Οδεύοντας για το φώς στην άκρη του τούνελ!

[*Katie]

Originally posted by Γλαύκη
Να ρωτησω κατι κ ευχομαι να μην παρεξηγηθω.Κοριτσια εισασταν παντα παχουλες απο παιδια?Δεν εχετε υπαρξει ποτε αδυνατες?Ρωταω πιο πολυ τα κοριτσια που εχουν κανει χειρουργειο τη Μαρια,την Αννα,την Κατι,Τη μοναχουλα,τη Γκιλι κ οποια αλλη ξεχναω.Αναφερω τα ονοματα που εχω πιο συχνα επαφη λογω οτι τα βλεπω κ "μιλαμε σχεδον καθημερινα.

Γλάυκη μου , εγώ ποτέ δεν ημουν αδυνατη ή κανονική, από μωρό θυμαμαι η μανα μου έλεγε ότι τα αλλα μωρα ετρωγαν 250μλ γαλα και εγω 50μλ και παχαινα συνεχεια. Παντα ήμουν χοντρο παιδακι και φυσικα και ως ενηλικας. Είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που πλησιάζω στο κανονικό....ή μάλλον έφτασα στο κανονικό ( ούτε που το πιστέυω ακόμη) . Μεγάλη ανατροπή εσωτερική και εξωτερική! Εγώ πάλεψα με τους δαιμονές μου, και είμαι πολύ καλά τώρα. Έχω αρχίσει να αποδέχομαι τον νέο μου εαυτό.
Πωλίνα και εγώ αγόρασα ένα τζιν σωλήνα νουμερο 42 ( 12 για το αγγλικο, 10 για το αμερικανικο) και διστάζω να το φορέσω... γιατι? επειδή είναι κάτι που κάνει μπαμ πόσο έχω αδυνατισει και λίγο ντρέπομαι... αλλά το Σαββατοκύριακο δεν πάει αλλο θα το βάλω. Προτείνω να το βάλεις και εσύ το παντελόνι και να πάνε όλοι να &#&#&#@@.

[Mak]

Γλαύκη,
εγώ ήμουν ένα λιγνό παιδί που με τρέχανε από πίσω να με ταίσουν για να πάρω κανένα κιλό, τα πόδια μου ήταν δυο καλαμάκια, μετα ήμουν μια λεπτή έφηβη 50 κιλά περίπου. Αθλούμουν ,έτρωγα βλακείες και δεν πάχαινα, φαγητό όχι πολύ, ήμουν μίζερη και παράξενη & δεν έτρωγα πολλά φαγητά. Πέρναγε η εφηβεία, δεν ερχόταν η περίοδος και τότε, στα 17, άρχισα τη μακρά μου πορεία με τη λήψη αντισυλληπτικών. Πάχυνα λίγο, πέρασα μια καταθλιψούλα και άρχισε η κάτω βολτα. Έτρωγα συνέχεια σκουπιδοφαγητά, πάχαινα και ποτέ δεν σταμάτησα. Δυστυχώς δεν με βοήθησε το γεγονός ότι είχα την ψυχολογία της αδύνατης και αυτό με εμπόδισε να δω αυτό που πραγματικά ήμουν, παχύσαρκη δλδ, και να αλλάξω διατροφικές συνήθειες. Τελευταία η όλη ιστορία μου γύρισε σε διατροφική διαταραχή (ψυχαναγκαστική υπερφαγία) και δεν σωνόταν η κατάσταση.. Έτσι ήρθε το νυστέρι..

[Ava_ed]

konina, σου΄χω καλά νέα! Για να μπεις σε ορισμένα med, δε χρειάζεται να είσαι 60 κιλά. Ψάξε καλά καλά στα συρτάρια σου, όλο και κάποιο τύπου σωβρακάκι θα σου έχει ξεμείνει.. Μόλις είδα νούμερα. Το μίντιουμ μου κάνει και σκέψου ότι είμαι μόλις τέσσερα κιλά λιγότερα από εσένα. Εμπρός, λοιπόν! Τι κάθεσαι? Ψάξε..

[*Katie]

ο άντρας μου απαιτει να αγοράσω καινούργια εσώρουχα επιγόντως ...μήπως να μου κάνουν και έμενα αυτά τα Med? ούτε που έχω μπει ποτέ σε αυτό το μαγαζί.

[Ava_ed]

Θα σου κάνουν, γιατί δε ρίχνεις μια ματιά? Θα αρέσουν στον άντρα σου, δε μπορεί... Σου λέω μόνο ότι είναι αυτά που φορούν οι playmates στα καλλιστεία playboy. Μη φρικάρεις, δεν έχει μόνο μικροσκοπικά και πρόστυχα. Έχει και μεγαλύτερα και πιο σικ. Όλα πάντως είναι σέξυ.

[Γλαύκη]

Να το βαλεις Κατια μου κ εσυ κ το Πωλινακι το παντελονι κ να περπατατε με το κεφαλι ψηλα.Θελει θαρρος να φτασεις στο χειρουργειο κ κοπο μετα.Τιποτα δεν χαριζεται!Καταλαβαινω αυτα που νιωθετε αλλα οχι απολυτα.Πως ειναι δυνατον να αδυνατιζεις κ να μην αισθανεσαι αυτοπεπειθηση μεγαλυτερη?Εχω κανει πολλες φορες αδυνατη κ παντα ειχα πολυ αερα κ κοινωνικοτατη,γελαστη κλπ.Τωρα στα 130 σχεδον μου λενε ολοι πως εγινες ετσι,πως αφησες τον εαυτο σου κ απο τη μια λεω η ιδια ειμαι δεν εχω αλλαξει αλλα εχω αλλαξει.Δεν βγαινω ευκολα,εχω χασει την κοκεταρια μου,κρυβομαι,μαζευομαι κατα καποιο τροπο λες κ ειναι δυνατον να περασω απαρατηρητη με τετοιο ογκο.Αυτοσαρκαζομαι κ τραβαω οποιο αστειο κανουν εις βαρος μου κ ας με ποναει.Εχτες ας πουμε στο θεατρο ημουν για ωρα το αστειο της παρεας.Ολοι αδυνατοι φυσικα.Αν πεσω εγω ελεγε ενας που ξερω οτι με αγαπαει θα κανω γκλογκ κ θα μεινω.Αν πεσει η Γλαυκη θα κανει γκλογκ,γκλογκ 5 φορες με την κοιλια που εχει.Κ εγω γελαγα κ μετα καναμε σεξουαλικα αστεια κ του ελεγα φανταζεσαι κ να πεσω επανω σου η για χαμενους ποντους...Κ μεσα μου οικτοιρομουν γιατι να δινω δικαιωμα για τετοια αστεια.Οταν εισαι αδυνατη ειναι ολα διαφορετικα.Κ το ρουχο το ομορφο θα παρεις κ θα στρωνει κ καλυτερα κ το μεγαλο σκουλαρικι θα βαλεις ενω τωρα δεν φοραω τιποτα για να μην τραβανε κ αυτα την προσοχη εγω που ποτε δεν εβγαινα χωρις σκουλαρικι.Στο γαμο του ανηψιου μου δεν εβγαλα καμμια φωτογραφια κ ας ελεγαν οτι ημουν απο τις πιο ωραιες παρουσιες της βραδυας.Γενικα τωρα νιωθω σαν το φτωχο συγγενη τον κακοντυμενο κ αξεστο που δεν μπορει να σταθει διπλα στους αλλους.Να ξανααδυνατισω......κ ξερω πολυ καλα να κρυψω ολες τις ατελειες κ μτις χαλαρωσουλες μεχρι να κανω τις πλαστικες που θα αποφασισω,εκτος της κοιλιοπλαστικης που επιβαλετε.Κ ας μην φορεσω ξανα τα εξωπλατα φορεματακια μου παρα μονο με μανικακι.Ουτε τις κοντες φουστιτσες μου παρα στο γονατο κ παντελονια.Ντυμενη θα ειμαι μια κουκλα κ οποιος με γδυσει δεν θα τον πειραξει η οποια ατελεια δει γιατι θα με αγαπαει.Γιατι μη μου πει κανεις οτι σε αυτα τα κιλα αισθανεται ερωτικος κ σεξουαλικος κανεις?Ενω οταν εισαι αδυνατος?Για να μην πω για τις διακοπες που δεν παω γιατι φοβαμαι μη τυχον κ μου χρεωσουν 2 θεσεις στο αεροπλανο(η πολιτικη των εταιριων τελευταια)η γιατι στην καθε περιηγηση δεν θα μπορω να ακολουθησω αφου θα με πονανε τα ποδια μου κ θα φουσκωνω.Εγω που γυριζα την οποια πολη οταν οι αλλοι σταματουσαν για καφε.Κ εσεις μου παραπονιεστε οτι δεν μπορειτε να συνηθησετε το νεο σας σωμα?ποσα θα μπορουσα να πω ακομα!!!Συγνωμη για το ασυναρτητο κ απο το ενα στο αλλο αλλα ετσι μου ερχονταν εκτος το οτι σταματουσα για δουλειες κ ξαναεγραφα μετα.Ξεκινησα γιατι ολοι με τρωνε να μην κανω επεμβαση γιατι αττοι που κανουν δεν μπορουν να κανουν κατι αλλο ενω εσυ μπορεις να τα χασεις.κ εγω κουραστικα,δε μπορω!Δε θελω να τα χασω κ να τα ξαναπαρω παλι μετα.Ξερω οτι κ μετα θα πρεπει να προσεχω αλλα θα εχω κ την αβαντα του χειρουργειου.Συγνωμη κ αν σας κουρασα,αν καποιες εχουν την υπομονη να το διαβασουν ολο.

[anna65]

Originally posted by monahoiot
εγώ ήμουν ένα λιγνό παιδί που με τρέχανε από πίσω να με ταίσουν για να πάρω κανένα κιλό, τα πόδια μου ήταν δυο καλαμάκια...

αυτή ακριβώς ήμουν κι γω, το "σπιρτόξυλο"! Πιο πολλά έβγαζα, παρά έτρωγα - "διατροφική κακοποίηση" μου ανέφερε η ψυχολόγος το γεγονός ότι με πιέζαν να φάω και γω ξερνούσα. Ξαφνικά, στην εφηβεία διπλασιάστηκε το βάρος από μόνο του, και έγινα το "βαρελάκι". Τελείωσα το λύκειο 57 κιλά - "χοντρή" με ανέβαζαν ήδη συγγενείς και γνωστοί, και γω να σκούζω σαν τον Οβελίξ "εύσωμη"! Κάθε χρόνος έφερνε δυο-τρία κιλά επιπλέον, και δεν με ενοχλούσαν - αφού έτσι κι αλλιώς ήμουν χυμώδης, τι πειράζουν λίγα παραπάνω; Ώσπου στα 8+ είπα να κάνω μια προσπάθεια. Πήγε δύσκολα, ένα χρόνο μέχρι να φτάσω στα 67. Μετά, το γιο-γιο. Κάθε φορά έχανα πιο αργά, σταματούσα να χάνω σε μεγαλύτερο βάρος, τα έπαιρνα πίσω πιο γρήγορα και έφτανα πιο ψηλά. Στα 90. Στα 95. Στο διψήφιο. Μια μεγάλη πρωτεϊνική προσπάθεια με πήγε από τα 107 στα 102 - το γιο-γιο εμπόδιζε μεγαλύτερη απώλεια - αλλά εκεί τουλάχιστον έμεινα σταθερή για 5 χρόνια. Εκεί πέρασα και την πρώτη μου εγκυμοσύνη, και εκεί έλπιζα να σταματήσω. Ώσπου μέσα σε δυο μήνες φτάνω τα 120 (προεμμηνοπαυσιακά και κει με πετυχαίνει η δεύτερη εγκυμοσύνη που μαρτύρησα! Αν δεν ήταν τα προβλήματα υγείας, δεν θα έμπαινα ποτέ σε διαδικασία να ασχοληθώ άλλο με το βάρος μου, με κούρασαν πολύ τα ανεβοκατεβάσματα, που ακόμη και η απλή καταγραφή της διατροφής μιας μέρας μου προκαλεί τρόμο!

[konina]

Originally posted by Γλαύκη
Να το βαλεις Κατια μου κ εσυ κ το Πωλινακι το παντελονι κ να περπατατε με το κεφαλι ψηλα.Θελει θαρρος να φτασεις στο χειρουργειο κ κοπο μετα.Τιποτα δεν χαριζεται!Καταλαβαινω αυτα που νιωθετε αλλα οχι απολυτα.Πως ειναι δυνατον να αδυνατιζεις κ να μην αισθανεσαι αυτοπεπειθηση μεγαλυτερη?Εχω κανει πολλες φορες αδυνατη κ παντα ειχα πολυ αερα κ κοινωνικοτατη,γελαστη κλπ.Τωρα στα 130 σχεδον μου λενε ολοι πως εγινες ετσι,πως αφησες τον εαυτο σου κ απο τη μια λεω η ιδια ειμαι δεν εχω αλλαξει αλλα εχω αλλαξει.Δεν βγαινω ευκολα,εχω χασει την κοκεταρια μου,κρυβομαι,μαζευομαι κατα καποιο τροπο λες κ ειναι δυνατον να περασω απαρατηρητη με τετοιο ογκο.Αυτοσαρκαζομαι κ τραβαω οποιο αστειο κανουν εις βαρος μου κ ας με ποναει.Εχτες ας πουμε στο θεατρο ημουν για ωρα το αστειο της παρεας.Ολοι αδυνατοι φυσικα.Αν πεσω εγω ελεγε ενας που ξερω οτι με αγαπαει θα κανω γκλογκ κ θα μεινω.Αν πεσει η Γλαυκη θα κανει γκλογκ,γκλογκ 5 φορες με την κοιλια που εχει.Κ εγω γελαγα κ μετα καναμε σεξουαλικα αστεια κ του ελεγα φανταζεσαι κ να πεσω επανω σου η για χαμενους ποντους...Κ μεσα μου οικτοιρομουν γιατι να δινω δικαιωμα για τετοια αστεια.Οταν εισαι αδυνατη ειναι ολα διαφορετικα.Κ το ρουχο το ομορφο θα παρεις κ θα στρωνει κ καλυτερα κ το μεγαλο σκουλαρικι θα βαλεις ενω τωρα δεν φοραω τιποτα για να μην τραβανε κ αυτα την προσοχη εγω που ποτε δεν εβγαινα χωρις σκουλαρικι.Στο γαμο του ανηψιου μου δεν εβγαλα καμμια φωτογραφια κ ας ελεγαν οτι ημουν απο τις πιο ωραιες παρουσιες της βραδυας.Γενικα τωρα νιωθω σαν το φτωχο συγγενη τον κακοντυμενο κ αξεστο που δεν μπορει να σταθει διπλα στους αλλους.Να ξανααδυνατισω......κ ξερω πολυ καλα να κρυψω ολες τις ατελειες κ μτις χαλαρωσουλες μεχρι να κανω τις πλαστικες που θα αποφασισω,εκτος της κοιλιοπλαστικης που επιβαλετε.Κ ας μην φορεσω ξανα τα εξωπλατα φορεματακια μου παρα μονο με μανικακι.Ουτε τις κοντες φουστιτσες μου παρα στο γονατο κ παντελονια.Ντυμενη θα ειμαι μια κουκλα κ οποιος με γδυσει δεν θα τον πειραξει η οποια ατελεια δει γιατι θα με αγαπαει.Γιατι μη μου πει κανεις οτι σε αυτα τα κιλα αισθανεται ερωτικος κ σεξουαλικος κανεις?Ενω οταν εισαι αδυνατος?Για να μην πω για τις διακοπες που δεν παω γιατι φοβαμαι μη τυχον κ μου χρεωσουν 2 θεσεις στο αεροπλανο(η πολιτικη των εταιριων τελευταια)η γιατι στην καθε περιηγηση δεν θα μπορω να ακολουθησω αφου θα με πονανε τα ποδια μου κ θα φουσκωνω.Εγω που γυριζα την οποια πολη οταν οι αλλοι σταματουσαν για καφε.Κ εσεις μου παραπονιεστε οτι δεν μπορειτε να συνηθησετε το νεο σας σωμα?ποσα θα μπορουσα να πω ακομα!!!Συγνωμη για το ασυναρτητο κ απο το ενα στο αλλο αλλα ετσι μου ερχονταν εκτος το οτι σταματουσα για δουλειες κ ξαναεγραφα μετα.Ξεκινησα γιατι ολοι με τρωνε να μην κανω επεμβαση γιατι αττοι που κανουν δεν μπορουν να κανουν κατι αλλο ενω εσυ μπορεις να τα χασεις.κ εγω κουραστικα,δε μπορω!Δε θελω να τα χασω κ να τα ξαναπαρω παλι μετα.Ξερω οτι κ μετα θα πρεπει να προσεχω αλλα θα εχω κ την αβαντα του χειρουργειου.Συγνωμη κ αν σας κουρασα,αν καποιες εχουν την υπομονη να το διαβασουν ολο.

Γλαυκη μου εσυ οπως λες εχεις ξαναυπαρξει πιο αδυνατη κ παντα το να παχαινες ηταν για σενα θεμα.... ηξερες δηλαδη οτι πρεπει να αδυνατησεις..ειχες γνωρισει κ τις 2 πλευρες..οπως κ εγω

τα κοριτσια εχουν περασει το μεγαλυτερο μερος της ενηλικης ζωης τους ουσες παχυσαρκες οποτε αυτο που ειχαν στο μυαλο τους ως φυσιολογικο ήταν αυτο... γι'αυτο κ συμβιβαζονταν... οπως ανεφερα κ πιο πανω μια παχυσαρκη κοπελα ειτε ειναι 120 ειτε 130 κιλα της ειναι το ιδιο :γνωριζει οτι δεν εχει ωραιο σωμα, οτι φοραει περιορισμενα ρουχα, οτι εχει μικρη απηχηση...ειναι σαν να εχουν αποδεχτει οτι δεν μπορουν συναγωνιστουν τις αλλες κοπελες κ απλα δεν τις νοιαζει... μια κοπελα που ειναι αδυνατη η κανονικη η αδυνατιζει τοτε μπαινει στην διαδικασια να συγκρινει....κοιταει αλλες κοπελες γυρω της κ νιωθει οτι θα ηθελε να ειναι σαν κ αυτες(πλεον ειναι εφικτο) κ ψαχνει να βρει το πως θα το πετυχει. για κοπελες που εχουν ξαναυπαρξει αδυνατες αυτο ειναι κατι λογικο, για μια κοπελα χρονια παχυσαρκη ο συναγωνισμος αυτος ειναι πρωτογνωρος

όσο για την αυτοπεποιθηση ειναι σαν να λεμε οτι μια ανεκαθεν παχυσαρκη δεν εχει καθολου γιατι δεν ασχολειται (εκτος απο γυναικες που ειναι πραγματικα συνειδητοποιημενες) ενω μια κοπελα που αδυνατιζει, μεχρι να φτασει στα κιλα που θελει,εχει λιγη

για σενα κ για μενα κ για οσες ΞΑΝΑαδυνατιζουν η απωλεια ειναι λυτρωση...
για καποια που τωρα ειναι για πρωτη φορα στη ζωη της αδυνατη ειναι πολυ διαφορετικο....ωραια αλλα κ τρομακτικη εμπειρια

[Ava_ed]

Αυτό που λέω και βροντοφωνάζω, Γλαύκη μου, είναι το εξής: Σε κανέναν δεν επιτρέπουμε τέτοιου είδους αστεία! Δεν είναι αστεία και απορώ πραγματικά πώς άνθρωποι κάποιου επιπέδου (για να ασχολούνται με θέατρο) επιλέγουν αυτό τον τρόπο ψυχαγωγίας και εκτόνωσης.
Προσπάθησα να το υποστώ μία φορά στο παρελθόν με φιλικό ζευγάρι και πληγώθηκα και τελικά δεν το ανέχτηκα μέχρι τέλους. Τους είπα ότι ενοχλούμαι, ότι αυτοί που με ξέρουν τόσο καλά, γνωρίζουν κάτω από ποιες συνθήκες πάχυνα και ότι είναι τουλάχιστον κακόγουστο εκ μέρους τους να αστειεύονται με τις πληγές του άλλου. Τέρμα τα αστειάκια αυτού του είδους! Ούτε τα σεξουαλικής φύσης αστεία έχουν θέση εδώ, γιατί μπορώ να φανταστώ τους συνειρμούς τους.. Ορθά κοφτά τους απαγορεύεις να ασχοληθούν ξανά με σένα και την εμφάνισή σου και νομίζω πως θα σε δουν με άλλο μάτι. Καλύτερα να σε φοβούνται, παρά να σε λυπούνται!
Να κάνεις όσα χρειάζονται, φιλενάδα μου γλυκειά, προκειμένου να ξαναβρείς τη γυναίκα μέσα σου. Σήμερα κοιταζόμουν πάλι στους καθρέφτες του γυμναστηρίου και είδα τα ξύγκια της χαλάρωσης να ξεχειλίζουν. Αλλά δεν με ένοιαζε! Ήξερα ότι φοράω κολλητό μπλουζάκι, ότι από μέσα έχω τα med μου και κυρίως ότι δε γίνεται να συγκριθώ με καμία γυμνάστρια. Γι' αυτό και δε μπήκα στον κόπο. Απολαμβάνω όλα όσα μου προσφέρει το τωρινό μου σώμα και προσδοκώ τα επόμενα που θα μου προσφέρει το πιο βελτιωμένο μου σώμα. Παράλληλα, όμως, αναγνωρίζω και τις παράπλευρες απώλειες, όπως τις λέω και τις αποδέχομαι. Χαλάρωση (είχα πολύ σφιχτό σώμα), κυτταρίτιδα (ποτέ δεν είχα), πεσμένο στήθος (πάει και το καμάρι μου)! Σημασία έχει να ερχόμαστε όλο και πιο κοντά στο στόχο μας, να νιώθουμε όλο και πιο επιτυχημένες στην προσπάθειά μας αυτή, να φουσκώνουμε από περηφάνεια και αυτοπεποίθηση.
Κακά τα ψέμματα, όλες θέλουμε επιβεβαίωση και ανύψωση του ηθικού. Μόλις ξανα-χάσεις οριστικά τα κιλά σου, θα δεις τι έχει να γίνει! Δεν θα σε προλαβαίνουμε!!

[welldah]

Εγώ δεν υπήρξα ποτέ αδύνατη ή έστω κανονική. Ήμουν παχύσαρκο παιδί και από το γυμνάσιο μέχρι το πανεπιστήμιο υπήρξα από εύσωμη (70 κιλά τα λιγότερα ever με αυστηρή διατροφή και δίαιτα και ένιωθα ότι πετάω στα σύννεφα κι ας με έλεγαν φίλοι και συγγενείς ακόμη νταρντάνα) μέχρι παχύσαρκη (100+). Ακόμη και ως εύσωμη ένιωθα ώρες-ώρες χάλια για το σώμα μου ενώ τώρα και τι δε θα έδινα να ήμουν πάλι 80 κιλά!

[mamadyo]

γλαυκη....ποσο συμφωνω μαζι σου....
Και εγω ετσι ακριβως ενιωθα...ευτυχως καταφερνα και τα πολλα κιλα τα εχανα αμεσως μετα τη γεννα....και κολλαγα στα κιλα που ειμαι τωρα...οχι πολυ τραβηγμενο δηλαδη....

Θα η θελα να ρωτησω κατι για την χαλαρωση που λετε.....εγω ημουν ευσωμη ολα τα χρονια ΔΕυτερα και Τριτη Λυκειο παχυνα...εφτασα 85 κιλα....
Μετα ξαναδυνατισα...εφτασα 67....ανεβοκατεβαινα απο 67 μεχρι 75 για καμια δεκαρια χρονια....
Μενω εγκυος κια παιρνω τα 50 μου κιλακια, χανω τα 40...Ξαναμενω εγκυις και τα παιρνω πισω...μην μεινουν παραπονουμενα....
Και αρχιζω και ξαναχανω...
κατεστραμενος ο μεταβολισμος οπως καταλαβαινετε...
Χα΄λαρωση ομως δεν εχω...ουτε ραγαδες..περιεργως....εκανα ομως παντα αρκετη γυμναστικη....εχει σχεση αυτο? εχει να κανει με το δερμα? η απλα οφειλεται στο οτι δεν ημουν παντα πολλα κιλα?

[Γλαύκη]

Παιζει πολυ μεγαλο ρολο το δερμα κ η ηλικια.Εγω παντρευτηκα 60 κιλα κ μετα απο 2 γεννες κ κλεισιμο με μεγαλωμα μωρων βρισκομαι 120 κ.Στα 25 μου τα εχω χασει ειμαι ξανα 63 κ χωρις καθολου χαλαρωση εκτος το στηθος,ισως κ λογω μακροχρονιου θηλασμου,με λιγες ραγαδες στην κοιλια.Μετα με το παχυνε αδυνατισε αρχισαν τα κρεμασματα.Τα τελευταια 5 χρονια με εντατικη γυμναστικη κ κολυμπι ειχαν παρει ολα καλο δρομο εκτος της κοιλιας που ηθελε απο τοτε πλαστικη.Τωρα αμα αδυνατισω προσπαθω να μην το σκεφτομαι.....

[koukoutsi_ed]

Originally posted by Γλαύκη
Να το βαλεις Κατια μου κ εσυ κ το Πωλινακι το παντελονι κ να περπατατε με το κεφαλι ψηλα.Θελει θαρρος να φτασεις στο χειρουργειο κ κοπο μετα.Τιποτα δεν χαριζεται!Καταλαβαινω αυτα που νιωθετε αλλα οχι απολυτα.Πως ειναι δυνατον να αδυνατιζεις κ να μην αισθανεσαι αυτοπεπειθηση μεγαλυτερη?Εχω κανει πολλες φορες αδυνατη κ παντα ειχα πολυ αερα κ κοινωνικοτατη,γελαστη κλπ.Τωρα στα 130 σχεδον μου λενε ολοι πως εγινες ετσι,πως αφησες τον εαυτο σου κ απο τη μια λεω η ιδια ειμαι δεν εχω αλλαξει αλλα εχω αλλαξει.Δεν βγαινω ευκολα,εχω χασει την κοκεταρια μου,κρυβομαι,μαζευομαι κατα καποιο τροπο λες κ ειναι δυνατον να περασω απαρατηρητη με τετοιο ογκο.Αυτοσαρκαζομαι κ τραβαω οποιο αστειο κανουν εις βαρος μου κ ας με ποναει.Εχτες ας πουμε στο θεατρο ημουν για ωρα το αστειο της παρεας.Ολοι αδυνατοι φυσικα.Αν πεσω εγω ελεγε ενας που ξερω οτι με αγαπαει θα κανω γκλογκ κ θα μεινω.Αν πεσει η Γλαυκη θα κανει γκλογκ,γκλογκ 5 φορες με την κοιλια που εχει.Κ εγω γελαγα κ μετα καναμε σεξουαλικα αστεια κ του ελεγα φανταζεσαι κ να πεσω επανω σου η για χαμενους ποντους...Κ μεσα μου οικτοιρομουν γιατι να δινω δικαιωμα για τετοια αστεια.Οταν εισαι αδυνατη ειναι ολα διαφορετικα.Κ το ρουχο το ομορφο θα παρεις κ θα στρωνει κ καλυτερα κ το μεγαλο σκουλαρικι θα βαλεις ενω τωρα δεν φοραω τιποτα για να μην τραβανε κ αυτα την προσοχη εγω που ποτε δεν εβγαινα χωρις σκουλαρικι.Στο γαμο του ανηψιου μου δεν εβγαλα καμμια φωτογραφια κ ας ελεγαν οτι ημουν απο τις πιο ωραιες παρουσιες της βραδυας.Γενικα τωρα νιωθω σαν το φτωχο συγγενη τον κακοντυμενο κ αξεστο που δεν μπορει να σταθει διπλα στους αλλους.Να ξανααδυνατισω......κ ξερω πολυ καλα να κρυψω ολες τις ατελειες κ μτις χαλαρωσουλες μεχρι να κανω τις πλαστικες που θα αποφασισω,εκτος της κοιλιοπλαστικης που επιβαλετε.Κ ας μην φορεσω ξανα τα εξωπλατα φορεματακια μου παρα μονο με μανικακι.Ουτε τις κοντες φουστιτσες μου παρα στο γονατο κ παντελονια.Ντυμενη θα ειμαι μια κουκλα κ οποιος με γδυσει δεν θα τον πειραξει η οποια ατελεια δει γιατι θα με αγαπαει.Γιατι μη μου πει κανεις οτι σε αυτα τα κιλα αισθανεται ερωτικος κ σεξουαλικος κανεις?Ενω οταν εισαι αδυνατος?Για να μην πω για τις διακοπες που δεν παω γιατι φοβαμαι μη τυχον κ μου χρεωσουν 2 θεσεις στο αεροπλανο(η πολιτικη των εταιριων τελευταια)η γιατι στην καθε περιηγηση δεν θα μπορω να ακολουθησω αφου θα με πονανε τα ποδια μου κ θα φουσκωνω.Εγω που γυριζα την οποια πολη οταν οι αλλοι σταματουσαν για καφε.Κ εσεις μου παραπονιεστε οτι δεν μπορειτε να συνηθησετε το νεο σας σωμα?ποσα θα μπορουσα να πω ακομα!!!Συγνωμη για το ασυναρτητο κ απο το ενα στο αλλο αλλα ετσι μου ερχονταν εκτος το οτι σταματουσα για δουλειες κ ξαναεγραφα μετα.Ξεκινησα γιατι ολοι με τρωνε να μην κανω επεμβαση γιατι αττοι που κανουν δεν μπορουν να κανουν κατι αλλο ενω εσυ μπορεις να τα χασεις.κ εγω κουραστικα,δε μπορω!Δε θελω να τα χασω κ να τα ξαναπαρω παλι μετα.Ξερω οτι κ μετα θα πρεπει να προσεχω αλλα θα εχω κ την αβαντα του χειρουργειου.Συγνωμη κ αν σας κουρασα,αν καποιες εχουν την υπομονη να το διαβασουν ολο.

Τι μπορώ να πω....είναι φοβερά αυτά που λες...δεν ξέρω αν πρέπει να λυπηθώ ή να ανακουφιστώ που κάποιος έχει το θάρρος για τέτοια εξομολόγηση. Σου εύχομαι το καλύτερο, κι αν η επέμβαση είναι η μονόδρομος με το καλό να την κάνεις.:yes:

[konina]

Originally posted by mamadyo
Θα η θελα να ρωτησω κατι για την χαλαρωση που λετε.....εγω ημουν ευσωμη ολα τα χρονια ΔΕυτερα και Τριτη Λυκειο παχυνα...εφτασα 85 κιλα....
Μετα ξαναδυνατισα...εφτασα 67....ανεβοκατεβαινα απο 67 μεχρι 75 για καμια δεκαρια χρονια....
Μενω εγκυος κια παιρνω τα 50 μου κιλακια, χανω τα 40...Ξαναμενω εγκυις και τα παιρνω πισω...μην μεινουν παραπονουμενα....
Και αρχιζω και ξαναχανω...
κατεστραμενος ο μεταβολισμος οπως καταλαβαινετε...
Χα΄λαρωση ομως δεν εχω...ουτε ραγαδες..περιεργως....εκανα ομως παντα αρκετη γυμναστικη....εχει σχεση αυτο? εχει να κανει με το δερμα? η απλα οφειλεται στο οτι δεν ημουν παντα πολλα κιλα?

νομιζω οτι εχει να κανει αρχικα με το δερμα αλλα και με τα κιλα....παντως πραγματικα μπραβο σου...εγω ακομα τρεμω το πως θα ειμαι μετα την απωλεια

[polinaki1983]

Originally posted by konina

Originally posted by Ava
Τώρα όμως? Αν μπορούσες να με δεις τώρα! Εσώρουχα από το med, μόνον αυτό σου λέω..

φιλη μου ενα θα σου πω: ΠΡΟΣΚΥΝΩ!!! περιμενω πως κ πως να δω το 6 μπροστα κ να παω να ψωνισω (η να ξαναμπω στα παλια) τετοια εσωρουχα!!!!!!!

:wow::wow::wow::wow::wow: τωρα το διαβασα αυτο!!!! κ καλα θα κανεις να της τα τριψεις στη μαπα (σημερα εχω ξεφυγει εντελως)!!!!!! σορρυ κιολας αλλα δεν υπαρχει πιο απαραδεκτο πραγμα απο το να σου ασκουν κριτικη ανθρωποι που εχουν παρομοια προβληματα!! εγω θα ελεγα να δοκιμασεις το παντελονι, για να το εχεις ως κριτηριο αδυνατισματος... (μπορει το σωμα σου να μαζευει κ να σμιλευει ανεξαρτητα απο τα κιλα) κ μολις σου ειναι εστω και λιγο φαρδυ να της το δωσεις γιατι φαρδυνε κ δεν σου κανει καλη εφαρμογη!!!! αξιζει να να χαλαλησεις ενα παντελονι για μια τοσο μεγαλη ικανοποιηση!!!!

Καλημέρα Κονικά μου. Αυτό σκεφτόμουνα και εγώ για να είμαι ηλικρινής να κάνω. Ασε που αποφάσισα πως το παντελόνι θα το φορέσω την ερχόμενη Τετάρτη που θα πάω στον γιατρό. Δεν θα το κρίβω άλλο στην ντουλάπα μου.

Τί είναι τα εσώρουχα του med?????????????