Πως αλλαξε(και αλλαζει) η ζωή μας μετά την επέμβαση!
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 16 12311 ... LastLast
Results 1 to 15 of 235
  1. #1
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2010
    Posts
    258

    Πως αλλαξε(και αλλαζει) η ζωή μας μετά την επέμβαση!

    Από τις πρώτες εβδομάδες ήθελα να μοιραστώ τις αλλάγες μου,εσωτερικές και εξωτερικές, μαζί σας. Και πολύ θα ήθελα πριν την επέμβαση να είχα διαβάσει εμπειρίες για το μετά απο άλλους χειρουργημένους που να μην έχουν να κάνουν τόσο με ιατρικά θέματα αλλά με το πως άλλαξε η ζωή τους.
    Οπότε όποιος θέλει μπορεί να καταγράψει τις δικές του εμπειρίες, τα καλά αλλά και τα ασχημα!

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2008
    Posts
    761
    καλησπερα...δεν εχω κανει εγχειρηση,κανω διατροφη και στο ιδιο διαστημα εχουμε χασει τα ιδια κιλα...ξεκινησα και εγω γεναρη διατροφη και μεχρι τωρα εχω χασει 21 κιλα..απιστευτο??μπραβο σου παντως,σε θαυμαζω..γενικα θαυμαζω τα παιδια που παιρνουν τετοια μεγαλη αποφαση...πως τρεφεσαι τωρα?εισαι σε υγρα?'η τρως στερεα τροφη?

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2010
    Posts
    4,654
    Πολύ ωραίο το θεματάκι σου Γιάννα μου.

    Μέχρι τώρα το τί έχει αλλάξει σε μένα εξωτερικά το έχω πει και στο δικό μου τόπικ. Στην ουσία πιο πολύ έχει φανεί στο πρόσωπο και γενικά στο σώμα πάνω από την μέση. Κάτω από την μέση βλέπω ότι έχω μαζέψει ελάχιστα. Αλλα οκ ακόμα είμαι στην αρχή.

    Τώρα στο εσωτερικό μου... είμαι σε μια φάση μια πάνω μια κάτω..... Δεν ξέρω αν αυτό οφείλετε αποκληστικά στην αντίδραση του οργανισμού μου να μου περιορίσει όσο μπορεί την ενέργειά μου ή αν οφείλετε και σε εξωτερικούς παράγοντες.... Θα δίξει η πορία.

    Αυτό που βλέπω πιο πολύ σαν αλλαγή είναι η συμπεριφορά των άλλων απέναντί μου. Κάπιοι δεν τολμούν να πουν ούτε λέξη, από κάπιους έχω ακούσει και ότι πάχυνα κιας με είχανει δει και 2 μέρες πριν το χειρουργείο και προχτες!!! :shocked2::shocked2::shocked2::shocked2::shocked2: :shocked2::shocked2::shocked2::shocked2:

    Κάπιοι άρχισαν να ζηλεύουν υπερβολικά.....

    Γενικός είμαι σε μια φάση που όλα μέσα, έξω, γύρω μου αλλάζουν διαρκώς!!!!

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2010
    Posts
    258
    Λοιπόν το χειρουργείο μου(sleeve), εγινε στις 31/01/2011. Μέχρι σήμερα έχω χάσει κοντά στα 22 κιλά!
    Ξεκινώ από τις πρώτες μέρες που ήταν σχετικά δυσκολες από ψυχολογικής άποψης μιας και η όρεξη-πείνα δε μου φυγε ποτέ! Εγώ ήμουν προετιμασμένη για το αντίθετο και αυτό με χάλασε πολύ!
    Καθώς όμως προχωρούσαν οι μέρες και χάνονταν τα κιλά....αρχισε να αλλάζει και η ψυχολογία μου. Στις 3 πρωτες εβδομάδες με - 8 κιλά μου είχε φύγει το στομάχι οπότε μπορούσα να ανασανω και καλ'υτερα. Με τα κιλά που έφευγαν αισθανόμουν πιο ξεκούραστη και πιο κεφάτη. Πήγα κομμωτήριο για να δείξω το ξεφούσκωμα στα μαγουλα το οποίο ήταν αισθητό από την αρχή σχεδόν.
    Αρχισα να ενδιαφέρομαι και πάλι για το σπίτι μου, να βλέπω κόσμο και να βγαίνω με την οικογενειά μου(το είχα κόψει). Οι μέρες κυλούσαν τα κιλά χάνονται σε καλό ρυθμό και διαπιστώνω πάνω στον 1 μήνα και κάτι ότι τα περισσότερα παντελόνια μου μου πέφτουν αν και κουμπωμένα!!! Μπορείται να φανταστείται τη χαρά μου!!!! Αγόρασα καινούργιο παντελόνι και από 62 νούμερο πήρα 56!!!!!
    Η διαθεσή μου και η ενεργητικότητά μου αυξάνονται μέρα με τη μέρα κάτι που φαίνεται να επηρεάζει θετικά και τους γύρω μου! Είμαι πιο χαρούμενη και βρίσκω λόγους να είμαι πιο χαρουμενη όταν πέφτω από τις διαφορες αναποδιες.
    Αυτό που με προβλημάτισε είναι πως τώρα πια που δεν μπορώ να ξεσπάσω στο φαγητό τι θα κάνω.; ένα θέμα που δεν έχω λύσει αλλά το παλεύω και αν χρειαστεί θα ζητήσω και εξωτερική βοήθεια.
    Και η κατηφόρα συνεχίζει... Στους δύο μήνες αρχισα γυναστήριο(1 εβδομάδα πριν). Με εκπληξη διαπίστωσα ότι το χω ακόμα, ίσως βοηθησε και αρκετά το γεγονός ότι ήμουν 20 κιλά λιγότερο και ήδη αισθανόμουν πιο ευκίνητη. Αν και δε μου αρέσει το γυμναστήριο προκειμένου να αποφύγω τη μεγάλη χαλάρωση θα το υποστώ. Αλλωστε είναι και ηπρωτη φορά που δεν πάω με σκοπό να αδυνατίσω!!!
    Όσο για τη σεξουαλικη μου διαθεση....uzzled:θα σας αφήσω να φανταστειτε!!!
    Ως απότέλεσμα όλων των παραπάνω και αλλων που ίσως να μη θυμάμαι να αναφέρω τώρα, άρχισα να φροντιζω και πάλι τη γυναικα που είχα θαψει αρκετά βαθειά την τελευταία 6ετία! Ξανά κομμωτήριο, πήγα για αποτρίχωση( για πρωτη φορά) και έχω κλεισει και ραντεβού σε σπα για μασάζ και καθαρισμό προσώπου - σώματος!!!
    Ναι θα χαλάσω λίγα λεφτά παραπάνω απο ότι έκανα τα τελευταία χρόνια για τον εαυτό μου!
    Βασικά η μεγάλη διαφορά ειναί πως αισθάνομαι ότι το αξίζω! σα να κοιμόμουν και ξαφνικά να ξύπνησα από ένα κακό όνειρο!
    Καλή συνέχεια σε όλους και θα επανέλθω!!!

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2011
    Posts
    1,637
    Νιώθετε τόση μεγάλη διαφορά με -20(περίπου) κιλά; Εγώ ακόμα χαμπάρι δεν έχω πάρει... ποσοστιαία είναι λιγότερα τα 20 σε μένα, μπορεί γι'αυτό

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2010
    Posts
    258
    Εγώ Φίλιππε και με τα 8 αισθανόμουν διαφορά! Και όπως μου είπε ο άντρας μου πάρε ένα σάκο με 8 κιλά στη πλάτη και κουβάλα τον όλη μερα! Πόσο μάλλον με 20 κιλά!

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2010
    Posts
    258
    Originally posted by migg
    καλησπερα...δεν εχω κανει εγχειρηση,κανω διατροφη και στο ιδιο διαστημα εχουμε χασει τα ιδια κιλα...ξεκινησα και εγω γεναρη διατροφη και μεχρι τωρα εχω χασει 21 κιλα..απιστευτο??μπραβο σου παντως,σε θαυμαζω..γενικα θαυμαζω τα παιδια που παιρνουν τετοια μεγαλη αποφαση...πως τρεφεσαι τωρα?εισαι σε υγρα?'η τρως στερεα τροφη?
    Σε σένα μπραβο που το κάνεις μόνη σου!!!!Θέλει μεγαλύτερη δύναμη αυτό που κάνεις εσύ!εγώ δεν την είχα!
    Όσο για τη διατροφη πλέον μπορώ θεωρητικά να τρωω από όλα αλλά πολλά με πειράζουν και άλλα απλά δεν έχω διαθεση να τα ξαναφάω! Δεν θα επαικταθώ όμως περισσότερο σε αυτό μιας και το θέμα εδώ ήθελα αποκλειστικα να αφαιρωθεί στην αλλάγη στη ζωή μας με την απώλεια κιλών.
    Βέβαια αυτο ισχύει και για όσους χάνουν κιλά και χωρίς επέμβαση! Και παλι μπράβο!

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2010
    Posts
    1,811
    χαμογελαω πιο πολυ, χαιρομαι την φυση πιο πολυ, μπανιο , ποδηλατο περιπατοι, παω για καφε ανετα και χωραω να κατσω σε καρεκλα καφετεριας, περνω τις σκαλες, καθομαι ολη μερα σταβροποδι, για τους αλλους κλαιν μαιν δεν με ενδιαφερει τι εβλεπαν τοτε και τι βλεπουν τωρα, κακια δεν κραταω, ροδα ειναι και γυριζει.
    την διαφορα την καταλαβα μετα τα 40 κιλα, αισθητα εννοω.
    ειναι απλα απιστευτη αισθηση ... απεριγραπτη...

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2010
    Posts
    258
    Aυτό με τις καρέκλες τοχω τοχω!!! Και με το σταυροπόδι!!!!
    Επίσης μπορώ να κάνω πεντικιουρ και μόνη μου(άλλη χαρά το επαγγελματικό)!!!

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2010
    Posts
    1,811
    ηθελα να πω και αλλα , αλλα βλεπει κα ο Φιλλιπος και κολλυομαι χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

    μπραβο Γιαννα , τελικα η μεγαλητερη ευχαριστηση της απωλειας τοσων κιλων ειναι η απολαυση μικρων καθημερινων συνηθειων. και οχι να γινεις η σουπερ γουαου γκομενα και να σε ζηλευουν και να βαζεις το ΥΠΕΡ ΜΙΝΙ μεχρι να σου φανει το ''μπιπ'' οπως πολοι νομιζουν.

    απλα πραματα που μας στερησαν τα κιλα μας ρε αδερφε!
    πχ να μπορεσεις να κανεις ολο το kama sutra :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:

    εξωτερικα πολλες φορες πιστευω πως δεν εχω αλλαξει, αλλα με διαψευουν γνωστοι και φιλοι στο δρομο που πλεον δεν με γνωριζουν,εκεινη η στιγμη ειναι πραγματικα ΥΔΟΝΙΚΗ :P

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2010
    Posts
    258
    Οχι ότι θα με χάλαγε!Το να ημουν σουπερ γουαου γκόμενα εννοω!!!!:lol:
    Σοβάρά τώρα. Ποτέ δεν είχα στόχο να αδυνατήσω για να με θαυμάζουν οι άλλοι! Είναι αυτό που είπες τα μικροπράγματα που προσφέρουν τις πιο μεγάλες χαρές! Εχει γίνει αγαπημένη μου συνήθεια να πηγαίνω στο βουνό με τον αντρα μου και το παιδι μου και να περπατάω χωρίς να κουράζομαι , να σκαρφαλώνω να τρέχω και να τους ακολουθώ στις εξερευνήσεις τους!
    Σίγουρα δε με χαλάει που προσέχουν οι άλλοι το ότι αδυνάτησα αν και ακόμη δεν είναι τοοοοσο μεγάλη η διαφορα(πιστευω οτι η μεγάλη διαφορά θα είναι μετά τα τριαντα κιλά σε σημείο που δε σε γνωρίζουν) και σιγουρα με ανεβάζουν τα θετικά σχολια όπως επισης και οι ματιές απο τους αχωνευτους(ξερετε,αυτους που ζηλεύουν και τη σκιά τους).

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2010
    Posts
    1,811
    ειδες αυτες οι μικρες χαρες ειναι ολα τα λευτα!
    εμενα απ την αλλη με εχει πιασει και παλιμπεδισμος σκαρφαλωνω δεντρα κανω σουζες με το ποδηλατο χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα γενικα οπου βρω σκαρφαλωνω ρε παιδι μου

    αυτες οι ματιες ε? χμμμμ..... :saint: :saint:

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2010
    Posts
    467
    Πολύ ωραίο θέμα yannaki!
    Εγώ θα πω μια διαφορετική πλευρά δυστυχώς. Αν διαβάζετε το θέμα του Ρίου θα γνωρίζετε ίσως πως έχω ημερομηνία χειρουργείου τον Ιούλιο. Αυτή όμως δε θα είναι η πρώτη βαριατρική επέμβαση που κάνω. Όταν άρχισα να ψάχνω για την επέμβαση πριν 4 περίπου χρόνια οι κυριότερες μαρτυρίες ανθρώπων που έβρισκα στο internet ήταν μόνο θετικές. Ποτέ δεν είδα κάποιον να μιλάει για αποτυχία. Γι' αυτό θα ήθελα να μιλήσω για τη δική μου περίπτωση για να μπορέσω να σας κάνω όλους να καταλάβετε ότι οι αλλαγές αυτές πρέπει να είναι κατά βάση εσωτερικές και αποτέλεσμα διαρκούς και σκληρής δουλειάς για να έχουν διάρκεια.
    Πριν 4 περίπου χρόνια έκανα επέμβαση δακτυλίου η οποία προφανώς δεν είχε τα επιθυμητά αποτελέσματα. Ρίχνω το μεγαλύτερο φταίξιμο στον εαυτό μου γιατί θεώρησα πως ο δακτύλιος θα κάνει όλη τη δουλειά μόνος του χωρίς τη δική μου συνδρομή. Για να απαντήσω λοιπόν στο θέμα του topic, τους πρώτους μήνες ένιωθα υπέροχα. Είχα χάσει και κάποια κιλά, έβγαινα έξω με τους φίλους μου, οι γύρω μου μου έκαναν συνεχώς κοπλιμέντα για την εμφάνισή μου και γενικά θεωρούσα ότι η επιτυχία ήταν σίγουρη. Αυτό θεωρώ ήταν το μεγαλύτερο σφάλμα μου. Πίστεψα πως μπορώ να ελέγξω την ποσότητα του φαγητού κι ας ήταν junk, πως δε χρειάζεται να προσπαθήσω παραπάνω γιατί αργά ή γρήγορα θα τα έχανα τα κιλά και δε θα τα ξαναέπαιρνα.
    Όταν μετά τον πρώτο χρόνο άρχισα να παχαίνω επέστρεψα στον κλειστό χαρακτήρα μου, έπαψα να βγαίνω και έβρισκα δικαιολογίες για να τρώω όλο και περισσότερο. Κάποια στιγμή αποφάσισα να σφίξω κι άλλο το δακτύλιο (τον έσφιξα σχεδόν τέρμα) αλλά τίποτα δεν άλλαξε. Η αίσθηση της αποτυχίας και της ντροπής ήταν τόσο μεγάλη που κλεινόμουν επί μέρες στο σπίτι μου χωρίς να κάνω τίποτα. Ώσπου αποφάσισα να αρχίσω και πάλι να ζω, να το παίρνω μια μέρα τη φορά και μέσα από αυτή τη διαδικασία έφτασα τελικά στο Ρίο.
    Ελπίζω να μην είμαι εκτός τόπικ, απλά ήθελα να δείξω πως μπορεί να υπάρξει και η αντίθετη όψη του νομίσματος και μπορεί επίσης οι αλλαγές που επιθυμούμε τόσο πολύ να μην έρθουν ή να διαρκέσουν λίγο. Αυτό που μπορώ μόνο να προτείνω σε οποιονδήποτε έχει αποτύχει όπως εγώ, ακόμη και σε χειρουργείο, είναι να μην το βάζει κάτω γιατί οι πραγματικές αλλαγές πηγάζουν από τον τρόπο που βλέπουμε και αντιμετωπίζουμε τα πράγματα, αλλιώς είναι προσωρινές.

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2010
    Posts
    258
    Οχι καλή μου δεν είσαι off topik. Το αντίθετο. Εμπειριες από όλους μας ήταν και ο στόχος αυτόυ του τοπικ.Γιατί καποιος θα διαβασει θα προβληματιστει και θα το ψάξει καλύτερα. Κι εγω όταν προτοσκέφτηκα την λύση της βαριατρικής τον δακτύλιο είχα στο νου μου. Σε αναζήτηση μου στο φορουμ είδα περιπτώσεις σαν τη δικη σου και με ώθησαν στο να δω τα πραγματα πιο σφαιρικά. Εχω συνάδελφο που έκανε στην ίδια κλινική με εμένα επέμβαση του δακτυλιου πριν από ένα χρόνο, τηρει όλες τις οδηγίες του γιατρού και πάει μια χαρά. Αλλά εμένα δεν υπήρχε βάση των συνηθείων μου περίπτωση να το ακουλουθήσω. Να μην ξαναφάω πίτα απο σουβλάκι! Τρελοι είστε; Δεν παιζει με τίποτα. (μια από τις οδηγίες). Προς το παρόν με ικανοποιει το ότι μπορώ να φάω χωρίς περιορισμούς στο τι αλλά μόνο στο πόσο. Και όπως προανεφερα είναι πιθανόν να ζητήσω και ψυχολογική υποστήριξη για να διοχετευσω αυτή την κακή σχεση που είχα - 'εχω με το φαγητο.
    Καλή τύχη σου εύχομαι στην επο΄μενη επέμβαση!!

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2008
    Posts
    761
    μπραβο ρε παιδια....μπραβο....πραγματικ α σας θαυμαζω γιατι εγω φοβαμαι πολυ το χειρουργειο οχι αυτο καθ αυτο αλλα την υπνωση τους εμετους(αν υπαρξουν)και κατι τετοια ψιλα....θα θελα πολυ ομως να εκανα επεμβαση γιατι οι ρυθμοι χασιματος κιλων ειναι πιο γρηγοροι απο οτι εμεις που το κανουμε μονοι μας..λογω του οτι μπορουμε να φαμε ανετα υποκυπτουμε καποια στιγμη και φτου και απο την αρχη..εγω παντως μπαινω σας διαβαζω και παιρνω και εγω δυναμη μαζι σας...filiparra εχω βαλει ρουχα που μου εκαναν πριν 15χρονια..και η αισθηση του -21 καμια σχεση απο κουραση ή απο αντοχη...σημερα εβαλα το παλιο μου σουτιεν και μου επεφτε...!!!!!!!!!!!!!! ειναι απιστευτη η αισθηση.ευχαριστω yannaki μου να σαι καλα...καλη μας δυναμη ......

Page 1 of 16 12311 ... LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •