HOME ALONE

[smart]

Originally posted by onelifeonechance
Ειμαι αυτη που ψαχνεις,ελα να κανουμε παρεα!:smirk:

ανακαλυφθηκε ο διακτινισμος κ δε μου το πανε? :tumble:

[onelifeonechance]

:love:

[maroulaki_ed]

Originally posted by smart

Originally posted by maroulaki
να φορουμιαζομαστε

να συμμετεχουμε σε ον λαιν αγγλικο οβεριτερ ανονυμους αμε δεν το εχω κανει αλλα υπαρχει στο σαηπε

να γραφουμε

να ζωγραφιζουμε

να φτιαχνουμε κοσμηματα

ζωγραφικη σε ρουχα

να ραψουμε καλυμματα καινουργια με τα χερακια μας στον καναπε

ν ακανουμε ιδιαιτερα μαθηματα κιθαρας και πολλες ωρες πρακτικης εξασκησης

να μαθουμε μια καινουρια γλωσσα (ξενη)

να διαβασουμε κατι καινουριο και βοηθητικο για μας

να προσευχηθουμε


να γραψουμε γραμματα σε μια φιλη που εχουμε ξεχασει


να βρουμε διαφορες ομορφες κατασκευες στο ιντερνετ και αλλου να τα φτιαξουμε για δωρακια σε φιλους

να μαθουμε ενα ρολο απο ενα καλο θεατρικο απ εξω και να το λεμε στον καθρευτη ετσι να γουσταρουμε

ε????

μαρουλακι πολυ καταπληκτικες οι ιδες σου :)
απ ολα αυτα εγω μαθει να κανω κοσμηματα- απ το ιντερνετ- , να κανω διαφορες κατασκευες,πχ εικονες σε κεραμιδι, κουτια αποθηκευσης, διακοσμητικα καπελα με γυψο η σιτα, κτλ, κτλ, κτλ, στεφανια με διαφορα υλικα, κ ξανα κλτ, κτλ,τκλ , διακοσμητικα, κτλ τα οποια σκοπευω σιγα σιγα να αρχισω να ξαναθυμαμαι γιατι πλησιαζουν κ γιορτες...:p
πριν λιγη ωρα σκεφτομουν οτι ειναι καιρος επιτελους να βγαλω στο φως την κιθαρα που εχω αγορασει αλλα ακομη δεν τιμησα...
επισης μιας κ τα πλεκτα ξανα-ειναι στη μοδα παιζει να κατσω να κανω κ κανα τετοιο δωρο..(κανα κασκολ-σκουφι, δεν εχω υπομονη για παραπανω, μην αρχισετε κ ζητατε :P) ktl ktl ktl

ΑΛΛΑ ενω ξερω να κανω ενα σωρο πραγματα.. κ παλι βαριεμαι :S
το θεμα μου δεν ειναι να σκοτωσω την ωρα μου με ενα τροπο διαφορετικο ...
ουτε κ αν αυτος ο τροπος ειναι μια παρεα που δεν πολυγουσταρω..

ρε παιδια θελω παρεα... και παρεα να γουσταρω....
να περασω καλα!!
να μπορω να μιλησω, να νιωσω το touch , να μην ειμαστε απλα καποια ατομα που αναλυουμε (λεμε τωρα!!!) το ... κοινωνικο γιγνεσθαι...
να γυρισω σπιτι μου κ να νιωθω γεματη, οχι ακομη πιο αδεια...

μου αρεσει που σου αρεσαν οι ιδεες μου

καλα καταπληκτικο που ξερεις να φτιαχνεις κοσμηματα και να πλεκεις. τελειο!


αλλα και απο την αλλη καταλαβαινω αυτο που λες

και γω εχω καταβαρεθει αυτη τη σουπερ αναλυση του ζοφερου κλιματος
κατι λιγο πιο touch...πολυ ωραια το εθεσες!

[alexandrita]

Originally posted by lessing

Originally posted by alexandrita
ειμαι σπιτι γιατι δεν εχω διαθεση να βγαινω. και δεν εχω διαθεση να βγαινω γιατι δεν περναω καλα. απειρο αλκοολ, γνωριμιες ανουσιες και το επομενο πρωι ενα συναισθημα κενου και μια περιεργη μοναξια που δεν το αντεχω πια...

