Φίλε keep χαίρω

Νομίζω ότι έχω ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο πρόβλημα με σενα. Μόνο που δεν παίρνω φάρμακα και είμαι 16... Θα έλεγα ότι είμαι και εγώ κατά κάποιον τρόπο ένα κορόιδο της σημέρινής κοινωνίας και το \"καλό παιδί\" που στην τελική τρώει όλες τις μαλακίες στην μάπα όσο καλή διάθεση και αν δείχνει απέναντι σε αυτά που του συμβαίνουν...

Έχω και εγώ την δυνατότητα να πετύχω (το ΞΕΡΩ δλδ ότι την έχω). Αλλά λόγω του πόσο σκατά στην γενική είναι η ζωή μου βρίσκομαι σε ένα σημείο όπου νιώθω ότι οι άλλοι μόνο να με ρίξουν κάτω προσπαθούν και ότι εγώ δεν μπορώ να κάνω κάτι για να ανέβω στα μάτια κανενός.

Από την άλλη θα πρέπει να πω ότι βρίσκω τα ψυχοφάρμακα μια λύση όχι αποτελεσματική μακροπρόθεσμα αλλά σαν να χτίζεις ουσιαστικά κάστρα στην άμμο. Εσύ, πχ. βλέπουμε ότι τα σταμάτησες σε ένα σημείο και γύρισες πάλι πίσω στο σκοτάδι. Άμα δεν παλέψει κανείς το πρόβλημα από μέσα του, δεν βλέπω κανέναν λόγο να πέρνει φάρμακα. Για μένα δεν υπάρχει το μαγικό χάπι που θα καταπιώ και θα με ελευθερώσει από όλα τα δεσμά που με κρατάνε από το να ζω μια κανονικη ζωή με ανθρώπους γύρω μου. Το μυαλό είναι μια μηχανή που χρησιμοποιεί άμυνες που καμιά φορά δεν κάνουν απαραίτητα καλό σε εμάς τους ίδιους σαν άτομα και προσωπικότητες.

Εγώ προσπαθώ να χρησιμοποιήσω τις άμυνες που κάνω ασυνείδητα για να ξεπεράσω το πρόβλημα που έχω. Προσπαθώ να σκεφτώ το μέλλον, και πόσο άσχημο θα είναι για εμένα. Πραγματικά θα είναι τραγικό. Εδώ καλά-καλά σε μια εφηβική κοινωνία, στην οποία ζω εγώ, όπου δεν υπάρχει σοβαρός ανταγωνισμός και κάτι ουσιαστικό να κερδίσεις, όλοι κοιτάνε να σε πατήσουνε για να φτάσουνε στην κορυφή. Φαντάσου δλδ. όταν βγω εκεί έξω τι θα απογίνω... Η σκέψη αυτή ωστόσο είναι αυτή που με κάνει να θέλω να ξεπεράσω το πρόβλημά μου αυτό και να το λύσω μέσα μου, μόνος μου. Ο φόβος του να καταντήσω σαν τον άστεγο και ρακένδυτο τύπο, ο οποίος ωστόσο δεν είχε την ευκαιρία να πετύχει. Γιατί εγώ και έσυ, και όλοι οι οποίοι είναι σαν εμάς δεν τους λείπει μυαλό... ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ ΜΑΛΙΣΤΑ...

Μην αφήνεις κανέναν να σου λέει πόσο μαλάκας είσαι για τις επιλογές που κάνεις και την κρίση που έχεις. Πες στον εαυτό σου ότι είσαι σωστός και να είσαι περήφανος για αυτά που πιστεύεις. Και μην αμφιβάλεις ποτέ για τις πράξεις σου. Κάντες με σιγουριά και αυτοπεποίθηση. Όταν διχάζεσαι για το αν αυτό που κάνεις είναι σωστό ή λάθος, τότε είναι που σε τσιμπάει αυτή η μαλακία η καρφίτσα που σου έχουν φυτέψει όλοι αυτοί οι αλαζόνες που κυκλοφορούν γύρω σου. Αυτοί να δεις πως θα έπρεπε διχάζονται. Αλλά είναι υπερβολικά ζώα για να κάτσουν να σκεφτούν αν αυτό που κάνουν είναι σωστό ή λάθος. Έβαλα έναν από αυτούς φέτος να σκεφτεί σοβαρά μια απο τις πράξεις που έκανε και έφυγε με την ουρά στα σκέλια. Και τότε κατάλαβα την μεγάλη διαφορά μεταξύ εμού και αυτών, το τι με κάνει εμένα πιο σώστο και αυτούς πιο λάθος.

Ελπίζω να με καταλαβαίνεις και να σε βοήθησα με αυτά που έγραψα. Πρέπει να ομολογήσω ότι κάηκα λίγο με το που διάβασα το topic αυτό και που βρήκα κάποιον ο οποίος να περνάει ότι περνάω και εγώ.

Φιλικά, Schisma115