Οδεύοντας για το φώς στην άκρη του τούνελ!

[marimari]

Πολινακι τι εγινε...Εκανες επανεμφανιση και εξαφανίστηκες αμεσως.Ολα καλα;;;;;

[aggeloydaki]

πωλινάκι καλησπέρα!ελπίζω εσύ κ η οικογένειά σου να είστε όσο καλύτερα γίνεται!μην μας ξεχνάς βρε

[polinaki1983]

Καλησπέρα σας.....

Τι μου κάνετε? Οντως χάθηκα..... Και βασικά δεν είχα σκοπό να ξαναγράψω γιατί νιώθω πως πια δεν ανήκω εδώ...... Ομως μία κοπελίτσα που με κάλεσε στο φατσοβιβλίο και μου είπε πως διάβασε και τις 111 σελίδες μου μέσα σε μία μέρα με έβαλε σε σκέψεις.....

Συζητώντας και με την Αλίνα στο τηλ, με έπεισε πως ίσως θα έπρεπε να επιστρέψω κιας νιώθω ακόμα πως δεν ανήκω εδώ.....

Από ότι βλέπω έχω να γράψω από τον Αυγουστο... Από τότε έχω περάσει πολλά..... Τότε είχα δει και το 84 στην ζυγαριά μου..... Μετά όμως μπήκαμε ξανα νοσοκομείο με την μικρή και κάτσαμε εκεί αρκετό καιρό.... Τα κιλά άρχισαν να αυξάνονται ασταμάτητα, η ψυχολογία να πέφτει όλο και πιο κάτω σε σημείο να μου φέρουν ψυχολόγο όσο ήμουνα στο νοσοκομείο με την μικρή κατά το διάστημα της πρώτης μας εισαγωγής... Και λέω πρώτης γιατί μετά ακολούθησαν κι άλλες πολλές.....

Το νοσοκομείο κατάντησε το πρώτο μας σπίτι.... Μέχρι και μέσα στο δωμάτιό μας μου επέτρεψαν να ζωγραφίσω τόσο στο παιδιατρικό όσο και στο παιδοχειρουργικό τμήμα για να με κάνουν να νιώθω πιο όμορφα κλισμένη όλη μέρα εκεί μέσα....

Όταν όλα τελείωσαν εγω είχα φτάσει και πάλυ στα 100+ κιλά.... Με την διαφορά ότι τώρα πια νιώθω πως δεν έχω την δύναμη να κάνω τίποτα πια.... Μόνο όταν βλέπω το κοριτσάκι μου να μου γελάει δυνατά ή όταν με αγκαλιάζει ο γιος μου και μου λέει «Αγαπώ σε πολλά μάμα, ως τον ουρανό και πάλε πίσω» χαμογελώ....

Εδώ ένιωθα και νιώθω πως δεν ανήκω πια γιατί ενώ όλες καταφέρατε να φτάσετε τους στόχους σας και προχωράτε, εγώ είμαι και πάλι στην αρχή με ένα δεύτερο αποτυχημένο χειρουργείο και με ένα πιο χάλια σώμα από πριν.....

Ελπίζω να μην σας κούρασα..... Χαιρομαι που τουλάχιστον εσείς είστε καλά...

[Alma libre_ed]

Πωλινάκι δεν ξερεις τι χαρα πηρα διαβαζωντας παλι μνμ σου στο forum .............. πανω απο ολα χαρηκα που εισαι καλα και ειναι καλα και τα παιδακια σου ..............Τωρα οσο για τα κιλα δεν θα πω οτι δεν στεναχωρηθηκα , θυμαμαι που ειχες βγαλει και φωτογραφιες και πηγαινες τοσο καλα , που δεν ξερω τι μπορει να στραβωσε;;; Αληθεια το sleeve σε βοηθησε ;;; δεν σε σταματουσε να τρως ;;; ή εκανες συχνα μικρα γευματα κατι που τρεμουμαι ολοι ;;; γιατι η χωριτικοτητασ δεν αλλαζει ή μηπως αλλαζει ;; σαν νεοτερη σληβαρισμενη προσπαθω να μαθω πληροφοριες τι γινεται στο μελλον και τι πρεπει να προσεξουμε ..............
Παντως για να επανελθω σε σενα Πωλινακι τωρα που ηρεμησε με τη μκρουλα και εφοσον δουλευει ακομα το sleeve θα σου ελεγα να ξανα αρχισεις την προσπαθεια , δεν εισαι και τοσο τρομερα κιλα ...........και εγω μετα κιλα σου περιπου αρχισα κανε μια προσπαθεια η πρωτη εβδομαδα ειναι δυσκολη , μολιε χασεις τα πρωτα κιλα θα δεις θα παρεις φορα .............. παλεψε το ..............Εμεις θα ειμαστε ολες εδω να σε βοηθησουμε..............
Πωλινακι σε αγαπαμε πολυ μην χανεσε !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[anna65]

Originally posted by polinaki1983 Μόνο όταν βλέπω το κοριτσάκι μου να μου γελάει δυνατά ή όταν με αγκαλιάζει ο γιος μου και μου λέει «Αγαπώ σε πολλά μάμα, ως τον ουρανό και πάλε πίσω» χαμογελώ....

Αγαπητή μου Πωλίνα, κι εγώ χάθηκα από το φόρουμ για σοβαρά προβλήματα υγείας (και όχι μόνο...) στην οικογένεια, και βλέπω τη ζυγαριά να ανηφορίζει και προσπαθώ να μη δίνω σημασία. Όταν παλεύεις μέρα με τη μέρα να γαντζωθείς από κάπου για να διατηρήσεις τα τελευταία ψήγματα ψυχικής υγείας, νομίζω πως το φαγητό είναι μια ανακούφιση, έστω και προσωρινή - δεν είχαμε βρει και άλλη εναλλακτική, ήταν η εύκολη λύση που σε αυτήν καταφύγαμε τόσες φορές προ χειρουργείου, οπότε ήταν αυτόματη αντίδραση.
Όπως αναφέρεις και συ, τα τόσο πολύτιμα αγγελούδια που είναι δίπλα μας κάνουν τη ζωή μας να αξίζει ξανά, και θα βρεθεί και το κουράγιο να ξαναασχοληθούμε με τα της ζυγαριάς κάποια στιγμή που θα επανέλθει η ψυχική ηρεμία. Αυτό πιστεύω για μένα, και νομίζω πως ταιριάζει και στη δική σου την περίπτωση. Έχουμε τα εργαλεία για να μας βοηθήσουν, μόλις σταθούμε και πάλι στα πόδια μας θα πάρουμε τα πάνω μας (μάλλον τα κάτω μας για τα κιλά :yes: ). Να μου φιλήσεις και το γιο και την κορούλα σου!

[*Katie]

Πωλίνα μου, γιατί λες ότι δεν ανήκεις εδώ? υπονοείς ότι μόνο όσοι έκαναν προσπάθεια και έχασαν κιλά ανήκουν εδώ? Καρδιά μου όλοι όσοι θέλουν να πάρουν και να δώσουν βοήθεια ανεξάρτητα την σωματική τους διάπλαση έχουν ο καθένας ξεχωριστά την θέση του στο φόρουμ. Εσύ που έχεις κάνει καταθέσεις επί καταθέσεων ψυχής εδω μέσα που έχεις βοηθήσει και εμψυχώσει τόσο κόσμο , τώρα που έχεις εσύ την ανάγκη να "στιρηχθείς" για να ξεκινήσεις την προσπάθειά σου , δεν ανήκεις εδω??? θα τρελαθούμε τελείως δηλαδή. Προσωπικά είμαι δίπλα σου και ξέρω και πολύ άλλο κόσμο που συμφωνει μαζί μου. Συμφωνώ με όσα σου έγραψε η Ελι στο άλλο τοπικ.
Έλα να πάμε χεράκι χεράκι! ένα χαμόγελο ζητώ για αρχή και φύγαμε!:kiss:

[veronika_ed]

Πωλινα μου εμενα δεν με ξερεις, εγω ομως σε ξερω διαβαζοντας ΟΛΕΣ τις σελιδες του sleeve....
Θυμαμαι την αισιοδοξια και και την θετικη σου ενεργεια, που εβγενε απο σελιδα σε σελιδα!
Αυτη εισαι και ακομα πιο δυνατη.........
Τωρα που η οικογενεια σου ειναι ασφαλης και γερη παρε ξανα τα ηνια της ζωης σου!!!!!!
Εμεις ειμαστε εδω, ολες σχεδον με οικογενειες και υποχρεωσεις, με οτι αυτο συνεπαγετε,
να αλληλοβοηθηθουμε και να στηρηξουμε η μια την αλλη!

[Mak]

Πωλίνα,
λυπάμαι που στεναχωριέσαι και νιώθεις τον κόπο και τον πόνο σου χαμένο, όμως μη το βάζεις κάτω, δεν είναι μόνο αριθμοί και μεζούρες η προσπάθεια που έκανες, είναι και που έχεις στη ζωή σου να χαίρεσαι το πιο ουσιαστικό πραγμα που ειναι τα παιδιά σου.

Ετσι όπως τοποθετείσαι, ίσως κάποιοι να αναρωτηθούν: δηλαδή σε αυτό το φόρουμ ποιος ανήκει, όποιος αδυνατίζει? Δεν είναι διαγωνισμός του πιο γρήγορου αδυνατίσματος και εσύ δεν κατάφερες να τερματίσεις. Είμαστε εδώ ανεξάρτητα αυξομειώσεων. Δηλαδή αν τα είχες χάσει τα κιλά, θα ανήκες εδώ? Και δεν θα ανήκαν όσοι το παλεύουν ακόμη και απελπίζονται, και πέφτουν, και ξανασηκώνονται..

Δε συμφωνώ μαζί σου. Συμπασχω όμως στην απογοήτευσή σου. Προσπάθησε να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς για τον εαυτό σου.

[anastazy123]

polinaki1983

σου είχα γράψει και στο FB πως είχα διαβάσει όλες τις σελίδες που είχες γράψει εδώ......και πήρα τόσο κουράγιο και πείσμα....και είπα να κάνω και εγώ μια νέα αρχή....

Πόσα κιλά έχασα και εγώ και τα ξανά πήρα...

Μην λες πως δεν ανήκεις εδώ .....ξέρεις πόσος κόσμος διαβάζοντας αυτά που έγραφες..δεν πήρε θάρρος να ξεκινήσει....

όποτε και πάλι όταν είσαι εσύ έτοιμη θα κάνεις μια προσπάθεια ξανά..άλλωστε και εγώ είμαι 121 κιλά...ξέρεις πόσο δρόμο έχω μπροστά μου????

[marimari]

Πολινακι ολοι ανοικουν εδω.
Μην ξεχνας οτι ησουν εισαι και θα εισαι η εμπνευση για πολεμο με τα κιλα πολλων ανθρωπων.Ηταν το πρωτο θεμα που παρακολουθησα μπαινοντας πριν καιρο εδω μεσα.
Εζησα οπως πολλοι αλλοι την προσπαθεια σου απο την πρωτη κιολας μερα.Θαυμασαμε μαζι την απώλεια των κιλων σου αλλα και λυπηθήκαμε "μαζι" για την περιπέτεια της μπουμπουκας σου.Μας ετρεξαν τα σαλια με τα τοοοοσα υπεροχα γλυκακια και 3διαστατες τουρτες που φτιαχνεις...
Και φυσικα εφω εξακολουθω να σε ζηλευω που ζεις στην χωρα που μου εχει προσφερει επι 2 χρονια τις ωραιοτερες στιγμες και αναμνησεις της ζωης μου.
Οπως τοτε, ετσι και τωρα.
Ξανα μαζι και φυγαμε.
Τον ιδιο στοχο εχουμε ολοι και εσυ και η Αννα και η mac...και ολοι οσοι εντέλει προχώρησαν στην εγχείρηση, αλλα και ολοι εμεις που το παλεύουμε ακομη χωρις αυτην.
Εσυ με τζιπακι εγω με ποδηλατο.Θα φτασουμε καποια φορα , δεν μπορει.
Το ταξιδι ομως ειναι ιδιο.
Αγάπησέ σε "κορούα" απως σε αγαπαμε εδω μεσα και ολα θα δειξουν αλλιως.

[Alina_ed]

πωλινα μου δε ξερεις ποσο χαρηκα που αποφασησες να ξαναγραψεις στη παρεουλα μας. εισαι ηρωιδα κ το ξερεις! ηρθα κ ειδα ποσο δυνατη ησουν κ ποσο ομρφα σταθηκες στην οικογενεια σου κ σε εμας! που ετυχε να βρεθουμε εκει σε μια δυσκολη δικη σου στιγμη. πραγματικα σε θαυμαζω! κ τα κιλακια που πηρες σε νιωθω να απογοητευεσαι κ να σε ριχνουν ψυχολογικα,ομως ηταν το λιγοτερο που μπορουσες να δωσεις... στον εαυτο σου για να κρατηθει. τωρα που εισαι ξανα στο σπιτακι σου ,ειμαι σιγουρη σιγα σιγα θα βρεις τους ρυθμους σου κ θα τα διωξεις. αυτο που εχει σημασια πανω απο ολα ειναι η υγεια σου κ η οικογενεια σου. σ αγαπω πολυ κ εγω κ ο γιαννης!

[polinaki1983]

Καλησπερίζω και πάλυ μετά από πολύ πολύ καιρό...... Δυστυχώς τα πράγματα για μένα δεν είναι και τόσο καλά οσο θα ήθελα να είναι.... έχω παραιτηθεί από όλους και από όλα... το μόνο που με κάνει λίγο να χαμογελώ είναι τα μωράκια μου, αλλά και αυτό δεν ξέρω για πόσο ακόμα..... Εδώ και αρκετό καιρό το σώμα μου είναι συνεχώς μουδιασμένο........... είναι φορές που νιώθω πως ότι κρατάω στα χέρια θα μου πέσει, πως ακόμα και εγώ η ίδια θα σοριαστώ στο πάτωμα....

Τα κιλά ανεβαίνουν ασταμάτητα πια και δεν μπορώ να το ελένξω.....

μου φτένε όλα και όλοι, και το χειρότερο, η κατάθληψη μου κτήπησε την πόρτα και εγώ της άνοιξα, και την άφισα κι όλας να περάσει.......

Κανείς δεν με καταλαβαίνει, κανείς δεν με νιώθει.... είμαι μόνη σε ένα σώμα που δεν νιώθω πια...........

[Alma libre_ed]

Πωλινάκι την τελευταια φορα που μιλησαμε πηγαινες οχι απλα καλα αλλα περιφημα και το μαρτυρουσαν και οι φωτογραφιες...............Τι αλλαξε αποτοτε καιγιατι κοριτσι μου καταθλιψη;;;; Εχω καταθλιψη καιξερω πως ειναι γιααυτο στο λεω......Προσπαθησε να ξαναβρεις τηνπαλια Πωλινα και εμεις θαειμαστε εδω να σε βοηθησουμε και ναμιλαμε ...............Αν θες μπορουμε να μιλαμε και prive..............Να βγαζεις απο μεσασου οτι σε αγχωνει Πωλινακι....................εχεις ακομα περιθωρια να ξαναβρεις την παλια Πωλινα αρκει να το θελεις...............................

[polinaki1983]

Οι φωτογραφίες θα μείνουν απλά μία όμορφη ανάμνηση την οποία δεν μπόρεσα να χαρώ όσο θα ήθελα..... μετά την γέννα της κόρης μου είχα καταφέρει και είχα φτάσει τα 85 κιλά, ένα μικρό θαύμα για μένα.... τώρα, 13 μήνες μετά έχω πάρει πίσω τα 20....... μην ρωτάς γιατί, δεν μπορώ να το εξηγίσω.... Λίγο το ότι ήμουνα συνεχώς στο νοσοκομείο με την μικρή... Λίγο τα προβλήματα υγίας της που με έριξαν σε αμέτρητα "γιατί" και σε άλλα τόσα "τι έφτεξε"..... Βάλε και την ανεργία, τα προσωπικά προβλήματα τα οποία δεν μειώθηκαν ποτέ.......

Δυστυχώς ενώ το έχω προσπαθίσει δεν μπορώ να βρω την παλιά ΄Πωλίνα..... Είναι φορές που κάθομαι με τις ώρες και σκέφτομαι τι θα μπορούσα να κάνω για να αλλάξει όλο αυτό που ζω αλλά τίποτα...... Μόνο αναπολώ τις όμορφες στιγμές που πέρασα τότε....

[alalumaki]

Γλυκό μου Πωλινάκι, μην αφήσεις την κατάθλιψη να κάτσει στο σβέρκο σου, διώξε την πριν ριζώσει. Όλα τα προβλήματα που έχεις με το βάρος σου τα καταλαβαίνω γιατί τα ζω καθημερινά, αλλά όταν κοιτώ τα παιδιά μου παίρνω κουράγιο και λέω θα τα καταφέρω «κάποια στιγμή» για να έχουν τα παιδιά μου μια πιο υγιή μαμά. Πάρε δύναμη απ’ τα παιδιά σου για να δώσεις σε σένα, δεν πέρασες και λίγα, δώσε χρόνο στον εαυτό σου και προσπάθησε να κάνεις ότι μπορείς για να είσαι πιο υγιής, όχι 20 κιλά πιο αδύνατη αλλά υγιής ψυχικά και σωματικά. Σκέψου ότι κρέμονται από τα χείλη σου, σε αγαπάνε και σε έχουν ανάγκη και τους έχεις κι εσύ. Είσαι δυνατή, έχεις δώσει κουράγιο σε τόσο κόσμο, είμαι σίγουρη ότι μπορείς να το κάνεις και στον εαυτό σου, και το forum νομίζω ότι θα σου κάνει καλό !!!!!!