δεν εχω φίλες!!!

[alexandrita]

αστα ροζ και τωρα οσο το σεφτομαι τοσο θυμαμαι κι αλλα πραγματα και μου εχει ανεβει το αιμα στο κεφαλι.

[bouliana]

γενικά πάντως μαρέσει να είμαι ανοιχτή απέναντι στους άλλους κ να εμπιστεύομαι γενικά τους ανθρώπους.ούτως η άλλως αλλιώς δεν γίνεται.μαρέσει πάντα να δίνω ελαφρυντικά ακόμα κ όταν ο άλλος μου κάνει κάτι πολύ άσχημο.φυσικά δεν συνεχίζω να συναναστρέφομαι ένα άτομο που έκανε ή είπε κάτι πολύ άσχημο κ κακό αλλά προσπαθώ να καταλάβω γιατί το έκανε μήπως κ τον καταλάβω έστω μέχρι ένα σημείο.
για να μπορώ να πω οτι ένας φίλος πρέπει να ναι το ένα κ το άλλο κ το παράλο πρέπει να κάνω πρώτα αυτοκριτική στον εαυτό μου,κ μετά να καταλάβω εξαρχής τα ελαττώματά του κ να τα αποδεχτώ.μια φίλη μου πχ ξέρω πάντα οτι ποτέ δεν έρχεται στην ώρα της κ μια άλλη έχει πολύ μεγάλο στόμα,ενώ μια άλλη κάνει την τρίχα τριχιά.κεγώ όμως είμαι απότομη ,νευρική κ΄επίσης το χιούμορ μου καμιά φορά είναι πολύ σαρκαστικό κ είμαι πειραχτήρι.όταν εγώ θα διορθώσω όλα αυτά θα περιμένω κ από τις φίλες μου να διορθωθούν αλλά κ να μην αλλάξει αυτό πάλι καλά περνάμε.κ στην τελική έχω ανθρώπους να μιλήσω ,να κάνω παρέα,να αγαπήσω κ ας μη είναι πάντα σωστοί. κ ας κάποια της ξεφύγει ένα μικρό μυστικό μου,η ας σχολιάσει το άσχημο κούρεμά μου πίσω από την πλάτη μου,ή ας με κλείσει μέσα μα μέρα παρόλο που μουπε την προηγούμενη οτι θα βρεθούμε κ να μην κανονίσω τίποτα.

[click]

Originally posted by Ava
Ο φίλος, με την απόλυτη έννοια του όρου, είναι κάτι εξαιρετικά δυσεύρετο. Θέλει να καταθέσεις πρώτος εσύ ψυχή. Όχι χρήματα, αλλά αγάπη, χρόνο και έγνοια. Αν περιμένουμε πρώτα να πάρουμε και μετά να δώσουμε, δεν θα πετύχουμε και πολλά. Η φιλία αποκτάται όταν έχουμε περίσευμα αγάπης και όταν αυτό γίνει αντιληπτό από το σωστό δέκτη. Πώς γίνεται αυτό? Είναι θέμα τύχης και κατάλληλων συμπτώσεων.
Στο μεταξύ μπορούμε να μην είμαστε απαιτητικοί και να "βολευτούμε" με τους κατ' ευφημισμόν φίλους, άτομα δηλαδή που θα μας βοηθήσουν να γεμίσουμε το χρόνο μας και που είναι κατάλληλα για να πιούμε έναν καφέ. Όχι άτομα που θα εμπιστευτούμε ή που θα καταθέσουμε τα σώψυχά μας.

ωραιο αυτο.
πως γινεται ομως?
εγω παθαινω αλλα απο ο,τι φαινεται δε μαθαινω με τιποτα.
εχω φαει απειρες σκατιες απο κολλητες, αλλα ακομα μολις κανω μια νεα φιλη λεω τα σωψυχα μου. απλα ετσι μου βγαινει παντα. δεν μπορω να βαλω οριο. οτι δηλαδη θα περιμενω τοσο για να ανοιχτω. ετσι μου βγαινει.
εσεις μπορειτε?
βαζετε καποιο χρονικο οριο ή κατι τετοιο?
και αν ναι, πανω σε μια συζητηση πως αποφευγετε να πειτε πραγματα?

[bouliana]

Constans κάθε περίπτωση είναι διαφορετική.εγώ ξέρω άτομα που οι γονείς τους ήταν οι χειρότεροι κ βρήκαν καταφύγιο σε οικογένειες φίλων. σίγουρα όσο σε νοιάζεται ο γονιός δεν σε νοιάζεται ο κόσμος όλος αλλά μην τα ισοπεδώνουμε όλα.κ η φιλία είναι ιερό πράμα. ζούμε δυστυχώς σε ένα κόσμο που χρειάζονται κ φίλοι.

[smart]

ανταποκριση στο μηνυμα της κλικλικως :p

βασικα δε μπορεις... αλλα το θεμα ειναι τι θα πεις.
εγω εχω μερικες βασικες αρχες:
πχ, 1η αρχη: δε μιλαω ποτε για θεμα που δεν αφορουν εμενα προσωπικα (πχ δε θα πω για ενα προβλημα που ειναι καποιου μελους της οικογενειας μου, οσο κ αν με στεναχωρει κ οσο κ αν εχω την αναγκη να μιλησω. δε θα το πω οχι μονο σε νεες φιλες/-ους αλλα ουτε κ σε παλιους κ δοκιμασμενους-ακριβως επειδη ειναι δοκιμασμενοι :D
:spin: χαχαχα).
οσο ενα προβλημα απομακρυνεται απ την "πηγη" του,τοσο παραμορφωνεται κ δε θελω να δινω δικαιωματα σε ασχετα (με τους δικους μου ανθρωπους) ατομα να βγαζουν συμπερασματα.

επισης, οσον αφορα τα δικα μου θεματα δεν συζητω ολα με ολους.
ο καθενας εχει συγκεκριμενα ορια κ εγω δεν τα παραβιαζω.
αν αισθανομαι οτι καποιος δεν αντεχει κατι, απλα δεν το αναφερω.
δεν ειναι οτι του κρυβω κατι κ ουτε μ αυτο σκεφτομαι οτι δε μπορει να αποδεχτει καποια πλευρα μου.
πολυ απλα πιστευω οτι κανεις δεν ειναι υποχρεωμενος να με δεχτει ολοκληρωτικα αλλα ουτε κ εχω σκοπο να προσπαθησω να μπω σε καλουπια παραπανω απ οσα εγω κρινω οτι πρεπει.
ετσι υπαρχουν καποια ατομα απο τα οποια το καθενα καλυπτει διαφορετικες πλευρες μου , οποτε ως τελικο αποτελεσμα νιωθω οσο καλυμμενη πιστευω οτι μπορω να νιωσω απο φιλους σε μια ηλικια που οι ανθρωποι εκ των πραγματων εχουν αλλες σκοτουρες, βασανα κ προτεραιτοητες.

(για να μη φανει υποκριτικο, εξηγουμαι:
οσο κ να εχω την αναγκη να παραπονεθω για τη σταση ενος συναδελφου πχ που με στεναχωρει, μια ανεργη φιλη μου ποσο να μ αντεξει να μ ακουει να κλαιγομαι?
με εχει πειραξει που δεν με καταλαβαινουν γι αυτο το θεμα αλλα απο την αλλη καταλαβαινω κ το δικο τους δίκιο,το αντιθετο θα ηταν εγωιστικο νομιζω).

[Ava_ed]

Click, μπορείς, αν θέλεις, να βάλεις και χρονοδιάγραμμα, αλλά μπορείς να ακολουθήσεις και άλλη τακτική. Όταν γνωρίζεις έναν εν δυνάμει φίλο σου, στην αρχή μοιράζεσαι μόνο σκέψεις και απόψεις σου. Όχι συναισθήματα ή βιώματα. Βλέπεις πώς ανταποκρίνεται ο άλλος και αν κάνει και αυτός το ίδιο και κατόπιν προσωράς σε μια ισότιμη σχέση.
Επίσης, λαμβάνουμε πάντα υπόψη μας τον ανθρώπινο παράγοντα, που δυστυχώς εμπεριέχει τη ζήλια. Ένα φθοροποιό συναίσθημα, κυρίως για αυτόν που το βιώνει, αλλά και για μας, όταν η ζήλια έχει στόχο εμάς. Σε αυτό το κομμάτι είμαι ευάλωτη και γι' αυτό, όταν αντιληφθώ ότι με ζηλεύουν, φεύγω. Θα έπρεπε ίσως να το παλέψω το πράγμα, αλλά δε θέλω. Σε αυτό το κομμάτι τοποθετώ και τη μίμηση. Μου έχει συμβεί στο παρελθόν και σιγά σιγά απομάκρυνα το κακέκτυπό μου.

[Constance]

Eχω παψει να πιστευω στη φιλια απλα bouliana μου.Αυτοκριτικη εκανα σιγουρα και οσο ειμαστε φιλες και μετα.Πολλες φορες πχ ειχα φερθει αποτομα ή ειχα πει μια μαλακια και της ζηταγα συγνωμη.Το ιδιο ηθελα και απο την ιδια.Αυτο που ενοχλει τους αλλους στο χαρακτηρα μου ειναι οτι θα πω τη γνωμη μου και θα κραξω αμα δω το στραβο.Εκει ειναι που θα πουν οτι ζηλευω κλπ.Επισης το θεμα της λεσβιας προεκυψε επειδη οποτε βλεπω μια ομορφη κοπελα παραδεχομαι οτι ειναι ωραια.Υπαρχουν δυο κατηγοριες γυναικων αυτες που θα δουν μια καλονη και θα το παραδεχτουν κι αυτες που θα δουν μια καλονη και θα τη λενε μπαζο.Και στις δυο κατηγοριες ανηκουν γυναικες ανεξαρτητως εμφανισης.Ε εγω γιαυτο βγηκα λεσβια.Συν οτι ημουν μονη μου για μεγαλο διαστημα (λογω κιλων) και κλαιγομουν στις φιλες μου αντι να το ραψω το ριμαδι.Κι εκεινες αντι να μου πουν την αληθεια "εισαι παχια, κανε διαιτα" μου λεγανε οτι ειμαι κουκλα ομορφη και εχω τις χαρες ολες και απλα οι αντρες ειναι μαλακες(το κλασικο κλισε που αν το ξανακουσω αλλη μια φορα θα κλειστω το τρελαδικο!).Αντι να μου πουν κατα προσωπο λοιπον την αληθεια προτιμουσαν να με σχολιαζουν απο πισω και να εχω γινει ο περιγελος μιας παρεας.
Ειμαι ενα ατομο που γενικως δεν εχω τσακωθει ποτε ηταν η πρωτη φορα.Αλλη μια φορα μονο απομακρυνα απλως μια φιλη μου με την οποια δεν ταιριαζαμε αλλα εγινε σταδιακα και χωρις καυγαδες.Αφου μεχρι να συμβει αυτο πραγματικα ειχα να το λεω οτι δεν εχω τσακωθει ποτε ουτε για γκομενους ουτε για ζηλιες ουτε για θαψιματα.Ε με ματιασα μαλλον.Και απο τοτε συνειδητοποιησα παρατηροντας πολλες φιλικες σχεσεις γυρω μου οτι οι περισσοτερες αν οχι ολες ειναι λυκοφιλιες.Πολλοι ειναι αυτοι που οντως παραδεχτηκαν κιολας οτι κανουν παρεα με ατομα απλα για να εχουν παρεα να βγουν.Κοινως κανουν συμβιβασμο στην προσωπικοτητα τους και τα θελω τους για να εχουν μια παρεα για μπαροτσαρκα τα Σαββατοβραδα.Ε δεν εχει αξια ετσι κατα τη γνωμη μου.Αλλα ο καθενας κανει την επιλογη του.Ασφαλως και η φιλια ειναι ιερο πραγμα.Αλλα πλεον ειναι τοσο σπανια οσο το να κερδισεις το λοττο.Και φυσικα μου χρειαζονται φιλοι,αν δε μου χρειαζονταν παιζει να μην ημουν καν σε αυτο το φορουμ.

[Constance]

Originally posted by smart

οσο ενα προβλημα απομακρυνεται απ την "πηγη" του,τοσο παραμορφωνεται κ δε θελω να δινω δικαιωματα σε ασχετα (με τους δικους μου ανθρωπους) ατομα να βγαζουν συμπερασματα.

επισης, οσον αφορα τα δικα μου θεματα δεν συζητω ολα με ολους.
ο καθενας εχει συγκεκριμενα ορια κ εγω δεν τα παραβιαζω.
αν αισθανομαι οτι καποιος δεν αντεχει κατι, απλα δεν το αναφερω.
δεν ειναι οτι του κρυβω κατι κ ουτε μ αυτο σκεφτομαι οτι δε μπορει να αποδεχτει καποια πλευρα μου.
πολυ απλα πιστευω οτι κανεις δεν ειναι υποχρεωμενος να με δεχτει ολοκληρωτικα αλλα ουτε κ εχω σκοπο να προσπαθησω να μπω σε καλουπια παραπανω απ οσα εγω κρινω οτι πρεπει.
ετσι υπαρχουν καποια ατομα απο τα οποια το καθενα καλυπτει διαφορετικες πλευρες μου , οποτε ως τελικο αποτελεσμα νιωθω οσο καλυμμενη πιστευω οτι μπορω να νιωσω απο φιλους σε μια ηλικια που οι ανθρωποι εκ των πραγματων εχουν αλλες σκοτουρες, βασανα κ προτεραιτοητες.

(για να μη φανει υποκριτικο, εξηγουμαι:
οσο κ να εχω την αναγκη να παραπονεθω για τη σταση ενος συναδελφου πχ που με στεναχωρει, μια ανεργη φιλη μου ποσο να μ αντεξει να μ ακουει να κλαιγομαι?
με εχει πειραξει που δεν με καταλαβαινουν γι αυτο το θεμα αλλα απο την αλλη καταλαβαινω κ το δικο τους δίκιο,το αντιθετο θα ηταν εγωιστικο νομιζω).

Εισαι ολοσωστη.

[click]

Originally posted by Constance
Συν οτι ημουν μονη μου για μεγαλο διαστημα (λογω κιλων) και κλαιγομουν στις φιλες μου αντι να το ραψω το ριμαδι.Κι εκεινες αντι να μου πουν την αληθεια "εισαι παχια, κανε διαιτα" μου λεγανε οτι ειμαι κουκλα ομορφη και εχω τις χαρες ολες και απλα οι αντρες ειναι μαλακες(το κλασικο κλισε που αν το ξανακουσω αλλη μια φορα θα κλειστω το τρελαδικο!).Αντι να μου πουν κατα προσωπο λοιπον την αληθεια προτιμουσαν να με σχολιαζουν απο πισω και να εχω γινει ο περιγελος μιας παρεας.

μηπως τα παραλες λιγο? τι να σου ελεγαν? οτι 92 κιλα κοριτσι αποκλειεται να βρεις γκομενο, τραβα αδυνατισε!
αυτο θα ηταν η περιβοητη αληθεια????????????
ηρεμησε λιγο

[BARB3]

τι το πιασατε το θεμα βρε παιδια? ολες ιδια αποψη εχουμε !!
φιλια=πιο πιθανο να βρουμε την βελονα στα αχυρα!!
και η πιο κολλητη των κολλητων αν τη βρεις, θα σου κανει κατι για να σπασει το ποτηρι!

[Constance]

Originally posted by click

Originally posted by Constance
Συν οτι ημουν μονη μου για μεγαλο διαστημα (λογω κιλων) και κλαιγομουν στις φιλες μου αντι να το ραψω το ριμαδι.Κι εκεινες αντι να μου πουν την αληθεια "εισαι παχια, κανε διαιτα" μου λεγανε οτι ειμαι κουκλα ομορφη και εχω τις χαρες ολες και απλα οι αντρες ειναι μαλακες(το κλασικο κλισε που αν το ξανακουσω αλλη μια φορα θα κλειστω το τρελαδικο!).Αντι να μου πουν κατα προσωπο λοιπον την αληθεια προτιμουσαν να με σχολιαζουν απο πισω και να εχω γινει ο περιγελος μιας παρεας.

μηπως τα παραλες λιγο? τι να σου ελεγαν? οτι 92 κιλα κοριτσι αποκλειεται να βρεις γκομενο, τραβα αδυνατισε!
αυτο θα ηταν η περιβοητη αληθεια????????????
ηρεμησε λιγο

click δηλαδη ηταν καλυτερο να με κοροιδευουν απο πισω; Ξερω περιπτωση εδω μεσα τη dew συγκεκριμενα, που ετσι ξεκινησε προσπαθεια κι εχει χασει τοσα κιλα.Μια φιλη της της ειπε ρε κοριτσι μου κανε μια προσπαθεια να χασεις τα κιλα σου.Και ετσι κι εκανε και η ιδια μου ειπε οτι το χρωσταει σε αυτη τη φιλη της.Και σου λεω στην τελικη ας μη μου ελεγαν οτι ειμαι χοντρη.Αλλα μεχρι το να μου λενε οτι ειμαι κουκλαρα και απο πισω να θαβουν και να με βγαζουν μεχρι και λεσβια λογω παχους εχει τεραστεια διαφορα!

[click]

Originally posted by Constance

Originally posted by click

Originally posted by Constance
Συν οτι ημουν μονη μου για μεγαλο διαστημα (λογω κιλων) και κλαιγομουν στις φιλες μου αντι να το ραψω το ριμαδι.Κι εκεινες αντι να μου πουν την αληθεια "εισαι παχια, κανε διαιτα" μου λεγανε οτι ειμαι κουκλα ομορφη και εχω τις χαρες ολες και απλα οι αντρες ειναι μαλακες(το κλασικο κλισε που αν το ξανακουσω αλλη μια φορα θα κλειστω το τρελαδικο!).Αντι να μου πουν κατα προσωπο λοιπον την αληθεια προτιμουσαν να με σχολιαζουν απο πισω και να εχω γινει ο περιγελος μιας παρεας.

μηπως τα παραλες λιγο? τι να σου ελεγαν? οτι 92 κιλα κοριτσι αποκλειεται να βρεις γκομενο, τραβα αδυνατισε!
αυτο θα ηταν η περιβοητη αληθεια????????????
ηρεμησε λιγο

click δηλαδη ηταν καλυτερο να με κοροιδευουν απο πισω; Ξερω περιπτωση εδω μεσα τη dew συγκεκριμενα, που ετσι ξεκινησε προσπαθεια κι εχει χασει τοσα κιλα.Μια φιλη της της ειπε ρε κοριτσι μου κανε μια προσπαθεια να χασεις τα κιλα σου.Και ετσι κι εκανε και η ιδια μου ειπε οτι το χρωσταει σε αυτη τη φιλη της.Δεν καταλαβα ομως το υφος σου.Μια χαρα ηρεμη ειμαι δε νομιζω να εθιξα κανεναν με αυτα που λεω.Και σου λεω στην τελικη ας μη μου ελεγαν οτι ειμαι χοντρη.Αλλα μεχρι το να μου λενε οτι ειμαι κουκλαρα και απο πισω να θαβουν και να με βγαζουν μεχρι και λεσβια λογω παχους εχει τεραστεια διαφορα!

το "ηρεμησε λιγο" δεν το εννοουσα κυριολεκτικα ουτε ειχα υφος.
εννοειται οτι εκαναν μαλακια. δεν αμφιβαλλω καθολου.
αλλα το οτι ηταν ηλιθιες κατινες και σε εθαβαν πισω απο την πλατη σου, δε σημαινει οτι αυτα που κουτσομπολευαν ηταν και η αληθεια.
αυτο για τη dew το ειχε γραψει και η Πηνελοπη.
οκ, στη dew λειτουργησε καλα.
Αλλα εξακολουθω να πιστευω οτι στα 92 κιλα δε φταινε τα κιλα που δε βρισκει καποια να κανει μια σχεση. Θεμα ψυχολογιας και αυτοπεποιθησης ειναι.

[Constance]

Originally posted by BARB3
τι το πιασατε το θεμα βρε παιδια? ολες ιδια αποψη εχουμε !!
φιλια=πιο πιθανο να βρουμε την βελονα στα αχυρα!!
και η πιο κολλητη των κολλητων αν τη βρεις, θα σου κανει κατι για να σπασει το ποτηρι!

Οντως.Ειναι μεγαλο το θεμα anyway, και ειπα και πολλα νομιζω και δε θελω να παρεξηγηθω στην τελικη κανεις δεν εζησε το ιδιο σκηνικο και δε μπορει να καταλαβει ποσο ρακος εγινα ποσο πισω με πηγε ολο αυτο και ποσο αλλος ανθρωπος εγινα.Ειναι και το μονο που με στεναχωρει οτι εχασα την παλια χαρουμενη Constance (βεβαια εγιναν κι αλλα πολυ σοβαροτερα στη ζωη μου μεχρι τον προσφατο χαμο του μπαμπα μου και συνεβαλλαν σε αυτο).Τεσπα να ειστε καλα, και ευχομαι στη θεματοθετρια να βρει αυτο που ψαχνει και σε ολους οσους ειναι μονοι τους φυσικα.

[smart]

εγω ομως θελω να το συζητησουμε λιγο ακομη.
πιστευω οτι ολες εχουν πληγωθει απο ερωτα.
γιατι ομως καμια δε λεει
"δεν υπαρχει ερωτας"?
κ γιατι ολες τον αναζηταμε?
γιατι απλα ο ανθρωπος δε μπορει να ζησει μονος του, ειναι εναντια στη φυση του.

[click]

Originally posted by smart
εγω ομως θελω να το συζητησουμε λιγο ακομη.
πιστευω οτι ολες εχουν πληγωθει απο ερωτα.
γιατι ομως καμια δε λεει
"δεν υπαρχει ερωτας"?
κ γιατι ολες τον αναζηταμε?
γιατι απλα ο ανθρωπος δε μπορει να ζησει μονος του, ειναι εναντια στη φυση του.

ισως επειδη ο ερωτας απλα σβηνει.
η φιλια σβηνει μονο αν δεν ηταν αληθινη.

γιαυτο δε λεμε δεν υπαρχει ερωτας?

ωραιος προβληματισμος παντως