Αμηνορροια και ψυχολογική κατάσταση

[eftychia]

Κορίτσια, καλημέρα σας.

Είμαι νέα στην παρέα. Δυστυχώς αντιμετωπίζω το ίδιο 'θέμα' της αμηνόρροιας. Μετά απο προσεκτική ανάγνωση της ιστοσελίδας είναι πραγματικά σαν να περιγράφετε όλες την κατάσταση μου. Σαν να με ακούω να μιλάω εγώ..
Υπάρχουν τελικά άνθρωποι που μπορούν να με καταλάβουν, να με νοιώσουν..

[eftychia]

ʼραγε θα βρεθεί ποτέ λύση? Εγώ ταλαιπωρούμαι περίπου 3,5 χρόνια. Έχω περάσει απο γυναικολόγους και τώρα με παρακολουθεί ενδοκρινολόγος. Μετά απο σειρά εξετάσεων που κάνω ανα τακτά χρονικά διαστήματα η άποψη του είναι η ίδια.. 'χρειάζεται καλή ψυχολογία και οφείλεται επίσης σε ελλειποβαρές σώμα'. Κουράστηκα όμως να ακούω τα ίδια, αρνούμαι να βάλω βάρος και όσο μεγαλώνω με αγχώνει περισσότερο και με ενοχλεί. Η ψυχολογία μου έχει επηρεαστεί πολύ και συμπτώματα όπως πρηξίματα, φουσκώματα, πόνοι στο στομάχι, έντονες τάσεις κάποιες φορές λαιμαργίας, τύψεις μετά και πολύ γυμναστήριο για αποτοξίνωση.. με κούρασαν.

[~aggelaki~]

Δυστυχως η λυση δεν ερχεται ετσι απο μονη της...:no: εμεις μονες μας μονο μπορουμε να βοηθησουμε τον εαυτο μας.. και με τη βουλιμια κανουμε απιστευτο κακο στον οργανισμο μας.. ταλαιπωπουμαι εδω και 6 χρονια και τον τελευταιο χρονο εχω προβλημα με την περιοδο.απο το καλοκαιρι μαλιστα μιλησα και στους γονεις μου γιατι δεν πηγαινε αλλο, ξεκινησα να πηγαινω και σε ψυχολογο, εχω βαλει και κιλα,ειμαι πλεον νορμαλ, αλλα ειμαι ακομα αρρωστη στο μυαλο.. το νιωθω κιολας, φαντασου! μετα απο 1 μηνα χωρις κανενα επεισοδιο,και αφου και η ψυχολογια μου ανεβηκε αρκετα, ξαναεκανα μαλακια δεν αντεξα! και οχι μονο 1 φορα.. απογοητευομαι ρε γαμωτο,ειναι πολυ δυσκολο αλλα δεν παει αλλο..νιωθω οτι εχω καταστρεψει τον εαυτο μου.. εσυ σε τι φαση εισαι?? διατροφικα..μπες στο chat room αν θελεις..:starhit:

[mariafc]

Aggelaki, Eftychia γεια σας. Καλωσήρθατε στο φόρουμ. Εγώ για δικούς μου λόγους δεν γράφω πλέον πολύ συχνά όμως παρακολουθώ και διαβάζω. Με τα υπόλοιπα κορίτσια βιώνουμε εδώ και αρκετό καιρό αυτό τον γολγοθά της αμηνόρροιας. Τη δική μου ιστορία θα τη διαβάσετε στο φορουμ της ανορεξίας.
Συμπληρώνω πλέον 3 χρόνια και κατι ανευ περιοδου και σημειωτεον εγώ την έχασα σε νορμάλ κιλά πριν πέσω στην ανορεξία εχοντας ομως ταλαιπωρηθεί ήδη απο διαιτες μιας και στο παρελθόν ήμουν παχύσαρκη. Μετά ηρθε και η ανορεξία και από τότε αδιαθετώ μόνο οταν παίρνω φαρμακα. Πλέον μετά από καιρό είμαι καλά. Η ανορεξία είναι μακρια. Οκ δαιμονες και κόμπλεξ του παρελθόντος υπάρχουν όμως πλέον τους διαχειρίζομαι καλύτερα. Πήρα βάρος, σταμάτησα να ζυγίζομαι σταμάτησα τα υπερφαγικά επεισόδια, έφτιαξα την ψυχολογία μου ομως η περιοδος ακόμα άφαντη. Δε θέλω να απογοητευτώ απλά καμιά φορά με παίρνει το παράπονο. Πλέον δε μπορώ να κανω κάτι αλλο απο το να περιμένω.
Θα ήθελα ομως κορίτσια να μας μιλήσετε και εσείς αν θέλετε για την περίπτωση σας. Μια εξτρα πληροφορία κατι οτιδήποτε μπορεί να φανεί χρήσιμο σε όλες μας. Εδώ είμαστε να βοηθάει η μία την άλλη. Πως είστε διατροφικά, σε τι κιλά σας βρισκουμε κάποιο έξτρα τιπ απο τον γυναικολόγο σας?

[~aggelaki~]

διατροφικα εγω ειμαι σε καλυτερη μοιρα απο οτι τα τελευταια χρονια.. δλδ τρωω καθε μερα κανονικα, πρωιναρα, κανα φρουτο (η φρουτα!) μεσημεριανο, απογευμα γιαουρτι με φρουτα συνηθως και βραδυνο αναλογα τη διαθεση,μπορει σαλατα με κανα αυγο, μπορει καστανα,μπορει φρουτα,μπορει λιγο κρεας η λιγο ψαρι..γενικα απο θερμιδες ειμαι καλα,δεν υποσιτιζομαι. και αν συμπεριλαβεις και τις θερμιδες που θα παρω απο ενα βουλιμικο (κι ας ακολουθει και εμετος) μπορει να παιρνω και παραπανω καμια μερα. ο ενδοκρινολογος που πηγα πριν απο 1 βδομαδα μαλιστα μου ειπε οτι ο οργανισμος λογω του σοκ που του προκαλουσα με τον εμετο επι χρονια και του λιγοτερου λιπους που ειχα + χαλια ψυχολογια δεν μου εδινε περιοδο (φοβουμενος- ο οργανισμος παντα!- για να μην μεινω εγκυος αφου δεν ημουν η ιδια υγιης,πως να μεγαλωνω ενα εμβρυο..) πηρα τα duphaston και επρεπε να μου ερθει σε κανα 7ημερο ,εμενα μου ηρθε αμεσως προφανως γτ εχω βαλει 2 3 κιλακια. και εκανα ορμονικες τισ οποιες ακομα δεν πηρα. μου τονισε επισης ο ενδοκρινολογος να μην βαζω και βγαζω συνεχεια κιλα γτ ο οργανισμος τρομαζει και παλι μπορει να μην εχω περιοδο..
ειμαι 1.77 και τωρα 62-63 κιλα. ημουν 56 οταν ημουν βουλιμικια.. μ αρεσει που λεω ημουν ,λες και τωρα δεν ειμαι.. απλα καταφερα να κρατηθω για 1 μηνα και κατι χωρις κανενα επεισοδιο.. ειναι καμια απο θεσσαλονικη ρε κοριτσια να βρεθουμε????

[eftychia]

Αγγελάκι..
καλησπέρα. Είναι πολύ ωραίο συναίσθημα να μπορείς να μοιραστείς την εμπειρία σου με κάποιον που ξέρεις πως θα σε καταλάβει

[eftychia]

Η δική μου ιστορία έχει ως εξής: Ξεκίνησε πριν απο 3,5 χρόνια περίπου με αραιομηνόρροια μετά απο κάποια στενοχώρια, άγχος, απώλεια λίγων κιλών. Και φυσικά δεδομένου ότι έχω το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών. Για ένα περίπου χρόνο απλά το άφηνα να με στενωχωρεί και δεν καταλάβαινα γιατί συνέβαινε αυτό. Ποτέ δεν είχα τέτοιες καθυστερήσεις. Είμαι 30 τώρα. Μετά απο επισκέψεις σε γυναικολόγους αποφάσισα να ακολουθήσω τη συμβουλή κάποιου και να πάρω 6 μήνες gynofen. Όσο τα έπαιρνα ο κύκλος στις 28 μέρες, ΑΛΛΑ πήρα κιλά, πονούσα αρκετά σε κάποια μέρη του σώματος μου, είχα τρομερούς πονοκεφάλους και σε συνδυασμό με την αποχή απο τα γυμναστήρια για 8 μήνες λόγω δουλειάς και προετοιμασίας για ένα χαζο διαγωνισμό (ανάθεμα την ώρα..) έχασα την ισορροπία μου, με πήρε απο κάτω, και με επηρέασε πολύ άσχημα η αλλαγή στο σώμα μου. Αυτή την ψύχωση την απέκτησα τότε. Συνέχεια πάνω σε μια ζυγαριά, πήγα και σε διατροφολόγο αλλά δεν έγινε τίποτα. Είμαι 1,60 και τότε ήμουν 54-55 κιλά με έντονη κατακράτηση. Αργότερα (και αφού μετα την αντισυλληψη δεν είχα κανένα δείγμα περιόδου για 7-8 μήνες) επισκέφτηκα με καθυστέρηση μηνών κάποιο ενδοκρινολόγο. Είμαι απο Θεσ/νικη και είχα ακούσει για κάποιον πολύ καλό.
Μέχρι τώρα λαμβάνω καθημερινά glucophage και κάθε τρίμηνο περίπου προκαλούμε την περίοδο με duphaston και επειδή ποτέ δεν πιάνουν μετά με cyclacur. Τα τελευταία έχουν κάποια συμπτώματα και άρχισα πάλι να κουράζομαι και να απελπίζομαι. Μόνο όμως με αυτά έρχεται. Το καλοκαίρι έφτασα 48, τώρα 51-52. Πάντα το καλοκαίρι αδυνατίζω. Γυμνάζομαι πολυ και έχω πολύ συχνά τάσεις λαιμαργίας. Η ψυχολογία μου έχει χαλάσει πολύ. Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω. Ο γιατρός είναι κάθετος. Όλες οι εξετάσεις μου είναι καλές, άρα θεωρεί πως φταίει το ελλειποβαρές σώμα και η κακή ψυχολογία.

[Magdalena]

κορίτσια μου καλησπέρα,
πραγματικά η αμηνορροια σου τσακιζει το νευρικό συστημα..νιώθεις μιση γυναικα, αχρηστη και το σημαντικότερο δεν περιμένεις ποτέ ότι θα μείνεις εγκυος και οτι θα αποκτήσεις παιδάκι.. Ευτυχία μου, μου φαίνεσαι αρκετά καταβεβλημένη και μου θυμίζεις τον εαυτό μου.. εγω παίρνω τα yasmin, τα οποία μου κάνουν κατακράτηση αλλά τίποτα αλλο. δεν μου προκαλούν καμία παρενέργεια,
θα σου ελεγα να καθησεις να ηρεμήσεις, να σκεφτείς και να εισαι αισιοδοξη.. αλλιώς να επισκεφτεις ενα διατροφολόγο, σίγουρα θα σε βοηθησει πολύ..

[mariafc]

γεια σας και πάλι κορίτσια. Ευχαριστώ που μοιραστήκατε μαζί μας τις ιστορίες σας. Ειναι αλήθεια η αμηνορροια σε κάνει να αισθάνεσαι μισή γυναίκα προσωπικά κάποιες φορές σκέφτομαι ότι ίσως είναι η τιμωρία μου για ολα αυτα που προκάλεσα στο σώμα μου. Βασανίζομαι και απελπίζομαι μόνο με τη σκέψη ότι ισως να μην κάνω ποτέ παιδια.
Νομίζω οτι δε θα το αντέξω αυτό, δε θα αντέξω να ζήσω με αυτό το κρίμα.
Το μονο καλό είναι οτι τον τελευταίο καιρό δε βασανίζομαι πλέον με το θέμα της περιοδου. Παλιά που μουν στα μαυρα μου τα χάλια το σκεφτόμουνα μέρα και νύχτα. Ηλίθια. Που να μου ρθει περιοδος οταν ειχα φτασει 40 κιλα? Σιγά σιγα βρήκα το δρόμο μου και προσπαθώ να μην εχω άγχος. Ο γιατρός μου πε ότι οσο έχω άγχος άσπρη ή μάλλον κόκκινη μέρα απο μόνη μου δε θα δω οπως επίσης πρέπει να σταθεροποιήσω το βάρος μου. Ταλαιπωρήθηκα βλεπετε και με υπερφαγικά και το βάρος μου είναι ολιγον γιο γιο.
Τι να κάνουμε όμως πιστεύω ότι πλέον είμαι πιο κοντά απο ποτέ. Απο τη μεριά μου έβαλα μυαλό, έκανα και κάνω το σωστό, βρίσκω το δρόμο μου έστω και με ολισθήματα. Επεσα πολλες φορές και αρνήθηκα να σηκωθώ γιατί έτσι με βολευε. Τώρα όμως όχι.
Ισως ο Θεός να με επιβραβεύσει σύντομα αλλιως θα πρέπει να μάθω να ζω με αυτό.

[Magdalena]

Μαράκι μου, μου το έίπε και η γυναικολόγος ότι ο οργανισμός δεν επανερχεται από τη μια μερα στην αλλη, θελει υπομονή και προσπάθεια αλλά επανερχεται αυτό ειναι σίγουρο και όσο για τον κύκλο μου είπε ότι σε όλες σχεδόν τις γυναίκες παίρνει πάλι τα ισα του, εκτός από ενα περιστατικό που μου διηγηθηκε με μια κοπέλα η οποία από την ανορεξία ειχε καταστρεψει τις ωοθήκες της, τις εδιναν ορμόνες και αυτες δεν αντιδρούσαν, εκει δεν μπορεσαν να κάνουν τίποτα.. ΤΡΑΓΙΚΟ!
Μαρακι μου, ποσα κιλά εισαι τωρα?

[eftychia]

Μαράκι σε θαυμάζω, εγώ δεν τα κατάφερα ακόμα να πιστέψω. Μόνη μου ωστόσο το παλεύω. Απλά έχω χάσει την αισιοδοξία μου. Και αρνούμαι να δεχτώ πως η απώλεια κάποιων κιλών μας τιμωρεί έτσι. Ξέρω κοπελες που έχασαν βάρος αλλά δεν είχαν κανένα πρόβλημα.

Μαγδαλένα μου σε ευχαριστώ πολύ. Ο γυναικολόγος μου αυτό μου πρότεινε, τα yasminelle. O ενδοκρινολόγος όμως είναι αρνητικός στη λήψη τους. Δεν έβαλες βάρος? Εμένα πλέον μόνο αυτό με νοιάζει. Ειδικά μέχρι πριν 2-3 μήνες συνέχεια στη ζυγαριά, να αγχώνομαι για το μισό κιλό.
και εγώ έτσι νοιώθω, μισή, και τώρα που είμαι 30 φοβάμαι μήπως δεν μπορέσω να κάνω παιδιά. Και είμαι ελεύθερη. Αν κάνω σχέση? Πιστεύετε πως κάποιος διατροφολόγος θα βοηθήσει? Ξέρετε κάποιον καλό στη Θεσ/νικη?

[Magdalena]

Γλυκιά μου, δυστυχως στη θεσσαλονικη δεν γνωριζω. ειμαι από πατρα.. τα παίρνω τα yasmin 4 μηνες τωρα, όταν μου ερχεται η περίοδος με δείχνει 54 κιλα όταν όμως ειναι οι τελευταίες μερες του κυκλου μπορει και 56 57,,για εγκεφαλικό κατευθείαν η κατασταση μιλάμε..χαχα
δεν διευκολύνεις την κατασταση αν ζυγίζεσαι συνεχεια.. δειξε εμπιστοσυνη στον εαυτό σου, σκεψου αισιοδοξα κουκλα μου..το ξερω ότι ειναι δυσκολο. όμως σου αξιζει να εισαι καλα και να εχεις μια ψυχική ηρεμία γιατί εισαι μόλις 30 ετων και εχεις μια ζωη μπροστά σου!
εμεις θα ειμαστε κοντά σου σε ο,τι χρειαστεις, μη διστασεις να μου στειλεις και προσωπιό μνμ για οποιαδηποτε ερωτηση

[~aggelaki~]

καθε φορα που παω να γραψω θελω να σας πω παρα πολλα και δεν ξερω με τι να πρωτοξεκινησω.. πρωτα απ' ολα, η περιοδος ΟΚ ειναι πολυ σημαντικη αλλα δεν ειναι το 1ο πραγμα που πρεπει να μας αγχωνει.. πιο πολυ εχει σημασια να τα βρουμε με τον εαυτο μας, να αποκτησουμε σωστες διατροφικες συνηθειες, χωρις να σκεφτομαστε συνεχεια τα κιλα και το "τελειο" σωμα γιατι στην τελικη δεν καταφερνουμε τιποτα..σε κανεναν δεν ειναι ελκυστικη μια γυναικα οταν δεν ειναι χαρουμενη, δεν μπορει να ζει μια φυσιολογικη κοινωνικη ζωη και εχει απειρα κομπλεξ.. οοχι μονο με τους αντρες αλλα και με τους φιλους μας δεν μπορουμε να ειμαστε καλα.. εγω τουλαχιστον εχω αλλαξει τρομερα. τιποτα δεν μπορει να στρωσει αν δεν αλλαξουμε τα μυαλα μας.. εχω μετανιωσει για τα χρονια που εχω χασει,τα καλυτερα κιολας, ολη μου τη φοιτητικη ζωη με τις μαλακιες μου, να απομονωνομαι απο ολους προκειμενου να φαω κι επειτα να τα βγαλω.. και τωρα με βλεπω τελειως κατεστραμμενη,εχω σπυρια στο προσωπο, τα μαλλια μου ειναι χαλια, και γενικα με βλεπω ασχημη και δεν εχω ποτε διαθεση για τιποτα..κι επειδη μου αρεσει να ειμαι ομορφη ξενερωνω που με βλεπω σε τετοια κατασταση και νιωθω οτι δεν θα ξαναγινω ποτε οπως πριν! ομως ολα διορθωνονται, μου το λεει και η ψυχολογος μου και ολοι οι γιατροι που εχω μιλησει. αρκει να το θελουμε και να προσπαθησουμε γ αυτο.. ειναι πολυ σημαντικο να μην ειμαστε σε φαση διαιτας ποτε γιατι ο οργανισμος το λαμβανει σαν στερηση και μετα εχουμε βουλιμιες.. ειναι παρα πολυ σημαντικο να κανουμε γευματα καθε 3 με 4 ωρες το πολυ, και οχι παρα πολυ,να μην νιωθουμε σκασμενες η φουσκωμενες..ωστε να μην αφηνουμε το σωμα μας να πεινασει και αναγκαστουμε να φαμε πολυ.. και ειναι πολυ ωραιο το συναισθημα οταν τρεφεσαι κατα αυτον τον τροπο πιστεψτε με! ηθελα να καταληψω στο οτι δεν χρειαζεται να σκεφτομαστε οτι δεν θα μπορεσουμε να κανουμε παιδια ( υπαρχει και η υιοθεσια ουτως η αλλως) γιατι αν δεν εισαι εσυ καλα τι να το κανεις το παιδι? και οταν καταφερουμε να ειμαστε καλα η περιοδος θα ερθει σιγουρα! δεν κοβεται με τιποτα μην αγχωνεστε!

[eftychia]

Αγγελάκη έχεις τόσο δίκιο. Και εγώ νοιώθω άσχημα απέναντι σε όλους. Έχω χάσει το χιούμορ μου, λίγο το χαμόγελο μου, και οι δικοί μου στενοχωριούνται που με βλέπουν συνέχεια ..πεσμένη..(το λέω με απλά λόγια..). Ειδικά ο αδερφός μου πρόσφατα μου ζήτησε να χαμογελάω γιατί είμαι συνέχεια θλιμμέμη.. Με ενοχλεί αυτό..

Αγγελάκη ξέρεις κάποιον καλό διατροφολόγο στη Θεσ/νικη? Κάπου που πας και εσύ? Τι έχεις να μου προτείνεις?

[Magdalena]

Αγγελακι μου, γλυκό μου κορίτσι ποσο πολύ με αγγιζουν αυτά που γραφεις..όλα διορθωνονται.. μεγαλη κουβεντα που δειχνει αισιοδοξία..
ποτε δεν εινια αργα, εχασες μερικά χρονια, εχοντας αυτα τα προβληματα, όμως τωρα στεκεσαι στα ποδια σου και εισαι καλα, αυτο εχει σημασια