με ποιο τροπο αντιμετωπισατε τα υπερφαγικα??

[Mak]

Και τα δικά μου υπερφαγικά (προ επέμβασης) είχαν τα χαρακτηριστικά όσων περιγράφει η koukoutsi. Μόνη μου, όσο αργά ή νωρίς, μακριά από ενοχλητικά βλέμματα, έκανα τα υπερφαγικά μου, τεράστιες ποσότητες σκουπιδοφαγητών...Δεν με βοηθούσε τίποτα, ούτε οι βόλτες , ούτε οι διάφορες ενασχολήσεις.. Κορίτσια, στην ουσία τρώμε ό,τι μας λείπει..Τρώμε γιατί μας λείπει.. Τρώμε γιατί το φαγητό είναι ο ασφαλής μας σύντροφος, που δεν πληγώνει, δεν εκπλήσσει δυσάρεστα, δεν μας "κρεμάει" ποτέ, είναι εκει για μας βρέξει χιονίσει..Θυμάμαι, κάποια στιγμή στην τελευταία σχέση μου, ένα βράδυ που είχαμε ραντεβού με τον λεγάμενο, έθεσα στον εαυτό μου το δίλημμα: τι θέλεις, να βγεις μαζί του απόψε ή να κάτσεις σπίτι με τβ και μισό κιλό ηλιόσπορους? Φυσικά η απάντηση ήταν η δευτερη επιλογή..

[koukoutsi_ed]

Τώρα, μετά την επέμβαση πώς αντιμετωπίζεις τη "λύσσα" για φαγητό, αν υπάρχει ακόμα;

[Mak]

Μετά την επέμβαση, θες από το σοκ και την ταλαιπωρία που περνάει το σώμα, θες γιατί δεν άντεχα άλλο τον εαυτό μου και τα καμώματα μου, δεν με έχει πιάσει λύσσα για τίποτα. Είναι τόσα τα θέματα προσαρμογής στη νέα κατάσταση που πρέπει να αντιμετωπίσεις , που μάλλον ξεχνιέσαι...Για να καταλάβεις , δεν έχω φάει γλυκό ακόμα. Μόνο κάτι digestive μπισκοτάκια που και που.
Τις πρώτες μετεγχειρητικές μέρες ψιλολύσσαξα γιατί είχα τον πανικό μήπως και δεν μπορέσω να ξαναφάω γενικά στη ζωή μου οπότε όλο ονειρευόμουν τις παλιές μου αγαπημένες λιχουδιές με τις οποίες περνούσα τα βράδια μου παρέα..
Τωρα είμαι κουλ, φυσικά δεν εχει ξεριζωθεί ως δια μαγείας η διατροφική διαταραχή από μέσα μου αλλά είναι εργαλείο το χειρουργημένο στομάχι που σε βοηθάει πρακτικά να ξεκολήσεις και σιγά σιγά να διευθετήσεις μεσα σου το θέμα που έχεις με την πρόσληψη τροφής.
Το ξέρω, όμως, θα πάρει χρόνο, να είμαι και πιο λεπτή αλλά και ευτυχισμένη..

[koukoutsi_ed]

Τουλάχιστον δείχνεις να έχεις λύσει αρκετά πρλαγματα κ να είσαι σε καλό δρόμο για τα υπόλοιπα. καλή συνέχεια και καλή επιτυχία σε ότι θέλεις να γίνεις ;);)

[Mak]

Σε ευχαριστω, το ίδιο εύχομαι και σε σένα:thumbup:

[konina]

νομιζω απλα με το να εκλογικευω το συμπτωμα....δηλαδη προσπαθω να το δω οχι ως πεινα-λαιμαργια αλλα ως συμπτωμα μιας ασθενειας που πρεπει να το υποστω....αν απο την αλλη δεν κρατιεμαι καθολου προσπαθω να ενδωσω σε οσο το δυνατον πιο ακακους πειρασμους...στρεφομαι σε λαιτ προϊοντα κ χαμηλες θερμιδικα επιλογες....

[nantioula]

Αχ αυτά τα υπερφαγικά ... Ποτέ δεν κατάλαβα που οφείλωνται ... Ο τρόπος που εχω βρεί εγώ να ξεγελάω τον εαυτό μου : Λεω <<τι θέλω πραγματικά να φαω τωρά>> ; Πολλές φορές δεν υπάρχει απάντησημ οπότε το εκλογικεύω. Οταν όμως λέω πχ <<θέλω πραγματικα μια κρέπα>>, ας πούμε, τότε υπόσχομαι στον εαυτό μου ότι την άλλη μέρα θα ( φάω την κρέπα αλλά κανονικά, για μεσημεριανο, που συνήθως έχω καθαρό μυαλό (!) και δεν την παραγγέλνω πολύ παχυντική. Οπότε δεν υπάρχει σοβαρό πρόβλημα .

Βέβαια, όταν δεν είμαι σε καλή ψυχολογική κατάσταση, δεν μπορώ να το τηρήσω αυτό.

Επίσης, μία φορά την εβδομάδα, εαν είμαι <<καλό κορίτσι>> όλη τη βδομάδα , κάνω και μια ατασταλία, ενα γλυκό, ένα παγωτό. Περιποιημένο.

Και μια εξτρα συμβουλή : οι δίαιτες με πολύ χαμηλές θερμίδες, οι εξαντλητικές, σε οδηγούν με μαθηματικλη ακριβεια στα υπερφαγικά. Πεινάει και το μυαλό, και το σώμα ...

Οσο γι αυτό που λέτε παραπάνω, για τα μπισκότα μεσα στο σπίτι, ελπίζω κάποια στιγμή να είμαι σεθέση να το καταφέρω. Προς το παρόν δεν έχω αίσθηση του μέτρου ...

[Dark Elf]

Αυτο που επισης βοηθαει<εμενα τουλαχιστον>στην αποφυγη των υπερφαγικων ειναι την ωρα που θελω να το κανω να καταπιανομαι και να διαβαζω ενα βιβλιο σχετικα με τις Δ.Π.Τ ή μπαινω εδω στο φορουμ και διαβαζω...Εμενα αυτο με συγκρατει καθως σκεφτομαι εδω ειμαι για να το παλεψω με ενα υπερφαγικο θα χασω ακομα μια μικρη νικη που θα με φερει πιο πισω στην θεραπεια της ιασης.Η γνωση ειναι μεγαλη δυναμη,ετσι πιστευω εγω...Αν μαθαινεις πραγματα για τις αναγκες του οργανισμου και του σωματος σου που δεν γνωριζες τοτε μαθαινεις σιγα-σιγα να τον προστατευεις,να τον φροντιζεις και μετα απο πολυ δουλεια ακομα και να τον αγαπησεις.

[Eve_ed]

Πως ξεχωρίζετε την πραγματική πείνα από τη συναισθηματική? Σήμερα το μεσημέρι ενώ είχα φάει κανονικά τα μπιφτεκάκια, τη σαλατούλα, το τυράκι, το ψωμάκι μου συνέχιζα να πεινάω και μάλιστα γουργούριζε η κοιλιά μου..