Για ολα τα μελη..

[Celia_Ci]

Καλησπερα σε ολους!! Χρονια τωρα που προσπαθω να χασω τα κιλα που εχω, και ακομη κ τωρα που τα παω πολυ καλα, εχω παντα ενα ερωτημα στο μυαλο μου..
Γιατι ενω πολλοι εμας αισθανομαστε ασχημα για αυτο το χαρακτηριστικο μας (των κιλων) παραστρατουμε, γυριζουμε στα παλια, ή δεν δινουμε το 100% του εαυτου μας για να γινουμε αυτο που θελουμε? Υπαρχει καποιος που ειχε λαβει ποτε ψυχολογικη στηριξη, και ειχε καταληξει καπου σε αυτη την ερωτηση? Η γενικα καποιος που να κατεληξε καπου επειτα απο δικες του σκεψεις?
Παντα μου φαινοταν τρομερα περιεργο να θες τοσο κατι, να ονειρευεσαι, να ελπιζεις και να γυρνας στα ιδια!!

[konina]

χμμμμμμ... προφανως το φαι κάτι σημαινει για τον καθενα μας...καποια αναγκη καλυπτει.... βεβαια για τον καθενα λειτουργει διαφορετικα... προσωπικα όταν πάχυνα πολυ ήταν σε μια περιοδο πολυ απαιτητικη σε ολους τους τομεις κ ενιωθα ότι με το να τρωω με "επιβραβευω".... κ ενω αυτο που εβλεπα στον καθρεπτη δεν μου αρεσε, δεν εβρισκα καλυτερο τροπο να πω "μπραβο" στον εαυτο μου απ'το να ικανοποιησω τον ουρανισκο μου... κ όταν πια είχα ξεκινησει να τρωω και ηδη ειχα χαλασει την διαιτα, ετρωγα τιμωρητικα σκεπτομενη ότι "αφου δεν μπορεις να κρατηθεις, φαε μεχρι να σκασεις" ..... και παντα χανομουν μεσα σε αυτον τον φαυλο κυκλο....μεχρι που συνειδητοποιησα οτι πραγματικα εχω προβλημα και όχι κιλων...

[Celia_Ci]

Και εγω τα κανω ολα αυτα.. Αλλα εν τελει τι ειδος προβλημα συνειδητοποιησες πως εχεις? Και τελικα καταφερεις να ''αποδεσμευτεις''?

[konina]

το προβλημα μου ηταν οτι ειχα πιεστει τοσο πολυ που η μονη μου ευχαριστηση ηταν το φαγητο.... αφου το σλογκαν μου ηταν "πιεζομαι απο παντου, δεν θα πιεζομαι κ στο τι τρωω".... οποτε καταλαβα οτι δεν ηταν το φαγητο που ειχα αναγκη, αλλα ένα διαλειμμα, να μειωσω λιγο τους ρυθμους μου.... πως το συνειδητοποιησα?? ειμαι ψυχολογος-ψυχοθεραπευτρια και σε μια διαγνωση που εκανα σε πελατισσα, είδα ότι καλύπτει πλήρως και εμένα... κι οσο περιεργο κ αν σου φαινεται μεχρι τοτε αναγνωριζα οτι εχω εξαρτηση απο το φαγητο, δεν το ειχα αναγνωρισει ομως ως παθολογια, αν καταλαβαινεις τη διαφορα... οποτε πλέον ήταν κ θέμα αυτοεκτίμησης και εγωισμου το να "κανω ουσιαστικα κατι"... βεβαια σε εμενα λειτουργησε και λιγο λυτρωτικα, καθως λογω επαγγελματος πιστευω ακραδαντα ότι τα ψυχολογικης φυσεως προβλήματα εχουν λύση... οπότε ήταν σαν να ήξερα μέσα μου ότι "μπορώ να αδυνατισω".....

[Celia_Ci]

Ψυχολογος - Ψυχοθεραπευτρια? Καταπληκτικα.. Εγω ειμαι φοιτητρια Ψυχολογιας στο 4ο ετος.. Αλλα οσο καλα κ αν μαθαινω τα βιβλια, οσες δεξιοτητες και αν μαθαινω ως εκπαιδευομενη, αυτη η σχολη ξυνει πολλες πληγες! Ειδομεν.. !

[konina]

ισχυει... και πιστεψε με... μετα την μετεκπαιδευση σου σε ψυχοθεραπευτικη προσεγγιση, θα νιωσεις "σιγουρη" επαγγελματικα... δυστυχως στην Ελλαδα οι σχολες ψυχολογιας σου ανοιγουν απλα το δρομο.... το μεχρι που θα φτασεις εξαρταται απο σενα...

[konina]

σου εστειλα u2u

[2sweet2b4go10_ed]

Originally posted by konina
το προβλημα μου ηταν οτι ειχα πιεστει τοσο πολυ που η μονη μου ευχαριστηση ηταν το φαγητο.... αφου το σλογκαν μου ηταν "πιεζομαι απο παντου, δεν θα πιεζομαι κ στο τι τρωω".... οποτε καταλαβα οτι δεν ηταν το φαγητο που ειχα αναγκη, αλλα ένα διαλειμμα, να μειωσω λιγο τους ρυθμους μου.... πως το συνειδητοποιησα?? ειμαι ψυχολογος-ψυχοθεραπευτρια και σε μια διαγνωση που εκανα σε πελατισσα, είδα ότι καλύπτει πλήρως και εμένα... κι οσο περιεργο κ αν σου φαινεται μεχρι τοτε αναγνωριζα οτι εχω εξαρτηση απο το φαγητο, δεν το ειχα αναγνωρισει ομως ως παθολογια, αν καταλαβαινεις τη διαφορα... οποτε πλέον ήταν κ θέμα αυτοεκτίμησης και εγωισμου το να "κανω ουσιαστικα κατι"... βεβαια σε εμενα λειτουργησε και λιγο λυτρωτικα, καθως λογω επαγγελματος πιστευω ακραδαντα ότι τα ψυχολογικης φυσεως προβλήματα εχουν λύση... οπότε ήταν σαν να ήξερα μέσα μου ότι "μπορώ να αδυνατισω".....

πολυ ενδιαφερον το θεμα σας κοριτσια.
και τι εκανες μολις αναγνωρισες αυτη την συμπεριφορα κονινα?
απλα και μονο λειτουργωντας εγωιστικα οπως ειπες, πεισμωσες και ειπες "θα τρωω αυτα που πρεπει"? η εκανες κατι αλλο?

[konina]

εχω κανει πολυ καιρο προσωπικη θεραπεια οποτε μπορω πλεον να ξερω γιατι κανω τι... οποτε ναι το πεισμα βοηθησε πολυ και το οτι εννοειται χαλαρωσα με τις δουλειες που ειχα βαλει στο κεφαλι μου.... τι εκανα για την διαιτα???? περασα το Πασχα μου οσο καλυτερα μπορουσα χωρις στερησεις και Δευτερα του Πασχα αρχισα διαιτα.... ουσιαστικα ομως.... τι θελω να πω.. ειχα ζυγαρια ακριβειας, ξερω κ απο διαιτες απο παλιοτερες αποτυχημενες προσπαθειες, αγορασα εναν λιπομετρητη, πηρα τη μεζουρα μου και καθε βδομαδα ζυγιζομαι, μετριεμαι πατοκορφα (λιπος, νερο, κοιλια, περιφερεια) εκτυπωνω τα αποτελεσματα με διαιτα ακριβειας για ολη τη βδομαδα (πχ δεν γραφω λαδερο, γραφω σπανακορυζο) την τοιχοκολο στο ψυγειο και σειρα εχει το σουπερ μαρκετ.... ψωνιζω οτι θελω για ολη την βδομαδα ωστε να μην αλλαξω τιποτα.... οποτε πλεον με εχω στριμωξει κ δεν μου αφηνω περιθωρια....αα!!! επειδη κανω κ τις παρασπονδιες μου εχω κοντα και εναν θερμιδομετρητη ωστε να το συμμαζευω κοβοντας απο αλλου....

επιπλεον με βοηθησε παρα πολυ το οτι συμμετεχω στο φορουμ και μιλαω με ανθρωπους που εχουν τις ιδιες δυσκολιες με μενα....

[2sweet2b4go10_ed]

Originally posted by konina
εχω κανει πολυ καιρο προσωπικη θεραπεια οποτε μπορω πλεον να ξερω γιατι κανω τι... οποτε ναι το πεισμα βοηθησε πολυ και το οτι εννοειται χαλαρωσα με τις δουλειες που ειχα βαλει στο κεφαλι μου.... τι εκανα για την διαιτα???? περασα το Πασχα μου οσο καλυτερα μπορουσα χωρις στερησεις και Δευτερα του Πασχα αρχισα διαιτα.... ουσιαστικα ομως.... τι θελω να πω.. ειχα ζυγαρια ακριβειας, ξερω κ απο διαιτες απο παλιοτερες αποτυχημενες προσπαθειες, αγορασα εναν λιπομετρητη, πηρα τη μεζουρα μου και καθε βδομαδα ζυγιζομαι, μετριεμαι πατοκορφα (λιπος, νερο, κοιλια, περιφερεια) εκτυπωνω τα αποτελεσματα με διαιτα ακριβειας για ολη τη βδομαδα (πχ δεν γραφω λαδερο, γραφω σπανακορυζο) την τοιχοκολο στο ψυγειο και σειρα εχει το σουπερ μαρκετ.... ψωνιζω οτι θελω για ολη την βδομαδα ωστε να μην αλλαξω τιποτα.... οποτε πλεον με εχω στριμωξει κ δεν μου αφηνω περιθωρια....αα!!! επειδη κανω κ τις παρασπονδιες μου εχω κοντα και εναν θερμιδομετρητη ωστε να το συμμαζευω κοβοντας απο αλλου....

επιπλεον με βοηθησε παρα πολυ το οτι συμμετεχω στο φορουμ και μιλαω με ανθρωπους που εχουν τις ιδιες δυσκολιες με μενα....

πολυ ενδιαφεροντα ολα αυτα.
και μιας και τα κανεις συνειδητα, λογω ψυχοθεραπειας, γνωσης κλπ., ποια ειναι νομιζεις τα στοιχεια εκεινα, που διαφοροποιησαν την συγκεκριμενη σου προσπαθεια απο αλλες που ειχες στο παρελθον και τις αποκαλεις αποτυχημενες?
τι αλλαξε? σε τι βασιζεις την πεποιθηση και την ελπιδα οτι αυτη τη φορα θα πετυχεις τον στοχο σου?

[Celia_Ci]

2sweet2b4go10 σε αυτα που ρωτησες την konina, εχω να καταθεσω κ εγω την εμπειρια μου. Μια φορα πηγα σε ψυχολογο και με βοηθησε απιστευτα, γιατι ουσιαστικα με εκανε να καταλαβω πως το κυριοτερο που με ωθει στο φαγητο ειναι πως ειμαι βαθια ενοχικος χαρακτηρας. Εστιασαμε σε δυο θεματα που μου προκαλουν ενοχες, και αφου τα ''αγκαλιασα'', μεσα σε ενα μηνα ημουν αλλος ανθρωπος σε θεμα ψυχολογιας. Και φυσικα εχασα κ κιλα γιατι εκανα διαιτα με πραγματικους στοχους. Βεβαια, μετα κατρακυλησα παλι γιατι ενω ειχα αναγκη κ απο αλλες συνεδριες, τα οικονομικα μου δεν μου το επετρεπαν. Εν ολιγοις, ολα ειναι στο μυαλο μας.. Αλλοι καταφερνουν και ελεγχουν το μυαλο τους και δεν αφηνουν το μυαλο τους να τ ους ελεγχει, και αλλοι χρειαζονται μια βοηθεια ενος ειδικου..

[2sweet2b4go10_ed]

Originally posted by Celia_Ci
2sweet2b4go10 σε αυτα που ρωτησες την konina, εχω να καταθεσω κ εγω την εμπειρια μου. Μια φορα πηγα σε ψυχολογο και με βοηθησε απιστευτα, γιατι ουσιαστικα με εκανε να καταλαβω πως το κυριοτερο που με ωθει στο φαγητο ειναι πως ειμαι βαθια ενοχικος χαρακτηρας. Εστιασαμε σε δυο θεματα που μου προκαλουν ενοχες, και αφου τα ''αγκαλιασα'', μεσα σε ενα μηνα ημουν αλλος ανθρωπος σε θεμα ψυχολογιας. Και φυσικα εχασα κ κιλα γιατι εκανα διαιτα με πραγματικους στοχους. Βεβαια, μετα κατρακυλησα παλι γιατι ενω ειχα αναγκη κ απο αλλες συνεδριες, τα οικονομικα μου δεν μου το επετρεπαν. Εν ολιγοις, ολα ειναι στο μυαλο μας.. Αλλοι καταφερνουν και ελεγχουν το μυαλο τους και δεν αφηνουν το μυαλο τους να τ ους ελεγχει, και αλλοι χρειαζονται μια βοηθεια ενος ειδικου..

xmmmmm
σε καταλαβαινω νομιζω...
πιστευεις οτι τα ιδια θεματα σε γυρισαν πισω, τα οποια ηθελαν κι αλλη δουλεια, που δεν προλαβες να κανεις,η που χρειαζοταν καποιος να στα θυμιζει κι αφεθηκες να τα ξεχασεις μονη σου, η ανακαλυψες οτι το θεμα "φαγητο", ειναι λερναια υδρα για σενα και σου ξαναπαρουσιαζεται εκει που δεν το περιμενεις, απο αλλα θεματα αυτη τη φορα?

[Celia_Ci]

Αυτα που με γυρισαν πισω ειναι πως επρεπε να συνεχισω να δουλευω με τον εαυτο μου, κ οπως λες να μου θυμιζει καποιος πραγματα, καθως επισης και να με βοηθα να επιλυω οσα με ταλανιζουν.
Παραδειγμα: Μου αναφερε τοτε η ψυχολογος, πως ενω υπεραγαπω τον πατερα μου, τον παραγκωνιζω και του στερω την αγαπη μου για καποιους συγκεκριμενους λογους. Τοτε, εβαλα τα κλαματα, γυρισα σπιτι του μαγειρεψα, και ειδαμε μαζι ταινια. Ενιωσα τετοια ευδαιμονια, τετοια χαρα που αρχισα να ανασυγκροτουμαι!
Κ αλλα τετοια θεματα, ενοχων, συσσωρευμενου θυμου κ πολλων αλλων μεσα απο μια συνεδρια αναδυθηκαν κ αφου τα ''αγκαλιασα'' αρχισα να λυνω οσα με πληγωναν τα οποια με οδηγουσαν στο ψυγειο...
Ειμαι σιγουρη πως αν συνεχιζα τις συνεδριες θα ημουν αυτη την στιγμη κυριολεκτικα καινουργιος ανθρωπος!!

[2sweet2b4go10_ed]

καταλαβαινω..
εχω κι εγω αντιστοιχα θεματα με την μητερα μου
αφου το νοιωθεις τοσο εντονα αυτο..οτι βοηθιοσουν κι εμεινες στην μεση, καντο προτεραιοτητα.
ξαναπηγαινε να συνεχισεις κι αν δενε χεις χρηματα, ψαξουμ ε κεντρα ψυχικης υγειας και δωσε εσυ τις κατευθυνσεις εφοσον εχεις βρει μια ακρη...

[konina]

Originally posted by 2sweet2b4go10
πολυ ενδιαφεροντα ολα αυτα.
και μιας και τα κανεις συνειδητα, λογω ψυχοθεραπειας, γνωσης κλπ., ποια ειναι νομιζεις τα στοιχεια εκεινα, που διαφοροποιησαν την συγκεκριμενη σου προσπαθεια απο αλλες που ειχες στο παρελθον και τις αποκαλεις αποτυχημενες?
τι αλλαξε? σε τι βασιζεις την πεποιθηση και την ελπιδα οτι αυτη τη φορα θα πετυχεις τον στοχο σου?

όσο περιεργο κι αν σου ακουστει ήταν το ότι "ονόμασα" αυτη την συμπεριφορα μου.... γενικα λέμε ότι οι ταμπελες είναι άσχημο πραγμα στη ζωή μας σε μένα όμως λειτουργησε λυτρωτικα... δηλαδη πλεον δεν απορουσα "γιατι το κανω αυτο", ήξερα ότι "πάσχω" (ας μου επιτραπει ο όρος) απο ψυχογενη διατροφικη διαταραχη... κ απο εκει κ επειτα τα πραγματα εγιναν πιο ευκολα...
ήξερα ποιος ήταν ο εχθρός και σαφως ήξερα πως να τον πολεμησω... εννοειται βεβαια ότι βοήθησε και η προσωπικη θεραπεια που ειχα κανει παλιοτερα αλλα και η επαγγελματικη μου εμπειρια, αλλα αυτα τα είχα υποτιθεται και στις αλλες προσπαθειες...
οποτε αυτο που τωρα ειναι διαφορετικο είναι ότι η αλλοτε δυσκολια μου πηρε ονομα και μορφη και συγκεκριμενοποιηθηκε....