Απολογισμος του ετους που περασε(2010)
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 6 123 ... LastLast
Results 1 to 15 of 83
  1. #1
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2010
    Location
    Θεσσαλονίκη
    Posts
    3,484

    Απολογισμος του ετους που περασε(2010)

    Το 2010 μου τα εφερε ολα. Ολα τα σημαντικα.
    Ξεκινησε δινοντας μου ενα γερο σοκ, συνεχισε προσφεροντας μου αφθονα συναισθηματα... πονο, κλαμα, μοναξια, απελπισια, απογνωση, επιασα πατο.

    Και εκεινο το σοκ ηταν η αφορμη να αρχισω να βρισκω αργα-αργα ενα-ενα τα κομματια του παζλ που μου ελειπαν. Επασχα απο χρόνια καταθλιψη, ζουσα στη μοναξια, στην αδρανεια και στο φοβο. Ναι, αυτα τα ηξερα. Αλλα γιατι? Επειδη ολοι ειναι κακοι κι εγω ατυχη? Ετσι νομιζα...
    Το σοκ εκεινο ομως μου εφερε στη μνημη ολο μου το παρελθον. Πως εγινε και κατεληξα ετσι? Γιατι δεν ειχα αυτοπεποιθηση απο ενα σημειο της παιδικης μου ηλικιας και μετα? Γιατι δεν ημουν κοινωνικη απο ενα σημειο της παιδικης μου ηλικιας και μετα?
    Και θυμηθηκα. Τα θυμηθηκα ολα.
    Αλλα την ακρη παλι δεν τη βρηκα. Και γεμισα θυμο και οργη. Για τους γονεις μου και για ολους εκεινους που ηξεραν, εβλεπαν και δεν ασχολουνταν.

    Και με επιασε απελπισια. Οτι ειμαι αυτο που σιχαινομαι. Οτι ετσι οπως μεγαλωσα, ετσι οπως με εμαθαν, ετσι θα ειμαι παντα, οτι ειναι στο dna μου η παραιτηση και οι ανασφαλειες. Οτι δε θα ειμαι ποτε οπως θελω να ειμαι.
    Μονο ενα πραγμα ηξερα. ΤΙ ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ!

    Εμεινα σπιτι με συντροφια το σκυλο μου και ατελειωτες σκεψεις αυτοκτονιας. Με μαχαιρι, πηδημα απο ταρατσα, πυροβολισμο, ατυχημα,.. εγκλεισμο σε ψυχιατρικη κλινικη μονιμο... Σκεψεις μονο, ποτε αποπειρες, γιατι ο σκυλος μου ειναι η οικογενεια που διαλεξα και δε θα τον αφηνα ποτε ξεκρεμαστο.

    Απο το μονο προσωπο που νομιζα οτι μου ειχε μεινει, εφαγα αλλη μια ηττα. Και καλως εγινε ετσι. Γιατι τοσα χρονια αυτο ηταν το προβλημα μου, περιμενα απο τους αλλους... αλλιως δεν τολμουσα.. τιποτα.

    Αρχισα να σκεφτομαι τι θα μπορουσε να βοηθησει. Αντικαταθλιπτικα ελεγα, αλλα δεν εχω λεφτα να παω να μου τα συνταγογραφησουν. Ψυχολογο ελεγα, αλλα δεν εχω λεφτα να τον πληρωνω και δε θελω παλι να ζητησω κι αλλα.

    Αρχισα δειλα δειλα βηματα, να προσπαθω να κανω καποια πραγματα εξω που με ζοριζαν τρομερα, αλλες φορες πετουσα με την προοδο και αλλες ενα κοινο αρνητικο συμβαν με τσακιζε και δεν ηθελα να ξαναβγω. Την προοδο δεν ειχα με κανεναν να τη μοιραστω και αυτο με εκανε ακομα χειροτερα.. ειπαμε! ολο περιμενα απο τους αλλους...

    Ο καιρος συνεχιζε να περνα και γω προσπαθουσα να βρω μια ακρη, ενα βημα μπροστα, δυο πισω. Δυο μπροστα, ενα πισω. Και καπου εκει, κανονιστηκε και αρχισα συνεδριες με ψυχολογο.

    Αρχισα να της μιλαω για την καταθλιψη, τα παιδικα μου χρονια, την αγανακτηση μου απεναντι στην οικογενεια μου, τα χρονια που εχω χασει, τις εμπειριες που δεν εζησα σαν παιδι, σαν εφηβη, σαν φοιτητρια,... το μελλον που δεν μπορουσα να φανταστω, τις αναριθμητες φοβιες μου...
    Μιλαγα μιλαγα μιλαγα.. και τα λογια δεν τελειωναν. Και 1 ωρα τη βδομαδα μου φαινοταν τοσο λιγη. Και ελεγα ελεγα ελεγα... και με ακουγα να τα λεω. Και με ακουγα να μην ξερω τι να απαντησω σε ερωτησεις-κλειδια... και παρατηρουσα... και αρχιζα να καταλαβαινω λιγα-λιγα αλλα ολο και περισσοτερα. Και οι φοβοι μου αρχισαν σταδιακα να μικραινουν. Και η αποσταση προς την αποφασιστικοτητα μειονοταν... και ο κοσμος αρχιζε να μοιαζει λιγοτερο τρομακτικος και η εικονα μου λιγοτερο αποκρουστικη.

    Και βρηκα το φορουμ πανω σε μια αναζητηση για ενα ειδος αντικαταθλιπτικου. Επεσα στο eating disorders μεσα στο κατακαλοκαιρο που ολοι διακοπαρουν. Και εντυπωσιαστηκα... απο τις ιστοριες... απο τον πονο και των αλλων, τις ανασφαλειες τους, το ρατσισμο που εχουν βιωσει, τις δικες τους κακες οικογενειες, τα δικα τους βασανα...
    Εκεινη την περιοδο τα μονα τοπικς που κινουνταν ηταν τα διαιτοτοπικς και να σου!! βροχη τα τικερακια και τα ζυγισματα και οι μετρησεις θερμιδων και γραμμαριων μαρουλιου.
    Ουτε που το σκεφτομουν ακομα, αλλα λεω, κοιτα εδω κανουν ολοι διαιτα, μωρε λες...? Και μου ρθε. Και αρχισα διαιτα.
    Και εβαλα φατσα-καρτα το τικερ, ετσι!!! για να βλεπουν ολοι ποσα κιλα ειναι αυτη που μιλαει, να μην το κρυβω.
    Και αρχισα να μιλαω με την ψυχολογο για την παχυσαρκια, να λεω λεξεις που δεν ξεστομιζα ποτε. Αρχισα να μιλαω για το βαρος και τα κομπλεξ μου με αδυνατη φιλη που ουδεποτε ειχα τολμησει να της αναφερω κατι.
    Και το φορουμ βοηθουσε στη μοναξια και στις ωρες ανιας μου, που με εριχναν στο φαγητο.
    Το φορουμ βοηθουσε να βλεπω ποσο πλασματικα ειναι ολα.
    Το φορουμ βοηθουσε να βλεπω οτι 45κιλες και 200κιλες εχουμε την ιδια δυστυχια.
    Το φορουμ βοηθουσε να βλεπω πώς δε θελω να ειμαι και δεν εννοω σε κιλα.

    Δεν ηθελα να φρεναρει τιποτα την ωθηση που ειχα παρει, γιαυτο ζητησα να αρχισω και ηπιο αντικαταθλιπτικο, απο φοβο μη με παει κατι πισω.

    Και απο κει και περα ολα πηγαιναν ολο και καλυτερα. Η παραιτηση μου, η αδρανεια, η αναποφαστιστικοτητα, ολες αυτες οι πρωταγωνιστριες στη ζωη μου, αρχισαν να παιζουν μικροτερο ρολο.... σημερα εχουν καταληξει κομπαρσοι.
    Και αρχισα να βρισκω αλλοθι ακομα και για τους γονεις μου, δεν ξεπερναω οσα εγιναν, αλλα τα προσπερναω ολο και περισσοτερο και δεν τα αφηνω πια να με τσακιζουν. Δεν ειμαι πια σαν αυτους και αυτο ειναι μια τεραστια νικη, ολη δικη μου! Και μειωσα το θυμο που ενιωθα απεναντι τους.

    Βγαινω εξω, περπαταω, παω να ψωνισω ο,τι θελω, μεχρι που πηγα και γυμναστηριο μονη μου, ακουσον ακουσον!!!!!!!!!!! Κανω ονειρα, βλεπω μπροστα. Εχω ελπιδα ξανα. Και ο,τι δεν μπορω να κανω τωρα, θα το διεκδικησω κι ας ζοριστω, κι ας ζοριζομαι ακομα. Παλευω ακομα και αυτα που με ζοριζουν. Εχω και τωρα ασχημες μερες. Και θα εχω κι αλλες, δεν ειμαι ρομποτ. Αλλα δεν πρεπει να τις κανω επικεντρο. Γιατι ειδα τον πατο απο κοντα και ανεβηκα, αρα τα μπορω ολα.

    Τα αντικαταθλιπτικα τα πηρα 3 μηνες μονο, δεν προλαβαν καν να επιδρασουν εντελως, τα σταματησα προωρα απο φοβο μην εχουν αυτα σχεση με την προοδο μου. Ηθελα να την καρπωθω ολη Ε Γ Ω !

    Δεν ξερω ποσο θα κρατησει ολο αυτο, δεν ειμαι μελλοντολογος. Ξερω οτι το απολαμβανω.

    Και αυτο το ετος ηταν το καλυτερο ολης μου της ζωης.
    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 2 0 1 0 ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2010
    Posts
    2,196
    click μου μπράβο!πραγματικά διάβασα το πόστ σου και συγκινήθηκα.σου ευχομαι καθε χρονιά να είναι καλύτερη απο την επόμενη και να πετύχεις τα πάντα που ονειρεύτηκες!

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2010
    Location
    Θεσσαλονίκη
    Posts
    3,484
    ποτε προλαβες βρε γρανιτακι και μολις προσθεσα 2 προτασεις που ειχα ξεχασει.

    σε ευχαριστω πολυ, να σαι καλα! :starhit:

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2010
    Posts
    2,196
    ειδες τσακ μπαμ το διάβασα!χιχι

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    2,266
    Klick μου το ποστ σου το διαβασα 2,3,4,5 φορες κ δεν το χορταινα.Εισαι η προσωποποιηση της ζωης.

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    2,266
    p.s. I love you

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2010
    Posts
    1,557
    Διαβασα αυτο το ποστ και με επιασαν τα κλαμματα..Με συγκινησες ρε κλικακι..
    Θα σου ευχηθω τα καλυτερα αν και νομιζω πως δεν εχεις να περιμενεις τιποτα απο την τυχη εσυ γιατι παιρνεις (πλεον) τις καταστασεις στα χερια σου..
    Μπραβο και καλη συνεχεια..

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2010
    Posts
    1,232
    συγκλονιστικο ποστ!!!
    τελικα ποσο μεγαλη δυναμη εχουμε μεσα μας...
    μπραβο!!!

    για μενα το 2010 παλι ηταν απο τα χειροτερα...
    προβληματα υγειας,νοσοκομεια,χωρισμος ,χαλια ψυχολογια...

    και ομως ειμαι ΑΚΟΜΗ ΕΔΩ!!!

    αλλα η νεα χρονια θα ειναι δικη μου!!!!το εχω αποφασισει!

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    2,266
    Originally posted by eleni1201
    Καλημέρα! Και να μην είναι πήρα ένα πολύ θετικό μήνυμα.
    Μόνο να πω αυτό: Είχα εκμυστηρευτεί στην Κονστάνς ότι είχα τάσεις αυτοκτονίας, και ότι από τότε που πήρα τον σκυλάκο μου δεν τόλμησα καν να το σκεφτώ να το κάνω, από φόβο τι θα γίνει αυτό το πλασματάκι χωρίς εμένα, που όταν κοιμόμαστε τα βράδια χώρια δεν τρώει ούτε κρέας...
    Κι άλλο ένα να πω:Μόλις πιάσω δουλειά το πρώτο πράγμα που θα κάνω για μένα είναι να βρω έναν καλό ψυχολόγο.
    Κλικάρα μπράβο για ακόμα μια φορά!!!:duh::bigsmile::yes:
    Ενα μεγαλο ευχαριστω Ελενη που το μοιραζεσαι κ με εμας:starhit:

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2010
    Location
    Θεσσαλονίκη
    Posts
    3,484
    σας ευχαριστω ολες για τις απαντησεις :starhit:

    περιμενω και τους δικους σας απολογισμους, αν θελετε να μοιραστειτε.

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2010
    Location
    Θεσσαλονίκη
    Posts
    3,484
    Originally posted by eleni1201
    Και η ξενέρωτα ερώτηση: Πόσο στοιχίζει ο ψυχολόγος την συνάντηση (αυτο το μια φορά την εβδομάδα) ?
    απο 30-60 οι ψυχολογοι
    οι ψυχιατροι νομιζω 50-70

    εγω 30 δινω, τωρα εχω 1 ωρα ανα 2 βδομαδες.

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2010
    Location
    Θεσσαλονίκη
    Posts
    3,484
    ναι

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2010
    Location
    Θεσσαλονίκη
    Posts
    3,484
    Originally posted by eleni1201
    Και πώς πέτυχες καλό??:wink2:
    δεν ξερω ελενακι, μπορει να ηταν κωλοφαρδια. αρχικα ψαχναμε διαδικτυακα τι υπαρχει στην περιοχη μου, ηθελα να ειναι πολυ κοντα, να μην εχω κολληματα με συγκοινωνιες, βαρεμαρες, κλεισουρα και αλλα τετοια, αφου γενικα δυσκολευομουν πολυ με το εξω.
    και ετυχε να εχουμε καλη χημεια, παρολο που την πρωτη μερα που τη γνωρισα (Χωρις να κανουμε συνεδρια) ειπα δεν υπαρχει περιπτωση αυτη να μπορει να με βοηθησει και να με καταλαβει ουτε μια στο εκατομμυριο.

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2010
    Location
    Θεσσαλονίκη
    Posts
    3,484
    Originally posted by eleni1201
    Σοβαρά? Και γιατί? Μετά όμως αφού σήκωσε τα χέρια ψηλά, πώς συνεχίσατε?
    ποιος σηκωσε τα χερια ψηλα?

    την πρωτη φορα πηγα με την αδελφη μου για να συζητησουμε τη διαδικασια με την ψυχολογο. και ετσι οπως την ειδα, νομιζα οτι δε θα μπορεσει καθολου να με καταλαβει και να με βοηθησει. παρολαυτα πηγα κανονικα στη συνεδρια που κανονισαμε και συνεχισα να πηγαινω και απο ενα σημειο και μετα καταλαβα οτι ειχα κανει λαθος στην αρχη.

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2010
    Posts
    4,654
    Κλικ μου πραγματικά μπράβο σου..... Συγκινήθηκα πολύ από την "εξομολόγησή" σου αλλά ταυτόχρονα πήρα και δύναμη να συνεχίσω να προσπαθώ.... σήμερα ήμουν στον τσακ να πέσω σε κατάθληψη με την αναδρομή που έκανα στην χρονιά 2010 για μένα..... το μύνημά σου όμως με συνέφερε κάπως.... Θα το διαβάσω όσες φορές χρειαστεί για να γίνομαι καλά..... Φιλάκια πολλά καλή μου... καλή συνέχεια στην νέα σου ζωή.

Page 1 of 6 123 ... LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •