Οδεύοντας για το φώς στην άκρη του τούνελ!

[konina]

Originally posted by koukoutsi

Originally posted by polinaki1983

Στα υπόψην μου το έχω, καθώς έχω και τους λάτιν χορούς!!!!!! Εχουμε κάτι επιμορφωτικά μαθήματα, που είναι από Οκτώβριο μέχρι Μάιο, και είναι μόνο 80 ευρώ όλους τους μήνες, και πας 1 φορά την βδομάδα για 1μιση ώρα. Σκεφτομαι όταν με το καλό το αποφασίσω, να γραφτώ εκεί!

Καλή φάση, Πωλίνα, είναι πολύ οικονομικά, και επιπλέον γυμναστική. ʼντε με το καλό να το αποφασίσεις!!!:thumbup::thumbup::thumbup:

οπως ειπε κ το κουκουτσι ειναι οντως πολυ οικονομικα (κριμα απ'το θεο να το χασεις)...εγω πληρωνω 40? καθε μηνα για 1 ωρα την εβδομαδα ή 60? το μηνα για 2 ωρες την εβδομαδα....

[polinaki1983]

Originally posted by konina

Originally posted by koukoutsi

Originally posted by polinaki1983

Στα υπόψην μου το έχω, καθώς έχω και τους λάτιν χορούς!!!!!! Εχουμε κάτι επιμορφωτικά μαθήματα, που είναι από Οκτώβριο μέχρι Μάιο, και είναι μόνο 80 ευρώ όλους τους μήνες, και πας 1 φορά την βδομάδα για 1μιση ώρα. Σκεφτομαι όταν με το καλό το αποφασίσω, να γραφτώ εκεί!

Καλή φάση, Πωλίνα, είναι πολύ οικονομικά, και επιπλέον γυμναστική. ʼντε με το καλό να το αποφασίσεις!!!:thumbup::thumbup::thumbup:

οπως ειπε κ το κουκουτσι ειναι οντως πολυ οικονομικα (κριμα απ'το θεο να το χασεις)...εγω πληρωνω 40? καθε μηνα για 1 ωρα την εβδομαδα ή 60? το μηνα για 2 ωρες την εβδομαδα....

Ναι το ξέρω. Γενικός τα επιμορφωτικά έχουν πολλά μαθήματα που μπορείς να παρακολουθήσεις με 50-80 ευρώ την σχολική χρονιά! Αυτό που σίγουρα θα ξεκινήσω φέτος τον Οκτώβριο είναι ζαχαροπλαστική.

[aggeloydaki]

ουφ γράψατε τόοοοσα πολλά που και δεν προλαβαίνω να τα διαβάσω και να απαντήσω επιφυλάσσομαι για later:bouncy: το μόνο που σχολιάζω είναι για τα επιμορφωτικά μαθήματα,είστε ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ τυχεροι Πολινάκι,εδώ σε εμάς δεν υπάρχει απολύτως τίποτα πια!

[polinaki1983]

Originally posted by aggeloydaki
ουφ γράψατε τόοοοσα πολλά που και δεν προλαβαίνω να τα διαβάσω και να απαντήσω επιφυλάσσομαι για later:bouncy: το μόνο που σχολιάζω είναι για τα επιμορφωτικά μαθήματα,είστε ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ τυχεροι Πολινάκι,εδώ σε εμάς δεν υπάρχει απολύτως τίποτα πια!

Ελπίζω μόνο να μην τα καταργήσουν τώρα με την κρίση που έπεσε μετά την έκριξη......

Πάντος άμμα δεις τί μαθήματα μπορείς να παρακολουθίσεις θα μείνεις με το στώμα ανοικτό!! Από ξένες γλώσσες μέχρι κάθε λογής χειροτεχνία, λογοθεραπεία, ψυχολογία (και αυτό ενδιαφέρον είναι τώρα που το σκέφτομαι), υπολογιστές, χορούς, μαγειρική και πολλά πολλά άλλα.

[sourkouna]

H θεια μου στη Κυπρο παντως 50χρ παρακολουθησε μαθηματα για interior design και κανε ανακαινηση και το σπιτι της μονη της.Ασε που της εκανε πολυ καλο στη ψυχολογια της γιατι ειναι οικοκυρα και τις πιο πολλες ωρες ηταν σπιτι πριν.

[polinaki1983]

Γενικός νομίζω τα επιμορφωτικά σου κάνουν καλό στην ψυχολογία γιατί και παρακολουθείς κάτι που σου αρέσει, αλλά και δεν εχεις το άνχος του ότι θα πληρώσεις 80-100 ευρώ τον μήνα για κάτι.

[aggeloydaki]

δεν ξέρω από που μα αρχίσω με όλα αυτά που διάβασα.Πιο πολύ εντύπωση μου έκανε το γεγονός Πολίνα πως τόσα χρόνια υπερασπιζόσουν τον εαυτό σου λέγοντας πόσο όμορφη είσαι,εδώ μέσα το έχεις γράψει αμέτρητες φορές,θυμάμαι μέχρι και να έχεις τσακωθεί επειδή εσύ έλεγες πως στα κιλά που είσαι νιώθεις-είσαι όμορφη και κάποια άλλη διαφωνούσε.Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω πως τόσα χρόνια "παραμύθιαζες" τον εαυτό σου και ξαφνικά κατάλαβες πως έκανες λάθος για την ιδέα που είχες για τον εαυτό σου?Συνειδητά το έκανες?κορόιδευες τον εαυτό σου για να αντιμετωπίσεις τον κόσμο?Ξαφνικά κατάλαβες πως δεν νιώθεις τόσο όμορφη?ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιος μπορεί να πείσει τον εαυτό του πως είναι Θεός και ξαφνικά μια μέρα να πει οκ είμαι ένας απλός θνητός...Στα λέω πολύ καλή διάθεση αυτά ,απλά δεν το καταλαβαίνω!Πάμε παρακάτω η αδελφή σου είναι απαράδεκτη αλλά δεν μου κάνει και πολύ εντύπωση,,,εμένα η δική μου δεν ήρθε καν να με δει στο νοσοκομείο μετά την επέμβαση,δεν έχει ρωτήσει καν "βρε αδελφή πόσα κιλά έχασες?" δεν έχει πει καμία καλή κουβέντα!Ο άνδρας μου λέει ότι κοντεύει να σκάσει από την ζήλεια της,αλλά εγώ ειλικρινά δεν μπορώ να το καταλάβω αυτό το συναίσθημα ειδικά όταν προέρχεται από την ίδια μου την αδελφή,απλά αδιαφορά πλέον για αυτήν

Κόνινα και Katie δεν χρειάζεται να δείτε το 6 μπροστά για να ψωνίσετε στα med!! έχει και μερικά σχέδια και νούμερα που μπορούμε να τα φορέσουμε και όσες δεν έχουμε σώμα playmate!

Originally posted by Γλαύκη
Να ρωτησω κατι κ ευχομαι να μην παρεξηγηθω.Κοριτσια εισασταν παντα παχουλες απο παιδια?Δεν εχετε υπαρξει ποτε αδυνατες?Ρωταω πιο πολυ τα κοριτσια που εχουν κανει χειρουργειο

εγώ Γλάυκη μου ήμουν πάντα ένα γεματούλικο παιδάκι,την πρώτη χρονιά τελειώνοντας το σχολείο παρά-στρουμπούλεψα αλλά για να πω την αλήθεια μου τότε δεν πολυέδωσα σημασία,μέχρι που γνώρισα τον έρωτα της φοιτητικής μου ζωής και μου έδωσε τελεσίγραφο "ή αδυνατίζεις ή με χάνεις" τότε είχα άλλα μυαλά και φυσικά αποφάσισα να αδυνατίσω, σε 4 μήνες έχασα γύρω στα 30-35 κιλά πήγα στα 60 κιλά,απόκτησα μία μέση δαχτυλίδι και δεν είχα πουθενά χαλάρωση .Στα 60 κιλά εξακολουθούσα να αισθάνομαι χοντρή!Πήγα στα Πρίνου και στα newday παράλληλα για να μπορέσω να πάω πιο κάτω...μπαρμ******λα!Το λιγότερο που έφτασα ήταν 58 κιλά ότι και να έκανα παρακάτω δεν πήγαινε η ζυγαριά,εγώ εξακολουθούσα να νιώθω χοντρή,τώρα που βλέπω κάποια ρούχα μου από τότε λέω πόσο μα πόσο ηλίθια ήμουν,μια σταλιά άνθρωπος είχα γίνει!και για να είμαι ειλικρινής,έτσι ΔΕΝ θέλω να ξαναγίνω!Κάποια χρόνια έμεινα σε αυτά τα κιλά και μετά σιγά-σιγά άρχισα να ανεβαίνω.Δεν πολυέδωσα σημασία,ήξερα πως ήμουν όμορφη ακόμα το έβλεπα στις αντιδράσεις των ανδρών όταν πέρναγα από μπροστά τους,το πως με κοίταγαν (και πίστεψέ με δεν είμαι ψώνιο ) τα τελευταία 8 χρόνια παλεύω να χάσω κιλά έχανα λίγα,έπαιρνα περισσότερα και φτου από την αρχη .Και έφτασα σε σημείο να κάνω την επέμβαση γιατί αφενός άρχισα να φοβάμαι για μελλοντικά προβλήματα υγείας και αφετέρου γιατί έπαψα να νιώθω θυλική και σέξυ.Ότι και να έλεγε ή να έκανε ο άνδρας μου εγώ είχα εκεί κολημένο το μυαλό μου πως έχω γίνει χάλια!Θέλω να πιστεύω πως αυτή την φορά σαν αδύνατη θα αντιληφθώ την εικόνα που έχω και δεν θα θεωρώ πως είμαι ακόμα χοντρή!Ξέρω πως δεν είναι εύκολο αλλά ήδη με τα κιλά που έχω χάσει νιωθω πολύ καλύτερα,πιο γυναίκα,πιο φιλάρεσκη.
Τα αστεία για τα κιλά τα θεωρώ απαράδεκτα και να μην τα δέχεσαι.Εγώ τα τελευταία χρόνια βαρέθηκα να αντικορύω τα "αστεία" του πατέρα μου προς τα ανήψια μου που αποκαλούσε "φούσκα" και άλλα τέτοια χαριτωμένα και μιλάμε για χαραχτηρισμούς από έναν άνθρωπο που δεν είναι και αδύνατος,ίσα-ίσα τα τελευταία χρόνια έχει μία κοιλιά άλλο πράγμα!Όποτε άκουγα κάτι του έλεγα δεν κοιτάς καλύτερα τον εαυτό σου!Από κανέναν ξένο δεν δέχτηκα ποτέ κάποιο τέτοιο αστειάκι,όποιος θέλει ας σχολιάσει τον εαυτό του όχι εμένα!Ειλικρινά εύχομαι να περάσει όσο το δυνατόν ο καιρός να κάνεις το χειρουργείο και να αρχίσεις μιά καινούρια ζωή,είναι κρίμα να μαραζώνεις γιατί το έξω σου δεν σου αρέσει.

