μετρο-ορια
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 2 12 LastLast
Results 1 to 15 of 16
  1. #1
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    2,266

    μετρο-ορια

    Ας ανοιξω κ ενα αλλο θεμα.Ολοι ξερουμε πως δεν υπαρχουν καλες η κακες τροφες κ παιζει ρολο η ποιοτητα.Διαβασα μια συνταγη για σουπα με ροκφορ κ ηταν για 4 ατομα 50γραμ.ροκφορ.Φυσικα αυτο που μου ηρθε στο μυαλο ηταν οτι αν εγω βρισκομουν με ροκφορ στην κουζινα οχι 50,αλλα 550 γρ.θα ετρωγα!Βλεπω οτι ορισμενες τροφες δεν πρεπει να τις εχω σπιτι γιατι πυροδοτουν μια ανεξελεγκτη κατασταση εκ μερους μου.Ειναι το κοκκινο πανι.Στην αρχη μαλιστα της διατροφης απεφευγα να παω σε γενεθλια γιατι ηξερα οτι δεν θα μπορουσα να μην φαω το γλυκο-κ δεν εννοω ενα κομματι...Προσφατα ειχε ερθει μια φιλη μου σπιτι με ενα τεραστιο κεικ κ την παρακαλεσα να το παρει πισω γιατι παλι δεν εμπιστευομουν τον εαυτο μου με το κεικ στο σπιτι.Το καταλαβε γιατι ειναι καλη φιλη.Αυτη η μονομανια το κολλημα με ορισμενες τροφες μου εχει βγει στον καφε που τον εχω τσακισει -τουλαχιστον πινω χωρις καφεινη πρωι,μεσημερι,βραδι.Γιατι ρε γ@@@@το να μην εχω μετρο κ να πρεπει να αποφευγω συγκεκριμενα πραγματα οπως ο διαολος το λιβανι;Μηπως ετσι κανουν ολοι;
    Ασχετο :συνειδητοποιω οτι ο ντεκαφ ειναι μουφα γιατι κοιμαμαι ολο κ πιο αργα τελως παντων υπαρχει κανεις που τρωει απο ολα κι απο λιγο;ΑΝ ΝΑΙ,παρακαλω ας μου πει πως το καταφερε!:sniffle:

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2010
    Posts
    3,771
    μπορεις να γεμισεις το σπιτι με απαγορευενες τροφες, εχω παρει 5-6 λακτα, μπισκοτα αφθονα κτλ κτλ
    στην αρχη τα πλακωνα ολα κ φυσικα παχυνα. πλεον εχει αρχισει η καθοδος των κιλων χωρις προσπαθεια.
    Εννοειται τρωω κ απο αυτα αλλα δεν ειναι πια απαγορευμενα κ δεν τα τρωω με τυψεις.
    Δεν ξερω αν θα λειτουργησει σε καποιον αλλο αλλα πιστευω η λυση του καφε δεν βοηθα παντα, ισως πρεπει να αντιμετωπιζουμε τους ιδιους τους φοβους μας
    κ να καταλαβουμε οτι δεν ειναι κ τοσο...φοβεροι.
    Πρεπει να ειμαστε κ ιδια κιλα παρεπιπτοντως. Ειχα φτασει 96 κ πρεπει ναμαι 92 μεσα σε λιγες μερες (περναω κ γριππη τωρα κ επεσαν οι θερμιδες θελοντας κ μη).

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2010
    Posts
    2,389
    Το προβλημα που εχεις lessing το εχουν ολοι εδω μεσα... Στο δικο μ το σπιτι ας πουμε υπαρχει στο ψυγειο παντα ενα τεραστιο γλυκο και απειρες σοκολατες... ειναι αποφαση αμα τα φας... εγω δεν μπορω να μην φαω... αλλα κοιταω να περιορισω απο καπου αλλου για να το φαω... εσυ εισαι ακομα στην αρχη και θα σε βοηθουσε να μην εχεις καθολου πειρασμους στο σπιτι γιατι δεν εχεις ακομη χασει αρκετα κιλα ωστε να βλεπεις το σωμα σ αλλαγμενο και να λυπασαι να το χαλκασεις για μια παστα η το ροκφορ...

    Παντως εγω θυμαμαι περσι τετοιο καιρο που ημασταν μαζεμενοι σπιτι μ με χιλιαδες ντελιβερι και εγω ετρωγα γιαουρτι 0%. Τωρα απορω πως το εκανα και το θεωρω μαλιστα και υπερβολη αλλα τοτε ειχα τοσο πεισμα...

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    607
    Καλημέρα lessing μου. Συγχαρητήρια για το τόπικ. Πραγματικά τα περισσότερα αν όχι όλα τα θέματα που έχεις ανοίξει προς συζήτηση είναι εμπνευσμένα και επί του προβλήματος και πραγματικά έχει αξία να διαβάσουμε διαφορετικές απόψεις γιατί με ενδιαφέρει και μένα να δω πως αντιμετωπίζεται το θέμα μέτρο απο άλλους.
    Για μεν το θέμα μέτρο είναι το παν. Παν μέτρον άριστον που λεγε και ο σοφός λαός. Για μένα αυτό είναι το μαγικό κλειδί για μια υγιεινή και σωστά διατροφική ζωή μιας και πιστεύω όπως έχω ξαναγράψει πολλάκις στο φόρουμ ότι τελικά δεν υπάρχει μια τροφή απαγορευμένη, κάτι που αμα το φας θα παχύνεις 10 κιλά αυτόματα ή που αντίστοιχα θα σε αδυνατίσει. Το θέμα είναι πως κρατάς μια ισορροπία, πως απολαμβάνεις κάποιες τροφές θεωρητικά πιο επιβαρυντικές τόσο στη ζυγαριά όσο και στον οργανισμό με τέτοιο τρόπο ώστε να μην σε βλάπτουν πρώτον και δεύτερον να καλύπτεις τη γεύση σου χωρίς να καταφύγεις σε υπερβολές. Για παράδειγμα μας λένε αποφεύγετε τα τηγανητά. Γιατί να τα αποφύγουμε. Το θέμα είναι να τις φας τις τηγανητές σου τις πατάτες για παράδειγμα αλλά να σταματήσεις στις 10 πατάτες και όχι να φας 100.
    Κάπου εδώ μπαίνει το θέμα του μέτρου. Πως διάολο κουρντίζεις τον οργανισμό ή μάλλον το μυαλό να σταματήσει στις 10 πατάτες? Και το τζατζίκι που ύπάρχει δίπλα στο τραπέζι? Να μη βουτήξεις άλλες δύο πατατούλες?
    Η με το τυρί που λες και εσύ προσωπικό μου πάθος. Η κανονική μερίδα είναι καλά στο μέγεθος σπιρτόκουτου, το βλέπεις εσύ και λες έλα μωρέ σιγά τώρα τι να μου κάνει άλλο ένα μικρό κομματάκι. Κάπως έτσι καταλήγω να τρώω μισή κεφαλογραβιέρα μόνη μου.
    Προσωπικά δεν έχω κάποια απάντηση να σου δώσω. Έχοντας περάσει από ολα όμως τα στάδια παχυσαρκία-απλά στρουμπουλή, κανονική-αδύνατη-ανορεξική όπως καταλαβαίνεις προφανώς το βασικό μου διατροφικό πρόβλημα κρύβεται ακριβώς σε αυτή τη μαγική λεξούλα μέτρο οπότε αν ποτέ ανακαλύψεις τη λύση στο θέμα μέτρου μην ξεχάσεις τη φίλη σου τη Μαρία.
    Βασικά είναι φορές που έχω μέτρο. Ξέρω ακριβώς πόσο πρέπει να φάω και πως να το φάω. Ακόμα και το απαγορευμένο. Είναι στιγμές δηλαδή που πχ θέλω να φάω ένα γλυκό. Θα το φάω σε μια νορμάλ ποσότητα ως και μικρή θα ικανοποιήσω τη γεύση μου και τέλος. Είμαι ευτυχισμένη από όλες τις απόψεις.
    Είναι στιγμές που λέει και ο Ρέμος που σαν κάτι να συμβαίνει μέσα μου. Δεν ξέρω αν είναι απόρροια της εν γένη ψυχολογικής μου κατάστασης αλλα νιώθω μέσα μου σαν δαιμονισμένη. Βλέπω τις λεγόμενες απαγορευμένες τροφές και αφιονίζομαι. Ξεκινάω να τρώω και ενώ έχω χορτάσει συνεχίζω έτσι μηχανικά γιατί πολύ απλά δεν μπορώ να σταματήσω.
    Εγώ δεν πιστεύω ότι είναι λύση το να απομακρύνουμε απο τα ντουλάπια μας τροφές που μας αρέσουν. Πάντα θα υπάρχει κάτι που να μας παρασύρει. Μια εποχή το είχα κάνει και στέφθηκε από απόλυτη αποτυχία. Πολύ απλά γιατί βρήκα άλλους πειρασμούς.
    Κάποιες στιγμες πραγματικά θαυμάζω την αντοχή μου. Βλέπω τους αλλους να τρώνε χίλια δύο και μπορεί μέσα μου να λιώνω από καημό αλλά κρατιέμαι. Ειδικά όταν έκανα διαιτα απορούσα με την αυτοσυγκράτηση μου.
    Και για κάποια χρόνια είχα συνηθίσει. Αργά ή γρήγορα όμως βγήκαν στην επιφάνεια οι στερήσεις.
    Τώρα δε που θέλω να αυξήσω το βάρος μου πασχίζω καθημερινά να κρατήσω αυτό το μέτρο.

    Καλά όσο για τον καφέ lessing εκεί να δεις εγώ κόλλημα. Απλά δεν υπάρχω χωρίς καφέ. Ούτε εκεί παιδί μου μέτρο. Κάποτε είχα καταφέρει να περιορίσω τη ζάχαρη αλλά τελικά ξανακύλησα. Πολλές φορές όμως δεν αισθάνεσαι να σε πεινάζει περισσότερο?

    Αχ ρε γαμωτο να μπορούσαμε να λύσουμε αυτό το γρίφο του μέτρου

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2011
    Posts
    114
    Καταρχήν μήπως τρως και την μπριζόλα σου μισοψημένη? (σε ρώτησα και σε άλλο τόπικ αν ναι είσαι η χαμένη μου αδελφή ψυχή! :P )

    Βασικά θα μιλήσω για εμένα γιατί ταυτίζομαι με το ποστ σου.

    Υπάρχουν κάποιες τροφές ή φαγητά που μου αρέσουν γευστικά, ένα από αυτά είναι το blue cheese, άλλο είναι τα ιταλικά αλλαντικά (προσούτο κ.λ.π. - όχι σαλάμια , παριζάκια κλπ αυτά τα ψιλοσιχαίνομαι), το ανάμεικτο κέικ με σοκολάτα από πάνω κ.λ.π.
    Δηλαδή δεν έχω κόλλημα με το φαγητό γενικά αλλά με συγκεκριμένες τροφές που μου αρέσουν γευστικά.

    Αυτές τις τροφές αποφεύγω να τις έχω στο σπίτι διότι δεν είμαι σίγουρη ότι δεν θα φάω παραπάνω, για την ακρίβεια είμαι σχεδόν σίγουρη ότι θα φάω παραπάνω.

    Δεν ξέρω αν είναι πρόβλημα ότι δεν μπορώ να πειθαρχήσω έχοντας τα στο σπίτι.
    Στο supermarket δεν με νοιάζει που υπάρχουν, εκεί μπορώ να πειθαρχήσω και να μην το αγοράσω ή να το αγοράσω μόνο όταν περιμένω κόσμο στο σπίτι οπότε θα καταναλωθεί και δεν θα μπορέσω να το φάω όλο μόνη μου.

    Πλέον όταν βρίσκεται κάτι στο σπίτι που είναι "αμαρτωλό" για εμένα ή το μαγειρεύω και το μοιράζω σε οικογένεια φίλους κλπ. κρατώντας για εμένα μία κανονική μερίδα ή αν είναι γλυκό όπως η ΙΟΝ αμυγδάλου που την θεωρώ την καλύτερη σοκολάτα, τρώω την μερίδα μου και την υπόλοιπη την "κρύβω" ή μέσα μέσα στο ψυγείο ή στο βάθος του ντουλαπιού κάπου τέλος πάντων να μην είναι πρώτη μούρη και την βλέπω όλη την ώρα γιατί κομματάκι κομματάκι θα την φάω όλη.

    Αυτό είναι ένα άλλο κολλημά μου, αν δεν το βλέπω το φαγητό μπροστά μου δεν το αναζητώ παρά μόνο έαν πχ με έχει πιάσει λιγούρα. Αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις μια μικρή ποσότητα τροφής μου είναι αρκετή.

    Έχω πετάξει και θα συνεχίσω να πετάω φαγητό που δεν μπορώ να το δώσω κάπου για να μην το κρατήσω και το φάω.
    Π.χ. κείκ που μας έφεραν και είχε μείνει, πέρασε μια μέρα ο Τάσος δεν το έφαγε και εγώ κρατήθηκα, πέρασε 2η μέρα το ίδιο, ε την 3η μέρα κράτησα 1 κομμάτι για εμένα και τον Τάσο και όλο το υπόλοιπο το πέταξα στα σκουπίδια.

    Ο καφές είναι κόλλημα ειδικά αν καπνίζεις, κόβωντας το τσιγάρο μείωσα και τον καφέ χωρίς προσπάθεια. Πλέον πίνω 1 το πολύ 2 καφέδες την ημέρα ενώ παλιά έπινα μέχρι και 5.

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2011
    Posts
    1,637
    Μέχρι τώρα όποτε προσπαθούσα να χάσω βάρος προσπαθούσα να αποκλείσω τους πειρασμούς. Αποτέλεσμα, μόλις βρεθώ σε περιβάλλον όπου αυτό πρακτικά δε γινόταν ή μόλις έφταναν ας πούμε γιορτές και το σπίτι γέμιζε με διάφορα να το ξεφτυλίζω, αλλά όταν λέμε ξεφτυλίζω δε μπορείτε να φανταστείτε, μιλάμε για 10+ κιλά σε μια εβδομάδα. Μετά απογοητευόμουν και έκοβα κάθε προσπάθεια, μη σας πω έκανα και υποσυνείδητα(; )προσπάθεια να ακυρώσω οτι είχα κάνει τους προηγούμενους μήνες....

    Αυτή τη φορά λοιπόν ακολουθώ άλλη τακτική. Στο σπίτι υπάρχει οτι σαβούρα υπάρχει σε ένα νορμάλ σπίτι, μπέικον και σοκολάτες στο ψυγείο, γλυκά καιπατατάκια στο ντουλάπι, κέικ, τυριά και εγώ συνεχίζω κανονικά. Σε 40 μέρες σχεδόν που κάνω τη προσπάθεια μου μια μέρα έφαγα 2 μίνι σοκοφρέτες, μια ένα Σνικερς(εκεί ήταν δύσκολο να σταματήσω, υπήρχαν 2 συσκευασίες με 3 η καθεμία μέσα αλλά ΟΚ τελικά) και πριν μερικές μέρες έβαλα λίγο τυρί σε μια ομελέτα. Δεν ήμουν τέλειος δλδ αλλά Ι can live with that. Aυτό που νιώθω οτι κέρδισα με αυτό το τρόπο είναι οτι μπορω να πάω σε ένα περίπτερο να πάρω νερό και να μη μου γυρίσει το μάτι ή σε ένα έβερεστ και να πάρω ένα χυμό. Μη λέμε μεγάλα λόγια βέβαια, αρχή είναι ακόμα.

    Προς το παρόν είμαι ικανοποιημένος από αυτή μου την επιλογή, το κρας τέστ θα είναι το πάσχα με τσουρέκια, κοκορέτσια, κουλουράκια και λοιπά εδέσματα.

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2011
    Posts
    114
    να ρωτήσω τώρα ?

    Πατατάκια - σοκοφρέτες - κεικ κλπ γιατί τα αγοράζετε?

    Κεικ οκ λογικό είναι ή κουλουράκια αλλά πατατάκια - σοκοφρέτες, σνίκερς κλπ ποιος ο λόγος να υπάρχουν στο ντουλάπι ενός σπιτιού ? uzzled:uzzled:uzzled:

    Πέραν του θέματος των κιλών ρε παιδιά είναι τελείως ανθυγιεινά, τίγκα στο συντηρητικό και στις αμφιβόλου προελεύσεως πρώτες ύλες.

    Δεν λέω να τα κάψουμε στην πυρά, αλλά ένα σπίτι δεν θεωρώ ότι στο ντουλάπι του είναι λογικό να έχει τέτοιες τροφές.

    Προσέχτε τι καταναλώνετε όχι μόνο θερμιδικά αλλά και ως ποιότητα.

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2010
    Posts
    142
    παιδια εγω παλι οτι εχει σχεση με γλυκο δυστυχως δεν μπορω να μ βαλλω κανενα απολυτως οριο............με αποτελεσμα αμα αρχισω δεν εχω οριο..................

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2010
    Posts
    2,389
    Originally posted by Silk
    να ρωτήσω τώρα ?

    Πατατάκια - σοκοφρέτες - κεικ κλπ γιατί τα αγοράζετε?

    Κεικ οκ λογικό είναι ή κουλουράκια αλλά πατατάκια - σοκοφρέτες, σνίκερς κλπ ποιος ο λόγος να υπάρχουν στο ντουλάπι ενός σπιτιού ? uzzled:uzzled:uzzled:

    Πέραν του θέματος των κιλών ρε παιδιά είναι τελείως ανθυγιεινά, τίγκα στο συντηρητικό και στις αμφιβόλου προελεύσεως πρώτες ύλες.

    Δεν λέω να τα κάψουμε στην πυρά, αλλά ένα σπίτι δεν θεωρώ ότι στο ντουλάπι του είναι λογικό να έχει τέτοιες τροφές.

    Προσέχτε τι καταναλώνετε όχι μόνο θερμιδικά αλλά και ως ποιότητα.


    Εχεις απολυτο δικιο...

  10. #10
    Και εγώ το ίδιο πρόβλημα έχω. Αλλά πιστεύω ότι όποιος έχει απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν θα είναι σε αυτό το forum! Απλά δεν θα είχε ποτέ του πρόβλημα βάρους.

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2011
    Location
    Θεσσαλονίκη
    Posts
    113
    Ως ηθικός αυτουργός της σούπας με το ροκφόρ θα τολμήσω να πω πως τρώω από όλα και από λίγο πλέον,αλλά μόνο ....στο 90% των περιπτώσεων! Δεν θα πω ότι το έχω καταφέρει με τη δύναμη της θέλησης. Πραγματικά αν είχα τέτοια δύναμη θέλησης να έχω ένα βάζο merenda στο ντουλάπι και να μην την τσακίσω σε 30'' τότε δεν θα με διαβάζατε εδώ, θα με βλέπατε στην τηλεόραση, θα ήμουν ο διάδοχος του Uri Geller. Αν αντιστεκόμουν τόσο σε σοκολάτες, ναι θα έκαμπτα άνετα και κουτάλια, γιατί όχι?!

    Οπότε πως έγινε? Αρχικά έγινε στο μυαλό μου το ξεκαθάρισμα ότι δεν ήταν η δίαιτα το πρόβλημα μου, δεν ήταν το βάρος, ήταν η υπερφαγία. Σε περιόδους που έκανα δίαιτες φυσικά δεν έτρωγα ροκφόρ γιατί έλεγα πως είχε πολλά λιπαρά. Η ιδέα του να φάω λίγο δεν μου είχε περάσει από το μυαλό γιατί είχα τη νοοτροπία των παχυντικών φαγητών που απαγορεύονται σε περιόδους δίαιτας. Από την άλλη είχα τα ξεσπάσματα και τα υπερφαγικά που έτρωγα ασύληπτες ποσότητες οπότε και τότε δεν μου περνούσε από το μυαλό να φάω λίγο, έτρωγα απλά απεριόριστα. Όταν έγινε λοιπόν το κλικ της αλλαγής σταμάτησα να βλέπω τις τροφές ως παχυντικές, απαγορευμένες και μη και ξεκίνησα να τις διαχωρίζω με βάση την ουσιαστική θρεπτική τους αξία. Ξεκινήσα να προγραμματίζω τι θα φάω καθημερινά και μου επέτρεπα τα πάντα με μόνο όρο να μην φάω περισσότερο από αυτό που θα είχα προγραμματίσει. Δεν απαγορευόταν πλέον το ροκφόρ, δεν καταργούσα τις σοκολάτες, καταργούσα την υπερφαγία και μόνο. Θα μου πεις, οκ, σκέφτηκες αυτό και τα κατάφερες να τρως με μέτρο? Φυσικά και δεν έγινε από τη μια στιγμή στην άλλη, χρειάστηκε πολύς καιρός και πολλή συνειδητή προσπάθεια. Δυστυχώς μετά από τόσα χρόνια εθισμού στο φαγητό δεν μου ήρθε φυσικά η αίσθηση του μέτρου, χρειάστηκε να εκπαιδεύσω τον ευατό μου. Φυσικά και έκανα άπειρα λάθη, άπειρες φορές κατέληγα τελικά να τρωω παραπάνω, αλλά αντί να αισθάνομαι αποτυχία, το χρησιμοποιούσα σαν ευκαιρία να μάθω και κάτι παραπάνω για τον ευατό μου (η αυτο-παρατήρηση που έγραψα στο άλλο σου θέμα) και να σκεφτώ τρόπους για να βελτιωθώ.

    Πρακτικά τώρα πως έγινε αυτό? Με προγραμματισμό. Δεν αφήνω τίποτα στην τύχη. 'Εκανα και κάνω ένα πλάνο των γευμάτων της εβδομάδας, ψωνίζω τα απαραίτητα ώστε να μην λείπουν και να μη βρίσκω έτσι δικαιολογίες για να τρώω ετοιματζίδικα. Αν κάτι είναι υγιεινό και θρεπτικό και μου αρέσει, το εντάσσω στο πλάνο διατροφής μου και φροντίζω να μη λείπει από το σπίτι. Αν κάτι είναι υγειινό και θρεπτικό αλλά αν καταναλωθεί σε μεγάλη ποσότητα καταλήγει ανθυγιεινό τότε το εντάσσω στο πλάνο μου στη συχνότητα που είναι καλό και φροντίζω να μην έχω τεράστια αποθέματα από αυτό στο σπίτι. Υπάρχουν βέβαια και οι τροφές που δε χρειάζονται καθόλου για την επιβίωση μας αλλά είναι old time classics (ναι merenda, για 'σενα λέω) τις οποίες επίσης προγραμματίζω πότε θα φάω και όταν τις τρώω έχω μηδενικές αναστολές και μηδενικές τύψεις γιατί τις έχω εντάξει συνειδητά μέσα στο πλάνο μου και είναι οκ. Αν κάτι δεν το έχω προγραμματίσει αλλά προκύψει, πχ έξοδος για φαγητό που καταλήγει με ένα τεράστιο cheesecake μπροστά μου, εντάξει δεν αυτοκτονώ, ούτε αποφεύγω την έξοδο. Θα το φάω και αυτό, επίσης με μηδενικές αναστολές, αλλά θα φροντίσω να είναι σε αυτό που έθεσα στην αρχή ως το 10% των περιπτώσεων. Δηλαδή αν το φάω σήμερα, οκ, αλλά δεν θα "προκύψει" και αύριο και μεθαύριο. Αν προκύψει θα αρνηθώ ευγενικά όχι με μοναδικό μου επιχείρημα το φόβο μήπως παχύνω, αλλά με το σκεπτικό ότι το έχω φάει πολύ πρόσφατα και η μεγάγη συχνότητα σε τέτοιες τροφές κάνει κακό στη σωματική μου υγεία άμεσα επειδή στερείται θρεπτικής αξίας και έμμεσα επειδή με κάνει επιρρεπή σε υπερφαγικά επεισόδια.

    Μια γνωστή μου πρόσφατα μου είπε να πάμε για παγωτό μετά το γυμναστήριο, εγώ πήρα χυμό και με είπε πορωμένη. Επίσης πρόσθεσε ότι αφού έκαψα τουλάχιστον 500 θερμίδες τόση ώρα που έτρεχα γιατί δεν έτρωγα ένα παγωτό αφού "με παίρνει"? Αν το έβλεπα θερμιδικά και μόνο, ναι με έπαιρνε και με το παραπάνω, ωστόσο είχα μόλις φάει βάφλα με παγωτό την προηγούμενη και ξέρω ότι αν τρώω έτσι συχνά κινδυνεύω από οξύτατο υπερφαγικό επεισόδιο. Θα ήθελα να είμαι σαν την γνωστή μου που μπορεί να φάει 3 παγωτά και να μην έχει συνέπειες υπερφαγίας σε αυτήν. Αλλά δεν είμαι. Εγώ είμαι εγώ και δεν οφελεί να ζηλεύω, δεν οφελεί να λέω γιατί ρε γαμώτο? Οφελεί να ξέρω εμένα και να ζω με το δικό μου μέτρο.

    Τι μέτρο του καθενός όμως είναι διαφορετικό. Για να το βρούμε νομίζω πρέπει να παρατηρήσουμε τον ευατό μας και να είμαστε ειλικρινής μαζί του. Και να κάνουμε λάθη και να μην μας φοβίσουν, να χαμογελάσουμε και να τα χρησιμοποιήσουμε για να πάμε παρακάτω. Να δεχτούμε ότι με αυτή τη μέθοδο μπορεί να μην αδυνατίσουμε γρήγορα, να μην το δούμε σαν άλλο ένα "πειθαρχώ" για να χάσω βάρος. Να δώσουμε στον ευατό μας το σωστό κίνητρο, αυτό είναι το δύσκολο. Γιατί σε μια κουλτούρα που προάγει το "όσο πιο λεπτός τόσο πιο ωραίος", είναι δύσκολο να γυρίσεις και να πεις, όχι ρε φίλε, πέρα από το λεπτός και ωραίος υπάρχει και το υγιής.

    Μα πόση ώρα γράφω? 'Ελεος, βγάζω νόημα?! Πρέπει να προσλάβω κάποιον να επιμελείται τα ποστ μου πριν τα ποστάρω

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    2,266
    Ολες οι απαντησεις σας ειναι σουπερ!Βλεπω το αφιερωμα στην Μαρια Καλλας τωρα στη μηχανη του χρονου κ μολις τελειωσει θα επανελθω!

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    2,266
    Λοιπον εγω ζω σε ενα σπιτι που δεν υπαρχει τιποτα τυπου γλυκο η παχυντικο κ οταν λεω τιποτα εννοω τιποτα ουτε καν τα Χριστουγεννα.Ενας λογος για την υπερφαγια μου πιστευω οτι ειναι κ αυτη η στερηση που ειχα απο μικρη.Εχω ξαναγραψει πως τουρτες εβλεπα σε σπιτια αλλων παιδιων κ πως σουβλακι ,πιττα με γυρο,ειδα πρωτη φορα στη ζωη μου στα 13 μου σε ενα φιλικο σπιτι.Οποτε ετσι κ εχω αυτα που εχουν τα νορμαλ σπιτια την εβαψα χα χα.Εννοω καλυτερα ετσι.Επισης εχω προσεξει οτι στην αρχη της διατροφης ειμαι πολυ σταθερη κ δεν ενδιδω στους πειρασμους μετα που βαριεμαι κ χαλαρωνω ειναι το θεμα.Αν εγω εχω ενα πακετο με γλυκα στο ψυγειο δεν θα ησυχασω οσο ειναι στο ψυγειο οποτε καλυτερα να μην εχω.Προτιμω να φαω μια φορα μια σοκολατα απεξω κ τελειωσε.Παντως εχω μηνες να κανω υπερφαγικο.Θυμαμαι οτι παλια εβγαινα στο δρομο κ ετρωγα ενα κομματι πιτσα,(περπατωντας)μια ζαμπονοτυροπιττα,μια σπανακοπιττα,πιθανως αλλο ενα κομματι πιτσας κ απο πανω ενα σοκολατουχο γαλα!Εξ αλλου δεν ειναι τυχαιο οτι βρισκομενη σε διαρκη μαχη με την τροφη,η θα εκανα διαιτες με τονους σε νερο κ ντοματες η σαβουριασμα κ μετα παλι απο την αρχη.Θυμαμαι οτι τοτε ημουνα απο 58 μεχρι 63 κιλα.Ειχα παει σε ψυχολογο η οποια προσπαθουσε να μου πει οτι δεν ειμαι παχεια,εγω επεμενα κ μου ειχε πει ''με την νοοτροπια που εχεις θα καταληξεις να εχεις πολλα κιλα''.Καποα στιγμη λοιπον δεν αντεξα αλλο τη μαχη με την τροφη.Αφεθηκα στο φαγητο συν δυσκολιες κ.λ.π.αρχισα να ανεβαινω σιγα σιγα κ σταδιακα περνωντας τα χρονια προπερσι εφτασα 103 κιλα.Εν τω μεταξυ ειχαν περασει 10 χρονια κ εγω απεφευγα να βλεπω παλιους γνωστους γιατι δεν ηθελα να με δουνε.Τωρα ειμαι 93.Ακομα!Δλδ μετα το καλοκαιρι που ειχα χασει απο τα 103 στην αρχη στο κεντρο στην Αγγλια κ μετα με διαιτολογο, δεν εχασα αλλο.Η δουλεια μου σταματησε τον Οκτωβρη ηρθα στην Αθηνα με τρομερα σχεδια για γυμναστικη κ.λ.π.και με το που βρεθηκα στο πατρικο μου ξεχασα να περπαταω!!Τι γυμναστικη ουτε εξω δεν βγαινω σχεδον!Αυτο με εχει στενοχωρησει αλλα επειδη βλεπω οτι δε βγαινει ακρη προς το παρον εχω σηκωσει τα χερια ψηλα κ προσπαθω να ειμαι ικανοποιημενη που παρολο την ακινησια, το βαρος μου εμεινε σταθερο.Αβυσσος η ψυχη του ανθρωπου.Ειλικρινα δεν μπορω να με καταλαβω!Ναι εχω σηκωσει τα χερια ψηλα!Ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σας σημαινουν πολλα για μενα καθως τον τελευταιο καιρο δεν ειμαι κ στα καλυτερα μου.
    Αλλα αυριο ξημερωνει μια αλλη μερα!!!

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2011
    Posts
    114
    Μια από τα ίδια.
    Στο σπίτι μας (το πατρικό μου) δεν υπήρχε σχεδόν ποτέ γλυκό. Ούτε καν τα πιο απλά όπως ένα κέικ. Το κέικ που έφτιαχνε μια στο τόσο η μάνα μου δεν τρωγόταν πάντα οπότε ούτε αυτό μετρούσε, καλά για τυρόπιτες κλπ ούτε για αστείο, μια φορά είχε φτιάξει τυρόπιτα και σκέψου είμαι 28 χρονών και ακόμα το θυμάμαι ότι ΔΕΝ τρωγόταν.
    Τα γλυκά μας ήταν η γαλόπιτα επειδή προκειται για χωριό και το γάλα είναι άφθονο, η μουσταλευριά πιο σπάνια, τα μελομακάρονα τα χριστούγεννα και τα κουλουράκια το πάσχα (αν υπήρχε και τσούρεκι θα ήταν μονο 1 για όλη την οικογένεια και αυτό θα ήταν δώρο). Σπάνια τύπου 1 φορά στα 3 χρόνια έκανε και μπακλαβά γιατί είχαμε μια καρυδιά.

    Επί την ευκαιρία να αναφέρω ότι η μητέρα μου δεν απολαμβάνει το μαγείρεμα, δεν την αρέσει και πάντα μαγείρευε κάτι απλά για να φάμε. Ο πατέρας μου από την άλλη ήταν σεφ και δυστυχώς επειδή δούλευε πολλές ώρες σπάνια προλάβανε και να μας μαγειρεύει (καλά πάρτυ κάναμε όταν μας μαγείρευε, εκτός ότι μας έφτιαχνε κάτι απίστευτα φαγητά με αλχημείες δικές του, αλλά και πατάτες που έκανε και ήταν νόστιμες, λίγο τα μπαχαρικά που τα ήξερε απ'έξω λίγο το μεράκι! - λίγο ότι η μητέρα μου μαγειρεύει σχετικά χάλια)

    Στέρηση άλλο τίποτα, τούρτα τρώγαμε μόνο σε γενέθλια, πάστες ποτέ ή εάν μας είχε φέρει κάποιος και πάντα με μέτρο, κουλουράκια κλπ μόνο από κεράσματα.
    Σουβλάκια τρώγαμε μόνο όποτε έφερνε ο πατέρας μου γυρνώντας κανα βράδυ από το καφενείο και αυτά μία στο 6μηνο.

    παγωτά το καλόκαιρι? καταρχήν δεν υπήρχε στο σπίτι ποτέ παγωτό, θυμάμαι μετράγα τα ψιλά στο σχολείο για να πάρω μια πατούσα παγωτό και αυτήν να την φάω πρίν πάω σπίτι.
    Γενικά είχα έναν φόβο που δεν θυμάμαι πως είχε ξεκινήσει του να μην με δεί η μητέρα μου να τρώω γαριδάκια - παγωτά κλπ.

    θυμάμαι όταν ήταν να φύγω για φοιτήτρια σκεφτόμουν θα αγοράζω μια τούρτα να την έχω στο ψυγείο να τρώω όποτε θέλω.

    Τώρα λοιπόν τσακώνομαι με την μητέρα μου για το φαγητό ακόμα. Κατεβαίνω στο χωριό ανοίγω το ψυγείο και μιλάμε δεν έχει σχεδόν τίποτα, αλλά τίποτα... Τι σκατά τρώει δεν ξέρω.... Δηλαδή μπορεί να ανοίξω ένα ντουλάπι και να έχει μέσα φρυγανιές, 10 πακέτα ζάχαρη και καφέ (κατοχικό σύνδρομο), φακές ή φασόλια (άγνωστον από πότε) και 10 πελτέδες. Να έλεγα ότι ήμαστε φτωχοί, οκ, αλλά δόξα το θεό είμαστε οικονομικά πολύ καλά, αυτή η "τσιγκουνιά" στο φαγητό (ΜΟΝΟ στο φαγητό) δεν ξέρω γιατί υπάρχει.
    Το φαί όταν μας περιμένει είναι 9/10 φορές κρέας στον φούρνο με πατάτες το οποίο ΔΕΝ πετυχαίνει και παρόλες τις προσπάθειες μου να τις εξηγήσω ότι ΔΕΝ τρώγεται ευχάριστα συνεχίζει και το μαγειρεύει με τον ίδιο τρόπο. Να βάζω το κρέας στο πιάτο και να κάνει "ντάγκ" στο πιάτο ή να προσπαθώ να το κόψω και να κόβει βόλτες.
    Πόσες φορές της έχω πεί ότι εμείς το πρωί τρώμε οπότε ας πάρει κάτι να έχει, πχ δημητριακά ή έστω ένα βιτάμ με μέλι, τίποτα, ούτε φρούτα δεν έχει κάποιες φορές, τελευταία φορά τα Χριστούγεννα μας είχαν φέρει πολλά μήλα και είπα να κάνω μηλόπιτα και δεν είχε αλεύρι στο σπίτι.
    Όταν κατεβαίνω κάτω μαγειρεύω εγώ για όλη την οικογένεια (έρχεται και η αδελφή μου με το μωρό και τον σύζυγο) και τρώμε όλοι μαζί, ακόμα και στα 3μήνα του πατέρα μου εγώ μαγείρεψα για 20 άτομα, γιορτές κλπ. μαγειρεύω πάντα εγώ αν είναι να φάμε σπίτι της μητέρας μου και γιατί μου αρέσει η μαγειρική και γιατί τα φαγητά της μάνας μου δεν τρώγονται πάντα, αλλά αλήθεια δεν τρώγονται όχι απλά δεν είναι νόστιμα.

    Lessing αυτό για τους γνωστούς ισχύει και για εμένα, σκέψου το χωριό μου είναι παραλιακό και το καλοκαίρι ζήτημα αν πήγα 1 φορά για μπάνιο. Ντροπή μην με δεί κανεις γνωστός και σκεφτεί ότι "πως έγινε έτσι".

    Δεν ξέρω πραγματικά πλέον αν θα μπορούσα να τρέφομαι σωστά μένοντας στο πατρικό μου. Στο σπίτι τώρα εγώ αποφασίζω τι ψωνίζω και τι όχι, ξέρω τι έχω και τι δεν έχω, μαγειρεύω όποτε θέλω (ακόμα και στις 1 το βράδυ), τρώω όποτε θέλω και κυριότερα ΟΤΙ θέλω (στα πλαίσια μιας σωστής διατροφής).
    Εννοείται περνάω φάσεις που προσπαθώ να μειώσω που το delivery man επισκέπτεται το σπίτι μας μπορεί και 3-4 μέρες σερί.

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2010
    Posts
    3,771
    Silk φοβερο...

    Originally posted by Silk
    να ρωτήσω τώρα ?

    Πατατάκια - σοκοφρέτες - κεικ κλπ γιατί τα αγοράζετε?

    Κεικ οκ λογικό είναι ή κουλουράκια αλλά πατατάκια - σοκοφρέτες, σνίκερς κλπ ποιος ο λόγος να υπάρχουν στο ντουλάπι ενός σπιτιού ? uzzled:uzzled:uzzled:

    Πέραν του θέματος των κιλών ρε παιδιά είναι τελείως ανθυγιεινά, τίγκα στο συντηρητικό και στις αμφιβόλου προελεύσεως πρώτες ύλες.

    Δεν λέω να τα κάψουμε στην πυρά, αλλά ένα σπίτι δεν θεωρώ ότι στο ντουλάπι του είναι λογικό να έχει τέτοιες τροφές.

    Προσέχτε τι καταναλώνετε όχι μόνο θερμιδικά αλλά και ως ποιότητα.
    Μεχρι προσφατα θα συμφωνουσα μαζι σου αφου δεν τα ειχαμε ποτε σπιτι μου.
    Τωρα ομως σου εχω απαντηση καθοτι παθουσα:
    γιατι δεν μπορεις να αλλαξεις τις συνηθειες των αλλων επειδη κανεις σωστη διατροφη, ουτε κ να γινεις οπως οι αλλοι.
    Σε ενα ζευγαρι/οικογενεια πρεπει να βρισκεται μια μεση λυση,
    κ οταν εχεις διατροφικη διαταραχη πρεπει να την κοντρολαρεις υπο αυτες τις συνθηκες, αλλιως θασαι ερμαιο μονιμως
    της καθε σοκολατας/σνικερ/πατατακιου που θα βρεθει στο ντουλαπι.

    Originally posted by lessingηρθα στην Αθηνα με τρομερα σχεδια για γυμναστικη κ.λ.π.και με το που βρεθηκα στο πατρικο μου ξεχασα να περπαταω!!Τι γυμναστικη ουτε εξω δεν βγαινω σχεδον!Αυτο με εχει στενοχωρησει αλλα επειδη βλεπω οτι δε βγαινει ακρη προς το παρον εχω σηκωσει τα χερια ψηλα κ προσπαθω να ειμαι ικανοποιημενη που παρολο την ακινησια, το βαρος μου εμεινε σταθερο.Αβυσσος η ψυχη του ανθρωπου.Ειλικρινα δεν μπορω να με καταλαβω!Ναι εχω σηκωσει τα χερια ψηλα!Ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σας σημαινουν πολλα για μενα καθως τον τελευταιο καιρο δεν ειμαι κ στα καλυτερα μου.
    Αλλα αυριο ξημερωνει μια αλλη μερα!!!
    ακριβως αλλα φερτην πιο κοντα στα θελω σου, αφου ηθελες να γυμναστεις κανε το. Just do it!

Page 1 of 2 12 LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •