Η γιαγιά θα μας κόψει την καλημέρα αν γράψουμε την κόρη για επαναφοίτηση!

**polinaki1983** · 09-06-2011, 00:08

Αννα μου τί έγινε στην συνάντηση με την γιαγιά σήμερα? Είχαμε καμιά εξέληξη? Περιμένω νέα σου καλή μου

**anna65** · 09-06-2011, 08:16

Η συνάντηση αναβλήθηκε. Η σύμβουλος ήρθε για "σεμινάριο" στις εκαπιδευτικούς, όχι για συνάντηση με γονείς. Πήραμε το τηλέφωνό της να κλείσουμε ραντεβού την επόμενη βδομάδα, που θα έχει τελειώσει με τα σχολεία. Μας είπαν πως μιλάει μόνο με τους κηδεμόνες, και προσπάθησα να τους εξηγήσω ότι για τη συγκεκριμένη περίπτωση θέλουμε μια μικρή εξαίρεση, ελπίζω να γίνει αυτή η συνάντηση.
Μίλησα με τις νηπιαγωγούς χθες. Μου είπαν πού είναι καλύτερη από τα άλλα παιδιά - στην εξιστόρηση. Περιγράφει με πολλές λεπτομέρειες (φανταστικές...) τις ιστορίες από τα βιβλία, ακόμη κι αν απλά κοιτάζει μια εικόνα. Όσο για τις "μουτζούρες", τους εξηγεί με σαφήνεια τι είναι αυτό που έχει σχεδιάσει, και όταν το ξανακοιτάνε όντως εντοπίζουν αυτά που έχει περιγράψει! Οι παρέες της είναι από τα προνήπια, οπότε δεν θα "χάσει" κάποια φίλη, θα είναι και του χρόνου στο νηπιαγωγείο μαζί τους! Αν και στην πρόβα για τη σχολική γιορτή την είδα πάλι απομονωμένη...

**polinaki1983** · 09-06-2011, 08:53

Καλημέρα Αννα μου!!!! Πολύ θετικά μου ακούγονται όλα αυτά που σου είπαν οι νηπιαγωγοί!!! Το ότι οι φίλες της είναι από τα προνήπια είναι ακόμα πιο θετικό γιατί σημαίνει πως η μικρούλα θα συνεχίσει με τις ίδιες φίλες, και δεν θα χρειαστεί να μπει στην διαδικασία να "κερδίσει" καινούρια άτομα! Το ότι στην πρόβα της σχολικής γιορτής την είδες απομονωμένη ίσως φταίει και το ότι ντρέπετε. Πάρα πολλά παιδιάκια στις σχολικές γιορτές, ή γενικός σε κάτι που δεν είναι μεσα στην καθημερινότητά τους, κολλάνε και δεν συμμετάσχουν. Συμασία έχει στο σύνολο να μπορεί να δουλέψει, έστω και με τον δικό της τρόπο, στην καθημερινότητα της.

Ελπίζω να γίνει η συνάντηση τελικά, όχι τόσο για δικές σου αποφάσεις, αφού είδη ξέρεις τί είναι το καλύτερο για το κοριτσάκι σου, όσο για την γιαγιά, το να κατανοήσει το χάρισμα που έχει η μικρή σε κάπιους τομείς, και το "μειονέκτημα" (αν μου επιτρέπεις τον όρο) που έχει σε κάπιους άλλους.

**anna65** · 09-06-2011, 09:20

Δεν ξέρω αν θα το αποκαλούσα "μειονέκτημα", αλλά σίγουρα είναι έλλειψη ή πάντως μειωμένη δυνατότητα και ικανότητα, όπως η κοινωνικοποίηση. Έχοντας την εμπειρία από τις προηγούμενες εφιαλτικές συμμετοχές στις σχολικές γιορτές, για αυτό μου χτύπησε άσχημα η άρνησή της να μετέχει και πάλι, αλλά φαντάζομαι πως και η ίδια έχει αρνητικές εμπειρίες από γιορτές. Δεν είναι η απλή ντροπή, είναι κάτι πιο έντονο, είναι μια δυνατή άρνηση - αυτό εξάλλου είναι και το κομμάτι που λέμε "αυτιστικό".

**polinaki1983** · 09-06-2011, 09:31

Να σου πω κάτι Αννα μου? Ούτε εγώ συμμετείχα στις τελικές γιορτές. Ειδικά στο νηπιαγωγίο. Αρνιόμουνα να βγω και να με δει ο κόσμος. ενω σε όλα τα άλλα ήμουνα μέσα, στις τελικές ΔΕΝ!!! Αν έχει αρνητικές εμπειρίες από προηγούμενες γιορτές, το βρίσκω λογικό να αντιδράει και να μην το θέλει. Σίγουρα και ο αυτισμός παίζει ένα μεγάλο ρόλο στην αντίδρασή της αυτή.

Είμαι σίγουρη πως εσύ θα κάνεις τα πάντα ούτως όστε η μικρούλα μεγαλώνοντας να μπορέσει να ανταπεξέλθει όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα στις όπιες δυσκολίες βρίσκει μπροστά της.

**anna65** · 21-06-2011, 19:45

Η ώρα έφτασε: η ειδική παιδαγωγός από το ΚΕΔΔΥ (ο φορέας του Υπουργείου Παιδείας που γνωματεύει τις μαθησιακές δυσκολίες και προτείνει τους τρόπους αντιμετώπισης) θέλει να ξαναδεί την κόρη και να δώσει την καινούρια γνωμάτευση την Πέμπτη που μας έρχεται. Της ζήτησα να είναι και η γιαγιά παρούσα, και συμφώνησε! Οπότε, ήρθε η ώρα της κρίσης!

**catoptrophobia** · 25-06-2011, 18:42

Με συγχωρείς αλλά η κόρη υπερισχύει της γιαγιάς.
Η επιλογή της επαναφοίτησης δεν θα επηρεάσει (μόνο) την οικογενειακή σας γαλήνη αλλά κυρίως την μετέπειτα ζωή της κόρης σου, ως μητέρα οφείλεις να κάνεις το σωστό αγνοώντας τις συνέπειες.

**anna65** · 25-06-2011, 22:32

Δεν είπα ποτέ ότι η γιαγιά θα υπερισχύσει, ή ότι υπάρχει περίπτωση να υποκύψω στο πείσμα της! Απλά, της έδωσα την ευκαιρία να ακούσει και να συνομιλήσει με ειδικούς. Αν και μετείχε στη συζήτηση, μόλις τέθηκε το θέμα της επαναφοίτησης προτίμησε να βγει στο διάδρομο και να μην μετέχει άλλο. Έτσι, έχασε το πιο σημαντικό κομμάτι της ενημέρωσης:
Η κόρη έχει θεαματική βελτίωση. Ωστόσο η ψυχολόγος πρότεινε να δούμε με παιδοψυχίατρο τυχόν φαρμακευτική αγωγή! Αν δεν βελτιωθεί λέει η συμπεριφορά της μέχρι του χρόνου, θα εισηγηθεί να πάει σε ειδικό σχολείο! Από όσα έχω διαβάσει για το θέμα, η φαρμακευτική αυτή "καταστολή" λειτουργεί με το να κάνει τα χαρισματικά παιδιά "πειθήνια", αφαιρώντας τους την ικανότητα να επιζήσουν αυτόνομα. Θα πάρω και την άποψη του παιδοψυχίατρου που την παρακολουθεί, αλλά δεν δέχομαι να κάνω το χαρισματικό παιδί μου φυτό είτε δίνοντάς του φάρμακο για "ελαφριά καταστολή του κεντρικού νευρικού συστήματος" είτε στέλνοντάς το σε ειδικό σχολείο... Με βλέπω να γίνομαι πιο αντιδραστική από τη μάνα μου!

**alalumaki** · 25-11-2011, 14:31

Καταρχήν να σου πω σαν μητέρα, ότι είσαι μια καταπληκτική μαμά και συγχαρητήρια....

Οταν ο γιος μου πήγε 1η δημοτικού ήταν ένα αγοράκι στην τάξη του, που είχε κάνει δύο φορές το νηπιαγωγείο, η συμπεριφορά του ήταν λίγο περίεργη σε σχέση με τα άλλα παιδιά, δεν μπορούσε να ακολουθήσει την τάξη ούτε σε μαθησιακό επίπεδο αλλά ούτε σε επίπεδο συμπεριφοράς. Η πρώτη δημοτικού τελείωσε πολύ δύσκολα για αυτό χωρίς καλά καλά να μπορεί να διαβάσει. Τα παιδιά δεν τον είχαν δεχτεί ακόμα στην ομάδα παρόλο που όλοι οι γονείς συμβουλεύαμε τα παιδιά μας, να τον κάνουν παρέα ή να μην τον καροιδεύουν. Στην δευτέρα δημοτικού το παιδί άρχισε να γίνετε αποδεκτό από τα υπόλοιπα παιδιά, αλλά μαθησιακά ήταν ακόμα πολύ πίσω. Η μητέρα του απλά υπέροχη, από δίπλα του πάντα όπως και η δασκάλα. Ξεκίνησε ποδόσφαιρο, ζωγραφική και θεατρικό παιχνίδι. Για να μην μακρηγορώ, φέτος στην τρίτη δημοτικού ο γιος μου, μου λέει ότι πλέον διαβάζει πάρα πολύ καλά, μπορεί να παρακολουθεί την εξέλιξη των μαθημάτων, είναι εκεί και συμμετέχει. Τα παιδιά τον έχουν αποδεχτεί πλήρως τον αγαπάνε, παίζει ποδόσφαιρο μαζί τους, και το σημαντικότερο αν τον δεις και του μιλήσεις δεν θα καταλάβεις ότι αυτό το παιδί είχε πριν 2 χρόνια τόσα προβλήματα.

Δεν ξέρω τι πρόβλημα είχε ακριβώς και αν μοιάζει με της κόρης σου, αλλά αυτό δεν έχει σημασία, η μάνα του με την τεράστια προσπάθεια της, και το παιδί φυσικά κατάφεραν να αλλάξουν την πορεία του παιδιού. Φέτος ξεκίνησε και Αγγλικά και απ? ότι μου λέει η μαμά του είναι και καλός.

Αυτά τα παιδάκια είναι πανέξυπνα, θέλουν διαφορετική αντιμετώπιση, αγάπη και υπομονή? Και εσύ φαίνεται ότι την έχεις οπότε δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα, και μην αφήσεις κανέναν να χαλάσει τις ισορροπίες του παιδιού, ακόμα και την μάνα σου.

Για την ιστορία να σου πω ότι εγώ μικρή είχα δυσλεξία αλλά το ανακάλυψα στα 30 μου. Δυσκολεύτηκα πολύ στο σχολείο γιατί ήθελα να διαβάσω αλλά μπέρδευα λέξεις και αριθμούς και δεν ήξερα γιατί. Σε πληροφορώ ότι και σπούδασα και έχω και μια πολύ καλή δουλειά.

Καλό είναι να τη φέρεις τη γιαγιά στο φιλότιμο, και να καταλάβει ότι η απομάκρυνση της από το παιδί μπορεί να του κάνει κακό και να το πάει πίσω αντί για μπροστά.

**anna65** · 25-11-2011, 15:58

Σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου. Όταν κάνουμε σχέδια, ο θεός γελάει λέει ένα γνωστό ρητό, και έχει δίκιο.
Η επαναφοίτηση πάει τέλεια! Η κόρη έχει κάνει τεράστια άλματα, και με τη βοήθεια της παράλληλης στήριξης συμμετέχει ενεργά, προσπαθεί, ζωγραφίζει πλέον αναγνωρίσιμα σχήματα, μέχρι και ολόκληρη την οικογένεια μαζί με το γατάκι της ζωγράφισε και με έκανε να κλαίω από χαρά!
Προσπαθώ για μια ακόμη φορά λοιπόν, να αποδείξω στη γιαγιά πως είχαμε δίκιο και η κόρη επιτέλους πάει όλο και καλύτερα. Έχει και καλύτερη υποστήριξη φέτος, και πλέον φάνηκε πως πέρισυ η κοπέλα στην ένταξη δεν είχε ασχοληθεί σοβαρά μαζί της. Τι θα γινόταν, της λέω, αν είχε πάει στο Δημοτικό και συναντούσε μια επίσης αδιάφορη (ή απλά ανεπαρκή) δασκάλα; Μακάρι λέει να ήταν στο Δημοτικό. Τότε θα είχε βιβλία και τετράδια και θα μπορούσε η γιαγιά να της πιάσει το χέρι και να κάνει μαζί της τα μαθήματα, ενώ τώρα δεν "κάνουν τίποτα", εννοώντας ότι δεν έχει εργασίες για το σπίτι! Δηλαδή, θέλει να μου τινάξει όλες τις παρεμβάσεις στον αέρα, θεωρώντας ότι είναι σε θέση να παίξει το ρόλο της εκπαιδευτικού (συνταξιούχος δασκάλα γαρ).
Οπότε πρέπει να αναθεωρήσω τον τίτλο και να την προετοιμάσω πως μόλις πάμε στο Δημοτικό, θα πρέπει να κόψω εγώ την καλημέρα στη γιαγιά!

**alalumaki** · 25-11-2011, 16:32

Ξέρεις τώρα είδα ότι το προηγούμενο μήνυμα ήταν το καλοκαίρι....

Δεν πειράζει ήθελα να διαβάσεις την ιστορία του συμμαθητή του γιου μου γιατί η εξέλιξη του ήταν κάτι παραπάνω από αναμενόμενη... και το παιδί τώρα δεν ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα, και έχει κερδίσει και την εκτίμηση τους για την προσπάθεια του. Ο γιος μου μιλάει για αυτό πάντα με θαυμασμό. Να σημειώσω βέβαια ότι η δασκάλα που είχαν πέρυσι και φέτος είναι κάτι παραπάνω από εξαιρετική ? και το έχει βοηθήσει πάρα πολύ.

Οι δασκάλες-γιαγιάδες όμως μπορούν να ζωγραφίζουν με τα εγγονάκια και στο νήπιο, ή να τους μαθαίνουν γραμματάκια με τη μέθοδο flashcards... Είναι κρίμα γιατί θα μπορούσε με τις γνώσεις της να βοηθήσει πραγματικά τη μικρή.

**anna65** · 02-12-2011, 16:15

Προσπαθώ να μείνω όρθια, και ειλικρινά νιώθω τα πόδια μου να μην με κρατάνε.
Μόλις ξεκίνησα την τελική εργασία για το μεταπτυχιακό μου, που είναι πολύ απαιτητική και θα πάρει εννιά μήνες πολύ γεμάτους.
Είμαι στην ομάδα επικοινωνίας της συνέλευσης της γειτονιάς μου και έχω αναλάβει τη δημιουργία Blog επικοινωνίας - μιλάμε για πολύ τρέξιμο!
Τρέχουμε για να βρούμε αν κάποια προβληματάκια στην κόρη έχουν οργανικό υπόβαθρο, ή αν θέλει έξτρα ψυχολογική στήριξη.
Πριν δυο μέρες, πήραμε επίσημα τη διάγνωση για τον άντρα μου, είναι όντως κατάθλιψη αυτό που έχει και άρχισε αγωγή, που θα πάρει τουλάχιστον ένα χρόνο.
Και μόλις σήμερα πήραμε τη διάγνωση για το γιο: Όχι, τα προβληματάκια που έχει δεν οφείλονται στην αδελφή του. Ανήκει κι αυτός στο ίδιο φάσμα, ήπιο μεν, αλλά επείγει άμεσα να ξεκινήσει τις παρεμβάσεις - μας πρότειναν παράλληλη στήριξη στον παιδικό σταθμό!
Δεν ξέρω πού θα βρεθούν τα λεφτά για όλα αυτά, πού θα βρεθεί χρόνος, κουράγιο, αντοχές. Πιστεύω σε μένα, έχω κάνει κι άλλες φορές θαύματα. Πρέπει για άλλη μια φορά να υπερβώ τα όριά μου, και δεν έχω περιθώριο να σκοντάψω ούτε βήμα!

**yannaki** · 02-12-2011, 16:41

Η κορη σου είναι ένα γλυκίτατο κορίτσι γεμάτο ενέργεια χαρά και κέφι. Να την χαίρεσαι αυτη΄ και τον γιόκα σου. Ευχομαι να βρείς την ανάλογη υποστήριξη και από τους εκπαιδευτικούς που θα πετύχεις. Καλή δυναμη απο την καρδιά μου!

**alalumaki** · 02-12-2011, 16:50

Πράγματι η κορούλα σου είναι μια σκέτη γλύκα... νομίζω ότι έχεις τη δύναμη να τα καταφέρεις.... εύχομαι το καλύτερο !!!

**anna65** · 02-12-2011, 16:54

Η κορούλα μου είναι όντως γεμάτη γλύκα, και ο γιος επίσης όλα τα λεφτά! Μπορεί να θυμώνω, να κουράζομαι, να εξαντλούμαι, αλλά συχνά αρκεί ένα τους χαμόγελο, ένα φιλάκι, ένα πονηρό βλέμμα για να μου φορτίσει πάλι τις μπαταρίες και να συνεχίσω!