Originally posted by konina
το ξερω κοριτσακια... κ ο αντρας μου αυτο μου λεει...αλλα οταν εισαι σενα χωρο που ολες οι γυναικες ειναι 50-60 κιλα ε μια πτωση της αυτοπεποιθησης σου την παθαινεις.....

ε λοιπόν δεν παθαίνεις τίποτα πίστεψέ με!!!Φέτος πήγαινα σε μία παραλία που όλες μα όλες είχαν κορμάρα,ΑΛΛΑ δεν είχαν τουπέ και ύφος,ε σε πληρηφορώ φόραγα το μπικινάκι μου και μια χαρά ένιωθα!Σήμερα πήγα στο κολυμβητήριο,όλες (εκτός από μία αλλη κοπέλα ) ήταν κορμάρες,δεν ένιωσα καθόλου άσχημα!Δεν ξέρω ίσως φταίει το γεγονός πως 21 κιλά έχουν φύγει από επάνω μου,ίσως φταίει το γεγονός πως φοράω ρούχα που τα 4 τελευταία χρόνια απλά τα ανέβαζα-κατέβαζα στο πατάρι.Πάντως άσχημα δεν νιώθω ανάμεσα στις αδύνατες και ίσα-ίσα αν είναι και υπερβολικά αδύνατες τις σχολιάζω κιόλας

ζητώ συγνώμη για το μεγάλο πόστ μου,στέλνω σε όλες σας από ένα γλυκό φιλί και εύχομαι όλων μας τα όνειρα να γίνουν σύντομα πραγματικότητα :yes::yes:

[Ava_ed]

Aγγελουδάκι μου, πού και πού νιώθουμε την ανάγκη να παραμυθιάσουμε τον εαυτό μας. Είναι και θέμα χαρακτήρα βέβαια..
Όταν ήμουν στο αποκορύφωμα των κιλών μου, φαινομενικά δεν άκουγα κανέναν. Ούτε τις παροτρύνσεις του τότε φίλου μου, ούτε τα παρακάλια της οικογένειάς μου, ούτε τα κακεντρεχή αστεία και σχόλια εις βάρος μου, τίποτα. Ήμουν πολύ δυστυχισμένη, γιατί μέσα μου ήξερα πως όλοι είχαν δίκιο και ότι το είχα παρακάνει. Όπως είπε και η konina, φαινομενικά αποδεχόμουν το σώμα μου και την κατάστασή μου, στην πραγματικότητα, όμως, είχα παραιτηθεί από τη ζωή και τις χαρές της. Αν πίστεψα προσωπικά ότι η Πωλίνα αισθανόταν θεά? Ποτέ! Όλοι γνωρίζουμε, έστω και βαθιά μέσα μας, την πραγματικότητα. Όμορφες, ναι, θηλυκές, ίσως, αυτό που θα θέλαμε να είμαστε στην πραγματικότητα? Όχι. Τώρα βιώνει τη δική της αποκάλυψη. Αρχίζει να δείχνει όπως ποτέ της δεν τόλμησε να ονειρευτεί και είναι μονόδρομος. Ίσως αρχίζουν να κλονίζονται και άλλες λεπτές ισορροπίες, κάποια δεδομένα, δεν ξέρω, η ίδια μόνο είναι σε θέση να μας πει.
Πήγα πισίνα σήμερα και ήταν τέλεια! Έκανα αρχικά τη γυμναστική μου και μετά παραδόθηκα στη χαλάρωση. Τόση χαλάρωση, που σηκώθηκα κι έφυγα για να μη με ξυπνήσουν την ώρα που θα έκλειναν!

[konina]

αγγελουδακι το ξερω οτι μπορω κ τωρα να βρω τετοια εσωρουχα...σημασια ομως δεν εχει μονο να μπεις, αλλα κ να σου αρεσει αυτο που βλεπεις... κ προς το παρον δεν με ικανοποιει το αποτελεσμα....

Originally posted by Ava
Aγγελουδάκι μου, πού και πού νιώθουμε την ανάγκη να παραμυθιάσουμε τον εαυτό μας. Είναι και θέμα χαρακτήρα βέβαια..
Όταν ήμουν στο αποκορύφωμα των κιλών μου, φαινομενικά δεν άκουγα κανέναν. Ούτε τις παροτρύνσεις του τότε φίλου μου, ούτε τα παρακάλια της οικογένειάς μου, ούτε τα κακεντρεχή αστεία και σχόλια εις βάρος μου, τίποτα. Ήμουν πολύ δυστυχισμένη, γιατί μέσα μου ήξερα πως όλοι είχαν δίκιο και ότι το είχα παρακάνει. Όπως είπε και η konina, φαινομενικά αποδεχόμουν το σώμα μου και την κατάστασή μου, στην πραγματικότητα, όμως, είχα παραιτηθεί από τη ζωή και τις χαρές της. Αν πίστεψα προσωπικά ότι η Πωλίνα αισθανόταν θεά? Ποτέ! Όλοι γνωρίζουμε, έστω και βαθιά μέσα μας, την πραγματικότητα. Όμορφες, ναι, θηλυκές, ίσως, αυτό που θα θέλαμε να είμαστε στην πραγματικότητα? Όχι. Τώρα βιώνει τη δική της αποκάλυψη. Αρχίζει να δείχνει όπως ποτέ της δεν τόλμησε να ονειρευτεί και είναι μονόδρομος. Ίσως αρχίζουν να κλονίζονται και άλλες λεπτές ισορροπίες, κάποια δεδομένα, δεν ξέρω, η ίδια μόνο είναι σε θέση να μας πει.

:thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup:

[polinaki1983]

Originally posted by aggeloydaki
δεν ξέρω από που μα αρχίσω με όλα αυτά που διάβασα.Πιο πολύ εντύπωση μου έκανε το γεγονός Πολίνα πως τόσα χρόνια υπερασπιζόσουν τον εαυτό σου λέγοντας πόσο όμορφη είσαι,εδώ μέσα το έχεις γράψει αμέτρητες φορές,θυμάμαι μέχρι και να έχεις τσακωθεί επειδή εσύ έλεγες πως στα κιλά που είσαι νιώθεις-είσαι όμορφη και κάποια άλλη διαφωνούσε.Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω πως τόσα χρόνια "παραμύθιαζες" τον εαυτό σου και ξαφνικά κατάλαβες πως έκανες λάθος για την ιδέα που είχες για τον εαυτό σου?Συνειδητά το έκανες?κορόιδευες τον εαυτό σου για να αντιμετωπίσεις τον κόσμο?Ξαφνικά κατάλαβες πως δεν νιώθεις τόσο όμορφη?ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιος μπορεί να πείσει τον εαυτό του πως είναι Θεός και ξαφνικά μια μέρα να πει οκ είμαι ένας απλός θνητός...Στα λέω πολύ καλή διάθεση αυτά ,απλά δεν το καταλαβαίνω!

Κι όπως Αγγελουδάκι, όσο κι αν δεν το πιστέβετε, πριν ένιωθα όμορφη. Και είχα πολύ πιο πολύ αυτοπεποίθηση από τώρα. Ούτε με παραμύθιαζα, αλλά ούτε κορόιδευα κανέναν. ήμουνα ο εαυτός μου και τότε μου άρεσα. Και ήξερα πως μπορούσα να κερδίσω ότι και όπιον ήθελα. Και΄αυτό έκανα. Μην με ρωτήσετε γιατί τώρα άλλαξαν τα πράγματα που νιώθω. Δεν ξέρω να σας απαντήσω. Ισως ήταν επειδή είχα μεγαλώσει σε ένα σώμα 100+ κιλών, και μέσα απο εκείνο το σώμα είχα μάθει πως να δείχνω τα θετικά μου, πως να δείχνω ελκιστική, πως να μην δέχομαι προσβολές και αστία για τα κιλά μου, με αποτέλεσμα να μην με ενοχλεί μια τυχών απόρρυψη από κάπιον. Δεν έδεινα καν συμασία, αφού όσες φορές προσπάθησα να κερδίσω κάπιον, το πετύχαινα. Αυτό το αποδικνύουν και οι σχέσεις που είχα από μικρή, και το γεγονός ότι ποτέ δεν έμεινα χωρίς σχέση.

Τώρα ίσως άλλαξαν γιατί βλέπω ένα άλλο άτομο στον καθρεύτη μου, στις φωτογραφίες μου. Δεν λέω ότι δεν μου αρέσει αυτό που βλέπω. Απλά δεν μπορώ να το αποδεκτώ ότι είμαι εγώ. Αυτό είναι το πρόβλημά μου.

Ξέρω ίσως τα λέω λίγο μπερδεμένα, αλλά είμαι και εγώ μπερδεμένη μέσα μου.

Πάντος το μόνο σίγουρο είναι ότι ποτέ δεν πέταξα και ούτε πρόκειτε να πετάξω τις παλιές μου φώτο για να κρίψω το πως ήμουνα. Είναι η ζωή μου με τα λάθη της και τα σωστά της, και όσο και αν θυμώνω που με είχα κρατήσει τόσα χρόνια έτσι, (μή αναγνωρίζοντας τότε το πρόβλημα, όπως το αναγνωρίζω τώρα), νιώθω περίφανη για το ότι δεν μυζέριαζα, αλλά την ζούσα όσο το δυνατόν καλύτερα.

Τώρα είναι που πρέπει να βγω από την μυζέρια που με κατατέχει αυτές τις μέρες, και θα τα καταφέρω.

Πάλι μπερδεμένα τα λέω, αλλά σίγουρα κάπιος θα με καταλάβει...

[NADINE_ed]

Καλημέρα Πωλίνα και Πωλινοφίλες!

Μόλις διάβασα τις τελευταίες τρεις σελίδες και νιώθω πολύ όμορφα για τα λόγια που όλες της απευθύνατε.
Με διάθεση ουσιαστικής στήριξης,κατανόησης κι ενδιαφέροντος προσπαθήσατε να της φωτίσετε οπτικές,
που δυσκολεύεται αυτήν τη στιγμή να διαχειριστεί.Ειπώθηκαν αλήθειες ντυμένες αγάπη κι αυτό δεν μπορεί
παρά μόνο βοηθητικά να λειτουργήσει σε κάποιον που δείχνει να έχει τη δύναμη και διάθεση θετικότερα να εξελιχθεί.
Κάτι τέτοιες στιγμές χαίρομαι για το φόρουμ μας και ειδικότερα κάποια μέλη,που μέσα απ'αυτό έστω διαδικτυακά γνωρίζω.

Πελαγία,πολύ καιρό είχα να διαβάσω κάτι δικό σου και χαίρομαι που σε έχουμε και πάλι κοντά μας!
Ελπίζω να είσαι σε καλό δρόμο με τα δικά σου ζητήματα(και ποτέ δεν αναφέρομαι μόνο στα των κιλών).

Πωλινάκι μου,που μου τηλεφώνησες τις προάλλες στα ζόρια σου κι αντί να μου μιλήσεις γι'αυτά μου έλεγες πως δεν αδυνατίζεις...
θα σε δαγκώσω!Τα κορίτσια σου είπαν πάνω κάτω ό,τι θα σου έλεγα κι εγώ.Κυρίως πως όλο αυτό που βιώνεις είναι απόλυτα
αναμενόμενο στα πλαίσια της μεγάλης αλλαγής,που πραγματοποιείται στο σώμα σου κι έχει ασφαλώς αντίκτυπο και στην ψυχολογία σου.

Βρίσκεσαι σε ένα μεταβατικό στάδιο κι ως τέτοιο έχει αναστάτωση μεγάλη.ʼνοιξε το κουτί της Πανδώρας κι οι αποκαλύψεις πολλές!
Ταράχτηκαν ανεπανόρθωτα τα γνώριμα ύδατα της ύπαρξης σου και ο φόβος του αγνώστου φαντάζει πελώριος.
Καλείσαι να βρεις νέες ισορροπίες,νέες αντιδράσεις και συμπεριφορές,σχεδόν νέα ταυτότητα!

Χαίρομαι που ψάχνεσαι,που αυτοπαρατηρείσαι,που θυμώνεις(σπουδαίο βήμα ο θυμός!),που εξελίσσεσαι πιο συνειδητοποιημένα!
Μη σε τρομάζει όλο αυτό κι ας δείχνει σε πρώτη φάση να σε ρίχνει και κατ'επέκταση να σε κάνει να νιώθεις πως χάνεις τον εαυτό σου,
αυτόν που πάντα είχε το χαμόγελο τατουάζ,όλα τα έβλεπε θεϊκά ο κόσμος να καιγόταν,την Πωλίνα που κατάφερες οι άλλοι ν'αγαπούν.
Τώρα το κοινό είσαι εσύ!Σκοπός είναι εσύ να σε αγαπήσεις κι αυτό είναι πολλάκις δυσκολότερο!Έχω την αίσθηση πως πλέον είσαι
κοντύτερα στην αλήθεια σου,στις πραγματικές σου ανάγκες,στις απαιτήσεις από την ποιότητα της ζωής σου,στη διεκδίκηση!

Απεκδύεσαι την ατσάλινη χιλιολιθοβολημένη πανοπλία σου και γυμνή καλείσαι ν'αμυνθείς με τις όποιες δικές σου δυνάμεις.
Πώς κάποιος σπάει το χέρι του και το έχει για κάποιο διάστημα σε γύψο,νιώθει μεγάλη ασφάλεια μέσα σ'αυτόν,μαθαίνει
να λειτουργεί καλά μαζί του(κι ας έχει επιπλέον δυσκολία η καθημερινότητα)δέχεται με χαμόγελο τους γραμμένους μαρκαδόρους
πάνω του,διασκεδάζει τη διαφορετικότητα του κι εκεί που το έχει συνηθίσει καλείται να το αποχωριστεί και νιώθει το χέρι του μετέωρο
κι ανυπεράσπιστο,λες και πάντα το είχε σε γύψο και ξέχασε πώς ήταν χωρίς.Είχες κι εσύ πολύ καιρό την ψυχή σου σε γύψο,
Πωλινάκι μου και δειλά δειλά την ελευθερώνεις και η δόλια φοβάται να πετάξει ελεύθερη!Αναζητά το γνώριμο κλουβί
να της δείξει και πάλι τα όρια της,τρομάζει από το απέραντο του ουρανού που της απλώνεται,νιώθει μικρή,χαμένη και μόνη.

Τα μεγέθη,που αρενείσαι να βάλεις και κρατάς φυλακισμένα στη ντουλάπα σου κι ας σε χωράνε πλέον,είναι τα κουστούμια
του νέου ρόλου,που καλείσαι να παίξεις στη σκηνή της ζωής σου.Αν δε νιώθεις ακόμα έτοιμη,δε χρειάζεται να πιεστείς.
Πάρε το χρόνο σου και θα δεις πως κάποια στιγμή θα το τολμήσεις.Αυτό κάνουν οι επεμβάσεις.Σου ράβουν σχετικά γρήγορα
το νέο σου κουστούμι,αλλά εσύ δεν προλαβαίνεις να ετοιμαστείς ψυχολογικά ν'ανέβεις στη σκηνή.Κοιτάζεις το ραμμένο πάνω σου
ρούχο και λες πως δεν είναι για μένα,λάθος ταμπελάκι του έβαλαν.Στο νέο ρόλο δεν έχεις πια εγγυημένο το χειροκρότημα
του κοινού,καλείσαι να το ξανακερδίσεις και μάλιστα σε κοινό απαιτητικότερο.Δε χρειάζεται να βγεις ακόμα στη σκηνή.
Δούλεψε το μέσα σου,φώτισε όλες τις οπτικές του μέχρι να το κατακτήσεις.Θα πάρει χρόνο,αλλά είναι εφικτό.Και μετά ποιός σε πιάνει!

Δεν εννοώ φυσικά το νυφοπάζαρο της πασαρέλας και του συναγωνισμού της!Ποτέ δε μου άρεσε αυτή η οπτική
για τους ανθρώπους και τις μεταξύ τους σχέσεις.Το βρίσκω προσβλητικό κι υποτιμητικό κι όχι επειδή όσα δε φτάνει
η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια...(μην ανοίξω τώρα νέα ανάλυση και πλατυάσω με κίνδυνο να κουράσω).

Αναφέρομαι στην νέα Πωλίνα,που αναγεννιέται,εκείνη σε ισορροπία και γαλήνη ανάμεσα στις αμφιθυμικές πλευρές της.
Οι πόντοι που αλλάζουν στη μεζούρα,το μέγιστο μέχρι πρότινος ζητούμενο,δείχνει να μην είναι τόσο μαγικά αποκλειστικά θετικό.
Όλα όσα φέρνει στην επιφάνεια αποκαλύπτουν δυσκολότερους στόχους στο προσκήνιο,πιο σύνθετους και σπουδαίους.

Ευχή μου να έχεις τη φώτιση ορθά να διακρίνεις και δυνατά να προχωρήσεις στο καλύτερο δυνατό σου!Κι όλοι εμείς,είδες,δίπλα σου!

Ελεύθερα μας πετάγματα!

[NADINE_ed]

Originally posted by polinaki1983

Πάντος το μόνο σίγουρο είναι ότι ποτέ δεν πέταξα και ούτε πρόκειτε να πετάξω τις παλιές μου φώτο για να κρίψω το πως ήμουνα. Είναι η ζωή μου με τα λάθη της και τα σωστά της, και όσο και αν θυμώνω που με είχα κρατήσει τόσα χρόνια έτσι, (μή αναγνωρίζοντας τότε το πρόβλημα, όπως το αναγνωρίζω τώρα), νιώθω περίφανη για το ότι δεν μυζέριαζα, αλλά την ζούσα όσο το δυνατόν καλύτερα.

:thumbup:

[polinaki1983]

Ναταλάκι μου σε ευχαριστώ για το μύνημά σου. Προσπαθώ ότι καλύτερο μπορώ να κάνω για την Πωλίνα, και πιστεύω πως θα τα καταφέρω...

Οσο για το να με δαγκώσεις επειδή δεν σου είπα τίποτα προχτες που σε πήρα, αυτό για να γίνει πρέπει να συναντηθούμε, επομένως άμμα είναι να σε δω, καλοδεχούμενο το δάγκωμα!!!!!!!!

[Adda_ed]

Είναι τόσο συγκινητικό αυτό που γίνεται... Πωλίνα, θαυμάζω το θάρρος σου να εξωτερικεύσεις όλα αυτά τα συναισθήματα, και τα υπόλοιπα κορίτσια πόσο πολύ σε στηρίζουν, τα λόγια τους είναι βάλσαμο για την ψυχή. Πολλά από τα ποστς είναι λόγια που θα ήθελα να σου πω κι εγώ, και επίσης πολλά από τα συναισθήματα που νιώθεις είναι ότι νιώθω κι εγώ, πόσο πολύ σε καταλαβαίνω κορίτσι μου. Έχεις φίλους, και ανθρώπους που σε αγαπάνε, μην πτοείσαι, και μην αφήνεις τίποτα να σε ρίξει. Εσύ να είσαι καλά, μπορείς??? :thumbup:

[konina]

Originally posted by NADINE
Καλημέρα Πωλίνα και Πωλινοφίλες!

