Καπνίζετε; - Page 2
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 2 of 7 FirstFirst 1234 ... LastLast
Results 16 to 30 of 99
  1. #16
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2011
    Posts
    1,637
    Χμμμμ... καπνίζω μερικά πούρα το χρόνο, γύρω στα 10, και το θεωρώ μια απόλαυση είναι η αλήθεια. Δε νομίζω οτι θεωρούμαι καπνιστής όμως, ούτε οτι κάνω ιδιαίτερο κακό στην υγεία μου. Ποτέ δεν έχω εθιστεί, ποτέ δεν έχω καπνίσει τσιγάρο.

    Το τσιγάρο για μένα είναι ένα θέμα που πραγματικά καίει το τελευταίο καιρό. Έχασα πρόσφατα ένα πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο από καρκίνο του πνεύμονα λόγω του τσιγάρου, ένα άτομο κατα τ'άλλα πολύ υγιές και με πολλά ακόμα χρόνια ζωής υπό φυσιολογικές συνθήκες(παρακαλώ μη ρωτήσετε τι και πως, δε θέλω να επεκταθώ). Πίστευε κι αυτός οτι δε τον αγγίζουν οι στατιστικές και οι μελέτες όπως οι περισσότεροι...

    Το τσιγάρο σκοτώνει όμως ακόμα και τους πιο υγιείς, το είδα με τα μάτια μου, το έζησα μέρα με τη μέρα και είναι άσχημο... όσοι μπορείτε κάντε μια προσπάθεια να το κόψετε και προς Θεού ακόμα κι αν δε μπορείτε να το κόψετε μη σκοτώνετε με τον καπνό σας και κόσμο είτε κοντινό και αγαπημένο σας είτε άγνωστο.

    Προσωπικά δε θεωρώ τπτ πιο γαϊδουρινό και ξεφτυλισμένο από γονείς που καπνίζουν στη μούρη των παιδιών τους... μπορώ άνετα να τσακωθώ αν δω κάτι τέτοιο, και δε τσακώνομαι γενικά.

  2. #17
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    9,648
    Γίνεται να μην έχει καπνίσει τσιγάρο κανείς και κατευθείαν να πάει στο πούρο;Μπράβο!
    Εγώ όποτε σκέφτομαι κάτι τέτοιο κοντά στην ανάσα μου θεωρώ πως στάνταρ θα πνιγώ!
    Επίσης ένα άλλο που μ'εντυπωσιάζει είναι πώς καπνίζετε με τη ζέστη!Λογικά ακούγεται ανόητη
    απορία στους καπνιστές,εγώ όμως φαντάζομαι πως στο'να χέρι το τσιγάρο στ'άλλο...ο καύσωνας
    θα πρέπει να υποφέρετε πολύ!Χαίρομαι,Πριτς,που δεν προσπέρασες κι αν το σκεφτείς σοβαρά
    κι επιχειρήσεις να το κόψεις θα χαρώ ακόμα περισσότερο!Λυπάμαι,Φίλιππ άρα για την απώλεια σου
    κι όσα οδυνηρά κι εσύ βιώσες κοντά στο αγαπημένο σου πρόσωπο...Ελπίζω να μη μπω στη θέση σου!
    Ξεκινά και για μας μια μεγάλη δοκιμασία.Δε θέλω να βάλω τη λέξη αυτή δίπλα(πόσο μάλλον μέσα)
    στο πιο αγαπημένο μου πρόσωπο.Είμαι αισιόδοξη πως όλα θα πάνε καλά!Δε γίνεται να μην πάνε καλά!

  3. #18
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    9,648
    Μια εικόνα κάποιες φορές εκφράζει πολλά περισσότερα από τις λέξεις...

  4. #19
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2009
    Posts
    4,829
    Δυστυχώς καπνίζω φανατικά τη μισή μου ζωή. Είμαι παιδί που μεγάλωσα στους καπνούς και είτε ο καπνός υπάρχει στο dna μου, είτε το έχω συνηθίσει παιδιόθεν. Η αλήθεια είναι ότι όταν μου πρόσφεραν το πρώτο μου τσιγάρο, προκειμένου να σπάσουν πλάκα με εμένα να πνίγομαι, έπαθαν την πλάκα τους όταν με είδαν να το ρουφάω με ευχαρίστηση και να το καπνίζω μέχρι τέλους.
    Ξεκίνησα επίσημα το κάπνισμα, προκειμένου να μη γίνω τρακαδόρος στα πακέτα των φιλενάδων μου. Ακολούθησε μια επώδυνη εξεταστική. Φτηνές δικαιολογίες, το ξέρω... Η ουσία είναι ότι ήθελα να καπνίζω και το έπραξα. Και εξακολουθώ να καπνίζω. Με ηδονή. Με απόλαυση. Αρειμανίως. Ένα πακέτο την ημέρα, ίσως και παραπάνω.
    Προσπάθησα να το κόψω και προσπάθησα συγκινητικά πολύ και με πείσμα. ʼντεξα έναν ολόκληρο μήνα. Στο διάστημα εκείνο ήμουν ένα φυτό. Δεν κοιμόμουν, ήμουν διαρκώς σε εκγρήγορση. Είχα πει ότι θα ζήσω όπως και πριν, απλά πιο ποιοτικά. Εξαφάνισα πακέτα και τασάκια. Γέμισα το χώρο μου αρωματικά φυτά. Γυνμαζόμουν σαν παλαβή, προκειμένου να ξεχνάω τον πόνο μου. Διάβαζα με πάθος στο διαδίκτυο τα κακά του τσιγάρου. Στα μπαράκια ήμουν για κλάμματα. Φρόντιζα να κάθομαι δίπλα σε καπνιστές, μπας και εισπνεύσω λίγο από τον πολύτιμο καπνό τους. Μασούσα τις νικορέτ δύο δύο και με μπουκωμένο στόμα και θλιμμένα μάτια κοιτούσα τους τυχερούς που κάπνιζαν. Αφού, σκεφτόμουν, ξέρω ότι κάνω το σωστό, τότε γιατί νιώθω τόσο καταραμένη?
    Η αλήθεια είναι ότι το κάπνισμα πρέπει να απαγορευτεί από παντού, τουλάχιστον για όσους προσπαθούν να το κόψουν. Μέχρι και σε παιδότοπο πήγα για να γλιτώσω, αλλά κι εκεί τα τσιγάρα μου χαμογελούσαν σατανικά. Έβγαινα να περπατήσω και όλο και κάποιος διερχόμενος με το τσιγαράκι του θα μου έστελνε ένα ρεύμα αέρα φορτωμένο με καπνό και θα ξαναέφερνε το παράπονο στη φάτσα μου.
    Είμαι εξαρτημένη και το παραδέχομαι. Δε μπορώ να ζήσω χωρίς αυτό. Είναι μία από τις μεγαλύτερες απολαύσεις μου και δεν είναι τυχαίο. Στατιστικά, μετά την ηρωίνη, η νικοτίνη είναι η δεύτερη πιο εξαρτησιογόνος ναρκωτική ουσία. Η συμβουλή μου προς τα νέα παιδιά είναι να μην το βάλουν ποτέ στο στόμα τους.
    Κάποια στιγμή θα ξαναπροσπαθήσω. Το οφείλω σε μένα. Αποφάσισα να διώξω τις εξαρτήσεις μου, τουλάχιστον αυτές που απειλούν την υγεία μου. Ξεκίνησα από τα κιλά. Μόλις ξεμπερδέψω μ' αυτά, θα πάρω βαθιά ανάσα, θα καπνίσω ένα αποχαιρετιστήριο πούρο δύο μέτρα και θα ριχτώ ξανά στον αγώνα.

  5. #20
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    2,527
    ισως ο μεγαλυτερος εχθρος στην προσπαθεια διακοπης καπνισματος ειναι η πεποιθεση οτι ειμαστε μονοι στη μαχη απεναντι στο τσιγαρο.
    δεν ειμαστε ομως :)

    να μερικοι τροποι που μπορουν να μας βοηθησουν :)

    http://www.vita.gr/html/ent/436/ent.1436.asp

    ενας ακομη (που με μια γρηγορη ματια δεν ειδα ν αναφερεται) ειναι ο βελονισμος !

    η ερευνα μου , μ εχει οδηγησει στο συμπερασμα πως αυτοι οι τροποι βοηθανε ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ οτι θελουμε οντως να κοψουμε το τσιαγαρο!!!

    τα συμπτωματα στερησης μπορει να μειωθουν σε μεγαλο βαθμο, ας πουμε σε ενα 70%.
    για καποιον που οντως εχει αποφασισει να κοψει το καπνισμα, ειναι τεραστια η διαφορα.
    για καποιον που δεν ειναι αποφασισμενος, θαυματα δε γινονται!!

  6. #21
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2011
    Posts
    107
    Έχω δοκιμάσει τσιγάρο..Και γενικά είμαι υπέρ της δοκιμής τέτοιων "σατανικών" πραγμάτων..χαχαχα :dork:
    Πιστεύω ότι ο άνθρωπος δεν πρέπει να ζει στην άγνοια, πρέπει να δοκιμάζει καινούρια πράγματα, να μάθει τι είναι επιτέλους "αυτό".. Είτε τσιγάρο είτε οτιδήποτε άλλο.. Έτσι γνωρίζει τις εξαρτήσεις που έχει να αντιμετωπίσει στη ζωή του..
    Κανείς δεν έγινε καπνιστής ή ναρκομανής με την πρώτη φορά.. Για να εθιστείς σε κάτι πρέπει να το δοκιμάσεις και να το ξαναδοκιμάσεις..
    Ανά διαστήματα έκανα κανένα τσιγάρο.. Όχι ότι μου πρόσφερε κάτι, απλώς κάτι η παρέα που είναι όλοι καπνιστές, κάτι το παραπάνω ποτηράκι.. :P
    Πλέον δεν μου κάνει αίσθηση.. Ούτε ο καπνός(εκτός πια αν δεν βλέπω μπροστά μου απ' τον καπνό του δωματίου), ούτε το στρίψε-στρίψε.. :)

  7. #22
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2010
    Posts
    258
    Kι εγώ φανατική καπνιστρια από τα 14 μου. Αρχισα επειδή το γούσταρα και στην αρχη (κανα χρόνο) δεν καπνιζα μπροστά σε κανένα ούτε στους φίλους μου. Το λατρεύω και το μισώ συγχρόνως. Αυτό που έχω καταφέρει είναι να μην ξεπερνάω τα 20 τσιγαρα ημερησίως και έχω ανακαλήψει πως ανετα αντέχω και 3 ώρες χωρίς αυτό. Στην εγκυμοσύνη μου εκανα δυο με πεντε τους πρώτους 2 μήνες και μετά μια τζουρίτσα κλεφτά από τον αντρα μου. Ήταν μαρτύριο το θυμάμαι σαν εφιαλτη. Και πήρα και τρελά κιλά τότε(40). Κατά τη διαρκεια του θηλασμού σαν τον κλέφτη εκανα ένα τσιγάρο ανα 2 μέρες και μόλις σταμάτησα επανήλθα στο πακετο. Απο τότε αν και ξέρω πως πρέπει να το κόψω δεν μπορώ να το πάρω απόφαση. Το θέλω το απολαμβάνω το χρειάζομαι; Το παλεύω να αλλάξω τρόπο σκέψης και σχέσης μαζί του αλλά δεν είναι ευκολο. Και το χειρότερο είναι πως δεν θέλω να με βλέπει το παιδί μου και να ακολουθήσει τον δικό μου δρόμο. Που θα πάει θα το πάρω απόφαση καποια στιγμή. Γιατι η δυσκολία μου είναι πως πραγματικά μου αρέσει και δεν μπορώ να φανταστώ πως θα είναι να μην καπνίζω έστω και ένα την ημέρα!:mad:

  8. #23
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2009
    Posts
    4,829
    Έκανα το τεστ της smart και συγκέντρωσα 8 βαθμούς, δηλαδή είμαι πολύ εξαρτημένη. (Λες και δεν το ήξερα...)
    Με βλέπω στην προσπάθεια Νο 2 να πηγαίνω κατευθείαν στη φαρμακευτική αγωγή. Πάντως οι τσίχλες που μασούσα τότε δε νομίζω ότι με βοήθησαν ιδιαίτερα. Μπορεί όμως και να ήμουν και χειρότερα χωρίς αυτές, ποιος ξέρει..
    Το θέμα είναι ότι στους καπνιστές η απεξάρτηση γίνεται μέρα με τη μέρα. Γνώρισα μία κυρία, που μου είπε ότι απέχει από το κάπνισμα δύο χρόνια, τρεις μήνες και δέκα επτά ημέρες. Με εντυπωσίασε η προσέγγισή της. Τη ρώτησα αν την ενοχλούσε το δικό μου τσιγάρο, που εννοείται ότι κρατούσα τη στιγμή που μου τα έλεγε και απάντησε πως όχι. Θυμήθηκα τα δικά μου τότε, το πόσο ζήλευα και πόσο σαμποτάριζαν τον αγώνα μου όσοι κάπνιζαν γύρω μου. Δεν είχα απαγορεύσει το κάπνισμα γύρω μου, γιατί δεν ήθελα να καταπιέζω τον κόσμο. Ήταν δικό μου το πρόβλημα και έπρεπε να το λύσω εγώ. Οι άλλοι δεν μου έφταιγαν τίποτα. Τους έβλεπα που μόλις πλησίαζα έλεγαν, παιδιά, έρχεται, κρύφτε τα, λες και ήμουν παρανοική. Ήθελαν να με βοηθήσουν, μάλλον γιατί έβλεπαν και το χάλι μου. Τώρα που το σκέφτομαι, μάλλον έπρεπε να απαγορεύσω το κάπνισμα, στο χώρο μου τουλάχιστον. Είναι βασανιστικό και, όπως αποδείχθηκε, δεν είμαι ο superman.
    Θυμάμαι τη μέρα που ξανάρχισα -συνειδητότατα- να καπνίζω. Επέμενα να βγαίνω έξω, ενώ μάλλον έπρεπε να με περιορίσω στο σπίτι, παρέα με τη μιζέρια μου. Είχα πάει με παρέα σε ταβερνάκι. Ήπια τα κρασιά μου και είπα ΩΣ ΕΔΩ, ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ!!! Παραδέχτηκα την ήττα μου, άδειασα τα πακέτα του κόσμου, γύρισα ευτυχισμένη στο σπίτι μου, αν και με άπειρες ενοχές και αισθήματα απογοήτευσης (ναι, ναι συνδυάζονται) και άρχισα την παλιά μου ζωή. Αυτό που θυμάμαι από εκείνη την προσπάθεια είναι ότι ποτέ δεν υπήρξα τόσο αντιφατική όσο τότε στις σκέψεις και στις ενέργειές μου. Είναι η εξάρτηση μία μορφή τρέλας? Σαφώς ναι.

  9. #24
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2008
    Location
    ΑΘΗΝΑ
    Posts
    129
    Για την Φερμίνα Δάσα (' Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας", Μαρκές)
    ..΄Αρχισε να καπνίζει κρυφά ,κλεισμένη στις τουαλέτες στην εφηβεία της...συνέχισε να καπνίζει κρυφά γιατί δεν επιτρεπόταν για μια γυναίκα της δικής της κοινωνικής τάξης να καπνίζει δημόσια...και εξακολούθησε να καπνίζει κρυφά μέχρι τα γεράματα, όχι γιατί είχε πια κάποιον να της το απαγορεύσει, αλλά γιατί ΕΙΧΕ ΣΥΝΔΕΣΕΙ ΤΗΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ!.......

    Καπνίζω χρόνια, σχεδόν μόνο "ημέρες και ώρες γραφείου", τώρα πια "κρυφά" στις τουαλέτες ή σε κάποιο μπαλκόνι , αφού δεν επιτρέπεται φανερά! Ποτέ στο σπίτι, ποτέ μπροστά στον μπαμπά και τα παιδιά, ελάχιστα στις διακοπές, τις αργίες και τα Σαβ/κα. Ελάχιστες φορές έχω αισθανθεί ενόχληση ,κανείς γιατρός δεν το έχει καταλάβει ποτέ (από ακτινογραφίες) γι αυτό και συνεχίζω να κοροιδεύω τον εαυτό μου ότι δεν με πειράζει...σαφώς και πειράζει ακόμα και αυτό, είμαι 50! Ελπίζω να προλάβω να το κόψω 'εγκαιρα", όλο και με γυροφέρνει η ιδέα αλλά σοβαρή απόφαση ΔΕΝ παίρνω!

  10. #25
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2009
    Posts
    4,829
    Λατρεμένο βιβλίο, ύμνος στον έρωτα!
    Κάποια στιγμή όλοι ξέρουμε πως αν δεν το κόψουμε εμείς, θα μας το κόψει κάποιος γιατρός. Και ακόμη και σε αυτή την περίπτωση αναρωτιέμαι πώς στο καλό θα τα καταφέρω. Δεν ξέρω αν υπάρχουν αυτά στην Ελλάδα, αλλά σκέφτομαι ακόμη και να πάω οικειοθελώς να κλειστώ σε κάποια κλινική για ένα χρονικό διάστημα. Και ψυχιατρική ακόμη, δε με νοιάζει. Κι ας με παλέψουν εκεί, με φάρμακα, με μαστούρα, δεν ξέρω με τι μεθόδους.
    Kat, έχεις έναν ακόμη λόγο για να προσπαθήσεις: Δεν σε προστατεύουν πια τα οιστρογόνα, άρα είσαι στην ίδια δυσχερή θέση με τους άντρες, τουλάχιστον σε ότι αφορά τις καρδιοπάθειες. Πάντως το κάπνισμα που περιγράφεις δε μου φαίνεται και πολύ. Πόσα τσιγάρα κάνεις, 10 την ημέρα? Εννοώ πόσα προλαβαίνεις στα κλεφτά? Αυτό που φαντάζομαι ότι αισθάνεσαι είναι κυρίως κατάντια. Αυτό που αισθάνθηκα όταν κάποια στιγμή έκλαιγα και παρακαλούσα να μου δώσουν ένα τσιγάρο. Εκεί ένιωσα την ΚΑΤΑΝΤΙΑ να μου χτυπάει την πόρτα. Δεν είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος για να δώσω συμβουλή τέτοιου είδους, αλλά θα προσπαθήσω: Προτού αισθανθείς την εξαθλίωση, κάνε την προσπάθεια, αυτό το τεράστιο δώρο στον εαυτό σου.
    Να συμπληρώσω ότι το τσιγάρο καλύπτει όσα και το αλόγιστο φαγητό, όσα και το αλκοόλ, όσα και τα ναρκωτικά, όσα και όλες οι εξαρτήσεις. Συν τη χημική εξάρτηση. ʼρα είναι διπλός ο αγώνας και συναισθηματική και οργανική απεξάρτηση.

  11. #26
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    2,527
    :D
    κ εγω οταν ξεκινησα να καπνιζω καπνιζα κρυφα... ντρεπομουν τοοοσο πολυ!!!
    και με τι μουτρα αλλωστε.... που εβγαζα τον κοσμο στο χιονι να καπνιζει κ ειχα σωσει πολλους φιλους απο το τσιγαρο στα μαθητικα χρονια, απειλωντας τους πως αν καπνισουν δε θα τους ξαναμιλησω!!!
    (παντα επιανε... τι περιεργο!!! ευτυχως που δεν το αρχισαν κ αυτοι που δεν το χαν σκοπο xaxaxa)!!!

    παντως, οσο το τσιγαρο ειναι μεγαλη εξαρτηση, αλλο τοσο ειναι κ μυθοποιηση!!
    δλδ αν σκεφτομαστε "το θελω, το χω αναγκη, το χρειαζομαι, ειναι η μεγαλυτερη απολαυση μου" εχουμε ηδη παραδοθει ανευ μαχης, δεν εχουμε καν φτασει στην ηττα!!

    βλεπω εδω μεσα ποσες απο τις μανουλες λενε οτι θελουν να χασουν κιλα για να μπορουν να παιξουν με τα παιδια τους , να μην εχουν προβλημα υγειας , κτλ!!!
    ολοι αυτοι οι παραγοντες πως εξαφανιζονται οταν μιλαμε για τσιγαρο??
    καλυτερα να πουμε αυτο που ισχυει:
    "ειμαι εξαρτημενος"!!
    νομιζω οτι ειναι το πρωτο βημα.
    μετα
    η θ αποδεχτουμε οτι δε θελουμε να απεξαρτηθουμε (γιατι αυτη η εξαρτηση καλυπτει ισως καποιο κενο που μετα θα πρεπει να το γεμισουμε καπως αλλιως)
    ή θα συνειδητοποιησουμε οτι μπορουμε :)

    παντως το μονο βεβαιαιο ειναι οτι η δυναμη του τσιγαρου ειναι μυθοποιημενη κ ναι, μπορουμε να το νικησουμε , πολυ πιο ευκολα απ ό,τι φανταζομαστε .


    Ava, κ εγω αποφευγω να πω οτι το κοψα, τον πρωτο καιρο οταν με ρωταγανε αν το κοψα ελεγα "απεχω αυτον τον καιρο" κ οταν ενιωσα λιγη μεγαλυτερη ασφαλεια οτι δε θα υποκυψω στην αδυναμια του χαρακτηρα μου ελεγα "εχω να καπνισω Χ καιρο"....
    για μενα, το ελεγα ως καπνιστρια, το λεω κ ως .. απεχουσα :D "ένας πρωην καπνιστης ειναι παντα εν δυναμει καπνιστης"!!
    το σωμα θυμαται ,
    το καλο ειναι οτι θυμαται ολο κ πιο σπανια κ ολο κ για λιγοτερο :)

    (και για να χαριτολογησουμε :p
    ειναι πολυ ευκολο να κοψεις το τσιγαρο.... εγω το εχω κανει ηδη 2 φορες :lol: )

  12. #27
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2009
    Posts
    4,829
    Χαχαχαχαχαχα!!!!!!!!!!!!!!!!!
    Κι εγώ τα κάτάφερα, μία φορά! Με περνάς! Μακάρι την επόμενη φορά να τα καταφέρω για πάντα! Τώρα ξέρω πια τι να αποφύγω. ʼκου πλάνο, σε περίπτωση που δεν είμαι έκλειστη, αλλά στο σπίτι μου.
    - Απαγορεύω το κάπνισμα γύρω μου. Σε περίπτωση που τσινίσουν, τους υπενθυμίζω τα προηγούμενα χαίρια μου,
    - Παίρνω υπνωτικά για να μη ξαναγίνω ζόμπι από την αυπνία,
    - Αν χρειαστεί, επισκέπτομαι ψυχίατρο,
    - Επισκέπτομαι κάποιον να με βοηθήσει, βελονιστή ή δεν ξέρω, πάντως όχι δεύτερη φορά μόνη μου,
    - Αποφεύγω τους χώρους με καπνούς, ας γίνω και για λίγο ξενέρωτη, δεν θα πάθω τίποτα. Βέβαια είναι πολύ δύσκολο να βρεις χώρους όπου πραγματικά απαγορεύεται το κάπνισμα, πάντως θα προσπαθήσω,
    - Επιστρατεύω φίλους μη καπνιστές.
    Όλα αυτά προυποθέτουν ότι θα χάσω δέκα έξι κιλά. Από το ένα στερητικό στο άλλο, τι να πω... :crazy:

  13. #28
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    2,527
    καλη επιτυχια ευχομαι :)

    αν με τη μια φορα εννοεις τον ενα μηνα, τοτε εχω να μετρησω κ αλλες προσπαθειες!!!
    η προ-τελευταια διηρκησε ενα μηνα κ οταν ξανακαπνισα κ ειπα στη δουλεια "ενταξει , θα ξαναπροσπαθησω" ακουσα ενα ηχηροτατο "ΟΧΙ!!! ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΑΥΤΟ"!!!!
    :lol::bigsmile::duh:
    οποτε την επομενη προσπαθεια την ξεκινησα μαζι με την επομενη αδεια (αν κ ειναι τοσο εφιαλτικο να σαι καπνιστης κ να το παρεις αποφαση να κοψεις το τσιγαρο στην καλοκαιρινη σου αδεια.. να βρεθεις με τα φιλαρακια σου , να πινεις καφε στην παραλια χωρις τσιγαρο, μαργαριτα χωρις τσιγαρο, ξαπλα στην ξαπλωστρα χαλαρα , χωρις τσιγαρο, πρωινο ολοι μαζι μεχρι να παρουμε αποφαση να παμε στη θαλασσα, χωρις τσιγαρο... πωπω!! απορω πως πηρα τετοια αποφαση!!! :o )

  14. #29
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2009
    Posts
    4,829
    Κάτσε smart, βιάζεσαι, δεν ξεκίνησα ακόμη την προσπάθεια! Πρέπει να αδυνατίσω και να προετοιμαστώ ψυχολογικά. Και αυτό δεν είναι δικαιολογία. Είναι το χρονοδιάγραμμα που έδωσα στον εαυτό μου. Όταν ήμουν στην προσπάθεια (ναι, το μήνα εννοώ!) καμάρωνα παντού ότι το έκοψα. Χαμογελούσαν με επιείκεια ή μου έλεγαν σταράτα, ναι, έλα να μας τα πεις αυτά μετά από δύο χρόνια αποχής!
    Μπράβο σου, όμως, για την απόφαση σου σε καιρό διακοπών! Καφέ χωρίς τσιγάρο? Μαργαρίτα χωρίς τσιγάρο? Εφιάλτης μου φαίνεται.. Μάλλον το έχω γιγαντώσει στο μυαλό μου, έχεις δίκιο, αλλά πήρα φόβο η καημένη. Δεν περίμενα ότι τα στερητικά σύνδρομα θα είναι τόσο έντονα.
    Πάντως έχει και χειρότερα. Χθες παρακολούθησα στο mega μια εκπομπή για τον αλκοολισμό (παρόμοιος εθισμός) και μιλούσαν άνθρωποι που απείχαν, όπως πολύ σωστά τοποθετήθηκες, για πόνους στο σώμα. Τουλάχιστον δεν είχα τέτοια. Πάλι καλά!

  15. #30
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    2,527
    η ευχη ηταν και για τους δυο στοχους :)

Page 2 of 7 FirstFirst 1234 ... LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •