Results 1 to 15 of 18
Thread: διπολική διαταραχή
-
23-09-2005, 16:19 #1
- Join Date
- Sep 2005
- Posts
- 188
διπολική διαταραχή
Γεια σας!Έχω διπολική διαταραχή και ακολουθώ θεραπευτική αγωγή με λίθιο και αντιεπιληπτικα.Ζω μέσα στο άγχος για το αν θα αρρωστήσω ξανα.Δεν θέλω να υποτροπιάσω και να περάσω κρίση μανίας με ψυχωτικά συμπτώματα πάλι.Γνωρίζω την ύπαρξη αντιψυχωτικών που προλαβαίνουν τέτοιου είδους καταστάσεις όπως το Risperdal και το Ζυπρεχα αλλα το να παίρνω τέτοιου είδους χάπια δεν είναι και ό,τι καλύτερο.Οι παρενέργειειες τους όπως δυσκινησία, αργή σκέψη και ομιλία με κάνουν και νιώθω σαν κανονικός ψυχασθενής.Παραλληλα με τα φάρμακα κανω ψυχοθεραπεία που μεχει βοηθήσει πολύ.
Ελπίζω στο μέλλον
- 25-09-2005, 00:51 #2
- Join Date
- Sep 2005
- Location
- Αθήνα
- Posts
- 107
Kαλως ορισες
καλως ηρθες,θελω να σου πω οτι και εγω ειμαι διπολικος με ψυχωτικα συμπτωματα και περνω αντιεπιλιπτικα και ρισπερτναλ,θελω να σου πω οτι- αν και σε καθε ανθρωπο οι παρενεγειες ειναι διαφορετικες -δεν κρατουν πολυ και σε ενα μηνα δεν θα σε ενοχλουν τοσο,γι΄αυτο πρεπει να το συζητησεις με τον γιατρο σου κιαν χρειαζεται να τα παρεις. Το να περνω αντιψυχωσικα φαρμακα και εμενα με ενοχλει αλλα με κανουν να νιωθω καλυ
τερα και τωρα πια δεν καταλαβαινει κανενας αλλος το προβλημα μου,το να παρεις τα φαρμακα σου ειναι ουτε ενα λεπτο μετα ξεχασε τα και ζησε τη ζωη σου,αυτα θα κανουν μια χαρα τη δουλεια τους,ολα μια ιδεα ειναι-ειναι δυσκολο το ξερω- αλλα δωσε χρονο και προσπαθησε να μην σκεφτεσε το ποτε θα ερθει το επομενο επεισοδιο γιατι ετσι θα ερθει νωριτερα απ\'οτι θα ερχοταν-εγω αυτο καταλαβα-απλα ζησε τη ζωη σου τηροντας τους κανονες που επιβαλει η ασθενεια και το κυριοτερο μην απομονωθεις,να βγαινεις εξω και να εχει παρεα αλλα να μην συζητατε το προβλημα(εγω ετσι την πατησα).
Αυτα ειναι μερικες συμβουλες απο καποιον που εχει το ιδιο προβλημα δεν ειμαι ειδικος,παντα να συζητας με τον γιατρο σου και ολα θα πανε καλα.Και παλι καλως ηρθες.
25-09-2005, 22:05 #3
- Join Date
- Sep 2005
- Posts
- 188
Καλώς σας βρήκα!!!
Ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές.Νιώθω καλύτερα ήδη.Δείχνεις σα να μη διακατέχεσαι από το άγχος και τον πανικό που έχω εγώ μπροστά στην αρρώστια κι αυτό είναι πολύ cool.Θα προσπαθήσω πάντως να μη το σκέφτομαι.
Χαίρομαι που υπάρχουν άνθρωποι με positive thinking ακόμα κι όταν βιώνουν δύσκολες καταστάσεις.
26-09-2005, 23:22 #4
- Join Date
- Sep 2005
- Location
- Αθήνα
- Posts
- 107
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ
Θελει προσπαθεια και υπομονη,ο χρονος ειναι το καλυτερο φαρμακο.
Μπορεις να μου γραψεις λιγα πραγματα για την ψυχοθεραπεια;εγω δεν κανω και θα ηθελα να μαθω.
27-09-2005, 15:18 #5
- Join Date
- Sep 2005
- Posts
- 188
δεν γνωρίζω από θεωρία θα σου πω από την εμπειρία μου.Απ ότι έχω καταλάβει ψυχοθεραπεία είναι ένας τρόπος θεραπείας χωρίς φάρμακα. Βασίζεται στη σχέση γιατρού ασθενή. Στην εκτίμηση και στην εμπιστοσύνη που έχει ο ασθενής απέναντι στο γιατρό. Κι ο γιατρός καλείται να οδηγήσει τον ασθενή σε επίπεδο αυτογνωσίας και αυτενέργειας και ευτυχίας στην τελική (long term)
Στην δικιά μου περίπτωση επισκέπτομαι τον γιατρό κάθε 1 εβδομάδα του λέω πως είμαι κι αυτός με «συμβουλεύει» ακόμα και σε πρακτικά θέματα.Δεν ξέρω τι μοντέλο ψυχοθεραπείας χρησιμοποιεί (υπαρξιακή, δυναμική, συμπεριφορική ή ψυχαναλυτική ή όλα μαζί)
Το θετικό είναι ότι έχει βοηθήσει σε περιόδους black hole ή που δεν είχα καμιά εμπιστοσύνη στον εαυτό μου. Το αρνητικό είναι ότι πολλές φορές τις περισσότερες- δεν ξέρω τι να πω ή λέμε τα ίδια.
Γενικά δεν είναι και η super εμπειρία αλλά βοηθάει Παράδειγμα : έχω γενικά μια τάση πεσιμιστική κι ο γιατρός με οδηγεί στο να βλέπω τα πράγματα πιο αντικειμενικά. πιστεύω πως αν εχεις επαρκή κοιν. ζωή - φίλους κλπ δεν έχεις την ανάγκη να έχεις ψυχαναλυτή.
27-09-2005, 23:22 #6
- Join Date
- Sep 2005
- Location
- Αθήνα
- Posts
- 107
Δεν ξερω πως τα πας απο παρεες εσυ αλλα εμενα δυο-τρεις φιλοι που ειχα με
παρατησαν σιγα σιγα αφου αρωστησα και φυσικα η κοπελα μου αλλα δεν το βαζω κατω,βγαινω εξω μονος μου για κανενα καφεδακι και το καλο ειναι οτι η δουλεια μου εχει να κανει με κοσμο και με βοηθαει πολυ αυτο.Τωρα για το οτι λες με το γιατρο τα ιδια το ειχα παθει και εγω τον πρωτο καιρο που τον εβλεπα συχνα,πιστευω πως δεν πρεπει να σε απασχολει αυτο,αυτος θα βρει ν
α σε ρωτησει αυτα που πρεπει για να καταλαβει αν και ποσο καλα πηγαινεις.
Μπορω να σε ρωτησω-αν θελεις απαντας-ποια ηταν τα ψυχωτικα συμπτωματα;.Εγω ακουγα φωνες και θορηβους που δεν ηξερα απο που ερχονται,αυτο μου προκαλεσε πανικο και για λιγο εχασα επαφη με την πραγματικοτητα.Αφου αρχισα να παιρνω φαρμακα και καταλαβα τι εχει γινει ενιωσα πολυ ασχημα και επαθα καταθλιψη αλλα σιγα σιγα με φαρμακα βεβαια το ξεπερασα κι αυτο.τωρα προσπαθω να ειμαι ο mr.αναισθησιας
27-09-2005, 23:30 #7
- Join Date
- Oct 2004
- Posts
- 112
Ρίξτε μια ματιά εδώ
http://www.e-psychology.gr/forum/viewthread.php?tid=292
φιλικά, Pops
28-09-2005, 23:58 #8
- Join Date
- Sep 2005
- Posts
- 188
τα ίδια...Έχω πρόβλημα με τις κοιν. συναναστροφές.Στις παρεες όταν παω να μιλησω αναρρωτιέμαι \"τώρα αυτό που είπα ήταν Οκ? ή ήταν τρελό?\"
ΓΙ αυτό δεν μιλαω και πολύ λογω ανασφάλειας.
....Πιστεύω πως για να βρει κάποιος καινούργιους φίλους χρειάζεται αυτοπεποίθηση κ να μην έχεις κατάθλιψη.Μετά είναι πολύ εύκολο.
α με λένε coma-amoc και ειμαι κοριτσι
29-09-2005, 17:16 #9
- Join Date
- Sep 2005
- Location
- Αθήνα
- Posts
- 107
Θα σου προτεινω κατι-σε μενα επειασε-προσπαθησε να πιανεις κουβεντα οπουδοιποτε,πας για τσιγαρα στο περιπτερο λες καλημερα και δυο κουβεντες με τον περιπτερα,πας στο σουπερ μαρκετ τα ιδια,ελα σε επαφη με συγγενεις που εχεις καιρο να δεις,τετοιου τυπου πραγματα,στην αρχη θα ειναι δυσκολο πιθανων να εχεις ταχυπαμια και να ιδρωνεις, πιστευω ομως πως σιγα σιγα θα σε βοηθησει να ανοιχτεις,και μην σκεφτεσαι οτι τωρα διαφερεις απ\'τους αλλους,λιγο πολυ ολοι στο ιδιο καζανι βραζουμε και το καλο ειναι οτι εμεις το ξερουμε, υπαρχουν ανθρωποι που εχουν προβλημα και δεν εχουν ιδεα η\' δεν θελουν να το παραδεχτουν.Βαλε λοιπον το πιο ωραιο και πες καλημερα.Μην σκας για το αν θα ειναι οκ γιατι κανεις δεν ειναι σηγουρος,μην αναμασας στο μυαλο σου αυτα που λες δωσε σημασια σε αυτα που ακους και θα δεις οτι και οι αλλοι δεν μιλουν καλυτερα απο σενα απλα εσυ παρατηρεις αυτα που λες.
Εγω ειμαι αγορι για να μην πω αντρας πια,η ηλικια σου η΄δεν κανει;
01-10-2005, 02:20 #10
- Join Date
- Sep 2005
- Posts
- 188
ευχαριστώ για τις συμβουλες!!!
αυτά ακριβώς σκεφτόμουν: να μιλάω me κοσμο σαν exercise- same age with you
01-10-2005, 16:56 #11
- Join Date
- Sep 2005
- Location
- Αθήνα
- Posts
- 107
Καλη επιτυχια,μην ξεχνας με το χαμογελο στα χειλη!
Καποια στιγμη να μου πεις πως τα πας.
01-12-2005, 11:00 #12
- Join Date
- Aug 2005
- Location
- Θεσσαλονίκη
- Posts
- 3
Γεια σας συνάδερφος και εγώ παιδιά...
Πίκρα άλλα που θα πάει η ρημάδα η διπολική θα φύγει...Έτσι τουλάχιστον θέλω να ελπίζω.....
01-12-2005, 19:46 #13
- Join Date
- Sep 2005
- Posts
- 188
Γεια και καλωσόρισες στο φορουμ!
Θα ήθελα να σε ρωτήσω επειδή εκφρασες μια πολύ ελπιδοφόρα άποψη, ότι δηλαδή η διπολική διαταραχή θα φύγει, τι πιστεύεις εσύ πάνω σ αυτό και τι σε κάνει να νομίζεις κάτι τέτοιο.. Επειδή κι εγώ θέλω να το πιστεύω και να ελπίζω...
02-12-2005, 06:39 #14
- Join Date
- Sep 2005
- Posts
- 4,305
Raphssodos, καλώς ήρθες! Δημήτρη, coma γεια σας! Εγώ αυτό το διάστημα βρίσκομαι σε φάση κατάθλιψης. Δε πηγαίνω στη δουλειά, ούτε βγαίνω έξω. Κάποιες μέρες θα ήθελα να μη σηκωθώ από το κρεβάτι. Ο γιατρός μου είπε πως θα αλλάξουμε τα φάρμακα σιγά-σιγά ( από ladose σε effexor ). Κουράστηκα να είμαι έτσι και να μην έχω διάθεση για τίποτα.
03-12-2005, 12:38 #15
- Join Date
- Sep 2005
- Posts
- 188
αρκουδάκι γεια σου!!!!
Κατά τη γνώμη μου δύο πράγματα μπορείς να κάνεις:το α\' είναι να μην κάνεις τίποτα.θέλω να πω πως ακόμα και η κατάθλιψη όσο δυσάρεστη κι αν είναι έστω κι αν επιφανειακά μας φαίνεται σαν μια οχληρή και άχρηστη κατάσταση ίσως ο οργανισμός μας να την έχει πραγματικά ανάγκη, ίσως ο οργανισμός σου να θέλει να ξεκουραστεί ή να μαζέψει δυνάμεις γιατί τον έχεις εξαντλήσει. Μην τον πιέζεις μπορεί να αισθάνεσαι άσχημα και να θέλεις να πεθάνεις αλλά όλοι μας τα έχουμε περάσει αυτά.
το β\' πράγμα που μπορείς να κάνεις είναι να τροφοδοτείς τον εαυτό σου συνέχεια με θετικά εξωτερικά ερεθίσματα.Μην μένεις αδρανής. Πήγαινε μια βόλτα, άκου μουσική. Αν δεν σε ευχαριστούν ούτε κι αυτά μην ανησυχείς είναι φυσικό στη φάση που είσαι απλά χρειάζεσαι χρόνο για να περάσει. Μετά από λίγο καιρό θα νιώθεις καλύτερα.
αυτό κάνω εγώ όταν έχω κατάθλιψη δεν ξέρω αν ισχύουν και για άλλους ανθρώπους....σου εύχομαι καλή ανάρρωση και περαστικά
Πώς συμπεριφερεστε υπο πίεση?
07-11-2024, 15:01 in Συζητήσεις Ψυχολογικού Ενδιαφέροντος