Μόλις διάβασα τις τελευταίες τρεις σελίδες και νιώθω πολύ όμορφα για τα λόγια που όλες της απευθύνατε.
Με διάθεση ουσιαστικής στήριξης,κατανόησης κι ενδιαφέροντος προσπαθήσατε να της φωτίσετε οπτικές,
που δυσκολεύεται αυτήν τη στιγμή να διαχειριστεί.Ειπώθηκαν αλήθειες ντυμένες αγάπη κι αυτό δεν μπορεί
παρά μόνο βοηθητικά να λειτουργήσει σε κάποιον που δείχνει να έχει τη δύναμη και διάθεση θετικότερα να εξελιχθεί.
Κάτι τέτοιες στιγμές χαίρομαι για το φόρουμ μας και ειδικότερα κάποια μέλη,που μέσα απ'αυτό έστω διαδικτυακά γνωρίζω.

Πελαγία,πολύ καιρό είχα να διαβάσω κάτι δικό σου και χαίρομαι που σε έχουμε και πάλι κοντά μας!
Ελπίζω να είσαι σε καλό δρόμο με τα δικά σου ζητήματα(και ποτέ δεν αναφέρομαι μόνο στα των κιλών).

Πωλινάκι μου,που μου τηλεφώνησες τις προάλλες στα ζόρια σου κι αντί να μου μιλήσεις γι'αυτά μου έλεγες πως δεν αδυνατίζεις...
θα σε δαγκώσω!Τα κορίτσια σου είπαν πάνω κάτω ό,τι θα σου έλεγα κι εγώ.Κυρίως πως όλο αυτό που βιώνεις είναι απόλυτα
αναμενόμενο στα πλαίσια της μεγάλης αλλαγής,που πραγματοποιείται στο σώμα σου κι έχει ασφαλώς αντίκτυπο και στην ψυχολογία σου.

Βρίσκεσαι σε ένα μεταβατικό στάδιο κι ως τέτοιο έχει αναστάτωση μεγάλη.ʼνοιξε το κουτί της Πανδώρας κι οι αποκαλύψεις πολλές!
Ταράχτηκαν ανεπανόρθωτα τα γνώριμα ύδατα της ύπαρξης σου και ο φόβος του αγνώστου φαντάζει πελώριος.
Καλείσαι να βρεις νέες ισορροπίες,νέες αντιδράσεις και συμπεριφορές,σχεδόν νέα ταυτότητα!

Χαίρομαι που ψάχνεσαι,που αυτοπαρατηρείσαι,που θυμώνεις(σπουδαίο βήμα ο θυμός!),που εξελίσσεσαι πιο συνειδητοποιημένα!
Μη σε τρομάζει όλο αυτό κι ας δείχνει σε πρώτη φάση να σε ρίχνει και κατ'επέκταση να σε κάνει να νιώθεις πως χάνεις τον εαυτό σου,
αυτόν που πάντα είχε το χαμόγελο τατουάζ,όλα τα έβλεπε θεϊκά ο κόσμος να καιγόταν,την Πωλίνα που κατάφερες οι άλλοι ν'αγαπούν.
Τώρα το κοινό είσαι εσύ!Σκοπός είναι εσύ να σε αγαπήσεις κι αυτό είναι πολλάκις δυσκολότερο!Έχω την αίσθηση πως πλέον είσαι
κοντύτερα στην αλήθεια σου,στις πραγματικές σου ανάγκες,στις απαιτήσεις από την ποιότητα της ζωής σου,στη διεκδίκηση!

Απεκδύεσαι την ατσάλινη χιλιολιθοβολημένη πανοπλία σου και γυμνή καλείσαι ν'αμυνθείς με τις όποιες δικές σου δυνάμεις.
Πώς κάποιος σπάει το χέρι του και το έχει για κάποιο διάστημα σε γύψο,νιώθει μεγάλη ασφάλεια μέσα σ'αυτόν,μαθαίνει
να λειτουργεί καλά μαζί του(κι ας έχει επιπλέον δυσκολία η καθημερινότητα)δέχεται με χαμόγελο τους γραμμένους μαρκαδόρους
πάνω του,διασκεδάζει τη διαφορετικότητα του κι εκεί που το έχει συνηθίσει καλείται να το αποχωριστεί και νιώθει το χέρι του μετέωρο
κι ανυπεράσπιστο,λες και πάντα το είχε σε γύψο και ξέχασε πώς ήταν χωρίς.Είχες κι εσύ πολύ καιρό την ψυχή σου σε γύψο,
Πωλινάκι μου και δειλά δειλά την ελευθερώνεις και η δόλια φοβάται να πετάξει ελεύθερη!Αναζητά το γνώριμο κλουβί
να της δείξει και πάλι τα όρια της,τρομάζει από το απέραντο του ουρανού που της απλώνεται,νιώθει μικρή,χαμένη και μόνη.

Τα μεγέθη,που αρενείσαι να βάλεις και κρατάς φυλακισμένα στη ντουλάπα σου κι ας σε χωράνε πλέον,είναι τα κουστούμια
του νέου ρόλου,που καλείσαι να παίξεις στη σκηνή της ζωής σου.Αν δε νιώθεις ακόμα έτοιμη,δε χρειάζεται να πιεστείς.
Πάρε το χρόνο σου και θα δεις πως κάποια στιγμή θα το τολμήσεις.Αυτό κάνουν οι επεμβάσεις.Σου ράβουν σχετικά γρήγορα
το νέο σου κουστούμι,αλλά εσύ δεν προλαβαίνεις να ετοιμαστείς ψυχολογικά ν'ανέβεις στη σκηνή.Κοιτάζεις το ραμμένο πάνω σου
ρούχο και λες πως δεν είναι για μένα,λάθος ταμπελάκι του έβαλαν.Στο νέο ρόλο δεν έχεις πια εγγυημένο το χειροκρότημα
του κοινού,καλείσαι να το ξανακερδίσεις και μάλιστα σε κοινό απαιτητικότερο.Δε χρειάζεται να βγεις ακόμα στη σκηνή.
Δούλεψε το μέσα σου,φώτισε όλες τις οπτικές του μέχρι να το κατακτήσεις.Θα πάρει χρόνο,αλλά είναι εφικτό.Και μετά ποιός σε πιάνει!

Δεν εννοώ φυσικά το νυφοπάζαρο της πασαρέλας και του συναγωνισμού της!Ποτέ δε μου άρεσε αυτή η οπτική για τους ανθρώπους και τις μεταξύ τους σχέσεις.Το βρίσκω προσβλητικό κι υποτιμητικό κι όχι επειδή όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια...(μην ανοίξω τώρα νέα ανάλυση και πλατυάσω με κίνδυνο να κουράσω).Αναφέρομαι στην νέα Πωλίνα,που αναγεννιέται,εκείνη σε ισορροπία και γαλήνη ανάμεσα στις αμφιθυμικές πλευρές της.
Οι πόντοι που αλλάζουν στη μεζούρα,το μέγιστο μέχρι πρότινος ζητούμενο,δείχνει να μην είναι τόσο μαγικά αποκλειστικά θετικό.
Όλα όσα φέρνει στην επιφάνεια αποκαλύπτουν δυσκολότερους στόχους στο προσκήνιο,πιο σύνθετους και σπουδαίους.

Ευχή μου να έχεις τη φώτιση ορθά να διακρίνεις και δυνατά να προχωρήσεις στο καλύτερο δυνατό σου!Κι όλοι εμείς,είδες,δίπλα σου!

Ελεύθερα μας πετάγματα!

Θα συμφωνησω σε ολα εκτος απο τα εντονα γραμματα.... Ο συναγωνισμος κ οχι ο ανταγωνισμος, μας κινητοποιει στη ζωη μας... κοιταμε γυρω μας αλλους ανθρωπους, θελουμε να τους μοιασουμε, τους θαυμαζουμε, θελουμε να πετυχουμε τα ιδια με αυτους κ ακομα περισσοτερα...μας βοηθαει να κατανοησουμε ποιος ειναι ο ¨ιδανικος μας εαυτος¨ κ να προσπαθησουμε να τον κανουμε πραγματικοτητα.... μεσα σε ολα αυτα ειναι κ η διεκδικηση, η αναγνωριση, η επιβεβαιωση απο το αλλο φυλο.... αυτο δεν ειναι κακο...υγιες ειναι.... κ η αληθεια ειναι οτι δεν καταλαβα τι ακριβως εννοεις "νυφοπαζαρο της πασαρελας", αλλα αν εννοεις την προβολη κ την προωθηση κ της εξωτερικης εμφανισης εκτος απο το πνευμα, κ αυτο απολυτα υγιες ειναι...το σωμα μας ειναι κομματι του εαυτου μας.... οπως φροντιζουμε κ καλλωπιζουμε τον εσωτερικο μας κοσμο κ σπουδαζουμε, ενημερωνομαστε, εμπλουτιζουμε τις γνωσεις μας κτλ, την ιδια φροντιδα αξιζει κ το σωμα μας..... δεν καταλαβαινω γιατι ο εσωτερικος κοσμος αξιζει περισσοτερη φροντιδα απο τον εξωτερικο ή γτ ειναι προσβλητικο κ να εισαι ομορφος κ να το δειχνεις....

εννοειται οτι διαφωνω καθετα με την λογικη οτι αρκει η εξωτερικη εμφανιση για να εισαι "ομορφος κ επιτυχημενος"κ οποιος το υποστηριζει αυτο συνηθως εχει παντελη ελλειψη παιδειας....
απο την αλλη ομως οταν ακους οτι σημασια εχει να εισαι μονο εξυπνος κ καλλιεργημενος, τοτε αυτος που το λεει ειναι ή ασχημος ή χοντρός ή και τα δυο.....

προσωπικα αισθανομαι το ίδιο ενοχλημενη οταν βρισκομαι σε εναν χωρο με ατομα που η μονη τους ενασχοληση ειναι τα νυχια, τα ψωνια κ οι νεες κολεξιον, και οταν βρισκομαι σε εναν χωρο με ατομα που μπορω να συζητησω τα παντα αλλα εχουν παραμελημενη εμφανιση... μου χαλανε την αισθητικη κ οι δυο περιπτωσεις...