλυκός και τρυφερός κτλ.... τώρα το τί θα γίνει, ο χρόνος θα το δείξει... προς το παρόν θα ασχολιθώ πιο πολύ με τον εαυτό μου και βλέπουμε. Ισως κτιπήσει πιο γρύγορα το δικό του καμπανάκι πως αν συνεχίσει έτσι θα με χάσει....

[fuxia]

Originally posted by polinaki1983
23:10 σικώνετε από τον καναπέ "βαριέμαι πολύ, θα πάω έξω" λέει. "Τι εννοείς? τον ρωτώ. Που να πας?" "έξω για ποτό, συνεχίζει". "Καλά λέω, τώρα το θεωρείς σωστό αυτό?" "ναι λέει, γιατί πια είσαι εσύ που θα μου πείς να μην πάω έξω" "Η γυναίκα σου είμαι, του λέω, και δεν είπα να μην πάς, αλλά δεν το βρίσκεις παράλογο πριν λίγο να νήσταζες καί τώρα να θες να βγείς?" "οχι, μου πέρασε, λέει. και σιγά την γυναίκα (αυτό ήταν το πρώτο κτύπημα)" "καλά λέω, γιατί να μην βγούμε μαζί, θέλω και εγώ να βγω να ξεσκάσω" "επιδή εγώ είμαι άντρας λέει" (το αφήνω ασχολίαστο αυτό.....) και λέω "καλά αυτό συμαίνει ότι δεν μπορούμε να βγούμε μαζί?" " δεν θέλω να βγώ μαζί σου, λέει" "και γιατί? ρωτάω εγώ η ηλίθια...." "που να σε παρουσιάσω έτσι όπως είσαι, μου λέει..... ντρέπομαι" (αυτό ήταν το δεύτερο κτύμηπα και μάλιστα κάτω απτην μέση..... "καλά λέω, να το θυμάσε αυτό γιατί θα έρθει η στιγμή που θα εφχόσουν να μην το είχες κάνει αυτό απόψε, για να μην κάνω και εγώ ότι θα κάνω τότε" και μου λέει "καλά ότι πεις. Κανείς δεν πρόκιται έτσι και αλιώς να γυρίσει να σε δει...." και έφυγε........

Δεν αντέχω άλλο....... Ηλικρινά αν δεν ήταν το μωρό σπίτι θα έπιανα το αυτοκίνητο και θα έφευγα... έτσι όπως είμαι, με τις πυτζάμες........

δεν έχω λόγια πραγματικά. Πως ανέχεσαι τέτοια συμεριφορά? Συγγνώμη που θα σε προσγειώσω ίσως ξέρεις ήδη αυτό που θα πω αλλά θα το πω. ΔΕΝ θα αλλάξει. Κι αυτό γιατί αν σ'αγαπούσε πραγματικά, ακόμα κι αν νιωθει κάπως αμήχανα για την εμφάνισή σου-ανθρώπινο, άντρας σου είναι- με καμιά δύναμη δε θα μιλούσε έτσι. Τί, να σε ξυπνήσει θέλει? αφού αποφάσισες για την επέμβαση. Καμιά δικιολογία δεν έχει κι απορώ που δεν τον έδιωξες επιτόπου με τις κλωτσιές. Σου μιλά όπως μιλούμε στους εχθρούς μας. Όταν αδυνατίσεις-γιατί το πιστεύω ότι θα τα καταφέρεις-, ως διαμαγείας θα επανέλθει η αγάπη του? όχι, θα τον ελκύεις, θα είνναι ευχάριστη η αλλαγή για κάποιο διάστημα, αλλά κάποια στιγμή αυτός ο παλιοχαρακτήρας με συγχωρείς κιόλας θα ξαναβγεί στην επιφάνεια και θα τρέχεις να ψάχνεις τί φταίει. Ο κάλλος στον εγκέφαλό του φταίει. Είμαστε άξιοι της τύχης μας και είναι 'απλό': η μια επιλογή μας οδηγεί στον ένα δρόμο και η άλλη στον άλλο. Ο δρόμος που ακολουθείς τώρα σε κάνει δυστυχισμένη, κι αν δεν σέβεσαι την αξία της Πωλίνας, σκέψου το μωρό σε τί περιβάλλον θα μεγαλώσει και τι λόγια θα ακούει. Ότι λέω το λέω γιατί τα πέρασα-για το παιδί μιλώ- και σκέψου τουλάχιστον αυτό. Ποιά είμαι εγώ να σου πω τι να κάνεις? Πιστεύω είσαι αρκετά έξυπνη να αποφασίσεις. Αν θέλεις συνέχισε όπως πας, απλά με καμιά δύναμη και καμιά οργιώδη φαντασία δε μπορώ να σκεφτώ ότι θα αλλάξει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ γιατί σεβασμός και αγάπη μηδέν κι αυτά είναι ολοφάνερα σε όλους. Λυπάμαι για το ύφος αλλά ότι λέω το λέω με καλές προθέσεις γιατί στον καθένα μας αξίζει ένας άνθρωπος που να μας συμπληρώνει, ότι κι αν είμαστε εμείς. αυτή η συμπεριφορά σε συμπληρώνει ξέρεις γιατί? Γιατί δεν συμπεριφέρεται μόνο αυτός άσχημα στην οικογένεια του. Πρώτα εσύ κακομεταχειρίζεσαι την Πωλίνα. Aν θες έναν άνθρωπο που να σε αγαπά να σε νοιάζεται να ΣΕ ΠΡΟΣΕΧΕΙ με κάθε έννοια, πρώτα φρόντισε εσύ για σένα. Σου εύχομαι καλή δύναμη ότι κι αν αποφασίσεις και καλή συνέχεια στην προσπάθειά σου!xx

εντιτ: τώρα διάβασα το τελευταίο σου ποστ. Και να ενννούσε την συγγνώμη του, για να επηρεάζεται τόσο πάλι σημαίνει πως δεν έχει ισχυρή γνώμη. Αφού είναι τόσο κοντά η αλλαγή γιατί συμπεριφέρεται τόσο σκληρά.... τι να πω, τον ξέρεις καλύτερα!

[onelifeonechance]

Aχ Πωλινακι ειναι κριμα,πολυ κριμα να σου μιλαει ετσι ο ανθρωπος που αγαπας και εχεις κανει οικογενεια μαζι του,εχεις φερει στον κοσμο ενα μωρακι..
Τι να πω δεν ξερω..Σκεψου ομως και την πιθανοτητα αυριο-μεθαυριο που θα εχεις αδυνατισει οτι και τοτε μπορει να σου λεει διαφορα,του στυλ "δεν ησουν αξια να τα χασεις μονη σου τα κιλα" "ακομη ετσι θα ησουν αν δεν σου ραβανε το στομαχι" κτλ γιατι απ'οτι λες και καταλαβαινω ειναι ανθρωπος που σε πληγωνει με λογια βαρια και δεν σκεφτεται πριν μιλησει..
Εσυ ξερεις τι να κανεις ομως και ο χρονος θα δειξει..

[badgirl11]

pvlina moy καθομουν με τον ανδρα μου οταν διαβασα το μηνυμα σου,
του περιεγραψα την κατασταση σου,
απορωντας πως γινεται ο ανθρωπος σου να σου μιλαει ετσι.
μου ειπε την γνωμη του (σαν ανδρας) οτι δεν φταιει το βαρος σου αλλα εχετε αλλα αλυτα θεματα κ
σε χτυπαει στο βαρος σου που ξερει οτι θα σε πονεσει.
φυσικα δε συμφωνει με τη λογικη αυτη αλλα μου ειπε ενα ενδεχομενο, μια πιθανη απαντηση γιατι μπορει αυτος ο ανθρωπος που σε γνωρισε σαυτα τα κιλα
ξαφνικα να δειχνει τετοια αποστροφη...