Πως αλλαξε(και αλλαζει) η ζωή μας μετά την επέμβαση!

[anna65]

Είναι απαραίτητη η συμβολή ψυχολογικής υποστήριξης. Οι ορμόνες παθαίνουν μεγάλη αναταραχή, και η κατάθλιψη παραμονεύει.
Επίσης ο περίγυρος χάνει τις ισορροπίες του. Πριν την επέμβαση ήμασταν οι "αδύναμοι" άνθρωποι, οι "άσχημοι", οι μη-ανταγωνιστές και ξαφνικά σε λίγες βδομάδες αλλάζουν οι ρόλοι. Στενοί φίλοι επαναπροσδιορίζουν τη σχέση τους μαζί μας και δεν είναι πάντα εύκολο να το δεχτούν, οπότε έχουμε και αυτό το κομμάτι να δουλέψουμε.

[Anagenisiaki_Thea]

¨ενας φίλος γιατρός μου είπε κάτι ενδιαφέρον. Πρέπει να επαναεκπαιδευτείς τόσο στο θέμα διατροφης, όσο και στο θέμα της εικόνας που φέρεις μέσα σου για τον ευατό σου. Ναι ένα σημείο αναφοράς ουδέτερο και αποστασιοποιημένο είναι σημαντικό για την ψυχική ισοροπία. το θέμα είναι όχι όμως το να βρεις ένας ψυχολόγο καλό , όσο το να είσαι έτοιμος να διαπραγματευτείς μια εικόνα ταχύτατα μεταβαλόμενη. Γμτ, τα δύσκολα είναι μπροστά.
Οριστικοποίηθηκε, δνε έχω λεφτά για ψυχολόγο, θα βρω εραστή, ίσως μάλιστα κάνει και καλύτερη δουλειά - μισό να ρωτήσω τον άνδρα μου αν συμφωνεί χιχιχιχιιιι

[anna65]

Originally posted by Anagenisiaki_Thea
Οριστικοποίηθηκε, δνε έχω λεφτά για ψυχολόγο, θα βρω εραστή, ίσως μάλιστα κάνει και καλύτερη δουλειά - μισό να ρωτήσω τον άνδρα μου αν συμφωνεί χιχιχιχιιιι

:thumbup::thumbup::thumbup:
Ο άντρας σου είναι σίγουρο ότι θα πάει το πρώτο ταράκουλο, πολύ πριν εσύ συνειδητοποιήσεις τις αλλαγές πάνω σου. Και αυτός πρέπει να το διαπραγματευτεί, και ή θα αρχίσει να ανησυχεί πως έχεις βρει γκόμενο, ή θα απολαύσει πως έχει πάρει νέα γυναίκα!

[Anagenisiaki_Thea]

χαχα Αννα, πολύ καλό!!!!! πάρα πολύ καλό!
Χρόνια πολλά

[yannaki]

Τα προηγούμενα χρόνια όταν έβλεπα παγοπίστα έτρεχα να κάνω όπως όταν εκανα στο Μοσχάτο στα 15- 17 μου. Το λάτρεβα το πατινάζ στον πάγο και παλιά ε΄κανα και σβούρες το ψιλοκατείχα δηλαδη. Με το που έμπαινα λοιπόν στον παγο και προσπαθούσα να μάθω και τον γιο μου , στο 10 λεπτο ήθελα να βγω γιατι τα παγοπέδιλα ήταν σφιχτά και σκληρά και ποναγαν φριχτά τα πόδια μου. Πλήρης απογοήτευση....
Σήμερα λοιπόν ξαναπήγαμε και τόλμησα να μπω μετα φόβου ότι θα πάνε χαμένα πάλι τα 10 ευρόπουλα....και κάποια στιγμή ρωτάω τον αντρα μου πόσην ώρα έχει περάσει που είμαι μέσα με το παιδί και είχαν περάσει 45 λεπτά χωρίς να πάρω χαμπάρι και χωρίς πόνους!!!!! Σκέτη απόλαυση και πιο πολύ μπόρεσα με ευχαρίστηση να δείξω στον μικρό πως να κάνει πατινάζ!!!!!!

[asteropi]

Αντε και στο dancing on ice τωρα yannaki.... ποιος σε πιανει....

[bigjason]

Originally posted by yannaki
Τα προηγούμενα χρόνια όταν έβλεπα παγοπίστα έτρεχα να κάνω όπως όταν εκανα στο Μοσχάτο στα 15- 17 μου. Το λάτρεβα το πατινάζ στον πάγο και παλιά ε΄κανα και σβούρες το ψιλοκατείχα δηλαδη. Με το που έμπαινα λοιπόν στον παγο και προσπαθούσα να μάθω και τον γιο μου , στο 10 λεπτο ήθελα να βγω γιατι τα παγοπέδιλα ήταν σφιχτά και σκληρά και ποναγαν φριχτά τα πόδια μου. Πλήρης απογοήτευση....
Σήμερα λοιπόν ξαναπήγαμε και τόλμησα να μπω μετα φόβου ότι θα πάνε χαμένα πάλι τα 10 ευρόπουλα....και κάποια στιγμή ρωτάω τον αντρα μου πόσην ώρα έχει περάσει που είμαι μέσα με το παιδί και είχαν περάσει 45 λεπτά χωρίς να πάρω χαμπάρι και χωρίς πόνους!!!!! Σκέτη απόλαυση και πιο πολύ μπόρεσα με ευχαρίστηση να δείξω στον μικρό πως να κάνει πατινάζ!!!!!!

:thumbup:

[filipparas]

Μπράβοοοο, αυτά είναι!!! :thumbup::thumbup::thumbup:

[Mak]

Καλησπέρα και χρόνια πολλά σε όσους άλλαξε αλλά και σε όσους δεν άλλαξε η ζωή τους μετά την απώλεια βάρους!

Θα ήθελα να σας γράψω για μια αλλαγή που παρατηρώ όχι στη δική μου ζωή αλλά στους γύρω μου σε σχέση με μένα. Έρχονται κάποιοι (ευτυχώς όχι η πλειοψηφία) και ενώ το ξεκινάνε καλά λέγοντάς μου μπράβο για το χαμένο βάρος , μετά το συνεχίζουν αναφέροντάς μου ότι ευτυχώς που το πήρα απόφαση και το κατάφερα, γιατί με βλέπανε μέχρι πέρυσι και λέγανε "το καημένο το κορίτσι, τόσο νέα κοπέλα ακόμη και κοίτα πως έχει γίνει.." Αυτό το άκουσα αυτολεξί από ένα άτομο αλλά το υπονόησαν με τα λόγια τους και κάποιοι άλλοι. Τώρα εγω πως να το πάρω αυτό, ως καφρίλα και έλλειψη διακριτικότητας και τακτ ή απλά ως ειλικρινή έκφραση της απόψής τους για την εμφάνισή μου?
Προσωπικά, ενοχλεί την αισθητική μου όταν εκφράζονται έτσι για οποιονδήποτε άνθρωπο, μου τη δίνει στα νεύρα ο οίκτος επειδή δήθεν είμαστε παχύσαρκοι, λες και υπάρχουν μόνο δυστυχισμένοι παχύσαρκοι, τα έχουμε πει και ματαπει αυτά, όλοι γνωρίζουμε ανθρώπους με έξτρα βάρος που δεν υποφέρουν με τον εαυτό τους. Αλλά αυτή η a priori καταδίκη ότι είσαι παχύς άρα για λύπηση και αυτολύπηση, μου τσακίζει το ευαίσθητο νευρικό μου σύστημα!
Αυτή είναι η αλλαγή που βλέπω, λοιπόν, κάποιους τους πιάνει κρίση ειλικρίνειας για το ένδοξο παρελθόν μου!

[Luna84]

Originally posted by monahoiot
Καλησπέρα και χρόνια πολλά σε όσους άλλαξε αλλά και σε όσους δεν άλλαξε η ζωή τους μετά την απώλεια βάρους!

Θα ήθελα να σας γράψω για μια αλλαγή που παρατηρώ όχι στη δική μου ζωή αλλά στους γύρω μου σε σχέση με μένα. Έρχονται κάποιοι (ευτυχώς όχι η πλειοψηφία) και ενώ το ξεκινάνε καλά λέγοντάς μου μπράβο για το χαμένο βάρος , μετά το συνεχίζουν αναφέροντάς μου ότι ευτυχώς που το πήρα απόφαση και το κατάφερα, γιατί με βλέπανε μέχρι πέρυσι και λέγανε "το καημένο το κορίτσι, τόσο νέα κοπέλα ακόμη και κοίτα πως έχει γίνει.." Αυτό το άκουσα αυτολεξί από ένα άτομο αλλά το υπονόησαν με τα λόγια τους και κάποιοι άλλοι. Τώρα εγω πως να το πάρω αυτό, ως καφρίλα και έλλειψη διακριτικότητας και τακτ ή απλά ως ειλικρινή έκφραση της απόψής τους για την εμφάνισή μου?
Προσωπικά, ενοχλεί την αισθητική μου όταν εκφράζονται έτσι για οποιονδήποτε άνθρωπο, μου τη δίνει στα νεύρα ο οίκτος επειδή δήθεν είμαστε παχύσαρκοι, λες και υπάρχουν μόνο δυστυχισμένοι παχύσαρκοι, τα έχουμε πει και ματαπει αυτά, όλοι γνωρίζουμε ανθρώπους με έξτρα βάρος που δεν υποφέρουν με τον εαυτό τους. Αλλά αυτή η a priori καταδίκη ότι είσαι παχύς άρα για λύπηση και αυτολύπηση, μου τσακίζει το ευαίσθητο νευρικό μου σύστημα!
Αυτή είναι η αλλαγή που βλέπω, λοιπόν, κάποιους τους πιάνει κρίση ειλικρίνειας για το ένδοξο παρελθόν μου!

Μπράβο που το βλέπεις έτσι. Τι τους απαντάς; :starhit:

[Mak]

η αλήθεια είναι ότι μέχρι στιγμής δεν έχω απαντήσει. Την πρώτη φορά ίσως γιατίι αιφνιδιάστηκα, τις άλλες γιατί είμαι αρκετά ανεβασμένη για να επιτρέψω να με ρίξουν τέτοια σχόλια, και μάλλον αν έμπαινα στον κόπο να γίνω δηκτική , αυτό θα με έριχνε. Έχω αρκετά προβλήματα στη ζωή μου αυτή τη στιγμή για να αφήσω μικρά σχόλια να με κατεβάσουν..Αντλώ χαρά από την απώλεια βάρους για να αντέχω τα υπόλοιπα, όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα...

[anna65]

Τα άκουγα κι εγώ τα ψυχοπονιάρικα την πρώτη χρονιά, αλλά μετά το παίρνουν απόφαση. Αν σχολιάσουν, θα είναι "συνεχίζεις να χάνεις;" και παρόμοια, ενώ οι υπόλοιποι γίνονται όλο και πιο στρογγυλοί χρονιά με τη χρονιά. Ίσως είναι που ξεκίνησα τις επεμβάσεις αποκατάστασης, και έτσι πια με κοιτούν στην κοιλιά και στο στήθος ψάχνοντας να βρουν κάποια εξυπνάδα να πουν, αλλά δεν τους βγαίνει πια η κακία!

[NADINE_ed]

Καλά καλέ,Γιαννούκα,μιλάμε στο τηλέφωνο κι αντί να μου πεις τα ευχάριστα μου λες πώς να μουσταρδιάσω το κρέας;
Φαντάζομαι πόσο ελεύθερη ένιωσες!Μετά κι από αυτό δε νομίζω να υπάρχει κάτι που δεν ξανακάνεις όπως και παλιότερα...
Βλέπω και τον πελαργό μου να λάμεπι το μουτράκι του από χαρά!Να του δείχνει η μαμά του πώς να κάνει πατινάζ!Αυτά είναι!

[bigjason]

Γιωτα μου παντα θα υπαρχεις ενας Μ@λ@κ@ς να πει την λαλακια του δεν χρειαχεται να το βαζουμε κατω ουτε να τους πεις κατι με ενα χαμογελο τους αφοπλιζουμε.
Εγω ειχα αλλη εμπειρια μου ελεγαν οτι δεν πρεπει να αδυνατισω αλλο δεν θα μου πηγαινη οτι θα κρεμασω και κατι αλλες αστειωτητες να ξερεις οτι οτι και να κανουμε παντα θα βρεθει ενας και δεν θα κοιταξει την δικη του καμπουρα αλλα θα κοιταξει να κανει την κρητικη του σε εμας.
Για εμενα αυτο που μετραει ειναι οτι απο τα 180 κιλα εφτασα στα 133 οτι αρχισα να κανω μικρα καθημερινα πραγματα που δεν μπορουσα να κανω πριν, οτι στο αμεσο μελλον θα προσπαθησω να χασω και τα υπολοιπα κιλα τωρα αν ενας με ειχε συνηθησει στα ματια του με τα παραπανησια κιλα και τωρα δεν του αρεσω δεν με πολυασχολη ουτε εαν εχω χαλαρωση στην κοιλια η γενικα στο σωμα και παλι δεν τους αρεσει παλι δεν θα με νοιαζει καθολου Γιατι θα ειμαι υγιεις γερος και θα ζω τα καθημερινα πραγματα που στερουμουνα τοσο καιρο........
ΥΓ.Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ

[NADINE_ed]

Γιωτουλίνι μου,καλά κάνεις που δε χαλιέσαι με την καφρίλα ορισμένων!
Είναι αυτή η κατηγορία κοπλιμέντων και καλά,που ωστόσο θίγουν τον πρότερο εαυτό σου
λες και δεν ήσουν εσύ,ήταν άλλος κι είναι οκ να πουν ό,τι πουν!Όλοι κατά καιρούς τα έχουμε ακούσει αυτά.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά τη μαμά παιδικής μου φίλης,όταν στα νεανικά μου χρόνια που είχα χάσει κάποια κιλά
με είδε και γεμάτη χαρά μου είπε να φροντίσω να μη ξαναγίνω το γουρούνι που ήμουνα!Ένας λόγος που είχα πάρει
τα πάρα πολλά κιλά ήταν για να σταματήσουν να μου λένε τα διάφορα χαριτωμένα τους με τα μάτια ζυγαριές τους
όλοι όσοι έκριναν πως χρήζω επισήμανσης για το χάλι μου.Όσο ήμουν σε ζουμπουρλά κιλά ο κακός χαμός!Μόλις άρχισα
ν'αλλάζω κατηγορία και να πηγαίνω στην τρομακτική,μούγκα στη στρούγγα οι παραέξω.Οι δικοί μου οκ,πάντα είχαν τακτ.