Οδεύοντας για το φώς στην άκρη του τούνελ!

[polinaki1983]

kokkinoskoufitsa μου το είχα δοκιμάσει παλιά!!!!! Τελικά το ποδήλατο κατάληξε κρεμάστρα ρούχων!!! Μάλλον θα ακολουθήσω αυτό που είπε η Μαντάμ σου σου, έστω και για 20 λεπτά κάθε βράδυ (όποτε δεν βρέχει δηλαδή) με μουσικούλα στα αυτιά! Ετσι θα φεύγω και από την ρουτίνα της ζωής μου και από τις σκέψεις μου! Θα σας ενημερώσω πως θα πάει!

[Μαρία._ed]

Μια άλλη ιδέα είναι να το ρίχνεις στο χορό, μαζί με τα πιτσιρικάκια, κάποιες φορές μες την εβδομάδα που δεν έχεις κέφι να βγεις έξω για περπάτημα! Κι αυτά θα χαρούνε αλλά κι εσύ θα έχεις κάνει την γυμναστικούλα σου με διασκεδαστικό τρόπο!

[polinaki1983]

Originally posted by Μαρία.
Μια άλλη ιδέα είναι να το ρίχνεις στο χορό, μαζί με τα πιτσιρικάκια, κάποιες φορές μες την εβδομάδα που δεν έχεις κέφι να βγεις έξω για περπάτημα! Κι αυτά θα χαρούνε αλλά κι εσύ θα έχεις κάνει την γυμναστικούλα σου με διασκεδαστικό τρόπο!

:thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thum bup::thumbup:

Αυτό το κάνω καθημερινά!!!!! Δώστου Gangnamstyle, lambada, makarena!!!! Αυτες είναι οι επιλογές της Αμαλίας μου και θέλει να τα χορεύουμε μαζί μιας και εγώ της τα έδειξα πρώτη φορά!!!!!

[Μαρία._ed]

Οπότε την γυμναστικούλα σου την έχεις! Μια χαρά είσαι!
Σιγά σιγά να βάλεις και το "μανικάκι" να δουλεύει, που'χει τεμπελιάσει!

[Μαντζουράνα_ed]

Πωλινάκι καλησπέρα!
Δεν έχουμε μιλήσει ποτέ, όμως έπεσα τυχαία στο τόπικ σου και διάβασα την ιστορία σου.
Αυτό που θέλω να σου πω είναι να μην το βάζεις κάτω! Για κανέναν λόγο!
Κι εγώ έχω περάσει χρόνια ολόκληρα μες στην θλίψη. Πίστευα ότι όλα είναι μάταια.
Κι όμως αυτή τη στιγμή είμαι απίστευτα αισιόδοξη και μάλιστα έχω καταφέρει ν' αντιμετωπίσω την συναισθηματική υπερφαγία που με βασάνιζε από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου!
Όλοι μπορούμε να βρούμε το φως στην άκρη του τούνελ, όπως γράφεις και στον τίτλο του τόπικ σου!

Έχεις 3 υπέροχα πλάσματα που σε θέλουν υγιή και δυνατή!
Ξεκίνα ν' αγαπάς τον εαυτό σου!

Θα χαρώ ν' ακούσω νέα σου!

Υ/Σ: Έμεινα με το στόμα ανοιχτό βλέποντας τις απίστευτες τουρτο-δημιουργίες σου! Τέτοιο ταλέντο δεν πρέπει να πάει χαμένο! Θα σου πρότεινα ν' αρχίσεις ν' ασχολείσαι πάλι με αυτό!

[polinaki1983]

Καλημέρα σας..... Και πάλι επιστρέφω εδώ μετά απο σχεδόν 1 χρόνο....

Χρειάζομαι βοήθεια..... Βοήθεια που δεν μπορώ να βρω στους δίπλα μου.... Στους γύρω μου.... Κανείς δεν μπορεί να με κατανοήσει...... Είμαι σε μία φάση που ψυχολογικά είμαι πεσμένη κάτω από το 0..... Σωματικά νιώθω φυλακισμένη σε ένα σώμα που δεν αναγνωρίζω..... Με τα θέματα υγείας όλα πάνε από το κακό στο χειρότερο..... και στήριξη καμιά....

Τώρα θα μου πείτε γιατί τα λέω εδώ όλα αυτά? Γιατί πρέπει να βρω δύναμη να ξεκινήσω.... να ξεκινήσω πριν να είναι αργά....

[anna65]

Γιατί ξέρεις πως εδώ είχες βρει και στο παρελθόν βοήθεια, στήριξη, συμπαράσταση, κατανόηση. Γιατί ξέρεις πως εδώ θα βρεις άτομα που βιώνουνε/ βιώσανε αυτά που περνάς. Γιατί ξέρεις πως το πρόβλημα με τα κιλά δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου. Αυτό που μας ενώνει είναι οι εσωτερικές ανασφάλειες που κάτω από το μανδύα του "παχύσαρκου" δικαιολογούσαμε ως "ρατσισμό" αλλά βγάζοντας την πανοπλία αυτή είδαμε πως τελικά πρέπει να συνεχίσουμε να παλεύουμε διαρκώς. Και κάποιες στιγμές ο αγώνας αυτός κουράζει. Τότε, καθόμαστε λίγο να ξαποστάσουμε, μέχρι να πάρουμε μια ανάσα και να συνεχίσουμε το δρόμο μας.

[polinaki1983]

Originally posted by anna65
Γιατί ξέρεις πως εδώ είχες βρει και στο παρελθόν βοήθεια, στήριξη, συμπαράσταση, κατανόηση. Γιατί ξέρεις πως εδώ θα βρεις άτομα που βιώνουνε/ βιώσανε αυτά που περνάς. Γιατί ξέρεις πως το πρόβλημα με τα κιλά δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου. Αυτό που μας ενώνει είναι οι εσωτερικές ανασφάλειες που κάτω από το μανδύα του "παχύσαρκου" δικαιολογούσαμε ως "ρατσισμό" αλλά βγάζοντας την πανοπλία αυτή είδαμε πως τελικά πρέπει να συνεχίσουμε να παλεύουμε διαρκώς. Και κάποιες στιγμές ο αγώνας αυτός κουράζει. Τότε, καθόμαστε λίγο να ξαποστάσουμε, μέχρι να πάρουμε μια ανάσα και να συνεχίσουμε το δρόμο μας.

Καλημέρα Αννα μου..... Πόσο δίκαιο έχεις....

[Blossom]

Originally posted by polinaki1983
Καλημέρα σας..... Και πάλι επιστρέφω εδώ μετά απο σχεδόν 1 χρόνο....

Χρειάζομαι βοήθεια..... Βοήθεια που δεν μπορώ να βρω στους δίπλα μου.... Στους γύρω μου.... Κανείς δεν μπορεί να με κατανοήσει...... Είμαι σε μία φάση που ψυχολογικά είμαι πεσμένη κάτω από το 0..... Σωματικά νιώθω φυλακισμένη σε ένα σώμα που δεν αναγνωρίζω..... Με τα θέματα υγείας όλα πάνε από το κακό στο χειρότερο..... και στήριξη καμιά....

Καλησπέρα Πωλίνα!

Γιατί πιστεύεις πως δε μπορείς να βρεις στήριξη στους κοντινούς σου ανθρώπους;
Το έχεις συζητήσει σοβαρά μαζί τους..;

Καμιά φορά οι ίδιοι παρουσιάζουμε την κατάσταση πιο ελαφριά απ'ό,τι πραγματικά είναι,
με αποτέλεσμα ούτε καν οι δικοί μας άνθρωποι να καταλαβαίνουν πόσο άσχημα νοιώθουμε.

Ξέρεις, ανεξάρτητα με το πόσα βάσανα τραβάμε,
αν πάντα φαινόμαστε δυνατοί, έτσι μας αντιλαμβάνονται και οι υπόλοιποι.

Βέβαια μπορεί στη δική σου περίπτωση απλώς το περιβάλλον να μην είναι
ευνοϊκό - δεν το γνωρίζω...

Καλά κάνεις και εκφράζεσαι στο φόρουμ - εμείς είμαστε εδώ για να σε ακούσουμε και όσο μπορούμε να το συζητήσουμε μαζί σου -
αλλά αν η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο, πιστεύω πως οφείλεις,
για το καλό της υγείας σου και των παιδιών σου, να απευθυνθείς σε κάποιον ειδικό.

Όση παρότρυνση και αν έχεις από εμάς, πρέπει εσύ η ίδια να το πάρεις
απόφαση πως χρειάζεσαι βοήθεια, ψυχολογική, για να σταθείς ξανά στα
πόδια σου.

Μη ντραπείς να κάνεις αυτό το βήμα.

Σου γράφω με αγάπη και ελπίζω να μην με παρεξηγήσεις.

[anna65]

Originally posted by Blossom
Γιατί πιστεύεις πως δε μπορείς να βρεις στήριξη στους κοντινούς σου ανθρώπους;
Το έχεις συζητήσει σοβαρά μαζί τους..;

Συμφωνώ μαζί σου Βlossom πως όταν η κατάσταση φτάσει στο όριο, πρέπει να απευθυνθούμε σε ειδικούς ψυχικής υγείας. Το πρώτο πράγμα που ρωτούν, όταν αναφέρεις ότι δεν υπάρχει στήριξη από το κοντινό περιβάλλον, είναι ποιά η σχέση σου με το φιλικό περιβάλλον. Το φιλικό περιβάλλον δεν αντικαθιστά σε καμιά περίπτωση την εξειδικευμένη γνώση, όμως είναι θετικό να γνωρίζεις κάπου υπάρχουν άτομα που χωρίς να πεις πολλά είναι διαθέσιμα, χωρίς να σε κρίνουν σε κατανοούν, απλά είναι εκεί. Και μερικές φορές είναι το μόνο που χρειάζεσαι.

Πωλινάκι, ελπίζω να αισθάνεσαι καλύτερα. Κάνε κανένα από τα ωραία γλυκάκια σου και για χάρη μας!