ΤΙ ΚΑΝΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΦΤΙΑΧΝΩ ΤΟ ΚΕΦΙ

[murcielago]

Βγήκα στον κήπο (πολύ μικρός, μη φανταστείτε...) κι έκοψα τριαντάφυλλα. Τα έβαλα στο βάζο πάνω στο τραπέζι του σαλονιού και μπαινοβγαίνω και τα καμαρώνω!

[Danai20]

Κήπο; Ουαου. Πολύ τυχερή είσαι. Και μπράβο που τα τριαντάφυλλα σου είναι τόσο όμορφα.

Εμάς στο σπίτι μας δεν υπάρχει περίπτωση να επιζήσει κανένας ζωντανός οργανισμός
Οι συγκάτοικοι είναι η μία αρχιτέκτονας και η άλλη σπουδάζει διαιτολόγος, εγώ γυμνάστρια και τρέχουμε όλη μέρα.

Πολύ χαίρομαι που δεν το βάζεις κάτω και βρίσκεις ωραία πράγματα να κάνεις. Μη σε πάρει από κάτω, οργάνωσε τη ζωή σου, απέκτησε ασχολίες και άρχισε διατροφή και γυναστική για να ανέβει η διάθεση και η ενέργεια σου.

Α το κέφι μου ανεβαίνει όταν παίζω τέννις. Μπορώ να παίζω ώρες ολόκληρες.

[litsaki28]

φτιαχνω σπιτικες μασκες προσωπου,μου φτιαχνει το κεφι και με χαλαρωνει απιστευτα

[murcielago]

Τένις; Ουάου! Εγώ όταν δούλευα πολύ είχα φτιάξει ένα μικρό ενυδρείο- ήταν ο μόνος ανώτερος οργανισμός που μπορούσα να συντηρώ και να φροντίζω- αυτό ως ιδέα γιατί το να κοιτάς τα ψάρια που αιωρούνται ανάμεσα στα φύλλα των θαλάσσιων φυτών μού φαινόταν πολύ αγχολυτικό... Υπάρχουν πάντως και περίεργα χόμπυ: η καλύτερή μου φίλη δίνει στέγη και τροφή (!) σε ό,τι έντομο λοξοδρομήσει στο σπίτι της (ζει σε εξοχή και έχει ποικιλία!!)

Λιτσάκι να γράψεις τις συνταγές!

[BettyG]

Εγώ προτιμώ να πάω για κολύμπι, ξεχνιέμαι και χαλαρώνω απίστευτα...
Αν αυτό δεν είναι εφικτό εκείνη τη στιγμή, βγαίνω βόλτα, περπατάω πολύ , γενικά φροντίζω να ενεργοποιώ
το σώμα μου, ώστε να μη σκέφτομαι αυτό που με χάλασε.. και έτσι αποφεύγω και πιθανές επιδρομές στο ψυγείο.

[murcielago]

Βλέπω τον Λαζό σε επανάληψη: λαϊκιστής, δε λέω, αλλά εκφράζει κάποιες συνισταμένες και είναι ευφυής...

[sweet_but_obese]

Εγώ ακούω μουσική, φτιάχνω επιλογές στα είδη μουσικής που μου αρέσουν πχ latin, disco, 80s, easy listening, αν μου δοθεί η ευκαιρία πάω για χορό.
Επίσης φτιάχνω κι εγώ μάσκες προσώπου και το περιποιούμαι, ή βλέπω βιντεάκια για μακιγιάζ ή κάνω δοκιμές σε μένα ή σε καμία φίλη μου

[granita_ed]

εγω ξαπλωνω στο μπαλκονι μου που ειναι τοσο ησυχα,βαζω τον σκυλο μου πανω στην κοιλιτσα μου η διπλα μου ακριβως και κλεινω τα ματια ...πολλες φορες αφηνω τον ηλιο να πεφτει πανω μου κ προσπαθω να κοιμηθω..παντως εχω συνδεσει την ηρεμια μου με το μπαλκονι...αν ειχα κηπο θα χα σιγουρα ξαπλωστρα η γρασιδι κ θα ξαπλωνα εκει...κ ας με βλεπανε κ απεξω..σκασιλα μου! :-)

[avenger0000]

Εγω παλι χαλαρωνω απιστευτα με την ιππασια.....δωστε μου αλογο και μπορει να μην ξαναπατησω στη γη!!!
Εκτος απο αυτο ο γατουλης μου με βοηθαει πολυ με το στρες οπως και η μουσικη, η ποιηση και η ζωγραφικη

[murcielago]

Μόλις πεταχτώ από το κρεβάτι ("πεταχτώ" που λέει ο λόγος- ενίοτε "μόλις συρθώ") πριν απ' όλα μπαίνω στο μπάνιο για ένα καυτό ντους. Ξέρω, δεν κάνει καλό στο δέρμα αλλά μιλάμε για μεγάλη ηδονή! Μετά τυλίγομαι στο κατάμαυρο χνουδωτό μου μπουρνούζι και γουργουρίζω σαν μεγάλη χοντρή γάτα!

[murcielago]

Avenger πού κάνεις ιππασία; Από περιέργεια, δεν έχω σκοπό να ταλαιπωρήσω κανένα ζωντανό να με κουβαλάει όσο ζυγίζω πάνω από 60 κιλά...

[murcielago]

Ειδικά για σήμερα...

Ξημερώνει Κυριακή
μη μου λυπάσαι
Έιναι όμορφη η ζωή
να το θυμάσαι


http://www.youtube.com/watch?v=qwkoLJ1LDZE

[Danai20]

murcielago

μπράβο βρε συ πρωινιάτικα μας έριξες στα πατώματα

Πλάκα κάνω, είναι ωραίο τραγούδι.
Επειδή δεν θυμάμαι, πας σε διαιτολόγο;
Ρωταω γιατί εγώ που είχα να χάσω τα ίδια με σένα, κόλησα άσχημα όταν πήγα να το κάνω μόνη μου.

[murcielago]

Δίκιο έχεις... χαχαχαχα αλλά κι αυτό που ακούω αυτή τη στιγμή είναι εξ' ίσου ακατάλληλο: άκου στίχος (τραγουδάει ο Ρέμος): "σ' αγαπώ όπως ο γέρος τη ζωή που τον αφήνει"! Επιφυλάσσομαι να προτείνω αργότερα (να κάνω και καμιά δουλειά σήμερα γιατί με το φόρουμ κόλλησα από χθες- καινούργιο κοσκινάκι μου και πού να σε κρεμάσω!) το soundtrack της μέρας!

Όχι, δεν πάω σε διαιτολόγο. Γενικά δεν μου πολυαρέσει να συζητάω το θέμα "κιλά"- κι εδώ μού πήρε 2 μήνες να ανοιχτώ. Μάλλον το βλέπω στραβά το όλο θέμα αλλά η ιδέα μού φαίνεται κόντρα ρόλος! Υπόσχομαι πάντως να το ξανασκεφτώ σοβαρά! Προς το παρόν ευελπιστώ πως τουλάχιστον θα τα καταφέρω μέχρι το διψήφιο νούμερο μόνη μου. Εσύ τι λες; Ο διαιτολόγος σε είχε βοηθήσει περισσότερο αντικειμενικά με το διαιτολόγιο αυτό καθ' αυτό ή με την αναγκαστική δέσμευση να έχεις χάσει κιλά κάθε φορά στην επίσκεψη;

[Danai20]

Θα σου πω τη γνώμη μου και εννοείται εσύ αποφασίζεις στο τέλος.

Πρώτον είχα την ίδια ψυχολογία με σένα. Κόντρα ρόλος το πάχος, γιατί ήμουνα μια ζωή αδύνατη και ήταν σα να συνέβη σε άλλο άνθρωπο
Έτσι ξεκίνησα την προσπάθεια μόνη μου. Να φανταστείς ότι λόγω σχολής έχω κάποιες γνώσεις, έχω κάνει μαθήματα διατροφής στη σχολή δλδ. Αλλά και πάλι σκ@@ τα έκανα.

Έφερα τον οργανισμό μου σε εξάντληση γιατί δεν έπαιρνα τα κατάλληλα θρεπτικά στοιχεία και αυτό άρχισε να φαίνεται στο δέρμα. Στέγνωσε και θάμπωσε. ʼσε που κάποια στιγμή κόλλησα και στα κιλά και είχα κάτι περίεργα παχάκια παντού.

Τελικά το πήρα απόφαση και έριξα τα μούτρα μου και πήγα σε διαιτολόγο. Και μάλιστα σε γνωστή, που κάποτε το θεωρούσα ότι χειρότερο να ξέρει κάποιος γνωστός μου πόσο γουρούνι έχω γίνει

Με βοήθησε πολύ και ψυχολογικά και διατροφικά. Δέσμευση δεν ένιωθα καθόλου, μόνο προς τον εαυτό μου.