Τι σας έρχεται στο μυαλό..

[krino]

οκ θα σου πω την δικη μου εμπειρια,
εχω ενα φιλο μου, που ειναι εγκλειστος και προσπαθω εδω και 1-2 χρονια να κανω οτι μπορω για αυτο με ελαχιστα αποτελεσματα. Εχεις βαρια μορφη σχιζοφρενειας και τα βηματα μας ειναι πολυ δυσκολα και μαζεμενα.
Εχω σχεσεις μαζι του και μαλιστα χωρις κανενα ενδοιασμο.

Μια παλια μου φιλη εχει εδω και 2 χρονια φοβιες και πανικο.
Προσπαθω να της σταθω με καθε τροπο και πιστευω οτι συντομα θα βελτιωθει.
Προσεξε ομως ειναι φιλη μου και οχι σχεση.
Αν ειχαμε σχεση η υποθεση θα ηταν εντελως διαφορετικη.
Θα ειχε (και δικαιως) αλλες απαιτησεις, εννοω να ειμαι συνεχως παρον, να την ενθαρυνω σε οποιες φοβιες εχει.
Γενικα να της στεκομαι σε οτιδηποτε προβλημα θα ειχε.
Το οτι τα προβληματα της θα ειναι ψυχολογικης μορφης δεν αλλαζει κατι.
Σε αλλη σχεση θα υπηρχε η αναγκη για απλη συμβουλη.
Μια σχεση τετοιου ειδος ομως πρεπει απλα να πουμε οτι ειναι αυξημενων απαιτησεων και αν μπορεις να σταθεις εχει καλως. Εγω στο παρελθον εχω σταθει, απλα το τελος ηταν να κοιταω τα αστερια στην ταρατσα και να τα μετραω.....

[vince]

Κοίτα να δείς, δεν ξέρω πόσο με επηρεάζει το γεγονός οτι κάποτε και εγώ πέρασα απο το κατώφλι της τρέλας..αλλά μετά απο αυτό που πέρασα δεν μπορώ να κρίνω εναν άνθρωπο απο μια ταμπέλα και μόνο. Οι πράξεις είναι αυτές που δείχνουν ποιοι είμαστε..το οτι στηρίζεις τους φίλους σου είναι προτέρημα σου και μπράβο σου.

Μακάρι οι άνθρωποι να βοηθούνταν περισσότερο μεταξύ τους.

[anwnimi]

Originally posted by vince
Σαφέστατα όταν ένα άτομο έχει μανία καταδίωξης αντιδράει με θυμό. Αυτό όμως δεν σημαίνει οτί θα κάτσει και να δείρει όποιον βρεί μπροστά του. Το πιο πιθανό είναι να τον αποροφήσει τόσο πολύ η ψύχωση του ωστέ να μην έχει καν το νου για να επικοινωνίσει με άλλα άτομα. Δηλαδή θα κλειστεί στον εαυτό του και στις φοβίες του. Εάν ένας άνθρωπος όμως έχει εκπαιδευτεί με τέτοιο τρόπο ωστε να αντιμετωπίζει καταστάσεις και πρόσωπα με τη βία, ενδέχεται να χρησιμοποιεί βία είτε έχει σχιζοφρένεια είτε δεν έχει.

Θα συμφωνήσω λόγω της εμπειρίας της μητέρας μου. Οι ιδέες καταδίωξης μπορούν να κάνουν ένα ψυχωσικό εξαιρετικά φοβισμένο άνθρωπο και όχι επιθετικό. Οπότε σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχει ενδεχόμενο να γίνει επιθετικός. Το ζω άλλωστε. Είναι θέμα χαρακτήρα πιστεύω και ανάλογα με το χαρακτήρα, αντιδρά και ο άνθρωπος που ζει με την ψύχωση όταν δεν παίρνει την αγωγή του ή όταν η αγωγή δεν αποδίδει.

[Kassi]

Originally posted by vince
Κοίτα να δείς, δεν ξέρω πόσο με επηρεάζει το γεγονός οτι κάποτε και εγώ πέρασα απο το κατώφλι της τρέλας..αλλά μετά απο αυτό που πέρασα δεν μπορώ να κρίνω εναν άνθρωπο απο μια ταμπέλα και μόνο. Οι πράξεις είναι αυτές που δείχνουν ποιοι είμαστε..το οτι στηρίζεις τους φίλους σου είναι προτέρημα σου και μπράβο σου.

Μακάρι οι άνθρωποι να βοηθούνταν περισσότερο μεταξύ τους.

Πιστεύω ότι σε επηρεάζει πολύ..Σκέφτομαι τον εαυτό μου πριν πάω σε ψυχίατρο και πόσα λίγα ήξερα..Σκέψου πόσα εξίσου λίγα ξέρουν και οι άλλοι που δεν έχουν ασχοληθεί με τον χώρο...Νομίζω σε κάνει πλέον πιο ευαίσθητο γιατί ξέρεις πόσο υποφέρει ο άλλος εκείνη την στιγμή και τι βιώνει....Το βλέπεις από μέσα και είναι αλλιώς από το να είσαι απλά παρατηρητής...Οι άνθρωποι φοβούνται το άγνωστο γιατί δεν ξέρουν πως να το αντιμετωπίσουν..Οπότε κάνε την ζωή σου κανονικά και μην ψάχνεις αν θα έκανε κάποιος ποτέ σχέση με ψυχωσικό...Δεν είναι ζήτημα μόνο ταμπέλας...Η συμπεριφορά μου θεωρούταν και θεωρείται δύσκολη...και όμως υπάρχουν άτομα που με κάνουν παρέα και σημασία έχει να σε κάνουν παρέα γι\'αυτό που είσαι όχι για ότι θα ήθελαν αυτοί να προβάλλουν πάνω σου...Είτε τους δώσεις την ταμπέλα του προβλήματός σου είτε όχι αυτό που πάντα θα βλέπουν είσαι εσύ,τα αισθήματά σου,οι τρόποι σου κ.τ.λ.Από αυτά θα κρίνουν..Αν κρίνουν από την ταμπέλα να ευχαριστείς που τους ξεφορτώθηκες μια ώρα αρχίτερα...Να είσαι αυθεντικός για να προσελκύεις και την αυθεντική αποδοχή από τους γύρω σου.Για να προσελκύεις άτομα με τα οποία πραγματικά ταιριάζεις γιατί αργά ή γρήγορα θα πέσουν οι μάσκες.Can you be yourself?It\'s hard being you and it needs guts...

[vince]

Originally posted by Kassi
σημασία έχει να σε κάνουν παρέα γι\'αυτό που είσαι όχι για ότι θα ήθελαν αυτοί να προβάλλουν πάνω σου..

Το πρόβλημα κατα την ταπεινή μου άποψη είναι πως όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος δυσκολεύεται να αποκτήσει φίλους. Μαθαίνει να λειτουργεί σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλον όπως αυτό της εργασίας και αρχίζει να εξελίσεται με βάση την επαγγελματική του επιτυχεία. Όσοι δεν το κάνουν, αυτόματα πετιούνται απ\'έξω.. Έχω φτάσει στο σημείο να ανναρωτηθώ αν οι φίλοι που μου απομείναν είναι φίλοι ή απλά γνωστοί..πλέον..

[vince]

Αναρρωτιέμαι τα υπόλοιπα μέλη που δεν γράφουν στις ψυχώσεις τι γνώμη έχουν για τους σχιζοφρενείς και άν έχουν συναντήσει ποτέ τους. Ακόμα λυπάμαι που στις ψυχώσεις γράφουν ελάχιστα άτομα με ψυχωτικές εμπειρίες..είναι άραγε λίγοι αυτοί που το έχουν ξεπεράσει και έχουν την επίγνωση να γραψουν για τις εμπειρίες τους? Πόσο θα ήθελα να έγραφε κάποιος εδω μέσα που το ξεπέρασε και κατάφερε να ζήσει μια φυσιολογική και ευτυχισμένη ζωή.

[deleted-member141015]

Λόγω δουλειάς έχω συναντήσει πολλούς και έχω απογοητευτεί τόσο από την ακαταλληλότητα των θεραπευτικών πλαισίων όσο και από την αντιμετώπιση φίλων και συγγενών. Πρόσφατα στενοχωρήθηκα με έναν νεαρό που ενώ είχε όλες τις ατομικές προϋποθέσεις να το ξεπεράσει, ισχυρό κίνητρο, συνέπεια στη λήψη της φαρμακευτικής αγωγής, οι γονείς του αποφάσισαν να διακόψουν τις θεραπείες και τα πράγματα πήραν πολύ άσχημη τροπή.

Σε προσωπικό επίπεδο, είχα κάποτε μια φίλη με σχιζοφρένεια και τόσο η παρέα της όσο και η ποιότητα της φιλικής σχέσης ήταν πολύ καλύτερη από πολλών \'υγιών\'. Έχω επίσης έναν συγγενή που προ 20ετίας περίπου διαγνώστηκε με σχιζοφρένεια και σήμερα είναι μια χαρά, εργάζεται πάνω σε αυτό που πάντα αγαπούσε και είναι γενικά ευχαριστημένος από τη ζωή του.

Γενικά ως προς τις προσωπικές σχέσεις με σχιζοφρενείς και επειδή κανένας δεν έχει τα τέλεια γονίδια ή την τέλεια σωματική & ψυχική υγεία σε όλη του τη ζωή, θα ξαναπώ αυτό που είχα γράψει σε ένα άλλο topic, ότι κάποιοι μας ταιριάζουν και κάποιοι όχι, ανεξαρτήτως \'διαταραχών\'....

[vince]

Originally posted by marina38
Πρόσφατα στενοχωρήθηκα με έναν νεαρό που ενώ είχε όλες τις ατομικές προϋποθέσεις να το ξεπεράσει, ισχυρό κίνητρο, συνέπεια στη λήψη της φαρμακευτικής αγωγής, οι γονείς του αποφάσισαν να διακόψουν τις θεραπείες και τα πράγματα πήραν πολύ άσχημη τροπή.

Θέλεις να μας πείς περισσότερα?

Originally posted by marina38
Σε προσωπικό επίπεδο, είχα κάποτε μια φίλη με σχιζοφρένεια και τόσο η παρέα της όσο και η ποιότητα της φιλικής σχέσης ήταν πολύ καλύτερη από πολλών \'υγιών\'. Έχω επίσης έναν συγγενή που προ 20ετίας περίπου διαγνώστηκε με σχιζοφρένεια και σήμερα είναι μια χαρά, εργάζεται πάνω σε αυτό που πάντα αγαπούσε και είναι γενικά ευχαριστημένος από τη ζωή του. Γενικά ως προς τις προσωπικές σχέσεις με σχιζοφρενείς και επειδή κανένας δεν έχει τα τέλεια γονίδια ή την τέλεια σωματική & ψυχική υγεία σε όλη του τη ζωή, θα ξαναπώ αυτό που είχα γράψει σε ένα άλλο topic, ότι κάποιοι μας ταιριάζουν και κάποιοι όχι, ανεξαρτήτως \'διαταραχών\'....

:)

[maria...]

βινς θα θελες να μαθεις για τον γειτωνα μ που ειναι σε κληνικη?Πριν μια εβδομαδα του δωσανε αδεια κ ηρ8ε μενει διπλα μου και εκανε πολυ τρελα πραγματα.Ειχε ανεβει σε μια κορυφη σε ενα βουνο και με ανοικτα χερια επι μιση ωρα φωναζε δυνατα \"GO!!!\"\"GO!!!\" κριμα το παλικαρι και ειναι ωραιος.Παλια με διαβαζε\' μαλιστα εχει βγαλει πανεπηστιμιο.Λενε πως την πατησε απο γκομενοδουλεια κ μαλλον ειχε κ κληρονομικη προδιαθεση.............

[vince]

?

[vince]

Τι θέλεις να πείς μ\'αυτό?

[vince]

Originally posted by maria...
vince ειναι 20 χρονια και ....μεσα σε κλινικη με βαρια ηρεμιστικα.δεν καταλαβενει τπτ και δεν τον αφυνουν κα8ολου εηω

Originally posted by maria...
Πριν μια εβδομαδα του δωσανε αδεια κ ηρ8ε μενει διπλα μου και εκανε πολυ τρελα πραγματα.Ειχε ανεβει σε μια κορυφη σε ενα βουνο και με ανοικτα χερια επι μιση ωρα φωναζε δυνατα \"GO!!!\"\"GO!!!\" κριμα το παλικαρι και ειναι ωραιος.Παλια με διαβαζε\' μαλιστα εχει βγαλει πανεπηστιμιο.Λενε πως την πατησε απο γκομενοδουλεια κ μαλλον ειχε κ κληρονομικη προδιαθεση.............

Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στη τρέλα έτσι μαρία ;)

[keep_walking]

Τι σας έρχεται στο μυαλό..



..οταν ακούτε λέξεις όπως σχιζοφρένεια, ψύχωση ή σχιζοφρενής? Θα κάνατε ποτέ παρέα με τέτοιο άνθρωπο? Εάν είχατε φίλο που πέρασε στο παρελθόν κάποια ψυχωση και σας το αποκάλυπτε πως θα αντιδρούσατε? Θα σταματούσατε τη παρέα μαζί του?

Προφανώς η ερώτηση μου απευθείνεται σε όλα τα μέλη του φόρουμ.

Εμενα ξερεις την απαντηση μου:P
Το πρωτο παντως που μου ερχεται στο μυαλο ειναι η λεξη \"πακετο\".
Και για να επεκτεινω την απαντηση μου θα εκανα παρεα αναλογα με το τι ειναι το \"ατομο\" δηλαδη με μερικους απλως δεν ταιριαζουν τα \"χνωτα μας\" και με αλλους τα παω μια χαρα.
Συνηθως ειμαι συμβατος με ολους εκτος απο αυτους που αρεσκονται να πληγωνουν κοσμο.

[vince]

Originally posted by keep_walking
Εμενα ξερεις την απαντηση μου:P
Το πρωτο παντως που μου ερχεται στο μυαλο ειναι η λεξη \"πακετο\".
Και για να επεκτεινω την απαντηση μου θα εκανα παρεα αναλογα με το τι ειναι το \"ατομο\" δηλαδη με μερικους απλως δεν ταιριαζουν τα \"χνωτα μας\" και με αλλους τα παω μια χαρα.
Συνηθως ειμαι συμβατος με ολους εκτος απο αυτους που αρεσκονται να πληγωνουν κοσμο.

Keep είσαι απο τα άτομα που εκτιμάω περισσότερο σε αυτό το φόρουμ και ας μην σε ξέρω. Όσο γι\'αυτο το τελευταίο που λές θα συμφωνήσω. Κάτι παρόμοιο είπε και η marina38. Με μερικούς ταιριάζω και με άλλους όχι.

[deleted-member141015]

Originally posted by vince

Originally posted by marina38
Πρόσφατα στενοχωρήθηκα με έναν νεαρό που ενώ είχε όλες τις ατομικές προϋποθέσεις να το ξεπεράσει, ισχυρό κίνητρο, συνέπεια στη λήψη της φαρμακευτικής αγωγής, οι γονείς του αποφάσισαν να διακόψουν τις θεραπείες και τα πράγματα πήραν πολύ άσχημη τροπή.

Θέλεις να μας πείς περισσότερα?

Το παιδί αυτό είχε πριν τη διάγνωση της σχιζοφρένειας πτυχίο, καλή δουλειά που του άρεσε, σχέση, ζούσε μόνος, είχε στήριξη από το ευρύτερο οικογενειακό (όχι τους γονείς) και κοινωνικό περιβάλλον, διάφορα ενδιαφέροντα & ασχολίες. Υπήρχε όμως ένα βεβαρημένο οικογενειακό ιστορικό (ψυχοπαθολογίας και νευρολογικά) και πολύ κακή παιδική ηλικία.

Μετά από διάφορα προβλήματα με τη σχέση και μετά από κάποιο επεισόδιο τον παρακολούθησε ψυχίατρος, ακολούθησε φαρμακευτική αγωγή και κατόπιν σύστασης ξεκίνησε και ψυχοθεραπεία. Έχοντας σταθεροποιηθεί με τα φάρμακα και καταλαβαίνοντας τι είχε συμβεί, ήθελε πολύ να ξαναφτιάξει τη ζωή του και προσπαθούσε πολύ για αυτό και μέσω της θεραπείας.

Δυστυχώς οι έως τότε απόντες γονείς, που είχαν εμφανιστεί από το πουθενά μετά την κρίση, αντιμετώπιζαν με καχυποψία και στη συνέχεια με αρνητισμό τη θεραπεία. Ο ίδιος ήταν φοβερά ευάλωτος στην επιρροή των γονέων, ήταν φανερό ότι τους φοβόταν αλλά ταυτόχρονα είχε εξωραϊσει τα παιδικά του βιώματα. Οι θεραπείες λοιπόν σταμάτησαν με δική τους πρωτοβουλία.

Μετά από ένα διάστημα υποτροπίασε, οδηγήθηκε σε αναγκαστικό εγκλεισμό και δυο χρόνια τώρα είναι στα ίδια και μέσα-έξω.