"Πως να φύγω από την διατροφική διαταραχή; Γιατί ενώ θέλω δεν μπορώ;"

[smoke08]

http://www.hcfed.gr/?p=2913

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο, που σε βάζει σε σκέψη... Γιατί είναι δύσκολο να παραδεχτούμε ότι ο λόγος που μένουμε στη διατροφική διαταραχή για τόσο καιρό, ενώ προσπαθούμε να απαλλαγούμε από αυτήν, είναι ότι στην πραγματικότητα, εκτός από πόνο κι αυτοκαταστροφή, μας προσφέρει και μερικά οφέλη.

[rena75]

"όταν δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε επικίνδυνες συνήθειες είναι γιατί πολύ απλά τις έχουμε ανάγκη."

πολύ σωστό κατά τη γνώμη μου

[Eli_ed]

Πολύ ενδιαφέρον και πολύ λογικό, αν σκεφτείς ότι τίποτα δεν διατηρούμε στην ζωή μας ως συνήθεια αν δεν έχουμε και κάποια οφέλη από αυτό. Η λίστα πάντως που προτείνει το άρθρο να κάνουμε έχει να κάνει με την γνωστική συμπεριφορά και βοηθάει πολύ στο να κατανοήσουμε καλύτερα τον εαυτό μας και γιατί διατηρούμε την διατροφική μας διαταραχή έστω και αν στην τελική μας προσφέρει περισσότερα κακά παρά καλά. Ωραίο άρθρο smoke08 :spin:

[justme_ed]

και εγω πολλες φορες δικαιολογηθηκα οτι η βουλιμια μου εγινε τροπος ζωης....οταν ποναω/στεναχωριεμε ξεσπαω σε εμετο.... ειναι μια λυση ας το πουμε...ξερω βλαπτουμε τον εαυτο μας αλλα εγινε συνηθεια και δυσκολα θα βγω εγω τουλαχιστο απο αυτον τον δρομο..

[fuxia]

πολύ καλό άρθρο. Προσωπικά θεωρώ ότι η υπερφαγία, που υποτίθεται ότι με εμποδίζει να γίνω αυτό που πιστεύω πως θα καταφέρω να γίνω, με προστατεύει από αυτό που ίσως δεν καταφέρω να γίνω τελικά. Αυτό τώρα μόνο εγώ το κατάλαβα αλλά τεσπα.

[Melodica]

Γενικά το να ξεφύγεις από τον εφιάλτη αυτό απαιτεί πολλή εσωτερική ανασκόπηση και να ψάξεις τα βαθιά αίτια όλων αυτών που σε οδηγούν στα ξεσπάσματα...Ταλαιπωρούμαι 3 χρόνια τώρα με την υπερφαγία και πολλές φορές απελπίζομαι ότι δεν θα την ξεπεράσω ποτέ..Ξεκίνησα εδώ και μια εβδομάδα και τα πήγαινα πολύ καλά, χωρίς να είμαι αυστηρή και πιεστική με τον εαυτό μου και πραγματικά πίστευα ότι άρχισα να το νικάω αυτό το τέρας...Μέχρι που χθες αφού έφαγα πολύ μεσημεριανό, μέχρι που χόρτασα όμως, έφερε η μάνα μου κάτι κριτσίνια στο σπίτι και χωρίς να το καταλάβω άρχισα να τα καταβροχθίζω ένα ένα..Μέσα μου φώναζα :''Τι κάνεις??Αφού δεν πεινάς!Έχεις φάει!Σταμάτα τώρα γιατί θα κλαις μετά'' αλλά δεν μπορούσα να σταματήσω με τίποτα!Θα έσκαγα αν δεν τα έτρωγα ,λες και έβρισκα λύτρωση!Και μετά το βράδυ βρήκα και άλλη αφορμή να ξανακαταστρέψω το στομάχι μου, επειδή είχα ήδη χαλάσει την μέρα!Και φυσικά σήμερα ένιωθα χάλια, στον καθρέφτη με έβλεπα μέσα σε λίγες ώρες να έχω πάρει 3 κιλά!Είναι απογοήτευση..αλλά είμαι αποφασισμένη να συνεχίσω..πρέπει ό,τι μας κατατρώει ψυχολογικά, να το αντιμετωπίζουμε στα ίσα, να σκεφτόμαστε ότι εμείς κυριαρχούμε στο φαγητό και όχι αυτό σε εμάς, να δίνουμε μια σφαλιάρα στον εαυτό μας να ξυπνήσει όταν σαν υπνωτισμένοι οδηγούμαστε στην υπερφαγία...και κυρίως αν δυστυχώς ξεκινήσουμε ένα υπερφαγικό να μην σκεφτόμαστε το ότι ΄΄αφού ξεκίνησα χάλια, ας το αποτελειώσω!''!Όχι, πρέπει να σκεφτόμαστε ότι ΄'΄'οκ ,εκανα βλακεία ,εφαγα αλλά ως εδώ!οκ,βγηκα εκτός προγράμματος, αλλά σίγουρα δεν θα είναι τόσο τραγικό σε σχέση με το να το αποτελειώσω το υπερφαγικό...''
Σόρρυ για το πρήξιμο, αλλά ήθελα κάπως να τα πω και ελπίζω πως με καταλαβαίνετε όσοι είστε στην ίδια φάση.Πρέπει να αλληλοβοηθούμαστε! :)

[Eli_ed]

Melodica όλοι τα έχουμε περάσει και αυτό που περιγράφεις για πολλούς από εμάς αποτελούσε καθημερινότητα και για πολλούς αποτελεί ακόμη... είναι δύσκολο να βγεις από τον φαύλο κύκλο της υπερφαγίας και θέλει πολύ θέληση αλλά κυρίως ένα καλό πρόγραμμα διατροφής και ψυχολογική υποστήριξη.
Προσωπικά έχω ταλαιπωρηθεί πολλά χρόνια μεταξύ δίαιτας και υπερφαγικών επεισοδίων. Μάλιστα τα τελευταία χρόνια είχα κουραστεί τόσο που είχα υποκύψει ολοκληρωτικά σε μία χαοτική διατροφή που πλέον τα υπερφαγικά μπορεί να αποτελούσαν και καθημερινότητα. Ειλικρινά δεν θυμάμαι καν πως έτρωγα, γιατί τι να πρωτοθυμιθώ από το χάος; Και με πήγε έτσι για 2 χρόνια περίπου! Μέχρι που έφτασα τα 105 κιλά και διαπίστωσα ότι απλά σε αυτή την ανηφόρα πρέπει να βάλω ένα τέλος. Τελικά με ισορροπημένη διατροφή και με λίγο βοήθεια από ψυχολόγο κατάφερα να έρθω λίγο στα ίσια μου. Το σημαντικό είναι ότι όταν διαπιστώνουμε ότι έχουμε διατροφική διαταραχή πρέπει να σταματήσουμε οποιαδήποτε δίαιτα και μετά να υιοθετήσουμε ένα ισορροπημένο διατροφολόγιο με συχνά και πλήρη γεύματα. Εγώ μόνο όταν ακολούθησα ένα τέτοιο διατροφολόγιο κατάφερα να ελέγξω την αδηφαγική μου τάση. Τώρα πια μου είναι πολύ πιο εύκολο να λέω όχι σε διάφορους πειρασμούς ή ακόμη και να κάθομαι και να βλέπω πχ ολόκληρη ταινία χωρίς να νιώθω την ανάγκη να μασουλάω κάτι όλη την ώρα. Και έχω δρόμο ακόμη μπροστά μου... απλά τώρα παλεύω με υποτροπιάσεις αλλά σε γενικές γραμμές έχω πλέον ισορροπίες :)

[lessing_ed]

Δηλαδη αν καναμε μια λιστα οπως λει το αρθρο με τα υπερ κ τα κατα ,τα κοστη κ τα οφελη,εσεις θα βρισκατε καποιο οφελος στο να εχουμε τη διαταραχη;Ποιο;Γιατι εμενα μου ειναι αδυνατον να το καταλαβω.Που να οφελει;

[Melodica]

Τα μεινονεκτήματα της υπερφαγίας όλοι τα ξέρουμε και για τον καθένα διαφέρουν και λίγο.Τώρα όσον αφορά τα οφέλη, εγώ προσωπικά θα μπορούσα να πω ότι είναι το να τρώω απεριόριστα πράγματα που μου αρέσουν (σοκολάτες, σφολιατοειδή,πίτσες,σουβλά κια κ.λ.π) , τα οποία στερούμουν πολύ ,παλιότερα, και να νίωθω ευφορία και ότι ξεφεύγω από τα προβλήματα για λίγα λεπτά..αλλά μόνο αυτά..δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο...ίσως μόνο με το ότι τρως τόσο πολύ και μετά νιώθεις χάλια, δίνεις στον εαυτό σου μια δικαιολογία να αναβάλλει πράγματα που θα έκανε και στην σκέψη των οποίων δεν θα ένιωθε άνετα, ή απλά για κάποιο λόγο θέλει να αποφύγει..Φυσικά, εννοείται πως τα μειονεκτήματα είναι πολύυυ περισσότερα και δεν αξίζει να μένεις στην υπερφαγία μόνο και μόνο για λίγα λεπτά παρόρμησης και κακής ψυχολογίας.

[tired_ed]

Τρώω σαν γουρούνα ξανα!! Εγώ η δεν θα τρώω ή θα τρώω πολύ γτ δεν υπάρχει ενδιάμεσο?? Τόσο άρρωστο είμαι?

[Μαντάμ σου σου]

μικρή μου , ο οργανισμός σου αντιδράει δν φταις εσύ, ούτε είσαι γουρούνα.
όταν στερείσαι για πολλές μέρες θρεπτικές τροφές κ γενικά τροφές ,μετά είναι λογικό να αντιδράει ο οργανισμός σου έτσι, έχουν διαταραχτεί όλες οι ισορροπίες.
αν αρχίσεις να τρως σωστά κ χωρίς να παραλείπεις γεύματα κ κατηγορίες τροφών, δν θα έχεις τέτοια ξεσπάσματα.

[tired_ed]

Προσπαθώ :( σχεδόν αδυνατο

[Μαντάμ σου σου]

σε καταλαβαίνω. είναι πολύ δύσκολο να τα καταφέρεις μόνη σου. ζήτα βοήθεια. γιατρών κ ειδικών. κ προπαντός ανθρώπων που σαγαπάνε.

[marulenia]

Θα συμφωνήσω με τη Σουσου tired..
Μη χαρακτηρίζεις άσχημα τον εαυτό σου...

Τα υπερφαγικά ακολουθούν τη στέρηση, είναι το φυσικό επακόλουθο μη σου πω.
Αν εσύ 3 μήνες έχασες 15 κιλά με στερήσεις είναι λογικό να έχουν διαταραχθεί οι ισορροπίες σου..
Με τους δικούς σου μίλησες;
Δε γίνεται να το περνάς όλο αυτό μόνη σου...
Πες στους δικούς σου τι τραβάς.. Δε θα το μετανιώσεις

Λύσεις υπάρχουν
Αλλά μην αγωνίζεσαι μόνη σου