Διατήρηση απώλειας βάρους - σκέψεις, συζήτηση

[filipparas]

Έλα που με τη δική μου λογική και νοοτροπία δεν είναι λογικές οι φοβίες μου... το κάνω ξεκάθαρο από την αρχή.

Είναι στο χέρι μου να διατηρήσω τον έλεγχο, που τώρα έχοντας μπει εδώ και τόσο καιρό σε ένα πρόγραμμα μου είναι και πιο εύκολο πιστεύω. Δε θεωρώ οτι μπορεί να συμβεί κάτι που θα με εκτροχιάσει χωρίς να μπορώ να αντιδράσω οπότε αν ξεφύγω θα είναι ουσιαστικά συνεδητή επιλογή.

Το μόνο που εκλογικεύει κάπως το πανικό αυτό είναι οτι δε προήλθε από το πουθενά αλλά στηρίζεται από το παρελθόν μου και τις 2 αποτυχημένες προσπάθειες.

[yannaki]

Σου το ξαναλέω: Κι εγώ έτσι ακριβώς με εσένα αισθανομαι. Σε νιώθω απόλυτα. Γι΄αυτό σου είπα πως είναι λογικό. Το παρελθόν μας μας ακολουθεί υποσυνείδητα. Δεν το βρίσκω παραλογο και εκεί μπαίνω κι εγώ σε σκέψεις για το τι πραγματικά συμβαινει. Σα να υπονομεύω τον εαυτό μου ένα πράγμα...Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τι θέλω να πω...

[koukoutsi_ed]

Originally posted by filipparas
Καταρχάς να πω οτι μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση που δεν υπάρχουν νήματα για το συγκεκριμένο θέμα.Τουλάχιστον δε βρήκα σε ένα απλό search που έκανα εγώ. Ειδικά όταν κάποια από τα πιο ενεργά μέλη της κοινότητας τον λίγο καιρό που είμαι κι εγώ εδώ είναι σ'αυτό το στάδιο. Το θεωρώ το πλέον σημαντικό μέρος του "ταξιδιού", προσωπικά όπως έχω αναφέρει και στο παρελθόν έχω ήδη 2 φορές στη ζωή μου χάσει σημαντικό βάρος και το έχω ξαναπάρει ακριβώς ίδιο. Τρεις φορές έφτασα σχεδόν 150 κιλά, 3 φορές ξεκίνησα, 2 φορές μετά από 1,5 χρόνο είχα φτάσει τουλάχιστον 120 και ήμουν ήδη πάνω από 140.

Δεύτερον, τι δουλειά έχω εγώ στα 136 κιλά να ανοίγω τέτοιο θέμα; Η απάντηση είναι προφανής νομίζω, είτε αύριο σταματήσω τη προσπάθεια μου έχοντας χάσει 12 κιλά είτε σε 2 μήνες με -20 είτε σε 1χρόνο+ με -50 το σημαντικό είναι να είμαι προετοιμασμένος ψυχολογικά(γιατί τη γνώση και τη θεωρία νομίζω οι περισσότεροι την έχουμε) ώστε να διατηρήσω τα κεκτημένα.

Αφορμή για να το ανοίξω ήταν μια μικρή στιχομυθία που είχα με το stelio σ'αυτό το θέμα.. Τη παραθέτω λοιπόν,μαζί με κάποια δικά μου σχόλια.
stelios:

Το θέμα δεν είναι μόνο να χαθούν τα κιλά,το θέμα είναι να διατηρηθεί η απώλεια σε βάθος χρόνου.

Eδώ να πω πως στην αναζήτηση που έκανα για να βρω τόπικ ανάλογα με το παρόν ο μόνος που επανειλλημένα σε κάθε τόπικ καλωσορίσματος τονίζει την απώλεια σε βάθος χρόνου είναι ο stelios. Αυτή είναι η ουσία του θέματος παιδιά.


filipparas

Eννοείς Στέλιο οτι παίζει ρόλο ο τρόπος απώλειας του βάρους στη διατήρηση της απώλειας;

Oφείλω εδώ να πω οτι η ερώτηση μου δεν ήταν και πολύ τίμια. Γνωρίζοντας οτι ο συνομιλητής μου είναι "υπέρμαχος" της βαριατρικής χειρουργικής(οχι πως είμαστε 2 αντίπαλα στρατόπεδα, άλλωστε αν δε τα καταφέρω και αυτή τη φορά το χειρουργείο είναι η επόμενη κίνηση. Όλοι εδώ είμαστε γιανα οηθήσουμε τον εαυτό μας και τους συμφορουμίτες θέλω να πιστεύω) έκανα αυτη την ερωτηση περιμένοντας μια απάντηση ανάλογη με αυτή που τελικά έλαβα


stelios:

Το ένα είναι αυτό.δηλαδή να χάσεις πχ με χημική δίαιτα 20 κιλά σε 1 μήνα και μετά να βάλεις 25 στους επόμενους....Όσο πιο αργά τα χάνεις υποτίθεται είναι καλύτερα.Η αργοπορία όμως δίνει και χρόνο στον οργανισμό να ανασυνταχθεί και να ταμπουρωθεί να διατηρήσει τα κεκτημένα του και προβάλει αντιστάσεις.Έτσι κάπως κουραζόμαστε μετά από πολλές προσπάθειες,χαλάει ο μεταμβολισμός και αρχίζει το ντόμινο.Το θέμα είναι να το κάνεις τρόπο ζωής ώστε να φύγουν φυσιολογικά και σιγά σιγά να 'μικρύνει' όσο γίνεται το στομάχι,να χορταίνεις ευκολότερα και πιο γρήγορα,να ροκανίζεις τις παρασπονδίες με άσκηση,να ανεβαίνεις πχ σκαλοπάτια αντί ασανσέρ,γενικά να κάνεις κάθε τι που θα βοηθήσει στο να ροκανίζεις μέρα με τη μέρα το περιττό βάρος.Αν δεν είναι πολλά τα κιλά και δεν υπάρχει πρόβλημα υγείας,υπάρχουν ποιθανότητες να χαθεί και να διατηρηθεί.Μόνο όμως σαν τρόπος ζωής,αλλιώς θα επιστρέψουν με μεγαλύτερο νούμερο και μετά,στη γωνία είναι το νυστέρι.Το οποίο είναι η τελευταία λύση,αλλά θα σταματήσει και το γιογιο στην αυξομείωση του βάρους εφόσον γίνει η νδεδειγμένη επέμβαση και με τον σωστό τρόπο.Αλλιώς και εκεί,αν δεν τηρηθούν αυτά,υπάρχει σχετική εώς ολική επανάκτηση βάρους.

Tα αρχικά περί χημικής δίαιτας είναι προφανή νομίζω, δεν έχω κάτι να σχολιάσω. Τα ίδια και ανάλογα πιστεύω και για χάπια, προσωρινά χειρουργεία τύπου μπαλονάκι. Οι 2 μόνες αποδεκτές λύσεις για μένα είναι βαριατρική επέμβαση ή δίαιτα, και τα 2 σε συνδυασμό μαζίμε άσκηση. Αν κάποιοι πέτυχαν με άλλους τρόπους είτε είχαν λίγα κιλά οπότε δε χωρούν σ'αυτή τη συζήτηση είτε είναι αυτό που λέμε η εξαίρεση που επιβεβαιώνει το κανόνα.

Συμφωνώ επίσης οτι το βάρος πρέπει να χάνεται αργά γιατί μόνο τότε προλαβαίνει ο άνθρωπος να ισορροπήσει με τη νέα του διατροφή και να αλλάξει πραγματικά διατροφικές συνήθειες, τα'χουμε ακούσει πολλές φορές όλοι μας. Κοινός τόπος.

Από κει και πέρα έχω κάποιες ενστάσεις. Αυτός που χάνει βάρος με χειρουργείο κάνει ακριβώς το αντίθετο από τα παραπάνω, χάνει βάρος πολύ γρήγορα και κυρίως λόγω μειωμένης πρόσληψης τροφής αναγκαστικά. Επίσης δεν αλλάζει τρόπο διατροφής(ή καλύτερα έχει λιγότερες πιθανότητες να υιοθετήσει σωστό τρόπο διατροφής σεσχέση με κάποιον που κάνει δίαιτα και αλλάζει τρέφεται σωστά για μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι να πετύχει τοστόχο του) απλά για κάποιο διάστημα του απαγορεύονται κάποιες τροφές εντελώς. Δεν έχω καμία αμφιβολία για μερικά πράγματα:
1ον, το χειρουργείο για πολλούς είναι η καλύτερη λύση
2ον, για πολλούς περισσότερους, ακόμα και παχύσαρκους, δεν είναι η καλύτερη λύση
3ον, το ποσοστό αυτών που θα ξαναπάρουν βάρος μετά από μεγάλη απώλεια θα είναι χειρότερο για τους χειρουργημένους παρά για αυτούς που τα έχασαν με δίαιτα, και θα είναι μεγάλο και στους 2. Οι περισσότεροι δλδ θα καταλήξουν ξανά παχύσαρκοι, μη κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας.

Παρακάτω παραθέτω μια έρευνα σε άτομα που χειρουργήθηκαν και σε followup 10ετίας παρατηρείται σημαντική αύξηση του βάρους τους σε σχέση με το μικρότερο που έφτασαν, 48 μήνες μετά την επέμβαση
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1856611/

Για τους αντίστοιχους με δίαιτα δε βρήκα καμιά έρευνα σε βάθος χρόνου παρά μόνο τη παρακάτω που αφορά σε 1 μόνο έτος και επίσης δεν αφορά αποκλειστικά άτομα με μεγάλο ΒΜΙ. 50% του άρους ανακτάται μέσα σε ένα χρόνο ανεξάρτητα από άσκηση!!!!
http://www.nature.com/ijo/journal/v2.../0803015a.html


Παράκληση: ΤΟ ΤΟΠΙΚ ΔΕΝ ΑΝΟΙΧΤΗΚΕ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΕΔΙΟ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΧΕΙΡΟΥΡΓΗΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΗ ΑΛΛΑ για να καταθέσουν εμπειρίες και συμβουλές άτομα που έχασαν κιλά(με όποιον τρόπο) και μέχρι τώρα τα έχουν κρατήσει και άτομα που έχασαν κιλά(πάλι με όποιον τρόπο) και τα ξαναπήραν. ειδικά από τα δεύτερα να προσπαθήσουν να καταλάβουν τα λάθη τους και τρόπους που θα μπορούσαν να τα διορθώσουν

Καλημέρα. Πολύ σημαντικό το θέμα που έθεσες Φίλιππε.
Ας πω κι εγώ την ιστορία μου για το ακορντεόν-σώμα μου.
Στα 11,5 μου είχα φτάσει ήδη 60 κιλά, αρκετές δίαιτες, κέντρα αδυνατίσματος, μικρές απώλειες. Στα 13 μου περίπου έφτασα τα 75. Και εκεί, κακή ώρα, ξεκίνησα με μια "διαιτολόγο", χημική μια "υπέροχη" χημική δίαιτα, χωρίς λάδι, χωρίς γαλακτοκομικά (στα 13 μου, πάνω στην ανάπτυξή μου), με έλεγχο ακόμα και στην ποσότητα της σαλάτας. Φυσικά έχασα μέσα σε 3 μήνες 18 κιλά. Είχα φτάσει 57, όλα ήταν μια χαρά. Μέχρι τα 17 μου όμως είχα φτάσει στα 90!! Πάλι η ίδια δίαιτολόγος, πάλι μια γρήγορη απώλεια, 15 κιλά σε 3 μήνες, έφτασα στα 75. Τελείωσα το σχολείο, πήγα να σπουδάσω, εκεί άρχισαν και τα υπερφαγικά, μέσα σε 1 χρόνο 90 πάλι!!! ʼρχισα μόνη μου μια ισορροπημένη διατροφή με θερμίδες, έχασα 10 κιλά. Έφτασα τα 80. Εκεί ξεκίνησε και η βουλιμία, και οι εμετοί. Βέβαια ποτέ αυτό δεν με βοήθησε να χάσω βάρος. Και επιτέλους μια σωστή διαιτολόγος, μια ωραία διατροφή, χωρίς πείνα, ήταν η πρώτη φορά που θα έχανα σωστά τα κιλά μου. Μέσα σε 2 1/2 χρόνια, στα 21 μου είχα φτάσει 55 κιλά. Είχα χάσει 25. Καλό χρονικό διάστημα, με τις ατασθαλείες μου, δε στερήθηκα τίποτα, όυτε καν τα ποτά μου. Κι εκεί είπα, τώρα τελείωσα, θα μείνω για πάντα έτσι. Ε, μέσα σε 2-3 μήνες είχα αρχίσει να τρώω και να τρώω και να τρώω, πιο πολύ απ'όσο έτρωγα όταν ήμουν στα 90!!! Πόσο να αντέξει κι ο τέλειος μεταβολισμός που είχα φτιάξει. Σε 6 μήνες άρχισα να παίρνω και να παίρνω, πέρσυ στα 25 μου έφτασα αισίως τα 91!, πήρα 36 κιλά σε 4 περίπου χρόνια. Εδώ κι ένα χρόνο παλεύω πάλι να τα χάσω. Τα Χριστούγεννα έφτασα στα 71, τώρα πάλι 77! Τα υπερφαγικά και οι εμετοί μου έχουν αυξηθεί κατακόρυφα τα τελευταία 3 χρόνια, δουλεύω με αυτό, κάνω προσπάθεια, κάνω συγχρόνως και διατροφή πάλι. Γυμνάζομαι εδώ και 9 μήνες συστηματικά. Αλλά με την πρώτη δυσκολία νιώθω ότι είμαι έτοιμη να τα ξαναπάρω όλα, κι ακόμα περισσότερα.
Ποιός είναι αυτός ο μαγικός τρόπος να διατηρήσουμε την απώλεια του βάρους μας; Κι εγώ τόσα χρόνια γιατί δεν τον βρήκα;;;

[filipparas]

Πάντως με την επιστροφή μου από τις διακοπές η συντήρηση με προβληματίζει αρκετά λιγότερο, συνειδητά χαλάρωσα αρκετά και το αποτέλεσμα ήταν να επιστρέψω μετά από 10 μέρες στο ίδιο βάρος. Ήπια, έφαγα τηγανητά, έφαγα παγωτό, έφαγα κρέπα και σουβλάκια 6 το πρωί, έτρωγα πλουσιοπάροχο πρωινό καθημερινά κι όμως δεν έβαλα γραμμάριο.

Γνωρίζω βέβαια οτι αν φτάσω 20+ κιλά ακόμα πιο κάτω θα είναι πιο δύσκολο αλλά ΟΚ, πλέον νομίζω αντιμετωπίζεται σχετικά άνετα. Για να πάρεις πολλά κιλά πρέπει να κάνεις υπερβολές, γι'αυτό είμαι πλέον βέβαιος. Φυσικά εγω έχω διαπιστωμένη ικανότητα αν ξεφύγω να το ξεφτυλίζω όσο δε πάει αλλά και τη πεποίθηση πλέον οτι αν δε το ξεφτυλίσω όλα θα κυλήσουν ομαλά για χρόνια.

[filipparas]

Καταλαβαίνετε οτι αν με προβλημάτιζε το θέμα πέρσι το Φλεβάρη στα 140 κιλά, όσο να'ναι το σκέφτομαι και τώρα.

Σαφέστατα η φετινή μου αποπειρα να ξεφύγω από τη παχυσαρκία είναι με διαφορά η πιο πετυχημένη, 15+ κιλά λιγότερο από τις προήγουμενες μου απόπειρες ήδη και πρώτη φορά που αρχίζω να νιώθω οτι είμαι σε φυσιολογικό βάρος. Η διαφορά με τις άλλες φορές είναι οτι έχω μελετήσει πολύ καλύτερα τα περί διατροφής, επέτρεψα στον εαυτό μου πολλές φορές να κάνει μικρές(ή και μεγάλες ενίοτε) "αμαρτίες" και το σημαντικότερο οτι έβαλα την άσκηση στη ζωή μου όχι ψυχαναγκαστικά αλλά έμαθα σιγά σιγά να την αγαπάω, περνάω καλά πλέον όταν κάνω κάποια φυσική δραστηριότητα και ανυπομονώ να δοκιμάσω οτι δε μπορούσα τόσα χρόνια.

Θεωρητικά μπαίνοντας στη συντήρηση(σε κανά δίμηνο ίσως) θα πρέπει να αυξήσω κατά περίπου χίλιες(ίσως και περισσότερες) τις θερμίδες που τρώω, δεν είναι κάτι που με κάνει να αισθανομαι άνετα. Εύκολο μεν να φας 2500 θερμίδες αλλά έχω 2 θεματάκια, 1ον οτι έχω συνηθίσει πια στις 1500 μετά από σχεδόν ένα χρόνο και 2ον, είναι πραγματικά εύκολο να φας 2500 με σωστή διατροφή; Λέω από αυτή την εβδομάδα να αυξήσω 100-200 θερμίδες να δούμε τι θα γίνει...

[stelios_ed]

Σκέψου ότι 200 θερμίδες αντιστοιχούν σε περίπου 60 γρ κρέας.Αν εκαξολουθήσεις την άσκηση μάλλον θα είσαι σε ισορροπία στις 2000 περίπου ώστε να μην βάζεις.

[filipparas]

60γρ. κρέας δε πλησιάζουν καν τις 200 θερμίδες, τουλάχιστον όχι τα κρέατα που τρώω εγώ(κοτόπουλο και γαλοπούλα στήθος, ψαρονέφρι κατά 90%) είναι αρκετά κάτω και από 100 θερμίδες τα 60γρ., απ΄ότι είδα τα αρνίσια παϊδάκια πάντως κάπου εκεί είναι. Δε ξέρω πως θα εξελιχθεί η διατροφή μου και δεν αποκλείω να τα θαλασσώσω αλλά σίγουρα δε σκοπεύω να τρώω τακτικά τέτοια πράματα όπως το σκέφτομαι σήμερα.

Από κει και πέρα σίγουρα θα χρειάζομαι πάνω από 2000 θερμίδες για συντήρηση, ο βασικός μου μεταβολισμός ήταν 2400 πριν λίγο καιρό που μετρήθηκε(στα 104 κιλά), φυσικά θα έχει ήδη πέσει κάπως και θα πέσει λίγο ακόμα μέχρι το στόχο. ʼλλη μια ένδειξη οτι χάνω από ένα κιλό την εβδομάδα με 1500 θερμίδες κατά Μ.Ο. που σημαίνει έλλειμμα τουλάχιστον 1100 θερμίδες τη μέρα, σαφέστατα δεν είναι απλή αριθμητική το πως παίρνουμε ή χάνουμε βάρος αλλά μια ιδέα τη παίρνουμε. Νομίζω 2500 είναι ένα πιο ρεαλιστικό νούμερο, έτσι κι αλλιώς σκοπεύω να ανεβαίνω σιγά σιγά μέχρι να βρω ισορροπία.

Ευχαριστώ πάντως που έκατσες να σκεφτείς τι θα συμβεί πιθανόν με μένα, το εκτιμώ.:grin:

[pagratios2]

ήρθε η ώρα να πω και εγώ την δική μου προσωπική ιστορία απώλειας και "ξανακερδίσματος" κιλών. Από τότε που μπήκα στην εφηβεια ήμουν υπέρβαρος όχι παχύσαρκος σε ενοχλητικό βαθμό. Με την τριτοβάθμια και τον στρατό έφτασα τα 103 κιλά όταν απολύθηκα (άνοιξη 2000)αποφάσισα να βάλω στόχο τα κιλά , γράφτηκα σε τζυμ όταν ήμουν 79 κιλά και τα πολλά κιλά τα έχασα με περπάτημα , άρχισα ερασιτεχνικό στίβο , αγώνες αντοχής και πήγα στο εξωπραγματικό νούμερο 67 κιλά αρχές 2002, τότε ήταν που μου διέγνωσαν επιγονατίδα και σταμάτησα το τρέξιμο. το περασμένο καλοκαίρι (ιούνιος 2011) κατάλαβα ότι έπιασα πάτο με 108 κιλά στην ζυγαριά , τότε έβαλα στόχο να ξεκινήσω διατροφή και πρόγραμμα ώστε να βάλω την ζωή μου σε τάξη. Πάντα έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου την αποτυχία , παντα σκέφτομαι ότι μετά την απώλεια τι??? αλλά έχω καταφέρει κάποια πράγματα και τώρα πρέπει να κοιτάζω μόνο τον στόχο μου, νιώθω κάποιες φορές σαν να έχω παρωπίδες , κοιτάζω μόνο μπροστά σαν άλογο κούρσας, αλλά πολλές φορές σκέφτομαι ότι πρέπει να δουλέψω παράλληλα στον ψυχολογικό τομέα, υπάρχουν ώρες ώρες τέτοιες αμφιβολίες μέσα μου , κάποιες φορές είμαι ανυπόμονος , θέλω γρήγορα αποτελέσματα και τα θέλω τώρα , αλλά εκείνη την στιγμή πάω στο τζυμ ή για περπάτημα και γυρνάω άλλος άνθρωπος , με βοηθάει και το φόρουμ να πω κάτι που με βασανίζει . Θέλω να κάνω αυτό που κάνω τώρα, τρόπο ζωής , καλή διατροφή , άσκηση για πάντα , και όχι μέχρι να φτάσω στο επιθυμητό βάρος , θέλω να δω τον παλιό εαυτό μου πάλι και να μείνω έτσι , λαχταράω ώρες ώρες αυτήν την εικόνα αλλά πρώτα από όλα πρέπει να βρω ακόμα τα σωστά κίνητρα , κάποια που να είναι θετικά που να αντέχουν στον χρόνο , ιδέες για κίνητρα κανείς ???

[click]

φιλιππαρα, το δυσκολο στην αρχη ειναι να βρεις τροπο ωστε να μη χανεις πλεον και ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ αυτο να μη σε επηρεαζει ασχημα ψυχολογικα. Δηλαδη να μη νιωσεις την ελλειψη της επιβραβευσης που επαιρνες οσο καιρο εχανες, μικραινες, κατεβαινε η ζυγαρια, φαρδαιναν τα ρουχα, ...
Αυτο απο ενα σημειο και μετα ειναι προβλημα, αλλα για πολυυυυυυυυυ καιρο ολα τα παραπανω σημαιναν επιτυχια και ξαφνικα πρεπει αυτο το "κενο" να βρεις αλλο τροπο να το καλυψεις. πχ. θετοντας νεο στοχο εξισου δημιουργικο, που να προσφερει εξισου σημαντικη επιβραβευση.

Μετα αλλο ενα αγκαθακι ειναι οτι αυξανοντας θερμιδες, ποικιλια αμαρτωλων τροφων, ποσοτητες κλπ ο παλιος κακος εαυτος ξυπνα σταδιακα, εκει η ασκηση σωζει ζωες!!!

Αν και ειναι πολυ νωρις ακομα να μιλαμε για αυτο, νομιζω οτι οταν φτασεις εκει θα δεις οτι μονο με πειραματισμους θα βγαλεις ακρη και αυτο αργει λιγο να γινει. Στην αρχη επικρατει πανικος και απο φοβο μην αρχισεις να βαζεις κιλα, τελικα χανεις κι αλλα!

Εγω σε καποια φαση ειπα δεν παει αλλο, πώς εχω γινει ετσι σα λειψανο? Και εκανα τη βλακεια, αρχισα τα γλυκα και επαθα εξαρτηση με τη ρημαδοζαχαρη. Και ναι μεν ξαναπηρα τα κιλα που ηθελα, ειμαι τωρα εμφανισιακα μια χαρα αλλα δεν ξερω αριθμο και πιθανοτατα δεν πρεπει και να μαθω, αλλα τερμα, πρεπει να κανω συντηρηση και ξανα γυμναστικη ΠΟΛΛΗ.

Λογω δουλειας περπατουσα παρα πολυ, ελειπα πολλες ωρες, στην αρχη ετρωγα αηδιες καθε μερα και ειτε δεν επαιρνα κιλα ειτε εχανα κιολας! Μετα μειωσα περπατημα, με την εξαρτηση αυξησα τα γλυκα και διαφορα αλλα σκουπιδοειδη και αρχισα να βαζω κιλα. Α! Ειχε χαλασει και το πισι και σας εχασα, σημερα το εφτιαξα ομως. Στο θεμα μας λοιπον.
40 κυματα ακολουθουν τον τερματισμο της απωλειας βαρους και την επιτευξη του στοχου. Η επιτευξη ειναι το 50%

[filipparas]

Oh, yes, το αντιλαμβάνομαι πολύ καλά οτι εχει πολύ μέλλον ακόμα αυτή η ιστορία. Δε ζω σε κάποιο ροζ συννεφάκι οτι θα χάσω ακόμα 8-10 κιλά και τέλος, δε ξανασχολούμαστε με το θέμα.

Το "καλό" με μένα είναι οτι έχω πολλά θεματάκια στη ζωή μου που τα δουλεύω το τελευταίο καιρό οπότε δε μου λείπουν οι στόχοι, σαφέστατα ο κύριος άξονας της προσπάθειας μου είναι αυτό που έχω μοιραστεί μέχρι αηδίας εδώ στο φόρουμ αλλά ευτυχώς έχω καταφέρει μερικά πραγματάκια και σ'άλλους τομείς αλλά εκεί είμαι ακόμα στην αρχή. Θα είμαι απασχολήμένος δλδ... ακόμα και στο θέμα της σωματικής βελτίωσης έχω ακόμα μερικούς δύσκολους στόχους, δε τελειώνω φτάνοντας σε ένα υγιές ΒΜΙ

Ευχαριστώ πάντως για το input, δεν έχω καμία αμφιβολία οτι η προσαρμογή θα με δυσκολέψει και γι'αυτό επανέφερα για ακόμη μια φορά αυτό το θέμα...

ΥΓ: Τελικά δεν άντεξες και ζυγίστηκες ε; Ντάξει, ικανοποιημένη φαντάζομαι!:thumbup:

[koritsaki_ed]

συγνωμη φιλιππε θα καταχραστω λιγο το τοπικ για να πω κατι στην κλικ!
και μετα θα επανελθω για να μοιραστω κι εγω τους προβληματισμους μου για τη συντηρηση...

κλικ με αφορμη την υπογραφη σου"αν θες να αλλαξεις τον κοσμο ξεκινα απο τον εαυτο σου"
θελω να σου πω ενα τραγουδι που μου θυμησες και το οποιο ειναι καπως σαν να μου εχει απλωσει χερι βοηθειας στα πιο δυσκολα μου.
λεει "αν θελεις ν αλλαξεις τον κοσμο, βγαλε το παιδι που χεις κρυψει στα βαθια σου νερα. αν θες πισω τα σημαδια του πονου, σπασε τον καθρεφτη σου και μην κοιταξεις πισω πια"
ειναι των πυξ λαξ

[faidra7]

Στατιστικά οι άνθρωποι που καταφέρνουν να διατηρήσουν το βάρος που έχασαν είναι εκείνοι που συνεχίζουν και στη συντήρηση όσα έκαναν κατά τη διάρκεια της απώλειας. Προσεγμένη διατροφή, τακτική άσκηση, ενδεχομένως τακτικό ζύγισμα, σωστός προγραμματισμός για να υπάρχουν στο σπίτι οι κατάλληλες τροφές, ίσως και συζήτηση στο forum ακόμη και για χρόνια μετά την επίτευξη του στόχου, κ.τ.λ. Πολύ απλά ότι λειτούργησε για την απώλεια είναι εκείνο που θα διασφαλίσει και τη συντήρηση.
@pagratios2, το κίνητρο για να τα κάνεις όλα αυτά? Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάτι μαγικό που λειτουργεί αλάνθαστα. Τον καθένα κάτι τον boostarei αναμβφισβήτητα. Εγώ αρκεί να θυμηθώ πως ξεκίνησα την τελευταία μου προσπάθεια. 'Ηταν όταν συνηδειτοποίησα ότι η δυσφορία που μου προκαλούσε η υπερφαγία και οι συνέπειές της, ήταν μεγαλύτερη από την επιθυμία μου να φάω σα να μην υπάρχει αύριο.
Κάπου εκεί έκανα την προσεγμένη διατροφή και την άσκηση προτεραιότητα στη ζωή μου χωρίς να γκρινιάζω. Έχω φτάσει σε σημείο να αρνηθώ και extra δουλειά που θα μου απέφερε extra χρήματα απλώς και μόνο επειδή συνέπιπτε με την ώρα που έχω κρατημένη για γυμναστική. Τι να κάνουμε? Η γυμναστική για μένα έγινε κάτι που δεν διαπραγματεύομαι, απλώς το κάνω. Όπως έλεγα τις προάλλες στην click είναι σα να πλένω τα δόντια μου το πρωί :P Χαίρομαι που τα βλέπω καθαρά και απλώς το κάνω.
@filippos, well done! Και συμφωνώ με όσα σου είπε η click και όσα ήδη ετοιμάζεσαι να κάνεις με αυξομείωση θερμίδων μέχρι να βρεις τι λειτουργεί. Θέλει σαφέστατα πειραματισμό but fine tuning is part of living. Best of luck! :thumbup:

[click]

filippara, πολυ χαρηκα για τα νεα σου!!:thumbup:
ναι ζυγιστηκα τελικα σε στιγμη που ημουν καλα. μου χε κολλησει ωστοσο οτι θα παιζω στο 63. αλλα καμμια σχεση, αναμεσα 60-61 οποτε πολυ οκ. αυτο το κουφιο κεφαλι μου.....................

κοριτσακι, μαρεσει πααααααρα πολυ ο στιχος που παρεθεσες
Θυμαμαι τοτε που εφτιαξα την υπογραφη, εβλεπα πολυ εντονα να κυριαρχει στο φορουμ η μιζερια για το πώς ειναι οι αλλοι, τι κανουν οι αλλοι, πώς να εστιαζουμε στους αλλους, απλετη δοση μπλα μπλα και υπεραναλυσης αλλα καθολου πραξεις. Και τελικα αυτο που μετραει ειναι να χρησιμοποιεις τη θεωρια σε πραξεις, αλλιως απλα λες για να λες και μπορει τελικα να επηρεασεις καποιον ανθρωπο της δρασης, αλλα εσυ παραμενεις παντα πισω, ενα παραδειγμα προς αποφυγην.

φαιδρα μον αμουρ !!!! :spin:

[koukoutsi_ed]

Originally posted by faidra7
Στατιστικά οι άνθρωποι που καταφέρνουν να διατηρήσουν το βάρος που έχασαν είναι εκείνοι που συνεχίζουν και στη συντήρηση όσα έκαναν κατά τη διάρκεια της απώλειας. Προσεγμένη διατροφή, τακτική άσκηση, ενδεχομένως τακτικό ζύγισμα, σωστός προγραμματισμός για να υπάρχουν στο σπίτι οι κατάλληλες τροφές, ίσως και συζήτηση στο forum ακόμη και για χρόνια μετά την επίτευξη του στόχου, κ.τ.λ. Πολύ απλά ότι λειτούργησε για την απώλεια είναι εκείνο που θα διασφαλίσει και τη συντήρηση.
@pagratios2, το κίνητρο για να τα κάνεις όλα αυτά? Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάτι μαγικό που λειτουργεί αλάνθαστα. Τον καθένα κάτι τον boostarei αναμβφισβήτητα. Εγώ αρκεί να θυμηθώ πως ξεκίνησα την τελευταία μου προσπάθεια. 'Ηταν όταν συνηδειτοποίησα ότι η δυσφορία που μου προκαλούσε η υπερφαγία και οι συνέπειές της, ήταν μεγαλύτερη από την επιθυμία μου να φάω σα να μην υπάρχει αύριο.
Κάπου εκεί έκανα την προσεγμένη διατροφή και την άσκηση προτεραιότητα στη ζωή μου χωρίς να γκρινιάζω. Έχω φτάσει σε σημείο να αρνηθώ και extra δουλειά που θα μου απέφερε extra χρήματα απλώς και μόνο επειδή συνέπιπτε με την ώρα που έχω κρατημένη για γυμναστική. Τι να κάνουμε? Η γυμναστική για μένα έγινε κάτι που δεν διαπραγματεύομαι, απλώς το κάνω. Όπως έλεγα τις προάλλες στην click είναι σα να πλένω τα δόντια μου το πρωί :P Χαίρομαι που τα βλέπω καθαρά και απλώς το κάνω.
@filippos, well done! Και συμφωνώ με όσα σου είπε η click και όσα ήδη ετοιμάζεσαι να κάνεις με αυξομείωση θερμίδων μέχρι να βρεις τι λειτουργεί. Θέλει σαφέστατα πειραματισμό but fine tuning is part of living. Best of luck! :thumbup:

:thumbup::thumbup::thumbup:

[filipparas]

ʼλλη μια έρευνα που καταδεικνύει τις δυσκολίες της συντήρησης. Βέβαια τους τάιζαν με 500 θερμίδες τους ανθρώπους, το περίεργο θα ήταν να μην έβαζαν επιστρέφοντας σε μια νορμάλ διατροφή

http://www.nytimes.com/2011/10/27/he...inds.html?_r=1