Το άγαλμα και ο γλύπτης

[pagratios2]

διαβάζοντας τα θεματα εδω θυμήθηκα κάτι που είχε πει κάποτε ένας γλύπτης όταν τον ρώτησαν πως κατάφερε από ένα κομμάτι μάρμαρο να φτιάξει ένα υπέροχο άγαλμα... Αυτός απάντησε: "Το άγαλμα ήταν πάντα εκεί, εγώ απλά αφαίρεσα τα περιττά κομμάτια" έτσι εμείς σαν άλλοι γλύπτες πρέπει να κοιτάξουμε μέσα μας και να φανταστούμε το εαυτό μας που κρύβεται εκεί ....και να αφαιρέσουμε ότι είναι περιττό ότι μας πληγώνει ότι μας κάνει να πισωγυρίζουμε είτε αυτό είναι μια κατάσταση μέσα στο μυαλό μας είτε κάποιος "φίλος" είτε κάποιος από το στενό οικογενειακό μας περιβάλλον. Σίγουρα ο δρόμος δεν θα είναι εύκολος , σίγουρα χρειάζεται πολύς χρόνος , δουλειά και υπομονή , όπως ένα άγαλμα που χρειάζεται δεκαετίες δουλειάς , αν το φανταστούμε , αν το συνειδητοποιήσουμε βαθειά μέσα μας θα τα καταφέρουμε ... το ταξίδι αρχίζει...

[GODDESS]

τελειο. κρατω τη φραση <Το άγαλμα ήταν πάντα εκεί, εγώ απλά αφαίρεσα τα περιττά κομμάτια"

[Ava_ed]

Καταλαβαίνω ότι μιλάς αλληγορικά..
Είμαι περίεργη, όμως, κατάφερες ποτέ να φανταστείς τον ιδεατό εαυτό σου?
Εγώ, που υπήρξα αδύνατη στο παρελθόν, το έχω πλέον λησμονήσει. Αυτή τη στιγμή είμαι 71 κιλά και δε μπορώ να με φανταστώ 60. Κάθε κιλό που χάνεται είναι για μένα μία νέα ανακάλυψη. Αυτό αφορά τον όγκο μαρμάρου.
Όσο για το ίδιο το μάρμαρο, πόσες δυσκολίες πάρχουν γύρω μας.. Πόσοι εμποδίζουν το σκαρπέλο μας να επιτελέσει το έργο του.. Θέλει χρόνο, υπομονή και πίστη... Πίστη σε μας και στο άγαλμα, που μπορούμε να δημιουργήσουμε..

[pagratios2]

Originally posted by Ava
Καταλαβαίνω ότι μιλάς αλληγορικά..
Είμαι περίεργη, όμως, κατάφερες ποτέ να φανταστείς τον ιδεατό εαυτό σου?
Εγώ, που υπήρξα αδύνατη στο παρελθόν, το έχω πλέον λησμονήσει. Αυτή τη στιγμή είμαι 71 κιλά και δε μπορώ να με φανταστώ 60. Κάθε κιλό που χάνεται είναι για μένα μία νέα ανακάλυψη. Αυτό αφορά τον όγκο μαρμάρου.
Όσο για το ίδιο το μάρμαρο, πόσες δυσκολίες πάρχουν γύρω μας.. Πόσοι εμποδίζουν το σκαρπέλο μας να επιτελέσει το έργο του.. Θέλει χρόνο, υπομονή και πίστη... Πίστη σε μας και στο άγαλμα, που μπορούμε να δημιουργήσουμε..

και εγώ υπήρξα αδύνατος αλλά κάποια προβλήματα με τα πόδια μου με ανάγκασαν ή καλύτερα άφησα τον εαυτό μου να πάρει βάρος, δεν προσπαθώ να βρω δικαιολογίες τώρα, το έκανα παλιά που δεν είχα τον έλεγχο της ζωής μου στα χέρια μου , κάποια στιγμή έπιασα πάτο ... σημασία έχει να βάλεις στην ζωή ένα στόχο να προσαρμόσεις την καθημερινότητά σου σε αυτό και δεν είναι εύκολο , πόσες φορές αισθάνθηκα ότι μπορεί να μην τα καταφέρω , αλλά φέρνω την εικόνα που έχω για τον εαυτό μου που θέλω να δημιουργήσω , μπορεί κάποια μέρα να είναι καλή από πλευράς γυμναστικής και διατροφής ή να δω κάποιες παλιές φωτογραφίες και συνεχίζω ...βουρ, εύχομαι σε όλα τα μέλη της κοινότητάς μας να βρούν δύναμη, πίστη και αυτοπεποίθηση.

[konina]

Originally posted by pagratios2
διαβάζοντας τα θεματα εδω θυμήθηκα κάτι που είχε πει κάποτε ένας γλύπτης όταν τον ρώτησαν πως κατάφερε από ένα κομμάτι μάρμαρο να φτιάξει ένα υπέροχο άγαλμα... Αυτός απάντησε: "Το άγαλμα ήταν πάντα εκεί, εγώ απλά αφαίρεσα τα περιττά κομμάτια" έτσι εμείς σαν άλλοι γλύπτες πρέπει να κοιτάξουμε μέσα μας και να φανταστούμε το εαυτό μας που κρύβεται εκεί ....και να αφαιρέσουμε ότι είναι περιττό ότι μας πληγώνει ότι μας κάνει να πισωγυρίζουμε είτε αυτό είναι μια κατάσταση μέσα στο μυαλό μας είτε κάποιος "φίλος" είτε κάποιος από το στενό οικογενειακό μας περιβάλλον. Σίγουρα ο δρόμος δεν θα είναι εύκολος , σίγουρα χρειάζεται πολύς χρόνος , δουλειά και υπομονή , όπως ένα άγαλμα που χρειάζεται δεκαετίες δουλειάς , αν το φανταστούμε , αν το συνειδητοποιήσουμε βαθειά μέσα μας θα τα καταφέρουμε ... το ταξίδι αρχίζει...

δεν εχω λογια....ειναι πολυ ωραιο αυτο περιεγραψες...



όσο για εσενα astarte/ethereal/erzsebet_bathory/goddess πηρες ενα report ολο δικο σου....

[NADINE_ed]

Originally posted by pagratios2

διαβάζοντας τα θεματα εδω θυμήθηκα κάτι που είχε πει κάποτε ένας γλύπτης όταν τον ρώτησαν πως κατάφερε από ένα κομμάτι μάρμαρο να φτιάξει ένα υπέροχο άγαλμα... Αυτός απάντησε: "Το άγαλμα ήταν πάντα εκεί, εγώ απλά αφαίρεσα τα περιττά κομμάτια" έτσι εμείς σαν άλλοι γλύπτες πρέπει να κοιτάξουμε μέσα μας και να φανταστούμε το εαυτό μας που κρύβεται εκεί ....και να αφαιρέσουμε ότι είναι περιττό ότι μας πληγώνει ότι μας κάνει να πισωγυρίζουμε είτε αυτό είναι μια κατάσταση μέσα στο μυαλό μας είτε κάποιος "φίλος" είτε κάποιος από το στενό οικογενειακό μας περιβάλλον. Σίγουρα ο δρόμος δεν θα είναι εύκολος , σίγουρα χρειάζεται πολύς χρόνος , δουλειά και υπομονή , όπως ένα άγαλμα που χρειάζεται δεκαετίες δουλειάς , αν το φανταστούμε , αν το συνειδητοποιήσουμε βαθειά μέσα μας θα τα καταφέρουμε ... το ταξίδι αρχίζει...

ʼσχετο...Σήμερα το πρωί έβλεπα ένα ντοκυμαντέρ για το ψηλότερο πέτρινο άγαλμα Βούδα,τον Βούδα του Leshan,
σκαλισμένο στην επιφάνεια ενός γκρεμού,από ένα μοναχό,τον 8ο μάλιστα αιώνα,στην επαρχία Σετσουάν(Κίνα).Εντυπωσιακό� �!

Αυτό το "απλά" δεν το βλέπω τόσο απλό εγώ πάντως...Μακάρι ν'αρκούσε το όραμα του ιδεατού μας εαυτού τόσο σε εικόνα
όσο και σε εσωτερικότητα.Πέρα από χρόνο κι υπομονή,χρειάζεται αυτογνωσία και τεχνογνωσία για ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα.
Αλλιώς ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος ολοσχερούς καταστροφής της πρώτης ύλης από απρόσεκτα,πανικόβλητα χτυπήματα...