Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ!
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 4 123 ... LastLast
Results 1 to 15 of 55
  1. #1
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2010
    Posts
    258

    Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ!

    Καλησπέρα σε όλους! Νέο μέλος !!! και θα ήθελα και γω να πω τη δική μου ιστορία!
    Είμαι 36 χρονών παντρεμένη προς το παρόν...!!! με ένα παιδάκι 6 χρονών που υπεραγαπώ:starhit::starhit::starhit:
    Είμαι παχύσαρκη τα πιο πολλά χρόνια της ενήλικης ζωής μου!
    Ας τα παρω όμως από την αρχή: Σαν παιδί ήμουν αδύνατη υπερκινητική, αθλήτρια και πάντα έτρωγα πολύ και όλοι έλεγαν πόσο αδύνατη είναι αυτή ενώ τρώει έτσι!
    Πράγματι μετά τα 16 άρχισαν να φαίνονται τα αποτελέσματα της πολυφαγίας μου!! από 53 κιλά( ύψος 1,65) αρχισα την ανιούσα!! Κάποια σχόιλια του οικογενείακου μου περιβάλλοντος με έκαναν να πιστέψω ότι είχα χοντρίνει αρκετά: 57 κιλά ποπο!!!Και ήρθε η πρώτη μου δίαιτα(χημική τη λέγαμε τότε). έχασα 3, πήρα 7!!!:wow:
    Και ησυνέχεια γνωστη ... μου έγινε ψύχωση... εχανα 5 έπαιρνα 8 κτλ κτλ!! Στα 18 ήμουν κιλά 80!!! σημειώστε οτι έκοψα και τα πολλα πολλα με τον αθλητισμό λογω τραυματισμου, ε ήρθε και έδεσε!!
    Κάπου εκεί γνώρισα και τον πρώτο μου μεγάλο έρωτα! Για να μην τα πολυλογώ γιατί είναι αλλη ιστορία μπήκα σε μια διαδικασία να χάσω τα κιλα μου με σοβαρή δίαιτα και πήγα με μαμά θεία και αδελφή στα weight watchers!! Στην αρχή τα κιλά τα έχανα γρήγορα.6 κιλα σε ένα μήνα! Μετά όμως πολύ αργά. Εκει άρχισε να μην μου ταιριάζει και η΄στέρηση... στις ποσότητες.Μια μέρα που ήμασταν με φίλους στο σπίτι πήραμε πίτσες. Εφαγα τρία κομματια και οι τύψεις δεν άρχισαν να έρθουν! Μαντεψτε τι έκανα!!!:tumble::tumble::tumble::tumble:
    Εμέτο!!! οπότε συστυθήκαμε και με τη βουλιμία!!! Στην αρχή ήταν συχνο φαινομενο για εμένα έχανα και κιλά... Επιασα την πρώτη μου δουλειά και άρχισα να χάνω και εκεί κιλά...Η βουλιμία σταματησε να είναι τόσο συχνό φαινόμενο. Καμιά φορα όταν εκανα υπερφαγια τότε έπαιρνα αγκαλιά και τη λεκάνη:tumble::tumble::tumble:
    Σπάνια όμως τα επεισοδια αυτά! Ημουν 21 57 κιλά, ευτυχισμένη κοινωνική σχεδόν πλήρης. Γνωρισα και τον αντρα μου...όλα καλά! !Σταματήσαμε να βγαίνουμε έξω, κλεισούρα καταθλιψη... ε άρχισα πάλι την ανιουσα και την βουλιμία απο πίσω να ακολούθεί!(ήμασταν ανύπαντροι ακόμη) Εφτασα στα 26 να είμαι 96 κιλά δυστιχισμένη,χωρίς φίλους γιατι είχα αφοσιωθεί στον αντρα μου! Χωρίσαμε γιατι κουραστίκαμε να φορτώνουμε ο ένας τον άλλο( βασικά εγώ είχα πιασει πάτο και δεν είχα τίποτα άλλο να του δώσω). Στο διάστημα του χωρισμού μας (10 μήνες) εγω πήγα σε μια σχολη εξτρα απο την δουλειά μου, έκανα καινούργιους φίλους παρέες, έλειπα συνέχεια από το σπίτι μου και παλι με τη βοήθεια των εμετών έφτασα 70 κιλά.Σημειώστε πως λόγω του αθλητισμου το σώμα μου ήταν σφιχτο και στην ουσία φαινόμουν 10 κιλά πιο αδύνατη. Με είδε ο άντρας μου και άρχισε να θέλει επανασύνδεση. Είχε κανει και καποιες κινήσεις πριν να δει ότι είχα αδυνατίσει(προς τιμην του) αλλά εγώ δεν ήθελα γιατι έλεγα πως για να τα ξαναβρούμε θα έπρεπε να γίνει η νύχτα μέρα οσον αφορα τη συμπεριφορά του απενατί μου! Ετσι και έγινε, έμεινα έγκυος πατρευτίκαμε λίγο νωριτερα απο οτι υπολογίζαμε και απο εκει αρχιζει ο πραγματικος γολγοθάς μου!!
    Ξεκίνησα την εγκυμοσύνη μου 72 κιλα και τελείωσα 110 και βάλε(ειχα σταματήσει να ανεβαίνω στη ζυγαριά)Μετά την γέννα του μικρού μου ζουζουνιού(4 κιλα ήταν το μωρο) έχασα 15 κιλα και συνέχιζα... Μπήκε το παιδι 10 μέρες στο νοσοκομείο οταν ήταν 2 μηνων (έπαθε βρεφικη μηνιγγιτιδα) και εγω ήμουν ολη μέρα και όλη νύχτα εκεί.Ετρωγα το φαγητο του νοσοκομείου μόνο! ΠΗΡΑ 8 ΚΙΛΑ!!! και τουρτες να ετρωγα αμφιβαλλω αν θα επαιρνα τόσα...Από τότε μόνο προς τα πανω πήγαινα. Ούτε οι εμετοι έκαναν κάτι...το ανακαλυψε και ο άντρας μου και απο τότε(5 χρονια ) δεν έχω ξανακάνει(3-4 φορές μόνο σε μεγάλες στιγμέ αδυναμίας.). Ηζυγαριά μου έγινε ψύχωση, ο αντρας μου άρχισε να με πιέζει αλλα εγω εκεί....103,106,112 ......120
    Τελικός απολογισμός: ανύπαρκτη ζωή, δεν έχω δυνάμεις ούτε σωματικές ούτε Ψυχικες, δεν έχω ζωή ουσιαστική. Η μόνη μου χαρά είναι το πιτσιρικι μου αλλα και αυτον δεν τον ευχαριστιέμαι όπως θα ήθελα.τώρα με νιοαζει τι θα κ΄νω εγω για μένα... για να ξαναβρω την αγάπη μου για την ζωή! Αποφασισα να απευθυνθώ στην ιατρική(χειρουργειο) και για ψυχολογική υποστήριξη που μάλλον τη χρειάζομαι και περισσοτερο:sniffle:
    ΟΥΦ τα πα και ξεθύμανα λίγο. Ειναι πολλα το ξέρω και συνγχωρέστεμε αλλα ένιωσα οτι εδώ πολλοί θα με καταλάβουν και αυτο το έχω αναγκη!
    καλωσασβρήκα λοιπόν με τη δική μου καταθεση ψυχής!:yes:

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2009
    Posts
    4,829
    Καλώς την!
    Καλά κάνεις και ψάχνεις λύσεις για να αδυνατίσεις, να ανασυγκροτηθείς και να ξανασυναντήσεις τον παλιό σου εαυτό. Ο ψυχολόγος θεωρώ πως είναι βασικό κομμάτι, προκειμένου να ξέρεις τι ακριβώς σου συμβαίνει και γιατί. Το λέω λόγω της έλλειψής του στη δική μου περίπτωση. Θα ήθελα να είχα την ευκαιρία να διαγνώσω εγκαίρως τα δικά μου θέματα, πριν πάρουν τις διαστάσεις τους (από 55 κιλά έφτασα αισίως τα 100). Τη λύση σου τη βρήκες μία φορά, ξαναβρες τη.. Δεν εννοώ τους εμετούς, αλλά την κοινωνική ζωή, τους φίλους, κινήσου με δυο λόγια σα να μην υπάρχει ο σύζυγός σου. Με τη συγκατάθεσή του πάντα, μην εξαφανίζεσαι απροειδοποίητα, αλλά απόκτησε δική σου ζωή. Μη σου πω ότι θα σε εκτιμήσει περισσότερο έτσι. Όσο για το χειρουργείο, εκεί κατέληξα κι εγώ και είμαι υπέρ.
    Για το σύζυγο δεν εκφράζομαι, λέω μόνο γενικά πως η πείρα αποδεικνύει ότι δεν κάνει να δίνουμε και να δίνουμε από τον εαυτό μας μέχρι να ξοδευτούμε εντελώς. Όσα δίνουμε δεν είναι ποτέ αρκετά.
    Σου εύχομαι το καλύτερο! Να μας ενημερώσεις για την πορεία σου, θα χαρούμε να ακούσουμε νέα σου. Να είσαι καλά!

  3. #3
    Καλώς ήλθες στην παρέα μας. Μπράβο σου που λες οτι θέλεις να κάνεις κάτι για τον εαυτό σου γιατί ξέρεις τις περισσότερες φορές βάζουμε στο περιθώριο τον εαυτό μας. Και εγω ειμαι νεο μέλος σχετικά και μετα απο αρκετά χρόνια εγκατάλειψης θέλησα να κάνω μια νέα αρχή. Έχουμε τη δύναμη να τα καταφέρουμε με υπομονή, επιμονή και ισχυρή θέληση! Αυτό να μην το ξεχνάς ποτέ :smilegrin:

  4. #4
    m&m
    Guest
    Kαλως ηρθες στην παρεα Yanaki

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2010
    Posts
    258
    Καλή μου Ανα πόσο δίκιο έχεις!! Πράγματι ποτέ αυτό που δίνουμε δεν είναι αρκετό. Όλοι παντα θέλουν κι άλλο... Κι άλλο...ε καποα στιγμή πράγματι αδειάζεις! ʼλλοι γίνονται ανορεξικοί,άλλοι παχύσαρκοι, αλκοολοκοι κλπ.....Και παραγματι νομίζω ότι μονο η ψυχολογικη βοήθεια βοηθαει γιατι έτσι φτάνουμε στη ρίζα του προβλήματος!
    έχω βρει καποιο γιατρο που το κέντρο που ανοικει παρέχει ψυχολογική υποστήριξη. Την Παρασκευή θεα έρθω σε πρώτη επαφη μαζι του και θα σας πω νεότερα.
    Ευχαριστώ για τα καλα σας λόγια και το κουράγιο που μου δινετε!!!

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2010
    Posts
    4,654
    yannaki μου καλημέρα..... Δεν μπορείς να φανταστείς πόοοοσο πολύ σε καταλαβαίνω.... Είναι σαν να διάβαζα την δικιά μου ιστορία με παραλλαγές..... Καλώς όρισες στην παρέα μας, και ελπίζω να βοηθηθείς από μας. Σου έστειλα u2u. Δες το και αν θες απάντησέ μου.

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    9,648
    Καλώς σε βρίσκουμε,Γιαννάκη(να υποθέσω το όνομα του μονάκριβου υιού;)

    Χαίρομαι που νιώθεις ανακούφιση(έστω και πρόσκαιρη)που βρήκες έναν χώρο να εκφραστείς
    και να σε κατανοήσουν,άτομα,που τυχόν βιώσαν παρόμοια συναισθήματα με τα δικά σου...
    Πιο πολύ χαίρομαι για το μεθαυριανό σου ραντεβού σε ψυχολόγο,το οποίο ελπίζω να εξελιχθεί
    σε μια εποικοδομητική σειρά συνεδριών!Αυτή λοιπόν πάνω κάτω είναι η ιστορία σου σε αριθμούς.
    Νούμερα ηλικίας κι αυξομειώσεις βάρους.Σύμπτωμα στα συναισθήματα,που βίωσες και βιώνεις...

    Αν μετρούσαμε σε δάκρυα τις ιστορίες μας,υγρά ή βουβά,άραγε ποιός αριθμός θα τις χωρούσε;
    Το φαγητό μερικές φορές σώζει από τα χειρότερα!Ακραίο ίσως ακούγεται,ωστόσο υπάρχουν και χειρότερα!
    Κάπου πρέπει να βρει διέξοδο να ξεσπάσει αυτό,που πνίγεται μέσα μας.Αν δεν κατευθυνθεί εκεί που γεννήθηκε,
    θα βρει άλλο χώρο να δράσει.Κι ο εαυτός μας φαντάζει κτήμα μας,που νομιμοποιούμαστε να χρησιμοποιήσουμε για στρατόπεδο βολής.
    Όταν γεμίσει τρύπες από τις νάρκες και φτάσουμε σε σημείο να μην αναγνωρίζουμε πλέον τη γη αυτή,έρχεται η ευλογημένη στιγμή
    ν' αναζητήσουμε βοήθεια,ώστε να φροντίσουμε το κακοποιημένο χωράφι με την προοπτική να μεταμορφωθεί σε καροποφόρα,ολάνθιστη γη!

    Από εσένα για εσένα με αγάπη!Στο εύχομαι ολόψυχα!Εντωμεταξύ εδώ είμαστε εμείς για παρεούλα κι ό,τι άλλο τυχόν χρειαστείς!Φιλάκια!

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2010
    Posts
    258
    Originally posted by NADINE
    Καλώς σε βρίσκουμε,Γιαννάκη(να υποθέσω το όνομα του μονάκριβου υιού
    Το δικο μου όνομα έβαλα.Θεώρησα να είμαι ολοκληρωτικά δωσμένη σε αυτό το forum χωρις να χρησιμοποιω το όνομα του μικρού μου!! Θα ήθελα να με σκέφτεστε σα Γιάννα...αισθάνομαι εγώ καλύτερα έτσι....
    Ευχαριστώ για τη συμπαράσταση. Την χρειάζομαι!

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2003
    Posts
    1,599
    αγαπητη Γιαννακη...
    καλως σε
    συνταρακτικη η πορεια σου προς τα προβληματα διατροφης, οπως και των περισσοτερων εδω βεβαια...
    το ευχαριστο ειναι οτι μαλλον εχεις κοντρολαρει το θεμα της βουλιμιας, αν καταλαβα καλα.
    το δυσκολο ειναι ολο το υπολοιπο...
    εγω θα συμφωνησω με την σκεψη σου να ζητησεις μια ψυχολογικη στηριξη γιατι απο αυτα που μου λες, μαλλον βοηθεια να διαχειριστεις τις πιεσεις της ζωης σου χρειαζεσαι...
    το αλλο ευχαριστο ειναι οτι εχεις αθλητικο παρελθον, οποτε αν ξαναβρεις τα κεφια σου ισως ξανασκεφτεις την γυμναστικη σαν μια βοηθεια για το χασιμο βαρους
    η γνωμη μου ειναι οτι στα κιλα σου, ειναι κριμα να κανεις χειρουργειο χωρις μια συντονισμενη προσπαθεια για διατροφη-γυμναστικη-ψυχ.στηριξη....

    υπαρχει και κατι που μου εκανε μεγαλη εντυπωση και σου προτεινω να το κοιταξεις αν δεν το εχεις κανει ακομα.
    φυσικα η αυξηση του βαρους σου δικαιολογειται απολυτα(ολοι εχουμε περασει απο καταστροφικες διαιτες που χανεις 10 και βαζεις 15) ΟΜΩΣ τα 8 κιλα που εβαλες στο νοσοκομειο του μικρου σου, τρωγοντας τις αηδιες εκει, χωρις να τρως γλυκα, ειναι πραγματικα ανεξηγητα... μηπως απο το στρες εγινε τπτ με τον θυρεοειδη σου??/δεν κανεις κανεναν ελεγχο? λιγο μυστηρια αυξηση...

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    2,527
    βασικα αμα θελησει να το ψαξει υποψιαζομαι οτι θα τη βγαλουν τρελη...
    το λεω γιατι μου χει τυχει να παρω σε 2 μερες 4 κιλα με ελαχιστη τροφη λογω συνθηκων αλλα με απιστευτο αγχος, τα οποια ποτε δεν ειχα χασει μετα...
    οπου κ να το πω μου λενε οτι ψαχνω για δικαιολογιες..
    τεσπα, αλλοι χανουν αλλοι βρισκουν με το αγχος κ τη στεναχωρια εχω εγω να πω...

    γιαννα, καλως ηρθες, βαρια η ιστορια σου, καλο κουραγιο σου ευχομαι.. πρωτιστως να αντεξεις το βαρος αυτης της ιστοριας κ δευτερευοντως να ξεφορτωθεις τα κιλα που θες (θεωρω το 2ο απορροια του 1ου).

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2010
    Posts
    258
    τον έχω ψάξει και τον θυροειδή μου,ανά δυο-τρια χρόνια για να είμαι ακριβής γιατί υπάρχει ιστορικό στην οικογένεια αλλά δεν...
    Έχω πάει και σε διάφορους διαιτολόγους έχω κάνει και εξετάσεις για το μεταβολισμό μου(συμπερασμα ότι καιω 300 θερμίδες λιγότερο από το κανονικό αλλα αυτο οφείλεται στο βάρος μου) κλπ κπλ...
    ...Τα γνωστά. Το τρώω το φαϊ μου!!! Από την συντομη περιγραφή της ζωής μου όλοι καταλάβατε και κάποιοι ίσως μπήκατε και στη θέση μου ότι είναι κυρίως η ψυχολογία μου που φταιει. Το χειρότερο είναι πως θεωρώ πως είμαι αδύνατος χαρακτήρας και δεν μπορω να ακολουθήσω κάποια δίαιτα, ή και αν την ακολουθήσω θα χάσω 10, θα πάρω 13!!!
    Η κουρασή μου όμως είναι τέτοια και τα πισωγυρίσματα μου τόσα πολλα που θέλω να δώσω ένα οριστικό τέλος σε αυτη την ιστορία που με βασανίζει από την εφηβεία μου! Θ΄λω να ξαναβρώ την αυτοεκτιμησή μου και την αγάπη μου για την ζωή η οποία μου αρέσει πολυ!!! Σημειώστε ότι η κίνηση που κάνω ειναι χωρίς υποστήριξη από τον άντρα μου και δεν έχει να κάνει με αυτόν! Δεν θέλω πλέον τη βοηθεια του( με ρίχνει πιο πολύ) και τον θέλω μακριά μου σε εισαγωγικά όσο θα είμαι σε αυτό το μεταβατικό στάδιο.
    Τονίζω ότι τον αγαπάω αυτόν και το παιδάκι μας πάρα πολυ! Αλλά αν δεν είμαι εγώ καλά τότε ούτε και αυτοι θα είναι!
    Και παραξενεύομαι γιατί αυτή τη στιγμή που έχω πάρει μια απόφαση για τον εαυτό μου αισθάνομαι πιο δυνατή! Τόσο που θα μπορούσα να αντιμετωπίσω και εναν ενδεχομενο χωρισμό!
    Αυτό πάλι πως σας φαίνεται; Γιατί εγω το βρίσκω λίγο κουλο:shocked2:

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    2,527
    δεν ειναι κουλο... ενστικτο αυτοσυντηρησης ειναι..
    παλη για επιβιωση..
    αν ο αλλος θελει να αφεθει να "πεθάνει" δε σημαίνει οτι πρεπει να τον ακολουθησεις...

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2003
    Posts
    1,599
    Originally posted by smart
    δεν ειναι κουλο... ενστικτο αυτοσυντηρησης ειναι..
    παλη για επιβιωση..
    αν ο αλλος θελει να αφεθει να "πεθάνει" δε σημαίνει οτι πρεπει να τον ακολουθησεις...
    και το αντιστροφο...
    μερικες φορες που ΕΜΕΙΣ αφηνομαστε να "πεθανουμε",και οχυρωνομαστε πισω απο τα κιλα μας αισθανομαστε αδυναμοι και ανασφαλεις.συχνα ειμαστε σε σχεσεις που δεν μας καλυπτουν, με ενα σκεπτικο αυτολυπησης και ελλειψης αυτοπεποιθησης. νοιωθουμε οτι αυτο που εχουμε "και πολυ μας ειναι" κι οτι ο αλλος μας κανει χαρη που ειναι διπλα μας και ανεχεται την εικονα που παρουσιαζουμε...
    λογικα λοιπον, οταν βρισκουμε την δυναμη να κανουμε αυτο που πρεπει για να αποδωσουμε στον εαυτο μας την αξια του, εχουμε την διαθεση να αλλαξουμε και ο,τι αλλο δεν μας καλυπτει πραγματικα αλλα ανεχομαστε μεχρι τοτε...

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    2,527
    πολυ σωστη η παρατηρηση σου sweet...
    ετσι ειναι!!

  15. #15
    Junior Member
    Join Date
    Dec 2010
    Posts
    25
    kalos tine giannaki

    an sou po poses fores epiasa pato?eixa ftasei 112 kila ....alla eprepe na sikotho giati eprepe na ziso gia mena .....esi bebae exeis kai ena logo parapano giati exxeis to gio sou kai prepei na sikothis gia ekeinon..kali dinami

Page 1 of 4 123 ... LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •