ενα λαθος που γινεται στο φορουμ

[sitzuko]

Καλημέρα σε όλους!
Ψάχνω καιρό να μιλήσω σε κάποιον... πρώτη μου δίαιτα στο λύκειο, οι αριθμοί δεν έχουν σημασία... και έφτασα να το συνειδητοποιήσω τώρα αυτό. Είμαι παχύσαρκη εδώ και πολύ καιρό άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο :tumble: πριν 6 μήνες απέκτησα ένα μικρό θαύμα και πρόσθεσα πολλές δικαιολογίες για τα υπερφαγικά μου επεισόδια.. εγκυμοσύνη, ορμόνες, θηλασμός κλπ κλπ κάθε Δευτέρα ξεκινάω διατροφή και κάθε Τετάρτη τα δίνω όλα.... αυτό που μου λείπει ρε παιδιά είναι το κίνητρο.. και στην συγκεκριμένη φάση το έχω περισσότερο ανάγκη από ποτέ μια και κοιτάζω στον καθρέφτη και λυπάμαι την χοντρούλα που βλέπω...
ευχαριστώ για τον πολύτιμο χρόνο σας !!!

[ela]

καλησπερα!
sitzuko μια απ τα ιδια και γω ολο δικαιολογιες και καταφερα να φτασω σε τριψηφιο αριθμο...
για αλλη μια φορα ειπα να προσπαθησω κ να αφησω τις δικαιολογιες....δε με παιρνει αλλο :/

[Evelina :)]

Με όλο το σεβασμό θα προτιμούσα να μην βλεπω τις δυο πάνω πάνω θέματα "ενα λάθος που γινεται στο φόρουμ" και "Εχεις u2u " χωρις να έχουν νεα μηνύματα.
Ευχαριστω

[Evelina :)]

Wow πολλές επιλογές !!! Ευχαριστω πολυ για την λεπτομερή απαντηςη

[WildHoney]

Διάβασα αρκετά από τα ποστς του θέματος, το βρήκα ενδιαφέρον. Η άποψή μου ως προς αυτό είναι πως η καταγραφή της ημερήσιας πρόσληψης τροφής στην πραγματικότητα συνιστάται και από ψυχολόγους και διατροφολόγους, ιδιαίτερα για ανθρώπους που τρωνε μηχανικά, αυτόματα και δεν υπάρχει μεγάλη συνειδητότητα στο τι ακριβώς καταναλώνουν την ημέρα. Έχω παρατηρήσει και στον εαυτό μου πως ιδιαίτερα εμείς τα άτομα με συναισθηματική υπερφαγία, αν ταυτόχρονα σημειώναμε τι αισθανόμασταν λίγο πριν ένα υπερφαγικό, μπορούμε (τουλάχιστον) να έχουμε γνώση των triggers μας, πράγμα πολύ σημαντικό αν κάποτε έχουμε βάλει στόχο να τους βάζουμε τρικλοποδιά.
Από την άλλη, φυσικά και ένα τέτοιο νήμα μπορεί να θρέψει και εμμονές και να χρησιμοποιηθεί με τρόπο βλαπτικό ως προς μία διατροφική διαταραχή που μας ταλανίζει. Όπως και το ίδιο το φόρουμ όμως. Ένα εργαλείο μπορεί είτε να το χρησιμοποιήσεις προς όφελός σου, είτε να το στρέψεις αυτοκαταστροφικά προς τον εαυτό σου. Επειδή είμαι της άποψης πως κανένας δεν σώζεται έξωθεν, παρά μονάχα αναλαμβάνοντας την ευθύνη για το σώμα του ο ίδιος/α, δεν το θεωρώ εξ ορισμού βλαπτικό.

Ένα link στο οποίο μπορείτε να δείτε ό,τι ανέφερα παραπάνω, για την σωστή και ειλικρινή καταγραφή ως εργαλείο. "consider keeping a diet and exercise journal. This may help you identify overeating triggers in your life". Σαφώς και θα μπορούσε η καθεμία να το κρατάει ιδιωτικά, αλλά ότι δεν αποτελεί ψόγο για ένα χώρο διατροφικών διαταραχών, αυτή είναι η άποψή μου.
https://www.psychologytoday.com/conditions/obesity

Ψόγο όμως θεωρώ σαφέστατα νήματα όπως " ποια τα καλύτερα ανορεξιογόνα, πείτε μου ένα καλό τρόπο να χάσω 10 κιλά σε 10 μερες και άλλα.

[SuperChub]

Μπήκα σε αυτό το φόρουμ πριν από αρκετό καιρό, με σκοπό να μοιραστώ το πρόβλημά μου και να βρω συμπαράσταση από ομοιοπαθείς. Σίγουρα βρέθηκαν κάποιοι άνθρωποι που προσπάθησαν να βοηθήσουν, αλλά αντιμετώπισα και αυτό που συνεχώς αποδέχομαι σε όλη μου τη ζωή. Την αμφισβήτηση. Και γι αυτό θέλω να γράψω. Δε θέλω να συζητήσω το πρόβλημά μου (πλέον), θέλω μόνο να παρακαλέσω άπαντες, όταν κάποιος σας λέει το πρόβλημά του, να μη τον αμφισβητείτε. Αν λέει ψέμματα, κακό του κεφαλιού του. Αν όμως λέει αλήθεια, είναι πολύ επώδυνο να λες το πρόβλημά σου και κανείς να μη σε παίρνει στα σοβαρά. Και δυστυχώς αυτό γίνεται και από γιατρούς. Εγώ μια ζωή γινόμουν αποδέκτης αυτής της αμφισβήτησης είτε όταν έλεγα ότι "δεν τρώω τόσο ώστε να δικαιολογεί το βάρος μου" είτε με το θέμα της άσκησης. Πάντα έλεγα στους γιατρούς ότι το πρόβλημά μου δεν είναι ότι κουράζομαι, αλλά ότι πονάω φρικτά. Και όλοι αρκούνταν στο να μου λένε το κλισέ "τη μια θα περπατήσεις 10, λεπτά, την άλλη 15 κοκ". Κανείς από αυτούς δε με πήρε στα σοβαρά να μου πει, "έλα να το ψάξουμε ρε παιδί μου, για να επιμένει ο άνθρωπος δε μπορεί...". Όχι, η λογική ήταν πάντα "ο χοντρός λέει ψέμματα. Τρώει κρυφά και βαριέται να κουνηθεί". Αναγκάστηκα να βάλω τις φωνές στην ενδοκρινολόγο μου και να της μιλήσω πάρα πολύ άσχημα και να τη προσβάλω, για να σταματήσει να μου δίνει απλά χάπια και να σκεφτεί λίγο παραπέρα. Έκανα μια εξέταση στο Ιατρικό κέντρο για να δούμε τις θερμίδες που "καίει" ο οργανισμός μου σε ηρεμία και για 15 ημέρες κατέγραφα ό,τι έτρωγα κάθε μέρα (χωρίς να κάνω δίαιτα). Η μέτρηση έδειξε ότι με 4400 θερμίδες τη μέρα μπορώ να διατηρήσω το βάρος μου και ότι με μια διατροφή γύρω στις 3200 θερμίδες θα κατάφερνα να χάνω 3-4 κιλά το μήνα. Όταν αθροίσαμε τις θερμίδες που καταναλώνω, κατά μέσο όρο ήταν γύρω στις 2000-2200, ενώ ακόμη και σε μέρες που θεωρούσα ότι "ξέφευγα" δεν ξεπερνούσα τις 3500 θερμίδες. Κατέληξε στο ότι έχω μεταβολικό σύνδρομο, κάτι που της είχα πει από την πρώτη φορά που την επισκέφθηκα (μου είχαν κάνει τη διάγνωση παλιότερα), αλλά τότε δε με πίστεψε... Όσο για τους πόνους στα πόδια, πριν 5 μήνες είχα ένα μικρό ατύχημα και πήγα σε ορθοπεδικό και επί τη ευκαιρία του είπα το πρόβλημά μου και μετά από εξέταση λίγων δευτερολέπτων μου είπε έκπληκτος ότι έχω τενοντίτιδα και το να ζορίζω τον εαυτό μου όταν πονάω, είναι καταστροφικό. Τέλος πάντων ακολουθώ πλέον σωστότερη αγωγή και το παλεύω. Το θέμα είναι ότι επιτέλους αισθάνομαι μια δικαίωση και έχω περισσότερη δύναμη να προχωρήσω. Οπότε την επόμενη φορά που κάποιος θα σας πει κάτι που ακούγεται "τρελό" ή "παράλογο", μη βιαστείτε να τον απορρίψετε ούτε να τον αντιμετωπίσετε κρίνοντας εξ ιδίων. Κάθε οργανισμός είναι διαφορετικός.
Ευχαριστώ για το χρόνο σας, δεν θα σας απασχολήσω ξανά.