Καταλαβαινω αυτο που λες.Γιατι ομως η εξοδος να συνδιαζεται με απειρο αλκοολ κ γνωριμιες ανουσιες;Π.χ μια φιλη μου βρηκε μια ομαδα -λεσχη αναγνωσης κ ειναι πολυ ευχαριστημενη αλλη κανει τανγκο αλλη παει σε κατι στεκια ενναλακτικα κ μαθαινει ραψιμο.Νομιζω οτι μεσα εσυ ειδικα ΑΛΕΞΑΝΤΡΙΤΑ μου πεφτεις κ παλι δεν περνας καλα.Ελπιζω να εχω αδικο.











.

δυστυχως εχεις δικιο... δεν ειμαι σπιτογατος για κανενα λογο.παλια δεν επεστρεφα σπιτι αν δεν ξημερωνε,εχω κανει τρελα ξενυχτια... η μανα μου αν τυχαινε καμια φορα και δεν εβγαινα με ρωτουσε αν ειμαι αρρωστη και τωρα ανησυχει που δε βγαινω.
ισως να φταιει αυτο,το οτι εχω ζησει πολυ εντονα για πολλα χρονια και πλεον δε βρισκω ενδιαφερον.

τις καθημερινες ειμαι μια χαρα,δουλεια-μεταπτυχιακο-γυμναστηριο δεν εχω χρονο για κατι αλλο... τα σκ υπαρχει προβλημα.καμια διαθεση για το οτιδηποτε...

[granita_ed]

alexandrita ειμαι ακριβώς στην ίδια φάση.αλλα τελικά αρχίζω κ πιστεύω οτι ισως μου συμβαινει ολο αυτο επειδη παλιά εβγαινα κάθε μέρα και εκανα τα παντα.ισως να κουράστηκα απο αυτο κ θελω απλα την ησυχία μου..δε ξέρω!

[click]

να πω αυτο που μου ειπε η ψυχολογος μου, ισως σας βοηθησει.

μιλουσαμε για το οτι περναω φαση που θελω να ειμαι συνεχεια εξω και οταν ειμαι μεσα ειμαι λιγο φυτο.
μετα απο χρονια κλεισουρας....

και μου ελεγε το εξης.
περνας μια φαση απειρης κλεισουρας.
περνας μια φαση που εισαι ολη μερα εξω.
και αργοτερα βρισκεις την ισορροπια, το μετρο...

φασεις ειναι. ας μην πανικοβαλλομαστε...

[lessing_ed]

Originally posted by click
να πω αυτο που μου ειπε η ψυχολογος μου, ισως σας βοηθησει.

μιλουσαμε για το οτι περναω φαση που θελω να ειμαι συνεχεια εξω και οταν ειμαι μεσα ειμαι λιγο φυτο.
μετα απο χρονια κλεισουρας....

και μου ελεγε το εξης.
περνας μια φαση απειρης κλεισουρας.
περνας μια φαση που εισαι ολη μερα εξω.
και αργοτερα βρισκεις την ισορροπια, το μετρο...

φασεις ειναι. ας μην πανικοβαλλομαστε...

Εγω παλι οταν περναω μια φαση απειρης κλεισουρας δεν γουσταρω.Προτιμω 1000 φορες να ειμαι ολη μερα εξω!!

[alexandrita]

Originally posted by eleni1201

Originally posted by lessing

Originally posted by eleni1201
Είμαι σπίτι γιατί έχω διάβασμα... Συχνά έτσι ξεκινά... Και μετά μου γίνεται ένα κλικ, και τι κακό θα υπήρχε να παω να πάρω ένα πακέτο ντόνατς?... Το σουπερμάρκετ δυστυχώς πολύ κοντά... Και μετά όχι μόνο δεν υπάρχει πισωγύρισμα αλλά ούτε σταματημός...

Νομιζω πως το ντονατ ειναι η ανταμοιβη σου για την αγγαρεια του διαβασματος.

Όχι απαραίτητα, μπορεί να είναι και η προϋπόθεση για να διαβάσω, μπορεί και να μην έχει και καμία σχέση. Όπως π.χ. το καλοκαίρι που δεν έχω διάβασμα. Αλλά μιλάμε για το σπίτι... Και συχνά στο σπίτι, αν το διάβασμα δεν πετύχει έχω νευρικότητα και άγχος και εκεί ξεκινά πάλι. Όταν το διάβασμα πάει καλά, η διάθεση δεν προδιαθέτει τόσο...

Λενιώ??????Επιασες το στοχο η ειναι η ιδέα μου??????
well done girl!!!!!!!!:starhit::starhit:

[mariafc]

και μου ελεγε το εξης.
περνας μια φαση απειρης κλεισουρας.
περνας μια φαση που εισαι ολη μερα εξω.
και αργοτερα βρισκεις την ισορροπια, το μετρο...

φασεις ειναι. ας μην πανικοβαλλομαστε...


Ενδιαφέρον και μακάρι η ψυχολόγος σου να έχει δίκιο. Γι αυτό το μέτρο ψάχνω και εγώ γιατί τα τελευταία 2 χρόνια περνάω τη φάση της απόλυτης κλεισούρας. Έχω προτάσεις να βγω αλλά τους έχω όλο στο περίμενε μέχρι που φυσικά θα με σιχτιρίσουν αλλά δεν έχω την όρεξη να βγω όχι γιατί θέλω να μείνω σπίτι μου και να πλακωθώ στο φαί δεν έχω τέτοια προβλήματα αλλά γιατί δε μου κάνει γενικότερα κέφι να βγω ίσως επειδή οι παρέες μου έπαψαν από καιρό να με καλύπτουν. κάποια γυαλιά ράγισαν και για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω αν θέλω να τα ξανακολλήσω.
Το δικό μου λοιπόν πρόβλημα το εστιάζω εκεί. Έλλειψη παρέας παρέας που να μου εγγυάται ας το πω έτσι ότι θα βγω και δε θα καταριέμαι την ώρα και τη στιγμή και που θα μπορώ να συζητήσω πέντε σοβαρά πράγματα. Αν και όταν είμαι σε μια παρέα είμαι αυτό που λέμε η ψυχή της και ο γελωτοποιός στην πραγματικότητα έχω τρομερή δυσκολία να κάνω παρέες. Φταίω. Λόγω διαφόρων καταστάσεων έγινα τρομερά εκλεκτική. Μου βρωμάνε όλοι και όλα αυτό βέβαια ίσως να ναι και απόροια της όλης καταθλιπτικής μου διάθεσης και λόγω ανορεξίας οπότε το να μένω στο σπίτι είναι ας πούμε το λιμανάκι μου.
Κουτσά στραβά κάτι θα βρω να κάνω. Θα μαγειρέψω, θα ράψω,θα διαβάσω, θα ασχοληθώ με τον υπολογιστή. Ναι υπάρχουν στιγμές που θέλω να βγω που οι 4 τοίχοι με πνίγουν αλλα at the end of the day συμβιβάζομαι με το μέσα.
Και το γαμώτο είναι ότι εδώ πέρα δεν υπάρχουν εναλλακτικές. Πλην του γυμναστηρίου που πάω δεν κάνουν και καμιά αξιόλογη δραστηριότητα να πεις θα πάω να κοινωνικοποιηθώ λιγάκι.
Θέλω να δουλέψω πάνω σε αυτό λιγάκι. Τώρα που βγαίνω από την περιπέτεια μου και είμαι πλέον καλά θέλω λίγο να ζήσω κάποιες ξεχωριστές εμπειρίες τόσα χρόνια χωμένη στα βιβλία πέρασαν τα χρόνια και δεν έχω ζήσει τίποτα.


Τώρα μιας και βρισκόμαστε και σε φόρουμ διατροφικών διαταραχών να συνδέσω το θέμα μένω σπίτι και φαί.
Γενικά είμαι της άποψης ότι πειρασμοί υπάρχουν παντού. Αν θες να την κάνεις την παρασπονδία θα την κάνεις. Και μεταξύ μας είναι πολύ προτιμότερο όταν σου μυρίσει κάτι να πας και να το φας και να το απολαύσεις παρά μετά να τρως ένα σωρό σκατολοίδια για να μετριάσεις τον καημό σου.
Σίγουρα πάντως όταν είμαι μόνη στο σπίτι θα υπάρξουν φορές που είμαι πιο επιρρεπής στην παρασπονδία γιατί οι δραστηριότητες μου μέσα στο σπίτι είναι τέτοιες που τις έχω συνδέσει με το φαγητό (πχ να δω μια ταινία) απλά είναι φορές που θα δείξω εγκράτεια και θα περιοριστώ και άλλες που θα γουρουνιάσω αν και εντάξει έχω σχετικά ένα μέτρο. ( Παρεπιπτόντως θυμίστε μου σήμερα να εξαφανιστώ από το σπίτι γιατί πρέπει να φτιάξουμε κάτι γλυκά για ένα πανηγύρι που θα πάμε και εγώ ξεκινάω να τρώω από το ωμό μείγμα)

[bouliana]

εγώ πάντως άμα είμαι σε περίοδο πολυφαγίας είτε είμαι σπίτι είτε έξω πάλι πολυτρώω. παλιά πίστευα οτι οι πολλές ώρες σπίτι με οδηγούν στο φαγητό τώρα κατάλαβα οτι είναι οι πολλές ώρες βαρεμάρας και η συνήθεια. κ έξω νάμαι αν βαριέμαι πάλι στο φαγητό θα καταλήξω.

[lessing_ed]

Originally posted by mariafc
και μου ελεγε το εξης.
περνας μια φαση απειρης κλεισουρας.
περνας μια φαση που εισαι ολη μερα εξω.
και αργοτερα βρισκεις την ισορροπια, το μετρο...

φασεις ειναι. ας μην πανικοβαλλομαστε...


Ενδιαφέρον και μακάρι η ψυχολόγος σου να έχει δίκιο. Γι αυτό το μέτρο ψάχνω και εγώ γιατί τα τελευταία 2 χρόνια περνάω τη φάση της απόλυτης κλεισούρας. Έχω προτάσεις να βγω αλλά τους έχω όλο στο περίμενε μέχρι που φυσικά θα με σιχτιρίσουν αλλά δεν έχω την όρεξη να βγω όχι γιατί θέλω να μείνω σπίτι μου και να πλακωθώ στο φαί δεν έχω τέτοια προβλήματα αλλά γιατί δε μου κάνει γενικότερα κέφι να βγω ίσως επειδή οι παρέες μου έπαψαν από καιρό να με καλύπτουν. κάποια γυαλιά ράγισαν και για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω αν θέλω να τα ξανακολλήσω.
Το δικό μου λοιπόν πρόβλημα το εστιάζω εκεί. Έλλειψη παρέας παρέας που να μου εγγυάται ας το πω έτσι ότι θα βγω και δε θα καταριέμαι την ώρα και τη στιγμή και που θα μπορώ να συζητήσω πέντε σοβαρά πράγματα. Αν και όταν είμαι σε μια παρέα είμαι αυτό που λέμε η ψυχή της και ο γελωτοποιός στην πραγματικότητα έχω τρομερή δυσκολία να κάνω παρέες. Φταίω. Λόγω διαφόρων καταστάσεων έγινα τρομερά εκλεκτική. Μου βρωμάνε όλοι και όλα αυτό βέβαια ίσως να ναι και απόροια της όλης καταθλιπτικής μου διάθεσης και λόγω ανορεξίας οπότε το να μένω στο σπίτι είναι ας πούμε το λιμανάκι μου.
Κουτσά στραβά κάτι θα βρω να κάνω. Θα μαγειρέψω, θα ράψω,θα διαβάσω, θα ασχοληθώ με τον υπολογιστή. Ναι υπάρχουν στιγμές που θέλω να βγω που οι 4 τοίχοι με πνίγουν αλλα at the end of the day συμβιβάζομαι με το μέσα.
Και το γαμώτο είναι ότι εδώ πέρα δεν υπάρχουν εναλλακτικές. Πλην του γυμναστηρίου που πάω δεν κάνουν και καμιά αξιόλογη δραστηριότητα να πεις θα πάω να κοινωνικοποιηθώ λιγάκι.
Θέλω να δουλέψω πάνω σε αυτό λιγάκι. Τώρα που βγαίνω από την περιπέτεια μου και είμαι πλέον καλά θέλω λίγο να ζήσω κάποιες ξεχωριστές εμπειρίες τόσα χρόνια χωμένη στα βιβλία πέρασαν τα χρόνια και δεν έχω ζήσει τίποτα.


Τώρα μιας και βρισκόμαστε και σε φόρουμ διατροφικών διαταραχών να συνδέσω το θέμα μένω σπίτι και φαί.
Γενικά είμαι της άποψης ότι πειρασμοί υπάρχουν παντού. Αν θες να την κάνεις την παρασπονδία θα την κάνεις. Και μεταξύ μας είναι πολύ προτιμότερο όταν σου μυρίσει κάτι να πας και να το φας και να το απολαύσεις παρά μετά να τρως ένα σωρό σκατολοίδια για να μετριάσεις τον καημό σου.
Σίγουρα πάντως όταν είμαι μόνη στο σπίτι θα υπάρξουν φορές που είμαι πιο επιρρεπής στην παρασπονδία γιατί οι δραστηριότητες μου μέσα στο σπίτι είναι τέτοιες που τις έχω συνδέσει με το φαγητό (πχ να δω μια ταινία) απλά είναι φορές που θα δείξω εγκράτεια και θα περιοριστώ και άλλες που θα γουρουνιάσω αν και εντάξει έχω σχετικά ένα μέτρο. ( Παρεπιπτόντως θυμίστε μου σήμερα να εξαφανιστώ από το σπίτι γιατί πρέπει να φτιάξουμε κάτι γλυκά για ένα πανηγύρι που θα πάμε και εγώ ξεκινάω να τρώω από το ωμό μείγμα)

Για μενα εχει σημασια το εξης:Νοιωθεις υποχρεωμενη να κανεις το γελωτοπ.της παρεας ανεξαρτητα απο τη δικη σου διαθεση;

[mariafc]

Για μενα εχει σημασια το εξης:Νοιωθεις υποχρεωμενη να κανεις το γελωτοπ.της παρεας ανεξαρτητα απο τη δικη σου διαθεση;

Όχι όχι καμία σχέση. ϊσως και να μην εξηγήθηκα σωστά. Εννοώ ότι πάντα με έβαζαν μπροστά. Όλοι περιμένουν τι αστείο θα κάνω, απο μένα ζητούν να ξεκινήσω ένα θέμα συζήτησης. Το γελωτοποιός ήταν μάλλον άστοχοσ χαρακτηρισμός εκ μέρους μου. Δε νιώθω υποχρεωμένη όταν μπαίνω σε αυτή τη διαδικασία ασε που αν δεν το κανω και περιμένω από άλλους κα καθόμαστε μούγκα στη στρούγκα.
Μπορεί κάποιες φορές να μην τρελαίνομαι από διάθεση να βγω. Να σκυλοβαριέμαι να ετοιμαστώ αλλά από τη στιγμή που τελικά θα το κάνω αφήνω την όποια κακή μου διάθεση στο σπίτι και πάω με την προοπτική ότι θα περάσω καλά άσχετο αν μου προκύψει το αντίθετο στην πορεία.

[lessing_ed]

Originally posted by mariafc

Για μενα εχει σημασια το εξης:Νοιωθεις υποχρεωμενη να κανεις το γελωτοπ.της παρεας ανεξαρτητα απο τη δικη σου διαθεση;

Όχι όχι καμία σχέση. ϊσως και να μην εξηγήθηκα σωστά. Εννοώ ότι πάντα με έβαζαν μπροστά. Όλοι περιμένουν τι αστείο θα κάνω, απο μένα ζητούν να ξεκινήσω ένα θέμα συζήτησης. Το γελωτοποιός ήταν μάλλον άστοχοσ χαρακτηρισμός εκ μέρους μου. Δε νιώθω υποχρεωμένη όταν μπαίνω σε αυτή τη διαδικασία ασε που αν δεν το κανω και περιμένω από άλλους κα καθόμαστε μούγκα στη στρούγκα.
Μπορεί κάποιες φορές να μην τρελαίνομαι από διάθεση να βγω. Να σκυλοβαριέμαι να ετοιμαστώ αλλά από τη στιγμή που τελικά θα το κάνω αφήνω την όποια κακή μου διάθεση στο σπίτι και πάω με την προοπτική ότι θα περάσω καλά άσχετο αν μου προκύψει το αντίθετο στην πορεία.

ωραια μια χαρα.Ο λογος που σου εκανα αυτη την ερωτηση ειναι γιατι εγω οταν δεν περναγα καλα -γιατι κι αυτο συμβαινει καμμια φορα,-επεφτα στην παγιδα η να φαω σαν αντισταθμισμα η να περιοριζω τις εξοδους μου.Επειδη ομως η ζωη δεν ειναι τελεια μπορω να αποδεχτω πλεον οτι θα συμβει κ επισης να ψαξω για καινουργιες παρεες.

[loustam]

Να εισβάλλω κι εγώ στην συζητησούλα σας και να πω την προσωπική μου εμπειρία. Κι εγώ είμαι γνωστή στις παρέες μου ως η αεικίνητη, υπερκοινωνική, χαρούμενη, πανταχού παρούσα, που μπορώ να μιλήσω για τα πάντα με τους πάντες. Με κούρασε όμως πια αυτό. Δεν αντέχω να το κάνω άλλο. Το "όνομα" όμως έχει ήδη βγει... Και νιώθω ότι έχουν απαιτήσεις από εμένα. Και για να ικανοποιήσω τις υποτιθέμενες απαιτήσεις τον άλλον, καταπιέζω τις δικές μου επιθυμίες και ανάγκες... Και μετά ξεσπάω. Σε αυτό ακριβώς το σημείο με βοήθησε η ψυχολόγος. Με έμαθε να ακούω τον εαυτό μου και να μου εξηγήσει ότι κανένας δεν περιμένει από εμένα. Στο μυαλό μου είναι όλα. Και έτσι είναι. Τώρα πλέον κάνω αυτά που θέλω και αντέχω, και δεν νιώθω οι άλλοι να ζητάνε από εμένα. Επίσης έχει τύχει να είμαι σε παρέα και να μην μιλάω όπως του είχα συνηθίσει και να γίνομαι το ίδιο αποδεκτή και επιθυμητή από την παρέα. Πρέπει να είμαστε αληθινές και ειλικρινείς με τον εαυτό μας και με τους γύρω μας, και έτσι θα έρθει και η ισορροπία...

Καλημέρα

[lessing_ed]

Originally posted by loustam
Να εισβάλλω κι εγώ στην συζητησούλα σας και να πω την προσωπική μου εμπειρία. Κι εγώ είμαι γνωστή στις παρέες μου ως η αεικίνητη, υπερκοινωνική, χαρούμενη, πανταχού παρούσα, που μπορώ να μιλήσω για τα πάντα με τους πάντες. Με κούρασε όμως πια αυτό. Δεν αντέχω να το κάνω άλλο. Το "όνομα" όμως έχει ήδη βγει... Και νιώθω ότι έχουν απαιτήσεις από εμένα. Και για να ικανοποιήσω τις υποτιθέμενες απαιτήσεις τον άλλον, καταπιέζω τις δικές μου επιθυμίες και ανάγκες... Και μετά ξεσπάω. Σε αυτό ακριβώς το σημείο με βοήθησε η ψυχολόγος. Με έμαθε να ακούω τον εαυτό μου και να μου εξηγήσει ότι κανένας δεν περιμένει από εμένα. Στο μυαλό μου είναι όλα. Και έτσι είναι. Τώρα πλέον κάνω αυτά που θέλω και αντέχω, και δεν νιώθω οι άλλοι να ζητάνε από εμένα. Επίσης έχει τύχει να είμαι σε παρέα και να μην μιλάω όπως του είχα συνηθίσει και να γίνομαι το ίδιο αποδεκτή και επιθυμητή από την παρέα. Πρέπει να είμαστε αληθινές και ειλικρινείς με τον εαυτό μας και με τους γύρω μας, και έτσι θα έρθει και η ισορροπία...

Καλημέρα

Καλημερα.ΕΜΕΝΑ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΤΥΧΕΙ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΙ ΗΡΕΜΗ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΙ ΕΝΘΟΥΣΙΩΔΗς ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΝΕ:ΤΙ ΕΧΕΙΣ;