Βοήθεια !!

[badgirl11]

:thumbup:

Originally posted by marzipan8
:starhit:
καλε δεν ειμαστε καλα που θα κατσεις να σκασεις μωρε μαρια!
αν και ειμαι καινουργια στο site σε διαβεβαιω πως το εχω δει το εργο, απο 126 κιλα εφτασα στα 74 γνωριζω τον super γκομενο ο οποιος ειναι φετες, τρωει και δεν παχαινει και με θεωρουσε και αδυνατη!!! αφου τον ετρεχα σε οφθαλμιατρο μην εχει καταραχτη και δεν το εχει παρει ειδηση, αφου εφερνε 1 τουρτα την ημερα στο σπιτι γιατι επρεπε λεει να παρω κιλα!! παρολιγο να παω φυλακη!!!:shocked2:
ειμαστε 4 χρονια μαζι και παρολο που πηρα τα 10κιλα πισω εχω αρχισει και προσπαθω να τα χασω.
αυτο που προσπαθω να σου πω ειναι πως δεν πρεπει να απογοητευεσαι με τον καθε παπαρα, σημασια εχει να εισαι εσυ καλα!
νομιζω η λυση ειναι να βρεις κινητρο αλλιως δεν γινεται. μπορει να ειναι ενα φουστανι, ενας γκομενος, ακομα και να μπεις στο ματι της αντιπαθητικης θειας που σε καθε γαμο και κηδεια σου ευχεται και στα δικα σου και σε κοιταει λες και εισαι κουταβι που το πατησε νταλικα :sniffle::sniffle::sniffle:
δες ψυχολογο για αρχη, και μπορεις σιγουρα να χρησιμοποιησεις και φαρμακευτικα σκευασματα ασφαλη για να σου δωσουν μια ωθηση και να σου ανεβει η ψυχολογια, απλα ειμαστε πολλοι δεν εισαι μονη σου και τελικα ειναι ωραια αυτη η παρεα....
ΠΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΦΑΜΕ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΘΕΡΜΙΔΕΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΩΛΟΖΥΓΑΡΙΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΤΣΕΙ ΗΔΗ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ
:tumble::tumble::tumble::tumble::tumble::tumble:

:thumbup::thumbup::thumbup::thumbup: φοβερο μηνυμα!

[Ava_ed]

Μαρία μου, η κατάθλιψη είναι αυτή που σε κάνει να βλέπεις "βουνό" τα είκοσι κιλά. Γιατί αυτά από μόνα τους δεν είναι ικανά να σου χαλάσουν τη διάθεση. Η κατάθλιψη, σε συνδυασμό και με άλλους παράγοντες της ζωής σου, που μάλλον την προκάλεσαν. Δεν θα σου πω καμία φιλοσοφία και δεν θα σου προτείνω καμία μαγική λύση. Μόνο θα σου πω ότι προσπαθώ να εφαρμόσω κι εγώ για τη δική μου περίπτωση: Ζήσε τη ζωή σου όσο καλύτερα μπορείς. Δες τη σφαιρικά, μην είσαι αφοριστική, αξιολόγησε τα καλά της στοιχεία, που σίγουρα υπάρχουν, πχ. ένας καλός φίλος, μία δουλειά που σου αποσπά την προσοχή ή οτιδήποτε άλλο σε κάνει να αισθάνεσαι καλά με αυτό. ʼντλησε δύναμη από αυτά. Όλα τα άλλα θα έρθουν αργά ή γρήγορα, όταν είναι η σωστή στιγμή να έρθουν.

[pennou]

μαρακι μου οπως και να χει μην σε παιρνει απο κατω...
ολες καποια στιγμη μας πιανει απελπισια...
Χριστιανα μου μπορει τα 20 κιλα να ειναι λιγα ομως ο κοσμος κανει το παν για να σε κανει να νιωσεις μηδενικο και να εξυψωθει ο ιδιος...
οταν ακους προσβολες απο φιλους τυπου...σταματα να τρως γιατι το προγουλι εχει καλυψει ολο το λαιμο σου και αλλα τετοια...τοτε ναι κ τα 20 κιλα σου διαλυουν την ψυχολογια...

[xristiana_ed]

Ναι όντως ισχύει απόλυτα αυτό που λες το χει ο άνθρωπος μες στο αίμα του να θέλει να κάνει τον άλλο σκουπίδι χώμα για να "εξυψωθεί" ο ίδιος. Το χω νιώσει στο πετσί μου και έχω αισθανθεί πάρα πολύ άσχημα σχεδόν καθημερινα για άλλα θέματα όμως, και επίσης, έχω πιάσει και τον εαυτό μου να το θέλει μερικές φορές, και έχω... φρικάρει! Κωλοανθρώπινο είδος.. Τελικά είμαστε όλοι κομπλεξικοί.....

[mariamaria72]

Σας ευχαριστώ και πάλι για τα καλά σας λόγια,παλεύω με τους δαίμονες κάθε μέρα,τη μία με βάζουν κάτω και με τσακίζουν και την άλλη εγώ.Οι φίλοι δεν υπάρχουν πια,δυο-τρεις γνωστοί που σαν κομήτες εμφανίζονται και χάνονται πάλι.Στη δουλειά φαντάζω σαν την κακόμοιρη γεροντοκόρη που δεν γουστάρουν την κατάθλιψη της,τώρα μάλιστα τους ενοχλούν και τα κιλά,του στυλ πως ήσουν και πως έγινες,δεν βλέπεις;Κλείστηκα στον εαυτό μου γιατί φοβάμαι πια τους ανθρώπους,τη στιγμή που θα ανοίξουν το στόμα τους να πουν άλλη μία κακία.Για να μην μιλήσω πάλι για τους άνδρες που με απορρίπτουν,όπως είπα και παραπάνω,γιατί είμαι εμφανίσιμη όπως λένε,αλλά αυτά τα κιλά τους χαλάνε.Δεν φθάνει που ανέχομαι τη γυφτιά τους, που αφήνουν να τους κερνάω τον καφέ ή το ποτό στην έξοδο,χωρίς να κάνουν την παραμικρή κίνηση όταν έρχεται ο λογαριασμός,και έχουν το θράσος να σχολιάζουν και τα κιλά μου.....η απόλυτη ξεφτίλα

[xristiana_ed]

Μαρία έχουμε ακριβώς τα ίδια προβλήματα κι εμένα μου τη δίνει η κακία και η ξεφτίλα του κόσμου όχι να μην πληρώνουν, αυτό είναι το λιγότερο αλλά αυτό που λέγαμε πιο πάνω ότι για να ανέβουν αυτοί θα σε ρίξουν στα τάρταρα εσένα. Προσπάθησε να μην είσαι το τέλειο θύμα όπως κι εγώ και ανέπτυξε άμυνες. Αυτό πρέπει να κάνω κι εγώ και να προχωρήσουμε μπροστά όσο και αν αυτό ακούγεται δύσκολο.

[xristiana_ed]

Επίσης έχω καταλάβει ότι χτυπάνε με κακία αυτές/ούς που είναι καλύτεροι. Μπορεί κι εσύ πχ να πεις μια κακία για κάποιον που σου έκανε κάτι, αλλά να μην την εννοείς, ενώ κάποιος άλλος που είναι χειρότερός σου, να πει για σένα και να εννοεί. Οπότε μην απελπίζεσαι, ξέρεις ότι είσαι η καλύτερη. Αυτό πιστεύω τελικά.

[Ava_ed]

Μαρία μου, αισθάνομαι αρκετά καλά αυτά που λες. Κι εγώ είμαι η γεροντοκόρη, αλλά ποτέ η κακομοίρα. Καλό είναι να χρησιμοποιείς μέσα σου, προκειμένου να το εμπεδώσεις, τον όρο "εργένισσα". Είναι πιο political correct.
Στις σχέσεις που είχα παλιότερα ήμουν κυρία. Μοιραζόμουν τα έξοδα της κοινής ζωής, ψώνια για το σπίτι κλπ και αν ο σύντροφός μου προλάβαινε και εφοδίαζε το σπίτι, πλήρωνα πχ έναν λογαριασμό και πατσίζαμε, χωρίς χρονοβόρες και κουραστικές συζητήσεις για χρήματα. Έχω όμως μία απαράβατη αρχή, αρκετά κλισέ και παλιομοδίτικη, αλλά σταθερή: Στο πρώτο ραντεβού ποτέ, μα ποτέ, δεν πληρώνω. Προθυμοποιούμαι βέβαια, αλλά αν ο κύριος που με συνοδεύει δεχτεί, τότε πέφτει στα μάτια μου. Α, μιλάμε πάντα για εργαζόμενους ανθρώπους, έτσι? Μη τα βάζουμε όλα σε ένα τσουβάλι, δεν θα είχα τέτοια απαίτηση από έναν άνεργο. Στα επόμενα ραντεβού ρυθμίζεται το πώς θα μοιραστούν τα έξοδα. Όσο για το ότι δέχονται το κέρασμά σου, αλλά παράλληλα σε σχολιάζουν, νομίζω πως αυτό και μόνο σε κάνει να μην τους θέλεις κι εσύ. Ξεφτίλες τους χαρακτήρισες, σωστά? Και είναι. Και κάτι ακόμη: Μην έχεις την κατάθλιψή σου για σημαία, μη το ανακοινώνεις παντού, πολλές φορές υποψιάζομαι ότι παθαίνω μικροκαταθλίψεις, αλλά απομονώνομαι προσωρινά, όσο μπορώ και όταν επανέρχομαι δεν έχει πάρει κανένας χαμπάρι, παρά μόνο οι δικοί μου άνθρωποι.

[badgirl11]

Originally posted by Ava
Μαρία μου, αισθάνομαι αρκετά καλά αυτά που λες. Κι εγώ είμαι η γεροντοκόρη, αλλά ποτέ η κακομοίρα. Καλό είναι να χρησιμοποιείς μέσα σου, προκειμένου να το εμπεδώσεις, τον όρο "εργένισσα". Είναι πιο political correct.
Στις σχέσεις που είχα παλιότερα ήμουν κυρία. Μοιραζόμουν τα έξοδα της κοινής ζωής, ψώνια για το σπίτι κλπ και αν ο σύντροφός μου προλάβαινε και εφοδίαζε το σπίτι, πλήρωνα πχ έναν λογαριασμό και πατσίζαμε, χωρίς χρονοβόρες και κουραστικές συζητήσεις για χρήματα. Έχω όμως μία απαράβατη αρχή, αρκετά κλισέ και παλιομοδίτικη, αλλά σταθερή: Στο πρώτο ραντεβού ποτέ, μα ποτέ, δεν πληρώνω. Προθυμοποιούμαι βέβαια, αλλά αν ο κύριος που με συνοδεύει δεχτεί, τότε πέφτει στα μάτια μου. Α, μιλάμε πάντα για εργαζόμενους ανθρώπους, έτσι? Μη τα βάζουμε όλα σε ένα τσουβάλι, δεν θα είχα τέτοια απαίτηση από έναν άνεργο. Στα επόμενα ραντεβού ρυθμίζεται το πώς θα μοιραστούν τα έξοδα. Όσο για το ότι δέχονται το κέρασμά σου, αλλά παράλληλα σε σχολιάζουν, νομίζω πως αυτό και μόνο σε κάνει να μην τους θέλεις κι εσύ. Ξεφτίλες τους χαρακτήρισες, σωστά? Και είναι. Και κάτι ακόμη: Μην έχεις την κατάθλιψή σου για σημαία, μη το ανακοινώνεις παντού, πολλές φορές υποψιάζομαι ότι παθαίνω μικροκαταθλίψεις, αλλά απομονώνομαι προσωρινά, όσο μπορώ και όταν επανέρχομαι δεν έχει πάρει κανένας χαμπάρι, παρά μόνο οι δικοί μου άνθρωποι.

συμφωνω απολυτα! μη βαζετε σημαιες-ταμπελες.
με αυτοχαρακτηριζω διαρκως υποτιμητικα,
τα σχολια των αλλων, ειτε τα εκφραζουν ειτε ειναι γλωσσοφαγιες πισω απτην πλατη μου μου αρκουν
κ προσπαθω οποτε παω να με υποτιμησω με το παραμικρο να ορθωνω αναστημα...σεμενα!
γιατι στους αλλους δεν αξιζει να ορθωσεις τιποτε, παρα μονο το χερι προς την ταμπελα...exit.
Που χαθηκαν οι gentlemen επιτελους?!

[xristiana_ed]

Όχι ρε ʼβα γιατί να το κρύβει ότι έχει κατάθλιψη; Δεν είναι κάτι κακό. Τέρμα στο ρατσισμό πια. ʼμα θέλουν να το πουν όποιος θέλει να το λέει. Αυτό έλειπε λες και δολοφόνησε κανέναν να μην το λέει. :S Πάλι κωλοκοινωνία.

[Ava_ed]

Μου άρεσε αυτό για την ταμπέλα, από δω η έξοδος παρακαλώ! Και γρήγορα!

[mariamaria72]

Πραγματικά με κάνετε να νιώθω πολύ καλύτερα,δεν έχω λόγια,διαβάζω λέξεις που μέσα στη θολούρα του μυαλού μου ούτε που τις είχα φανταστεί,εκδοχές που δεν είχα δει σε βάθος...."εργένισσα",όχι γεροντοκόρη,είναι πιο political correct,για να ανέβουν κάποιοι ρίχνουν εμένα στα Τάρταρα....κορίτσια νομίζω πως μαζί με σας,με την καθημερινή κουβέντα,ίσως τελικά φθάσω στο στόχο μου....όταν χάσω αυτά τα 20 ρημαδιασμένα κιλά θα σας βγάλω έξω και αυτή τη φορά το κέρασμα θα είναι ουσίας,όχι για "καρμοίρηδες".Έχεις δίκιο Ava μου,κάποιες φορές,πολλές δεν το διαψεύδω,βάζω μπροστά τη κατάθλιψη,σαν τη μπούργκα που καλύπτει και δικαιολογεί την αδράνεια μου και δεν θέλω να ζω έτσι.Από την Τρίτη ξεκινάω δίαιτα και σας θέλω κοντά μου....

[Ava_ed]

Δεν το λέω από ρατσιστικής απόψεως Χριστιάνα. Όλοι μας κατά καιρούς παθαίνουμε κατάθλιψη, ούτε ασυνήθιστο είναι, ούτε κακό. Το λέω για να προστατευτεί από κακοβουλίες. Γιατί με το που θα ενοχληθεί κάποιος μαζί της, να είσαι βέβαιη ότι είναι το πρώτο που θα της χτυπήσει. Παλιοκοινωνία, όπως το λες.

[Alma libre_ed]

mariamaria72 απο τριτη ξεκινά δυναμικα .........και με τις πρωτες καλοκαιρινες ζεστες θα φυσας!!!!
Το οτι θα ειμαστε διπλα ειναι αυτονοητο .....Ειμαστε και συνομιλικες!!!!!!

[mariamaria72]

Ava κάποια κακόμοιρα ανδράκια με έχουν ήδη ειρωνευτεί και να φανταστείς ότι εμπιστευτικά τους το είχα πει....με έχουν κατακρεουργήσει οι άνδρες,τόσο που δεν φαντάζεστε....Alma libre λες μέχρι το καλοκαίρι να είμαστε κορμάρες:roll: ? Χριστιάνα μου όντως κωλοκοινωνία....