ρατσισμός...:(

[mitsokolo]

Πωλινακι μου μην το παιρνεις οροσωπικα και επιτιθεσαι απλα η κοπελα προσπαθει να οει οτι οσο και σουπερ να νιωθουμε ο αλλος μας κοιταει ρατσιστικα , τωρα θα ηταν καλο να το γραψουμε στο μπιπ μας αλλα αυτο ειναι αλλο θεμα . Irenep καλα πλακα κανεις; Εγω οσους αντρες ειχα ητανε μαξιμουμ μεχρι 75 κιλα! Ο αντρας μου ειναι 68 και 1,90 υψος. Τωρα να στο πω ετσι στα γαλλικα , χεστηκα το πως μας βλεπουν η το πως νομιζουν οτι κανουμε σεξ. Και ναι για να απαντησω και στην απορια της λιανας με το ωραιο ονομα και στον αντρα μου αλλα και σε αλλους που ειχα "μπλεξει" αρεσαν οι χοντρες . Ομως ηταν ομορφαντρες , ισως ετυχε

[polinaki1983]

Μιτσοκόλο μου το παίρνω προσωπικά γιατί κάπιοι προσπαθούν να με αμφισβητίσουν μόνο και μόνο επειδή οι ίδιοι νιώθουν προβληματικοί. Αυτό δεν μπορώ να το δεκτώ. Οκ μπορεί να μην συμφωνεί με την δικιά μου άποψη αλλά δεν έχει δικαίωμα να με αμφισβητεί κιόλας.

Απλά δεν μπορεί να δεκτεί πως ενώ αυτή είναι μόλις 75 κιλά και δεν μπορεί να αποδεκτεί τον εαυτό της, πως μπορώ εγώ που είμαι τώρα στα 107 ή πως μπορούσες εσύ όταν ήμουνα στα 100+.

[liana12345]

Originally posted by polinaki1983
Μιτσοκόλο μου το παίρνω προσωπικά γιατί κάπιοι προσπαθούν να με αμφισβητίσουν μόνο και μόνο επειδή οι ίδιοι νιώθουν προβληματικοί. Αυτό δεν μπορώ να το δεκτώ. Οκ μπορεί να μην συμφωνεί με την δικιά μου άποψη αλλά δεν έχει δικαίωμα να με αμφισβητεί κιόλας.

Απλά δεν μπορεί να δεκτεί πως ενώ αυτή είναι μόλις 75 κιλά και δεν μπορεί να αποδεκτεί τον εαυτό της, πως μπορώ εγώ που είμαι τώρα στα 107 ή πως μπορούσες εσύ όταν ήμουνα στα 100+.

Συνεχίζεις να με προσβάλεις και να πετάς χαρακτηρισμούς χωρίς να έχω απαντησει ούτε σε έναν.
Ξέρεις τι σημαίνει αυτό?
Μάλλον χτύπησα εεκεί που δεν έπρεπε.
Σόρι, αλλά τα ψέμματα δεν μου άρεσαν ποτέ.


Κατά τα άλλα συμφωνώ με ότι έγραψαν τα κορίτσια από πάνω....

[polinaki1983]

Για διάβασε και τα προηγούμε ποστ να δούμε πιος προσβάλλει πιον. Πουθενά δεν χτύπησες μην χαίρεσε. Ξέρω πολύ καλά πια είμαι. Και ξέρω πολύ και πως ποτέ μου δεν λέω ψέματα. Αυτό που έχω μέσα μου πάντα το λέω.

[liana12345]

Originally posted by polinaki1983
Για διάβασε και τα προηγούμε ποστ να δούμε πιος προσβάλλει πιον. Πουθενά δεν χτύπησες μην χαίρεσε. Ξέρω πολύ καλά πια είμαι. Και ξέρω πολύ και πως ποτέ μου δεν λέω ψέματα. Αυτό που έχω μέσα μου πάντα το λέω.

Πάμε λοιπόν:

..."""Αρκετά ασχολίθηκα με τον κομπλεξικό ρατσισμό σου, γιατί στην ουσία εσύ η ίδια αποδυκνίεσε ρατσίστρια....."


"""""""""""επειδή εσύ είσαι στα ξέρω γω 80 και δεν μπορείς να σε δεκτείς, και στην ουσία έχεις μια μίζερυ ζωή, αυτό δεν σου δείνει το δικαίομα να αμφισβητείς αυτό που νιώθει ο άλλος."""""""

"""""""""Μιτσοκόλο μου το παίρνω προσωπικά γιατί κάπιοι προσπαθούν να με αμφισβητίσουν μόνο και μόνο επειδή οι ίδιοι νιώθουν προβληματικοί."""""""""""""

""""""""""Απλά δεν μπορεί να δεκτεί πως ενώ αυτή είναι μόλις 75 κιλά και δεν μπορεί να αποδεκτεί τον εαυτό της, πως μπορώ εγώ που είμαι τώρα στα 107 ή πως μπορούσες εσύ όταν ήμουνα στα 100+. """""""""

Τα παραπάνω είναι δικά σου λόγια.
Μήπως μπορείς να μου πεις που σε πρόσβαλα εγώ και να παραθέσεις τις προσβολές μου?
Μμμμ...η συνήθης συμπεριφορά σου είναι να με ξαναβρίσεις και μετά να γράψεις πως δεν ασχολείσαι άλλο, ακριβώς γιατί δεν έχεις επιχειρήματα..

[polinaki1983]

Χα, και τώρα προσπαθείς να αποδείξεις τί? ότι εγώ σε προσβάλλω? Για διάβαζε και τα δικιά σου ποστ και κάνε παράθεση και τα δικά σου, γιατί εγώ πραγματικά έχω πάψει να ασχολούμε εδώ και ώρα μαζί σου΄!!! Εχω και ζωή εκτός του φόρουμ, για όσους δεν το ξέρουν!

[liana12345]

Originally posted by polinaki1983
Χα, και τώρα προσπαθείς να αποδείξεις τί? ότι εγώ σε προσβάλλω? Για διάβαζε και τα δικιά σου ποστ και κάνε παράθεση και τα δικά σου, γιατί εγώ πραγματικά έχω πάψει να ασχολούμε εδώ και ώρα μαζί σου΄!!! Εχω και ζωή εκτός του φόρουμ, για όσους δεν το ξέρουν!

Δείξε μου που σε προσέβαλα εγώ...άντε λοιπόν.
Δεν μπορείς να μου δείξεις γιατί δεν υπάρχουν τέτοια ποστ και όπως πολύ σωστά μάντεψα πέταξες το "δεν ασχολούμαι" και νομίζεις πως έπεισες και κάποιον άλλο εκτός από τον εαυτό σου.

Μάθε λοιπόν να σέβεσαι τις απόψεις των άλλων και αν θες να μην ασχολούμαι μαζί σου σταμάτα πρώτα εσύ να ασχολείσαι μαζί μου.

[anna65]

Originally posted by liana12345
θα σου πω όμως πως αν εγώ ήμουν πάνω από εκατό κιλά μόνο καλά δεν θα αισθανόμουν.
Από που να στο πιασω?
Από τη δυσκολία στο περπάτημα, στο ντύσιμο, στα παπούτσια, στην άθληση, στο σεξ?
Ναι, να αγαπάμε τον εαυτό μας, αλλά τον αγαπάμε όταν τον επιβαρύνουμε με τόσα κιλά μόνο και μόνο γιατί δεν έχουμε τη δύναμη να τα χάσουμε?
Όσο για το φλερτ, λυπάμαι αλλά πάλι μου φαίνεται δύσκολο, γιατί εκτός από τα παραπανίσια κιλά τα δικά μου, έχω φίλη πάνω από εκατό κιλά και σε διαβεβαιώ πως όχι μόνο δεν τη φλερτάρουν, αλλά την κοιτάζουν και με ειρωνία κάθε φορά που βγαίνουμε έξω, ενώ έχει πολύ όμορφο πρόσωπο, τα μάτια των άλλων πέφτουν στο σώμα της και όχι για να το θαυμάσουν.

Μιας και υπήρξα πάνω από 100 κιλά, να σου πω την δική μου ιστορία. Δεν είχα πρόβλημα στο περπάτημα (παρά μόνο όταν χτύπησε πια ο διαβήτης...), δεν είχα πρόβλημα στο ντύσιμο (παρά μονάχα με τον ρατσισμό των πωλητριών), στο σεξ. Είχα πρόβλημα στις φιλίες μου με τις γυναίκες, καθώς θεωρούσαν ότι βγαίνοντας με μια "χοντρή", αυτομάτως ανέβαιναν οι μετοχές τους - και τσαντιζόντουσαν όταν τελικά εκείνος ο παίδαρος που είχανε βάλει στο μάτι επέλεγε να συνομιλήσει με μένα, καθώς αυτές πίστευαν ότι έπρεπε να μείνω μουγκή και στο περιθώριο. Και από αυτές είδα τα πρώτα αρνητικά σημάδια μόλις άρχισα να ξεφουσκώνω, καθώς έχασαν το σημαντικό ατού της σύγκρισης.
ʼλλος ρατσισμός, μεγάλος, στα μαγαζιά με τα ρούχα. Οι πωλήτριες, ακόμη και στα μαγαζίά με τα μεγάλα νούμερα, συμπεριφέρονται λες και ο "χοντρός" είναι "νοητικά ανάπηρος". Αφού κυρά μου το φόρεμα που μου προτείνεις είναι σακί σκέτο, πώς λες ότι μου πηγαίνει;
Στη δουλειά; Δεν είχα πρόβλημα με τους συναδέλφους, και όσο για τους πελάτες και αν με δείχνανε ως "η χοντρή" το ίδιο θα λέγανε και για "την ξανθιά" ή τον "ψηλό" - δεν ήταν υποτιμητικό, ήταν απλά αυτό που βλέπανε. Δεν ένιωσα ότι με κοιτούσαν με οίκτο ή με περιφρόνηση. Συνάδελφοι που με κοιτούζαν με περιφρόνηση, δεν ήταν τόσο για τα κιλά όσο για τον τρόπο που τους "έμπαινα" - και αυτοί ήταν που ξύνισαν όταν φύγανε τα κιλά. Όχι, δεν σταμάτησε η περιφρόνηση - μα δεν είχε ποτέ ως βάση τα κιλά...

Originally posted by liana12345
Όσο για την εγχείριση που έκανες , μπράβο σου και εύχομαι να πάνε όλα καλα.
Λες πως την έκανες για την υγεια σου. Το ίδιο λέμε. Ένας άνθρωπος που φτάνει τόσα κιλά πρώτα απ' όλα δεν αγαπάει τον εαυτό του για να φτάσει μέχρι εκεί να τον ταλαιπωρεί και να παίζει με την υγεία του.

Τον εαυτό μου τον αγαπούσα αρκετά. Το ότι τα κιλά ανέβηκαν τόσο ψηλά, έφταιξαν οι πολλές δίαιτες που έκανα κατά καιρούς. Πετυχημένες προσπάθειες. Που με πήγαν γιο-γιο, στα 67, στα 80, στα 70, στα 85, στα 75, στα 90, στα 80, στο διψήφιο κοκ Κάθε προσπάθεια για δίαιτα κατέληγε σε 5 κιλά πιο πάνω, και δεν μπορούσα να καταλάβω πού κάνω το λάθος, γιατί πρέπει να "τιμωρώ" τον εαυτό μου χωρίς αποτέλεσμα. Ναι, τελικά η επέμβαση ήταν η λύση. Όχι λόγω έλλειψης αγάπης και πίστης σε μένα, αλλά ακριβώς γιατί πίστευα σε μένα.
Πάντως, ένα άτομο 70 κιλά δεν θα μπορέσει ποτέ να μπει στην ψυχολογία ενός 90, όπως και αυτός δεν θα μπορέσει να μπει στην ψυχολογία ενός 120 ή ενός 180. Δεν είναι θέμα ρατσισμού, είναι ότι μιλάνε άλλη γλώσσα.

[anna65]

Originally posted by liana12345
Ξέρεις πως τα κιλά σε κάνουν πολύ μεγαλύτερη?
Όχι μόνο εσένα, όλες μας.
Δηλαδή εσύ μπορείς να δεις τον εαυτό σου δίπλα σε έναν 28αρη συνομιλικό σου?

Αν και έχω περάσει προ δεκαετιών την εποχή των 20+, τα κιλά με δείχνανε μάλλον μικρότερη καθώς τσιτώνανε το δέρμα στο πρόσωπο. Η αλήθεια είναι πως άτομα 20+, άντρες-γυναίκες, με υπολόγιζαν τουλάχιστον μια δεκαετία νεότερη, και δεν ήμουν σίγουρη αν έπρεπε να τους διαψεύσω ή όχι! Όσο για την ηλικία, οι περισσότερες "κατακτήσεις" αφορούσαν μικρότερους σε ηλικία από μένα, ίσως και λόγω του ότι φαινόμουν νεότερη. Και στο τέλος αποδεικνυότανε, πως ενώ μπορούσαν να δεχτούν τα κιλά, η διαφορά ηλικίας ήταν πιο βαρύ φορτίο για να το δεχτούν, ακόμη κι αν ήταν δύο χρονάκια η διαφορά. Υπάρχει ρατσισμός γύρω μας, και στα κιλά και στα χρόνια και στο επίπεδο εκπαίδευσης και σε όλα.
Το θέμα είναι : αφήνουμε να μας επηρρεάσουν οι γνώμες των άλλων; Αν ναι, τότε το χάσαμε το παιχνίδι. Ποτέ δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε το 100% των γύρω να μας αποδεχτεί. Έτσι, πρέπει να δεχτούμε εμείς τον εαυτό μας και να προχωρήσουμε. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.

[liana12345]

Originally posted by anna65

Originally posted by liana12345
θα σου πω όμως πως αν εγώ ήμουν πάνω από εκατό κιλά μόνο καλά δεν θα αισθανόμουν.
Από που να στο πιασω?
Από τη δυσκολία στο περπάτημα, στο ντύσιμο, στα παπούτσια, στην άθληση, στο σεξ?
Ναι, να αγαπάμε τον εαυτό μας, αλλά τον αγαπάμε όταν τον επιβαρύνουμε με τόσα κιλά μόνο και μόνο γιατί δεν έχουμε τη δύναμη να τα χάσουμε?
Όσο για το φλερτ, λυπάμαι αλλά πάλι μου φαίνεται δύσκολο, γιατί εκτός από τα παραπανίσια κιλά τα δικά μου, έχω φίλη πάνω από εκατό κιλά και σε διαβεβαιώ πως όχι μόνο δεν τη φλερτάρουν, αλλά την κοιτάζουν και με ειρωνία κάθε φορά που βγαίνουμε έξω, ενώ έχει πολύ όμορφο πρόσωπο, τα μάτια των άλλων πέφτουν στο σώμα της και όχι για να το θαυμάσουν.

Μιας και υπήρξα πάνω από 100 κιλά, να σου πω την δική μου ιστορία. Δεν είχα πρόβλημα στο περπάτημα (παρά μόνο όταν χτύπησε πια ο διαβήτης...), δεν είχα πρόβλημα στο ντύσιμο (παρά μονάχα με τον ρατσισμό των πωλητριών), στο σεξ. Είχα πρόβλημα στις φιλίες μου με τις γυναίκες, καθώς θεωρούσαν ότι βγαίνοντας με μια "χοντρή", αυτομάτως ανέβαιναν οι μετοχές τους - και τσαντιζόντουσαν όταν τελικά εκείνος ο παίδαρος που είχανε βάλει στο μάτι επέλεγε να συνομιλήσει με μένα, καθώς αυτές πίστευαν ότι έπρεπε να μείνω μουγκή και στο περιθώριο. Και από αυτές είδα τα πρώτα αρνητικά σημάδια μόλις άρχισα να ξεφουσκώνω, καθώς έχασαν το σημαντικό ατού της σύγκρισης.
ʼλλος ρατσισμός, μεγάλος, στα μαγαζιά με τα ρούχα. Οι πωλήτριες, ακόμη και στα μαγαζίά με τα μεγάλα νούμερα, συμπεριφέρονται λες και ο "χοντρός" είναι "νοητικά ανάπηρος". Αφού κυρά μου το φόρεμα που μου προτείνεις είναι σακί σκέτο, πώς λες ότι μου πηγαίνει;
Στη δουλειά; Δεν είχα πρόβλημα με τους συναδέλφους, και όσο για τους πελάτες και αν με δείχνανε ως "η χοντρή" το ίδιο θα λέγανε και για "την ξανθιά" ή τον "ψηλό" - δεν ήταν υποτιμητικό, ήταν απλά αυτό που βλέπανε. Δεν ένιωσα ότι με κοιτούσαν με οίκτο ή με περιφρόνηση. Συνάδελφοι που με κοιτούζαν με περιφρόνηση, δεν ήταν τόσο για τα κιλά όσο για τον τρόπο που τους "έμπαινα" - και αυτοί ήταν που ξύνισαν όταν φύγανε τα κιλά. Όχι, δεν σταμάτησε η περιφρόνηση - μα δεν είχε ποτέ ως βάση τα κιλά...

Originally posted by liana12345
Όσο για την εγχείριση που έκανες , μπράβο σου και εύχομαι να πάνε όλα καλα.
Λες πως την έκανες για την υγεια σου. Το ίδιο λέμε. Ένας άνθρωπος που φτάνει τόσα κιλά πρώτα απ' όλα δεν αγαπάει τον εαυτό του για να φτάσει μέχρι εκεί να τον ταλαιπωρεί και να παίζει με την υγεία του.

Τον εαυτό μου τον αγαπούσα αρκετά. Το ότι τα κιλά ανέβηκαν τόσο ψηλά, έφταιξαν οι πολλές δίαιτες που έκανα κατά καιρούς. Πετυχημένες προσπάθειες. Που με πήγαν γιο-γιο, στα 67, στα 80, στα 70, στα 85, στα 75, στα 90, στα 80, στο διψήφιο κοκ Κάθε προσπάθεια για δίαιτα κατέληγε σε 5 κιλά πιο πάνω, και δεν μπορούσα να καταλάβω πού κάνω το λάθος, γιατί πρέπει να "τιμωρώ" τον εαυτό μου χωρίς αποτέλεσμα. Ναι, τελικά η επέμβαση ήταν η λύση. Όχι λόγω έλλειψης αγάπης και πίστης σε μένα, αλλά ακριβώς γιατί πίστευα σε μένα.
Πάντως, ένα άτομο 70 κιλά δεν θα μπορέσει ποτέ να μπει στην ψυχολογία ενός 90, όπως και αυτός δεν θα μπορέσει να μπει στην ψυχολογία ενός 120 ή ενός 180. Δεν είναι θέμα ρατσισμού, είναι ότι μιλάνε άλλη γλώσσα.

Διαφωνώ και συμφωνώ μαζί σου..:ρ
Διαφωνώ στο ότι δεν υπάρχει ρατσισμός. Το βλέπω από τη δουλειά μου, (συναναστρέφομαι με πολύ κόσμο).
Δεν μιλάω φυσικά για τα κιλά τα δικά μου, μιλω για φίλη μου που είναι πάνω από εκατό, (δεν θέλει ούτε να λεει πόσο είναι), και που τη βλέπω να απογοητεύεται μέρα με την ημέρα όλο και περισσότερο.
Αυτοπεποίθηση δεν έχει, έχει τσαμπουκά και εγωισμό που όμως δε τη βοηθούν.
Δεν την αφήνουν και να έχει αυτοπεποίθηση καθώς το ένα χτύπημα διαδέχεται το άλλο.
Φαντάσου πως τη μοναδική φορά που διορίστηκε με σύμβαση και μέσον, (:ρ) με πτυχία που άλλοι δεν τα χουν δει ούτε στον ύπνο τους, ξέρεις τι της είπε ο προιστάμενος της?
"Πρέπει να φέρουμε άλλη καρέκλα για το γραφείο σου, σε αυτή δε χωράς".
Το θέμα φυσικά δεν ήταν η πραγματικότητα αλλά ο τρόπος που της το είπε και την πρόσβαλε.
Η φίλη μου έχει άθλιο ιστορικό με την οικογένεια της και αυτό την οδήγησε στην αυτοκαταστροφή ξεσπώντας στο φαί και κατ επέκταση στο σώμα της.
Γι αυτό πιστεύω πως οι άνθρωποι που φτάνουν τόσα κιλά πρώτα απ' όλα σταματούν να αγαπούν και να πιστεύουν στον εαυτό τους.
Όχι, δεν μπορώ να μπω στην ψυχολογία κανενός, αλίμονο, δεν σκέφτηκα καν κάτι τέτοιο.
Καταθέτω την άποψη μου χωρίς να προσβάλω κανένα και ο μόνος μου στόχος είναι ο διάλογος.
Αν κάπου διαφωνώ θεωρώ αναυθαίρετο δικαίωμα μου και υποχρέωση των άλλων να σεβαστούν τη γνώμη μου όπως και γω σέβομαι τη δική τους...

[mitsokolo]

Επειδη μαρεσει η ντομπροσυνη και τα λιγα λογια, θα πω το εξης. Οταν αγαπας τον εαυτο σου δεν τον αφηνεις να παρει την πανω βολτα με τα κιλα, ας μην κρυβομαστε πισω απ το δαχτυλο μας. Εγω στα 147 εφτασα αγκαλια με μια μανιοκαταθλιψη και πολλα προβληματα ,δεν μου αρεσα δεν με αγαπουσα και ενιωθα βαρος στην κοινωνια την ιδια. Δεν με ενδιαφερει τι θα σκευτητε για μενα γιατι πολυ απλα βρισκομαι σε ενα φορουμ που αυτοματα με κανει να παραδεχομαι πως εχω καποιο "προβλημα"

[liana12345]

Originally posted by mitsokolo
Επειδη μαρεσει η ντομπροσυνη και τα λιγα λογια, θα πω το εξης. Οταν αγαπας τον εαυτο σου δεν τον αφηνεις να παρει την πανω βολτα με τα κιλα, ας μην κρυβομαστε πισω απ το δαχτυλο μας. Εγω στα 147 εφτασα αγκαλια με μια μανιοκαταθλιψη και πολλα προβληματα ,δεν μου αρεσα δεν με αγαπουσα και ενιωθα βαρος στην κοινωνια την ιδια. Δεν με ενδιαφερει τι θα σκευτητε για μενα γιατι πολυ απλα βρισκομαι σε ενα φορουμ που αυτοματα με κανει να παραδεχομαι πως εχω καποιο "προβλημα"

αυτό ακριβώς εννούσα γλυκειά μου...
Δεν ειναι κακό να παραδεχτεί κάποιος πως δεν του αρέσει ο εαυτος του και παλεύει να τον αλλάξει.
Το κακό είναι να μη τον παραδεχεται.
Εύχομαι μέσα από την καρδια μου να τα καταφέρεις στον αγώνα σου...

[migg]

θα μιλησω για τον εαυτο μου γιατι εφτασα και εγω μεχρι 147 κιλα..παντα κυμαινομουν μεταξυ 125-135 κιλα και αισθανομουν νορμαλ..ειναι η κατατομη ετσι του σωματος και το υψος που δεν φαινομουν τοοοοοοοοοοοσα κιλα..ελεγα παντα ποσα κιλα ειμαι και λεγανε..ελα ρε εισαι τοσα?ημουν για πολλα χρονια τοσα ωστε τοχα συνηθισει πια και δεν μου εκανε εντυπωση..εκανα διαιτιτσες του στυλ εχανα 10 μετα απο λιγο επαιρνα πεντε ξαναχανα πεντε και παει λεγοντας..παντα φροντιζα τον εαυτο μου (μαλλια μακιγιαζ και ντυσιμο)και παντα ειχα σχεση..σχεσεις κανονικα με μπικινι στην παραλια ,στριγκακια κανονικα(χεχεχε μην γελατε..και ομως ναι)..ρε παιδι μου ναι θα μ αρεσε να ημουν αδυνατη αλλα και παλι δεν χαλιομουν ιδιαιτερα..η κριση που παθαινα με τα κιλα ηταν στιγμιαια...το φραγμα των κιλων το εσπασα οταν αμεσως μετα την εγκυμοσυνη γεννησα και εφτασα αμεσως 147 κιλα..ειχα παθει και μια επιλοχεια καταθλιψη και ετρωγα μανιωδως γλυκα..οταν πηγα στη δουλεια (επειδη παντα μιλαγα ανετα και για το βαρος μου)συναδερφοι μου ειπαν.ρε συ παχυνες...και πραγματικα κοιταζοντας με καλυτερα και μπαινοντας στο στιβο της δουλειας ξαφνιαστηκα...ειχα παντα ωραιο προσωπο και καταστραφηκε και αυτο με τα προγουλια και τα μαγουλα...και ειπα στοπ..μεχρι εδω...ξεκινησα διαιτα εφτασα στα 130 οπως παντα και παλι επαναπαυτηκα..παντα ομως ειχα στο πισω μερος του μυαλου μου οτι ΠΡΕΠΕΙ να χασω βαρος γιατι τωρα ναι μεν ειμαι νεα αλλα σε 20 χρονια δεν θα μαι καλα με τοσο βαρος...ετσι σιγα σιγα με διατροφη ξεκινησα με πεισμα να χασω οσα πιο πολλα μπορω..τωρα που μπορω..τωρα που ειμαι νεα...(Εχοντας και εναν αντρα ο οποιος μου πιπιλαει το μυαλο συνεχεια με διατροφες γυμναστικες κλπ)...σιγα σιγα εφτασα τα 100 και στοχος μου τα 80...εχω 1,77 υψος ..οταν παω στα 80 θα δειξει για κατι παρακατω..οσον αφορα τον ρατσισμο ναι υπηρχε..θα πω ψεμματα αν πω οτι δεν υπηρχε..απλα επειδη ειμαι λιγο αναισθητη δεν με αγγιζε ιδιαιτερα και αν με αγγιζε ηταν στιγμιαιο..μου περναγε.......αυτα τα λιγα..και sorry για το μεγαλο ποστ......

[filipparas]

Δε διάβασα όλα τα κείμενα σας αλλά νομίζω οτι τριγυρίζουν πολύ περισσότερο γύρω από το θέμα σχέση/σύντροφος/σεξ απ'ότι θα έπρεπε.

ʼλλο τα κριτήρια με τα οποία διαλέγουμε ερωτικό σύντροφο και άλλο ο ρατσισμός. Ρατσισμός σημαίνει προκατάληψη, σημαίνει χλεύη, σημαίνει πολλά... έχω όμως δικαίωμα να έχω ένα και δύο και δέκα κριτήριο όσον αφορά το σύντροφο που θα διαλέξω, δεν είναι ρατσισμός, έχω φίλο που γουστάρει μόνο πολύ κοντές και λεπτές κοπέλες, είναι ρατσιστής με τις ψηλές;

[mitsokolo]

Σευχαριστω πολυ Λιανα να σαι καλα! Οτι ποθεις και συ και καθε στοχος να γινει πραγματικοτητα