Οι σκέψεις σας...

[smart]

h θρησκεια ηταν ενας πρωτογονος τροπος οργανωσης μιας κοινωνικης ομαδας.
μεταξυ αλλων, προσπαθησε και αυτη να ερμηνευσει η να ονομασει η να ορισει διαφορα φαινομενα με οσα επιστημονικα δεδομενα διεθετε (που δεν ηταν κ πολλα εδω που τα λεμε!!!)
περαν των ελλιπων επιστημονικων δεδομεναν της εποχης, καλο θα ηταν να εχουμε κατα νου και τη συμβολικη γλωσσα που χρησιμοποιει.
να τονισω επισης οτι η πρωταρχικη σημασια του "αμαρτανω" ηταν "κανω λαθος" κ δεν ειχε καμια μεταφυσικη φορτιση.
αρχικα λοιπον, αμαρτημα ηταν το λαθος, το οποιο ως γνωστον πληρωνεται, και οχι γιατι θα μας τιμωρησει ο θεος αλλα απλα λιγο πολλοι εχουμε καταλαβει οτι αυτο ισχυει οπως κ να χει!
ολα τα παραπανω δεν ειναι οι προσωπικες μου αποψεις για το θεο, τη θρησκεια η την εκκλησια, ειναι απλα ιστορικα και κοινωνιολογικα/ ανθρωπολογικα γεγονοτα!

οποτε , προσωπικα, αυτο που αντιλαμβανομαι ειναι οτι σε καποια στιγμη της ιστορικης πραγματικοτητας οι εκπροσωποι της θρησκειας η της εκκλησιας (που δεν ταυτιζονται κατ αναγκην κατ εμε -αυτο ειναι προσωπικη αποψη) διαπιστωσαν το προβλημα, τις συνεπειες του κ επειδη προφανως ειναι "παθος" περα απο τον ελεγχο του παθοντος (η πασχοντος) το ονομασαν δαιμονα.
κ επειδη ειναι λαθος, γιατι υπαρχουν συνεπειες σε διαφορα επιπεδα , ειναι κ αμαρτημα.

αυτα!

[smart]

α κ ο νιτσε ειπε κ το εξης:
"ακομη κ αν δεν υπηρχε θεος, ο ανθρωπος θα επρεπε να δημιουργησει εναν".

[spaceride]

Originally posted by lessing
Eλπιζω Space να μη σε στενοχωρησαμε...

Γιατι να με στεναχωρησατε? Τις σκεψεις σας ζητησα πανω στο θεμα.. Οταν πληροφορηθηκα για το συγκεκριμενο κειμενο εψαξα και το βρηκα.. και στο μυαλο μου ετρεξαν παρα πολλα πραγματα που εχουν να κανουν και με προσωπικα βιωματα αλλα και με κοινωνιολογικες και ψυχολογικες αποψεις.. Η προσωπικη μου αποψη εχει ως εξης..Σιγουρα βρισκω παρα πολλες αναλογιες σε αυτο που περιγραφεται και στο πως θεωρω εγω μια διαταραγμενη σχεση με την τροφη..Πολλες φορες εχω σχεδον φτασει να παρομοιασω αυτο που πολλοι αποκαλουν "φωνη του συμπτωματος" με αντιστοιχη καταληψια..Βεβαια παντα τηρουμενων των αναλογιων..Δεν πιστευω οτι η φωνη του συμπτωματος ειναι κατι εξω απο εμας ή μη-μερος μας. Σκεπτομενος ομως οτι η σημερινη κοινωνια δεν ειναι τοσο θρησκοληπτη ή θρησκευουμενη κατα πολλους, σκεφτηκα την προελευση της και για ποσο διαστημα του ιστορικου συνεχους ηταν μια κοινωνια που ακουμπουσε σε μεγαλο βαθμο και πανω στην Εκκλησια και τα διδαγματα της. Θεωρω οτι μια κουλτουρα δαιμονοποιησης (αποδιδοντας την ευθυνη των πραγματων σε κατι εξω απο εμας εν προκειμενω μεταφυσικο), ενοχοποιησης του σωματος και των βασικων λειτουργιων του ποσο τελικα μεγαλο ρολο επαιξε στις αντιληψεις της σημερινης κοινωνιας..ακομα και σε εκεινους τους υπερμαχους του Νιτσε..Γιατι αν το καλοσκεφτουμε, και η δικη μας διατροφικη συμπεριφορα ειναι και αποτελεσμα του τροπου που γαλουχηθηκαμε εμεις απο τους γονεις μας και εκεινοι απο τους δικους τους, κ.ο.κ... Ισως φτασουμε λοιπον σε εκεινες ακριβως τις αποψεις που σημερα μου προκαλουν τεραστια εκπληξη. Επισης μην ξεχναμε οτι οπως και η νηστεια, το συγκεκριμενο διδαγμα εκανε καποτε τη ζωη φτωχων ανθρωπων (νομιζω οτι ηταν και το μεγαλυτερο ποσοστο), που και να ηθελαν να ειναι λαιμαργοι δεν μπορουσαν, πιο ανεκτη. Ειναι ευκολοτερο να αποδοθει η δυνατοτητα ή μη- καποιου να αγορασει "αρτησιμα" φαγητα στη νηστεια -ενα πνευματικο νοημα, παρα να δεχθει καποιος οτι ειναι φτωχος και δεν εχει να αγορασει κρεας.