συστηνετε το φορουμ?

[click]

εχεις δικιο κλεανθη.

αλλα μηπως η καταληξη ειναι η ιδια?

δυο εκδοχες

1)δε λεμε τιποτα και πεθαινει

2) λεμε κατι και πεθαινει


?

[Kleanthis_ed]

Originally posted by click

Originally posted by Kleanthis

Originally posted by click
ειχα δει ενα κοριτσι, ταμιας στα γκουντυς, με νευρικη ανορεξια. θα μου πεις, πως την εχεις δει ετσι? διαγνωση κανεις?
το κοριτσι ηταν κοκαλα με δερμα, τιποτα αλλο.
κυριολεκτικα ενα βημα απο τον ταφο.
ηταν αρχες της εγγραφης μου στο φορουμ.
ενιωσα τρελες τυψεις που ημουν κι εγω απο τα ατομα που την ειδαν, καταλαβαν, αλλα αδιαφορησαν

Εσύ πιστεύεις ότι αν έλεγες κάτι εκείνη τη στιγμή η κοπέλα θα καταλάβαινε;Από ιδία πείρα ( και λόγω προσωπικής κατάστασης ) λέω πως όχι μόνο δε θα έκανε τίποτα,αλλά η αντίδραση της μπορεί να ήταν και έντονη.

Δε θέλω να επαναλαμβάνομαι,αλλά πιστεύω πως όποιος δε θέλει να σωθεί...

οχι, μαλλον απλα θα την εκανα ακομα πιο χωμα....
η αληθεια ειναι πως πολλες φορες μου εχει περασει απο το μυαλο η σκεψη να πασαρω χαρτακια περι διατροφικων διαταραχων, κρυφα.

ξερω ποσο κουφο ακουγεται. αλλα εξακολουθω να πιστευω οτι για καποιους δε θεωρουνται αυτονοητα τα αυτονοητα.
και δεν εχουν κανει σκεψεις που μπορει εμεις να νομιζουμε οτι τις εχουν κανει.

Με αυτή τη λογική θα πρέπει να δίνουμε ένα κάρο χαρτάκια για τόσα θέματα που μας βασανίζουν.

Ταπεινή μου άποψη είναι πως σε αυτόν τον κόσμο κανείς δε είναι για να σώσει ή να καταστρέψει τον άλλον.Εκούσια αυτόβουλη πρόθεση είναι όλα.

[Kleanthis_ed]

Originally posted by click
εχεις δικιο κλεανθη.

αλλα μηπως η καταληξη ειναι η ιδια?

δυο εκδοχες

1)δε λεμε τιποτα και πεθαινει

2) λεμε κατι και πεθαινει


?

Η κατάληξη θα είναι άσχημη.Μην ξεχνάς πως η θνητότητα για τα άτομα με ΔΠΤ είναι γύρω στο 5 - 6 %.Πολλά απ'αυτά έχουν λάβει και βοήθεια κι ενημέρωση και στήριξη,απλά δεν ήθελαν αρκετά να ζήσουν και να γιατρευτούν.

[POZ]

παιδιά μην πιάνετε τα άκρα..ένταξει όντως αν δεν θέλει ο ενδιαφερόμενος δεν γίνεται τπτ με το ζόρι, αλλά κ ο απόηχος των γύρω μας είναι πολλές φορές αν όχι το κίνητρο , η αιτια να μας αφυπνήσει οτι κάτι δν πάει καλά.Εμένα μου έλεγαν συνέχεις οτι είμαι πολύ αδύνατη κ τι τρέχει κ παρόλο που μου πήρε μηηηηνες να ξυπνήσω κ να πάψω να καμαρώνω για τα κοκκαλά μου, μου έκανε νε τέλει καλό γιατί παροτι ήμουν αρνητική , κατα βάθος αυτά τα λόγια μου είχαν εντυπωθει κ σιγά σιγά άρχισα να αντιλαμβάνομαι την πραγματικότητα.Τότε βέβαια ήμουν όντως στο κόκκκινο κ τρομερα ευερέθιστη αλλά αν όλοι αυτοί οι άνθρωποι(γνωστοί μου κ μη)είχαν αδιαφορήσει, πραγματικά δν ξέρω πόσα χρόνια θα μου έπαιρνε κ τι κατάληξη θα είχα..

[lessing_ed]

Εμενα αυτο που λες για να πασαρεις χαρτακια μου αρεσει

[lessing_ed]

Παντως ειναι συγκινητικο το οτι σε απασχολει η περιπτωση των διπλανων σου κ να πω οτι εισαι απο τα πολυ δοτικα ατομα το ειχα δει απο την αρχη που μπηκα εδω μεσα.:thumbup:

[Silk]

Η κόλλητη μου είναι υπέρβαρη πόσο δεν ξέρω, παίζει να είναι και παχύσαρκη. Έχω να την ρωτήσω πόσα κιλά είναι πάνω από 2 χρόνια. Καταλαβαίνω ότι τα κιλά της αυξάνονται με αργό ρυθμό. Λίγες φορές έχω προσπαθήσει να ξεκινήσω συζήτηση και πέφτει με όμορφο τρόπο στο κενό. Το ότι έχει πρόβλημα το καταλαβαίνω δεν χρείαζεται να είμαι γκουρού, όπως και ότι δεν θέλει η δεν νοιώθει έτοιμη να το αντιμετωπίσει.
Κάποιες φορές μου έρχεται να της τα πω χύμα "τι κάνεις?? τι έχεις ?? γιατί ξεσπάς στο φαγητό?? ποιός σε πείραξε?? δεν είσαι ευτυχισμένη??? γιατί δεν μου μιλάς???" αλλά φοβάμαι. Φοβάμαι ότι θα αμυνθεί απομακρύνοντας με.
Και περιμένω...περιμένω να βρώ ένα παραθυράκι να της μιλήσω...


Πάντως το φόρουμ της το έχω αναφέρει μέσω εμένα.

[click]

σιλκ εσυ την ξερεις πολυ καλυτερα τη φιλη σου, αλλα ισως αξιζει τον κοπο να κανεις μια κουβεντα.
ακομα και αν στην αρχη μπει σε αμυνα, οταν θα ειναι ετοιμη, αυτα που θα εχει ακουσει θα μπορει να ειναι σε θεση να τα αξιοποιησει.

[petallouditsaa]

Μακαρι να ειχα και εγω καποιο/καποια περα απο το φορουμ (που σας ευχαριστω) να με στηριζε και εμενα :sniffle:

[badgirl11]

Originally posted by petallouditsaa
Μακαρι να ειχα και εγω καποιο/καποια περα απο το φορουμ (που σας ευχαριστω) να με στηριζε και εμενα :sniffle:

χθες ειχαμε κουβεντα με την μια αδελφη μου κ τη μανα μου, κ τη μια ανηψια μου.
Ολες παχουλες για την ηλικια τοους καθε μια κσε αλλο βαθμο.
Το αποτελεσμα ηταν να νιωσω ασχημα που καναμε καζουρα οτι "θα ντυθουμε χοντρες τις αποκριες"
γιατι δεν μου αρεσει σαν λεξη. Ειπαμε πολλα, εφυγα με ηθικο πεσμενο,
μεχρι κ η φωνη μου ειχε αλλαξει.
Ξαφνικα μετα ειχα απιστευτη ενεργητικοτητα γιατι συνειδητοποιησα οτι ειναι οι ανθρωποι μου, που με αγαπουν, κ μονο για καλο μου/μας ειπωθηκαν οσα ειπαμε.
Το αποτελεσμα ηταν οχι μονο να μη πειναω το βραδυ, αλλα μολις ικανοποιησα την οποια βιολογικη πεινα ειχα απλα σηκωθηκα απο το τραπεζι.
Κ μετα δεν πειναγα, δεν ειχα εκνευρισμο, δεν μου ελειπε το τσιγαρο, ενιωθα τοσο ηρεμη κ τοσο χορτατη που νυσταζα.
Ειχε πολυ καιρο να μου συμβει αυτο.
ηταν το πρωτο βραδ χωρις τυψεις, ενοχες, που μετα απο απιστευτη κουβεντα/κατραπακια που πιστευα οτι θα με ριξει σε βουλιμικο ενιωσα υπεροχα.
Για μενα παιζει ρολο πποιος σου λεει τι, εαν το ατομο που θα στο πει ειναι αγνωστος ή απλα σου ειναι αντιπαθης τοτε δεν βγαινει σε καλο.
Πρεπει ή να ειναι καποιος δικος σου ή καποιος αγωστος που ομως εχεις δει με καλο ματι.
Και το πως βλεπουμε τους αλλους ειναι συναρτηση πολλων παραγοντων κ ευμεταβλητο.
Αρα ισως ολα ειναι θεμα timing και σαυτο τον τομεα.
Δεν ξερω, ξερω οτι τοο ψαχνω!