Results 1 to 15 of 263
Thread: Η ιστορία της Μαντζουράνας.
-
02-09-2014, 01:07 #1
- Join Date
- Nov 2013
- Posts
- 1,064
Η ιστορία της Μαντζουράνας.
1 μήνας!
Καλησπέρα σας!
1η Αυγούστου αποφάσισα να κάνω στο σώμα μου ένα δώρο: να του δίνω καύσιμα καθαρά, ωφέλιμα και όχι νοθευμένα και επικίνδυνα.
Όχι, δεν ξεκίνησα δίαιτα!
Όχι, δεν ξεκίνησα προσπάθεια απώλειας κιλών!
Όχι, δεν μπήκα σε πρόγραμμα!
Άρχισα να τρώω ό,τι πραγματικά έχω ανάγκη!
Άρχισα να τρώω καλές τροφές.
Και κυρίως, άρχισα να τρώω τη στιγμή που πεινάω κανονικά και όχι τη στιγμή που πεινάω συναισθηματικά.
Ναι, υπήρξαν κάποιες (λίγες) στιγμές που ενώ ήμουν χορτάτη, με πλημμύρησαν σκέψεις να πέσω με τα μούτρα στο πρώην ναρκωτικό μου: τα γλυκά, και ειδικά τα σοκολατοειδή.
Όμως την έπιασα αυτήν την ανάγκη και της έχωσα μπουνιά. Τέλος.
Πεινάω συναισθηματικά; οκ. Θα κόψω το λαιμό μου να βρω τρόπους να "ξεπεινάσω". Συναισθηματικά.
Δεν ξαναμπαίνει στο στόμα μου τροφή που να οφείλεται στην αδυναμία μου να καταλαγιάσω την συναισθηματική μου πείνα.
Τέλος.
1 μήνας που ελπίζω και πιστεύω θα γίνουν πολλοί, θα γίνουν χρόνια, θα κρατήσουν μιά ζωή.
1 μήνας και το σώμα μου ήρθε κατά 9,9 κιλά πιό κοντά στο φυσιολογικό του βάρος.
1 μήνας και νιώθω πολύ καλύτερα! Έχω ενέργεια, είμαι πολύ πιο χαρούμενη, αποκτώ πίστη στη δύναμή μου και δειλά-δειλά, θα τολμήσω να πω ότι αρχίζω να μ' αγαπάω!
Όχι, δεν κοιτάζω τα "χρόνια που πήγαν χαμένα". Δεν υπάρχουν τέτοια. Υπάρχουν μόνο τα χρόνια που θα ξεκινήσουν από αυτή εδώ την στιγμή.
Καλή αρχή!
- 02-09-2014, 01:12 #2
- Join Date
- Mar 2008
- Posts
- 9,648
Ουάου δηλώσεις! Ράνα,τι πίνεις και δε μας δίνεις;
Εύχομαι να συνεχίσεις να σκέφτεσαι έτσι κι αυτή να είναι μόνο η αρχή
των σπουδαίων αλλαγών αγάπης απέναντι στον εαυτό σου!
02-09-2014, 01:36 #3
- Join Date
- Nov 2013
- Posts
- 1,064
Τί όμορφη εικόνα και τί αισιόδοξη ευχή μου έδωσες!
Σ' ευχαριστώ ειλικρινά!
Καλή αρχή σε όλους μας!
02-09-2014, 12:56 #4
- Join Date
- Nov 2013
- Posts
- 1,064
Originally posted by Tassos67i
:shocked2:
Η σεροτονίνη βάρεσε κόφτες!!!
Καλή συνέχεια.
Πάντως δεν χρειάζεται να κόψεις τα γλυκά. Απλώς να αλλάξεις την πηγή τους. Εγγυημένα, καθημερινά ακόμη και με υπερβολικές ποσότητες σακχαρωδών φρούτων (σύκα, καρπούζι, μούρα...) δεν παχαίνεις (αλλά και δεν αδυνατίζεις).
Όταν λέω να σταματήσω τον εθισμό μου στα γλυκά, αναφέρομαι φυσικά στα κλασσικά γλυκά που έχουν τον πολύ βλαβερό συνδυασμό ζάχαρης - βουτύρου (ενίοτε και άμυλου).
Τα φρούτα (όλα ανεξαιρέτως) μια χαρά τροφή είναι! Προφανώς και δεν τα κόβω!
02-09-2014, 22:10 #5
- Join Date
- Jul 2014
- Posts
- 40
Mπράβο Ματζουράνα και εις κατώτερα (κιλά) :thumbup:
02-09-2014, 23:35 #6
- Join Date
- Nov 2013
- Posts
- 1,064
Originally posted by fat capricorn
Mπράβο Ματζουράνα και εις κατώτερα (κιλά) :thumbup:
03-09-2014, 20:56 #7
- Join Date
- Jul 2013
- Posts
- 1,363
Μπράβο σου!! Καλή συνέχεια!
03-09-2014, 23:28 #8
- Join Date
- Nov 2013
- Posts
- 1,064
Originally posted by Scarllet_D
Μπράβο σου!! Καλή συνέχεια!
04-09-2014, 22:37 #9
- Join Date
- Sep 2014
- Posts
- 1,069
Μπράβο Ματζουράνα!! Μακάρι να κάνουμε όλοι τόσο σημαντικές συνειδητοποιήσεις!!
04-09-2014, 23:40 #10
- Join Date
- Nov 2013
- Posts
- 1,064
Originally posted by marulenia
Μπράβο Ματζουράνα!! Μακάρι να κάνουμε όλοι τόσο σημαντικές συνειδητοποιήσεις!!
01-11-2014, 09:28 #11
- Join Date
- Nov 2013
- Posts
- 1,064
3 μήνες!
Καλημέρα και καλό μήνα σε όλους!
1η Νοέμβρη σήμερα,
και επισήμως κλείνω 3 μήνες διατροφής!
3 μήνες καθαρή από τον εθισμό μου,
3 μήνες γεμάτοι νόστιμες και πολύ θρεπτικές τροφές,
3 μήνες που κύλησαν πολύ γρήγορα και πολύ ευχάριστα.
Χωρίς πείνα, χωρίς στέρηση, χωρίς καταπίεση!
Μου αρέσει η διατροφή μου!
Μου αρέσει που δεν πεινάω όλη την ώρα (όπως όταν έτρωγα γλυκά και ψωμοειδή).
Μου αρέσει που πλέον μπορώ και αισθάνομαι πραγματικά τις γεύσεις των φαγητών!
Μου αρέσει που μπορώ και αισθάνομαι τη γεύση του νερού!
Μου αρέσει που μαγειρεύω εγώ για τον εαυτό μου και διοχετεύω μέρος της δημιουργικότητάς μου στην μαγειρική!
Μου αρέσει που δεν μετατρέπω τα δύσκολα συναισθήματά μου σε τοξικές για τον οργανισμό μου τροφές!
Μου αρέσει που είμαι 23 κιλά ελαφρύτερη και που νιώθω μεγάλη αυτοπεποίθηση!
Μου αρέσει που δεν κουράζομαι τόσο εύκολα!
Μου αρέσει που όποτε ακούω έξω μια παρέα να γελάει, δεν σκέφτομαι αυτόματα ότι γελάει με το πάχος μου (όπως σκεφτόμουν παλαιότερα)!
Μου αρέσει που βαθιά μέσα μου πιστεύω ότι είμαι αδύνατη (αλλά και δυνατή!)!
Μου αρέσει ο εαυτός μου!
(είμαι ψωνάρα τελικά!! :smug: :smilegrin: )
Να είμαστε όλοι καλά! :starhit:
01-11-2014, 12:32 #12
- Join Date
- Jan 2009
- Posts
- 896
Σου εύχομαι μέσα απ'την ψυχή μου να σκέφτεσαι έτσι αισιόδοξα μέχρι την επίτευξη του στόχου σου αλλά και μετά. Θέλω να ελπίζω πως θα είσαι αυτή η εξαίρεση που θα έχει καταφέρει να κάνει αυτό το μεγάλο ταξίδι της απώλειας κιλών με διατροφή. Παρακολουθώ την πορεία σου και είναι σαν να βλέπω σε καθρέφτη τον εαυτό μου πριν 7 χρόνια που ενώ έψαχνα να βρω πληροφορίες για χειρουργείο παχυσαρκίας αλλά τελικά αποφάσισα να ξαναπαλέψω με διατροφή. Όσα κιλά ήσουν ήμουνα και κατάφερα να φτάσω στα 98, από κει και πέρα μου γύρισε μπούμερανγκ. Όλη η θετική διάθεση και ενέργεια ξεφούσκωσαν ξαφνικά. Ίσως επειδή μόνη μου υποστηριζόμουν και συγχρόνως υποστήριζα τα άγχη του άντρα μου. Μεγάλο φορτίο το να προσπαθείς για σένα μόνη σου και μαζί να προσπαθείς και για άλλον, χωρίς να λαβαίνεις.
Προσπάθησε αυτή σου την αισιοδοξία να την κρατήσεις ζωντανή μέχρι τέλους.
Καλό μήνα... ώρα να βαδίζεις για τον 4ο με εξίσου όμορφα αποτελέσματα! :thumbup:
01-11-2014, 12:55 #13
- Join Date
- Sep 2014
- Posts
- 1,069
Ευωδιαστή μούσα μας Μαντζουράνα, δεν άλλα έχω λόγια!! Συνέχισε απλά να μας εμπνέεις!! Μακάρι να μπορέσω κι εγώ να σου προσφέρω έστω και τη μισή από τη θετική διάθεση που μου μεταφέρεις!!
01-11-2014, 13:11 #14
- Join Date
- Apr 2011
- Posts
- 2,656
Ρανάκι, όντως , όπως τα λέει η marulenia, είσαι έμπνευση! Συνέχισε να αγαπιέσαι με τον ωραίο σου εαυτό, έχετε την τέλεια χημεία!
01-11-2014, 17:03 #15
- Join Date
- Nov 2013
- Posts
- 1,064
Originally posted by Μαρία.
Σου εύχομαι μέσα απ'την ψυχή μου να σκέφτεσαι έτσι αισιόδοξα μέχρι την επίτευξη του στόχου σου αλλά και μετά. Θέλω να ελπίζω πως θα είσαι αυτή η εξαίρεση που θα έχει καταφέρει να κάνει αυτό το μεγάλο ταξίδι της απώλειας κιλών με διατροφή. Παρακολουθώ την πορεία σου και είναι σαν να βλέπω σε καθρέφτη τον εαυτό μου πριν 7 χρόνια που ενώ έψαχνα να βρω πληροφορίες για χειρουργείο παχυσαρκίας αλλά τελικά αποφάσισα να ξαναπαλέψω με διατροφή. Όσα κιλά ήσουν ήμουνα και κατάφερα να φτάσω στα 98, από κει και πέρα μου γύρισε μπούμερανγκ. Όλη η θετική διάθεση και ενέργεια ξεφούσκωσαν ξαφνικά. Ίσως επειδή μόνη μου υποστηριζόμουν και συγχρόνως υποστήριζα τα άγχη του άντρα μου. Μεγάλο φορτίο το να προσπαθείς για σένα μόνη σου και μαζί να προσπαθείς και για άλλον, χωρίς να λαβαίνεις.
Προσπάθησε αυτή σου την αισιοδοξία να την κρατήσεις ζωντανή μέχρι τέλους.
Καλό μήνα... ώρα να βαδίζεις για τον 4ο με εξίσου όμορφα αποτελέσματα! :thumbup:
Κατ' αρχάς μπράβο σου για την μεγάλη απώλεια που είχες πετύχει τότε!
Λυπάμαι που ήρθαν τα πράγματα έτσι και έχασες την θετική σου διάθεση.
Σε καταλαβαίνω απόλυτα.
Εγώ το περισσότερο που είχα φτάσει μέχρι πριν μερικά χρόνια ήταν το 110. Μετά οι γονείς μου χώρισαν και η μητέρα μου ήταν χάλια.
Και το βάρος να την υποστηρίξω έπεσε σε μένα. Έγινα η ψυχολόγος της χωρίς να το θέλω και άκουγα πάρα πολύ άσχημα πράγματα για τον πατέρα μου (τον οποίο αγαπώ πολύ) για πολύ πολύ καιρό. Επίσης με φόρτωνε εμμέσως πολλές ενοχές κάθε φορά που συναντιόμουν ή μιλούσα στο τηλέφωνο με τον πατέρα μου.
Κοινώς έβγαζε τα "σκουπίδια" της σε μένα και μέσα σε 1 χρόνο έφτασα τα 140 κιλά! (Και αυτό συνέβαινε μια εποχή που είχε την οικονομική δυνατότητα να πάει σε ψυχολόγο, αλλά δεν πήγαινε γιατί υποτιμούσε τους ψυχολόγους...)
Σε καταλαβαίνω απόλυτα....
Το καλό στην δική μου περίπτωση ήταν ότι δεν άντεξα άλλο, έκανα μερικές τρομακτικές εκρήξεις θυμού στην μητέρα μου και σταμάτησε να με επιβαρύνει. Πλέον το πολύ-πολύ να πετάξει καμιά σπόντα, την οποία και έχω μάθει (πια) να αγνοώ.
Πάντως μπράβο σου και που πήρες την απόφαση για χειρουργείο και τα κατάφερες!
Κάποιοι λένε ότι το χειρουργείο είναι πιο εύκολη λύση.
Κάποιοι ότι είναι εξίσου απαιτητική με την διατροφή.
Εγώ λέω ότι το χειρουργείο είναι ο πιο δύσκολος δρόμος και σέβομαι και θαυμάζω τα άτομα που τον διάλεξαν!
Γιατί έχεις να αντιμετωπίσεις όλη την ταλαιπωρία του χειρουργείου και τις πολύ απαιτητικές διατροφικές προσαρμογές που πρέπει να γίνουν για κάποιο διάστημα μετά το χειρουργείο.
Αν δεν γίνομαι αδιάκριτη, συνεχίζεις να επιβαρύνεσαι ψυχολογικά από τον άντρα σου τώρα ή όλα καλά;
Έχεις φτάσει στον τελικό σου στόχο από θέμα κιλών;
Νιώθω πως δεν υπάρχω, μονίμως
23-07-2025, 01:39 in Σχέσεις και Επικοινωνία