Results 61 to 75 of 162
Thread: hello!!!
-
07-08-2008, 10:50 #61
- Join Date
- Feb 2008
- Posts
- 10,778
Μαρία μου....μια χαρά τα λες και θέλω να προσθέσω κάτι.
Αυτό που δεν μπορούν να καταλάβουν οι γονείς της φίλης μας είναι πως με τη στάση τους απλά φουντώνουν το συναίσθημα. Αν δεν την αφήσουν να δει μόνη της τη σχέση, μπορεί να παραπλανηθεί από αντίδραση και να μείνει χρόνια χωρίς πραγματικά να το θέλει....
- 07-08-2008, 10:51 #62
- Join Date
- Aug 2008
- Posts
- 78
δυστυχωσ παντα θα υπαρχουν ανθρωποι να μασ λενε στα ελεγα εγω.τι ηταν αυτο που σε εκανε να διακοψεισ αυτη την σχεση?τι προβληματα αντιμετοπισεσ?παρ\'ολα τα προβληματα εχω ειμαι ευτυχισμενη διπλα του και δεν μετανιωνω που ειμαι μαζι του.νιωθω μονη μακρυα του.νιωθω οτι θα μαραζοσω χωρισ αυτον.
07-08-2008, 11:47 #63
- Join Date
- Apr 2008
- Location
- athens
- Posts
- 1,565
αχ με ρίχνεις στα βαθειά με αυτες τις ερωτησεις..............
προσπαθω να την διακόψω ύστερα απο 3,5 χρονια, για εμας δεν εχει καμια αλλη εξελιξη αυτη η σχέση, δεν θα μπορούμε ποτέ να είμαστε μαζί, γιατί δεν θέλουν τα παιδιά του. πάω πάσο, η κόρη του είναι στην ηλικία μου, με απειλούσαν κιολας.. χεστο μην ψάχνεις, δεν το δέχονται κ εκεινος προταιροτητα δινει στα παιδιά του κ τον καμαρώνω αλήθεια γι\'αυτο, ετσι πρέπει να κάνει! προβλήματα αντιμετώπισα απο τους γύρω, φιλους, γνωστούς μα μαλάκας είσαι τι θελεις με τον μπάρμπα μόνο που δεν μου πανε, σε λίγα χρόνια δεν θα του κάνει κουκου, εσυ τοτε θα ψαχνεις να βρεις άλλον κ θα του τα φορας κ θα βαρεθεις να τον ξεσκατίζεις. ενα τετοιο πραγμα! αλλα με την σκέψη του κ μόνο τον λατρεύω.. έστω κ για όλα τα παραπάνω θα ήμουν δίπλα του. οι δικοί μου δεν γνωρίζουν κ ούτε προκειται να μάθουν, δεν υπαρχει λόγος να έχω κ την γκρίνια τους, αφου δεν προκειται να επισημοποιηθει ποτε!
φτασαμε σε σημειο αγκαλια να κλαιμε συζητόντας για τον χωρισμό μας.. ακόμα προσπαθούμε κ ειναι πολύ ψυχοφθόρο, κουράστικα, χωρίς να σημαίνει ότι δεν τον αγαπάω, πέρασε ο μεγάλος έρωτας, χωρίς να σημαίνει ότι δεν τον ποθώ.
μου έχει κάνει πολλές συζητησεις πανω στο θέμα της δικής μου ζωής χωρίς εκείνον, πως πρέπει να βάλω μπρος κ να χαράξω νέα πορεία.. αλλά ουτε καν βλέπω γύρω μου
δεν θελω προς το παρον κατι άλλο, θελω να φτιάξω την ζωή μου για εμένα πρώτα κ ύστερα αν έρθει κάτι εξίσου δυνατό, να μπορώ να το ακολουθήσω
συν ότι σκέφτομαι κ εκεινον.. τώρα δηλ μετα απο κατι μήνες ψυχοθεραπεια κουτσα κουτσα παταω στα πόδια μου κ του ειπα πως ισως ειναι καιρος να το διαλύσουμε οριστικά, αλλά έσπασε λύγισε πριν περάσει το πρώτο 24ωρω, δεν μπορώ να γνωριζώ πως του κάνω κάτι τετοιο, πως η ζωή του κλείνει ουσιαστικά με μένα, ενώ εγώ έχω μπροστά μου.. περιμένω να αισθανθεί κ κείνος έτοιμος.
κ γω έτσι νιώθω, μαραζωμένη χωρίς εκείνον.. αλλά δυστηχώς οι δρόμοι μας συνεχίζουν να είναι χωριστοί, παρα τα όσα μας ενώνουν κ πλεον δεν εχω την υπομονη να περιμενω κάτι που δεν θα ρθει, αλλά μέσα μου είμαι καλυμμένη κ ευχαριστημένη για όσα έζησα, γιατι δεν θελω παντριες κ οικογένεια, γι αυτο κ παραδόθηκα κ ταιριαξα.
αλλά αν νιώθεις κ αισθάνεσαι ετσι κ καμια ανωτερα βια δεν σε εμποδίζει απο το να απολουσεις αυτα που ζητας.. κάντο το δώρο στον εαυτό σου!
07-08-2008, 12:00 #64
- Join Date
- Aug 2008
- Posts
- 78
αχ κουκλιτσα μου νιωθω οτι αισθανεσαι,με καταλαβαινεισ απολυτα.το θετικο με μενα ειναι οτι τα παιδια του με εχουν δεχτει πολυ καλα μεχρι στιγμησ.η κορη του ειναι 6 χρονια μικροτερη μου και ο γιοσ του 12 χρονων.εχω ριξει τοσο κλαμα γι\'αυτον.ποση δυναμη θελει να εχεισ για να σταματησεισ ολο αυτο?να αγαπιεστε και να μην μπορειτε να το ζησετε.να τον θεσ και να μην τον εχεισ?τισ ιδιεσ σκεψεισ κανω και εγω γι\'αυτον. πονεσε αρκετα με την πρωην συζυγο του και δεν θελω να ξανα πονεσει ποτε στην ζωη του.δεν θελω να τον πληγωσω ποτε.εγω θελω να ειμαι διπλα του, να τον φροντιζω, να ζω στιγμεσ μαζι του.μου υποσχεθηκε οτι δεν θα με αφησει ποτε οσο και δυσκολα να ειναι τα πραγματα και εγω θα τον περιμενω.μεχρι να πεθανω....πραγματικα θα τον περιμενω.......
07-08-2008, 12:11 #65
- Join Date
- Apr 2008
- Location
- athens
- Posts
- 1,565
όλα όσα γράφεις.. τα έχω περάσει.. τα έχω νιώσει.. κ αυτό το να θες να πάρεις κάθε λύπη του κ κάθε στεναχώρια απο την πρώην που πλήγωσε τον άνθρωπο που για σενα ειναι ΟΛΑ, γι\'αυτο ύστερα κ αφου παρακολουθούσα το τοπικ, αποφάσισα να σου γράψω, γιατί μια είναι η απάντηση στα θέλω μας πέρα τα όσα λένε οι άλλοι.. να τα ζήσουμε με όλη την ψυχή μας
κ ότι κ να γίνει.. θα μπορούμε να πούμε ότι ζήσαμε τ\'ονειρο, πονέσαμε κλάψαμε, αλλά τ\'ονειρο ήταν καθαρα δικό μας κ του δώσαμε τόπο χρόνο να πραγματοποιηθει..
07-08-2008, 12:21 #66
- Join Date
- Aug 2008
- Posts
- 78
εχουμε νιωσει και νιωθουμε τα ιδια.να θεσ να φωναξεισ σε ολουσ ποσο τον αγαπασ και να μην μπορεισ.δεν μπορω να φανταστω πωσ αυτη η γυναικα του εκανε τοσο κακο?ποσο ακαρδη ητανε?δεν θελω να τον δω να καταρρεει παλι?ξερεισ τι με ρωτανε?εσυ θα λυσεισ τα ψυχολογικα με την πρωην του?εσυ θα γινεισ μαμα χωρισ να εισαοι?και ομωσ εγω θελω να ειμαι το λιμανι του.εγω να του παιρνω καθε πονο και θλιψη.να μην αφηνω κανεναν να τον πονεσει ξανα,να τον πληγωσει....
πωσ νιωθεισ εσυ τωρα?ποσο καιρο ειστε μακρυα?
07-08-2008, 12:48 #67
- Join Date
- Apr 2008
- Location
- athens
- Posts
- 1,565
κοιτα, αυτή η γυναίκα - η πρώην, δεν παύει να είναι μητέρα των παιδιών του, αυτό να το έχεις στο μυαλό σου. τώρα το ότι δεν ταιριάξανε, τον πλήγωσε, δεν ήταν αυτό που περίμενε, σε όλους μας συμβαίνει, γι\'αυτο πριν κάνουμε το βήμα, πρέπει να ακούμε κ την λογική.
μάλλον τα παιδιά του θα είναι φιλαράκια σου κ όχι σε καμία περίπτωση δεν θα είσαι μαμά, όσο κ να τ αγαπάς. το θέμα είναι ότι σε δέχονται κ είναι δύσκολο όταν τα παιδιά είναι μεγάλα. με σένα θα ήθελε ένα άκομα παιδί;
δύσκολο να σου πώ πως νιώθω, πάντως πρέπει να πάρω απόφαση πως δεν θα είμαι μαζί του
βρισκόμαστε αραιά κ που, μιλάμε στο τηλέφωνο, δεν έχω νιώσει την έλλειψη του, μπορώ να τον στηρίζω κ να με στηρίζει ακόμα, αλλά ερωτικά ο κύκλος έχει κλείσει.
07-08-2008, 13:03 #68
- Join Date
- Aug 2008
- Posts
- 78
το σεβομαι απολυτα οτι ειναι μητερα των παιδιων του,την σεβομαι σε αυτο.ασχετα τι του εχει κανει εαν τον εχει πληγωσει.απο την στιγμη που χωρισε δεν ηξεραν τα παιδια του καμια σχεση του.δεν ηθελε να τα γνωρισει σε καμια.δεν ηθελε να φταξει την ζωη του.δεν ηθελε να κανει αλλη οικογενεια.ειμαι η πρωτη γυναικα που γνωριζει στα παιδια του.θελει να παντρευτουμε εαν ολα πανε καλα και θελει παιδι μαζι μου.πραγματα τα οποια πιστευαν απιστευτα για τον ιδιο.μεχρι και το περιβαλλον του δεν πιστευει πωσ αλλαξε.την στροφη που εκανε στισ αποψεισ του.ολοι χαιρονται γι\'αυτον που τον βλεπουν ευτυχισμενο.το θεμα ομωσ παραμενουν οι δικοι μου.αυτο με σκαει και με ποναει.
δεν ξερω μου φαινεται πολυ δυσκολη αυτη η φαση που περνασ.να μιλασ μαζι του και να μην μπορεισ να τον αγγιζεισ, να τον αγγαλιαζεισ,να καμαρωνεισ...τα παντα....
07-08-2008, 13:25 #69
- Join Date
- Apr 2008
- Location
- athens
- Posts
- 1,565
οι δικοί σου, θα θέλουν το παιδί τους να είναι ευτυχισμένο, αυτό πρέπει να τους πεις. αυτός έτυχε να σου δώσει αυτό που χρειάζεσαι για να μπορείς εσύ να νιώθεις απόλυτα ικανοποιημένη κ γεμάτη. πάντως μην βιαστείς σε ότι κ αν κάνεις κ ζήσε κάθε στιγμή μαζί του εφόσον το αισθανεσαι. αλλά μ\'ενα γαμο κ δυο παιδιά οι υποχρεώσεις θα είναι πολύ διαφορετικές, πρέπει να είσαι έτοιμη να αλλάξει η ζωή σου ολοκληρωτικα. ξέρω μπροστά στον έρωτα δεν υπολογίζεις τίποτα, ούτε κ γω υπολόγισα, γι αυτον ήμουν έτοιμη να κάνω οτιδήποτε, δεν ξέρω όμως αν ήταν διαφορετικά αν θα μπορούσα, αν θα άντεχα να τα βγάλω πέρα κ για πόσο καιρο. πρεπει δηλ. να δείς κ όλους τους παραμέτρους, σε ένα σπίτι κ μια άλλη ζωή απο αυτή που ζείς τώρα.
07-08-2008, 13:33 #70
- Join Date
- Aug 2008
- Posts
- 78
ξερω και δεν θελω να βιαζομαι στο τι κανω.απλα οταν σκεφτομαι την ζωη μου μαζι του χαμογελαω.σιγουρα θα υπαρχουν προβληματα και κακεσ στιγμεσ.αν υπαρχει αγαπη αληθινη ολα θα πανε καλα.τα παιδια τα εχει η γυναικα του.μονο σαββατοκ τα παιρνει και διακοπεσ.ο μονοσ λογοσ που δεν ειστε μαζι ειναι τα παιδια του?αν τα παιδια του δεν ειχαν αντιρρηση θα συνεχιζεσ την ζωη σου με αυτον τον ανθρωπο?οι δικοι σου πωσ θα το επαιρναν?
07-08-2008, 13:41 #71
- Join Date
- Jun 2008
- Location
- ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
- Posts
- 426
carrie:Διακρίνει ένα είδος επιθετικότητας η ιδέα μου, χαλάρωσε , έχω διαβάσει και εξελικτική και κοινωνική ψυχολογία άλλα πολλά .. μα δεν είδα πουθενά αυτά που λες εσύ 90 % είναι ανώριμοι, καταρχάς μπερδεύεις την βιολογική με την διανοητική ωριμότητα ...καθώς η ωριμότητα συμπεριλαμβάνει πολλές πτυχές όπως θα έχεις διαβάσει εεε... και το ότι οι γυναίκες παντρεύονται μεγαλύτερους άντρες αυτό δεν έχει να κάνει με την διανοητική η κοινωνική ωριμότητα γλυκιά μου, αλλα είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο, κατάλοιπο ανδροκρατούμενων κοινωνιών .
Δεν έχω πολύ χρόνο στη διάθεση μου για να σου απαντήσω όπως θα ήθελα , μα μόλις μπορέσω θα επανέλθω .
07-08-2008, 13:49 #72
- Join Date
- Apr 2008
- Location
- athens
- Posts
- 1,565
σκασιλα μου για τους δικους μου.. χαχα θα με αποκλήρωναν.. θα με βριζαν μέρα νύχτα κ τώρα το ίδιο κάνουν, ίσως να ήταν κ η μοναδική φορά που θα έφευγα αν μου λεγε το οκ κ θα κοίταζα την πάρτι μου!προβλημα τους.. ότι δεν μου δωσαν, έψαξα να το βρώ αλλου!
περνάει την κρίση ηλικίας των 50 ακόμα κ φοβάται για πόσο θα αντέξει ακόμα, πάντως δεν έχω να πώ.. ούτε 25αρης δεν είναι έτσι στο κρεββάτι, δεν μου ΄χει ξανατύχει τόσο κ@@@@ άντρας. του είπα αρκετες φορες παρατα τα όλα κ πάμε να φύγουμε, τα παιδια θα τα στηρίζεις οικονομικα, αλλά δεν τ αφηνει στην παλαβιαρα. .που σκουλήκια να περπατάνε δίπλα της δεν την ενδιαφέρει. αντιμετωπίζει καταστάσεις κ πολλά προβλήματα.
αστο.. ειναι πολλα.. εγω απο την θέση μου, δηλώνω πλεον πως το πουλάκι πέταξε.. κ πρέπει να κάνει την ζώη του κ να χτίσει φωλιά άλλου, όσο κ αν πονάω, όσο κ αν σέρνομαι στο έδαφος με τσακισμένα τα φτερά μου, καταλήγω να χαίρομαι που είχα την ευκαιρία να το ζήσω! θα τα ξαναπουμε.. να εισαι καλα!
07-08-2008, 13:57 #73
- Join Date
- Sep 2006
- Location
- home which home
- Posts
- 2,326
Ναι ενταξει. Μονο μην ξανααπαντησεις εδω, αλλο ειναι το θεμα της κοπελας.
07-08-2008, 18:59 #74
- Join Date
- Aug 2008
- Posts
- 78
ειμαι χαλια.επαθα κριση πανικου.δεν ειχα ποτε ξανα τοσο εντονη.ταχυκαρδια και συστολεσ.ενιωθα οτι χανεται ο κοσμοσ μου.ευτυχωσ με ηρεμησε ο δικοσ μου γιατι δεν ξερω τι θα εκανα.
07-08-2008, 20:48 #75
- Join Date
- Aug 2008
- Posts
- 78
η διαφορα μασ ειναι οτι οι δικοι μου δεν ειναι ετσι.μου εχουν δωσει τα παντα εχουν κανει τα παντα για μενα και τα αδερφια μου γι\'αυτο και δεν μπορω να μην τουσ νοιαζομαι.
Το δικό μου προβλημα
26-07-2025, 16:05 in Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή